Centurion - Nederlands Transcript

117 AD, het Romeinse Rijk reikt van de Afrikaanse woestijn tot de Kaspische Zee. Maar hun uiterste, meest ongetemde grens was Noord Engeland. In dit onverzoenlijk land werd het Romeinse leger geconfronteerd met hevig verzet... door 'n volk bekend als de Picts. Gebruik makend van guerrilla methodes en het landschap als voordeel... brachten ze de invasie tot 'n einde. Deze klemzetting heeft zo 'n 20 jaar standgehouden. Rome geeft nu bevel om dit dood punt op te lossen, hoe dan ook... Mijn naam is Quintus Dias. Een soldaat van Rome. En dit is noch het begin, noch het einde van mijn verhaal. TWEE WEKEN EERDER INCH-TUTH-IL. MEEST NOORDERLIJK GARNIZOEN OP DE GRENS Twee jaar op de grens. Dit is de rotste plek ter wereld. Zelfs het land wil ons dood. Centurion Dias, het is te koud om op wacht te staan. Het is niet mijn wacht. Ik vraag me enkel af wat zich daar bevindt. - De patrouilles die terugkeren. Je gaat best slapen. Hoe langer we blijven, hoe dieper de kou onze botten aantast. En de regen maakt enkele plaats voor de stekende Noordelijke wind. Terwijl wij dappere mannen verliezen, door rottende voeten en bevriezing... stuurt de Picts Koning Gorlacon zijn mannen om te vechten tegen de grens. Heren. Een koude nacht op de grens. M'n vader geloofde, om waarlijk een vijand te verslagen... je hen beter moet kennen dan jezelf. En ik ken ze erg goed. Ze vertrouwen enkel op hun sterkte en vechten niet openlijk. In plaats daarvan vallen ze als onderkruipers aan totdat we doodbloeden. Schuilend in de schaduw zoals dieren, om hard en snel aan te vallen. En dan keren ze terug de nacht in. Bij zonsopgang tellen wij onze verliezen en neemt de aarde onze doden. Dit is een nieuwe soort oorlog. Een oorlog zonder eer. Zonder einde. Kom op! Marcus, rijdt naar Agricola. De poort. Vooruit. Ga, soldaat. Gratus... - Red jezelf. Loop naar de hel. We zouden ze allen moeten doden. Deze kan handig zijn. Hij gaat met ons mee. YORK GARNIZOEN VAN HET NEGENDE LEGIOEN Nog eens. Genoeg. Je hebt goed gestreden. Nu drink je met me. Septus, meer ale. Opnieuw, Virilus. - Jij bent dronken. Een lelijke dronkaard. En geen slimme. Na tien keer moet je toch beseffen dat je verslagen bent? Nog eens. Nog een keer. Septus, jij ben regeerder. En let op m'n flank. Kom op! Versla hem. Slechte verliezer? Septus... - We wachten op 'n bevel. Pak ze. Verdomme, dat ontnuchtert snel. Wanneer leren mensen het om niet met het Negende te kloten? Sommige zeggen dat het 'n gewoonte is om jou te zien drinken met het legioen. Septus, oude vriend, je vergeet dat ik 'n man van het legioen ben. Soldaat, heb u gevochten? Vechten is m'n werk. - Ik heb 'n bericht voor uw generaal. Stuur me in zijn richting voordat ik jou laat afranselen. Wie bent u? - Persoonlijk gezant van Gouverneur Agricola. Kom van dat paard en breng je bericht voordat ik jou laat zwermen. Het zal me 'n plezier zijn. Al het vertrek is afgezegd. En Agricola verplaatst het Negende. We gaan oorlog voeren, Septus. Laat het kamp opbreken. Sorry, generaal... - Keer meteen terug naar Agricola. Vertel dat we binnen het uur vertrekken. Klootzak! Tijd om te sterven, Romein. Gorlacon, hij was een boer totdat z'n vrouw vermoord werd. En hij legde zijn ploeg neer en nam z 'n zwaard op. Om de manier van vechten van de Picts te veranderen. Met succes. Hij deed het getij keren. Dus werd hij koning. Ik zal niet zwichten. Wat wil Agricola met m'n volk? Rot op, Pict. - Wanneer stuurt hij z'n leger Noordwaarts? Ik ben een soldaat van Rome! Ik zal niet zwichten. Ken je vijand, mijn zoon. - Rome