Mr. Magorium's Wonder Emporium - Nederlands Transcript

Dit is één van m'n meest favoriete verhalen aller tijden. Ook al begint het in een kelder. Ik ga het vertellen op de manier waarop het geschreven is door deze kerel. Bellini. Die onder de verbazingwekkende, ongewone wonderwinkel van Mr. Magorium woont. En ja, hij slaapt met een popje. Bellini z'n werk is, om alle boeken voor alle kinderen, die naar de wonderwinkel komen, in elkaar te steken. Maar z'n werk is ook het leven van Mr. Magorium in een boek verwerken. Mr. Magorium heeft ooit nog speelgoed voor Napoleon gemaakt. Hij versloeg Abraham Lincoln bij het hinkelspel. En het record van een tijd ondersteboven doorbrengen staat momenteel op zijn naam. Er waren er die Magorium een genie noemden. Mijn mam noemt hem een zonderling. En er is één kerel van Detroit die hem om een onverklaarbare reden dronken noemde. Maar het Magorium-verhaal kwam aan z'n laatste hoofdstukken. Maar dat geeft niet. Alle verhalen over degenen waar we van houden, komen uiteindelijk tot een einde. En als dat gebeurd, is het alleen maar een kans voor een ander verhaal om te beginnen. Dus het begin van het einde, begint met het hoofdstuk dat "Molly Mahoney's eerste" heet. Molly Mahoney was de manager van de wonderwinkel. Mr. Magorium z'n leerling, en m'n enige vriendin. 's Ochtends speelt ze op haar piano om haar eerste concerto te proberen afwerken. Maar ze kon nooit de juiste noten vinden. Compositie probleem Toen ze nog jonger was vond iedereen dat ze een muzikaal genie was. Een briljant pianiste. En ze geloofde hen. Maar nu is ze een volwassene geworden. Ze was niet meer zo zeker. Ik weet niet waarom volwassenen niet geloven in wat ze deden toen ze kind waren. Ik bedoel, horen ze niet slimmer te zijn? Wat Mahoney nodig had, was de kans om haarzelf te bewijzen, dat ze meer betekende dan dat ze geloofde. En die kans, stond op het punt om op te dagen. En zo begint dit hoofdstuk dus. Met m'n hoed die vast kwam te zitten. Eric! Hoi, kleine vriend. Je bent terug. - Ja. Ik dacht dat het kamp vier weken duurde? - Nee, nee. Maar één. M'n hoed zit vast. Het lijkt erop dat je een ladder zal nodig hebben. Nee, ik moet gewoon hoger springen. Eric, dat is minstens twee meter hoog. Twee meter, echt waar? - Minstens. Denk je dat ik een aanloop zou moeten nemen? Ja... Heb je vrienden op kamp gemaakt? - Ja. Jeff. - Bestaat Jeff echt? Ja, absoluut. Is hij een dier? Hij was 'n eekhoorn. Goedemorgen. Ik heb je. Dat is een goede manier om een trein te missen. TREINEN HOEPELS HUIS Mahoney. - Goedemorgen, meneer. Nu al? Jemig, kom erin. Hoe heb je geslapen? - Ondersteboven, m'n voeten tintelen ervan. Mortimer, kom van de sofa. Hou je van kolen? - Niemand houdt van kolen. Dus dan je zal waarschijnlijk ook niet van kooltaart houden? Waarschijnlijk niet. - Dat is zonde, wat ik heb net gemaakt. Meneer, ik hoopte dat we konden praten over hetgeen waar we het vorige week over hadden? Over hoe papier eigenlijk nooit steen mag verslaan? Nee, meneer. Over de mogelijkheid of ik een nieuwe job zou kunnen vinden. Dat was wat ik zei. - Wat? Ik ben heel de nacht op geweest om kooltaart te bakken, en ik realiseerde me dat ik de wonderwinkel al meer dan 113 jaar bezit. Dat is een zeer lange tijd, Mahoney. - Ja, dat klopt. Het is bijna 114 jaar, en ik heb niet één keer naar een ontvangstbewijs gekeken. Dus ik heb er absoluut geen idee van wat de winkel waard is. Dat is waarschijnlijk niet goed. - Precies. Mortimer, apport. Stomme zebra, ik huur een accountant in. Een wat? - Een accountant. Overeenkomstig met dat woord moet het 'n kruising tussen een boekhouder en mutant zijn. En dat is misschien precies wat we nodig hebben. Dat is geweldig, maar ik ben vrij zeker dat het woord... Ik heb gebeld naar zo één van die maatschappijen, en ze zeiden dat ze één van hun beste mutanten gingen sturen vandaag. Beschouw de zaak dus maar als geregeld. - Hoe is de zaak geregeld? Perfect, volgens mijn mening. Kom met me mee. - Meneer, ik meen het. Wat? - Ik zit vast. Aan m'n vloer? - Nee, meneer. Aan wat dan? - Alsof het een persoon is. Herinner jij je het nog, toen ik nog 'n klein meisje was en ik Rachmanoff tweede piano kon spelen en iedereen het over m'n mogelijkheden had? Wel, ik ben nu 23 en iedereen heeft het nog steeds over m'n mogelijkheden. Maar als jij me vraagt het liedje te spelen dat ik het beste ken, dan speel ik nog steeds Rachmanoff's tweede. - Misschien moet jij de wereld eens verbazen, met Molly Mahoney's eerste. Dat wil ik, maar ik zit vast. Kom met me mee. Dit m'n liefste, is voor jou. - Dankjewel. Wat is het? - Het is de "Congreve-kubus". Het lijkt op een grote blok hout. - Het is 'n grote blok hout. Maar nu is het jouw grote blok hout. Dankjewel. Ik dacht gisterenavond er nog aan dat ik niet genoeg grote blokken hout heb. Ongewone avonturen hebben ongewone gereedschappen nodig. Gaan we op avontuur? - M'n liefste, we zitten er al in één. Alles wat ik wil zeggen is dit, met geloof, liefde, deze blok en een tellende mutant... zul je jezelf ergens terugvinden waar het verder dan je verbeelding gaat. En na dit gezegd zijnde, laten we de winkel openen. Wacht, meneer. - Mortimer, blijf uit de koelkast terwijl ik weg ben. Meneer... - Ja, m'n lieveling? U heeft u pyjama nog aan. Verdikkeme. Eric, mag ik