Tip:
Highlight text to annotate it
X
--- Vertaald door Vertaalsysteem.nl ---
verspreiding van dit studiemateriaal
is illegaal! (www.anti-piracy.nl)
Gebaseerd op ware gebeurtenissen.
In 1941 bombardeerden
de Japanners Pearl Harbour.
De Amerikaanse vloot lag lam.
Tien uur later aan de andere kant van de
Stille Oceaan, vielen ze de Filippijnen aan
en maakten zo de weg vrij voor
een invasie van de eilanden.
Japan ondernam een verrassingsoffensief.
De Amerikaanse troepen, waaronder 10.000
Amerikanen en 60.000 Filippijnen,
trokken zich terug
op het schiereiland Bataan.
Zonder de marine om hen te redden,
en met hun rug naar de zee,
zaten ze in de val.
Ondanks eerdere beloften, besloten
president Roosevelt en zijn militaire staf
zich eerst te concentreren op Europa.
En op het tegenhouden van Hitler.
Deze strategie bezegelde
het lot van de Filippijnen
en de troepen die vastzaten op Bataan.
Op bevel, en tegen zijn zin, ontsnapt
generaal MacArthur naar Australië.
Met de belofte terug te keren.
Na vier maanden vechten
zonder bevoorrading,
gaven de uitgehongerde Amerikaanse en
Filippijnse troepen zich over aan Japan.
Het is de zwaarste nederlaag in de
geschiedenis van het Amerikaanse leger.
70.000 krijgsgevangenen worden zonder
fatsoenlijke huisvesting of voedsel
door de Japanners meegenomen
op een 90 km lange, barre voettocht.
Mannen die uit de rijen vielen,
werden neergestoken of doodgeschoten.
15.000 komen om in wat later bekend
zal staan als de Bataanse Dodenmars.
De overlevende gevangenen werden
samengebracht in verschillende kampen.
In O'Donnell, Cabanatuan en Palawan.
De Japanse bewakers beschouwen overgeven
als een schande en behandelen ze wreed.
Duizenden sterven door ziekte,
uithongering en mishandeling.
Maar in 1944 keerden de kansen.
Met elke nieuwe overwinning
trokken Amerikaanse troepen op naar Japan.
Met elke nieuwe nederlaag
werd het Japanse leger wanhopiger.
Door alle propaganda vreesden ze dat
de Amerikanen geen genade zouden tonen.
De regering in Tokio voedde deze angsten
en overtuigde het volk dat ze hun land
met hun leven moesten verdedigen.
Op 1 augustus 1944 gaf het ministerie
van oorlog in Tokio een nota vrij
met de richtlijnen van het Japanse
leger omtrent krijgsgevangenen.
Het luidt:
'Het doel is om niet één gevangene
te laten ontsnappen.
Om ze allen te elimineren
en geen sporen achter te laten.'
Krijgsgevangenkamp Palawan
De volgende gebeurtenissen
bestrijken vijf dagen in januari 1945.
6de Bataljon, Hoofdkwartier
Calasio, Luzon, de Filippijnen.
DAG 1 - 27 januari
De landing in de golf van Lingayen
was de grootste marineoperatie ooit
in de Stille Oceaan.
Meer dan een kwart miljoen
manschappen gingen aan land,
klaar om voor de laatste keer
de Filippijnen in te trekken.
Ik kwam van Stanford
en ging in dienst als reserveofficier.
Ik wilde geen militaire carrière.
Ik wilde mijn deel bijdragen
en terug naar mijn vrouw gaan.
Ik was een kapitein
in het 6de Ranger Bataljon.
Mijn directe overste
was luitenant-kolonel Henry Mucci.
Doe je nog mee, luitenant?
- Ik denk erover na, kolonel.
Als je erover nadenkt,
heb je al verloren.
Wil je het beter kunnen zien?
- Nee kolonel, ik wil niet dat je...
Mucci was een zeer gedreven man.
Hij nam een schijnbaar
hopeloze taak op zich.
Een groep onervaren, ongeteste rekruten,
moest worden omgevormd tot elitesoldaten.
Gerekruteerd om te werken met dieren,
waren het voornamelijk boeren
van het platteland,
met weinig of geen gevechtservaring.
De plannen zijn klaar.
Heb jij kolonel Mucci ergens gezien?
Ja, hij is aan het pokeren.
Je wilt 'm niet storen nu,
volgens mij is hij aan het verliezen.
Luitenant Foley, een nieuw spel kaarten.
Deze brengen ongeluk.
Als die pijp je mond ingaat,
weet ik dat je in de problemen zit.
Wacht maar, jij kleine etter.
Kolonel. Bekijk dit eens.
Weet jij wie dat is?
Nee.
- Korporaal van wacht.
Aliteri, zoek uit wie die cowboy is.
We zijn al maanden aan het trainen
maar kwamen nog niet in actie.
De legerleiding zag ons slechts
als privé-experiment van de kolonel.
Mucci was vastberaden om te bewijzen
dat ze het fout hadden.
Je kent kolonel White
en dit is majoor Lapham.
Dit is luitenant-kolonel Henry Mucci,
commandant van het 6de Ranger Bataljon.
Majoor Lapham is een achterblijver
van de Bataan-veldtocht.
Hij leidt een guerrilla-eenheid
hier ten noorden van Luzon.
Filippijnse guerrilla's zijn de voornaamste
bron van informatie voor MacArthur.
Het is me een eer, majoor.
- Dank je.
Majoor Lapham, vertel kolonel Mucci
wat je ons vertelde.
7 kilometer ten oosten van Cabanatuan
is een Japans krijgsgevangenkamp waar zo'n
500 overlevenden van de Dodenmars zitten.
Toen we dit gebied binnentrokken,
kreeg ik het gevoel dat ze de gevangenen
liever vermoorden dan vrijlaten.
De majoor heeft gelijk. Er was
een incident in een kamp op Palawan.
150 Amerikaanse krijgsgevangenen werden in
schuilkelders gedreven en levend verbrand
bij het nieuws dat MacArthur
de aanval had ingezet.
Onze doorgang ligt juist voor dat kamp.
Tenzij er iets onverwachts gebeurt,
zijn we eind deze week in Cabanatuan.
En dat is misschien te laat.
Wat heeft G2 hierover te zeggen?
Door onze snelle opmars verplaatsen
de Japanse troepen zich meer.
