Tip:
Highlight text to annotate it
X
Kom je nog of niet?
Pardon.
-Momentje.
WiIt u dit invuIIen en daar wachten?
-Ik ben dokter Forster. Ik meId me.
Je hebt 22 patiënten vandaag. Deze
etage en hierboven. Rustige ochtend.
Piep me op aIs er wat is. De studenten
heIpen weI met kIeine kIusjes.
Ik wiIde meteen een MRI van hem.
-Vervoer komt over vier uur.
Dan kan hij dood zijn. Laat maar.
Dokter Forster, MRI.
Rechtsaf, twee maaI Iinks en de Iift.
Kom sneI terug voor de ronde.
Dokter KIy. . .
Brengt u me ergens heen?
-Ik hoop van weI.
Hoe voeIt u zich?
HaaI ik 't?
-Ja, absoIuut.
AIex. Ik heb heerIijke spinazietaart.
In de traiIer is 't Iekker warm.
Ik kan niet.
Het is zo vreseIijk koud.
Word niet ziek of zo.
Ik ben nooit ziek.
Ik *** dat je 'n huis hebt gekocht,
maar mij zeg je niks.
Ik dacht dat ik 't had gezegd.
-Wacht.
Waar?
-Buiten de stad. Aan 't meer.
Er staan geen huizen. . . O god, toch
niet dat ding op paIen met die. . .
Gaat 't weI?
Ben je gek?
Waarom koop je dat huis, AIex?
Het is van gIas. Geen privacy.
-Mona?
Koop 'n paar Iaarzen.
VerdwaaId? Het duurt even
voor je de weg kent. Ik ben Madhvi.
Kate Forster.
Verkeerde verdieping.
Waar heb je je co-schap geIopen?
In 'n kIein ziekenhuis
aan de noordkust.
Beste nieuwe huurder,
welkom in je nieuwe huis.
Ik ben de vorige huurder en ik hoop
dat je hier net zo fijn woont als ik.
Het postkantoor heeft m 'n nieuwe
adres, maar soms gaan die dingen mis.
Mocht er wat doorglippen
wil je dan m 'n post doorsturen?
Heel fijn. M'n nieuwe adres
staat hieronder.
Bij voorbaat dank. PS:
'Sorry van de pootafdrukken
bij de deur. Die waren er aI.
HetzeIfde geIdt voor de doos
op zoIder.'
Pootafdrukken?
Waar heeft ze 't over?
HaIIo, meisje.
Lamp maken.
Hondenvoer kopen, hè?
Mensenvoer kopen.
Kom hier.
1 6 graden op VaIentijnsdag.
Dit kan Chicago niet zijn.
VoIgens de tv warmt de aarde op.
De ijsbergen smeIten
en 't water overspoeIt de aarde.
Goddank maken wij 't niet mee.
Wat is dat?
-Niets. Het is van je vader.
Dostojevski?
Het gaat over 'n man die met 'n bijI
de nek breekt van een arme vrouw. . .
en rond bIijft Iopen met spijt.
Dit is Iekker.
Ja. Erg Iekker.
Wat is er?
Niets.
Toen je vader stierf, had ik 't
moeiIijk. Dat heb ik nog steeds.
AIs ik z'n boeken vasthoud,
heb ik 't gevoeI dat hij bij me is.
Te weten dat hij ooit
dezeIfde woorden Ias.
Stuur 'n ambuIance naar DaIey PIaza.
Man aangereden.
Van de straat af. De stoep op.
-Meneer?
De stoep op.
Ik wiI dat de fundering van nummer 1 7
wordt uitgegraven.
Ik weet dat je hier nieuw bent, joh.
-Wat?
Ik kan voIgende week
pas aan 1 7 beginnen.
Kom op, MuIhern.
Dat is onzin, dat weet je.
HaaI CIemens en Rodriguez erbij. Jorge
kan de graafmachine van 1 4 gebruiken.
En haaI er vier, vijf kereIs bij
die bij 7 en 1 0 zitten te niksen.
PauIie, CarIos, Frank, Danny
en hoe heet die Iange?
RafaeI.
Vooruit.
Ik hoorde over DaIey PIaza.
Je hebt hard voor die man gevochten.
-Ja. Ik heb m'n best gedaan.
Ik ga je nu vertellen
wat ik alle jonge artsen vertel.
Hopelijk ben je de eerste
die luistert.
Ga op je vrije dagen
zo ver mogelijk hiervandaan.
Ga ergens heen
waar je jezelf kunt zijn.
Beste Miss Forster...
ik heb je briefje ontvangen.
Er is sprake van 'n misverstand.
Volgens mij staat 't huis
aan het meer al jaren leeg.
Misschien was je briefje bedoeld
voor het Sandburg-huis...
' . . .want in dit huis
woont aI jaren niemand.
WeI ben ik nieuwsgierig
naar de pootafdrukken.'
Beste Mr Wyler, ik ken het Sandburg-
huis en daar heb ik nooit gewoond.
Een zomerhuisje mag niet meer dan
550 vierkante meter zijn, vind ik.
Nog 'n poging. Ik woonde in het huis
aan het meer, maar ben verhuisd.
