Tip:
Highlight text to annotate it
X
Hallo.
Mijn naam is Forrest. Forrest Gump.
Wilt u een bonbon?
Ik zou er wel
anderhalf miljoen kunnen eten.
Mijn mama zei altijd:
Het leven is als een doos bonbons.
Je weet nooit wat erin zit.
Dat zijn vast lekkere schoenen.
Daar kun je zeker de hele dag
op lopen zonder iets te voelen.
Ik wou dat ik zulke schoenen had.
-Mijn voeten doen pijn.
Mama zei altijd: 't Soort schoenen
zegt heel veel over
de persoon die ze draagt.
Waar ze naartoe gaan,
waar ze geweest zijn.
Ik heb heel veel schoenen gedragen.
Ik wed dat als ik hard nadenk,
ik me m'n eerste paar
schoenen nog kan herinneren.
Mama zei dat ze me
overal heen zouden brengen.
Ze zei dat het
mijn toverschoenen waren.
Oké, Forrest,
doe je ogen maar open.
Laten we even rondlopen.
Hoe voelt dat?
Hij heeft sterke benen, mevrouw Gump,
zo sterk zag ik ze nog nooit.
Maar z'n rug is zo
krom als de wet.
Maar die krijgen we
helemaal recht, hè, Forrest?
Als baby vernoemde mama mij naar
de held in de Burgeroorlog,
Generaal Nathan Bedford Forrest.
Ze zei dat we familie van hem waren.
Hij zette een club op,
de Ku Klux ***.
Ze trokken allemaal
jurken en beddenlakens aan
en deden net of ze
een stelletje spoken waren of zo.
Ze deden zelfs beddenlakens
over hun paarden en reden rond.
In ieder geval,
zo kreeg ik m'n naam, Forrest Gump.
Mama zei dat 'Forrest' was
om me eraan te herinneren
dat we allemaal soms dingen doen
die gewoon nergens op slaan.
Die kant op. Hou je vast.
Goed zo.
Heeft ie iets van jullie aan?
Nog nooit een jongen
met beugels aan z'n benen gezien?
Laat niemand je vertellen
dat ze beter zijn dan jij, Forrest.
Als God ons
gelijk had willen maken,
had ie iedereen beugels gegeven.
Mama kon alles altijd
zo uitleggen dat ik het begreep.
We woonden een
paar honderd meter van Route 17,
zo 'n 800 m. van Greenbow, Alabama.
Dat is in de gemeente van Greenbow.
Ons huis was in haar familie sinds
mama's over-over-over-over-grootvader
de oceaan overstak,
zo 'n duizend jaar geleden.
Omdat mama en ik alleen waren
en we al die lege kamers hadden,
besloot mama ze te verhuren,
meestal aan mensen op doorreis,
van Mobile, Montgomery,
dat soort plekken.
Zo verdiende mama haar geld.
Mama was een hele slimme vrouw.
Vergeet niet wat ik zei, Forrest.
Je bent niet anders dan de anderen.
Heb je me gehoord, Forrest?
Je bent hetzelfde als de anderen.
Je bent niet anders.
Uw zoon is anders,
mevrouw Gump. Zijn IQ is 75.
We zijn allemaal anders,
meneer Hancock.
Ze wilde de beste school voor mij,
dus bracht ze me naar
Greenbow County Central School.
Ik ontmoette het hoofd en zo.
Ik wil u iets laten zien,
mevrouw Gump.
Kijk, dit is normaal.
Forrest zit hier.
Voor een normale school vereist
de staat een IQ van boven de 80.
Hij zal naar
een speciale school moeten.
Dat is helemaal niet erg.
-Wat is normaal?
Misschien is ie wat langzaam.
Maar mijn zoon Forrest
krijgt dezelfde kansen als iedereen.
Hij gaat niet naar een speciale
school om zakjes te plakken.
We hebben het over vijf puntjes.
Daar moet toch iets aan te doen zijn?
Wij zijn een progressieve school.
We willen niet
dat iemand achter blijft.
Is er ook een meneer Gump,
mevrouw Gump?
Die is op vakantie.
Jouw mama heeft
het beste met je voor, jongen.
Jij praat niet veel, hè?
"Uiteindelijk moest ie wel.
Het leek makkelijk, maar...
"O, wat gebeurt er? Eerst..."
Wat is 'vakantie', mama?
-Vakantie?
Waar papa is?
Vakantie is als je ergens
heen gaat...en niet meer terugkomt.
Hoe dan ook, je kunt zeggen
dat mama en ik alleen waren.
Maar dat vonden we niet erg.
Ons huis was nooit leeg.
Er kwamen altijd mensen aan
of er gingen mensen weg.
Eten! ledereen aan tafel!
-Dat ziet er goed uit.
Soms hadden we
zoveel mensen op kamers
dat alle kamers bezet waren
door reizigers, weet u.
Mensen die uit hun koffer leven,
hun hoedendoos en hun handelskoffer.
Forrest Gump, etenstijd! Forrest?
Op een keer was er een jongeman
bij ons met een gitaarkoffer.
Forrest, val deze
aardige jongeman niet lastig.
Is niet erg, mevrouw.
Ik leerde hem wat op de gitaar.
Oké. Het eten is klaar,
als jullie willen eten.
Ja, dat klinkt goed.
Dank u, mevrouw.
Hé, man. Laat dat rare loopje
nog 's zien. Doe 't wat langzamer.
Ik hield van gitaar. Klonk goed.
Ik begon te bewegen op de muziek,
met mijn heupen te wiegen.
En op een avond
waren mama en ik aan het winkelen,
en liepen we langs Vincy's winkel.
En weet je wat?
Dit is niet voor kinderogen.
Een paar jaar later was die
jongeman, ze noemden hem The King...
Nou, hij had teveel liedjes gezongen.
Hij kreeg een hartaanval of zoiets.
Het is vast moeilijk
om een koning te zijn.
Het is raar hoe je je sommige dingen
kunt herinneren en andere niet.
Doe je uiterste best, Forrest.
-Dat doe ik, mama.
De busreis op de eerste schooldag
kan ik me heel goed herinneren.
Stap je nog in?
Mama zei dat ik geen lift
mocht aannemen van vreemden.
Dit is de schoolbus.
Ik ben Forrest, Forrest Gump.
-Ik ben Dorothy Harris.
Nu zijn we geen vreemden meer.
Bezet.
Bezet.
Je kan hier niet zitten.
Weet u, het is raar
wat een jongeman zich herinnert.
Ik kan me niet herinneren
toen ik geboren werd,
wat ik m'n eerste kerstmis kreeg,
en wanneer ik
voor het eerst heb gepicknickt.
Maar ik weet nog wel
toen ik voor 't eerst
de liefste stem
van de hele wereld hoorde.
Je mag hier wel zitten.
Ik had nog nooit
zoiets moois gezien.
Ze was net een engel.
Nou, ga je nog zitten of niet?
Wat is er met je benen?
Niets, dank je.
Mijn benen doen 't uitstekend.
Ik zat naast haar in de bus
en praatte met haar,
de hele weg naar school.
Mijn rug is
zo krom als een vraagteken.
Behalve mama praatte er nooit
iemand met me, of vroeg me wat.
Ben jij dom of zo?
Mama zegt dat je dom bent
als je dom doet.
Ik ben Jenny.
-Ik ben Forrest, Forrest Gump.