Ze bewegen 's nachts en schuilen overdag,
om onze vliegtuigen te ontlopen.
We weten dus niet zeker
waar de vijand zich bevindt.
Ze zitten maar 45 kilometer
van onze frontlinie.
Er zitten 30.000 Japanners
in dat gebied alleen al.
Kun je een plan uitwerken en
het morgenochtend bij de G3 bezorgen?
Ik zal dan beslissen.
Om eerlijk te zijn, bij deze missie
wint mijn gevoel het van het verstand.
Drie jaar terug moesten deze mannen
zich overgeven.
We zijn hun dus iets verschuldigd.
Maar jij moet blijven nadenken.
Als het niet goed voelt, blaas je het af.
Wie krijgt de leiding?
- Ikzelf.
Laat de rest van je bataljon
er zich zorgen over maken.
Ik heb ze getraind. Alles wat zij deden
heb ik ook zelf gedaan.
Ze verdienen een kans.
Net als ik.
Kom met een goed plan.
Generaal Kreuger heeft nog
geen beslissing genomen,
dus moet jij met een geweldig plan komen.
Er is zo meteen een briefing.
Daarna heb je tot morgen de tijd.
Toen u zei dat u met ons meeging
op deze missie...
Maak je geen zorgen.
Jij leidt de inval, niet ik.
Hoeveel bewakers in het kamp?
Misschien wel 200.
- En tanks?
Dat gebouw met metalen dak
lijkt wel iets te beschermen.
Als dit het kamp is, hoeveel man
zit er dan in Cabanatuan Stad?
9.000.
- Dat is meer dan 6 kilometer verderop.
En het vijandelijk verkeer op deze weg?
Ze trekken van zuid naar noord.
Dit is dus één van hun hoofdwegen.
Deze brug ligt op anderhalve kilometer.
- Nee, maar 800 meter.
Hij zal zwaarbewaakt zijn.
Door hoeveel man is onbekend.
Ik kan moeilijk zeggen hoeveel man
nodig is zonder betere informatie.
Die hebben we helaas niet.
Ik koos jou om je flexibiliteit.
Je hebt 24 uur voorsprong, luitenant.
Is dat genoeg om kapitein Prince
alles te geven wat hij nodig heeft?
Overmorgen om 08:00
brengen we verslag uit.
Regel het.
Breekpunt is het laatste stuk.
700 meter zonder enige dekking.
Zo vlak als een pannenkoek.
Krijgsgevangenkamp Cabanatuan
Hoe ver denk je dat Hewitt al zit?
- Wat maakt het uit?
De jappen pakken hem toch vroeg of laat.
Kon je niks beters
vinden om op te kauwen?
Mango of banaan.
Duke verkoopt kerkhofratten,
maar dat is teveel van het goede.
Doet je tandvlees pijn of je tanden?
Het begint met het tandvlees,
gaat naar de achterkant van m'n hoofd
en eindigt ergens in m'n nek.
Maak je geen zorgen.
Het is geen malaria.
Ga zitten, luitenant.
We hebben zojuist een telegram
aan kolonel Mori vertaald.
MacArthur heeft de zuidelijke eilanden.
Hij is hier op Luzon geland.
Misschien komt hij zonnen en gaat hij weer
naar Australië, net als de vorige keer.
De informatie is betrouwbaar.
Ik kom elke dag in dat kantoor.
We weten niet hoe dichtbij MacArthur is
of wanneer hij Cabanatuan zal bereiken.
Zeg de mannen dat ze wachten
en rustig blijven tot we meer weten.
Zorg dat McMahon dit krijgt.
Ze hebben Hewitt gepakt.
- Wie hield hem in de gaten?
Stomme zak, kon niet eens wachten
tot het donker werd.
Jullie zijn hier verantwoordelijk voor.
Jullie geven je over als lafaards,
dan rennen jullie weg als honden.
Hij zal sterven omdat niemand van jullie
de moed had om hem tegen te houden.
Cabanatuan Stad
6 km ten westen van het kamp
Ik heb eten nodig.
Colvin, dek hem.
Hoeveel?
- Vijf.
Je had niet moeten komen.
- Jij ook niet.
Het wordt moeilijker
om de bewakers om te kopen.
We hebben echt meer medicijnen nodig.
Carlos en mijn vader zijn vorige week
door de Japanners ondervraagd.
Ze houden ons in de gaten.
- Zeg Margaret geen risico's meer te nemen.
Denk je dat ze zal luisteren?
Moet ik haar nog iets zeggen?
Dat ze voorzichtig moet zijn.
Er zit kinine in de pinda's.
Eet er een paar.
Je ziet er niet goed uit.
Wie is Margaret?
Een Amerikaanse verpleegster
die getrouwd was met zijn commandant.
Hij stierf een jaar geleden aan malaria
in één van de andere kampen.
Heeft de majoor iets met haar?
- Waarom vraag je dat?
Zomaar.
Hij klonk gewoon bezorgd.
Hij had niks met haar,
maar dat was beter wel zo geweest.
Haar echtgenoot gaf niks om haar.
En Gibby gaf om niemand behalve haar.
Waarom deed hij er niks aan?
- Omdat hij een heer is.
Hij zou nooit aanpappen
met andermans vrouw.
Ik misschien wel.
Waar is ze nu?
Nog in Manilla.
Wie denk je dat al die medicijnen
het kamp binnensmokkelt?
Manilla
In 1941 werd Manilla beschouwd
als de parel van het Oosten.
Een wereldstad waar mensen van overal
leefden en werkten.
Dat alles veranderde
toen de Japanners de boel overnamen.
Omdat zij de Filippijnen hadden veroverd,
moesten de Filippino's hen gehoorzamen.
Zij die dat niet deden werden gevangen
genomen, gemarteld of geëxecuteerd.
Hierdoor werd het verbond tussen
de Filippijnen en Amerikanen nog sterker.
Het verzet verspreidde zich
over het hele land.
Tegen 1945 zaten al honderden
gewone mensen in het ondergronds verzet.
Het lijkt wel of ze me al weken
in de gaten houden.
De Japanners hebben onze mensen
al eerder ondervraagd.
Dat hoeft niks te betekenen.
Ze weten dat de Amerikanen komen
en dat we bewijzen hebben
van hun oorlogsmisdaden.