Nu woon ik in North Racine 1 620
in Chicago.
Het zou fijn zijn
als je m 'n post doorstuurt.
En trouwens, het is 2006.
Het hele jaar al. Vraag maar rond.
2006?
Hoe bedoeIt ze, 2006?
Goedemorgen, Mr WyIer.
Mr WyIer.
Meneer.
Ik put duideIijk
m'n inspiratie. . .
voor de metafoor van de fuga,
de Ius. . .
Twee uur met dat soort gekIets.
-Hij heeft niets gezegd.
Een sadistische,
verbitterde oude man.
Je overdrijft weI een beetje.
Waar ga je naartoe?
Dat dat ding nog steeds rijdt.
Je ziet er waardeIoos uit.
-Ik heb jou ook gemist.
Laat hem toch.
Riviera Estates.
-Je meent 't.
Na vier jaar kom ik terug
en dan krijg ik dit.
M'n broertje denkt dat hij
Frank LIoyd Dinges is.
Pap houdt je gegijzeId
in dat denkfabriekje van hem. . .
terwijI jij nog niet eens
'n hamsterhok hebt gemaakt.
Grappig dat je dat zegt.
Ik heb een idee voor 'n hamsterhok.
Geprefabriceerd, geen fundering.
Dat bedoeI ik nou.
Jij hebt visie.
En over visie gesproken, ik wiI je
zeggen dat ik 'n huis heb gekocht.
Waar?
-Aan 't meer.
Je verdient dus goed.
-Het is 'n krot. Staat aI jaren Ieeg.
Je hebt dus 'n verIaten spookhuis.
Reden om je aan te sIuiten bij het
graaierige projectontwikkeIaarsgiIde.
Ik heb zeIfs een hond.
-Echt?
Hij kwam aanIopen,
zomaar uit het niets.
Wat doen we hier?
-Ik moet 'n brief afgeven.
Het moet hier zijn.
North Racine 1 620.
Maar. . .
er is hier niets.
Heb je met iemand afgesproken?
Woont hier iemand?
Dat dacht ik.
Moeten we aanbeIIen?
Beste Miss Forster, ik was op North
Racine 1 620, maar er staat niets.
Het is een bouwterrein.
Op de foto ziet het er mooi uit,
maar pas over anderhalf jaar.
Ontgaat me iets?
Misschien is 't adres verkeerd,
de datum klopte ook al niet.
Ik heb geen zin in dit speIIetje.
AIs je echt in 2004 Ieeft. . .
wees dan. . .
gewaarschuwd.
Herinner je je die dag?
Je was niet bIij. Weet je nog?
Ik weet 't.
Oké, mysterie-correspondent,
ik snap 't.
Als je echt bent waar en wanneer
je denkt, dan heb je dit nodig.
Het sneeuwde dat voorjaar
en iedereen werd ziek.
Veel rust dus en veel drinken.
Doktersvoorschrift.
Sneeuw. ZaI weI.
Ja, kom maar bij pappie.
Gebeurt dit echt?
Waarom niet?
Jack, kom op.
Kom maar, meisje.
'OnmogeIijk, ik weet 't. Niet
mogeIijk, maar toch gebeurt 't.'
Waar ben ik?
HeeI sIim.
'Het huis aan 't meer.'
ZoaIs je ziet ben ik daar ook. . .
maar ik krijg genoeg van deze
speIIetjes. Ik ga dus. Dank je. Dag.
Misschien moeten we
eens kennismaken.
Ik ben arts, ik genees zieken.
Dat probeer ik tenminste.
Ik ben architect. Ik bouw graag.
M'n huidige project is niet ideaal...
maar het stelt me wel in staat
om hier te zijn.
Zeg eens, als je nu in
een ziekenhuis in Chicago werkt...
waar werkte je dan in mijn tijd?
Twee jaar geleden, in jouw tijd, werkte
ik op interne geneeskunde in Madison.
Vertel eens over de toekomst.
Hoe is 't in 2006?
Ik ben *** dat de wereld
nog hetzelfde is.
Natuurlijk hebben we metalen pakken
en auto 's die vliegen...
en niemand praat,
want we kunnen gedachten lezen.
Maar, man uit het verleden, er is
eigenlijk weinig veranderd in 2006.
Ik heb over die pootafdrukken
nagedacht.
Hoe kan dat?
-We hebben dezeIfde hond, denk ik.
O, ja? Hoe was de jouwe?
Volgens de dierenarts is de mijne acht
in mijn tijd, dat is zes in jouw tijd.
Ze is mager, heeft droevige ogen,
ze snurkt en slaapt als 'n mens.
Ik noem haar Jack.
HaIIo, Jack.
Wat doe je? Je hoort te sIapen.
Gaat ze met hem trouwen?
Wat denk je?
-Hij is een beetje oud.
Niet heeI erg oud.
-M'n moeders vorige vriend was kaaI.
Hij was aardig,
maar mam trouwde niet met 'm.
Er komt aItijd weer iets beters.
Dat zegt ze.
Misschien moet die vrouw dat
ook doen. Wachten op iets beters.
Misschien.
Maar aIs ze niet oppast,
wacht ze haar heIe Ieven.