je hoed lenen? - Natuurlijk. Excuseer, hallo. Hoeveel kost dat vis-speelgoed daar? Die? - Ja. Dat kost 50 dollar. - 50? Denk je niet dat 50 wat veel is voor 'n stuk speelgoed? Wel, als je goed kijkt zie je dat het verse vissen zijn. Als je niet zoveel wil uitgeven, we hebben ook nog dat vis-speelgoed. Voor maar 17 dollar. Maar die zijn niet vers. En ze hebben 'n hoge cholesterol. Molly? Molly mahoney? Ja. Ik ben 't, Dave. Dave Wolf, ik zat met jou in de psychologie-les op de hoge school. Hoi. - Hoi. Werk je hier nog steeds? - Ja. Ik bedoel... Ja. En hoe zit het met jou? Waar ben jij zoal mee bezig? Ik ben 'n ingenieur. - Gefeliciteerd. Het is eigenlijk grappig, ik zou je nooit herkend hebben zonder dat vinger-ding. Komt handig van pas bij de kassa. Speel jij nog steeds piano? - Ja, elke dag. Ik ben hier voor 'n week, waar speel je? - In m'n appartement. Ik dacht... - Wil je dat ik hier iets van inpak? Nee, bedankt. Het was zeer leuk je te zien, ik vroeg me al af wat er met je gebeurd was. Het was leuk je te zien. - Ja, insgelijks. Wacht, het spijt me. Stuiter-ballen, ze proberen altijd te ontsnappen. Goed, eruit. Eruit! En jij ook! Jij ook. Sorry daarvoor, hou je haaks. Goed. Hoi, ik ben gewoon aan het winkelen. Winkelen... Gewoon aan het winkelen... Wat ze ook zeggen, je hoeft niet binnen de lijntjes te blijven. Excuseer me, juffrouw. Zou je me kunnen helpen, alsjeblieft? Dat kan ik zeker proberen. M'n kleinzoon, wil een brandweerwagen voor z'n verjaardag. Met 'n ladder die omhoog kan en brandslangen die water kunnen spuiten. En ik kan er geen vinden. - Dit klinkt als een klus voor het grote boek. Hier staat al het speelgoed in, dat we in voorraad hebben. Nu, W voor "wagen", of B voor "brandweer". Laten we B eens proberen. Hoe deed je dat? - Dat deed ik niet. Je moet toch wel iets gedaan hebben? Verassend genoeg niet. Het is het boek. Het is magie. Kom op, laat het hoger komen. Goed, dat is het. Excuseer me, juffrouw. Hoi. Hoi... Hallo... Ik geloof dat Mr. Magorium me heeft laten komen. Je bent zeer mooi gekleed voor 'n schaduwtheater. Nee, ik ben Henry Weston. De accountant. Ik ben hier voor een sollicitatiegesprek. Hallo, mijn naam is Mahoney. Ik ben de manager van de winkel. Aangenaam je te ontmoeten. Ik moet toegeven, toen het agentschap me stuurde, had ik er geen flauw benul van dat dit 'n speelgoedwinkel was. Als die kinderen er achter zouden komen dat dit 'n speelgoedwinkel is, dan breekt de hel hier los. Dat was 'n grapje. Dat weet ik. - Goed. Jij wilt waarschijnlijk Mr. Magorium spreken. Wacht eventjes. Hoi. Wat scheelt er? Wat? Het is niet echt netjes om mensen aan te staren. Waarom ga je niet gewoon... Dat gebeurd nou elke keer. Welkom. Ik ben Magorium, speelgoed impresario, liefhebber van wonderen, en 'n enthousiaste schoenendrager. Jij bent hier voor de positie als accountant? Ja, Henry Weston. Zeg "De Rij van Fibonacci" van z'n elfde tot z'n zestiende onderdeel. 89, 144, 233, 377, 610. Perfect. Hebben we het nummer 4 eigenlijk nodig? Als je van vierkanten houdt, wel. - Ik hou van vierkanten. Goed, nu even over het aantal hotdogbroodjes... Waarom in de naam van mosterd zijn er nooit genoeg broodjes? Extra hotdogs... - Ja, maar waarom? In het geval je er laat vallen. - Wat voor een idiote dwaas... laat een hotdog vallen? Alles is mogelijk, meneer. Alles is mogelijk... Dat klopt helemaal. Je bent precies de mutant die ik zocht. Je bent aangenomen. - Wat? Je bent aangenomen! Dat is het dan? Dat was alles wat ik moest weten. Ben je het niet met me eens, Mahoney? -Niet echt. Perfect. Ik heb geweldige dingen over je gehoord. Echt waar? -Nee, maar dat komt wel. Ik zie dat je jou telraam bij hebt, excellent. Kom op, ik laat je de winkel zien. Eend, eend, eend. Gans. We verkopen bijna alles wat je jou kan voorstellen, mutant. Van boerderijdieren tot zeppelins. Ik ben hier al 113 jaar baas, vanaf ik hier in het land kwam... maar ik ben al sinds 1770 speelgoed beginnen uitvinden. Excuseer, meneer... Zei je 1770? Ja, dus zoals je jou wel kan voorstellen is 'n accountant iets helemaal nieuw voor me. Dan zou je minstens 240 jaar oud zijn, meneer. Je bent al aangenomen, Mutant. Je hoeft je niet meer te bewijzen. Volg me. Hier zijn we dan. Ik heb nog nooit iets weggegooid. - Dat zie ik ja. Zijn dit allemaal ontvangstbewijzen? Het meeste. Sommige zijn belangrijke documenten. Er kunnen ook onafgewerkte ontwerpen bijzitten. Ik kan ze niet onderscheiden. Dus jij hebt blijkbaar nog nooit 'n boekhouding van je inkomen gehad? Een belastingaangifte ingediend? - Nee. Je zakenvergunning vernieuwd? Mijn wat vernieuwd? -Je zakenver... Laat maar. Besef je dat om de waarde van deze winkel bepalen... uit deze papierenwarboel, een onmogelijke taak is? En als je er op één of andere manier toch in slaagt om niet failliet te gaan... of niet uit je winkel wordt gezet, of niet naar de gevangenis wordt gestuurd voor belastingsfraude... Waarom wil je dat dan nu doen? - Ja, kan je een geheim bewaren? De firma heeft daar een exclusief beleid voor, maak je geen zorgen. Maar kan je 'n geheim bewaren? - Ja, meneer. Ik ga weg. Van de winkel? - Van de wereld. Zie je deze schoenen? Ik heb deze gevonden in 'n klein winkeltje in Toscane... en werd er zo verliefd op... dat ik er genoeg kocht voor de rest van m'n leven. Dit