Vanaf die dag waren we altijd samen.
Jenny en ik
waren als noten en rozijnen.
Zij leerde mij klimmen.
Kom op, Forrest, je kunt het.
En ik leerde haar hangen.
Zij hielp mij met lezen,
en ik leerde haar schommelen.
Soms gingen we buiten
op de sterren zitten wachten.
Mama wordt ongerust.
-Nog eventjes.
Om een of andere reden
wilde Jenny nooit naar huis.
Oké, Jenny, ik blijf.
Zij was mijn meest speciale vriendin.
Mijn enige vriendin.
Mama zei altijd dat wonderen
elke dag gebeuren.
Sommige mensen denken van niet,
maar het is wel zo.
Hé, slome!
Ben je achterlijk
of gewoon dom?
Ik ben Forrest Stumpert!
-Gewoon wegrennen, Forrest.
Rennen, Forrest! Ren weg! Schiet op!
De fietsen!
-We pakken 'm! Kom op!
Pas op, slome! We pakken je!
Rennen, Forrest, rennen!
Kom terug, jij!
Rennen, Forrest! Rennen!
Als ik het zeg, gelooft u 't niet,
maar ik ren zo snel als de wind.
Vanaf die dag, als ik ergens
heen moest, dan ging ik rennen.
Die jongen is echt gek op rennen.
Weet u nog dat ik zei
dat Jenny nooit naar huis wilde?
Ze woonde in een huis,
zo oud als Alabama.
Op haar vijfde
ging haar mama naar de hemel
en haar papa was een soort boer.
Jenny?
Hij was een liefhebbende man.
Hij was haar en haar zusters altijd
aan het zoenen en aanraken.
Op een dag zat Jenny
niet in de schoolbus.
Waarom was je niet op school vandaag?
Papa slaapt.
Kom mee!
Jenny, waar ben je? Kom terug, meid!
Waar ben je?
Jenny! Jenny, waar ben je?
Bid met me, Forrest. Bid met me.
Lieve God, maak me een vogel zodat ik
ver, ver, hiervandaan kan vliegen.
Lieve God, maak me een vogel
zodat ik ver...
Mama zei altijd
dat God mysterieus is.
Hij veranderde Jenny
niet in een vogel die dag.
Maar Hij liet de politie zeggen
dat Jenny niet meer
in dat huis hoefde te wonen.
Ze ging bij haar oma wonen,
aan de overkant op Creekmore Avenue,
wat me gelukkig maakte,
want nu was ze dichtbij.
Sommige nachten sloop Jenny
naar buiten en kwam naar mijn huis,
alleen omdat ze zei dat ze *** was.
*** waarvoor weet ik niet.
Maar ik denk dat het haar oma's
hond was. Dat was een gemene hond.
Jenny en ik waren beste vrienden tot
het einde van de middelbare school.
Hé, slome!
-Hou op!
Rennen, Forrest, rennen!
Hoorde je me niet, slome?
-Rennen, Forrest!
In de wagen!
Kom op! Hij ontsnapt! Pak 'm!
Rennen, Forrest! Rennen!
Rennen, Forrest!
Nu was het zo dat ik rende
om ergens heen te gaan.
Ik had nooit gedacht
dat het me verder zou helpen.
Wie is dat in godsnaam?
Forrest Gump, coach. De dorpsgek.
En wil je 't geloven?
lk ging ook naar college.
Forrest, vooruit! Rennen!
-Goed zo!
Rennen!
-Rennen, stomme klootzak!
Rennen, klootzak, rennen!
Dat moet de stomste klootzak ooit
zijn, maar hij is wel snel.
Misschien lag het aan mij,
maar mijn studietijd was verwarrend.
Federale troepen,
op bevel van de rechter,
integreerden vandaag
de Universiteit van Alabama.
Twee negers werden toegelaten
nadat gouverneur
George Wallace zijn dreiging
had uitgevoerd
door voor de deur te gaan staan.
Earl, wat is er aan de hand?
De ratten proberen
de school in te komen.
Ratten? Als die in onze keuken waren,
jaagde mama ze weg met een bezem.
Geen ratten, idioot. Negers.
Ze willen met ons naar school.
Met ons? Echt?
Kort nadat gouverneur Wallace
zijn belofte uitvoerde door
voor de deur te gaan staan,
gaf president Kennedy opdracht
militairen in te zetten.
Hier is de ontmoeting
tussen generaal Graham
en gouverneur Wallace.
Vandaag zijn deze
landsverdedigers hier
federale soldaten voor Alabama.
Zij wonen binnen onze grenzen
en het zijn onze broeders.
Wij winnen dit gevecht,
want wij waarschuwen
het Amerikaanse volk voor de gevaren
waar we zo vaak over gesproken
hebben en die nu te zien zijn,
een groeiende
militaire dictatuur in dit land.
En zo eindigt vandaag
de rassenscheiding aan de
Universiteit van Alabama,
en hebben de studenten
Jimmy Hood en Vivian Malone
zich ingeschreven
voor de zomercursus.
Mevrouw, uw boek.
Gouverneur Wallace voorkwam
bendevorming door
op de campus te zijn...
Was dat niet Gump?
-Nee, dat kan niet.
O, jawel.
Een paar jaar later had dat boze
mannetje voor de schooldeur
het idee zich
verkiesbaar te stellen als president.
Maar iemand was het daar niet
mee eens. Maar hij stierf niet.
M'n bus is er.
-Is 't de negen?
Nee, de vier.
-Fijn met u te praten.
Ik herinner me dat nog, toen iemand
op Wallace schoot. Ik studeerde.
Een meisjescollege of
een gemengd college?
Gemengd.
Jenny ging naar een universiteit waar
ik niet heen kon. Voor meisjes.
Maar zodra ik de kans kreeg,
zocht ik haar op.
Dat doet pijn.
Forrest, stop! Stop!
Wat doe je?
Hij deed je pijn.
-Nee, dat deed ie niet! Ga weg!
Billy, 't spijt me.
-Blijf uit m'n buurt.
Wees niet zo 'n... Loop niet weg.
Billy, wacht even.
Hij weet niet beter.
Forrest, waarom deed je dat?
Ik heb bonbons voor je meegebracht.
Het spijt me.
Ik ga terug naar m'n universiteit.
Moet je jezelf zien.
Kom.
Is dit je eigen kamer?
Forrest, droom je wel eens
over wie je zal worden?
Wie ik zal worden?
Blijf ik dan niet mezelf?
Je blijft altijd jezelf,
maar een andere soort jij.
Weet je? lk wil beroemd worden.
Ik wil een zangeres worden,
zoals Joan Baez.
Op een leeg toneel
met mijn gitaar, m'n stem.
Ik alleen.
En ik wil mensen
persoonlijk aanspreken.
Ik wil dingen kunnen zeggen,
tegen mensen alleen.
Was je al 's met een meisje, Forrest?
Ik zit altijd naast ze
tijdens huishoudlessen.
Het spijt me.
Geeft niet.
-Sorry.
Geeft niet.
Het is goed.
-Ik ben duizelig.
Dat gebeurt vast niet
in de huishoudlessen.
Nee.
Ik heb de badjas van je
kamergenoot vies gemaakt.
Geeft niet.
Ik mag 'r toch niet.
RENNEN, FORREST
STOPPEN, FORREST
Studietijd ging snel voorbij,
omdat ik zoveel football speelde.