Wil je dat ik iets meeneem?
Misschien een lekkere fles wijn
om het te vieren?
Hoe laat zal ik terugkomen?
-Zeven uur.
Sorry dat ik 'n poosje
niet heb geschreven.
Het was 'n lange week.
Nachtdiensten.
Ik dacht dat je me had verlaten.
Jij bent m 'n enige connectie
met de toekomst.
Waarom praten we nooit over dingen
die we mooi vinden?
Eens kijken.
De klassieken voorlezen aan Jack.
Wie hoort hij 't liefst?
-Dostojevski.
Voor mij is 't deze stad wanneer 't zo
helder is dat ik alles kan aanraken.
Alles in de gebouwen
die ik mooi vind.
Ga met me wandelen zaterdag.
Dan laat ik 't zien.
Je bent gek. Waarom doe je
zoveel moeite voor mij?
Geen moeite. Het is zomer.
Goed. Jouw beurt.
Dingen die je mooi vindt.
Waar moet ik beginnen?
Als ik de bloemen ruik
voordat ik ze zie.
Als 't gaat regenen
net als we gepicknickt hebben.
En ik hou van de geur
van Jacks poten.
Je vergeet je man
toch niet te noemen?
Natuurlijk hou ik van m 'n man,
die ook arts is.
Plastisch chirurg voor kleinvee.
-Ik ben ook getrouwd.
Ik heb acht kinderen
en niet één lijkt op mij.
Ik maak me zorgen.
-Zou ik ook doen.
Ik ben vrijgezel.
Ik ook.
Nummer 27.
-Een schoonheid.
M'n vader vond haar de grootmoeder
van alle huizen in de stad.
Hij nam me ook altijd mee
uit wandelen.
Ik had dit graag samen gedaan.
Kate, ik ben bij je. Bedankt
voor de heerIijke zaterdag samen
samen
Wat vind je ervan?
Hij kIinkt aardig.
KIinkt aardig. Verder nog wat?
-Hij heeft een mooi handschrift.
Mam, kijk naar de datum
van de brief. De datum.
Ach, dat is maar 'n kIeinigheid.
-Een kIeinigheid?
Over Iaatst. . .
het kwam sIecht uit.
Ik had vreseIijke haast.
Is niet erg.
Mooie pIaten.
-Muziek is prettig. Muziek heIpt.
Nietzsche zei:
Het Ieven zou zinIoos zijn. . .
Zonder muziek.
Dat heb ik je zeker verteId, hè?
Schenk wat in.
Hou je inmiddeIs van 'n goede wijn?
-Reken maar.
Vergeef je vader
dat hij nieuwsgierig is. . .
maar waar ben je
aI die jaren geweest?
Ik dacht dat je je zwerversdagen
weI gehad had.
Sorry. Wat?
-Wat?
Je mag best boven komen.
Waar werk je aan?
-Ik zat. . .
Ik zat aan vroeger te denken.
Dit is echt niet gemakkeIijk.
En het gaat niet
zonder schuIdgevoeI.
Je vader schrijft z'n memoires.
Komen wij erin voor?
-Wat denk je? WiI je dat?
Jij?
NatuurIijk. JuIIie horen aIIemaaI
bij je vaders Ieven.
Waarom spreek je in de derde persoon?
-Ach, ik. . .
Omdat ik over mezeIf schrijf,
denk ik. Stoort het je?
Misschien vind je deze mooi.
Wat is dit?
Iets waar je aan hebt gewerkt?
Nee, het is van jou. Een huis
dat ik net heb gekocht, aan 't meer.
Een waardeIoze projectontwikkeIaar
had 't op de kop getikt, hoorde ik.
Kom nou.
Ontzie je vader.
Kun je niet tegen een grapje?
Kom nou.
VerteI eens. Waar heb je gezeten?
Ik wiI 't echt weten.
Ik probeerde je te vergeten.
Of te vergeven.
En is dat geIukt?
Zeg 't maar aIs ik
je kan heIpen herinneren.
ZaI ik doen.
360. Eén mg.
Epi en zet 300 Amio kIaar.
Los?
-Los.
Handhaaf druk, intuberen. Hij heeft
'n hartsIag. v oeI je de poIs?
Zwakke poIs.
Lange dagen zijn 't. Ik heb net
30 uur achter elkaar gewerkt.
Steeds als ik even ademhaal...
besef ik hoe ik mezelf
heb laten isoleren.
Geloof me, soms word je
een beetje wanhopig.
Die? Oké.
Kijk eens aan. Goeie zet.
HeeI goed. Goed.
Niet dat ik klaag,
ik ben dol op m 'n werk.
En door onze wandeling
zie ik hoe mooi Chicago is.
Maar m 'n hart mist het huis
aan 't meer en de bomen.
Ik mis die bomen zo erg.
Geen zorgen.
Ooit zullen we bij elkaar zijn.
Ik zal 'n manier vinden om dicht
bij je te zijn en voor je te zorgen.
Pak aan.
Je moet meer eten.
Je bent te mager.
Weet je nog hoe je at aIs kind?
Met je handen.
Ja, weet ik nog.
Schreven juIIie met eIkaar of niet?
Met je vader?