Don Antonio heeft gelijk.
Dit was niet als de vorige keren.
Nu weten ze dingen die alleen
een informant hen verteld kan hebben.
Waarom hebben ze je dan laten gaan?
Sorry Carlos, maar als je bezorgd bent,
mag je gerust weggaan.
Ik zal het je niet kwalijk nemen.
Ik zal het niemand kwalijk nemen.
Ik ga niet weg, tenzij we allen weggaan.
Dat weten jullie.
Ik kan niet weg zolang er nog
één gevangene is in Cabanatuan.
Ik heb Daniel gezien.
- Hoe is het met hem?
Hij zag er niet zo best uit.
Ik denk dat hij weer malaria heeft.
Mijn vader vroeg wel om te wachten,
maar dan is het misschien te laat.
Je vader heeft gelijk. Te gevaarlijk.
Luister niet naar mij.
Nee. Ik zie je bij het ziekenhuis,
op de gebruikelijke plaats.
Ik moet gaan.
Compagnie, geef acht.
Op de plaats rust.
Ik kom jullie zeggen
dat de geruchten kloppen.
Eindelijk is er een missie,
de Rangers waardig.
We gaan recht door onze frontlinies,
tot achter de jappen
en daar 500 Amerikaanse
krijgsgevangenen redden.
Het zal een hels karwei worden.
Een inval die slechts kan slagen
door snelheid, verrassing
en overweldigende vuurkracht.
Daarom zijn jullie gekozen.
Voor jullie elkaar gaan feliciteren,
besef dat jullie nog niks bewezen hebben.
Jullie zijn het best opgeleide, maar
minst onderscheiden bataljon van dit leger.
Dit is jullie enige kans
om er iets aan te doen.
En ik bedoel echt enige kans.
Hoe jullie jezelf gedragen
in de volgende 48 uur,
zal bepalen hoe jullie later
bekeken zullen worden.
Mannen die het waard zijn
om in dit leger te dienen,
of een schande die in de loop der tijd
uiteindelijk vergeten zal worden.
Aan jullie de keuze.
Ik denk het eerste, daarom zal ik jullie
ook vergezellen bij deze inval.
Ik vertrouw mijn leven
uitsluitend aan jullie toe.
Jullie zijn de beste soldaten
die dit land ooit heeft gehad.
En ik wil dat jullie dat bewijzen.
Nog één ding:
Ik wil zo meteen
iedereen in de kapel zien.
Ik wil geen atheïsten bij deze inval.
En ook geen bedriegers.
Ik wil dat jullie knielen
en zweren voor de Almachtige Heer
dat jullie je levens zullen geven
voor jullie één gevangene laten sterven.
Is dat duidelijk?
Zeker weten?
Ingerukt.
Compagnie, geef acht.
De generaal vond je plan goed.
...en bouw een blijvende vrede
gestoeld op Uw heilige wetten,
en op de onbaatzuchtigheid jegens allen
die vrede en gerechtigheid nastreven
die U ons gaf door Jezus Christus,
Uw enige zoon, onze Heer.
Amen.
Neem uw peloton over.
Niet te geloven
dat we geen strepen mogen dragen.
Hij heeft een fijn snorretje.
Zelfs een *** ziet dat hij een officier is.
Ik kan toch mijn helm dragen?
Ik gebruik hem om te koken en te wassen.
Helmen maken teveel lawaai.
Sorry, dat heb ik niet gehoord.
- Ik wel.
Jij bent de beste schutter.
Al eens met zo eentje geschoten?
Nee, ik heb liever mijn M-1.
- Kies een lader.
Weet je dat zeker?
- Ja.
Groentjes.
...Japanse vliegtuigen bombardeerden
zes plaatsen op de Filippijnen.
In Manilla is het 13 uur later
dan Eastern Standard Time.
Er werd gemeld dat Japanse bommen...
Je gaat dus echt?
- Jij ook, hoorde ik.
Jim, ik neem al vier van je mannen mee.
Allemaal goede verplegers.
Maar als ze ons hard raken,
hebben we iemand nodig die kan opereren.
Ik kan dit niet missen, Henry.
Daarom ben ik hier.
Trouwens, soms heeft een jonge verpleger
zijn chirurg nodig.
Net als een jonge compagniecommandant
zijn kolonel nodig heeft.
Jij wint.
Kapitein, hebt u even?
- Natuurlijk, Top.
Ik bekeek het rooster
en ik sta er niet op.
De kolonel wil ongetrouwde mannen,
dus moest ik je schrappen.
Met alle respect, maar u bent getrouwd.
En uw vrouw zal u veel meer missen
dan mijn vrouw mij.
Ik beslis hier. Ik wil niet
tegen mijn eigen instructies ingaan.
Nee, ik vraag u gewoon
een slim leider te zijn.
Er zijn er die nog nooit één schot
gelost hebben in een gevecht.
U heeft me nodig op deze missie.
U heeft iets nodig tegen de junglerot.
Toen ik in opleiding was,
werd ik bijna verscheept naar Bataan.
Maar dat ging niet door,
vanwege een ontstoken verstandskies.
Kerels die ik kende, zitten in die kampen.
Ik kan dus leven met verliezen.
Misschien, maar zonder mij leven
zal niet meevallen.
Oké, ik zal met de kolonel praten.
Nog iets?
- Nee. Bedankt, goedenacht.
DAG 2 - 28 januari
We verlieten het hoofdkwartier
met zeer weinig informatie.
Het enige voordeel dat we hadden,
was het verrassingselement.
Een tweedaagse tocht door open,
vijandelijk terrein stond voor de boeg.
Eén Japanse verkenner die ons opmerkt,
en de missie zou falen.
Klaar? We zijn weg.
- Vertrekken.
We wisten allemaal dat het redden
van de gevangenen meer idealistisch was
dan dat het strategisch belang had.
We dachten er niet veel over na.
Wat ons betrof, gingen we ze redden
of sterven tijdens de poging daartoe.
Laten ze ons gewoon achter?
- Ik heb geen idee wat ze van plan zijn.
Breng deze kinine naar de dokters.
Je kent de procedure. Erge gevallen eerst.
Ze trekken zich terug.
Zelfs de officieren vertrekken.
Majoor, Mori vertrekt ook.
Het lijkt erop dat je gelijk had.
MacArthur laat ze op de vlucht slaan.