Ze plaatsten me zelfs in een team,
het All-American-team,
waarmee je de president
van de Verenigde Staten ontmoet.
President Kennedy ontmoette vandaag
de All-Americans
in de Oval Office.
Het goeie van de president
van de Verenigde Staten ontmoeten,
is het eten.
Ze stoppen je in een kamertje
met zo ongeveer alles wat je
maar wil drinken en eten.
Maar omdat ik, één,
geen honger had maar dorst,
en, twee, ze gratis waren, moet ik
zo 'n 15 Dr Peppers hebben gedronken.
Hoe voelt 't
om een All-American te zijn?
Een eer, meneer.
Hoe voelt 't
om een All-American te zijn?
Heel goed, meneer.
Hoe voelt 't
een All-American te zijn?
Heel goed, meneer.
Gefeliciteerd. Hoe voel jij je?
-Ik moet plassen.
Ik geloof dat hij zei
dat hij moest plassen.
Enige tijd later
schoot iemand zomaar op die aardige
jonge president in z'n auto.
En een paar jaar later schoot
iemand op zijn jongere broer,
maar dan in de keuken van een hotel.
Moet moeilijk zijn om een
broer te hebben. Ik weet dat niet.
En weet u wat?
Na maar vijf jaar football
kreeg ik een universiteitsgraad.
Gefeliciteerd, jongen.
Mama was zo trots.
Forrest, ik ben zo trots.
Ik hou dit wel voor je vast.
Gefeliciteerd, jongen.
Heb je al over
je toekomst nagedacht?
Gedacht?
Hallo. Ik ben Forrest. Forrest Gump.
Het kan niemand een bal schelen
wie je bent, puistenkop!
Je bent nog minder
dan een slijmerige oorwurm!
Flikker die bus in, nu!
Hier ben je in het leger!
Bezet.
-Bezet.
Eerst leek 't erop
dat ik een fout had gemaakt.
Het was nog maar m'n eerste dag
en er werd al tegen me geschreeuwd.
Ga maar zitten als je wilt.
Ik wist niet wie ik zou ontmoeten
of wat ze van me zouden vragen.
Wel 's op een
echte garnalenboot geweest?
Nee, wel op een echte grote boot.
Ik heb het over
een garnalenvissersboot.
Ik heb m'n hele leven
op garnalenboten gewerkt.
Op m'n negende
begon ik op de boot van m'n oom.
Net toen ik mijn eigen boot
ging kopen, werd ik opgeroepen.
Mijn naam is
Benjamin Buford Blue.
Ze noemen me Bubba, net zoals
een van die racistenjongens.
Kun je 't geloven?
Mijn naam is Forrest Gump.
Ze noemen mij Forrest Gump.
Bubba kwam uit Bayou La Batre,
Alabama en z'n mama kookte garnalen.
En haar mama voor haar
kookte garnalen,
en de mama voor haar mama
kookte ook garnalen.
Bubba wist alles
wat er te weten viel
over de garnalenindustrie.
Ik weet alles wat er te weten valt
over de garnalenindustrie.
Ik ga zelf ook in de garnalen-
industrie als ik uit 't leger kom.
Gump! Wat is
je enige doel in 't leger?
Doen wat u me zegt, sergeant!
Verdomme, Gump,
jij bent een genie.
Het beste antwoord
dat ik ooit gehoord heb.
Jij moet een IQ van 160 hebben.
Jij hebt talent, soldaat Gump.
Luister, mannen!
Om wat voor reden dan ook
paste ik precies in het leger.
Het is niet moeilijk.
Je maakt gewoon
je bed netjes op, staat rechtop,
en beantwoordt elke vraag met
" Ja, sergeant."
Is dat duidelijk?
-Ja, sergeant!
Je sleept je net over de zeebodem.
Op een goede dag kun je wel
60 kilo garnalen vangen.
Gaat alles goed,
en twee mannen vissen tien uur,
min de benzine...
Klaar, sergeant!
-Gump!
Waarom heb jij
dat wapen zo snel in elkaar?
Omdat u dat zei, sergeant.
Jezus Heilige Christus.
Dit is een nieuw legerrecord.
Zonde van zo 'n fijne dienstsoldaat,
maar anders had ik je
aanbevolen als officier.
Jij wordt nog eens generaal!
Nu je wapen uit elkaar halen
en doorgaan!
Nou, zoals ik al zei,
garnalen zijn de vruchten van de zee.
Je kunt ze barbecuen, koken,
braden, bakken, saté van maken.
Je hebt garnalenkebabs,
Creoolse garnalen,
garnalen-okra, in de koekenpan,
de frietenpan, de wok.
Je hebt garnalen met ananas,
met citroen, met kokosnoot,
met paprika,
garnalensoep, garnalenstoofpot,
garnalensalade, garnalenkroketten,
garnalenburger, garnalen op brood.
Dat is 't wel zo ongeveer.
's Nachts is het eenzaam
in het leger.
We lagen daar in onze stapelbedden
en ik miste mama
en Jenny.
Gump, moet je die tieten zien.
Jenny bleek in
de problemen te zijn geraakt
met foto 's van haar
in haar universiteitstrui.
En ze werd van school gestuurd.
Maar dat was nog niet zo slecht
want een man die een theater had
in Memphis, Tennessee,
zag die foto 's en bood Jenny
werk aan als zangeres in een show.
Zodra ik de kans kreeg,
nam ik een bus naar Memphis
om haar op te zien treden.
Een warm applaus voor Amber Flame.
En nu, voor uw luister-
en kijkplezier,
uit Hollywood, Californië,
onze beatnikschoonheid.
Een warm applaus voor
de verleidelijke Bobbie Dylon.
Haar droom was uitgekomen.
Ze was een folkzangeres.
Kom op, schatje, laat ze zwaaien!
-Geef haar een harmonica.
Dit is Sesamstraat niet!
-Ik heb wat voor je.
Godverdomme!
Hé, stomme lul!
lk ben iets aan het zingen.
Paulie, kom hier!
Hou je bek!
Forrest! Wat doe jij hier?
Wat doe je?
Wat doe je, Forrest?
Zet me neer!
Dit kan niet zo doorgaan, Forrest.
Je kunt me niet steeds komen redden.
Ze probeerden je te grijpen.
-Velen proberen me te grijpen.
Je kunt dit niet altijd blijven doen.
Ik kan 't niet helpen. Ik hou van je.
Je weet niet wat houden van is.
Weet je nog toen we baden, Forrest?
Dat we God baden me in een vogel te
veranderen zodat ik weg kon vliegen?
Ja, dat weet ik nog.
Denk je dat ik
van deze brug af kan vliegen?
Wat bedoel je, Jenny?
Niets.
Ik moet hier weg.
Wacht, Jenny.
-Forrest, blijf uit m'n buurt, oké?
Blijf alsjeblieft uit m'n buurt.
Mag ik een lift?
-Waar ga je naartoe?
Maakt me niet uit.
-Stap in.
Nou, tot ziens, Jenny.
Ze sturen me naar Vietnam.
Da's een heel ander land.
Wacht even.
Luister, wil je me iets beloven?
Als je in gevaar bent,
niet moedig zijn.
Gewoon rennen, goed? Wegrennen.
-Oké.
Ik zal je steeds schrijven.
En ze was zomaar verdwenen.
Kom veilig bij me terug.
Heb je dat begrepen?