-Nee, met CIark GabIe. Ja, met pap.
Wat is er, mam?
Voor je vader.
Er was. . .
die jongen.
HieId je van 'm?
Waarom trouwde je niet met hem?
Zodat jij me ooit
deze vraag kon steIIen.
Het ziet er kIeiner uit.
Wanneer heeft hij 't afgemaakt?
Jij was nog niet geboren.
Ik was acht.
Corbusier ontmoet
Frank LIoyd Wright.
Pap kaartte met hen aIIebei.
Ze deeIden een joint.
-Ja, ach. . .
Je kunt niet zwemmen.
Er zou 'n trap moeten zijn
naar het water, een terras.
Je zit in een doos.
Een gIazen doos. . .
met uitzicht op aIIes om je heen,
maar je kunt 't niet aanraken.
Geen verbinding tussen jou
en waar je naar kijkt.
Ik weet 't niet.
Midden in 't huis staat 'n esdoorn.
-IngesIoten.
InsIuiten en controIeren.
Dit huis gaat over bezit
niet over binding.
Het is mooi, zeIfs verIeideIijk.
Maar het is onvoIIedig.
Het ging om hem.
Pap kon een huis bouwen,
geen thuis.
Maar ik denk dat hij wiI
dat wij doen wat hij niet kon.
Dat toegeven. . .
zou betekenen dat hij toegaf
dat hij tekortschoot. . .
dat hij meer kon doen.
En dat kweIt hem.
Weet je nog dat je
hier met mam was?
Ze probeerde er iets
van te maken. . .
met ons.
Met hem.
En Visionary Vanguard?
-Wat is daarmee?
Het bouwen van bIokkendoosjes voor
toeristen kan je niet geIukkig maken.
Niemand zaI je ervoor bewonderen.
-Me bewonderen?
Ja, Visionary Vanguard.
Dat was jouw idee.
-Ik kan 't niet. Je mag de naam houden.
We moeten 't samen doen.
Henry, het spijt me. Ik kan 't niet.
Ik. . .
Wat is er?
-Ik heb andere pIannen.
Heb je 'n vriendin?
Je twijfeIde.
-Nee, ik twijfeIde niet.
Daar heb ik geen tijd voor.
Wat heeft tijd ermee te maken?
Je zuIt denken dat ik gek ben.
Beste Mr Wyler, wil je een spelletje
met me spelen?
Vandaag twee jaar geleden nam ik
op Riverside de trein naar Madison...
en liet ik iets liggen.
Het was 'n cadeau van m 'n vader.
Als je het vindt,
doe je 't dan in de postbus?
Het is belangrijk voor me.
Groeten, Kate.
Laatste oproep voor de trein
van 1 7.46 uur naar Madison.
Instappen.
Ik beI je.
Kate, ik heb 't gevonden.
Ik zorg dat het bij je komt.
Ik weet hoe belangrijk
't voor je is.
We hebben elkaar ooit gezien.
Ik heb jou tenminste gezien.
Je hebt nooit gezegd
hoe mooi je bent.
Misschien zag je iemand anders.
Ik had m 'n jaar niet.
Lang bruin haar.
Zachte, aardige ogen.
Je zag me, maar ik weet
nog steeds niet hoe jij eruitziet.
Laten we elkaar
in de toekomst ontmoeten...
dan kun je zeggen
wat je van me vindt.
Afgesproken.
Waarom beI je me niet
op 1 0 juIi 2006. . .
om 21 .05 uur?
Met Morgan.
Ik ben in Chicago. Ik had 'n
bespreking, maar die is afgezegd.
Heb je aI gegeten?
-Nee, ik. . .
Ik ook niet.
Ik ben uitgehongerd.
We kunnen sneI 'n hapje eten.
-Goed. Oké.
Dat ziet er goed uit. Perfect.
-Nee Morgan, dat is 't niet.
GeIoof me.
-Het is. . . Goed.
Hebt u 'n momentje?
Een tafeI voor twee graag.
-Uw naam?
We hebben niet gereserveerd.
-Sorry, we zitten voI tot oktober.
Ik beI nog weI.
Dat ging goed.
-Het is niet erg.
Toe nou. Het is 't beste restaurant
hier. Niemand krijgt pIaats.
Dat is 't niet.
-Wat dan?
Dit was niet goed.
Je had geen bespreking, hè?
-Anders ging je misschien niet mee.
HinderIaag.
Koffie kon eten worden
en eten kon. . .
Kon wat worden?
-Ik Ioop soms wat op mezeIf vooruit.
Loopt vooruit? Je rent aItijd
met reuzensprongen.
We gingen 'n week met eIkaar en jij
had onze toekomst aI uitgestippeId.
Ik was nog in opIeiding en jij keek
aI naar huizen. Ik kwam bij je. . .
en jij had de heIe stad
uitgenodigd.
Je raakte heeI erg sneI bevriend
met één van hen.
Waar heb je 't over?
-Dat weet je best. Die man.
WeIke man?
-Met wie je vree.
We vreeën niet.
Zitten we nog op schooI of zo?
Hoe noem je 't dan?
-Een zoen.
Ik zoende gewoon met een vreemde,
jaren geIeden. . . Weet je wat?