zal je hiervoor laten bloeden. Jij eerst, Centurion. CARLISLE, HOOFDKWARTIER VAN JULIUS AGRICOLA, GOUVERNEUR VAN ENGELAND. Het maakt me niet uit hoe, maar veeg ze weg. En breng Gorlacon geketend naar hier. Uw bent de politieker, ik ben maar een eenvoudige soldaat... maar niet zo eenvoudig dat ik merk dat je een weg terug naar Rome zoekt. Mijn botten hunkeren naar Rome. Deze plek is het kerkhof van ambitie. - En mannen. Ik ga mijn niet opofferen als pionnen voor jouw spel. Zo. Laat ons eerlijk zijn, generaal. De verovering van Engeland is een verloren zaak. Met één slag kunnen we dat veranderen. Met het Negende legioen onder jouw hand kunnen we ze verslaan. Jij en je mannen zouden met pensioen kunnen. Rijkdom en eer. - Mijn mannen hebben genoeg eer. Genoeg om een rechtstreeks bevel te negeren? Om de slang te doden, moet je de kop er af hakken. Ik moet Gorlacon vinden. Daarvoor heb ik iemand speciaal in gedachte. Generaal Virilus, ontmoet Etain. Ze is speurder. Ze kan geen woord spreken, maar ze kan echt alles najagen. Ik zweer dat ze half wolf is. Pardon voor het theater, maar ik wou iets duidelijk maken. Slaven kosten niets. Vertrouwen is kosteloos. Moet ik tegen haar vechten, of... - Ze is stom, niet doof. Ik heb m'n eigen verkenners. - Niet zoals zij. Ze kent de Picts, hun manier van doen en hun schuilplaats. Zij zal je doorheen de berg begeleiden. Waarom zit ze daar? - Ze kijkt je aan. Ja, heb ik gezien. - Ik kan niet wegkijken. Kom naar hier. Ze is sprakeloos, idioot. - Ze heeft geen tong. Kom niet te dichtbij. Geen tong? Da 's perfect. Dan heeft ze meer ruimte voor... dit. Dat is Pict voor 'rot op'. - Goede verkenner als ze jouw lul vindt. Dat is liefde, denk ik. Deze keer zou ik het eens met de halve gare proberen. Geef verslag. - Drie Picts en een gevangene te voet. Hij kan een Romein zijn. Centurion Remus, neem de colonne. Blijven liggen. We krijgen hem niet aan de praat. We kunnen geen gevangene meenemen. Je weet wat te doen. Kop of schip? - Kop. Ik win. Sorry, bevel is bevel. Godzijdank dat je me vond. - Die moet je niet bedanken. Maar haar, Etain. Onze Picts verkenner, vond je. Wat is je naam, soldaat? Quintus Dias. Tweede in rang. Inch-tuth-il grens garnizoen. Sorry dat we er niet eerder waren. - Zijn jullie de aflossingsgroep? Niet echt. Ik ben Titus Flavius Virilus, commandant van het Negende legioen. Ik zocht 'n gevecht. Dan krijg je er een. Generaal. - Centurion Dias. Nu zie je er als 'n Romein uit. Hoe voel je je? Schrammen en kneuzingen, niets blijvend. Soms zijn er littekens die blijvend zijn. Je ontsnapte uit de greep van Gorlacon. Ik vraag je om mee terug te gaan, naar de leeuwekuil. Terug naar het gevecht is het beste. Gesproken als 'n soldaat. - Gladiator. M'n vader was Scipio Dias. - Ik zag hem z'n bevrijdende gevecht winnen. Echt geweldig. - Hij leerde mij vechten. En ook om m'n strijden te kiezen. Kom de mannen ontmoeten. Septus, geef hem te drinken. Dat verdient hij. Vergezel ons. Dit verdien je. - Bedankt. Morgen rijd je aan mijn zijde. Leer me iets over Picts' gastvrijheid. Thax. Bothos. - Sir. Septus, ik doe m'n ronde. Goedenavond, generaal. - Ik begrijp niets van die Picts. Als ze me ooit vangen, ben ik gekloot. Een generaal zo geliefd bij z'n mannen. - Hij is onze leraar bij training. Bij de feesten onze vader. In de linie onze broeder. En in de strijd is hij onze God waarvoor we bidden. Waar heb je dat gelezen? - Staat geschreven op de muur van 't schijthuis. Waarschijnlijk zelf geschreven. - Hij is een wrede, roekeloze klootzak. En ik zou zonder aarzelen voor hem sterven. Een