Ze vertelden ons dat Vietnam
heel anders zou zijn
dan de Verenigde Staten.
Dat was ook zo, behalve alle
bierblikjes en barbecues.
Ik wil wedden
dat hier overal garnalen zitten.
Men zegt dat
Vietnamese garnalen lekker zijn.
Als we gewonnen hebben
en we nemen alles in bezit,
kunnen we Amerikaanse
garnalenvissers hier laten vissen.
Alleen maar garnalenvissen, man.
Jullie zijn zeker mijn nieuwe mannen.
-Goedemorgen, sir.
Handen naar beneden.
Me nooit salueren.
Er zitten hier
overal scherpschutters
die graag een officier neerleggen.
Ik ben Luitenant Dan Taylor.
Welkom in Fort Platoon.
Wat is er met je lip?
-Met een groot gebit geboren, sir.
Dat kun je beter instoppen.
Anders blijft 't hangen aan 'n strik.
Waar komen jullie vandaan?
Alabama, sir!
-Tweelingen?
Nee, geen familie, sir.
Luister, 't is hier erg simpel.
Als je bij mij blijft en leert
van de jongens die hier al lang
zitten, dan zit je goed.
Er is één stuk soldatenuitrusting
die 't verschil kan betekenen
tussen leven en dood: sokken.
Gewatteerd, legergroen.
Probeer je voeten droog te houden.
Op veldtocht trek je elke keer
dat we stoppen nieuwe sokken aan.
Het moeras van de Mekong
eet de voeten van je benen.
Sergeant Sims. Verdomme,
waar is dat touw dat ik je vroeg?
Ik heb het aangevraagd.
-Bel die klootzakken...
Luitenant Dan wist wat ie deed. Ik
was blij dat hij mijn luitenant was.
Hij kwam uit een lange
militaire traditie.
Zijn familie had in
elke Amerikaanse oorlog
gevochten en het leven gelaten.
Verdomme, geef ze ervan langs.
Doe er wat aan!
Je kon wel zeggen dat hij
heel wat hoog had te houden.
Zo, jullie komen uit Arkansas?
lk ben er wel 's doorheen gereden.
Little Rock is een mooie stad.
Oké, spullen weg.
Naar je pelotons-sergeant
en jullie spullen pakken
voor patrouille.
Als jullie honger hebben,
op de gril liggen steaks.
Dit peloton kent twee bevelen.
Eén, verzorg je voeten goed.
Twee, probeer niks stoms te doen,
zoals doodgeschoten worden of zo.
Ik hoop dat ik hem niet teleurstel.
Ik zag veel van het land.
We gingen op hele lange wandelingen.
En we waren steeds op zoek
naar een zekere 'Charlie'.
Wachten!
-Wachten, jongens!
Het was niet altijd even leuk.
Luitenant Dan had steeds
van die voorgevoelens
over een rots, een spoor, de weg, dan
moesten we gaan liggen en stil zijn.
Op de grond! Stil!
Dat deden we dan.
Ik weet niet veel
maar volgens mij zaten Amerika's
beste jongemannen in deze oorlog.
Dallas uit Phoenix.
Cleveland kwam uit Detroit.
Hé, Tex. Wat gebeurt er?
Tex was... Ik weet niet meer
waar Tex vandaan kwam.
O, niets.
Vierde peloton, op de been.
Jullie krijgen 10 tellen
om naar die rivier te komen. Nu.
Eén, twee, hop!
-Sneller! Wat levendiger daar.
Het goeie van Vietnam was dat we
altijd ergens naartoe moesten.
Granaat erin!
Gump, controleer 't gat.
En er was altijd iets te doen.
Zet ze op!
Verspreiden! Dek 'm in de rug!
Op een dag begon het te regenen en
vier maanden lang bleef 't regenen.
We hebben alle soorten
regen meegemaakt.
Kleine prikbuien,
van die ouwe, vette buien,
regen van opzij en zelfs regen
die van onderen leek te komen.
Zelfs 's nachts regende het.
Hé, Forrest.
-Hé, Bubba.
Ik leun tegen je aan.
En jij leunt tegen mij aan.
Dan hoeven we niet met onze hoofden
in de modder te slapen.
Weet je waarom
wij een goed team zijn?
Omdat we op elkaar passen,
zoals broers en zo.
Forrest, ik zat te denken.
Ik moet je
iets heel belangrijks vragen.
Zou je met mij
in de garnalenindustrie willen gaan?
Oké.
-Man, ik zal je 's wat vertellen.
Ik heb 't al helemaal in m'n hoofd.
Met zoveel kilo garnalen
betalen we de boot.
Zoveel kilo voor benzine.
We wonen op de boot.
Dan betalen we geen huur.
Ik de kapitein, we werken samen
en delen alles in tweeën.
Ieder de helft. Zoveel garnalen
als je maar wilt, Forrest.
Een mooi idee.
Bubba had een mooi idee.
Ik schreef 't zelfs
allemaal aan Jenny.
Ik stuurde haar brieven.
Niet elke dag, maar bijna.
Ik vertelde haar wat ik deed
en vroeg wat zij deed,
en vertelde haar
dat ik altijd aan haar dacht.
En hoe ik uitzag
naar een brief van haar
zodra ze er tijd voor had.
Ik liet haar altijd weten
hoe 't met me ging.
En onder elke brief zette ik:
"Liefs, Forrest Gump."
Op een dag, we waren weer
aan het lopen zoals altijd,
en toen, zomaar opeens,
deed iemand de regen uit,
en begon de zon te schijnen.
Hinderlaag! Dekken!
Hier met 't geschut, verdomme!
-Forrest, gaat 't?
Strong Arm, Strong Arm!
We hebben een gewonde.
-Strong Arm, hier Leg Lima 6!
Strong Arm! We liggen onder
vuur vanaf de bosrand, blauwe punt...
..plus 2! Kalashnikovs en raketten!
Zwaar vuur!
Mis! Mis!
-Godverdomme!
Repareer 't geschut
en richt 't op de bosrand!
Ze hebben ons te pakken, zwaar.
We trekken terug
tot de blauwe lijn.
Terugtrekken! Terugtrekken!
Forrest! Rennen, Forrest!
-Terugtrekken!
Rennen! Rennen, man! Rennen!
-Terugtrekken, Gump!
Rennen, verdomme! Rennen!
Ik rende en rende,
precies zoals Jenny me had gezegd.
Ik rende zo snel en zo ver dat ik al
gauw helemaal alleen was. Niet goed.
Bubba was mijn beste goede vriend.
Ik moest weten hoe hij 't maakte.
Waar ben je, verdomme?
En terwijl ik Bubba zocht,
zag ik een jongen op de grond liggen.
Tex. Oké.
Ik kon 'm daar niet alleen laten
liggen, zo *** als ie was.
Dus tilde ik 'm op
en rende met hem weg.
Elke keer dat ik terug ging
om Bubba te zoeken,
was er iemand anders die schreeuwde:
"Help, Forrest, help!"
Oké. Hier. Hier.
Geen probleem, man.
Ga liggen. 't Komt wel goed.
Ik begon *** te worden
dat ik Bubba nooit zou vinden.
Ik weet dat we in gevaar zijn!
Charlie zit hier overal.
Ik moet vliegtuigen
hebben hier, nu. Over.
Luitenant Dan, Coleman is dood!
Dat weet ik. Mijn hele verdomde
peloton is weggevaagd!