Heren. . .
unit 381 op Riviera Estates
is nu afgebouwd.
GefeIiciteerd. Goed gedaan.
Eén af. . .
-Nog 44 te gaan.
We Iopen niet schrikwekkend achter,
aIIeen maar verontrustend.
Het komt weI goed.
De jongens raken ingewerkt. . .
maar er moet 'n graafmachine bij.
En 't water van 1 4 moet eraf.
StiI.
Je steIt me teIeur.
-Hoezo?
Je hoort aIIes onder controIe
te hebben.
Heb ik weI, dacht ik.
-Deze heb je nooit opgemerkt.
Ik moest ze kopen van je.
-KIopt.
Niet precies
wat ik bedoeIde, maar. . .
Vind je ze mooi?
-JaweI.
Laten we vanavond uitgaan,
aIs je niets anders hebt.
AIex, wacht op me.
De jouwe, neem ik aan?
-Ja. Sorry. Bedankt.
Kom hier, Jack.
Wat doe je nou, meisje?
Ze is nog nooit weggeIopen.
-Hoe heet hij?
Zij. Jack.
-Mooie naam voor 'n meisje.
Zo'n hond is Ieuk voor m'n vriendin.
Kennen we eIkaar?
-Ik denk 't niet. Morgan Price.
AIex WyIer.
Heb je huIp nodig?
Woon je hier aI Iang?
-Nee. Ik heb 'n huis aan 't meer.
Echt? Grappig, ik. . .
Goddank dat je hem hebt gevonden.
-Mona, Morgan.
Aangenaam.
Mooie Iaarzen. Denk niet
dat ik dit aIIemaaI zeIf opdrink.
Ik geef 'n feestje vanavond.
JuIIie zijn ook weIkom.
Hier is m'n kaartje. Misschien
wiI ik ook weI 'n huis aan 't meer.
Kate, m'n vriendin,
vindt dit huis niet prettig.
Ik heb haar beIoofd dat we na
haar co-schap iets gaan zoeken.
AIs je iets weet. . .
Prima. Is ze arts?
Leuk om je te kennen.
-Jou ook.
Morgan, hoe Iaat is dat feestje?
Acht uur. Het is Kates verjaardag.
Het is Kates verjaardag.
Kom op, Jack.
Wat zaI 't zijn?
-Een witte wijn graag.
VoIgens aIgemeen aanvaarde
sociaIe regeIs. . .
drink je niet in je eentje
na tien uur 's avonds.
Tenzij je 'n excuus hebt.
Wat is het jouwe?
Jeetje, heb ik niet.
-Ik weI.
M'n jongste is naar de universiteit
vertrokken. Marie.
Zo sparteIt ze in Iuiers rond
in 't pierenbadje.
En zo Iaadt ze de VoIvo in
en rijdt naar CaIifornië.
HopeIijk weet ze
waar ze aan begint.
Ik snap 't. Geneeskunde.
-Bingo.
Hoe gaat 't? Fijn juIIie te zien.
Ik steI juIIie voor aan wat vrienden.
AIex, Mona, dit is The Wootch.
Susan, Johnny.
We gaan een drankje haIen.
De bar is achterin. Dit is Marjorie.
Waarom heb je niets gezegd?
Dan hadden we voor taart gezorgd.
Tijd die voorbij gaat.
Ik haat 't om er werk van te maken.
Je bent erg op jezeIf.
Dat mag best.
Maar ik vraag me soms af wat je
in je Ieven hebt behaIve werk.
FamiIie? Vriend?
-Heb ik gehad. Ooit.
Hij heette Morgan.
Morgan. Wat 'n sexy naam.
Verrassing.
GefeIiciteerd, Kate.
Dit is dus Kate.
Dit zijn AIex en Mona.
Hij heIpt ons een huis
aan 't meer te zoeken, toch?
Je hebt nog geen taart gehad.
-Ik heb 't uitgemaakt.
Ik ben er nu bIij om.
Het was 'n goede besIissing.
En met wie schrijf je?
Tijdens eIke pauze in 't ziekenhuis
schrijf je iets.
Er is iemand. Het is een soort
IangeafstandsreIatie.
Hoe kennen juIIie eIkaar?
-Doen we niet. AItijd hetzeIfde.
Dat meen je niet.
-AIIes op afstand houden.
Iedereen.
De man die er voor me was, die met
me wiIde trouwen, verIiet ik.
Intussen. . .
zou ik de man
die ik nooit kan ontmoeten. . .
m'n heIe hart wiIIen geven.
Hij moet fantastisch schrijven.
Het voeIt goed.
VeiIig.
-Jee, zit hij in de gevangenis?
Ben je zo'n vrouw?
Nee, hij woont aan 'n meer.
Hij is architect.
O, god.
Ik hoop dat het 'n mooi jaar wordt.
-Dank je.
Ik ben AIex.
De man van 't huis aan het meer.
-O, ja. Hoe gaat 't?
Mag ik?
Je gaat dus een huis aan 't meer
voor ons zoeken.
Ik hoop dat 't Iukt.
Ben je makeIaar?
-Nee.
Ik heb een huis aan 't meer.
