Tip:
Highlight text to annotate it
X
Hallo.
Mijn naam is Forrest. Forrest Gump.
Wilt u een bonbon?
Ik zou er wel
anderhalf miljoen kunnen eten.
Mijn mama zei altijd:
Het leven is als een doos bonbons.
Je weet nooit wat erin zit.
Dat zijn vast lekkere schoenen.
Daar kun je zeker de hele dag
op lopen zonder iets te voelen.
Ik wou dat ik zulke schoenen had.
-Mijn voeten doen pijn.
Mama zei altijd: 't Soort schoenen
zegt heel veel over
de persoon die ze draagt.
Waar ze naartoe gaan,
waar ze geweest zijn.
Ik heb heel veel schoenen gedragen.
Ik wed dat als ik hard nadenk,
ik me m'n eerste paar
schoenen nog kan herinneren.
Mama zei dat ze me
overal heen zouden brengen.
Ze zei dat het
mijn toverschoenen waren.
Oké, Forrest,
doe je ogen maar open.
Laten we even rondlopen.
Hoe voelt dat?
Hij heeft sterke benen, mevrouw Gump,
zo sterk zag ik ze nog nooit.
Maar z'n rug is zo
krom als de wet.
Maar die krijgen we
helemaal recht, hè, Forrest?
Als baby vernoemde mama mij naar
de held in de Burgeroorlog,
Generaal Nathan Bedford Forrest.
Ze zei dat we familie van hem waren.
Hij zette een club op,
de Ku Klux ***.
Ze trokken allemaal
jurken en beddenlakens aan
en deden net of ze
een stelletje spoken waren of zo.
Ze deden zelfs beddenlakens
over hun paarden en reden rond.
In ieder geval,
zo kreeg ik m'n naam, Forrest Gump.
Mama zei dat 'Forrest' was
om me eraan te herinneren
dat we allemaal soms dingen doen
die gewoon nergens op slaan.
Die kant op. Hou je vast.
Goed zo.
Heeft ie iets van jullie aan?
Nog nooit een jongen
met beugels aan z'n benen gezien?
Laat niemand je vertellen
dat ze beter zijn dan jij, Forrest.
Als God ons
gelijk had willen maken,
had ie iedereen beugels gegeven.
Mama kon alles altijd
zo uitleggen dat ik het begreep.
We woonden een
paar honderd meter van Route 17,
zo 'n 800 m. van Greenbow, Alabama.
Dat is in de gemeente van Greenbow.
Ons huis was in haar familie sinds
mama's over-over-over-over-grootvader
de oceaan overstak,
zo 'n duizend jaar geleden.
Omdat mama en ik alleen waren
en we al die lege kamers hadden,
besloot mama ze te verhuren,
meestal aan mensen op doorreis,
van Mobile, Montgomery,
dat soort plekken.
Zo verdiende mama haar geld.
Mama was een hele slimme vrouw.
Vergeet niet wat ik zei, Forrest.
Je bent niet anders dan de anderen.
Heb je me gehoord, Forrest?
Je bent hetzelfde als de anderen.
Je bent niet anders.
Uw zoon is anders,
mevrouw Gump. Zijn IQ is 75.
We zijn allemaal anders,
meneer Hancock.
Ze wilde de beste school voor mij,
dus bracht ze me naar
Greenbow County Central School.
Ik ontmoette het hoofd en zo.
Ik wil u iets laten zien,
mevrouw Gump.
Kijk, dit is normaal.
Forrest zit hier.
Voor een normale school vereist
de staat een IQ van boven de 80.
Hij zal naar
een speciale school moeten.
Dat is helemaal niet erg.
-Wat is normaal?
Misschien is ie wat langzaam.
Maar mijn zoon Forrest
krijgt dezelfde kansen als iedereen.
Hij gaat niet naar een speciale
school om zakjes te plakken.
We hebben het over vijf puntjes.
Daar moet toch iets aan te doen zijn?
Wij zijn een progressieve school.
We willen niet
dat iemand achter blijft.
Is er ook een meneer Gump,
mevrouw Gump?
Die is op vakantie.
Jouw mama heeft
het beste met je voor, jongen.
Jij praat niet veel, hè?
"Uiteindelijk moest ie wel.
Het leek makkelijk, maar...
"O, wat gebeurt er? Eerst..."
Wat is 'vakantie', mama?
-Vakantie?
Waar papa is?
Vakantie is als je ergens
heen gaat...en niet meer terugkomt.
Hoe dan ook, je kunt zeggen
dat mama en ik alleen waren.
Maar dat vonden we niet erg.
Ons huis was nooit leeg.
Er kwamen altijd mensen aan
of er gingen mensen weg.
Eten! ledereen aan tafel!
-Dat ziet er goed uit.
Soms hadden we
zoveel mensen op kamers
dat alle kamers bezet waren
door reizigers, weet u.
