Tip:
Highlight text to annotate it
X
Vooruit!
Maar ik ken niets van politiek.
Je hebt toch op hem gestemd?
- Adam Lang? Natuurlijk.
Zoals iedereen. Hij was geen politicus.
Hij was gek.
Daar zeg je wat.
Hij zoekt een nieuwe ghostwriter,
geen klote-politicus.
Hij kreeg 8 miljoen Euro voor deze memoires,
maar naar het schijnt zijn ze barslecht.
Rhinehart leent hem zijn huis aan de zee
zodat ze het kunnen rechtzetten,
en McAra staat wellicht onder druk.
Volgens de patholoog zat er behoorlijk
wat alcohol in zijn bloed.
Is hij per ongeluk verdronken?
Per ongeluk, zelfmoord, wat maakt het uit?
Het boek heeft hem vermoord.
Dat geeft moed.
Wie is die McAra?
Moet ik hem kennen?
Hij was assistent van Lang
toen die Premier was,
dus doe alsof je hem kent.
Hij was jaren bij hem in dienst.
Ik weet het niet, Rick.
Dit is een buitenkans.
En het betaalt goed.
Je kinderen zullen geen honger lijden.
Ik heb er geen.
- Ik wel.
Roy.
Verwacht je een bom van Random House?
We geven Langs memoires uit.
Dat maakt van ons een doelwit.
Dank je.
Hoeveel heb je er al gehad?
- Vijf. Jij bent de laatste.
I ga eerlijk zijn.
Volgens mij ben jij hiervoor niet geschikt.
Gelukkig ga jij daar niet over, Roy.
John Maddox, CEO van Rhinehart, New York.
Mijnheer.
Sidney Kroll,
Mr Langs advocaat in Washington.
Mr Kroll.
En Nick Ricardelli ken je al.
Oké, Rick.
Volgens Rick ken je de situatie?
Vertel ons eens
wat jouw bijdrage in dit project zal zijn?
Niets.
Ik ga me niet anders voordoen.
Je hebt mijn CV.
Zijn laatste werk was een auto-biografie
van een goochelaar,
Ik kwam, ik zaagde en ik overwon.
En het kwam binnen op nummer één.
Nadat jij het had afgewezen, Roy.
Ik lees geen politieke memoires.
Wie wel?
Jullie hebben al 8 miljoen Euro
uitgegeven aan dit boek.
Hoeveel gaan jullie daarvan terugzien?
Twee? Drie?
Slecht nieuws voor de aandeelhouders.
En nog slechter voor uw cliënt, Mr Kroll.
Adam Lang wil een plaats in de geschiedenis,
niet bij de afgeprijsde boeken.
Komaan!
Omdat ik niets van politiek ken,
stel ik vragen die de ziel
van Adam Lang blootleggen.
En dat doet auto-biografieën verkopen.
De ziel.
Mooi gedaan.
Wat een lulkoek.
- Denk je?
Natuurlijk, John.
Adam Lang is wereldberoemd.
Zijn auto-biografie wordt een topper.
Mijn magazijnen liggen vol met toppers
die wachten om versnipperd te worden.
Sid?
Adam is nog onder de voet
van wat Mike McAra overkomen is.
Hij was onvervangbaar
en toch moet hij vervangen worden.
Adam ziet wel een voordeel
in iemand anders te proberen.
Het moet uiteindelijk klikken.
Doe jij aan sport?
Nee.
- Jammer. Adam wel.
Ik ken wel een goede schrijver
bij de Guardian die naar de gym gaat.
Laat ons het schema eens bespreken.
Het moet in een maand klaar.
Een maand?
- Ja.
Je wil het boek binnen een maand?
- We hebben al een eerste versie.
Er is nog veel werk aan.
Dat bevalt me aan jouw CV.
Je werkt snel en levert op tijd af.
Noem iets en hij schrijft het.
En je bent Brits.
De ghostwriter moet Brits zijn.
Vanwege de juiste toon.
Heb jij familiale verplichtingen?
- Nee, ik heb geen familie. Waarom?
Adam verblijft in de US om lezingen te geven
en zamelt geld in voor de Adam Lang Stichting.
Je moet een maand naar de States.
Dat geeft niet.
Kan ik hier niet aan het manuscript werken?
Nee, het ligt veilig opgeborgen
in Marty Rhineharts huis.
Slechts een paar mensen mogen ermee omgaan.
Het lijkt meer op een bom dan op een boek.
Ooit zal ik het toch moeten krijgen
om het te bewerken.
In theorie, ja.
Daar moeten we het nog over hebben.
Hoe snel kan je er naartoe?
- Zo snel je wil.
Hij vertrekt vanavond.
- Rick.
Het is goed.
Oké, je doet mee.
Gefeliciteerd.
- Dank je.
Rick.
- Bedankt.
Zou je hier eens willen naar kijken?
- Is dat...?
Nee, dit is niet Adams boek.
Het is van een andere cliënt.
Laat me weten wat je ervan vindt.
Oké.
Als je vanavond al vertrekt,
moeten we je contract doornemen met Rick.
Laat je onze vriend buiten?
Asjeblief?
Roy?
Ik bel je over een uur, makker.
Hé!
Niet vergeten...
Ziel.
Er is iets eigenaardigs aan dit project.
Bedoel je mij?
- Uiteraard.
En McAra. Zelfmoord?
Hij leek me niet het type
om zelfmoord te plegen.
Leuk je weer te zien, Roy.
Veel geluk.
Dank je.
Ja?
- Gefeliciteerd!
Waarmee?
- Met mij als jouw impresario.
Ik kan mijn geluk niet op.
Al ingepakt?
Ik ben overvallen.
Verdorie! Gaat het?
Ja, ze hebben enkel het manuscript
mee dat Sidney Kroll me gaf.
Waarom?
Geen idee. Weet jij het?
Heb je pijn?
Nee. Ze zijn me vast gevolgd van bij Rhinehart.
Waarom zouden ze dat doen?
Misschien dachten ze dat ik Langs boek had.
Ik wist dat dit een slecht idee was.
Je kan straks toch vertrekken, hè?
In hemelsnaam, Rick, ik ben in shock.
Ik heb nog een shock voor jou.
Voor één maand werk aan een manuscript
dat al geschreven is,
wil Rhinehart jou 200.000 Euro betalen,
plus onkosten.
Wil je aan het raam zitten of naast de gang?
Islam heeft de aanslag opgeëist.
Hopelijk meer nieuws in het volgende bulletin.
Voormalig Britse Premier Adam Lang
komt opnieuw in het nieuws.
Volgens uitgelekte documenten misbruikte
Mr Lang de Britse speciale troepen...
om vier verdachte al-Qaeda-terroristen
op te pakken in Pakistan...
en uit te leveren aan de CIA voor ondervraging.
Nasir Ashraf, Marwat Sayed,
Salim Khan en Faruk Ahmed,
allen Britse staatsburgers, werden vijf jaar
terug opgepakt in de Pakistaanse stad Peshawar.
Alle vier zouden ze zijn overgebracht naar een
geheime lokatie waar ze gefolterd werden.
Mr Ashraf zou tijdens de ondervraging
overleden zijn.
Zo'n operatie zou illegaal geweest zijn...
Ja?
- Waar ben je?
Op Heathrow, zoals jij.
Wachtend op mijn vlucht naar New York.
Kan je het nieuws zien?
Het verhaal over Lang?
Ja, ik kijk er nu naar.
Waar heb je me in betrokken?
In 200.000 Euro.
Ze roepen mijn vlucht af. Ik moet gaan.
Ik besef net dat Sidney Kroll me dat manuscript
met opzet kan gegeven hebben...
zodat het leek alsof ik Langs boek bijhad.
Waarom zou hij dat doen?
Misschien gebruikte hij mij als lokaas?
Slaap een beetje op het vliegtuig.
Je klinkt raar.
Lokaas.
Ik bel je volgende week.
...en een trauma op lange termijn.
Met andere woorden: foltering.
Dag meneer.
Wenst u een krant?
Heeft u de Evening Standard?
- Ja ***.
Dank je.
Dag mevrouw.
Wenst u een krant?
Graag. Dank je.
Er wacht een taxi op je.
Groeten, kantoor Adam Lang.
Paspoort?
Dit is schandalig!
Amelia Bly. Welkom.
Ik ben de assistente van Adam.
Adam is in New York, hij komt pas deze
namiddag laat terug.
Vergeet wat ik zei, het is ronduit belachelijk!