Verdomme! Wat doe je?
Laat me hier!
Smeer 'm.
Laat me hier! Maak dat je wegkomt!
God, ik zei: "Laat me liggen!"
Godverdomme!
Leg Lima 6, hier Strong Arm.
Uw vliegtuigen komen eraan. Over.
Toen opeens leek 't alsof
iets op me sprong en me beet.
Au, ik ben gebeten!
Godvergeten klootzak!
Ik kan het peloton niet in de steek
laten. Ik zei je me te laten, Gump.
Laat me! Zorg dat je wegkomt!
Heb je me gehoord?
Gump, zet me neer, verdomme.
Maak dat je hier wegkomt.
Ik heb je niet gevraagd me hier
weg te halen, godverdomme!
Waar ga je heen?
-Bubba halen.
We krijgen een luchtaanval.
Ze gaan napalmbommen gooien.
Blijf hier! Dat is een bevel!
Ik moet Bubba vinden!
Het gaat wel, Forrest. Het gaat.
Bubba, nee.
-Het komt wel goed.
Kom op. Kom op. Kom op.
Het gaat wel, Forrest.
Het gaat wel. Ik maak 't goed.
Luchtaanval. Daar.
Als ik had geweten dat dit
de laatste keer was dat ik met Bubba
praatte, had ik iets beters
bedacht om tegen 'm te zeggen.
Hé, Bubba.
-Hé, Forrest.
Forrest, waarom?
-Je bent geraakt.
Toen zei Bubba iets
dat ik nooit zal vergeten.
Ik wil naar huis.
Bubba was mijn beste goede vriend.
En zelfs ik weet dat zoiets
niet makkelijk te vinden is.
Bubba zou kapitein worden
op een garnalenboot,
maar in plaats daarvan stierf
hij daar bij die rivier in Vietnam.
Dat is alles wat ik ervan kan zeggen.
Het was een kogel, zeker?
Een kogel?
-Wat tegen je opsprong en je beet.
Ja, meneer.
Beet me precies in m'n bil.
Ze zeiden dat die wond
een miljoen dollar waard was, maar...
het leger houdt dat geld zeker,
want ik heb nog geen cent gezien
van die miljoen dollar.
Het enige goeie van
gewond raken in je billen
is het ijs.
Ze gaven me zoveel ijs
als ik maar wilde. En weet je?
Een goeie vriend
lag in het bed naast mij.
Luitenant Dan,
ik heb ijs voor u.
Luitenant Dan, ijs!
Tijd voor uw bad,
Luitenant.
Harper!
Cooper. Larson.
Webster. Gump.
Gump!
-Ik ben Forrest Gump.
Kyle. Nichols.
McMill. Johnson.
Gump, hoe kun je
daarnaar kijken? Doe uit.
Dit is Zender Vietnam.
Kanaal 6, Saigon.
Goed gevangen, Gump.
Ken je dit spel?
Kom. Ik zal 't je laten zien.
Het geheim is, hoe dan ook,
nooit de bal
uit het oog te verliezen.
Goed zo.
Om een of andere reden
had ik aanleg voor pingpong.
Zie je wel? Elke idioot kan dit.
Dus ik speelde de hele tijd.
Zelfs als ik niemand had om mee
te pingpongen, pingpongde ik.
De mensen in 't ziekenhuis zeiden dat
ik eruit zag als een vis in 't water,
wat dat ook mag betekenen.
Zelfs luitenant Dan
kwam naar me kijken.
Ik speelde zoveel pingpong
dat ik ervan droomde.
Luister naar me.
Iedereen heeft een bestemming.
Niets gebeurt zomaar.
Er is een plan!
Ik had moeten sterven,
daar met mijn mannen.
Nu ben ik niets dan een verdomde
kreupele, een benenloze freak!
Kijk! Kijk naar me!
Zie je dat?
Weet je hoe het voelt
om je benen niet te kunnen gebruiken?
Ja, sir, dat weet ik.
*** je me? Jij hebt me bestolen!
lk had een bestemming.
Ik had in 't veld moeten sterven.
Eervol!
Dat was mijn bestemming
en dat heb jij mij afgenomen!
Begrijp je wat ik zeg, Gump?
Dit had niet moeten gebeuren,
niet met mij. Ik had een bestemming.
Ik was luitenant Dan Taylor.
U bent nog steeds luitenant Dan.
Kijk naar me. Wat moet ik nu?
Wat moet ik nu doen?
Soldaat-Eerste-Klasse Gump?
Ja, sir!
-Op de plaats rust.
Jongen, je krijgt de Eremedaille.
Weet u, luitenant Dan?
Ze willen me een med...
Mevrouw, wat hebben ze
met luitenant Dan gedaan?
Naar huis gestuurd.
Twee weken later verliet ik Vietnam.
De ceremonie begon met
een oprechte speech van de President
over de noodzaak van een verdere
opvoering van de oorlog in Vietnam.
President Johnson deelde vier
eremedailles uit aan mannen van...
Amerika is je
dank verschuldigd, jongen.
Ik hoorde dat je gewond was.
Waar werd je geraakt?
In mijn bil, meneer.
Nou, dat moet een mooi gezicht
zijn geweest. Dat had ik willen zien.
Verdomme, jongen!
Daarna ging mama naar het
hotel om even te gaan liggen,
dus ik ging even wandelen
om onze hoofdstad te bezichtigen.
Hilary! lk heb de veteranen.
Wat wil je met ze doen?
Het was maar goed dat mama rustte,
want de straten waren
propvol met mensen
die naar al de beelden
en monumenten keken,
en sommigen maakten lawaai en duwden.
Oké, volg mij! Uit de weg!
Waar ik ook ging,
overal moest ik in de rij staan.
Kom op. Vooruit!
U bent een goed mens,
dat u dit doet. Goed.
Oké.
Een man hield een voordracht.
En om wat voor reden dan ook droeg
hij de Amerikaanse vlag als hemd.
En hij hield ervan te vloeken.
K.... dit en k.... dat.
En om wat voor reden dan ook juichten
de mensen elke keer dat hij vloekte.
Kom op, man. Kom hier, man.
Kom. Ja, jij!
Kom! Vooruit!
Ga maar. Daar bovenop.
Vertel ons over de oorlog, man.
De oorlog in Vietnam?
-De oorlog in dat klote Vietnam!
Nou...
Er was maar één ding dat ik over
de oorlog in Vietnam kon zeggen.
Er is maar één ding dat ik
over de oorlog in Vietnam kan zeggen.
In Vietnam...
Wat doe je, verd...
Ik timmer je in mekaar,
stomme hond!
Jezus Christus!
Wat deden ze daarmee?
Ik kan je niet horen!
Ik *** niets!
Deze...deze! Geef hier!
Laat horen!
Dat is 't.
Dat is alles
dat ik daarover heb te zeggen.
Dat is 't zo precies, man.
Zo is 't precies.
Wat is je naam, man?
-Mijn naam is Forrest. Forrest Gump.
Forrest Gump.
-Gump!
Dat was het
gelukkigste moment in mijn leven.
Jenny en ik waren weer
als noten en rozijnen.
Ze leidde me rond
en stelde me voor aan haar vrienden.
Gordijn dicht, man. En je
bleekscheethoofd weg van het raam.
Weet je niet dat het oorlog is?
Hij is cool. Hij is een van ons.