Mensen die uit hun koffer leven,
hun hoedendoos en hun handelskoffer.
Forrest Gump, etenstijd! Forrest?
Op een keer was er een jongeman
bij ons met een gitaarkoffer.
Forrest, val deze
aardige jongeman niet lastig.
Is niet erg, mevrouw.
Ik leerde hem wat op de gitaar.
Oké. Het eten is klaar,
als jullie willen eten.
Ja, dat klinkt goed.
Dank u, mevrouw.
Hé, man. Laat dat rare loopje
nog 's zien. Doe 't wat langzamer.
Ik hield van gitaar. Klonk goed.
Ik begon te bewegen op de muziek,
met mijn heupen te wiegen.
En op een avond
waren mama en ik aan het winkelen,
en liepen we langs Vincy's winkel.
En weet je wat?
Dit is niet voor kinderogen.
Een paar jaar later was die
jongeman, ze noemden hem The King...
Nou, hij had teveel liedjes gezongen.
Hij kreeg een hartaanval of zoiets.
Het is vast moeilijk
om een koning te zijn.
Het is raar hoe je je sommige dingen
kunt herinneren en andere niet.
Doe je uiterste best, Forrest.
-Dat doe ik, mama.
De busreis op de eerste schooldag
kan ik me heel goed herinneren.
Stap je nog in?
Mama zei dat ik geen lift
mocht aannemen van vreemden.
Dit is de schoolbus.
Ik ben Forrest, Forrest Gump.
-Ik ben Dorothy Harris.
Nu zijn we geen vreemden meer.
Bezet.
Bezet.
Je kan hier niet zitten.
Weet u, het is raar
wat een jongeman zich herinnert.
Ik kan me niet herinneren
toen ik geboren werd,
wat ik m'n eerste kerstmis kreeg,
en wanneer ik
voor het eerst heb gepicknickt.
Maar ik weet nog wel
toen ik voor 't eerst
de liefste stem
van de hele wereld hoorde.
Je mag hier wel zitten.
Ik had nog nooit
zoiets moois gezien.
Ze was net een engel.
Nou, ga je nog zitten of niet?
Wat is er met je benen?
Niets, dank je.
Mijn benen doen 't uitstekend.
Ik zat naast haar in de bus
en praatte met haar,
de hele weg naar school.
Mijn rug is
zo krom als een vraagteken.
Behalve mama praatte er nooit
iemand met me, of vroeg me wat.
Ben jij dom of zo?
Mama zegt dat je dom bent
als je dom doet.
Ik ben Jenny.
-Ik ben Forrest, Forrest Gump.
Vanaf die dag waren we altijd samen.
Jenny en ik
waren als noten en rozijnen.
Zij leerde mij klimmen.
Kom op, Forrest, je kunt het.
En ik leerde haar hangen.
Zij hielp mij met lezen,
en ik leerde haar schommelen.
Soms gingen we buiten
op de sterren zitten wachten.
Mama wordt ongerust.
-Nog eventjes.
Om een of andere reden
wilde Jenny nooit naar huis.
Oké, Jenny, ik blijf.
Zij was mijn meest speciale vriendin.
Mijn enige vriendin.
Mama zei altijd dat wonderen
elke dag gebeuren.
Sommige mensen denken van niet,
maar het is wel zo.
Hé, slome!
Ben je achterlijk
of gewoon dom?
Ik ben Forrest Stumpert!
-Gewoon wegrennen, Forrest.
Rennen, Forrest! Ren weg! Schiet op!
De fietsen!
-We pakken 'm! Kom op!
Pas op, slome! We pakken je!
Rennen, Forrest, rennen!
Kom terug, jij!
Rennen, Forrest! Rennen!
Als ik het zeg, gelooft u 't niet,
maar ik ren zo snel als de wind.
Vanaf die dag, als ik ergens
heen moest, dan ging ik rennen.
Die jongen is echt gek op rennen.
Weet u nog dat ik zei
dat Jenny nooit naar huis wilde?
Ze woonde in een huis,
zo oud als Alabama.
Op haar vijfde
ging haar mama naar de hemel
en haar papa was een soort boer.
Jenny?
Hij was een liefhebbende man.
Hij was haar en haar zusters altijd
aan het zoenen en aanraken.
Op een dag zat Jenny
niet in de schoolbus.
Waarom was je niet op school vandaag?
Papa slaapt.
Kom mee!
Jenny, waar ben je? Kom terug, meid!
Waar ben je?
Jenny! Jenny, waar ben je?
Bid met me, Forrest. Bid met me.
Lieve God, maak me een vogel zodat ik
ver, ver, hiervandaan kan vliegen.
Lieve God, maak me een vogel
zodat ik ver...
Mama zei altijd
dat God mysterieus is.
Hij veranderde Jenny
niet in een vogel die dag.