is m'n laatste paar. Dus, als je me wil excuseren... ik heb een knikkerwedstrijd waarvoor ik m'n duimen moet gaan opwarmen. Eric! Ben je klaar voor een knikkerwedstrijd? Mr. Magorium. Lijkt dat oké volgens jou? Wat? Nee, dit lijkt helemaal niet oké. Je moet dit goed in de gaten houden, Eric. Maak je geen zorgen, ik heb het goed hierboven. Dit hoofdstuk heet... "Nee serieus, kijk." HUIS BALLEN Nee serieus, kijk. Echt niet! - Kom op. Dit is zo cool. Kom op. - Laten we gaan! Iemand, help! Indrukwekkende bal, niet? Onmogelijk te ontwijken. Dat is een vreemde jongen. Mahoney, heb jij Mr. ... Heb jij Mr. Magorium soms gezien? Ja, hij is ongeveer zo groot, hij heeft gekke wenkbrauwen... Hij is boven. -Bedankt. Je moet wat aan je gevoel voor humor doen. - Ik lach in m'n binnenste. Mr. Magorium. - Mutant... Mr. Magorium... - Kom je m'n hoelahoep-uitdaging aannemen? We hebben enkele ernstige problemen. Ernstige problemen... Ik heb geen ernstige problemen. Eigenlijk wel. - Ik dacht het niet. Dit is 'n factuur van een bedrijf in Brazilië. Ze zeggen dat je hen 300.000 dollar moet voor 'n magische deurknop? Dat is belachelijk. - Dankjewel. 300.000 dollar voor 'n deurknop? Ik heb nooit meer dan 200 dollar betaald. Hier, vang. En hoe zit het met Bellini? Dat is de boekenbouwer die geboren is in de kelder. Er woont iemand in je kelder? -Hij is daar geboren.. Ik kan hem niet vragen om weg te gaan. Volgens je gegevens over je werknemers, had je verschillende fictieve personages in de boeken. Zoals wie? - De koning van planeet "Yaweh". Hij is niet fictief. - Meneer, er zijn mensen... Hij is niet echt de koning en de planeet "Yaweh" bestaat niet, maar hij wel. Dat is al iets, als er geen planeet is... Mr. Weston, je kan mensen het niet kwalijk nemen als ze verlangens hebben. Het spijt me. Het was sterker dan mezelf. Ik dacht dat het grappig was, maar ik denk... Het spijt me. Wie heeft dat gedaan? Ik. -Nee, serieus. Wie heeft je geholpen? Niemand. Mahoney! Ik heb 'n snelle vraag. Een snelle... - Goed, Mutant. Ik heb je hulp nodig voor de historie die Mr. Magorium heeft gecreëerd te verklaren. Welke historie dat hij gecreëerd heeft? - Deze dat ik hier heb bijvoorbeeld. Ik heb een gesigneerd briefje van Thomas Edison. Echt waar? "Ps, bedankt voor het idee.", met een foto van een lichtbol ernaast. Is dat echt? Nee, het is niet echt. Het is 'n gesigneerd briefje door Thomas Edison. Lijkt dat iets wat in de echte wereld zou bestaan? Wel, z'n handtekening staat er wel op. Hallo, alsjeblieft. Geef me eventjes, alsjeblieft. Mahoney, wacht. Ik wil gewoon een logische verklaring. Het is 'n magische speelgoedwinkel. Zoiets bestaat niet. - Natuurlijk wel. Wanneer je "magisch" zegt, bedoel je dan "speciaal"? Nee, ik bedoel magisch. - Uniek? Magisch. - Wat dacht je van "heel erg cool"? Wat er zich achter me bevindt, is een speelgoedwinkel. Het is 'n grote, het is een vreemde. Maar het is gewoon een speelgoedwinkel. Ik wist het. Van zodra ik dat pak zag. Wat wist je? - Je bent een "gewoon maar"-kerel. Wat is 'n "gewoon maar"-kerel? - Een kerel net als jij. Hetzelfde kapsel, hetzelfde pak. Dezelfde schoenen. En wat er ook gebeurd, denkt hij, "Het is gewoon maar 'n winkel.". "Dit is gewoon maar 'n bank.". "Dat is gewoon maar 'n boom.". Het is gewoon maar wat het is, niks meer. Goed, maar dit is gewoon maar 'n winkel. Ik ben er zeker van dat dat voor jou zo is. Heb jij 'n glinster? Kom sterren kijken in het Edwards Planetarium. Ik moet zeggen, dat ik erg teleurgesteld in je ben. Ik kan begrijpen dat je verdrietig, of ***, of argwanend bent... maar dat is geen rede om grijs te worden en te gaan gonzen. Zulk gedrag had ik misschien van een nieuwe winkel kunnen verwachten... of 'n winkel die een paar jaar oud is, maar een winkel van jouw leeftijd? Mokken? Het is gewoonweg ongehoord. De waarheid is gewoon dat ik morgen vertrek. Mahoney gezegend zal ze zijn, zal voor jullie zorgen. Sorry liefje, maar het is nu eenmaal een feit, en daar doe je niks aan. Ze houdt van je, net zoals ik. En we moeten morgen tegemoet zien met, vastberadenheid,vrolijkheid en moed. Dus ik stel voor dat je stopt met dit schouwspel. Ik verwacht dat je jezelf bij elkaar raapt. En laat je van je beste kant zien, tegen de tijd dat ik vertrek. Dit hoofdstuk heet: "Plezier en verstand is essentieel" En er is ook die nieuwe jongen, die een beetje gespannen is. Lieverd, ben je de hele dag in de winkel geweest? Ik heb veel gedaan. - Zoals wat? Ik heb een beeld gemaakt, 20.000 peddels opgestapeld... en ben er achter gekomen hoe je steeds kan winnen met solitair zonder vals te spelen. Eric, dat zijn allemaal dingen die je alleen doet. Er waren ook wel mensen in de winkel. We hadden afgesproken dat je eerder van kamp terug kon komen als je vrienden zou proberen te maken. Het is mijn schuld niet, dat mensen mij niet leuk vinden. Mensen vinden je leuk als ze je eenmaal leren kennen. - Nee dat is niet zo. Ze denken dat ik vreemd ben. Omdat je in je eentje beelden maakt? - Omdat niemand met me wil spelen. Heb je iemand gevraagd om met je te spelen? Niet echt. Eric, je moet mensen een kans geven. - Ik weet niet wat er zal gebeuren. Dat klopt lieverd, maar mensen zitten vol met verrassingen. Kies nu maar iemand, maakt niet uit wie. Kies 'n onbekend iemand, en probeer bevriend