-Ik zal je vertellen over ons.
Ons doel is onze
leiders te beschermen
tegen het racistische zwijn
dat onze zwarte leiders beledigt,
onze vrouwen verkracht en onze
zwarte gemeenschappen vernietigt.
Wie is die kindermoordenaar?
-Mijn vriend waar ik 't over had.
Dit is Forrest Gump.
Forrest, dit is Wesley.
Wesley en ik
wonen samen in Berkeley,
hij is president van
de Studenten-Democraten.
We bieden hulp en bescherming
aan wie onze hulp behoeven.
Want wij Black Panthers
zijn tegen de oorlog in Vietnam.
We zijn ertegen zwarte soldaten
naar het front te sturen
om te sterven
voor een land dat hen haat.
Tegen een oorlog waarin
zwarte soldaten vechten
om daarna in hun eigen buurten
beledigd en vermoord te worden.
Wij zijn tegen alle racistische
en imperialistische daden...
Forrest! Stop! Stop!
Ik had je niet mee moeten nemen.
Ik had moeten weten
dat er weer gezeik van zou komen!
Hij had je niet moeten slaan, Jenny.
Kom, Forrest.
Het spijt me dat ik moest vechten
midden in je Black Panther-feestje.
Hij meent 't niet
als hij zulke dingen doet.
Ik zou je nooit pijn doen, Jenny.
Dat weet ik, Forrest.
-Ik had je verkering willen zijn.
Dat uniform is te gek, Forrest.
Je ziet er aantrekkelijk uit. Echt.
Weet je wat?
-Wat?
Ik ben blij dat we hier samen zijn
in de hoofdstad van ons land.
Ik ook, Forrest.
We liepen de hele nacht
te praten, Jenny en ik.
Zij vertelde mij over
al haar reizen
en hoe ze manieren had gevonden
om haar geest te verruimen
en leerde te leven in harmonie,
dat is ergens in 't Westen,
want ze ging
helemaal naar Californië.
Hé! Wil er
iemand naar San Francisco?
Ik ga mee.
-Te gek!
Het was een hele speciale nacht
voor ons beiden.
Ik wilde niet dat het ophield.
Ik wou dat je niet ging, Jenny.
-Ik moet, Forrest.
Jenny? lk liet me gaan.
Die oorlog, die liegende
klootzak van een Johnson en...
Ik zou je nooit pijn doen.
Dat weet je.
Weet je wat ik vind?
Ik vind dat je naar huis moet,
naar Greenbow, Alabama!
Forrest, wij leiden
verschillende levens, weet je.
Ik wil dat je dit aanneemt.
Forrest, dat kan ik niet aannemen.
Ik heb 't gekregen door te doen
wat jij me zei dat ik moest doen.
Waarom ben je zo goed voor mij?
-Jij bent mijn meisje.
Ik zal altijd je meisje zijn.
En toen was ze weer zomaar opeens
uit mijn leven verdwenen.
Het is één stap voor een mens, maar
een reuzensprong voor de mensheid.
Ik dacht dat ik terug naar Vietnam
zou gaan, maar ze besloten
dat pingpong de beste manier was
om tegen de communisten te vechten.
Dus ik reisde met de
Special Services het land door,
gewonde veteranen opmonteren
en ze laten zien hoe je pingpongt.
Ik was zo goed,
dat ik in het All-American
pingpongteam werd gezet.
Wij waren de eerste Amerikanen
op bezoek in China
in een miljoen jaar of zoiets.
Iemand zei dat de wereldvrede
in onze handen lag,
maar ik pingpongde alleen maar.
Toen ik thuiskwam,
was ik een nationale beroemdheid,
nog bekender dan Sesamstraat.
Hier is ie, Forrest Gump. Hier.
Forrest Gump, John Lennon.
-Welkom thuis.
Kunt u ons zeggen hoe China was?
In China hebben de mensen bijna niks.
Geen bezittingen?
En in China
gaan ze nooit naar de kerk.
Ook geen religie?
-Onvoorstelbaar.
Makkelijk als je 't probeert, ***.
Een paar jaar later was
die aardige jongeman uit Engeland
op weg naar huis, naar z'n zoontje.
Hij deelde handtekeningen uit
toen iemand 'm
om onduidelijke redenen doodschoot.
Ze gaven je
de Eremedaille van de regering.
Dat is luitenant Dan.
Luitenant Dan!
Ze gaven je
de Eremedaille van 't Congres.
Ja, sir. Dat deden ze.
Ze gaven jou, een imbeciel,
een debiel die op tv verschijnt
en zichzelf voor gek zet
ten overstaan van 't hele land,
de Eremedaille van 't Congres.
Ja, sir.
Nou, perfect!
Daar kan ik maar één ding op zeggen:
God zegene het godverdomde Amerika.
Luitenant Dan!
Luitenant Dan zei
dat hij in een hotel woonde.
Omdat hij geen benen had, oefende
hij de hele tijd zijn armen.
Rechts. Rechts!
Kom op, nu!
Wat doet u hier in New York,
Luitenant Dan?
Ik teer op de staat.
Ben je blind? lk loop hier!
Eruit! Kom op. Sodemieter op!
Ik bleef bij luitenant Dan
om de feestdagen te vieren.
Een goed jaar en kom snel thuis.
God zegene jullie.
Heb je Jezus al gevonden, Gump?
Ik wist niet dat ik
die moest zoeken, sir.
AI die kreupele veteranen,
dat is 't enige waar ze over praten.
Jezus dit en Jezus dat.
Of ik Jezus had gevonden.
Ze hadden zelfs een priester
die met me kwam praten.
Hij zei dat God luisterde,
maar dat ik mezelf moest helpen.
Als ik Jezus nou in m'n hart toelaat,
dat mag ik naast 'm lopen
in het koninkrijk van de hemel.
Hoorde je wat ik zei?
Naast hem lopen
in het koninkrijk van de hemel.
M'n kreupele reet.
God luistert? Wat een berg gelul.
Ik ga naar de hemel, luitenant Dan.
Nou...
Voordat je gaat, kun je
even naar de winkel op de hoek
om nog wat meer drank te halen?
-Ja, sir.
We zijn ongeveer bij 45th street
in New York City bij Astor Plaza 1.
Hier is het oude Astor Hotel...
Wat is er verdomme in Bayou La Batre?
-Garnalenboten.
Garnalenboten? Wie
geeft er nou wat om garnalenboten?
Ik ga er een kopen
zodra ik geld heb.
Dat heb ik Bubba beloofd.
Zodra de oorlog voorbij was,
zouden we partners worden.
Hij zou de kapitein zijn
en ik zijn eerste matroos.
Maar nu hij dood is,
word ik kapitein.
Kapitein op een garnalenboot.
Ja, sir. Beloofd is beloofd,
Luitenant Dan.
Moeten jullie horen!
Soldaat Gump hier
wordt kapitein op een garnalenboot.
Luister, mafkees, de dag dat jij
kapitein wordt op een garnalenboot,
word ik je eerste matroos.
Als jij kapitein wordt op
een garnalenboot, word ik astronaut!
Danny, waar zeur je over?
Hoe gaat 't?
Hoi, motorduivel. Wie is je vriend?
-Mijn naam is Forrest. Forrest Gump.
Dit zijn kloeke Carla
en lange Leonora.
Waar was je, schatje?
Lang niet gezien.