Ze vluchten niet. Ze hebben orders
om tot de laatste man te vechten.
Het is een val.
- En een goede ook, verdomme.
Als we vluchten,
kunnen ze ons vermoorden.
Sinds wanneer hebben ze een excuus nodig?
Ik ben in ieder geval weg
voor ze van gedachte veranderen.
Hoe ver denk je te komen, kapitein?
Zelfs als de jappen zich terugtrekken,
zit de jungle er nog vol mee.
Wat dan nog?
We zijn toch soldaten?
De majoor heeft gelijk. Waar gaan we heen?
De meesten kunnen niet lopen.
Volgens mij heb ik jou niet uitgenodigd.
En wat gebeurt er met de achterblijvers?
Niet iedereen zal het overleven,
maar sommigen misschien wel.
Als we gewoon hier blijven,
overleeft iedereen het.
Onze jongens kunnen niet ver zijn.
Zo te horen heb je een volgeling, Gibby.
Je kunt beter naar hem luisteren.
Ze zitten daarbuiten.
Maak het ze niet makkelijker.
Geen zorgen, ik zal niet ontsnappen
zonder jouw toestemming.
Haal de aalmoezenier, Duke.
De arme kerel geloofde nog in God.
Als we niet mogen ontsnappen,
kunnen we beter wat eten.
In de naam van de Vader,
de Zoon en de Heilige Geest.
Waar denk je dat Mori zit?
Dan poep ik op z'n bord.
Waar heb je dat geleerd.
- Ik was niet altijd gek.
Wat is er?
- Dit voedsel was voor ons bestemd.
De klootzakken hongerden ons
met opzet uit.
Zorg dat een deel naar de mannen
in het ziekenhuis gaat.
Rustig, je maag is het niet gewend.
Nou en. Het voelt alsof ik
aan Rita Hayworths borsten zuig.
Ik dacht meer aan die van Mae West.
Japans gebied
48 km van het krijgsgevangenkamp
Wat is er, Top?
- Jappen. Ze zijn pas een paar uur weg.
Ze verstopten zich voor onze vliegtuigen.
We hebben geen idee waar ze zijn.
Even rondkijken voor we verder gaan.
Ze trekken zich terug, kapitein.
Meer hoeven we niet te weten.
We gaan.
- We vertrekken.
Peloton, we gaan.
- Charlie Twee naar links.
Charlie One, volg mij.
Verdomme.
Het zijn Kempei Tai.
Ik denk dat ze naar het kamp gaan.
De rivier ligt ongeveer
een halve kilometer oostwaarts.
Het is niet gemarkeerd. Er kan een brug
zijn die ons om dit konvooi kan leiden.
De Japanners zullen alle belangrijke
wegen wel bewaken.
We moeten het onderzoeken.
Het verkeer wordt niet minder druk.
Het was dankzij mij
dat je Margaret leerde kennen.
Inderdaad.
Wanneer ik naar de lucht kijk,
zou ik overal ter wereld kunnen zijn.
Waar ben je nu?
- Halverwege de jungle.
Ik heb je orders genegeerd en
ben vlakbij de beschaving.
Drink iets in mijn plaats als je er bent.
- Wat moet ik Margaret vertellen?
Als ze nog steeds geïnteresseerd is.
Anders vraag ik haar zelf ten huwelijk.
En weet je wat?
Je wordt mijn getuige omdat ik weet
dat je haar niet zult inpikken.
Als er iemand op mij wachtte
achter een open poort...
Dat is niet het gewone leger.
- Het zijn Kempei Tai.
Militaire geheime politie.
Gun ze die lol niet.
Ze zijn binnenkort toch dood.
Hebt u in Bataan gevochten, majoor?
Was u commandant van de 31e infanterie
in de gevechten bij de Malamarivier?
Ik kan u mijn naam,
rang en nummer geven.
We vonden deze in jullie barakken.
Ik neem aan dat ze binnengesmokkeld
werden door het Filippijnse verzet.
Er staat: 'Geef de moed niet op
want MacArthur komt eraan.'
We horen al drie jaar dergelijke geruchten.
Alleen, nu kloppen ze.
Uw troepen zullen de Filippijnen
binnen twee weken heroveren.
Waarom zegt u me dit?
- Omdat het niet lang meer duurt.
U bent de hoogste in rang.
Als u me de orde helpt handhaven,
maak ik uw tijd hier draaglijk.
Maar als één gevangene probeert te
ontsnappen, dood ik er tien in zijn plaats.
Bent u getrouwd?
Maar hebt u een reden
om deze oorlog te overleven?
Ik uw overgave meemaken.
Dan had u beter gezond kunnen blijven.
U lijkt nogal koortsig.
Wat kinine zou helpen.
Zijn we klaar?
DAG 3 - 29 januari
Je ijlde.
Wittinghill denkt dat het malaria is.
- Hoe lang geeft hij me nog?
Drie à vier dagen,
tenzij we meer kinine hebben.
Hij wilde je naar de hemelpoort sturen.
Ben jij nu m'n familie?
Het is geen grap. Als jij doodgaat,
waarom zou ik dan nog blijven?
Ik vertelde je wat Nagai zei.
Hou je gedeisd, de oorlog is zo voorbij.
- Alleen geloof ik hem niet.
Wat geloof je niet? Dat er tien gedood
worden voor elke ontsnapping?
Daarom wil ik hier geen vrienden maken,
ik wil niemand teleurstellen.
Helaas zat ik al vanaf het begin
met jou opgescheept.
Je moet hier doorheen komen.
Denk aan alles wat je hebt
om naar uit te kijken.
Denk aan Margaret
in een doorzichtige jurk.
Zal je ooit ophouden?
- Nee.
Kom op man, hou vol.
ziekenhuis van Manilla
Twintig milliliter jodium, graag.
Bedankt.
Ze hebben Cora vermoord.
Ik word gevolgd.
Achter ons, met dat bruine vest.
Is hij alleen?
- Ik denk van wel.
Mina, we moeten je hier weg krijgen.
De kinine zit in de tas.
Pak je spullen en vertrek.
Nee, ik ga niet.
- Mina, ga.
Probeer de medicijnen in Cabanatuan
te krijgen. Vlucht anders de bergen in.
En jij dan?
- Maak je geen zorgen om mij.
Ga.
Wat doet u?
Balincarin?