Maar Hij liet de politie zeggen
dat Jenny niet meer
in dat huis hoefde te wonen.
Ze ging bij haar oma wonen,
aan de overkant op Creekmore Avenue,
wat me gelukkig maakte,
want nu was ze dichtbij.
Sommige nachten sloop Jenny
naar buiten en kwam naar mijn huis,
alleen omdat ze zei dat ze *** was.
*** waarvoor weet ik niet.
Maar ik denk dat het haar oma's
hond was. Dat was een gemene hond.
Jenny en ik waren beste vrienden tot
het einde van de middelbare school.
Hé, slome!
-Hou op!
Rennen, Forrest, rennen!
Hoorde je me niet, slome?
-Rennen, Forrest!
In de wagen!
Kom op! Hij ontsnapt! Pak 'm!
Rennen, Forrest! Rennen!
Rennen, Forrest!
Nu was het zo dat ik rende
om ergens heen te gaan.
Ik had nooit gedacht
dat het me verder zou helpen.
Wie is dat in godsnaam?
Forrest Gump, coach. De dorpsgek.
En wil je 't geloven?
lk ging ook naar college.
Forrest, vooruit! Rennen!
-Goed zo!
Rennen!
-Rennen, stomme klootzak!
Rennen, klootzak, rennen!
Dat moet de stomste klootzak ooit
zijn, maar hij is wel snel.
Misschien lag het aan mij,
maar mijn studietijd was verwarrend.
Federale troepen,
op bevel van de rechter,
integreerden vandaag
de Universiteit van Alabama.
Twee negers werden toegelaten
nadat gouverneur
George Wallace zijn dreiging
had uitgevoerd
door voor de deur te gaan staan.
Earl, wat is er aan de hand?
De ratten proberen
de school in te komen.
Ratten? Als die in onze keuken waren,
jaagde mama ze weg met een bezem.
Geen ratten, idioot. Negers.
Ze willen met ons naar school.
Met ons? Echt?
Kort nadat gouverneur Wallace
zijn belofte uitvoerde door
voor de deur te gaan staan,
gaf president Kennedy opdracht
militairen in te zetten.
Hier is de ontmoeting
tussen generaal Graham
en gouverneur Wallace.
Vandaag zijn deze
landsverdedigers hier
federale soldaten voor Alabama.
Zij wonen binnen onze grenzen
en het zijn onze broeders.
Wij winnen dit gevecht,
want wij waarschuwen
het Amerikaanse volk voor de gevaren
waar we zo vaak over gesproken
hebben en die nu te zien zijn,
een groeiende
militaire dictatuur in dit land.
En zo eindigt vandaag
de rassenscheiding aan de
Universiteit van Alabama,
en hebben de studenten
Jimmy Hood en Vivian Malone
zich ingeschreven
voor de zomercursus.
Mevrouw, uw boek.
Gouverneur Wallace voorkwam
bendevorming door
op de campus te zijn...
Was dat niet Gump?
-Nee, dat kan niet.
O, jawel.
Een paar jaar later had dat boze
mannetje voor de schooldeur
het idee zich
verkiesbaar te stellen als president.
Maar iemand was het daar niet
mee eens. Maar hij stierf niet.
M'n bus is er.
-Is 't de negen?
Nee, de vier.
-Fijn met u te praten.
Ik herinner me dat nog, toen iemand
op Wallace schoot. Ik studeerde.
Een meisjescollege of
een gemengd college?
Gemengd.
Jenny ging naar een universiteit waar
ik niet heen kon. Voor meisjes.
Maar zodra ik de kans kreeg,
zocht ik haar op.
Dat doet pijn.
Forrest, stop! Stop!
Wat doe je?
Hij deed je pijn.
-Nee, dat deed ie niet! Ga weg!
Billy, 't spijt me.
-Blijf uit m'n buurt.
Wees niet zo 'n... Loop niet weg.
Billy, wacht even.
Hij weet niet beter.
Forrest, waarom deed je dat?
Ik heb bonbons voor je meegebracht.
Het spijt me.
Ik ga terug naar m'n universiteit.
Moet je jezelf zien.
Kom.
Is dit je eigen kamer?
Forrest, droom je wel eens
over wie je zal worden?
Wie ik zal worden?
Blijf ik dan niet mezelf?
Je blijft altijd jezelf,
maar een andere soort jij.
Weet je? lk wil beroemd worden.
Ik wil een zangeres worden,
zoals Joan Baez.
Op een leeg toneel
met mijn gitaar, m'n stem.
Ik alleen.
En ik wil mensen
persoonlijk aanspreken.
Ik wil dingen kunnen zeggen,
tegen mensen alleen.
Was je al 's met een meisje, Forrest?
Ik zit altijd naast ze
tijdens huishoudlessen.
Het spijt me.
Geeft niet.
-Sorry.
Geeft niet.
Het is goed.