Verontschuldig me.
Ruth heeft haar dagje niet.
Als het niet uitkomt, ga ik wel naar...
Nee, ze wil je graag ontmoeten.
Zullen we eraan beginnen?
Hoe was je reis?
- Lang.
Ons team is klein.
- Bedankt.
Dit is Alice.
Lucy reist samen met Adam.
We hebben extra hulp nodig,
maar Adam kon Mike niet vervangen.
Ze waren al zo lang samen.
- Hoe lang was jij met hem samen?
Acht jaar.
Ik ben een aanhangsel van nummer tien.
Ocharme, nummer tien.
Voor ik het manuscript toon, moet je
deze geheimhoudingsclausule ondertekenen.
Hier tekenen.
En hier.
En hier.
Wat een mooi huis.
Ben je 's avonds niet eenzaam?
Ik mis mijn man het meest.
Ben je getrouwd? Ik zie geen trouwring.
Hij is veel te groot.
Het doet het alarm afgaan op de luchthaven.
Ziezo.
Het manuscript mag deze kamer niet verlaten.
Het mag niet gekopieerd worden.
Binnen zes uur komt Adam terug uit New York.
Ben je tegen dan klaar?
- Ik zal het proberen.
Ik vraag Deb om je een boterham te brengen.
Bedankt.
Veel plezier.
Memoires door Adam Lang
Aan Ruth, mijn kinderen
en de mensen van Groot-Brittanië
De familie Lang komt uit Schotland
en is daar trots op.
Onze naam komt van 'lang',
het oud-Engelse woord voor 'groot',
en mijn voorvaderen zijn afkomstig
uit het Noorden.
Mijn overgrootvader, Ebenezer Lang,
werd geboren in 1862 in Pitlochry, Schotland,
in een gezin met negen kinderen, waarvan zeven jongens.
De President van Amerika was veel groter
dan ik dacht.
De Europese top was dit jaar zeer interessant.
Ik vond de koningin in gesloten gezelschap
een geweldig gevoel voor humor hebben.
Bedankt.
Ik ben altijd optimistisch geweest.
We leven in het heden.
Ruth en ik kijken uit naar de toekomst,
wat die ook brengt.
Zo slecht?
Hallo.
Wel? Hoe slecht is het?
Heb je het niet gelezen?
Niet helemaal.
Er is nog werk aan.
- Hoeveel?
De woorden zijn er wel.
Ze staan alleen in verkeerde volgorde.
Kom, je kan best een pauze gebruiken.
Ik wilde jou hebben.
Echt?
Jij schreef de memoires
van Christy Costello, nietwaar?
Heb je die gelezen?
We verbleven vorige winter
in zijn huis in Mustique.
Het boek lag naast het bed.
Ik schaam me.
- Waarom?
Het was schitterend,
en ook een beetje verschrikkelijk.
Hoe je zijn geratel samenhang kon geven.
Ik zei tegen Adam:
'Hij moet jouw boek schrijven, niet Mike'.
Ik heb zo'n heimwee.
Alsof ik getrouwd ben met Napoleon
op Sint-Helena.
Waarom keer je niet terug naar Londen?
- Ik kan hem niet alleen laten.
Hij is niet helemaal in orde.
Amelia vertelde dat hij erg aangedaan was
door de dood van Michael McAra.
Zei ze dat?
Sinds wanneer is Mrs Bly een experte
in de gevoelens van mijn man?
Het verlies van Mike was een enorme schok,
maar dat is niet alles.
Alles jaar na jaar moeten herbeleven,
allemaal voor dat stomme boek.
Hemeltje.
Je vraagt je vast af waar je nu
in terecht bent gekomen.
Goed, ik zeg het hem.
Ze gaan zo meteen landen.
Donderdag is hij in Chicago.
Ik ga hem tegemoet.
Dan kan Amelia haar nagels bijvijlen.
Waarom ga je niet mee gedag zeggen?
Goed, ik ga in de tweede wagen.
Dan kan ik daar mijn nagels doen.
Dag schat.
- Hoe was New York?
- Kort en leuk.
Dag Barry, Amelia.
Hallo. Wie ben jij?
Ik ben uw ghostwriter.
Juist.
Maak je geen zorgen.
Hij is niet altijd zo'n eikel.
Wat een bruisend nachtleven.
Je blijft vier weken bij ons te gast?
Ik vrees ervoor.
En de factuur gaat rechtstreeks
naar Rhinehart Corporation.
Goed.
De mini-bar is daar niet inbegrepen.
Hij kan je nu ontvangen.
Is je hotel rustig?
Net een klooster.
Goed zo, geen afleiding.
Dank je, schat.
Hallo kerel. Klaar om te beginnen?
Zeker weten.
Staat het manuscript hierop?
- Ja.
Mag ik 'm hebben?
Sorry, dat is niet veilig.
Moet ik het ganse manuscript hertypen?
Staat mijn ganse boek op dat kleine ding?
Er kunnen wel 100 boeken op, Adam.
En het kan zo gekopieerd worden.
Dat is net het probleem.
Wonderbaarlijk.
Weet je wat het ergste is in mijn leven?
Je verleert alles.
Alles wordt voor jou gedaan.
Je moet niet rijden, geen geld bijhebben.
Als ik geld nodig heb,
moet ik schooien bij de lijfwachten.
Dit soort details hebben we nodig
in de memoires.
Dat kon ik er niet inzetten.
De mensen verklaarden me gek.
Helemaal niet.
Dit toont hoe het is om Premier te zijn.
Dit is precies wat de lezers willen weten.
Hoe voelt het om een land te besturen?
Om geïsoleerd te zijn?
Om zo gehaat te zijn?
Bedankt ***.
En zo geliefd.
Amelia, wat vind jij?
Ik ga jullie alleen laten.
Hoe pakken we dit aan?
Ik neem een interview af.
Ik schrijf je antwoorden neer in proza.
Hier en daar voeg ik bindpassages toe
en imiteer ik jouw stem.
Oké.
Weet je het van Mike?
- Ja, het spijt me.
We moeten iets leuks over hem schrijven.
Dat zou zijn moeder fijn vinden.
Natuurlijk.
Wat me meteen opviel,
was dat u zo'n succesvol politicus werd
omdat u niet leek op een politicus.
Het was alvast niet mijn ambitie.
Ik vond mijn medestudenten allemaal nerds.
Ik kan je geen ongelijk geven.
Waarom kickte je op politiek?
Kicken, zeg dat wel.
Even kijken. Ik was 23 of zo,
enkele jaren afgestudeerd van Cambridge.
Op een bepaalde zondagnamiddag regende het.
Ik lag nog in bed.
Iemand klopte op de deur.
Ik was de nacht ervoor uitgeweest,
had wat gedronken en zo.
Ik leg een kussen op mijn hoofd
en het begint opnieuw.
Klop, klop, klop!
Ik sta op, al vloekend ga ik naar de deur
en daar staat een meisje.
Ze is drijfnat maar begint door te drammen
over de lokale verkiezingen.
En dat was het dan.
Ik was verliefd.
- Het gaat over Ruth?
Inderdaad.
Ik kon haar alleen weerzien door bij de partij
te gaan en pamfletten uit te delen.
Dit is geweldig.
Wil je dit gebruiken?
We moeten het ganse boek zo schrijven.
Ik ging in de politiek uit liefde,
niet voor een partij of ideologie
maar voor een vrouw.
Kan je dit zo snel mogelijk uittikken?
Zeker.
Bedankt.
- Hoe gaat het?
Vrij goed. Hij noemt me voortdurend 'kerel'.
Dat doet hij altijd als hij
de naam vergeten is.
Er liggen boterhammen in de keuken.
Verdomme!
Verschrikkelijk.
Excuseer, meneer,
ik wist niet dat er iemand boven was.
Wat gebeurt er?
Gewoon onze wekelijkse oefening.
Daar ben je. Ik was je kwijt.
Ik ben een grote jongen.
Je kan me niet altijd in het oog houden.
De lijfwachten hebben niet graag
dat je alleen rondloopt.
Begrepen.
Heb je gewonnen?
- Ik heb niet getennist. Ik was in de gym.
Traint hij voor de Olympische Spelen?
Hier is je tekst.
Laten we over Cambridge praten.
Sorry?
Cambridge?
Het is zo lang geleden,
ik weet er niet veel meer van.
Acteerde je veel?
Nogal.
Dat is een goede voorbereiding
op de politiek, niet?
Je ontmoette veel meisjes.