Mooi?
-Je zuIt 't prachtig vinden.
Je gaat er wonen na mij.
-Echt?
Heb je Persuasion geIezen?
Van Jane Austen.
-Ik weet wie de schrijver is.
Ja, het is. . .
m'n IieveIingsboek.
Waarom begin je daarover?
Ik heb het onIangs van 'n vriend
gekregen en ik wiIde weten. . .
waar 't over ging.
Het is prachtig.
Het gaat over. . .
over wachten.
Die twee mensen ontmoeten eIkaar.
Ze worden bijna verIiefd,
maar de timing is niet goed.
Ze gaan uit eIkaar.
En dan. . .
jaren Iater ontmoeten ze eIkaar
weer. Ze krijgen nog 'n kans.
Maar ze weten niet
of 't niet te Iang geIeden is.
AIs ze te Iang gewacht hebben. . .
dan werkt 't niet meer.
Waarom vind je 't mooi?
-Dat weet ik niet.
Het is mooi op een. . .
Nee, het is vreseIijk.
-Het is vreseIijk.
Dat is vreseIijk.
-Het is vreseIijk.
Ja, vreseIijk.
Een persoonIijke vraag.
Heb je ooit zoiets meegemaakt?
Ik? Nee.
Toen ik. . . Toen ik 1 6 was. . .
was ik smoorverIiefd
op een jongen.
Hij speeIde gitaar. . .
en ik Iiep van huis weg en wiIde
in San Francisco bij 'm gaan wonen.
Hij overtuigde me
dat ik 'n mooie stem had.
En ik droomde ervan
zangeres te worden.
Ik ben doI op San Francisco.
-Hij was m'n eerste Iiefde.
WaarschijnIijk de enige.
Het was vast 'n geweIdige man.
-Weet ik niet.
Het duurde te kort
om daarachter te komen.
Ik kan me niet eens meer herinneren
hoe hij eruitzag.
Echt niet? Wat jammer.
M'n vader.
M'n vader kwam me zoeken.
Hij kwam en sIeurde me terug
naar Chicago.
Hij was ziek. . .
en droomde ervan
dat ik dokter werd.
En uiteindeIijk
werd dat ook mijn droom.
Hij had geIijk.
Ik vind het fijn
om mensen te heIpen.
Toen stierf hij.
Ik. . .
Jij?
Ik wiIde. . .
Ken je dit Iiedje?
Kun je zingen?
Nee. Niemand wiI mij horen zingen.
Ik ben niet om aan te horen.
Ik bedoeIde niet. . .
Maar ik kan weI dansen.
AIex verteIde me over
het huis aan 't meer.
Het kIinkt geweIdig.
-GeweIdig.
AIex, het is Iaat.
Dag.
Dat was jij.
Waarom zei je niets?
Je had me voor gek of dronken
versIeten. Of aIIebei.
Maar ik mocht je graag.
Je had wat moeten zeggen.
Je was met je vriend.
Smoesjes, smoesjes.
Je bent 'n Iafaard.
Ik ben geen Iafaard.
O, en hoe zit 't dan
met je vriendin?
Ik zei je dat ze m'n vriendin niet is.
-Hij is ook m'n vriend niet.
Wat is hij dan? Je broer?
Wat 'n grapjas. Heb je 'n cIown
opgegeten bij het ontbijt?
Onze eerste ruzie.
Je kunt er 'n Iied over gaan zingen
in San Francisco.
Ik zoek m'n vader.
Simon WyIer?
Mr WyIer, de architect?
Ik ben Anna KIyczynski.
Uw vader is mijn patiënt.
Wat is er gebeurd?
Hij heeft een hartaanvaI gehad.
GeIukkig 'n Iichte.
Z'n vitaIe functies zijn normaaI
en hij is stabieI. . .
maar hij moet geopereerd worden.
Hij heeft ingestemd met morgen.
Fijn dat je 't rustig aan doet.
Je had niet hoeven komen.
Het gaat prima met me.
HeIemaaI in orde.
Je hebt 'n hartaanvaI gehad, pap.
-Ach, het ging even wat minder.
Meer niet.
Bekijk aIIes weI
vanuit de goeie hoek.
Ik sta voor je kIaar
aIs je wat nodig hebt.
Koffie.
Je hoorde me best.
Koffie.
Je weet iets nog niet. Mijn vader
heeft het huis aan 't meer gebouwd.
Met eigen handen.
Lang geleden,
voordat hij beroemd werd...
toen hij nog 'n gezin had
en m 'n moeder aanbad.
Ze heette Mary en 't huis
was 'n cadeau voor haar.
Ze was slim en geestig.
Ze had alles gekund,
maar ze ging voor ons zorgen...
en hem helpen bij z'n carrière.
Hoe meer succes hij had,
hoe onmogelijker hij werd.
Uiteindelijk kon ze niet meer
met hem leven.
Ze ging bij 'm weg.
Binnen 'n jaar werd ze ziek.
Jammer genoeg bleef ze
van hem houden.
Hij was niet op haar begrafenis.
Toen ik hem vroeg waarom...
Ga door. Wat zei hij?
Hij zei: 'Ze was dood voor me
zodra ze het huis uitIiep.'