-Ik ben duizelig.
Dat gebeurt vast niet
in de huishoudlessen.
Nee.
Ik heb de badjas van je
kamergenoot vies gemaakt.
Geeft niet.
Ik mag 'r toch niet.
RENNEN, FORREST
STOPPEN, FORREST
Studietijd ging snel voorbij,
omdat ik zoveel football speelde.
Ze plaatsten me zelfs in een team,
het All-American-team,
waarmee je de president
van de Verenigde Staten ontmoet.
President Kennedy ontmoette vandaag
de All-Americans
in de Oval Office.
Het goeie van de president
van de Verenigde Staten ontmoeten,
is het eten.
Ze stoppen je in een kamertje
met zo ongeveer alles wat je
maar wil drinken en eten.
Maar omdat ik, één,
geen honger had maar dorst,
en, twee, ze gratis waren, moet ik
zo 'n 15 Dr Peppers hebben gedronken.
Hoe voelt 't
om een All-American te zijn?
Een eer, meneer.
Hoe voelt 't
om een All-American te zijn?
Heel goed, meneer.
Hoe voelt 't
een All-American te zijn?
Heel goed, meneer.
Gefeliciteerd. Hoe voel jij je?
-Ik moet plassen.
Ik geloof dat hij zei
dat hij moest plassen.
Enige tijd later
schoot iemand zomaar op die aardige
jonge president in z'n auto.
En een paar jaar later schoot
iemand op zijn jongere broer,
maar dan in de keuken van een hotel.
Moet moeilijk zijn om een
broer te hebben. Ik weet dat niet.
En weet u wat?
Na maar vijf jaar football
kreeg ik een universiteitsgraad.
Gefeliciteerd, jongen.
Mama was zo trots.
Forrest, ik ben zo trots.
Ik hou dit wel voor je vast.
Gefeliciteerd, jongen.
Heb je al over
je toekomst nagedacht?
Gedacht?
Hallo. Ik ben Forrest. Forrest Gump.
Het kan niemand een bal schelen
wie je bent, puistenkop!
Je bent nog minder
dan een slijmerige oorwurm!
Flikker die bus in, nu!
Hier ben je in het leger!
Bezet.
-Bezet.
Eerst leek 't erop
dat ik een fout had gemaakt.
Het was nog maar m'n eerste dag
en er werd al tegen me geschreeuwd.
Ga maar zitten als je wilt.
Ik wist niet wie ik zou ontmoeten
of wat ze van me zouden vragen.
Wel 's op een
echte garnalenboot geweest?
Nee, wel op een echte grote boot.
Ik heb het over
een garnalenvissersboot.
Ik heb m'n hele leven
op garnalenboten gewerkt.
Op m'n negende
begon ik op de boot van m'n oom.
Net toen ik mijn eigen boot
ging kopen, werd ik opgeroepen.
Mijn naam is
Benjamin Buford Blue.
Ze noemen me Bubba, net zoals
een van die racistenjongens.
Kun je 't geloven?
Mijn naam is Forrest Gump.
Ze noemen mij Forrest Gump.
Bubba kwam uit Bayou La Batre,
Alabama en z'n mama kookte garnalen.
En haar mama voor haar
kookte garnalen,
en de mama voor haar mama
kookte ook garnalen.
Bubba wist alles
wat er te weten viel
over de garnalenindustrie.
Ik weet alles wat er te weten valt
over de garnalenindustrie.
Ik ga zelf ook in de garnalen-
industrie als ik uit 't leger kom.
Gump! Wat is
je enige doel in 't leger?
Doen wat u me zegt, sergeant!
Verdomme, Gump,
jij bent een genie.
Het beste antwoord
dat ik ooit gehoord heb.
Jij moet een IQ van 160 hebben.
Jij hebt talent, soldaat Gump.
Luister, mannen!
Om wat voor reden dan ook
paste ik precies in het leger.
Het is niet moeilijk.
Je maakt gewoon
je bed netjes op, staat rechtop,
en beantwoordt elke vraag met
" Ja, sergeant."
Is dat duidelijk?
-Ja, sergeant!
Je sleept je net over de zeebodem.
Op een goede dag kun je wel
60 kilo garnalen vangen.
Gaat alles goed,
en twee mannen vissen tien uur,
min de benzine...
Klaar, sergeant!
-Gump!
Waarom heb jij
dat wapen zo snel in elkaar?
Omdat u dat zei, sergeant.
Jezus Heilige Christus.
Dit is een nieuw legerrecord.
Zonde van zo 'n fijne dienstsoldaat,
maar anders had ik je
aanbevolen als officier.
Jij wordt nog eens generaal!
Nu je wapen uit elkaar halen
en doorgaan!
Nou, zoals ik al zei,
garnalen zijn de vruchten van de zee.
Je kunt ze barbecuen, koken,
braden, bakken, saté van maken.