Stuur daar een paar mannen heen.
Alles is veilig.
- Wat zijn die sporen?
Tanks.
Haal de kolonel.
- Goed idee.
Wacht hier even.
Laat mij voorop gaan.
Kapitein Juan Pajota.
Luitenant-kolonel Henry Mucci,
bevelhebber 6de Ranger Bataljon.
Wat is hier gebeurd?
De Japanners vielen gisteren
het dorp binnen. Met tanks.
Om deze mensen te straffen
voor het helpen van mijn mannen.
Meer dan honderd zijn omgekomen.
Ik verzeker u
dat dit niet ongestraft blijft.
Alamo Verkenners, niet schieten.
Compagnie Charlie.
- Volg me.
Het kamp is in kwartieren ingedeeld.
Er zijn alleen krijgsgevangenen gezien
in de zuidoostelijke hoek. Hier.
De barakken van de bewakers staan hier.
Wachters in elke toren,
twee bij de poort, vijf in de wachthuisjes.
Het totale aantal weten we niet precies.
Ergens tussen de vijftig en de honderd.
Dit is niet genoeg.
Genoeg waarvoor dan?
- Er zijn teveel onbekende factoren.
Er is een groot verschil
tussen 50 en 100 man.
Niet alles valt te berekenen.
Soms moet je er gewoon voor gaan.
Als het daarbinnen
tot een vuurgevecht komt,
dan zullen heel wat mannen
die we proberen te redden sterven.
Luitenant Able, je hebt twaalf uur
voor de hel losbarst.
Kun je naar binnen gaan en
met betere gegevens komen?
Dat wordt lastig.
Het is al licht en het is open terrein.
We hebben meer tijd nodig
om dichterbij te komen.
Die tijd hebben we niet.
Die jongens zitten daar al drie jaar.
We blijven bij je plan, Bob.
Met alle respect, maar
u koos mij vanwege mijn flexibiliteit.
Maar onder deze omstandigheden
kan ik hun veiligheid niet garanderen.
Misschien moet u wel wachten.
En waarom dan wel?
Er trekt een Japans konvooi noordwaarts.
Ze passeren vanavond ons kamp.
Hoe komt u aan die informatie,
kapitein Pajota?
Via onze spionnen in Cabanatuan Stad.
Zijn dat harde feiten
of komt het uit de 'Rimboekrant'?
Diezelfde 'Rimboekrant' wist ook
dat jullie hier vandaag zouden arriveren.
Zet er een paar van onze mannen op.
We vertrekken vanavond.
Je hebt hem gehoord.
Doe wat je kunt.
Kapitein, heeft u even?
Ik wil het plan met u doornemen.
Wij bespieden dat kamp al drie jaar.
We hebben zelf al vaak plannen gemaakt
om het binnen te vallen.
Waarom hebben jullie dat niet gedaan?
- De meeste gevangenen kunnen niet lopen.
Ze zijn ziek of erg verzwakt.
De gezonde mensen zijn naar werkkampen
in Japan gestuurd.
Hoe kunnen we voor ze zorgen
als ze gered worden?
Hoe wil je ze uit het kamp wegbrengen?
In kleine wagentjes.
Heb je genoeg wagentjes
voor vijfhonderd gevangenen?
Als je me 24 uur de tijd geeft wel.
Maar je moet je kolonel ervan overtuigen
naar een ander dorp te gaan.
Hier zijn ze niet veilig.
Welk dorp raadt u aan?
Platero.
Het spijt me als ik
m'n boekje te buiten ging.
Ik sprak net met kapitein Pajota...
- We wachten nog 24 uur.
Geef het door aan generaal Kreuger.
Dat is alles.
Werkt u in het ziekenhuis van Manilla?
Hoezo?
Ik ben van de Japanse militaire politie.
Wilt u met mij meegaan?
Is Utinsky een Duitse naam?
- Litouws.
Bent u geboren in Litouwen?
- In Kovno.
Uw Engels is uitstekend.
- Ik ben opgegroeid in Canada.
Kunt u bewijzen dat u Litouwse bent?
M'n papieren liggen nog thuis.
Mag ik uw sleutels?
Ik kan ze voor u halen.
- Uw sleutels.
Japans Hoofdkwartier
Manilla
Waarom bleef u in Manilla
toen de oorlog uitbrak?
Ik ben verpleegster.
Ik wilde mensen helpen.
Denk je dat de mensen van dit land
Amerikaanse hulp willen?
Ik ben Litouws, niet Amerikaans.
- Uw paspoort is vals.
Ik ben er overal mee naartoe gereisd.
Kent u een vrouw die Mina Corcurea heet?
Nee.
Vanochtend viel u een man aan
die haar volgde op straat.
Ik werd zelf aangevallen,
als het dat is wat u bedoelt.
Mina Corcurea is lid
van de Filippijnse ondergrondse.
Zij en haar vader
stalen medicijnen
van gewonde Japanse soldaten.
Ze smokkelden die naar
Amerikaanse krijgsgevangenen.
Ik ben een burger van een neutraal land.
Ik heb helemaal niks te maken
met een ondergrondse
en ook niet met
Amerikaanse krijgsgevangenen.
Is dit uw bijbel?
- Geen idee.
Hebt u hem uit m'n huis meegenomen?
Voor de oorlog was u getrouwd
met een Amerikaans officier.
Ik ben nooit getrouwd geweest.
Wie is deze man dan?
Uw echtgenoot?
Uw minnaar?
Maar toch bewaart u z'n foto
in uw bijbel.
Uit Manilla.
Wilt u gaan zitten, majoor?
Kent u haar?
Ik kende haar oppervlakkig.
Hoezo?
Zij beweert dat ze u goed kende.
Volgens haar bleef ze achter
in de Filippijnen om dicht bij u te zijn.
Ik kan dat haast niet geloven.
Ik maakte niet veel indruk op haar.
Zij maakte duidelijk wel indruk op u.
Wilt u haar terugzien?
Wat gaat u dat aan?
We weten dat ze een ondergrondse
verzetsbeweging leidt in Manilla.
Verantwoordelijk voor het binnensmokkelen
van medicijnen in dit kamp.
Als u haar kunt overtuigen
om te bekennen
en de namen van haar medeplichtigen
te geven,
garandeer ik dat jullie beiden
in alle vrijheid
de Filippijnen mogen verlaten.