Zet dat er maar niet in, hè.
Acteren was vast belangrijk voor je.
Laten we zeggen dat ik ervan genoot.
Je gaat het podium op,
doet alsof je iemand anders bent,
en mensen juichen je toe.
Dat lijkt er al beter op.
Laten we dat erin zetten.
Nee.
- Waarom niet?
Omdat dit de memoires zijn van een Premier.
Als de tegenpartij niet wist wat te zeggen,
noemden ze mij een verdomde acteur!
Weet je wat de London Times schreef
toen ik ontslag nam?
Ga van het toneel af.
We zwijgen dus over mijn toneelstudies
en laten staan wat Mike schreef.
Wil je even pauzeren?
Goed idee, ik moet even bellen.
Wat een klootzak.
Kijk nu.
Voormalig Minister van Buitenlandse Zaken
Richard Rycart...
vraagt het Internationaal Strafhof in Den Haag
om de beschuldigingen te onderzoeken...
als zou de voormalige Britse Premier Adam Lang...
de illegale overdracht hebben bevolen
van verdachte terroristen...
aan de CIA voor foltering.
Niet doen!
De bal is aan het rollen.
Trek alle telefoons uit.
Is Ruth nog buiten?
Ja hè?
- Barry! Barry!
- Ja?
Wil je Mrs Lang zoeken
en haar zo vlug mogelijk terugbrengen?
Oké.
- Kom mee.
Rycart heeft een verklaring afgelegd.
- Ik weet het.
Hij belde net.
- Niet te geloven.
Hij liet weten dat het niets persoonlijks is.
Hij wilde maar al te graag vertellen
dat hij omwille van zijn menslievendheid...
niet langer kon zwijgen.
Zijn menslievendheid?
Lieve God!
Sorry dat ik kwaad werd daarnet.
- Geen probleem.
Heb je het haar verteld?
Ja, heb haar net gebeld.
- Hoe nam ze het op?
Sorry, Adam. Hier is een persbericht.
Volgens bronnen in Den Haag zal de Openbare
Aanklager morgen een verklaring afleggen.
O, Adam.
Bedankt, Alice.
Waarom werden we niet gewaarschuwd?
Wat doet Downing Street?
De telefoons zijn afgekoppeld.
De operator probeert vast binnen te geraken.
Nu? Wat zijn we daar nu mee?
Waar zijn jullie mee bezig?
Je gaat me toch niet vertellen
dat het Cabinet hier niets van afwist?
Het Internationaal Strafhof tegen
Oorlogsmisdaden gaat geen verdachten tippen.
Dus Adam is nu een verdachte?
Je moet Sid Kroll bellen.
Ik vind dat we eerst Londen moeten bellen.
Adam! Als het hen uitkomt,
laten ze jou aan je lot over.
Je hebt een advocaat nodig. Bel Sid.
Bel Sid op.
- En de pers?
Leg een korte verklaring af.
Op zo'n momenten hebben we Mike nodig.
Ik schrijf wel iets.
Laat hem het doen.
Hij is hier de schrijver.
Wacht eens even.
- Ik moet resoluut overkomen.
Niet defensief, dat zou fataal zijn.
Ik mag ook niet verwaand zijn.
Niet bitter, niet kwaad, en zeg vooral niet:
Ik ben blij met deze kans om mijn
naam te zuiveren of andere lulkoek.
Dus je bent niet defensief
en niet verwaand.
Niet boos en niet blij?
Inderdaad.
- Wat ben je dan wel?
Ik zei toch dat hij grappig is.
Ik ben altijd grote voorstander geweest...
Nee, schrap dat.
Ik ben altijd een sterke,
nee, toegewijde voorstander geweest...
van het werk van het Internationaal Strafhof.
Klopt dat?
Jij bent de schrijver.
De strijd tegen terrorisme is te belangrijk
om te dienen als persoonlijke wraakactie.
Zeer goed.
Jij kan de nieuwe Mike McAra worden.
Hallo?
- John Maddox.
Dit wordt iets groots.
Dit is vast in ons voordeel.
Misschien.
- Dit wordt het eerste hoofdstuk.
Oké.
Hoever sta je al?
De beginjaren, zijn kindertijd, de unief.
Vergeet die onzin.
Concentreer je op de oorlogsmisdaden.
Hij mag met niemand anders praten, oké?
Oké.
- Het wordt onze primeur.
Kan je het manuscript sneller klaar hebben?
Sneller?
Ja, sneller.
Hoeveel sneller?
Binnen twee weken.
Jezus.
Het is niet gemakkelijk,
maar als iemand het kan, ben jij het wel.
Ik reken op je.
We spreken elkaar nog.
Verdomme.
Ik zag in jou geen roker.
Eéntje maar, als ik onder stress sta
of tevreden ben.
En wat zal het zijn?
- Heel grappig.
Maddox belde net. Hij wil het boek binnen
twee weken in plaats van vier.
Hemel. Veel geluk.
Ik had graag een lift naar mijn hotel.
Kan ik verder werken.
Je gaat dat manuscript toch niet meenemen?
- Natuurlijk niet.
Je beseft toch dat het menens is?
Je mag mij fouilleren.
- Dat zal niet nodig zijn.
Neem je spullen.
Ik laat één van de jongens jou brengen.
Mr Lang verduidelijkte dat hij altijd een toegewijd
voorstander is geweest...
van het werk van het Internationaal Strafhof.
Hij voegde eraan toe:
'De strijd tegen terrorisme is te belangrijk
om te dienen als persoonlijke wraakactie.'
Nog één?
- Dit wordt algemeen geïnterpreteerd als...
Graag.
- een aanval op de voormalige Britse...
Minister van Buitenlandse Zaken Richard Rycart,
die heeft gevraagd...
Mag er een andere zender op?
Zeker.
- Bedankt.
Het gaat over de zogenaamde
verdrinkingstechniek,
een manier van ondervragen die wordt
beschouwd als een oorlogs...
Wilt u iets eten?
- Wat hebben jullie?
Een club sandwich of mosselsoep.
- Mosselsoep dan.
Bent u Engelsman?
U ook.
Inderdaad.
Bent u hier met vakantie?
- Nee, ik werk.
In welke branche?
Een beetje vanalles. Excuseer me.
Naar het schijnt is Adam Lang op het eiland.
Is dat zo?
Naar het schijnt.
U weet toevallig niet waar hij is?
Nee.
Ik vrees van niet. Als u het niet erg vindt...
Raymond naar Naslund en naar Mattias Ohlund.
Een vliegende pas naar Lukas Krajicek.
Hij geraakt niet voorbij...
Barret Jackman en de scheidsrechter...
Klootzak.
Hallo?
Kan ik u helpen?
Is er iemand in mijn kamer geweest?
Nee, meneer.
Heeft er iemand naar mij gevraagd?
- Nee.
En die andere gast?
De Engelsman.
U bent onze enige gast.
Hallo?
- Je moet het hotel onmiddellijk verlaten.
Er is één en ander veranderd.
Er is een auto onderweg.
Wat?
Tot zo.
Hallo?
Oké.
- Vraag het na, oké?
Het is menens, hè.
- Blijkbaar.
Voor wie werk jij?
Ik ben zelfstandige.
Verdraaid, daar gaan we weer.
Dit is het kantoor van Rick Ricardelli.
Spreek een bericht in.
Hallo, Rick.
Nu willen ze het boek over twee weken.
Bedankt voor deze job.
Ik kan niet praten.
Vredesbetogers proberen me te vermoorden.
Je werkt voor een moordenaar!
Leugenaar!
Ben je ziek?
- Nee, ik word oud.
Dit is de hel.
Ik heb je meerdere malen gebeld gisterenavond.
Je nam niet op.
Mijn batterij was leeg.
En de telefoon van het hotel?
Ik slaap nogal vast.
Doe dat hier dan maar vanaf nu.
Hier?
- We zijn in staat van beleg.
Je kan de pers niet elke dag trotseren.
Ze zullen doorhebben wie je bent.
Dat zou vreselijk voor je zijn.
Dus hier breng je de grootmoeder onder.
Nee.
Maar wel Mike McAra.
We hebben het nog niet kunnen leegmaken.
Er liggen wel verse lakens.
Ik verblijf nooit in het huis van een client.
Maar nu heb je steeds toegang
tot het manuscript.
Dat wou je toch?
Trouwens, Sid Kroll kan elk moment aankomen.
Pak je spullen uit en kom bij ons zitten.