te geraken. Kijk maar eens wat er gebeurd. Ik weet niet hoe ik moet beginnen. - Simpel, begin met "hoi" te zeggen. HOI. IK BEN ERIC. IK BEN HENRY. HOU JE VAN DAMMEN? JA, TOEN IK NOG EEN KIND WAS. WIL JE SPELEN? Ik ben aan het werken. EN ALS JE STOPT MET WERKEN? IK STOP NOOIT MET WERKEN. Mahoney? Mahoney Balonie. Meneer... - Ik heb 'n raadseltje. Nu niet, meneer. - Ik wil je even plagen. Wat is kort, geweldig en zegt "auw"? - Ik heb geen flauw idee? Erg grappig. Meneer, wat is er aan de hand met deze hoek? Blijkbaar neemt de winkel het niet goed op dat ik vertrek. Wat? Wacht, welk vertrek? Het was de bedoeling als een geweldige verrassing... maar blijkbaar denkt de winkel daar anders over. Dat is een van mijn favorieten. Wacht, wat was bedoeld als verrassing? Ik geef jou de winkel. U geeft mij de winkel? - Verrassing, verrassing! Sorry. - Ja, meneer. Heeft u ook "Curious George gaat naar het ziekenhuis"? Mahoney? Ik zal het navragen. Een excellent stukje literatuur en een uitstekende keuze. Heb je het gelezen? - Bellini? Gelezen? Ik heb gebruncht met de "man met de gele hoed" hemzelf. Even serieus, meneer. - Wat, Mahoney? Ik kan de wonderwinkel niet aannemen. Maar je hebt me gezegd dat je een nieuwe job nodig had. Ik bedoelde muziek schrijven. Niet de wonderwinkel uitbaten. Waarom niet? Je levert geweldig werk. Mr. Magorium... - Ja? Dank je, Bellini. Dat is voor de heer met het vuurrode haar. Mr. Magorium. - Ja? Waarom heb je me hier niks van verteld? Jij hebt blijkbaar de regels van een verassing niet begrepen. Wat als ik de wonderwinkel niet wil? Waarom zou je hem niet willen? - Omdat ik hem niet kan uitbaten. Waarom niet? - Omdat jij hem moet uitbaten. Dat is geen goede reden. - Het heet "Mr. Magoriums Wonderwinkel". Het rijmt. En niet te vergeten, het feit dat jij magisch bent en ik niet. En wat moet jij dan doen als ik de Wonderwinkel uitbaat? Ik ga weg. - Je gaat weg? Excuseer me. - Ja, meneer? Er is iets mis met het boek dat je me gaf. Iets mis? Dit is onbegrijpelijk. Het boek maakt maar 'n grapje. Ik zal Bellini inlichten, dankjewel. Mr. Magorium! - Ja, Mark? Volg me. Het is ongewoon vreemd en vreemd op 'n ongewone manier. Wat is het? We waren aan het vingerverven, zoals gewoonlijk, en Katy keek omhoog, en... Zie je? Alle kleuren zijn vervaagd. We moeten de deur van "de kamers" gaan controleren. HUIS HOEPELS Ratten! TREINEN Cheerleaders? Vervloekt Mahoney, controleer "Het Grote Boek". Ik zou 'n lolly willen. Mahoney, de wetten van de zwaartekracht zijn zich beginnen toepassen. Meneer, ik vroeg "Het Grote Boek" voor 'n lolly en kreeg 'n lemur. Een lemur? Wij hebben niet eens Lemurs. Ik weet niet eens zeker of ik wel weet wat een lemur is. Wacht, is het dat primaat-achtig ding? Meneer, we hebben niet echt de tijd om... Mahoney, we hebben geen tijd om het over Lemurs te hebben. Waar is Eric? Ik zou beter ook iets doen. Eric, we hebben je nodig. Er is een probleem. Ga van me af! Help me 'n handje. Het is tijd om te gaan. De winkel ondergaat enkele moeilijkheden nu. Ga alsjeblieft kalm en ordelijk door de voordeur naar buiten. En probeer het meisje met het slijm misschien wat te ontwijken. Drie, twee, één, lanceer! Meneer... - Sluit de winkel. Laat we boven allemaal samenkomen. - Verdomme... Wat gebeurd er? - Ik weet het niet. Maar wil je ons een plezier doen, en de lemur proberen vangen? Ik weet niet hoe ik dat moet doen, ik ben een tandarts. En ik weet ook niet hoe ik dat moet doen, ik ben negen! Excuseer me! Ik ben zeer ontevreden over dit boek dat ik net heb opengedaan. De winkel is afgesloten. Ben jij hier? - Blijkbaar. Eigenlijk niet. Zet je alsjeblieft neer, Mahoney. We moeten de vergadering meteen beginnen. Ik moet me excuseren. Mortimer en ik hadden voor 'n tussendoortje gezorgd, maar hij heeft de pannenkoeken opgegeten. Wie is Mortimer? - De zebra. Wat? - De zebra. Laat maar, Eric. - Orde, orde. Het eerste punt, Eric. - Ja, meneer? Een geniale hoed. - Dankjewel, meneer. Het tweede punt. De winkel is verschrikkelijk overstuur zoals je aan z'n emotionele uitbarstingen kan zien. Z'n emotionele uitbarstingen? Heb je het niet gezien? Hoe kon je dat nu niet zien? Hij ziet veel niet, meneer. Ik heb de waarschuwing voor het failliet gaan niet gemist... gelukkig maar anders hadden jullie nu op straat gestaan. Hij is in het kantoor geweest. - Ik begrijp het. Ik ondervind dat de winkel zeer triest geworden is... en momenteel past bij mijn treurnis erover. Ik heb de winkel proberen te beïnvloeden met dezelfde attitude, verbeelding en emotie als de kinderen die erin komen spelen. En daardoor krijgt hij dezelfde uitbarstingen... als die van z'n klanten. Zoals 'n emotionele uitbarsting. - Precies, Mahoney. Misschien moet hij er even tussenuit? Het spijt me, maar hoe kan 'n winkel een emotionele uitbarsting krijgen? Heeft niemand aan de mutant uitgelegd dat het 'n magische speelgoedwinkel is? Ik heb het geprobeerd. Het is 'n magische speelgoedwinkel, mutant. Hij kan allerlei dingen doen. Maar hij is er pas grijs beginnen uitzien vanaf Henry hier kwam. Ik? - Dat realiseerde ik me al, Eric. Wat? - Mutant... Als ik het ben die je magische winkel failliet laat gaan... kan ik gewoon een formulier invullen en voor 'n andere agent zorgen. Bestaat heel je job uit formulieren invullen? Nee, soms