En als ik het niet doe?
Dan gaat u terug naar het ziekenhuis,
waar u zult sterven.
Ik neem aan dat uw collega's
haar hetzelfde voorstel deden?
Geen flauw idee.
Ze moet het afgewezen hebben.
Anders was ik nu niet hier.
Ik bied u uw toekomst aan, majoor.
Mijn toekomst ligt niet in uw handen.
Je ziet er goed uit.
- Jij ook.
Jammer genoeg is er geen
Cabanatuaanse schoonheidswedstrijd.
Jammer.
Ik heb iets voor je meegebracht.
Ik hoopte op wat kinine.
- Je wordt verwarder, hè?
Ja.
Het is er niet door gekomen.
Je vriend Nagai stopte alle werkorders.
In plaats daarvan moesten we
schuilkelders graven.
Ze vinden wel een andere manier.
Dat zal voor jou te laat zijn.
Je gaat me toch niet verlaten?
Nagais mannen willen me hier niet.
Ik ken er wel tien die je hier wel willen.
Zoals ik al zei,
jij bent de enige waar ik om geef.
Jij en soms de jongen.
Probeer het niet, Red.
Ik zie je nog wel, Gibby.
Zeg tegen Duke en Pitt dat ze hem
in de gaten moeten houden.
Platero
1,5 km van krijgsgevangenkamp
Is er iemand die niet weet
dat we hier zijn?
Ze begrijpen het niet goed.
Ze zien onze soldaten
en denken dat de oorlog voorbij is.
Bedankt.
Ik wil het even hebben
over de rol van mijn mannen.
Uw mannen dekken onze flank.
Dit is ook onze oorlog. We vechten
al drie jaar tegen de Japanners.
Ik begrijp uw woede
om wat ze met uw mensen deden.
Ik zou ook wraak willen.
Maar deze missie heeft een ander doel.
Mijn mannen zijn goede soldaten.
Balincarin is niet nieuw voor hen.
En ze zullen onze flank erg goed verdedigen.
Ik ga van tafel, luitenant O'Grady.
Bedank de dorpelingen
voor hun gastvrijheid.
Doe ik.
Zal ik even naar je voeten kijken?
Hoe kun je hier nog op lopen.
Gelukkig weet de kolonel dit niet.
Snap jij hem?
Mucci?
Als ik denk van wel, verrast hij me weer.
Soms zelfs aangenaam.
Door hem ging ik bij de Rangers.
Vroeger zou ik 'm blindelings volgen,
maar nu maken we enkel nog ruzie.
Hij heeft niet graag
dat je 'm tegenspreekt,
maar daarom heeft hij jou vast gekozen.
Waarom zou hij anders
die junglerot van je negeren?
Trouwens,
ik denk dat hij zich prima voelt.
Dat is het konvooi
waar Pajota het over had.
Verdomme, ze versterken het kamp.
Duke, wakker worden.
Jouw beurt om op Red te letten.
Hij is weg.
Hij is weg, verdomme.
Je bent in slaap gevallen.
Omdat één man ongehoorzaam was...
zullen tien anderen boeten.
Het is mijn schuld.
Alstublieft. Het was mijn schuld.
Ze hebben het kamp opnieuw bevoorraad.
Benzine en nieuwe troepen.
Ze zijn iets van plan.
Hoeveel?
150 à 200 soldaten.
Het 2e peloton zou de Cabu brug bezetten,
maar met 300 soldaten in het kamp
hebben we iedereen nodig.
Misschien lukt het ook met minder.
Is één van Riley's peloton voldoende?
Dat denk ik niet. Volgens Pajota
hebben de jappen de brug versterkt.
Dat had hij beter wat eerder gezegd.
We gaan even kijken.
Cabu brug. 500m ten oosten
van het krijgsgevangenkamp
Tel ze.
Met alle respect,
maar wat valt er te tellen?
De kapitein heeft gelijk.
Dat zijn er zeker duizend.
Mag ik u iets laten zien?
Dit is de brug.
Kolonel.
Ze geven de hoop op, hè?
Ze laten je niet in de steek.
- Daar gaat het niet om.
We hebben hard gewerkt.
Ze hebben recht op glorie.
Ik denk niet dat ze 't voor de glorie doen.
Ik heb het niet over publiciteit.
De glorie die je binnenin voelt.
Omdat je weet
dat je verschil hebt gemaakt.
Ik wil enkel de erkenning
van de jongens in dat kamp.
Wilde je me ompraten?
Ik wilde zeggen dat wat je ook beslist,
het de juiste keuze is.
Soms moet je er gewoon in geloven.
Pajota wil de brug bewaken,
als je naar hem luistert.
Laat ons even alleen
zodat ik onderdanig kan doen.
Kapitein Pajota?
We wachten tot ze hier zijn.
Dan blazen we de brug op.
We hebben onvoldoende explosieven.
Voldoende om voertuigen tegen te houden.
De soldaten moeten er wel over kunnen.
Als wij aan beide kanten liggen,
pakken we ze met ons kruisvuur.
Ze zullen rondgaan
en jullie opzij aanvallen.
Dat doen ze niet bij Filippijnen.
Ze vinden ons geen waardige tegenstander.
Hoe gaat het met ze?
- Ze zijn ***.
Ze wachten op wat u zegt.
Ik weet niet meer wat te zeggen.
Ik kan iets zeggen in uw plaats.
Tot u zich beter voelt.
Kun je goed brieven schrijven?
Hangt ervan af wat voor brief.
Dat weet ik zelf niet echt.
Ik ben al veel opnieuw begonnen.
Er ligt een potlood en papier
onder mijn mat.
Wie schrijft u?
Een dame die Margaret heet.
Ik weet niet of ik haar nog goed ken.
Ik leef al zo lang in mijn verbeelding
dat ik *** ben dat ik
een gekke liefdesbrief schrijf
en ons in verlegenheid breng.
- Red dacht er anders over.
Wat heeft hij je verteld?
Dat zij hetzelfde voelde als u.
Dat ze als u dat wilde
haar echtgenoot had verlaten.
Als ik het juiste doe
word ik wel beloond, dacht ik.
Het is grappig.
Al drie jaar denk ik
aan wat ik haar wil zeggen.
En nu weet ik niet eens
hoe ik moet beginnen.
Wat dacht je van 'Lieve Margaret'?