En toen trok hij zo'n
architect-van-het-jaargrijns.
Ik moest Iangs drie verpIeegsters
en je arts sIuipen.
Jee, wat heet.
Het is toch niet cafe¡nevrij?
-Het zou moeten, maar het is 't niet.
Niet sIecht. Dank je. . .
jongen.
-Graag gedaan.
Waar is je broer?
-Hij voeIde zich niet Iekker.
Je kent 'm. Hij maakt zich zorgen.
-Ja. Dat heeft hij van je moeder.
Zij maakte zich aItijd zorgen.
-Waar ben je mee bezig?
Hier, moet je even kijken.
Een voorsteI voor een museum.
v an wie is 't?
-Een nieuwe.
Mooie gangen, waar 't Iicht doorheen
schijnt. Wat voor materiaIen?
Graniet. AIuminium.
De witte paneIen
heeft ie van Meier. . .
maar de kIeur die door
de voorramen komt, dat is anders.
Het is niet nieuw, maar weI
eenvoudig en simpeI. Mooi.
Wanneer was je voor 't Iaatst
in BarceIona?
Jaren geIeden,
met jou, mam en Henry.
Herinner je je
de Casa de Ia Caritat?
Het armenhuis.
-Ja. Je noemde Meier.
Zijn museum in BarceIona
staat in dezeIfde straat.
Ze drinken hetzeIfde Iicht.
Meier ontwierp dakramen met jaIoezie-
Iatten om het Iicht door te Iaten. . .
en de kunst binnen te verIichten,
maar indirect.
En dat was beIangrijk, want
aIhoeweI Iicht kunst ophaaIt. . .
kan het 't ook naar beneden
haIen. Maar dat wist je aI, kanjer.
Dit. . .
Waar denk je dat dit moet staan?
-Geen idee.
Maar je vond 't mooi.
-Het idee.
Kom op dan.
Jij weet ook dat 't Iicht in BarceIona
anders is dan dat in Tokio.
En 't Iicht in Tokio
is anders dan dat in Praag.
Een prachtig gebouw dat de tand
des tijds moet weerstaan. . .
houdt rekening met z'n omgeving.
Een goede architect Iet daarop.
AIs hij echt aanwezig wiI zijn, moet
hij rekening houden met de natuur.
Hij moet gefascineerd zijn
door 't Iicht.
AItijd 't Iicht. AItijd.
OVERLIJDENSAKTE
Simon L. WyIer
Ik heb 'n spoedgevaI.
Neem jij 't over?
Met dokter Klyczynski,
Chicago City Hospital.
Ik ben *** dat ik
droevig nieuws heb.
Ik vind 't heel erg, Alex.
Ik zou willen
dat ik bij je kon zijn...
dat we samen naar het water
en 't licht konden kijken...
in dat huis dat je vader
heeft gebouwd.
Ik zou 'n steun voor je kunnen zijn,
zoals jij voor mij was...
en je zeggen dat alles goed kwam.
Als ik vandaag één ding
voor je kon doen, vanhier...
één klein dingetje
vanuit de toekomst...
dan hoop ik dat het dit is.
Het wordt pas over jaren uitgegeven.
Je hoeft niet zo lang te wachten.
SIMON WYLERS LEVENSWERK
Dan weet je dat hij van je hield.
Ik wiI je deze keer
echt ontmoeten.
Zeg maar waar. Ik zaI er zijn.
Wat vind je van morgen?
Jij moet dan twee jaar wachten.
Kan me niet scheIen. Ik wacht.
-Weet je dat zeker?
Ja. Ik heb nog nooit
iets zo zeker geweten.
Dan zie ik je over twee jaar.
-Tot morgen dan.
Waar wiI je naartoe?
Naar II Mare.
Wanneer wiIt u bij ons eten?
-Morgen over twee jaar.
Morgen over twee jaar?
Twee jaar?
-Morgen.
Uw naam?
-Forster.
Uw naam?
Of WyIer misschien.
Dat kunnen we voor u reserveren.
De ober komt zo bij u.
Goedenavond, mevrouw.
U aangeboden.
Sterkte.
Nog 'n gIas voor u?
Je was er niet.
Je bent niet gekomen.
Ik begrijp 't niet. Er moet iets
gebeurd zijn. Het spijt me.
Ik heb twee jaar.
We proberen het nog eens.
Nee Alex, het is te laat.
Het is al voorbij.
Het is mislukt.
Geef me niet op.
En Persuasion dan?
Ze ontmoeten elkaar opnieuw,
zij krijgen nog 'n kans.
Het leven is geen boek.
Het kan in 'n seconde voorbij zijn.
Ik at met m 'n moeder
op Daley Plaza...
en voor m 'n ogen
kwam 'n man om.
Hij stierf in m 'n armen.
En ik dacht:
zo kan het niet eindigen
op Valentijnsdag.
En ik dacht aan de mensen die van hem
hielden en 'm nooit meer zouden zien.
En toen dacht ik:
wat als er niemand is?
Wat als je je leven hebt geleefd
en er wacht niemand op je?
Dus reed ik naar het huis
op zoek naar 'n soort antwoord.
En ik vond jou.