Je hebt garnalenkebabs,
Creoolse garnalen,
garnalen-okra, in de koekenpan,
de frietenpan, de wok.
Je hebt garnalen met ananas,
met citroen, met kokosnoot,
met paprika,
garnalensoep, garnalenstoofpot,
garnalensalade, garnalenkroketten,
garnalenburger, garnalen op brood.
Dat is 't wel zo ongeveer.
's Nachts is het eenzaam
in het leger.
We lagen daar in onze stapelbedden
en ik miste mama
en Jenny.
Gump, moet je die tieten zien.
Jenny bleek in
de problemen te zijn geraakt
met foto 's van haar
in haar universiteitstrui.
En ze werd van school gestuurd.
Maar dat was nog niet zo slecht
want een man die een theater had
in Memphis, Tennessee,
zag die foto 's en bood Jenny
werk aan als zangeres in een show.
Zodra ik de kans kreeg,
nam ik een bus naar Memphis
om haar op te zien treden.
Een warm applaus voor Amber Flame.
En nu, voor uw luister-
en kijkplezier,
uit Hollywood, Californië,
onze beatnikschoonheid.
Een warm applaus voor
de verleidelijke Bobbie Dylon.
Haar droom was uitgekomen.
Ze was een folkzangeres.
Kom op, schatje, laat ze zwaaien!
-Geef haar een harmonica.
Dit is Sesamstraat niet!
-Ik heb wat voor je.
Godverdomme!
Hé, stomme lul!
lk ben iets aan het zingen.
Paulie, kom hier!
Hou je bek!
Forrest! Wat doe jij hier?
Wat doe je?
Wat doe je, Forrest?
Zet me neer!
Dit kan niet zo doorgaan, Forrest.
Je kunt me niet steeds komen redden.
Ze probeerden je te grijpen.
-Velen proberen me te grijpen.
Je kunt dit niet altijd blijven doen.
Ik kan 't niet helpen. Ik hou van je.
Je weet niet wat houden van is.
Weet je nog toen we baden, Forrest?
Dat we God baden me in een vogel te
veranderen zodat ik weg kon vliegen?
Ja, dat weet ik nog.
Denk je dat ik
van deze brug af kan vliegen?
Wat bedoel je, Jenny?
Niets.
Ik moet hier weg.
Wacht, Jenny.
-Forrest, blijf uit m'n buurt, oké?
Blijf alsjeblieft uit m'n buurt.
Mag ik een lift?
-Waar ga je naartoe?
Maakt me niet uit.
-Stap in.
Nou, tot ziens, Jenny.
Ze sturen me naar Vietnam.
Da's een heel ander land.
Wacht even.
Luister, wil je me iets beloven?
Als je in gevaar bent,
niet moedig zijn.
Gewoon rennen, goed? Wegrennen.
-Oké.
Ik zal je steeds schrijven.
En ze was zomaar verdwenen.
Kom veilig bij me terug.
Heb je dat begrepen?
Ze vertelden ons dat Vietnam
heel anders zou zijn
dan de Verenigde Staten.
Dat was ook zo, behalve alle
bierblikjes en barbecues.
Ik wil wedden
dat hier overal garnalen zitten.
Men zegt dat
Vietnamese garnalen lekker zijn.
Als we gewonnen hebben
en we nemen alles in bezit,
kunnen we Amerikaanse
garnalenvissers hier laten vissen.
Alleen maar garnalenvissen, man.
Jullie zijn zeker mijn nieuwe mannen.
-Goedemorgen, sir.
Handen naar beneden.
Me nooit salueren.
Er zitten hier
overal scherpschutters
die graag een officier neerleggen.
Ik ben Luitenant Dan Taylor.
Welkom in Fort Platoon.
Wat is er met je lip?
-Met een groot gebit geboren, sir.
Dat kun je beter instoppen.
Anders blijft 't hangen aan 'n strik.
Waar komen jullie vandaan?
Alabama, sir!
-Tweelingen?
Nee, geen familie, sir.
Luister, 't is hier erg simpel.
Als je bij mij blijft en leert
van de jongens die hier al lang
zitten, dan zit je goed.
Er is één stuk soldatenuitrusting
die 't verschil kan betekenen
tussen leven en dood: sokken.
Gewatteerd, legergroen.
Probeer je voeten droog te houden.
Op veldtocht trek je elke keer
dat we stoppen nieuwe sokken aan.
Het moeras van de Mekong
eet de voeten van je benen.
Sergeant Sims. Verdomme,
waar is dat touw dat ik je vroeg?
Ik heb het aangevraagd.
-Bel die klootzakken...
Luitenant Dan wist wat ie deed. Ik
was blij dat hij mijn luitenant was.
Hij kwam uit een lange
militaire traditie.
Zijn familie had in
elke Amerikaanse oorlog
gevochten en het leven gelaten.