We hebben gevonden wie we zochten.
U mag gaan.
Volg haar.
Ze zal ons naar de anderen leiden.
Rustig maar. Je bent veilig.
Ze hebben Mina vermoord.
- Ik weet het.
Ik was niet altijd bij bewustzijn.
Ik weet niet wat ik ze verteld heb.
- Je hebt ze niets verteld.
Mina en haar vader zijn vorige nacht
aangehouden op weg naar Cabanatuan.
Dat is jouw schuld niet.
Ze deed het voor mij.
Omdat ik Daniel wilde helpen.
- Zij wilde hem ook helpen.
Ik had haar moeten tegenhouden.
Maar ik dacht alleen maar aan hem.
Wat je ook verkeerd deed,
heb je zeker goedgemaakt.
Honderden gevangenen
leven nog dankzij jou.
Nee, ik heb het voor hem gedaan.
Ik ben voor hem gebleven.
- Je ziet 'm gauw terug.
M'n vrienden zullen je verbergen
tot de Amerikanen komen.
Maar luister even.
Je moet in iets geloven
dat sterker is dan jezelf.
Eerwaarde, de Japanners zijn er.
Neem Margaret mee.
Ik hou ze wel op.
Laat niemand ontsnappen. Ga rond.
Rennen en niet omkijken.
Dit is niet nodig.
Er is niemand in de kerk.
Dit wordt het. Om 17:00 zullen
onze troepen Platero verlaten.
Bij de Pampangarivier gaan we uit elkaar.
Kapitein Pajota, u gaat door
en verspert de Cabu brug.
Kapitein Joson, u neemt de hoofdweg
voor het geval dat ze versterking sturen.
Uw doel is het gebied afsluiten
tijdens de inval.
Als u de versterking niet tegenhoudt,
hebben ze ons.
We hebben de duisternis nodig
om de gevangenen te bevrijden.
Dat betekent dat we overdag moeten
naderen en gezien kunnen worden.
Voorbij de bomen
gaat Riley's peloton naar de oostkant.
De rest kruipt tot aan de hoofdpoort.
Hoeveel dekking is er?
- Tot op 200m van het kamp.
Daarna zijn we onbeschermd
tot aan een greppel 30m voor de poort.
Dit is het kamp.
De hoofdweg, gevangenenbarakken,
allemaal bezet door de vijand.
Hier tanks, de hoofdingang.
En we moeten naar deze greppel.
Tot daar zijn we helemaal onbeschermd,
dus hebben we hier wat afleiding nodig.
Wat dacht u van een vliegtuig?
Kan er eentje overvliegen?
Niet zonder de radiostilte te verbreken.
- Niet slecht, Bob. Een risico waard.
Goed. Terwijl we naderen,
gaan Riley's mannen naar deze greppel.
Elke 20m blijven mannen achter
om de vijand te bestoken.
Luitenant Riley, zodra u uw plaats
in het zuidoosten heeft ingenomen
zal uw eerste schot het startsein zijn.
- Begrepen.
Ondertussen wachten de andere hier.
Na het startsein zal Foley's 2e peloton
de wachttoren en wachters uitschakelen.
En het 1e peloton dekken
dat de hoofdingang zal openen.
Zodra die binnen zijn, gaan ze naar rechts
en bestoken ze het officierenkwartier.
Zo kunnen de anderen
ongezien bij de tanks.
Korporaal Aldridge en zijn lader
steken deze 200 meter over.
En ik wil een reserveteam,
want die tanks zijn een probleem.
Begrepen.
- Nu de reddingsactie.
O'Gradys 2e peloton gaat via de hoofdingang
naar het terrein van de gevangenen.
Het 1e peloton gaat langs het zuiden
en valt de vijand in de rug aan.
Het doel is de barakken
van de gevangenen te beschermen.
Als dat gelukt is,
verzamelt O'Gradys 2e peloton
de gevangenen
en naar de hoofdingang leiden.
Daar wacht dokter Fisher met de verplegers.
We moeten naar de Pampangarivier
waar wagentjes de gevangenen opwachten.
Als ik zie dat iedereen mee is,
vuur ik een rode vuurpijl af als eindsein.
Vragen?
Ja. Wie gaat als laatste?
Ik. Jij dekt me aan de hoofdingang.
Begrepen.
- Nog iets?
Licht jullie mannen in en zorg dat ze
klaarstaan. We gaan over twee uur.
Alles in orde, Top?
Ja, gaat wel.
Ik wilde het even over Riley hebben.
Hij heeft een zware opdracht.
Wat is dat?
Waarom?
Gewoon, nieuwsgierigheid.
250 jappen in dat kamp.
1.000 aan de rivier.
10.000 in de buurt.
Wij slechts met 120.
We hebben een mirakel nodig.
Pak aan. Ik heb er voldoende.
Wat moet ik doen? Het kussen?
Het is nu 17:15.
En...
gelijkzetten.
Er vliegt een vliegtuig
over het kamp om 18:00.
Riley vuurt als eerste om 19:30.
Pajota blaast de brug op om 19:45.
Met Gods hulp is alles voorbij
om 21:00. Nog vragen?
Probeer heelhuids terug te komen.
Succes, heren.
Top, ga mee met luitenant Riley.
Succes.
Wat heb je, Daly?
- We verliezen onze dekking.
Prince zag dat je een extra man
kon gebruiken.
Blijf bij me tot aan het hek.
Waar blijft dat vliegtuig?
Het is er een van ons.
Stuur ze naar hun posities.
Verhoog de beveiliging.
Wachters, terug naar jullie posities.
Weg naar Cabanatuan.
Ik ben morgenochtend terug.
Voor het geval dat ik er niet ben.
Geef dat zelf maar.
Het is tijd.
Eerste sergeant,
voor ik dit start, wil ik zeker
weten dat iedereen in positie is.
Ik zal het controleren.
Kom op, Riley.
Waar wacht Riley op?
De luitenant wil zeker zijn
dat u in positie bent.
Ja, al tien minuten.
Ik zal het 'm zeggen.
De guerrilla's vrezen dat de brug
ontploft voor de inval begint.
Verdomme.
We zijn in positie.
Het is aan u.
Vuur.
De jappen schieten op ons.
Ze vermoorden ons allemaal.
Schiet dat slot.
Vuur.
Jullie gaan naar links.
Maak een linie.
Dek ons.