valstrik! In formatie. Snel, kom op. Afstijgen. Breng de paarden naar achteren. Snel. Rustig, jongens. Schilden. Opletten. Wat er ook uit die mist komt, je zal standhouden. Quintus, rijdt naar achteren. Zeg Centurion Remus terug te trekken. Maak een opening. - Blijven opletten. Hou je klaar. Opletten. Standhouden! Met kracht! Quintus. - Bothos. Je hebt het gered. - Ja, hij redde m'n leven. Brick hier. De generaal? - Nee, we moeten verder. Kan je het aan? - Ja. We gaan. In de chaos van de strijd, als de grond vol bloed, kots en pis ligt... en de ingewanden van vrienden en vijanden... wordt het eenvoudig om je te keren tot de Goden voor verlossing. Maar er zijn soldaten die strijden en soldaten die sterven. En de Goden maken nooit hun voeten vuil. Thax. - Godzijdank hebben een paar het gered. Enkel jij? Macros, tweede Romeins legioen. Leonidas, jonge verkenner. Zijn wij de enige over? - Ze waren ons te slim af. Tijd om naar huis te gaan. We moeten het lijk van de generaal vinden. Hij verdient iets nobeler. De generaal leeft nog. - Zeker van? Ze namen hem geketend mee. - Welke richting? Noordwaarts. - Dan volgen we ze. Je zou achter de Picts aangaan? - Ze zoeken vast naar overlevers. We kunnen even goed onze kelen doorsnijden. - Als hij nog leeft... dan is het onze plicht... Vanwaar kom jij? - Uit de keukens. Goed werk, soldaat. Mijn naam is Tarak en geen soldaat. Wel een kok. Nu niet meer. Doorzoek alles naar voedsel en wapens. Dump je harnas. We reizen licht. Verdomme, die Macros is snel. Hij was 'n marathon loper hiervoor. - Hoe weet je dat? We maken het voedsel. Wij weten alles. Dekking zoeken. Ik wist dat we haar nooit hadden moeten vertrouwen. Ik weet waar ze de generaal heen brengen. Kom op. Deze kant op. Kruip die berg op. Vooruit. Alsjeblieft, wat eten. Nee. Dodelijke kapjes. Doden je in 'n paar minuten. Voor 'n ongeoefend oog lijken ze hier op. Deze zijn overheerlijk. Bedankt. Tarak. Da 's Assyrisch? - Ja. Maar niet m'n echte naam. Hij werd me gegeven. Wat is je echte naam? - Dat kan je niet uitspreken. Komt uit de bergen van de Hindu Kush waar ik geboren ben. Leonidas, toch? - Griekse vader, sir. Kom dichter bij het vuur. Vanwaar ben jij, Bothos? - Van het leger. Meer ken ik niet. Ze namen me mee van straat, trainde me en leerde me te beteren. Vertel me, Bothos, voel je je verbeterd of verslechterd? Macros. Ik heb voor m'n leven gevlucht uit Numidia. Ik stopte pas tot ik Griekenland bereikte. Toen liep ik voor sport. Nu vlucht ik weer voor m'n leven. We zijn allen ver van huis. Dit was normaal m'n laatste keer. Kan nog steeds. Ik wou 'n boerderij in Toscane, waar de zon je verwarmt. Brick. Wat voor 'n naam is dat trouwens? - Afkorting voor... Ubriculius. Je moeder moet wijs geweest zijn. - Ze was een verdomde komiek. Dan wordt het Brick. Ga wat slapen. Ik sta eerste wacht. Generaal. - Waar zijn mijn mannen? Bij jullie Goden. Verrader. Ze zou antwoorden, maar ze kan niet praten. Weet je ook waarom? Ze was een kind toen ze bij ons aankwam als toevlucht. Haar eigen volk werd afgeslacht door Romeinen. Om een voorbeeld te stellen, brandden ze haar vaders ogen uit. Ze verkrachtten haar moeder totdat ze smeekte voor de dood. Etain werd gedwongen om toe te kijken. Voordat ook zij verkracht werd. En uiteindelijk haar tong eruit... zodat ze niet kwaad zou spreken over het verdomde Romeinse Rijk. Ze vluchtte noordwaarts en zocht bij ons toevlucht. We voedde haar op tot één van ons. Toen ze volwassen was, stuurde we haar terug naar jou. Om trouw te veinzen en jou aan ons te overhandigen. Het leger is nog