Verdomme, geef ze ervan langs.
Doe er wat aan!
Je kon wel zeggen dat hij
heel wat hoog had te houden.
Zo, jullie komen uit Arkansas?
lk ben er wel 's doorheen gereden.
Little Rock is een mooie stad.
Oké, spullen weg.
Naar je pelotons-sergeant
en jullie spullen pakken
voor patrouille.
Als jullie honger hebben,
op de gril liggen steaks.
Dit peloton kent twee bevelen.
Eén, verzorg je voeten goed.
Twee, probeer niks stoms te doen,
zoals doodgeschoten worden of zo.
Ik hoop dat ik hem niet teleurstel.
Ik zag veel van het land.
We gingen op hele lange wandelingen.
En we waren steeds op zoek
naar een zekere 'Charlie'.
Wachten!
-Wachten, jongens!
Het was niet altijd even leuk.
Luitenant Dan had steeds
van die voorgevoelens
over een rots, een spoor, de weg, dan
moesten we gaan liggen en stil zijn.
Op de grond! Stil!
Dat deden we dan.
Ik weet niet veel
maar volgens mij zaten Amerika's
beste jongemannen in deze oorlog.
Dallas uit Phoenix.
Cleveland kwam uit Detroit.
Hé, Tex. Wat gebeurt er?
Tex was... Ik weet niet meer
waar Tex vandaan kwam.
O, niets.
Vierde peloton, op de been.
Jullie krijgen 10 tellen
om naar die rivier te komen. Nu.
Eén, twee, hop!
-Sneller! Wat levendiger daar.
Het goeie van Vietnam was dat we
altijd ergens naartoe moesten.
Granaat erin!
Gump, controleer 't gat.
En er was altijd iets te doen.
Zet ze op!
Verspreiden! Dek 'm in de rug!
Op een dag begon het te regenen en
vier maanden lang bleef 't regenen.
We hebben alle soorten
regen meegemaakt.
Kleine prikbuien,
van die ouwe, vette buien,
regen van opzij en zelfs regen
die van onderen leek te komen.
Zelfs 's nachts regende het.
Hé, Forrest.
-Hé, Bubba.
Ik leun tegen je aan.
En jij leunt tegen mij aan.
Dan hoeven we niet met onze hoofden
in de modder te slapen.
Weet je waarom
wij een goed team zijn?
Omdat we op elkaar passen,
zoals broers en zo.
Forrest, ik zat te denken.
Ik moet je
iets heel belangrijks vragen.
Zou je met mij
in de garnalenindustrie willen gaan?
Oké.
-Man, ik zal je 's wat vertellen.
Ik heb 't al helemaal in m'n hoofd.
Met zoveel kilo garnalen
betalen we de boot.
Zoveel kilo voor benzine.
We wonen op de boot.
Dan betalen we geen huur.
Ik de kapitein, we werken samen
en delen alles in tweeën.
Ieder de helft. Zoveel garnalen
als je maar wilt, Forrest.
Een mooi idee.
Bubba had een mooi idee.
Ik schreef 't zelfs
allemaal aan Jenny.
Ik stuurde haar brieven.
Niet elke dag, maar bijna.
Ik vertelde haar wat ik deed
en vroeg wat zij deed,
en vertelde haar
dat ik altijd aan haar dacht.
En hoe ik uitzag
naar een brief van haar
zodra ze er tijd voor had.
Ik liet haar altijd weten
hoe 't met me ging.
En onder elke brief zette ik:
"Liefs, Forrest Gump."
Op een dag, we waren weer
aan het lopen zoals altijd,
en toen, zomaar opeens,
deed iemand de regen uit,
en begon de zon te schijnen.
Hinderlaag! Dekken!
Hier met 't geschut, verdomme!
-Forrest, gaat 't?
Strong Arm, Strong Arm!
We hebben een gewonde.
-Strong Arm, hier Leg Lima 6!
Strong Arm! We liggen onder
vuur vanaf de bosrand, blauwe punt...
..plus 2! Kalashnikovs en raketten!
Zwaar vuur!
Mis! Mis!
-Godverdomme!
Repareer 't geschut
en richt 't op de bosrand!
Ze hebben ons te pakken, zwaar.
We trekken terug
tot de blauwe lijn.
Terugtrekken! Terugtrekken!
Forrest! Rennen, Forrest!
-Terugtrekken!
Rennen! Rennen, man! Rennen!
-Terugtrekken, Gump!
Rennen, verdomme! Rennen!
Ik rende en rende,
precies zoals Jenny me had gezegd.
Ik rende zo snel en zo ver dat ik al
gauw helemaal alleen was. Niet goed.
Bubba was mijn beste goede vriend.
Ik moest weten hoe hij 't maakte.
Waar ben je, verdomme?
En terwijl ik Bubba zocht,
zag ik een jongen op de grond liggen.