ontvang ik ze. - Orde, orde. Er enkele ontvangen, er enkele invullen. - Orde, orde. Ik ben voor niks verantwoordelijk wat vandaag in de winkel gebeurde... - Orde... Ik was gewoon aan het werk op kantoor. - Daar is het "gewoon" woord weer. Laat dat woord eventjes rusten, alsjeblieft. - En laat de volwassenen praten. Genoeg! Alhoewel Mr. Weston's aanwezigheid samenvalt met de winkel die van slag is, is dat niet de reden. De enige reden waarom Mr. Weston hier is, is om m'n erfenis voor Mahoney vast te leggen. Jouw erfenis? Je bedoelt dat Mahoney de winkel mag uitbaten? Cool. Wat bedoel je met "je erfenis"? Je bent z'n erfgenaam, je staat in z'n testament. Waarom is er 'n testament? En waarom weet jij dat er één is? Ik heb het je toch gezegd, m'n liefste. Ik ga weg. Ik dacht dat je pensioen of vakantie bedoelde. Wat voor 'n soort weggaan bedoel jij? Mahoney, ik denk dat hij bedoelt dat hij naar de hemel gaat. Ja? Hemel, Eleysche velden, Shangri-La. Ik keer misschien terug als 'n hommelbij. Ben jij aan het sterven? Dwaallichtjes sterven m'n liefste, ik vertrek. Wacht. - Mahoney... Wacht. Ben je ziek? - Nee. Nee? Wanneer was je dan van plan om te vertrekken? Rond half vijf. Deze ochtend sprak hij wartaal. Wartaal? - En dan kreeg hij koorts en stortte in. Ik heb zo'n dingen niet gedaan! - Voor minstens 5 minuten. En toen hij bijkwam, was hij zoals nu. In 'n waantoestand? - Ik ben niet in 'n waantoestand! Hij is 'n beetje van de kaart. - Nonsens, pure onzin! Hij denk dat hij 'n magische speelgoedwinkel heeft. Dat is ook zo, je werkt er. En dat hij 242 jaar is, en dat hij 'n uitvinder is. Ik ben niet 242 jaar, maar 243 jaar. Op m'n verjaardagsfeestje heb je me ballonen gekocht. Ja, hij is in 'n waantoestand. Hij heeft misschien een aanval gekregen. Een aanval? De enige aanval die ik ooit heb gekregen, is er één van genialiteit. Verpleegster, kan je hem 'n kalmeermiddel geven? Waarom lieg je zo? Omdat ik moet. - Maar je broek zal vuur vatten. Dat geeft me niet, meneer. Jij moet leven. Liefje... Dat heb ik gedaan. Hoi. - Hoi. Dit is echt moeilijk... - Ja, dat is het. omdat ik je moet zeggen dat ik heel bezorgd ben. - Ik ook. Ik kan geen enkele verzekeringspapieren vinden. Wat? Ziekenhuisrekeningen zijn enorm tegenwoordig. Mutant. - Ja? Hij is misschien aan het sterven. Dat betekent dat we nog meer voorbereid moeten zijn. Voorbereid? Ik ben hier 'n uur geleden achter gekomen. Ik probeer maar te helpen. - Je doet net het omgekeerde. Het is gewoon maar... - Gewoon wat? Niks. - Misschien moet je gewoon naar huis gaan. Ik kan blijven... - Mutant... Ga naar huis. - Goed dan. Weet je... - Hoi. Je zou niet beter niet zo hard tegen de mutant zijn. Hij wil praten over 'n verzekering. Ik weet het, maar dat is het enige waar hij iets over weet. Wat gaan we doen? - Ik weet het niet. Maar er is nog 'n ander probleem. - Wat? Mr. Magorium. - Ja? Hij heeft geen pyjama. De dokters kunnen niks mis aan je vinden. - Natuurlijk niet, ik ben perfect gezond. Waarom ga je dan weg? - Omdat het mijn tijd is. Is dat alles? - Wat zou er anders zijn? Wat moeten we doen zonder jou? De winkel uitbaten. - Meneer, ik weet niet hoe. Daarom heb ik je de “Congreve-kubus” gegeven. - Maar die ligt er maar gewoon. Wat heb je ermee gedaan? Ik weet niet wat ik ermee moet doen, het is 'n blok hout. Kan je niks bedenken? Ik ben er zeker van dat ik wel 'n miljoen dingen kan bedenken wat ik ermee kan doen. Er zijn ook 'n miljoen aantal dingen die je met 'n blok hout kan doen. Maar Mahoney, wat denk je dat er zou gebeuren als iemand, ook maar één keer... erin zou geloven? Meneer, ik begrijp het niet. Eric! Wie stuurt zulke jonge, forse en gezonde knaap naar deze kamer voor de zieken en nauwelijks verzekerden? Hallo, dokter. Ik heb je wat spullen meegebracht die je wel zou kunnen gebruiken. Geweldig! Wil je Mr. Magorium wat gezelschap houden terwijl ik even met de dokter spreek? Natuurlijk. - Mahoney... Waarvoor heb je de dokter nodig? Ben je ziek? Wat heb je bij, Eric? Goed. - Goed. Hier gaan we dan. - Hier gaan we dan! Pyjama. - Ja! Een tandenborstel. Des te meer je voorstander van 'n elektrische wordt. En? - Een microscoop. Een waterslang. En 'n sproeistuk. Een houten plank. - Dankjewel! En dit... Eric, wat is dat? - Het is 'n eufonium. Magnifiek, geef het hier. Als er niks mis is met hem, moeten we hem ontslaan. We kunnen niet instaan voor perfect gezonde mensen, hoe oud of magisch ze ook beweren te zijn. Je moet hem dus mee naar huis nemen. - Nee, je moet het begrijpen. Hij heeft beslist dat het zijn tijd is om te gaan. Het beste wat je dan kan doen, is zorgen dat hij genoeg heeft waarvoor hij wilt leven Wat in hemelsnaam... Wat ben je aan het doen? - De eufonium bespelen. De wat? Ik dacht dat ik misschien 'n concert in de psychiatrie zou kunnen geven morgen. Er zijn mensen die proberen te slapen. Heeft dit ziekenhuis geen handtekening nodig om 'n eufonium van 'n patiënt af te nemen? Waar heb je dit eigenlijk gevonden? - Ik heb het gevonden. In 'n voorraadkast. We bewaren geen instrumenten in onze voorraadkasten. Waar zou ik het anders kunnen gevonden hebben? Wat doe je daarboven? - Op 'n stoel staan. Zo is het genoeg, maak dat jullie hier beiden weg zijn. Jullie kunnen hem morgen weer bezoeken. Daag. - Daag, Eric. Daag, Mahoney. Blijf zeker tot