Jullie hadden er
moeten zijn met kerstmis,
Tommy gaf een rondje en iedereen
kreeg een broodje kalkoen.
Nou, ik had gezelschap.
Daar waren we! Times Square.
Vind je 't niet te gek, Oud en Nieuw?
Je kunt helemaal overnieuw beginnen.
Iedereen krijgt een tweede kans.
Raar, maar temidden van alle vreugde,
begon ik aan Jenny te denken.
Ik vroeg me af hoe 't met haar zou
zijn, met Oud en Nieuw in Californië.
Negen, acht, zeven, zes,
vijf, vier, drie, twee, één!
Gelukkig nieuwjaar!
Gelukkig nieuwjaar, luitenant Dan!
Ben jij stom of zoiets?
Wat is je probleem?
Wat is zijn probleem? Ben je je
pakketje in de oorlog verloren of zo?
Is je vriend stom of zo?
-Wat zei je?
Ik vroeg of je vriend
stom was of zo.
Noem hem niet stom!
-Hé, niet duwen!
Kop dicht!
Waag 't niet hem stom te noemen!
Waarom ben je zo boos?
Pak je verdomde kleren
en sodemieter op!
Je moet bij 't circus.
Je bent belachelijk!
D'r uit!
Achterlijke!
-Verliezer. Freak!
O, nee.
Sorry dat ik uw nieuwjaarsfeestje
heb verpest, luitenant Dan.
Ze smaakte naar sigaretten.
Ik denk dat luitenant Dan dacht
dat sommige dingen nooit veranderen.
Hij wilde niet kreupel worden genoemd
zoals ik niet stom
wilde worden genoemd.
Gelukkig nieuwjaar, Gump.
Het V.S.-pingpongteam
ontmoette president Nix on...
En weet u wat?
Een paar maanden later
nodigden ze mij en het pingpongteam
uit in het Witte Huis.
Dus ging ik, weer.
En ontmoette ik de president
van de Verenigde Staten, weer.
Maar deze keer was het geen
kamer in een hartstikke sjiek hotel.
Vermaak je je, jongen,
in de hoofdstad van ons land?
Waar overnacht je?
-Het heet Hotel Ebbott.
O, nee. Ik ken een veel beter hotel.
Gloednieuw. Heel modern.
Ik laat mijn mensen dat wel regelen.
Bewaking.
-Ja. Meneer...
U kunt beter een onderhoudsman naar
dat kantoor aan de overkant sturen.
De lichten zijn uit en ze zijn
zeker op zoek naar de stoppenkast,
want de zaklantaarns
houden me uit m'n slaap.
Goed meneer, ik zal 't nagaan.
-Dank u. Goede nacht.
Daarom zal ik
het presidentsschap neerleggen
vanaf morgen 12 uur.
Vice-president Ford
zal op dat tijdstip in dit kantoor
worden ingezworen als president.
Forrest Gump.
-Ja, sir!
Op de plaats rust. Ontslagpapieren.
Je diensttijd zit erop, jongen.
Betekent dat dat ik
geen pingpong meer kan spelen?
Voor 't leger wel.
En zomaar opeens was mijn dienst
in 't Amerikaanse leger voorbij.
Dus ging ik naar huis.
Ik ben thuis, Mama.
-Ik weet 't.
Louise, hij is er.
Toen ik thuis kwam, ik had geen idee,
mama had allerlei bezoek.
We hebben allerlei bezoek.
Iedereen wil dat je hun
pingpongspul gebruikt.
Een man liet zelfs
een cheque voor $25.000 achter,
voor als je zegt dat je
zijn bat gebruikt.
Ik gebruik alleen m'n eigen bat.
Dag juffrouw Louise.
-Hoi, Forrest.
Dat weet ik,
maar het is $25.000, Forrest.
Ik dacht dat je 't misschien
even vast kon houden,
kijken of je eraan went.
Die mama van mij. Ze had gelijk.
Raar hoe de zaken gaan.
Ik bleef niet lang thuis.
Ik beloofde Bubba iets en ik probeer
me aan mijn beloftes te houden.
Dus ging ik naar Bayou La Batre
om Bubba's familie te ontmoeten.
Ben je gek of gewoon dom?
Dom is als je dom doet, mevr. Blue.
-Waarschijnlijk.
En natuurlijk
bezocht ik Bubba zelf.
Hé, Bubba. Ik ben 't, Forrest Gump.
Ik heb onthouden wat je zei
en ik heb 't uitgewerkt.
Ik neem de $24.562, 47 die ik heb,
da's over na de kapper,
een nieuw pak,
mama mee uitnemen
naar een sjiek restaurant,
en een buskaartje en drie Dr Peppers.
Zeg 's.
Ben jij dom of zo?
Dom is als je dom doet, meneer.
Dat is over nadat ik zei:
"In China met het
All-American pingpong-team,
"pingpongde ik het liefst
"met mijn Flex-o-lite pingpong-bat."
Iedereen wist dat 't niet waar was,
maar mama zei dat een onschuldig
leugentje niemand schade deed.
Hoe dan ook,
dat stop ik in benzine, touwen,
nieuwe netten en een
gloednieuwe garnalenboot.
Bubba vertelde mij alles dat hij
wist over garnalenvissen,
maar weet u waar ik achter kwam?
Garnalenvissen is moeilijk.
Ik ving er maar vijf.
Nog een paar
en dan heb je een cocktail.
Ooit gedacht
aan een naam voor die ouwe boot?
Het brengt ongeluk
om een boot zonder naam te hebben.
Ik had nog nooit een boot gedoopt,
maar ik kon maar één naam bedenken,
de mooiste naam van de hele wereld.
Ik had lang niks van Jenny gehoord,
maar ik dacht veel aan haar.
Ik hoopte dat wat ze deed
haar gelukkig maakte.
Ik dacht altijd aan Jenny.
Luitenant Dan, wat doet u hier?
Nou, ik kwam
m'n zeebenen 's uitproberen.
U heeft geen benen, luitenant Dan.
Dat weet ik.
Je schreef me, idioot.
Nou, zeg. Kapitein Forrest Gump.
Dat moest ik zien.
En ik zei je dat als jij kapitein
zou zijn op een garnalenboot,
ik eerste matroos zou zijn.
Nou, hier ben ik dan.
Ik ben een man van m'n woord.
-Oké.
Maar denk niet
dat ik je "sir" ga noemen.
Nee, sir.
Dat is mijn boot.
Ik heb een gevoel dat we oostwaarts,
garnalen zullen vinden.
Dus naar links.
Links!
-Welke kant op?
Daar! Daar zijn ze!
Aan 't wiel en links.
-Oké.
Gump, wat doe je?
Naar links! Links!
Daar gaan we heen
om die garnalen te vinden, jongen!
Daar zullen we ze vinden.
Geen garnalen, luitenant Dan.
-Oké, dus ik had 't fout.
Hoe gaan we ze vinden?
Misschien moet
je bidden voor garnalen.
Dus ging ik elke zondag naar de kerk.
Soms kwam luitenant Dan ook,
hoewel hij mij het bidden liet doen.
Geen garnalen.
-Waar is die God van jou, verdomme?
Raar dat luitenant Dan dat zei, want
op dat moment liet Hij zich zien.
Je zinkt deze boot nooit!
Nou, ik was ***,
maar luitenant Dan was boos.
Kom op!
Noem je dit een storm?
Kom op, klootzak!