Je hoort er nu wel bij.
- Is dat zo?
Je hebt een verklaring opgesteld.
Nu ben je medeplichtig.
Je bent niet aangeklaagd of gearresteerd.
Het zal allemaal zo'n vaart niet lopen.
Het enige wat de aanklager wil,
is toestemming voor een formeel onderzoek.
Een onderzoek naar wat?
- Connie?
Ofwel misdaden tegen de mensheid
ofwel oorlogsmisdaden.
Dat is absurd.
Het is toch geen volkerenmoord.
Volgens artikel 25 is een persoon
schuldig aan oorlogsmisdaden...
als hij het begaan ervan mogelijk maakt
of eraan meewerkt.
Da's nogal algemeen.
- Als het een troost mag zijn...
je bent niet in gevaar
zolang je hier onder vrienden blijft.
Dus ik mag de Verenigde Staten niet uit?
Als jouw advocaat raad ik je aan weg te blijven
uit landen...
die de bevoegdheid van het
Internationaal Strafhof erkennen.
Zowat alle landen doen dat.
Amerika niet.
Wie nog?
- Josh?
Irak, China, Noord-Korea, Indonesië, Israël.
Zijn ze dat?
- En sommige delen van Afrika.
Wacht!
Ik wens een korte verklaring af te leggen.
Ik beantwoord geen vragen.
Ik mag een onderzoek instellen naar
ex- Premier Adam Peter Bennett Lang...
onder artikels 7 en 8 van het statuut van Rome
van 1998 van het Internationaal Strafhof.
Ik zal Mr Lang en de Britse regering
weldra contacteren...
en hun medewerking vragen. Dank u.
Hemel.
Je moet meteen naar Washington, Adam.
Mijn vliegtuig staat op de luchthaven.
We kunnen de woordvoerder van het Witte Huis
ontmoeten tijdens de lunch...
en 's namiddags een fotoreportage
met de Staatssecretaris.
Is dit geen paniekreactie?
Ze zullen allebei verklaren dat de meetings
al weken van tevoren vastlagen.
Waarover gaan we het in hemelsnaam hebben?
AIDS? Armoede? Klimaatverandering?
Wat maakt het uit? Zolang we maar de indruk
geven dat alles gewoon verdergaat.
Wat vind jij ervan, Ruth?
- Ik vind het een slecht idee.
Je lijkt wel de strafknaap van Amerika
die bij z'n papa gaat uithuilen.
Wat zou jij dan doen?
- Naar Londen vliegen.
De regering zal je steunen.
De Britse regering zal haar medewerking
verlenen aan het onderzoek.
En waarom denk je dat?
Ik denk het niet, Ruth, ik lees het.
We gaan live naar de VN in New York,
waar de ex-Minister van Buitenlandse Zaken,
Richard Rycart,
een verklaring zal afleggen.
Ik was geschokt en teleurgesteld
door de aankondiging in Den Haag.
Adam Lang was en is nog steeds
een goede vriend van mij.
Onbeschofte vlegel!
I betreur dat hij het persoonlijk opneemt.
Dit is niets persoonlijks.
Het gaat over gerechtigheid.
Alle politieke leiders moeten weten
dat als ze een beslissing nemen...
ze aansprakelijk zijn volgens
de internationale wetgeving.
Dank u.
Als u moet getuigen, gaat u dan?
Uiteraard.
- Natuurlijk, zeikerd!
Het wordt dus Washington.
En toch ziet het er slecht uit.
Toch niet zo slecht als op Heathrow
in de boeien te worden geslagen.
Het zou wel getuigen van moed.
Waarom ga je dan niet zonder mij?
Als de Britse regering me aan dit circus wil
overleveren, kunnen ze de pot op!
Ik ga waar de mensen me nodig hebben.
Amelia, zeg tegen de jongens dat we vertrekken.
Laat één van de meiden mijn koffer pakken.
Maak er zelf ook maar één.
Waarom delen jullie er geen?
Dat is toch veel handiger.
Tot morgen.
Het spijt me dat ik je moet achterlaten.
Het is wel goed voor de verkoop.
Misschien heeft Rhineharts PR-afdeling
alles in scène gezet.
Zeg dat ze ermee ophouden, oké?
Oké mensen, zet een vrolijk gezicht op.
Dus het is nu officieel:
de aanklager van het Internationaal
Strafhof tegen Oorlogsmisdaden...
stelt een onderzoek in.
Toen ze aankondigde dat ze een onderzoek
zou instellen naar Mr Lang...
weerklonk er duidelijk gejuich.
Laten we even met de betogers praten.
U bent Engelsman?
- Dat klopt.
Wat doet u zo ver van huis?
Mijn zoon werd vermoord tijdens
één van Mr Langs illegale oorlogen.
Hij heeft de gewonden nooit bezocht.
Hij heeft zich nooit verontschuldigd.
Ik had 30 jaar dienst in het Britse leger.
Het is een schande!
Dank u. Mag ik u dezelfde vraag stellen?
Je bent een moordenaar, Lang!
Je bent een oorlogsmisdadiger!
Leugenaar! Leugenaar! Leugenaar!
Lang, Lang, Lang!
Moordenaar! Moordenaar! Moordenaar!
Lang, Lang, Lang!
Leugenaar! Leugenaar! Leugenaar!
Lang, Lang, Lang!
Moordenaar! Moordenaar! Moordenaar!
Hierheen, Mr Lang!
Mijn verontschuldigingen omdat jullie zo lang
in de kou hebben gestaan.
Wat is uw reactie op de verklaring
van Mr Rycart?
Ik wil even reageren op het nieuws
uit Den Haag.
Het zijn vreemde tijden als mensen
die vrijheid en gerechtigheid nastreven...
beschuldigd worden als misdadigers,
terwijl zij die haat opwekken
en de democratie willen vernietigen,
behandeld worden als slachtoffers.
- Oorlogsmisdadiger!
Laat dit duidelijk zijn:
Zolang ik leef,
zal ik het terrorisme bestrijden.
Leugenaar!
Of het nu op het slagveld is
of in de rechtbank.
Dankuwel.
Heeft u de President gesproken, Mr Lang?
In hemelsnaam.
Hemel.
Verdomme!
Ogenblikje!
Ja?
Wilt u lunch, meneer?
Graag.
Geef me even, dank je.
P. Emmett?
Richard Rycart.
Met wie spreek ik?
Deb?
- Meneer?
Kan ik een kaart van het eiland lenen?
Het gaat regenen.
Dat zit wel goed.
Neem toch de auto.
Die dient voor gasten. Hier is de sleutel.
Een mooie wagen voor onze gasten.
- Inderdaad.
Mr McAra vond deze wagen heel leuk.
Ik ga toch maar de fiets nemen. Dank je.
Wacht even.
Het regent.
Neem mijn muts en handschoenen.
Da's heel vriendelijk.
- Veel geluk.
Dank je. Tot ziens.
- Daag.
Ogenblikje.
U liet me schrikken.
U bent Engelsman.
- Dat klopt.
U mag gratis schuilen.
Nee, nee! Rosie, Rosie!
Naar binnen, hop!
Daar.
Brits dus.
- Ja.
Heeft u iets te maken met die Lang?
- In zekere zin wel.
Hij lijkt verstandig.
Waarom houdt hij zich op met die idioot
in het Witte Huis?
Dat vraagt iedereen zich af.
Wat zoek je op dit deel van het eiland?
Ik ben aan het verkennen.
Je hebt er een slechte dag uitgekozen.
Iemand die ik kende, is hier aangespoeld.
Die Engelsman van de veerboot?
- Inderdaad.
Dat was best grappig.
- Hoe bedoelt u?
De stroom kan hem onmogelijk
zo ver hebben meegenomen.
Nee?
- Onmogelijk!
Bent u zeker?
I woon hier al 54 jaar.
Heeft u dat aan de politie verteld?
Ik heb wel wat anders te doen op mijn leeftijd.
Annabeth praat met de politie.
Uw vrouw?
Annabeth Wurmbrand,
de weduwe van Mars Wurmbrand.
Zij heeft hen over de lichten verteld.
De lichten?
- De zaklampen op het strand.
Wanneer?
- De nacht toen het lichaam is aangespoeld.
Kunt u...
Kunt u mij het huis van Ms Wurmbrand wijzen?
Natuurlijk.
Volg de weg naar het strand.
Het huis vlakbij de zee.
Maar ze zal niet met je praten.
Waarom niet?
- Ze ligt in coma.