morgen. - Akkoord. En wat jou betreft jongeman, jij hebt je rust nodig. Ik ben het met je eens, dit was vermoeiend. Wat deed die jongen op die stoel? Ervoor zorgen dat ik genoeg ruimte heb om te slapen. Goed, als je mij zou moeten helpen... Als je één of ander wijsheid zou verstrekken die me zou helpen dit alles op te lossen... Alsjeblieft... Doe het dan nu. Goed, dan doe ik het zelf. Dit hoofdstuk heet: "Een verandering van hart, gedachte, en broek." Goedemorgen. - Goedemorgen, hoe gaat het met hem? Kijk Mutant, ik ga gewoon een paar van Mr. Magorium's spullen nemen, en dan ben ik weer weg voor de rest van de dag. Ik ben hier enkel om in het kantoor te werken. Tenzij je wilt dat ik hier werk. - Je mag werken waar je maar wilt, Mutant. Ik bedoel maar, in het geval er 'n speelgoed-noodgeval zou zijn. Wanneer iemand echt iets heel dringend nodig heeft, kan ik helpen. Je zou kunnen helpen. - Ja, weet je. Als het Timmy's verjaardag is, en iemand komt 'n handvol lego tekort. Wil je de winkel uitbaten vandaag? - Wel, ik ben hier nu al... - Mutant... Goed, ik zou de winkel graag uitbaten. Ik heb twee uur op 'n zeer ongemakkelijke bank zitten wachten... om aan te bieden om de winkel uit te baten. Waarom? - Omdat ik 'n eikel ben. Ik voelde me slecht omdat ik niet wou dat je dacht dat ik er niks om gaf, terwijl ik er wel om geef. Het is gewoon... Sommige mensen brengen bloemen of, sturen 'n kaartje, of geven mensen een knuffel. Ik zorg ervoor dat mensen hun papierwerk correct wordt ingevuld en... dus vandaag wou ik iets anders proberen. Omdat ik je leuk vind en wil helpen. Mutant... Als je naar me kijkt, wat zie je dan? Zeer mooie ogen. Nee, ik bedoel... Zie je 'n glinstering? Nu, zoals glitter op je gezicht? Nee, zoals 'n glinstering. Wat voor 'n glinstering? Zoals 'n reflectie van iets groter dat eruit probeert te komen. Vergeet het gewoon maar. Nee, het is misschien niet zo'n glinstering. Misschien meer 'n schittering? Vergeet het. - Of 'n flits? Het is goed. Je hebt dat ding dat je met je handen doet. Dat is 'n zenuwtrekje. - Dat is geen glinstering. Goedemorgen, liefje. - Goedemorgen, meneer. Kijk, 'n broek. Wat is er mee? - Niks, gewoon... Een broek! Ik ook. Geweldig. Naar de winkel? - Eigenlijk ga jij mee met mij. Ik ben hier 'n beetje nerveus over. - Waarom? Omdat het kinderachtig is. Ik kan amper wachten. - Perfect. Klaar? Op "Ga". - Niet op "Ga", ik zei je dat ik niet "ga". Goed. Op "triskaidekafobie". Dat is 'n goeie! - Klaar? Triskaidekafobie! "Trikadekafobie"! Mag ik met je directeur spreken, alsjeblieft? Jim? Deze man hier wil met je praten. Kan ik je helpen? - Het is 'n hele eer. Ik heb wel 'n vraagje over de hotdog-broodjes. Dit is de laatste. Nog 37 seconden. - Geweldig, goed gedaan. Nu wachten we. - Nee, je ademt, we pulseren en regenereren. Onze harten bonzen, onze geest creëert. Onze ziel doet waarnemingen. 37 seconden die goed gebruikt zijn lijkt 'n eeuwigheid. Wat me verontrust, Mahoney, is dat niemand het weet. Je zou verwachten dat iemand van de hotdog-industrie, iets zou weten over deze duidelijke buitensporigheid. Hier is het goed. - Is het hier goed? Mahoney. Ik ben zeer verward. Wat nu? - Dansen. Jij bent briljant! Wat 'n geweldige laatste dag. Niet stoppen! Dans langer! Nee, het is goed meneer. Waarom heb je dit allemaal gedaan? Ik wou je alle kleine dingen laten zien die je zal missen als je weg gaat. Ik begrijp het. Ik vind dat dit de beste laatste dag is van eender wie ooit geleefd heeft. Dit kan je laatste dag niet zijn. Maar dat is het wel. - Nee. En dankzij jou is hij opmerkelijk. Het enige wat ik nog moet doen, is 'n openbare telefoon gebruiken... en m'n leven is compleet. Wat? Hierzo? Je hebt gelijk. Je bent 'n genie. Zeer goed met nummers, je zou moeten lesgeven. Goedemorgen. - Hoi, goedemorgen. Het is stil vandaag. - Ja, er is nog niemand langs geweest. Mahoney is weg gegaan, ik ben hier dus tot nu toe in m'n eentje geweest. Ben je hier al heel de ochtend alleen? - Ja. En de winkel is niet rondom je ingestort? Wat ben je aan het doen? - Ik ben productcode's aan het noteren. Nee, het was Einstein. Met? - Met Einstein. Einstein? Ik was maar wat aan het zeggen. M'n tijd aan het verdrijven. - Bedoel je fantaseren? Wat? Nee dat is niet... Gewoon m'n verstand bezig houden. Wanneer er niet veel anders was om over te denken. Begrijp je wat ik bedoel? - Ja. Goed. - Dat noemt m'n fantaseren. Het geeft niet. Je kan hier blijven en met het speelgoed spelen, Mutant. Ik zal het tegen niemand zeggen. Alsjeblieft. - Geweldig, kom op. Mr. Magorium's wonderwinkel. We verkopen speelgoed en herstellen geen autoversnellingen. Eric, ik bel vanaf 'n openbare telefoon. Goed voor u, meneer. Ik heb twee dingen te zeggen. Eerst, meesterlijke hoed. Bedankt, meneer. - En als tweede... ik zou willen dat je wat vrienden zoekt. Goed? - Goed. Ik hou van je. Geef de Mutant nu even. Henry, telefoon voor je. Hallo? - Mutant? Ik heb iets uiterst belangrijk te vertellen. Werp alsjeblieft 35 cent extra in. Hallo? Werp alsjeblieft 35 cent extra in. - Hallo? Hallo? Werp alsjeblieft 35 cent extra in. Hij komt er wel achter. Goed, probeer nog eens. Kom op. Kom op, je doet belachelijk. Je zal het ooit eens moeten doen. Probeer het nog eens. Wat ben je aan het doen? - We hebben 'n nerveuze slinky. We