verspreid. Als het donker is, treden we binnen. Nu. Snel, Bothos met mij. De rest, let op de omgeving. Generaal. - Het legioen? Enkel ik en een kleine groep over. Verdomme. ***. Laat me achter. Zwijg. We hebben 'n bijl nodig. - Vertrek! We laten je niet achter. Hetgeen overblijft van het legioen valt onder jouw bevel. Ga. We moeten gaan. Ga! Zorg dat ze thuis geraken. Da 's voor de Negende. Waar is Thax? Ik moest een probleempje oplossen. Ik heb z'n helm, waar is de generaal? We kregen hem niet los. Kom op. Alles voor niets. Verdomme. Zie je wat je hebt gedaan. Voordat je sterft moet je weten dat je mannen niet zullen overleven. Nou, vooruit dan. Je Romeinse vrienden hadden moeten weten dat koud ijzer niet buigt maar breekt. Waar wachten jullie op? Ben je *** van mij? Is er niemand dapper genoeg? Laat zien wat je kan... She-Wolf. Vooruit. We moeten onze voorsprong houden. - Te voet, over dit? Waar zij over twijfelen, moeten wij gaan. We blijven gaan. Noordwaarts. Maar onze linies zijn zuidwaarts. - Daar zoeken ze ons. We kunnen ze niet ontlopen. Dus moeten we slimmer zijn. We gaan noordwaarts, hen afschudden... dan dubbel zo lang terug. Eerst west, dan ten zuiden. Het kan dagen tot weken duren. Maar we zitten nog ver in vijandelijk gebied. Het is onze enige kans om thuis te geraken. Vooruit. Dit ga je nodig hebben dan, Centurion. Etain, jij bent mijn woede. Stuur hun lichamen naar de hel en breng mij hun hoofden. Als de Picts je achtervolgen, stoppen ze nooit. Ze kunnen uren lopen en dagen rijden. Ze eten en slapen amper. Etain heeft, zoals de wolf, leren jagen vanaf geboorte. Deels op gevoel, deels instinct. Ze kan het terrein lezen naar tekens... en kan haar prooi tot dichtbij naderen om te doden. Nu jaagt ze voor onze mannen. Nu zijn wij de prooi. Blijven doorgaan. Leo, we moeten blijven gaan. - Nee, we moeten rusten. Ik kan niet meer. Te koud. - Pak hem. Brick, vind een schuilplaats. Waar er geen wind is. Genoeg. Help me. Ze vertragen ons. Zeg het woord en ik zorg ervoor. We leven verenigt of sterven verdeelt... beginnende met jou. Jij mag dit doen, maar bij de eerste kans denk ik aan mezelf. Jouw begrafenis. Als ze hun gezichten beschilderen met wedeblauw... is dat meer dan decoratie. Het is een heilige rite. Voor Picts betekent dit dat ze eerder sterven dan falen. Het betekent voor hen dat er geen weg terug is. Deze mannen zijn de beste die ik ooit tegenkwam. Ben ik waardig genoeg om hen te leiden? Mijn vader leerde me dat in leven, eer en plicht boven alles ging. Een man zonder zijn woord is niet meer dan een beest. Ik heb iets belooft aan 'n generaal: Zijn soldaten thuis krijgen. Dat is mijn taak en plicht. Niet slecht voor een Griek. Kom. Drink, nu het nog warm is. Wat is dat? - De maag. De mos binnenin is half verteerd. Probeer het. Het is lekker. Quintus, ze halen ons in. Wat scheelt er? Lopen. Lopen. Deze kant op. Vooruit. We gaan. Vooruit. Sneller. Ze komen eraan. Ze komen dichterbij. Geef me je hand. Nee! Verdorie. We moeten springen. Ben je gek geworden? - Doe het! Oké dan. Dat kan ik niet. Jawel! Je kan het. Nee! Tarak. Gaat het? Kom op. Grijp hem. - Ik heb hem. Waar is Tarak? - Ik ben hem verloren. Thax, Macros? Doe de tunieken uit, ze worden te zwaar. Verdomme. Kan je stappen? - Ja. Dan kan je ook lopen. Ze hebben ons stroomafwaarts gevolgd. Goed zo. Blijf doorgaan. Verdomme. Ze heeft ons door. - Verdomde heks, hoe doet ze dat. Het is geen magie. Ze is speurder. En ze gaat met de wind mee. Wat gebeurt er? - Ze slagen kamp over de vallei. Het maakt hen niet uit als we weten waar ze zijn. Maar ze