Tex. Oké.
Ik kon 'm daar niet alleen laten
liggen, zo *** als ie was.
Dus tilde ik 'm op
en rende met hem weg.
Elke keer dat ik terug ging
om Bubba te zoeken,
was er iemand anders die schreeuwde:
"Help, Forrest, help!"
Oké. Hier. Hier.
Geen probleem, man.
Ga liggen. 't Komt wel goed.
Ik begon *** te worden
dat ik Bubba nooit zou vinden.
Ik weet dat we in gevaar zijn!
Charlie zit hier overal.
Ik moet vliegtuigen
hebben hier, nu. Over.
Luitenant Dan, Coleman is dood!
Dat weet ik. Mijn hele verdomde
peloton is weggevaagd!
Verdomme! Wat doe je?
Laat me hier!
Smeer 'm.
Laat me hier! Maak dat je wegkomt!
God, ik zei: "Laat me liggen!"
Godverdomme!
Leg Lima 6, hier Strong Arm.
Uw vliegtuigen komen eraan. Over.
Toen opeens leek 't alsof
iets op me sprong en me beet.
Au, ik ben gebeten!
Godvergeten klootzak!
Ik kan het peloton niet in de steek
laten. Ik zei je me te laten, Gump.
Laat me! Zorg dat je wegkomt!
Heb je me gehoord?
Gump, zet me neer, verdomme.
Maak dat je hier wegkomt.
Ik heb je niet gevraagd me hier
weg te halen, godverdomme!
Waar ga je heen?
-Bubba halen.
We krijgen een luchtaanval.
Ze gaan napalmbommen gooien.
Blijf hier! Dat is een bevel!
Ik moet Bubba vinden!
Het gaat wel, Forrest. Het gaat.
Bubba, nee.
-Het komt wel goed.
Kom op. Kom op. Kom op.
Het gaat wel, Forrest.
Het gaat wel. Ik maak 't goed.
Luchtaanval. Daar.
Als ik had geweten dat dit
de laatste keer was dat ik met Bubba
praatte, had ik iets beters
bedacht om tegen 'm te zeggen.
Hé, Bubba.
-Hé, Forrest.
Forrest, waarom?
-Je bent geraakt.
Toen zei Bubba iets
dat ik nooit zal vergeten.
Ik wil naar huis.
Bubba was mijn beste goede vriend.
En zelfs ik weet dat zoiets
niet makkelijk te vinden is.
Bubba zou kapitein worden
op een garnalenboot,
maar in plaats daarvan stierf
hij daar bij die rivier in Vietnam.
Dat is alles wat ik ervan kan zeggen.
Het was een kogel, zeker?
Een kogel?
-Wat tegen je opsprong en je beet.
Ja, meneer.
Beet me precies in m'n bil.
Ze zeiden dat die wond
een miljoen dollar waard was, maar...
het leger houdt dat geld zeker,
want ik heb nog geen cent gezien
van die miljoen dollar.
Het enige goeie van
gewond raken in je billen
is het ijs.
Ze gaven me zoveel ijs
als ik maar wilde. En weet je?
Een goeie vriend
lag in het bed naast mij.
Luitenant Dan,
ik heb ijs voor u.
Luitenant Dan, ijs!
Tijd voor uw bad,
Luitenant.
Harper!
Cooper. Larson.
Webster. Gump.
Gump!
-Ik ben Forrest Gump.
Kyle. Nichols.
McMill. Johnson.
Gump, hoe kun je
daarnaar kijken? Doe uit.
Dit is Zender Vietnam.
Kanaal 6, Saigon.
Goed gevangen, Gump.
Ken je dit spel?
Kom. Ik zal 't je laten zien.
Het geheim is, hoe dan ook,
nooit de bal
uit het oog te verliezen.
Goed zo.
Om een of andere reden
had ik aanleg voor pingpong.
Zie je wel? Elke idioot kan dit.
Dus ik speelde de hele tijd.
Zelfs als ik niemand had om mee
te pingpongen, pingpongde ik.
De mensen in 't ziekenhuis zeiden dat
ik eruit zag als een vis in 't water,
wat dat ook mag betekenen.
Zelfs luitenant Dan
kwam naar me kijken.
Ik speelde zoveel pingpong
dat ik ervan droomde.
Luister naar me.
Iedereen heeft een bestemming.
Niets gebeurt zomaar.
Er is een plan!
Ik had moeten sterven,
daar met mijn mannen.
Nu ben ik niets dan een verdomde
kreupele, een benenloze freak!
Kijk! Kijk naar me!
Zie je dat?
Weet je hoe het voelt
om je benen niet te kunnen gebruiken?
Ja, sir, dat weet ik.
*** je me? Jij hebt me bestolen!
lk had een bestemming.
Ik had in 't veld moeten sterven.
Eervol!
Dat was mijn bestemming
en dat heb jij mij afgenomen!