Vorige week van de trap gevallen.
Sindsdien ligt ze in coma.
Kom naar hier!
Kom naar hier!
Deb zei dat je hier was.
Wat?
Ik zei: Deb zei dat je hier was.
We komen je halen võõr de storm.
Waar ben je mee bezig?
Gewoon de lucht opsnuiven.
- Dat zal wel.
Ik wou zien waar Mike McAra gevonden werd.
Waarom?
Adam wil dat ik iets in zijn boek
schrijf over hem.
Waar is je fiets?
- Daarboven.
Barry, rij je rond met de wagen?
We zien je wel bij de weg.
Dat kan ik helaas niet doen, Ms Lang.
Ik moet ten allen tijde bij u blijven.
In hemelsnaam!
Als we terroristen tegenkomen,
stuur ik wel een sms.
Blijf op de weg.
Spreek niemand aan.
We praten met niemand.
Beloofd, meneer de Agent.
Arme Mike. Wat erg dat hij
zo ver van huis geëindigd is.
Zullen we ooit weten of het een ongeval was
of zelfmoord?
Ik kan u niet helpen.
Ik heb hem nooit ontmoet.
Het maakt wellicht niet uit.
Hij was dronken. Hij is verdronken. Punt uit.
Wat deed hij op de ferrry?
- Geen idee.
De begrafenis is in Londen, volgende maandag.
Ik denk er naartoe te gaan.
Iemand moet zich laten zien,
en mijn man zal het niet doen.
Je wou hem toch niet achterlaten?
Hij heeft mij achtergelaten, niet?
Hallo?
- Sorry, ik had geklopt. Ik ben het maar.
Hier heb je droge kleren.
- Ik trek mijn plan wel.
We eten binnen een uurtje, oké?
Bedankt. In hemelsnaam.
Ik leerde Ruth kennen
tijdens de verkiezingen in Londen.
Ze was afgestudeerd op Oxford en deed daarna
een postgraduaat als Fulbright studente.
Ruth.
Mmm.
Zit als gegoten. Nu nog een drankje.
- Wat drink je?
Bio-wijn van de Rhinehart wijngaard
in de Napa Valley.
Rhinehart. De stokerij is zeker niet van hem?
Mmm. Het avondnieuws.
...wegens oorlogsmisdaden.
Onze reporter weet meer.
We zijn het hoofdpunt.
Schenk je nog wat wijn in?
Misschien moest ik me maar eens bezatten.
In Washington werd Mr Lang steun beloofd,
zowel door het congres
als door de Staatssecretaris,
vóór zijn diner met de vice-president.
Adam Lang steunde Amerika in
de strijd tegen terreur,
en ik ben trots dat ik naast hem mag staan.
Adam, leuk je weer te zien.
- Dank je.
Vriendelijk bedankt.
Leuk je te zien.
Niet grinniken.
In Irak heeft een zelfmoordpiloot...
In hemelsnaam!
Adam.
Om te vragen wat ik ervan vond.
Laat hem maar wat zweten.
- Vraagt hij altijd jouw advies?
Ja,
en gewoonlijk volgt hij het op.
De laatste tijd niet meer.
Ben je getrouwd?
- Absoluut niet.
***?
- Nee.
Had je een...
- Ik had een...
Een vriendin?
- Het was meer dan dat.
Een partner?
Iets minder.
Na 40.000 jaar taal is er nog altijd geen woord
dat onze relatie beschrijft.
Ze was ten dode opgeschreven.
Laten we eten.
Lukt het?
- Het boek?
Eigenlijk niet.
- Ga daar zitten.
Mag ik je wat vragen?
- Natuurlijk.
Er zijn dingen die ik niet begrijp.
Wat dan?
- Wel...
Ik begrijp niet hoe zo'n knappe kerel die naar
Cambridge gaat zonder interesse in politiek...
en die zijn tijd doorbrengt met acteren
en achter de meiden aanzitten...
plotseling...
- Met mij trouwt?
Nee, dat bedoel ik niet.
Wat ik niet begrijp,
is waarom hij op zijn 22ste
plots een politiek activist is.
Hoe komt dat?
- Heb je het hem gevraagd?
Hij zei dat hij bij de partij ging
omwille van jou.
Hij vertelde hoe je bij hem terechtkwam
na een regenbui.
Ik wou daarmee het boek beginnen.
- En nu niet meer?
Dat gaat niet. Het is niet waar.
Niet dan?
- Dat weet jij toch.
Hij was al twee jaar lid
voor hij jou leerde kennen.
Hoe weet jij dat?
Ik heb een kopie van zijn partijlidkaart
van toen.
Mike McAra vond het in de archieven.
Typisch Mike, een mooi verhaal
verbrodden door research.
Heeft hij nog iets anders gevonden?
Niet veel, vooral dingen van Cambridge.
Jij hield meer van politiek dan hij.
Ik was eens wat anders dan
zijn vriendinnen van Cambridge.
Al die Jocasta's and Pandora's.
Zijn huwelijk met jou was zeer belangrijk,
jouw kennis en contacten binnen de partij.
En ik dacht dat hij met me trouwde
voor m'n lichaam.
Heb je zelf ooit politica willen worden?
Natuurlijk.
Wou jij geen echte schrijver worden?
Auw.
Sorry, ik heb op je tenen getrapt.
Zelfs ghostwriters hebben gevoelens.
Wij zijn zeer spiritueel.
Van spiritueel gesproken...
Wil je...?
Ik schenk je een echte drank in.
Ik heb het nut van witte wijn nooit begrepen.
Dat zei Mike ook altijd.
Eindelijk een overeenkomst.
Wist je dat hij volgens de lijkschouwer
een halve fles op had?
Da's handig.
Hoe bedoel je?
- Laat maar.
Vind je zijn dood verdacht?
- Jij niet?
Ja.
Inderdaad.
Ik sprak vandaag aan het strand een oude man
die vertrouwd was met de stroming.
Volgens hem was het onmogelijk...
dat een lichaam vanaf de ferry
op die plaats zou aanspoelen.
Je meent het.
Hij zei ook dat een vrouw zaklampen
had gezien op het strand die nacht.
En dat ze van de trap was gevallen en
in coma ligt. Meer weet ik niet.
Is dat alles? Jezus.
Mag ik je telefoon even?
- Waarom?
Ik moet Adam bellen.
Wat is er?
- Niets.
Ga je hem niet bellen?
- Later. Ik ga wandelen.
Maar het is pikdonker en het giet.
Het zal m'n zinnen verzetten.
- Ik ga mee.
Bedankt, maar dit moet ik alleen verwerken.
Blijf hier. Drink nog wat.
Wacht niet op mij.
Ben je wakker?
Nu wel.
- Sorry.
Geeft niet. Momentje.
Hoe laat is het?
- Geen idee.
Ik heb Adam gebeld.
En?
- Mag ik binnenkomen?
De dag voor Mike stierf,
hadden hij en Adam een vreselijke ruzie.
Ik heb dit aan niemand verteld,
zelfs niet aan de politie.
Waarover ging het?
- Dat weet ik niet.
Maar het was heftig.
Ze hebben geen woord meer gezegd.
Toen ik Adam erover aansprak,
wou hij er niet over praten.
Na wat je daarstraks zei,
moest ik het hem opnieuw vragen.
En wat zei hij?
Hij was aan het dineren met de vice-president.
Dat verdomde Bly-mens wou de telefoon
niet eens doorgeven.
Hemeltje toch.
Waar zit hij in verwikkeld?
Het komt allemaal wel goed.
Ik ben ***.
Ik ben nog nooit *** geweest,
maar nu wel.
Je haar is doornat, je bent doorweekt.
Ik haal een handdoek.
Slecht idee.
Vind je het erg?
Natuurlijk niet.
Wou je er stiekem vandoor gaan?
Ik dacht dat je sliep.
Dacht je dat ik al weg was?
Je hebt de stamboom eruitgelaten.
Hij is heel trots op de Langs.
Als je een boom wil,
ga dan naar een tuincenter.
Waarom heb je mijn naam telkens onderlijnd?
Ik was verbaasd dat er
niet méér over jou instond.
Waarom? Ik ben zijn vrouw maar.
Maar dan nog.
Je verdient je plaats in de geschiedenis.
Zoals de meeste vrouwen.
Ik zal je in ere herstellen.
Alle dingen over jou die hij vergeten is.
Hoe lief. Zoals de secretaresse die haar baas
herinnert aan de verjaardag van zijn vrouw?