Rustig. We zijn Amerikanen.
We komen jullie halen.
Wie kan lopen gaat naar de hoofdingang.
De anderen wachten hier.
We komen jullie straks halen.
Vuur van links.
- Vuur van links.
Geef me dekking.
- Doe ik.
Het is oké. Ik ben een Amerikaan.
We brengen jullie naar huis.
Niet *** zijn. We doen niets.
We komen jullie helpen.
Jullie gaan naar huis. Begrijp je dat?
Naar huis.
- Ik kan 'm niet achterlaten.
Dat doen we ook niet.
Ik neem hem zelf mee.
Ga naar buiten en zeg m'n mannen
dat er mensen hulp nodig hebben.
Lukt dat?
Oké, vooruit.
Ik heb je.
Wacht. Daar liggen nog zieke soldaten.
Pajota houdt voorlopig stand. Ze proberen
hem 100m verder in de flank aan te vallen.
We nemen 'n kijkje. Als ze erover
raken, komen we hier nooit weg.
Voortmaken.
Help 'm even.
Wie kan lopen staat nu op.
Niet meer schieten.
Geef het lichtpistool.
Wacht tot ik geschoten heb.
Terugtrekken. Ga terug.
Haal ze hier weg. Kom op.
Werkt de mortier?
Hij is beschadigd, maar werkt nog.
- Richt op de hoofdingang.
Ga naar de poort.
Kapitein Fisher, blijf daar.
Het is nog niet veilig.
Ik wacht aan de andere kant.
Laat me je helpen.
Terugtrekken.
Naar het verzamelpunt.
Doorgaan.
Mortieren. Ga liggen.
Neem die klootzak onder vuur.
Neem die mannen mee.
Niet stoppen. Allen door de hoofdingang.
Laat ze voortmaken.
- Kom op, jongens.
Daly, kom op.
Ga naar de ingang. Ik dek je, oké?
- Klaar.
Mortieren. Iedereen liggen.
Opstaan. Doorgaan.
Help ze recht.
Breng ze naar buiten.
Ze moeten door de poort.
Mortieren.
Daly, houd hen op.
Ik val ze opzij aan.
Alles in orde?
- Daly, waar bleef je nou?
Iedereen naar buiten.
Neem iedereen mee.
Haal een dokter.
Alles in orde?
Het is een mortierwonde.
Hij heeft veel bloed verloren.
Ik weet niet of we 'm kunnen verplaatsen.
- Het moet wel.
Verplaats me.
Breng 'm naar Platero.
Blijf bij hem, begrepen?
Hou vol, dokter.
Sluipschutter.
Vijandelijk vuur vanaf links.
Staakt het vuren.
- Niet schieten.
Terugtrekken.
Volg me, nu.
Hij is dood.
Kom op, blijven doorgaan.
We brengen ze naar de overkant.
Het komt goed, majoor.
We gaan naar huis.
Hoe hebben we het gedaan?
- We hebben ze allemaal.
Hoeveel slachtoffers?
- Daly is gestorven tijdens het gevecht.
En Jimmy is ook gewond.
Ik denk dat het ernstig is.
We wordt in Platero geopereerd.
Ik denk niet dat hij het haalt.
Bedankt, kapitein.
Mogelijke leverbeschadiging.
Zeker de wervelkolom.
Wil je morfine?
Die mag jij houden.
Meer plasma.
Hebben we ze gered?
Allemaal.
Goed zo.
We kunnen beter verdergaan.
We vertrekken nu.
Hebt u majoor Gibson gezien?
- Het spijt me, mevrouw.
Zes dollar.
Ik verkoop het niet.
Tien dollar?
Ik kan het niet.
Het is m'n enige.
Hoezo? Je zei dat je er voldoende had.
Ik heb tegen je gelogen.
Mijn moeder gaf me dit.
Zou zij tien dollar willen?
Jouw moeder wel.
Sorry, heeft u majoor Gibson gezien?
Hij was bij ons aan de rivier.
Vraag het aan de verplegers.
Bedankt.
Waar is hij?
Hij vroeg me dit aan jou te geven.
Lieve Margaret.
Na drie lange jaren
vol vernieling en leed,
lijkt een briefje zo zinloos.
Ik heb me vaak afgevraagd hoe ons
leven samen er zou hebben uitgezien.
Maar, hoe langer het duurt, hoe meer ik
besef dat dat misschien niet gebeurt.
Er is één ding dat je moet weten.
Je betekent de wereld voor mij.
En niet alleen voor mij,
maar voor ons allemaal.
Jij gaf me de kracht
om deze mannen hoop te geven.
De hoop op een nieuwe kans.
Ik mis je meer dan je je kunt inbeelden
en sta meer bij je in het krijt
dan je ooit zult beseffen.
Veel liefs, Daniel.
Generaal, deze man heeft de inval geleid.
Gefeliciteerd, kapitein Prince.
Jammer met uw verliezen.
U heeft uw land een grote dienst bewezen.
Dank u.
- Mijne heren.
Na u, majoor.
- Goed gedaan.
En, hoe voel je je?
- Goed.
Ik ben trots op je.
Bedankt.
Nooit eerder had zo'n grote groep
zo veel geleden en zo weinig geklaagd.
Velen bleven geloven dat hun land
hen in de steek gelaten had.
Hen liet wegrotten in een vreemd land.
Het werd onbelangrijk beschouwd.
Maar ik beschouwde het
als een rechtzetting.
Het is waar, ze werden achtergelaten.
Maar nooit vergeten.
Op 30 januari 1945,
na drie jaar gevangenschap,
werden 511 gevangenen bevrijd
uit het kamp in Cabanatuan.
Tijdens de inval werden
twee Rangers gedood.
Bij de Filippijnen vielen 21 slachtoffers.
Eén gevangene stierf na zijn bevrijding.
Henry Mucci kreeg een Zilveren Kruis
voor zijn verdienste.
Kapitein Robert Prince
werd met dezelfde eer beloond.
President Truman gaf Margaret Utinsky
de Vrijheidsmedaille
voor uitzonderlijke heldendaden en moed.
De inval in Cabanatuan blijft de succesvolste
reddingsactie in de geschiedenis van de VS.
--- Vertaald door Vertaalsysteem.nl ---
verspreiding van dit studiemateriaal
is illegaal! (www.anti-piracy.nl)