zal ons niet verwachten. Bothos, let op Leo. - Wat ga jij doen? Het verschil gelijk maken. - Wat? Waar is ze? Waarom jagen jullie op ons? Een van je mannen heeft de zoon van de koning gedood. Gorlacon heeft wraak gezworen op al jullie hoofden. Maak hem af en dan is 't gedaan. - Je vrienden over de rivier zijn al dood. Nee! Laat hem doodbloeden. Nee. Ze namen zijn hoofd. Bothos. - Ze hadden hetzelfde idee als jij. Ze verdedigen hun leven of hun land niet meer. Ze hebben een bloedwraak gezworen op ons. En ze zullen niet rusten... totdat we hen smeken... voor de dood. - Ben je klaar om te smeken? Met mij is het gedaan. Het is hopeloos. Hopeloos? Daar zingen ze over. Of gedichten over schrijven. Hopeloos is voer voor legendes. Als legende wordt je geneukt. Wat moeten we doen? - Blijven doorgaan. Nu we de duisternis nog hebben. De Goden hebben ons verlaten. We maken onze eigen kansen nu. Macros. Ik kan je niet bijhouden. Het gaat niet. Macros, zo zal tenminste één van ons het redden. Klootzak. - Niet huilen, Macros. Zo beëindigen ze het sneller. Laat me niet achter, Thax. Kom op! Hier moeten we een hut bouwen. We hebben voedsel en een rustplaats nodig. Waar zijn we nu verdorie? Ik ga wat water halen. Blijf alert. Het is in orde. We willen je geen pijn doen. Wie ben jij? Wat wil je hier? Ga terug naar binnen. Vooruit. Dan laat ik je doen. Ik bezit niets waardevols. - We zijn geen dieven, maar soldaten. We hebben voedsel en rustplaats nodig. En we hebben een gewonde man. Hij heeft hulp nodig. We proberen enkel thuis te geraken. Neem het. Ik wil je niets doen. M'n naam is Quintus Dias. Arianne. Je spreekt mijn taal. - En jij de mijne. Ben je van het garnizoen? Je zou toch niet meer zo ver komen? Welk garnizoen? - Twee dagen zuid van hier. Komen ze naar hier? - Hoe ken ik anders je taal? Ik doe wat ik kan om ze te weerhouden. Ze denken dat ik een dodenbezweerder ben. Dan laten ze me met rust. Dat werkt normaal bij de andere. Waarom niet op jou? We zijn te moe om *** te zijn. We waren met 3000 en nu met drie. Brick, leg dat mes neer. Bothos, er is een Romeins garnizoen twee dagen van hier. Vast de westelijke grenspost in Mentieth. - Twee dagen... Laat me eens kijken. Quintus, wat doet ze? - Ze is 'n Pict en een vrouw. Twee goede redenen om haar niet te vertrouwen. Dat stelpt het bloed. Dodelijke kapjes. Ziet er lekker uit. Hoe is het met je been? Heeft onze heks haar magie gewerkt? - Quintus, de paddenstoelen. Wat? - Ze probeert ons te vergiftigen. Waarom je been genezen om je dan te doden? Dodelijke kapjes hebben een witte onderkin. Het komt je ten goede als je je paddenstoelen kent. Lekker. Het is echt lekker. Het is overheerlijk. - Het is lekker. Je mannen zijn erg nerveus. Dat moet wel. Een demon jaagt ons continu na. - Een demon? Ze noemen haar Etain. Ken je haar? - Als Etain op jou jaagt... ben je al zo goed als dood. - Dat is geruststellend. Haar ziel is een lege huls. Enkel Romeins bloed kan dat vullen. Waar is Arianne? Ze haalt ons ontbijt. Gaat het? Dient dat als lokaas? Waar ik vandaan kom wordt dat beschouwd als onbeschoft. Een man onderbreken tijdens het stromen. Bij ons wordt het als eerlijk beschouwd om een man te waarschuwen... als hij op z 'n ontbijt plast. Goed punt. Moet nog al een storm in de bergen geweest zijn. Kom op. Problemen. - We gaan. Bothos. Te laat. Verberg je in de graan opslag. Maak geen geluid. Heks, we zijn Romeinse honden op het spoor. Ik heb niemand gezien. Kijk als je moet. Laat enkel je stank niet achter in m'n huis... Dat is het enige dat ik heb. Wat scheelt er, Etain? Is je tong