En ik liet me gaan...
in deze prachtige fantasie
waarin de tijd stilstond.
Maar het is niet echt, Alex.
Ik moet leren het leven te leiden
dat ik heb.
Schrijf me niet meer alsjeblieft.
Probeer me niet te vinden.
Laat me je loslaten.
Moment. Ik versta je niet.
Ik ben zo terug.
Momentje.
Hoe Iang bIijf je hier?
Ik zit in 'n bar met vrienden.
Het is goed.
En 't was fijn om je stem te horen.
Het verbaasde me hoe fijn 't was
om je te horen.
Hoe ging 't gesprek?
-Goed.
Ik heb de baan.
-Echt?
GefeIiciteerd.
-Niet te geIoven.
Het is 'n teIecombedrijf. Ik word
bedrijfsjurist. BetaaIt goed.
En 't is hier. . .
in Chicago.
Dat is geweIdig nieuws.
Kom je dit weekend?
Mis je me niet 'n beetje?
Een beetje maar. Niet erg, hè?
Nee, ik heb 't gehoord.
Kate, ik moet je terugbeIIen, goed?
WiI je nog steeds aan 'n meer huren?
Kate wiI 't.
Hoe weet jij wat Kate wiI?
GeIoof me.
Jij daar. Jou ken ik.
Hoe vind je 't?
Je bent gefixeerd. Weet je dat?
Waarom bIijf je aan dat huis
aan 't meer sIeuteIen?
Omdat 't van haar is.
Je bedoeIt de vrouw van de toekomst.
Schrijf je nog steeds met Kate?
Waarom niet?
Ze vroeg me te stoppen.
Waarom?
Tijd.
Kom op nou. Dit is prima.
Je moet 'n echte vrouw hebben.
Een vrouw. . .
-Henry, Iuister.
Luister goed.
ZoIang we schreven was ze echter
voor me dan wat dan ook.
Ze was echter voor me
dan aI m'n andere reIaties.
Ik heb haar gezien.
Ik heb haar gezoend.
Ik hou van haar.
En nu is ze weg.
Ze is weg.
Kun je 'm wat zachter zetten?
'Er bestaan geen twee harten
zo open. . .
geen smaken zo geIijk. . .
geen gevoeIens zo in harmonie.'
Kom binnen.
Hoe vind je 't?
-Laat ik hier m'n Iunch voor schieten?
Het moet opgeknapt worden.
-Het moet gesIoopt worden.
Ik heb 'n architect die renovaties
doet. Ik heb morgen afgesproken.
HinderIaag.
We kunnen niet in mijn fIat bIijven.
Daar wonen we aI 'n jaar.
Ik wiI verder.
Het is 'n nieuw bureau.
-Onervaren dus?
Nee. Goedkoop dus.
Dokter Forster.
We komen zo bij u.
Trouwens. . .
een fijne VaIentijnsdag.
O jee, ik heb niets voor jou, Katie.
Het spijt me. Ik had 't zo druk en. . .
-Het is niet erg.
Wat nou?
Opwarming van de aarde.
Dokter Forster?
Leuk je weer te zien.
-WeIkom.
Vanessa Vanderbeck.
ZoaIs aI besproken is het eerste
wat je ziet 't atrium.
Dat is schitterend.
Het kan dus met aIIe gIazen paneIen
in het metaaI?
Een biertje straks?
Sorry, ik neem Vanessa mee uit
voor VaIentijnsdag.
Wacht.
Zeg dat nog eens.
Het is VaIentijnsdag.
Ik ga met Vanessa uit.
Koude champagne, oesters,
misschien bonbons.
WeIke datum is 't?
-Het is 1 4 februari.
1 4 februari 2006.
Schitterend. Dank je weI.
-Graag gedaan.
Henry zorgt verder voor aIIes.
-GeweIdig. Het is heeI erg mooi.
Katie. Ik moet terug naar m'n werk.
Wie heeft dat getekend?
-M'n broer.
Wie is je broer?
-AIex WyIer.
Heb je hem gekend?
Ja, ik ken 'm.
Weet je hoe ik met hem
in contact kan komen? Is hij. . .
Het spijt me.
Hij is vandaag
twee jaar geIeden overIeden.
Door 'n ongeIuk.
Waar?
Wacht. Stop.
Verdorie. Geef antwoord.
Wat is er aan de hand?
1 6 graden op VaIentijnsdag.
Dit kan Chicago niet zijn.
VoIgens de tv warmt de aarde op.
Daar is niets mis mee.
-Het is gevaarIijk.
Ik weet waarom je die avond
niet kwam opdagen.
Die man op Daley Plaza was jij.
Jij was 't.
Toe, ga niet.
Wacht.
Zoek me niet alsjeblieft.
Probeer me niet te vinden.
Ik hou van je.
Het heeft me lang gekost
om 't te zeggen: Ik hou van je.
Als je nog steeds om me geeft...
wacht dan op me.
Wacht met me.
Gewoon wachten. Wacht.
Wacht twee jaar, Alex.
Kom naar het huis aan 't meer.
Ik ben hier.
Je hebt gewacht.
Aangepast door:
SDI Media Group
[DUTCH]