Zoiets. Maar ik ben dan ook geen echte
schrijver.
Wat ben je van plan?
- Ik ga weg.
Voor mij is dat niet nodig.
Voor mij wel.
Waar ga je heen?
- Terug naar het hotel.
Ik had niet in het huis van
een client mogen verblijven.
Dat eindigt altijd...
- In bed met de vrouw van de client?
Niet altijd.
Maar zo kan ik geen afstand houden.
En waar we gisteren over gesproken hebben?
Wat gaan we daarmee doen?
Dat zijn mijn zaken niet.
- Je kan het niet negeren.
Ik ben zijn ghostwriter.
Ik ben geen speurder.
Wat ga jij ermee doen?
- Ik zal mijn eigen memoires schrijven.
'Vrouw van ex-Premier klapt uit de biecht'
Bel me als je dat wil doen.
Denk je dat ik zo iemand als jij
mijn boek laat uitgeven?
Ik wil niet in zijn stomme memoires staan.
Hij staat er alleen voor.
Ik vraag de scheiding aan.
Dan kan zij hem bezoeken in de gevangenis.
Goeiemorgen, meneer.
Zijn we klaar?
- Loop naar de maan.
BMW ConnectedDrive.
Vlot verkeer tot aan uw bestemming.
Invoegen wanneer mogelijk.
Over 200 meter links afslaan.
Sorry, mevrouwtje, het hotel ligt
aan de rechterkant.
Indien mogelijk omkeren.
Dit is belachelijk.
Indien mogelijk omkeren.
Goed, jij wint.
Over 50 meter links afslaan.
Links afslaan.
Grapjas.
Enkeltje of retourtje?
Retourtje, hoop ik.
30 Euro asjeblief.
Goeie reis.
Vooruit, blijven rijden.
Nog een beetje. Stop.
Over 50 meter links afslaan.
Volg de aangegeven weg.
Over 200 meter de volgende afrit nemen.
Over 500 meter scherpe bocht naar rechts.
Links afslaan.
Over 200 meter heeft u uw bestemming bereikt.
U heeft uw bestemming bereikt.
Paul Emmett?
Professor Paul Emmett?
Professor Paul Emmett
van de Universiteit van Harvard...
schreef over het belang van de
Engelssprekende volkeren...
bij de verspreiding van de democratie
in de wereld.
Als deze naties samenspannen,
en wanneer zij wankelden,
kreeg tirannie de overhand.
Hallo?
Spreek ik met Ms Emmett?
- Met wie spreek ik?
Kan ik Professor Emmett spreken?
Heeft u een afspraak?
Het gaat over Adam Lang.
Ik help hem met z'n memoires.
Ogenblikje.
Ik ben Paul Emmett.
U heeft zich vergist.
U heeft met Mr Lang op Cambridge gezeten?
Wij zijn leeftijdsgenoten,
maar ik ken hem niet echt.
Jullie staan samen op de foto.
Kom maar binnen.
Normaal ontvang ik niemand zonder afspraak.
Maar die foto maakte mij nieuwsgierig.
Kom binnen.
- Dank u.
Hij komt net binnen.
Mag ik?
- Natuurlijk.
Ja, hij is alleen.
Dat heeft hij niet gezegd.
Engelsman van rond de 40.
Ik kan me dit niet herinneren.
Maar dat bent u?
- Jawel.
Ik zat in het bestuur van de Dramat.
Een leuke tijd.
De Dramat?
- De Yale Dramatic Association.
Mijn interesse in theater bleef duren toen ik
naar Cambridge ging voor mijn doctoraat.
Mag ik die houden?
- Ik vrees van niet.
Ik kan u wel een kopie bezorgen.
- Dat zou vriendelijk zijn.
Kunt u vertellen hoe u eraan bent gekomen?
Graag.
Kom mee naar de studeerkamer.
De muur waar ik trots op ben.
We hebben er allemaal één. De
tegenhanger van het aquarium bij de tandarts.
Ga zitten.
De foto.
Ik werk met Adam Lang aan zijn memoires.
Dat zei je al.
Arme Lang. Geen goed teken,
die ijdelheid van Den Haag.
En Rycart, de slechtste Britse Minister van
Buitenlandse Zaken sinds de oorlog.
Lang had gelijk hem te ontslaan.
Hoe goed kent u Lang?
- Niet goed.
U lijkt verrast?
- Hij spreekt over u in zijn memoires.
Echt?
Mijn beurt om verrast te zijn.
Wat zegt hij?
Da's mooi van hem.
Als Premier had hij een goed instinct.
Dat betekent niet dat ik hem ken.
- Maar de...
Die werd genomen op een receptie in Londen
voor de tiende verjaardag van de Arcadia.
Arcadia?
- Een organisatie die ik leidde.
Zeer intellectueel.
Je hebt er wellicht nog nooit van gehoord.
De Premier was zo vriendelijk
een bezoekje te brengen.
Wat weet je nog van hem van op Cambridge?
Vind je het erg?
- Helemaal niet.
Ik ben wat verbijsterd.
Al die jaren heeft niemand over onze
tijd samen op Cambridge gesproken.
Maar jullie hebben samen opgetreden?
- In één stuk.
De zomerrevue.
Ik ben de naam vergeten.
Mag ik iets anders laten zien?
- Als het moet.
Jeetje.
Is dit wat ik denk?
Hopelijk heeft hij niet geïnhaleerd.
Dat bent u achter hem, niet?
Ik denk het wel.
En ik wou hem net de levieten lezen
over het gevaar van druggebruik.
Gaat Mr Lang deze foto's gebruiken
in zijn memoires?
Ik zou liever niet vermeld worden.
Mijn kinderen zouden zich vernederd voelen.
Ze zijn veel puriteinser dan wij vroeger.
Kan je iets over de anderen vertellen?
- Ik vrees van niet.
Die hele zomer is een gat in mijn geheugen,
maar wel een prettig.
U ging mij over deze foto's vertellen.
Ik heb ze van Michael McAra.
En wie is dat?
Mijn voorganger.
Nam hij ontslag?
- Nee, hij is overleden.
Dat spijt me.
Een paar weken geleden.
Hij zou jou ontmoeten.
En enkele uren later was hij dood.
Reed hij hierheen?
U vergist zich.
Hoe is hij gestorven?
- Hij is verdronken.
Arme kerel.
Ik heb nooit geloofd dat de
verdrinkingsdood pijnloos is.
Het lijkt me verschrikkelijk.
En de politie heeft u hierover
nooit aangesproken?
Ik heb de politie niet gesproken.
Maar u was hier dat weekend?
Op 11 en 12 januari.
Als ik niet zo flegmatiek was,
zou ik aanstoot nemen aan uw vragen.
Nancy?
Nancy?
Onze bezoeker vraagt waar wij waren
op 11 en 12 januari.
Hebben we die informatie?
Dat was het weekend in Colorado.
Natuurlijk, het Aspeninstituut.
Bi-polaire relaties in een
multi-polaire wereld.
Klinkt prettig.
- Absoluut. Ik was de hoofdspreker.
Nog even over Cambridge...
Liever niet.
Daarover is alles gezegd.
Ik ben een fan van politieke memoires.
Ik lees die van Mr Lang wanneer ze verschijnen.
Misschien stuurt hij een exemplaar,
omwille van vroeger.
Dat betwijfel ik.
De poort gaat automatisch open.
Op het einde van de oprit rechts afslaan.
Als je links afslaat, rij je dieper het bos in
en verdwijn je misschien voorgoed.
BMW ConnectedDrive.
Wanneer is de laatste ferry?
Je bent net op tijd.
- Ik heb een retourtje.
Oké.
Ticket?
Oké.
Verdomme.
Hé! Stop!
Niet doen! Waar ga je naartoe?
Verdomme!
Dit is het kantoor van Rick Ricardelli.
Spreek een boodschap in.
Wat kan ik voor u doen, meneer?
Vertrekken er nog vluchten vanavond?
Alleen als je een privé-jet hebt.
Uitgeleend aan mijn butler.
Die Britten toch!
Morgen om 8:30 is er een vlucht naar Boston.
- Verdomme!
Hoeveel kost een kamer?
- Voor u, 69 Euro.
Ik betaal cash.
- Wie heeft de kaart? De oppas?
Je hebt teruggebeld.
Blijf je aan de lijn dit keer?
Ja.
Ik heb geprobeerd je te bellen.
Ik weet het, het spijt me.