Begrijp je wat ik zeg, Gump?
Dit had niet moeten gebeuren,
niet met mij. Ik had een bestemming.
Ik was luitenant Dan Taylor.
U bent nog steeds luitenant Dan.
Kijk naar me. Wat moet ik nu?
Wat moet ik nu doen?
Soldaat-Eerste-Klasse Gump?
Ja, sir!
-Op de plaats rust.
Jongen, je krijgt de Eremedaille.
Weet u, luitenant Dan?
Ze willen me een med...
Mevrouw, wat hebben ze
met luitenant Dan gedaan?
Naar huis gestuurd.
Twee weken later verliet ik Vietnam.
De ceremonie begon met
een oprechte speech van de President
over de noodzaak van een verdere
opvoering van de oorlog in Vietnam.
President Johnson deelde vier
eremedailles uit aan mannen van...
Amerika is je
dank verschuldigd, jongen.
Ik hoorde dat je gewond was.
Waar werd je geraakt?
In mijn bil, meneer.
Nou, dat moet een mooi gezicht
zijn geweest. Dat had ik willen zien.
Verdomme, jongen!
Daarna ging mama naar het
hotel om even te gaan liggen,
dus ik ging even wandelen
om onze hoofdstad te bezichtigen.
Hilary! lk heb de veteranen.
Wat wil je met ze doen?
Het was maar goed dat mama rustte,
want de straten waren
propvol met mensen
die naar al de beelden
en monumenten keken,
en sommigen maakten lawaai en duwden.
Oké, volg mij! Uit de weg!
Waar ik ook ging,
overal moest ik in de rij staan.
Kom op. Vooruit!
U bent een goed mens,
dat u dit doet. Goed.
Oké.
Een man hield een voordracht.
En om wat voor reden dan ook droeg
hij de Amerikaanse vlag als hemd.
En hij hield ervan te vloeken.
K.... dit en k.... dat.
En om wat voor reden dan ook juichten
de mensen elke keer dat hij vloekte.
Kom op, man. Kom hier, man.
Kom. Ja, jij!
Kom! Vooruit!
Ga maar. Daar bovenop.
Vertel ons over de oorlog, man.
De oorlog in Vietnam?
-De oorlog in dat klote Vietnam!
Nou...
Er was maar één ding dat ik over
de oorlog in Vietnam kon zeggen.
Er is maar één ding dat ik
over de oorlog in Vietnam kan zeggen.
In Vietnam...
Wat doe je, verd...
Ik timmer je in mekaar,
stomme hond!
Jezus Christus!
Wat deden ze daarmee?
Ik kan je niet horen!
Ik *** niets!
Deze...deze! Geef hier!
Laat horen!
Dat is 't.
Dat is alles
dat ik daarover heb te zeggen.
Dat is 't zo precies, man.
Zo is 't precies.
Wat is je naam, man?
-Mijn naam is Forrest. Forrest Gump.
Forrest Gump.
-Gump!
Dat was het
gelukkigste moment in mijn leven.
Jenny en ik waren weer
als noten en rozijnen.
Ze leidde me rond
en stelde me voor aan haar vrienden.
Gordijn dicht, man. En je
bleekscheethoofd weg van het raam.
Weet je niet dat het oorlog is?
Hij is cool. Hij is een van ons.
-Ik zal je vertellen over ons.
Ons doel is onze
leiders te beschermen
tegen het racistische zwijn
dat onze zwarte leiders beledigt,
onze vrouwen verkracht en onze
zwarte gemeenschappen vernietigt.
Wie is die kindermoordenaar?
-Mijn vriend waar ik 't over had.
Dit is Forrest Gump.
Forrest, dit is Wesley.
Wesley en ik
wonen samen in Berkeley,
hij is president van
de Studenten-Democraten.
We bieden hulp en bescherming
aan wie onze hulp behoeven.
Want wij Black Panthers
zijn tegen de oorlog in Vietnam.
We zijn ertegen zwarte soldaten
naar het front te sturen
om te sterven
voor een land dat hen haat.
Tegen een oorlog waarin
zwarte soldaten vechten
om daarna in hun eigen buurten
beledigd en vermoord te worden.
Wij zijn tegen alle racistische
en imperialistische daden...
Forrest! Stop! Stop!
Ik had je niet mee moeten nemen.
Ik had moeten weten
dat er weer gezeik van zou komen!
Hij had je niet moeten slaan, Jenny.
Kom, Forrest.
Het spijt me dat ik moest vechten
midden in je Black Panther-feestje.
Hij meent 't niet
als hij zulke dingen doet.
Ik zou je nooit pijn doen, Jenny.
Dat weet ik, Forrest.
-Ik had je verkering willen zijn.
Dat uniform is te gek, Forrest.
Je ziet er aantrekkelijk uit. Echt.
Weet je wat?
-Wat?