hebben het naar ons zin, ik denk dat we 'n goed team vormen. Ja, dat denk ik ook. Het speelgoed is wel nog steeds overstuur. Ja. Zullen we het voor bekeken houden? Ja, dat is goed. Goed, dammen. Wat? - Dammen. Nee, ik moet terug naar het bureau. Kom op, Henry. Eén spelletje. Het spijt me, 'n andere keer. Maar eentje? Henry! - Ja, meneer? Zou je het soms erg vinden om... Ja? Mahoney wandelt normaal met mij naar huis en het wordt al donker. Wil je dat ik met je meewandel? - Bedankt. Waar haal je die hoeden vandaan? Van op mijn kamer. Ik zie je elke dag met 'n andere hoed. Ja, ik verzamel ze. - Je verzamelt ze? Mr. Magorium zegt dat ik de gaafste hoedencollectie heb, die hij ooit gezien heeft. Ik ken mensen die verschillende hoeden bezitten. Maar ik heb nog nooit van 'n hoedenverzamelaar gehoord. Wil je ze zien? Probeer gewoon niet te overweldigend te zijn. - Begrepen. Vrij gaaf, niet? Toen je zei "veel", verwachtte ik er twintig. Nee, ik heb er meer. Draag je die allemaal? - Natuurlijk. Wat zou er nog cool aan zijn als ik ze niet droeg? Wil je er één proberen? - Nee, bedankt. Het is oké. Henry... - Ja? Ik denk dat we beiden weten dat je er één wilt proberen. Ik weet niet waar te beginnen! We moeten 'n tandenborstel vinden voor de draak, uw excellentie. Z'n adem werd verschrikkelijk na de helft van het dorp te verorberen. Hij heeft het dorp opgegeten? Hij heeft de bakker en z'n vrouw opgegeten. Hij heeft de schrijnwerker en z'n drie zonen opgegeten. En als toetje heeft hij de schoenmaker opgegeten. Goed idee, ga de draak z'n tanden poetsen! Ik? Hij mag me niet. - En? Wat bedoel je met "en"? En hij is vrij groot... En hij lijkt verassend op 'n tandenstoker van ’n scheet. Eric? Heb je iemand... Wie is dat? - De Mutant. De wat? - Henry. Henry. Het spijt me. Henry. Henry wie? - Henry Weston, ik werk bij... Wat doe je in m'n huis? Ik was aan het fantaseren. Wees niet gemeen tegen hem, hij is m'n vriend. Ben ik dat? Ja. - Cool. Ben je niet 'n beetje te oud om je te verkleden? Ja, absoluut. Het spijt me en het is al laat. Ik heb nog werk dat moet gebeuren. Wat ik zou moeten doen en ook zal doen. Ik zie je nog wel. - Had jij geen klusjes, Eric? Hij heeft eigenlijk al heel de dag in de winkel gewerkt. Ik dacht dat je weg ging? Ja, het spijt me. Tot ziens. Mahoney... - Ga niet weg. Ik moet. Ik ben er niet klaar voor. Ik ben er nog niet klaar voor. Het spijt me. Toen Koning Lear in die brand stierf, weet je wat Shakespeare dan geschreven heeft? Hij schreef, "hij sterft". Dat is alles, niks meer. Geen fanfare, geen metafoor, geen briljante laatste woorden. Het hoogtepunt van het meest invloedrijke drama-werk in de literatuur is, "Hij sterft". Neem Shakespeare, een genie die op " Hij sterft" komt. En toch, elke keer wanneer ik die twee woorden lees... voel ik mezelf overweldigd door neerslachtigheid. En ik weet dat het natuurlijk is om verdrietig te zijn. Maar niet door de woorden, "Hij sterft". Maar voor het leven dat tegenover die woorden staat. Ik heb alle vijf mijn ex-vrouwen overleefd, Mahoney. En ik vraag je niet blij te zijn dat ik moet gaan. Maar ik vraag je alleen dat je deze bladzijde omdraait... en verder gaat met lezen. En dat het volgende verhaal begint. En als er iemand vraagt wat er van mij geworden is, dan vertel je m'n leven in al z'n wonder. En dan zeg je eenvoudig maar bescheiden "hij is gestorven". Ik hou van je. Ik hou ook van jou. Jouw leven is 'n gebeurtenis. Leef er naartoe. Vaarwel, m'n liefste. 1764 - 2007 SPEELGOED IMPRESARIO LIEFHEBBER VAN WONDEREN ENTHIOUSASTE SCHOENEN-DRAGER Het valt wel mee. Je kan het terugbrengen, toch Mahoney? We baten gewoon de winkel uit en kijken of hij de draad weer opneemt. Het spijt me, Eric. Ik zal je helpen, ga gewoon niet weg. Mahoney, ga niet weg. - Het spijt me. Het heeft gewoon 'n beetje magie nodig. Ik weet het. En dat heb ik niet. Dit hoofdstuk heet, "Een nieuw begin". TE KOOP Eric? - Wat ben je aan het doen? Ik ben "Jennifer Juniper" aan het spelen. - Waarom? Omdat iemand het heeft aangevraagd. Nee, waarom ben je hier? - Omdat ik geld moet verdienen, Eric. Baat de winkel dan uit. - Dat kan ik niet. Kijk, ik zou het graag willen maar kan het niet. Ik ben Mr. Magorium niet. Staat hij daarom te koop? - Ja. Kijk, het spijt me. Ik wou je niet teleur stellen. Is dit wat jij wilt? - Nee. Maar dit is het enige waarvan ik weet hoe het moet. - Stop met dat te zeggen. Eric, ik begrijp dat dit moeilijk voor je is. Dit is ook zeer moeilijk voor mij. Maar ik kan geen kind meer zijn. Daarom gaf Mr. Magorium je de winkel. Mijn God, geen wonder dat je failliet gaat. Het is zo deprimerend. Mag ik daar spelen? - Natuurlijk. Wat? Nee, Jack! Raak alsjeblieft niks aan. Eigenlijk geeft het niet, mevrouw. Hij mag spelen met alles wat hij leuk vind. Laat me je deze spiraal trap eens zien. Weet je hoe het werkt? Ik zal het tonen. Cool, dat is gaaf. Het is 'n magneet. Hoe werkt de magneet? - Nee, nee. Het is... Is dat magie? Wel... ik denk het wel. Een perfecte bron van inkomsten. - Die planeten en raketten... Ik moet zeggen, het uitzicht van deze winkel is helemaal onbruikbaar. Het is niet gemaakt om bruikbaar te zijn. Qua grote is het z'n geld wel waard. Is alles inbegrepen? - Ja, de kassa... de glijbaan... de boom, de planeten... het ruimteschip, de magische