Het leek me verkeerd met jou te praten.
Wie ben je?
Ik ben de nieuwe ghostwriter...
Geen namen noemen.
Hoe kom je aan dit nummer?
Hij zat tussen de papieren van mijn voorganger.
Het zit zo, ik zit in moeilijkheden.
Omwille van je client?
Ja.
Er is iets mis en ik wist niet
met wie ik moest praten.
Waar ben je? Geen details.
Op het eiland?
Op het vasteland, in een motel naast de ferry.
Kamer?
201.
Heb je het boek bij?
- Ja.
Blijf waar je bent.
Hatherton?
Met een budget van 27 miljard Euro...
brengt de Hatherton groep
een aantal bedrijven samen...
die garant staan voor defensie en veiligheid.
Met een ongeziene expertise
in het Midden-Oosten,
en met de steun van twee ex-presidenten,
drie premiers en twee CIA-directeurs,
staat Hatherton trots vooraan
in de strijd tegen terreur.
Hatherton, een onderkomen tegen onheil.
Volgens CIA-informant Frank Molinari,
ging de van Yale afgestudeerde Paul Emmett
in dienst bij de CIA als officier in 1971,
en werd hij lid van de Divisie Buitenlandse
Middelen van het Directoraat van...
1971?
Het is 1974.
Hallo?
- Je leeft nog.
Nauwelijks.
Ik was doodongerust.
De politie belde dat ze de auto hebben
gevonden op de ferry. Alweer!
Sorry, ik heb hem geparkeerd
en dan ben ik van de boot afgegaan.
Wat deed je op het vasteland?
Ik ben naar New York gereden.
- Waarom?
Ik wou John Maddox zien.
En waar ben je nu?
Nog aan de terminal.
Ik heb de laatste ferry gemist.
Jij bent echt hopeloos.
Ik had net Adam aan de lijn,
hij probeerde jou te bereiken.
Hij vliegt vanavond terug.
Hij klonk abnormaal.
Je hebt toch niets over ons gezegd?
In hemelsnaam, Ruth!
Ik moet gaan. Ik bel je terug.
Wie is het?
- Mr Rycart stuurt me.
Momentje.
Ik wil even controleren.
Pak je spullen. We gaan.
Hé! Da's privé!
Hij is oké.
- Bedankt, Frank.
Sorry daarvoor. Stap in.
Dacht je dat het een val was?
- Ik dacht eraan.
Je werkt immers voor Lang.
Drie dagen toch. Ik ken hem nauwelijks.
Ik heb 15 jaar voor hem gewerkt tot hij me
ontsloeg en nog kan ik hem niet peilen.
Zijn vrouw zei min of meer hetzelfde.
Als zo'n pientere vrouw als Ruth
hem niet begrijpt, hoeveel kans maken wij dan?
Zware dag?
- Zeg dat wel.
Heb je het boek bij?
Ja.
Hij heeft het.
Voor we verder gaan,
mag ik het boek eens bekijken?
Nee, ik wil eerst een paar dingen weten.
Waarom had Mike McAra jouw nummer?
Goed dan.
Hij hielp me.
McAra? Hoe?
Mike vond de documenten die Lang
aan de foltervluchten linkten.
Heeft McAra jou die documenten bezorgd?
Ja, Mike McAra. De trouwste volgeling.
- Maar waarom?
Hij vond het niet leuk dat hij
voor een oorlogsmisdadiger werkte.
Zou jij het leuk vinden?
O, jij werkt er al voor.
Het boek?
Je gaat het hier toch niet lezen?
Niet helemaal. Alleen het begin.
Er staat iets heel belangrijks in.
Ja, een middel tegen slapeloosheid.
Ziezo, jongens.
Nog iets?
Nee, dank je, liefje.
Mike zei dat hij iets nieuws had ontdekt.
Dat was de laatste keer dat hij me belde.
Het zou alles verklaren wat misging
toen we in de regering zaten.
Wat was het?
- Dat wou hij niet zeggen over de telefoon.
Hij drukte erop dat als hem iets overkwam,
de waarheid in Langs memoires stond.
Alles staat in het eerste deel.
Het eerste deel?
Hij bedoelt Cambridge.
Wat moet dit voorstellen?
Dit is Lang, en dit is Paul Emmett.
Emmett? De kerel van Arcadia. En dan?
Op de dag dat Mike McAra stierf,
reed hij naar Emmett,
en ik denk dat hij op de terugweg
vermoord werd.
Wat?
- Ik heb Emmett vandaag ontmoet,
en 2 mannen zijn mij gevolgd vanaf zijn huis.
Daarom heb ik jou gebeld.
Toen deze foto werd genomen,
was Paul Emmett bij de CIA.
Emmett?
Divisie Buitenlandse Middelen.
- Hemel.
Je beseft toch hoe belangrijk dit is?
Dit verklaart waarom Lang in de politiek ging.
Iedereen weet dat hij geen greintje interesse
voor politiek in z'n mooie hoofd had.
Daarom heeft hij zo snel carrière gemaakt,
met de hulp van zijn vrienden.
Acht je het mogelijk...
- Een kwisvraag voor jou.
Noem één beslissing van Lang als premier
die niet in het belang van de USA was.
Het is geen strikvraag, ***.
Irak, politiek in het Midden-Oosten, Star Wars defensie,
aankoop van Amerikaanse kernraketten,
uitlevering van terroristen.
Het ontslag van elke minister
die Washington niet beviel,
inclusief mezelf.
McAra had gelijk.
Dit verklaart alles.
Het is Amelia Bly.
Neem op.
Hallo, Amelia.
- Goede avond. Adam voor jou aan de lijn.
Lang.
We komen je halen.
Wat?
Volgens Ruth zit je vast aan de terminal.
We zijn net vertrokken uit New York.
Volgens de piloot kunnen we jou
onderweg oppikken.
Dat is echt niet nodig.
We moeten een boek schrijven,
weet je nog?
Ogenblikje, Adam.
Hij wil me oppikken met zijn privé-jet.
Zeg ja.
- En als het een val is?
Als je weigert, krijgt hij achterdocht.
Zeg ja.
Dat zou geweldig zijn, Adam. Bedankt.
Ik ga naar de luchthaven.
Tot zo.
Hij klinkt bezorgd.
Volgens mij is dit geen goed idee.
Je hebt geen keuze.
Emmett heeft Lang vast verteld
dat ik hem heb opgezocht.
Wat gaat hij daaraan doen?
Je in zee dumpen?
Het is al eerder gebeurd.
- Dus kan het niet nog eens gebeuren.
Hij kan geen twee ghostwriters verdrinken.
Jullie zijn toch geen katjes.
Dit is allemaal theorie.
We hebben geen bewijzen.
Die ga jij ons bezorgen.
- Ik?
Jij bent zijn ghostwriter.
Je mag hem wellicht opnemen.
Ik gebruik diskettes.
- Diskettes, bandjes.
Je moet hem hiermee confronteren.
Zijn reactie opnemen.
Zelfs al ontkent hij, het is een begin.
Ik zit in een lastig parket.
Ik heb een geheimhoudingsclausule getekend.
Daar is het te laat voor.
Dat wil zeggen dat de diskettes van hem zijn.
- De rechtbank kan ze opvorderen.
En als ik geen opnames maak?
Dan word jij gedagvaard en moet je
het hele verhaal herhalen.
Ik zal ontkennen.
Dan geef ik hen dit.
Frank neemt elk woord op.
Nietwaar, Frank?
Komaan!
Kijk niet zo verwonderd.
Wat had je verwacht?
Dat ik een man die voor Lang werkt
ga ontmoeten zonder voorzorgen?
Maar je werkt niet meer voor Lang.
Je staat nu aan de goede kant.
Dit heeft allemaal geen zin,
dat weet je toch?
Hij gaat hier gewoon met CIA-pensioen en
laat z'n broek zakken naar jou en het Strafhof.
Goede avond, meneer.
Welkom aan boord in naam van Hatherton.
Dank u.
Dit is mijn eerste keer in een privé-jet.
Hopelijk niet je laatste.
Hé, man.
Ga zitten.
- Bedankt.
Breng eens een Calvados voor mijn ghostwriter.
- Ja, meneer.
Vind je het erg?
Laat voorlopig maar afstaan.
Ruth zei dat je naar New York
bent geweest om Maddox te zien.
Dat klopt.
- Hoe ging het met hem?
Hij was oké.
Energiek?
Je kent John.
- Ik ken hem, ja.