eruit gesneden? Etain, nee! Haar dood is een vloek op ons volk. We brengen je in te veel gevaar. We gaan. Vertrek nu en je bent darmloos en gevild voor de avond valt. Blijf tot morgen, dan is je vriend klaar om te reizen. Dit is jouw volk. Zij zijn niet mijn volk. Niet sinds Gorlacon me beschuldigde van tovenarij en me dit gaf. Om me te merken als 'n verworpene. En om me voor eeuwig hier te verbannen. Alleen. Welke crue middelen heeft het lot nog voor ons in petto? Ons toevlucht geven in het huis van onze vijand. Is zij een engel? Of de duivel? Veilig. - Oké. Rust wat uit. Ik ben een lastige oude soldaat... maar niet te koppig om toe te geven als ik fout ben. Het spijt me als ik je verkeerd heb ingeschat. Dat was het. Het wordt koud. - Dank je. Je hebt je huis als schutting gegeven. De warmte van je vuur... en je leven gewaagd voor ons. Waarom? Ik ben enkel trouw aan mannen die ik zelf verkies. Hier is wat voedsel voor de reis. Dank je. Succes, Romein. Succes, heks. Bothos, kom op. - M'n been. Kijk. Zie het vuur. Warm eten en een droog bed. Kom op. Agricola heeft zich teruggetrokken. Keizer Hadrian geeft bevel om een nieuwe defensie linie te vormen ten zuiden. De grond opgeven waarvoor wij gevochten hebben. En hoe staan wij er dan voor? - Gekloot. Hoe doet ze dat? Ik weet niet wat jij denkt, maar ik ben het vluchten beu. Dit was alles wat ik kon vinden. Zorg dat ze geen verspilling zijn. Voor Virilus. Voor de Negende. Bothos, ze pakken ons van de zijkant. De westelijke muur. Kom op. Hoeveel verder nog, denk je? Geen idee. Eén, misschien twee dagen rijden. Dat is dicht genoeg, Thax. Ik dacht dat jullie Picts waren. Wij dachten dat je dood was. Waar is Macros? Wolven namen hem te grazen. Is dit alles? Zijn wij de enige die over zijn? Wij drie hebben het tenminste gered, kom op. We zijn nog niet thuis. Hoezo? We zijn vast kort bij de grens. - Nee. En Agricola heeft zijn bevel voor opmars gegeven. Dus Rome heeft eindelijk dit kutland opgegeven? Ik kan niet zeggen dat ik dat spijtig vind. Dan vochten we voor niks. Wat is er met de jongen gebeurd, Thax? Ik heb geen idee waar je het over hebt. Dit is Hadrian zijn grote plan? Een muur? We hebben het gehaald. Vooruit. Bothos, wacht. Rustig, Centurion. Thax, waar ben je mee bezig? Zorgen dat we elkaar begrijpen. Ik begrijp dat er veel goede mannen zijn gestorven om wat jij gedaan hebt. Je zal je verantwoorden. - Ik wist dat je er zo zou over denken. Hé. Bothos. Dit verslag bevestigt onze grootste angsten. Jij hebt je oorlog gestreden, soldaat. En de dankbaarheid van Rome verdient. Deze man brengt je naar mijn privé vertrekken en zorgt voor eten. Je ziet er half verhongerd uit. We kunnen niet terugkomen naar Rome in schande. Het lot van het legioen blijft best 'n mysterie... dan dat de waarheid van hun angst bekend wordt. Als dit bekent wordt zal iedere stam en natie tegen ons in opstand komen. Het is een te groot risico. Zijn we het dan eens? Het lot van het Negende legioen zal uit het verslag worden geschrapt. Goed. - Ja. Ik hoop dat het eten je smaakt. Ik heb wat wijn voor je meegenomen. Dat is het minste wat we kunnen doen voor een held van Rome. Is dit hoe Rome haar helden vereerd? Wil je de waarheid begraven met mij erbij? Jij bent een te groot risico. Waar ga je heen? - Waar ik thuishoor. Nee. Het ziet ernaar uit dat mijn leven weer in jouw handen ligt, heks. Mijn naam is Quintus Dias. Ik ben een voortvluchtige uit Rome... en dit is noch het begin, noch het einde van m'n verhaal. Simply Releases Toppers Vertaling: Tokke en Heksje gedownload van www.ondertitel.com