kamer. - Goed, geweldig. Ik laat je wel iets weten. Jack, liefje. We gaan. Mama, dit moet je zien! - Ik heb er geen tijd voor. Mama moet nog veel eigendommen zien. Je hoort nog van ons. Mama, het is magie. Ik ben hier om een aanmerkelijk bod op de winkel te doen. Wat? Omdat ik niet in staat ben het volledige bedrag te betalen, en ik nog maar 9 ben... denk ik dat je misschien geïnteresseerd zal zijn in m'n voorstel. Het volgende document zegt dat ik Mahoney... een afbetaling kan aanbieden van 237 dollar in penny's, nikkels, centen en een Kerstmis-cheque van m'n oma. En dan zal ik je betalen met m'n zakgeld... en de helft van de winst van de winkel op wekelijkse basis. Denk eraan dat je uit m'n leeftijd winst kan halen... omdat ik meer weken in m'n leven over heb dan de normale kopers. Wat dus meer zakgeld betekent. Waarom doe je dit? - Ik... wil in de wereld van onroerend goed geraken. Een paar eigendommen verkopen. M'n naam bekend maken in de stad. Het enige waar we in kunnen investeren, is de toekomst. Kameraad... Eric, stop. Ik wil niet dat iemand anders de winkel in handen krijgt. Ik wil niet dat het verandert. - Het geeft niet. Ik geef er m'n hoedencollectie voor. - Nee dat doe je niet. Er moet toch iets zijn? Alsjeblieft? Ze staat op het punt een verschrikkelijke fout te maken, Mutant. Dat kunnen we niet toestaan. Als m'n vriend, help me. Alsjeblieft? Hoi. Hoi. - Hallo. Wat is er hier gebeurd? Ik denk niet dat je het zou begrijpen. Ik heb nieuws. Je hebt 'n bod op de winkel. Een goed bod, 'n contant bod. Van de vrouw van eerder deze dag. Ik weet dat het laat is, maar de vrouw is zeer agressief. Dus denk er vannacht eens over na, en zeg morgen je beslissing. - Goed. Denk je dat ik het zou moeten aannemen? Wel... Denk je dat ik het zou moeten aannemen? Volgens m'n professionele mening... is het een zeer uniek bod en is het veel meer dan dat we hadden verwacht. Ik denk dat je gek zou zijn als je het niet aannam. Maar ik ben hier niet professioneel. Ik ben hier als je vriend. En ik vind dat je de winkel zou moeten houden. Jij gelooft niet eens in de winkel. - Nee, maar... Ik kan het niet. Ik wil wel, maar ik kan het gewoon niet. Je kan het gewoon niet? Ja, ik denk het niet. Wat heb je daar? - De "Congreve-kubus". Het moest me een groot mysterie helpen onthullen. Het lijkt op 'n blok hout. - Dat is het ook. Werd je verondersteld een mysterie te onthullen met 'n blok hout? Het is 'n magische blok hout, Mutant, die in de juiste handen waarschijnlijk... iets groots zou onthullen dat... We ons niet eens kunnen voorstellen. - Dat is onmogelijk. Dit is wat jij niet begrijpt. Wat je op de één of andere manier gemist hebt. Elke minuut van elke dag in elke hoek van deze winkel... gebeurde het onmogelijke. Wil je ons dat allemaal laten geloven? Dat deze winkel magisch was? Jij hebt het nooit gezien. Dat die blok hout meer dan 'n blok hout is? Absoluut, ik geloof het met heel m'n hart. Maar de ontmoedigende waarheid is dat alleen Mr. Magorium het zo kon laten zijn. Het was zijn wonderwinkel, niet de mijne. Het is maar... Kijk, ik waardeer dat je naar hier komt maar het is voorbij. Zeg dat nog eens dat die blok hout niet magisch is. Hij is magisch. Wat scheelt er met je, Mutant? Zeg nog één keer dat het meer dan 'n blok hout is. Het is absoluut meer dan 'n blok hout. Het beweegt, dat is duidelijk. Beweeg. Kom op, je kan beter dan dat. Beweeg! Goed, maak je geen zorgen. Als je valt, raap ik je gewoon weer op. Beweeg! Echt niet. Dit hoofdstuk heet, "Je moet het zien om het te geloven." of "Klooien met de mutant." Mutant... Mutant... Je moet opstaan schone slaapster. Er zijn hier mensen. Wat? Wakker worden, slaapkopje. Goedemorgen. - Het spijt me dat ik je wakker maak. Maar je hebt lang genoeg geslapen. Wat scheelt er met je hoofd? - Het doet pijn, ik heb het hard gestoten. Echt waar? - Waarschijnlijk toen ik flauw viel. Hoe bedoel je? Toen ik omver viel. - Dat heb ik niet gezien. Jawel, gisterenavond. Gisterenavond ben ik naar huis gegaan. Nee, daarvoor. Ik viel flauw. Ik denk dat je verward bent. - Nee, ik viel flauw. Ik herinner het me. Het was nadat de kubus rondvloog. - Welke kubus? Welke kubus? Mahoney, de "Congreve-kubus". Je liet hem door de kamer vliegen. Dat heb je gedroomd. Ik heb je hier gelaten voor het papierenwerk te onderzoeken. Misschien ben je in slaap gevallen. - Nee, dat deed ik niet! Absoluut niet. Ik ben flauw gevallen nadat jij die kubus liet vliegen. Het heeft geen belang. De winkel wordt verkocht. Wat? Het aanbod, weet je nog? We gaan deze morgen akkoord met de deal. Dat kan je niet doen. - Waarom niet? Omdat hij magisch is! - Denk je echt dat deze winkel magisch is? Ja, dat doe ik. Is dat niet wat moeilijk om te geloven? Nee, dat denk ik niet. Helemaal niet. Nu... geloof ik dat jij het alles kan laten zijn wat jij wilt. Jij bent het. Jij bent 'n blok hout. Ben ik 'n blok hout? - Ja, Mahoney. Jij bent het. Jij moet niet geloven in de kubus... of in de winkel, of in mij. Maar jij moet in jezelf geloven. Mijn God. Wat is er? Een glinstering. Ik kan het niet geloven. En dat is hoe Molly Mahoney's verhaal begon. Vertaling van R5 door braver resynced by Crashmaster B aka El Guapo Voor zen Vrouwtje Vanessa Gedownload van www.ondertitel.com Wat denk je ervan, Milo? - Niet slecht. Dankjewel.