Ik was net bij hem.
Je hebt hem niet gezien vandaag, hè?
Nee.
Moet je me iets vertellen?
Ik heb Emmett gezien.
Die windbuil! Waarom?
Ik weet van jou en Emmett.
Ik en Emmett?
- Ik weet dat hij jouw...
Mijn?
Contactpersoon, of hoe noemen ze dat.
Mijn contactpersoon?
- Ja, bij de CIA.
Hemel.
Je meent het, hè?
Toen McAra dit ontdekte, ging hij naar
Boston om het te tonen aan Emmett,
en hij stierf op de terugweg
en ik denk dat hij vermoord werd.
Ik denk dat je er teveel op hebt.
Volgens McAra moest jij van Emmett
in de politiek gaan.
Emmett? Ik kende hem nauwelijks.
- En je verhaal waarom je bij de partij ging...
en Ruth en het stemmen werven?
De datums kloppen niet.
Ik had de datums verkeerd. Wat dan nog?
Toen hij die foto vond en hij geruchten hoorde
over Emmett die bij de CIA was...
Geruchten?
- Het staat op het internet.
Ik heb nog nooit zo'n onzin gehoord.
Mike zou zo'n onzin nooit geloofd hebben.
Hij was te slim. Te trouw.
Mike verried jou bij Rycart.
Hoe weet jij dat?
- Hij heeft het mij verteld.
Rycart?
Hij liegt.
Dit telefoonnummer op de achterkant van
de foto is van Rycart.
Het handschrift is van McAra.
Mike.
Mike, Mike.
- En je wist dat hij ontgoocheld was.
Je had een stevige ruzie voor hij stierf.
Hij heeft dit nooit gezegd.
Dit is grotesk.
Ik heb nooit bevelen van iemand aangenomen.
Al wat ik deed,
deed ik omdat ik geloofde dat het juist was.
Zelfs illegale kidnapping
voor foltering?
Bespaar me toch die bloedend hart-onzin!
Weet je wat ik zou doen
als ik aan de macht was?
Ik zou twee rijen maken op luchthavens.
Eén voor vluchten zonder diepgaande controles,
zonder inbreuk op iemands vrijheden,
zonder inlichtingen bekomen via foltering,
en één voor vluchten waarvoor we al
het mogelijke doen om het veilig te houden.
En dan kijken we welk vliegtuig de Rycarts van
deze wereld kiezen voor hun kinderen!
Zet dat maar in het boek!
Ga naar huis!
Ga naar huis!
Hier komt de moordenaar!
Vervolgen wegens foltering!
Hierheen, Mr Lang!
Mr Lang!
Mr Lang, gaat u in Amerika wonen?
Mr Lang, wordt u Amerikaans staatsburger?
Als we weer thuis zijn,
moeten we een meeting hebben.
Hemel!
- Moordenaar!
Er wordt geschoten vanop het dak!
Laat me naar hem gaan! Nee! Nee!
Opzij, opzij, opzij!
Hoe lang kende u Mr Lang?
Een paar dagen.
- In welke hoedanigheid?
Ik was zijn ghostwriter.
Herkent u deze man?
Hij was één van de betogers.
Zijn zoon werd gedood in Irak.
Hebt u hem ooit gesproken?
Hij zat eens in de bar van het hotel
waar ik verbleef.
Hebt u met hem gesproken?
Hij vroeg of ik wist waar Adam Lang
verbleef op het eiland.
Ik zei dat ik het niet wist.
- Hebt u dit gesprek gerapporteerd?
Excuseer?
Hebt u dit gesprek gerapporteerd
aan het veiligheidsteam van Mr Lang?
Nee.
Wat was de houding van Mr Lang vanavond?
Hij was oké. Hij leek oké.
Een getuige zei dat ze Mr Lang
tegen u had horen roepen.
Nee.
We hebben uw paspoort nodig.
- Waarom?
Er is een ernstig misdrijf gepleegd op
Amerikaans grondgebied en u bent kroongetuige.
U moet in de buurt blijven.
Als een gesneuveld soldaat
ging Adam Lang vandaag naar huis,
terug naar een geschokte en treurende natie.
Niet alleen zijn familie maar ook vrienden en
politieke tegenstanders hebben hun eer betoond.
Een waardige collega en een ware patriot.
We hadden onze twistpunten
maar we zijn altijd vrienden gebleven.
Mijn medeleven gaat naar Ruth en de familie.
En ik zou willen zeggen dat Adam zal...
Wie is het?
Gefeliciteerd!
Waarmee?
Dat ik nog steeds je impresario ben.
Ze hebben je niet meer nodig.
Je mag gaan.
Klaar om weer aan het werk te gaan?
- Dat gaat niet lukken, Rick.
Niet na wat er is gebeurd.
- Wees niet zo'n eikel.
Dit boek is populair.
De stem van Adam Lang vanuit het graf.
De man is een held.
- Ik wil naar huis.
Dat mag.
Ga naar huis.
Maak het boek af vanuit Londen.
Ik weet het niet, Rick.
Ziezo.
Inderdaad.
Het spijt me.
Ik denk dat ik eroverheen ben,
en dan besef ik het tegendeel.
Ben je hier zeker van?
- Natuurlijk, ik mocht iemand meebrengen.
Waarom neem je je man niet mee?
Dat is niets geworden.
Het zou maar saai geweest zijn
als ik hem had meegenomen.
Zullen we naar binnen gaan?
- Ja.
Amelia Bly, met twee personen.
- Dank je.
Dat was een verrassing,
toen je me belde voor de boeken.
Ik hoorde dat je niet was uitgenodigd en ik
vond dat je erbij moest zijn.
In de regel worden ghostwriters nooit gevraagd
voor de première.
Ze schamen zich voor ons.
Zoals voor een maîtresse op een huwelijk.
Sorry.
Ik heb een cadeautje bij.
Dank je.
Zeer grappig.
Omdat je het zo graag bij je hield,
dacht ik dat je het wel als souvenir wou.
Tussen ons gezegd en gezwegen,
wij waren het niet, maar de Amerikanen.
Voor hen was het boek een bedreiging
voor de nationale veiligheid.
Maar er staat niets in.
Iets in verband met de eerste delen.
Het eerste deel?
- Nee, de eerste delen.
Eerste delen?
Gaat het?
Ken je die man die bij Ruth staat?
Paul Emmett?
- Wat doet hij hier?
Hij gaf les aan Ruth op Harvard
toen ze een Fulbright studente was.
Waarom zou hij hier niet zijn?
Mag ik dat even terughebben?
Ik ga...
Mevrouw?
- Nee, dank u.
De Langs komen uit Schotland.
Met vrouw en kind op sleeptouw,
besloot ik mij te settelen.
Dames en heren,
mag ik uw aandacht, alstublieft.
Dank u.
Ik zou Ruth willen vragen ons toe te spreken.
Ik mis Adam aldoor.
Maar nooit zo erg als vanavond.
Niet alleen omwille van de première
van zijn boek...
en hij erbij had moeten zijn om
zijn levensverhaal met ons te delen,
maar omdat hij zo goed was
in toespraken houden...
en ik niet.
De Langs zijn Schotten.
Vrouw en kind, de Langs zijn Schotten.
Vrouw, Langs. Langs vrouw.
Langs...
vrouw...Ruth...
werd...gerecruteerd...
als...CIA-agente...
door...Professor Paul Emmett
van de Universiteit van Harvard.
Het zal jullie verheugen dat ik vanavond geen
speech zal geven.
Ik wil onze uitgevers bedanken,
Marty Rhinehart en John Maddox,
en onze advocaat en vriend, Sidney Kroll.
En tenslotte, Mike McAra.
Mike, we denken aan jou.
Tijdens deze moeilijke maanden
heb ik veel gehad aan dit boek,
ook al hebben we hen allebei verloren,
Mike and Adam leefden tenminste
lang genoeg om het af te maken.
Wanneer mensen dit zullen lezen,
zal de stem van Adam nog ganse
generaties blijven aanspreken,
welbespraakt, sterk en hoopvol.
Dankzij zijn woorden is hij nog bij ons.
Vergeef me als ik iemand vergeten ben.
Nu moet ik het glas heffen.
Ter nagedachtenis van een groot man...
en een ware patriot,
een fantastische echtgenoot
en een toegewijde vader.
Op Adam!
Op Adam!
Je was geweldig.
Zou je...
Dit ziet er verschrikkelijk uit.
Ja, het is net gebeurd.
Als je wil.