Nu zullen we 's zien. Tegen mekaar!
lk ben hier! Kom me maar halen!
Je zinkt deze boot nooit!
De orkaan Carmen kwam hierlangs
en vernielde bijna alles
op haar pad.
En zoals
aan de rest van de kust,
viel Bayou La Batre's
gehele garnalenindustrie
ten slachtoffer aan Carmen
en werd geheel geruineerd.
Uw journalist hoorde
dat slechts één garnalenboot
de storm overleefde.
Louise. Louise, daar is Forrest.
Daarna was garnalenvissen makkelijk.
En omdat men ze nog steeds
nodig had voor garnalencocktails
en barbecues en zo. En omdat wij
de enige boot waren die nog heel was,
kregen ze Bubba-Gump-garnalen.
We kregen een hele vloot boten.
Twaalf Jenny's, een oud warenhuis.
We hadden zelfs hoedjes
met "Bubba-Gump" erop.
Bubba-Gump-garnalen.
Het vertrouwde merk.
Wacht even, jongen.
Ben jij de eigenaar
van de Bubba-Gump Shrimp Corporation?
Ja, meneer. We hebben
meer geld dan Davy Crockett.
Tjonge, ik heb heel wat gehoord
in mijn leven, maar dit slaat alles.
We zaten naast een miljonair.
Nou, ik vond het
een prachtig verhaal,
en u vertelt het zo mooi,
met zoveel enthousiasme.
Wilt u een foto zien
van luitenant Dan?
Ja, graag.
Dat is 'm, daar.
Ik zal u iets vertellen
over luitenant Dan.
Ik heb je nooit bedankt
voor 't redden van mijn leven.
Hij zei het nooit, maar ik geloof
dat hij vrede sloot met God.
Voor de tweede maal in 17 dagen
ontsnapte president Ford
vandaag aan een aanslag.
Basis aan Jenny 1. Basis aan Jenny 1.
-Jenny 1. Ga je gang, Margo.
Telefoon voor Forrest.
Ze moeten maar terugbellen.
Hij is bezet.
-Z'n moeder is ziek.
Waar is mama?
-Boven.
Hoi, Forrest.
Tot morgen.
-Goed.
Je bent goed
terecht gekomen, hè, jongen?
Wat is er, mama?
-Ik ga dood, Forrest.
Kom binnen, ga zitten.
Waarom ga je dood, mama?
-Het is gewoon mijn tijd.
Niet *** zijn, lieverd.
Dood is een deel van het leven.
Het is ieders bestemming.
Ik wist het niet, maar het was
mijn bestemming jouw mama te zijn.
Ik heb m'n best gedaan.
-Je deed het goed.
Nou ja, ik geloof
dat we onze eigen bestemming maken.
Je moet het doen
met wat God je gaf.
Wat is mijn bestemming, mama?
Dat moet je zelf uitvissen.
Het leven is een
doos bonbons, Forrest.
Je weet nooit
Van tevoren wat erin zit.
Mama kon de zaken uitleggen
zodat ik ze begreep.
Ik zal je missen, Forrest.
Ze had kanker
en stierf op een dinsdag.
Ik kocht een nieuwe hoed voor haar
met bloemetjes.
En dat is alles
wat ik daarover kan zeggen.
Wachtte u niet op bus 7?
Er komt er zo weer een.
Nou, omdat ik football-ster
en oorlogsheld was geweest,
en een nationale held
en kapitein op een garnalenboot
en student, besloot het
bestuur van Greenbow, Alabama,
mij een mooie baan aan te bieden.
Dus werkte ik nooit meer
voor luitenant Dan,
hoewel hij
op mijn Bubba-Gump-geld paste.
Hij investeerde het in
een of ander fruitbedrijf.
En toen belde hij me en zei
dat we geen geldzorgen meer hadden,
en ik zei:
"Mooi. Eén ding minder."
Mama zei dat een man maar
een beetje geld nodig heeft,
de rest is voor de goeie sier.
Dus gaf ik een heleboel
aan de Foursquare Evangelische Kerk.
En ik gaf een heleboel aan het
Bayou La Batre vissershospitaal.
En hoewel Bubba dood was
en luitenant Dan zei dat ik gek was,
gaf ik Bubba's deel aan zijn mama.
En weet u wat?
Ze hoefde nooit meer
in iemands keuken te werken.
Dat ruikt heerlijk.
En omdat ik multimiljardair was
en 't leuk vond,
maaide ik het gras voor niets.
Maar 's nachts
als er niets te doen was
en 't huis helemaal leeg was,
dacht ik altijd aan Jenny.
En toen was ze er.
Hallo, Forrest.
-Hallo, Jenny.
Jenny kwam terug en bleef bij me.
Misschien was 't omdat ze
nergens anders heen kon,
of misschien omdat ze zo moe was,
want ze ging naar bed
en sliep en sliep
alsof ze in jaren niet had geslapen.
Het was heerlijk
haar thuis te hebben.
Elke dag gingen we wandelen
en praatte ik de oren van haar hoofd,
en hoorde zij over
pingpongen en garnalenvissen
en mama's reis naar de hemel.
Ik deed al het praten.
Jenny was heel stil.
Hoe kon je 't doen?
Soms zijn er gewoon
niet genoeg stenen.
Ik heb nooit geweten waarom
ze terugkwam, maar dat gaf niet.
Het was weer als vanouds.
We waren weer noten en rozijnen.
Elke dag plukte ik mooie bloemen
en zette die in haar kamer,
en zij gaf mij het
mooiste cadeau ter wereld.
Alleen om in te rennen.
Ze leerde me zelfs dansen.
En, nou, 't was
als familie, Jenny en ik...
En 't was de mooiste
tijd van m'n leven.
Ben je klaar? lk ga naar bed.
Wil je met me trouwen?
Ik zou een
goeie echtgenoot zijn, Jenny.
Dat weet ik, Forrest.
Maar je wil niet met me trouwen.
Je moet niet met mij trouwen.
Waarom hou je niet van me, Jenny?
Ik ben niet slim,
maar ik weet wat liefde is.
Forrest, ik hou wel van je.
Waar ren jij naar toe?
-Ik ren niet.
Die dag, zonder reden,
besloot ik wat te gaan rennen.
Dus ik rende naar het eind
van de straat en daar aangekomen
dacht ik misschien
tot aan de stadsrand te rennen.
President Carter
leidde aan oververmoeidheid...
En toen ik daar was,
dacht ik misschien
door Greenbow County te rennen.
En omdat ik al zo ver was,
dacht ik, misschien helemaal
door de staat Alabama.
En dat deed ik.
Ik rende helemaal door Alabama.
Zomaar.
Ik ging maar door.
Ik rende tot aan de oceaan.
En toen ik daar was dacht ik,
nu ik zo ver ben,
kan ik me net zo goed
omdraaien en doorgaan.
En toen ik bij nog een oceaan kwam,
dacht ik, nu ik zo ver ben,
kan ik net zo goed terug
en doorgaan.
Als ik moe was, sliep ik.
Als ik honger had, at ik.
En als ik moest...,
u weet wel, dan deed ik dat.
En dus rende u maar.
-Ja.
Ik dacht veel na over mama
en Bubba en luitenant Dan.
Maar vooral over Jenny.
Ik dacht veel over haar na.
Meer dan twee jaar lang
heeft een man genaamd Forrest Gump,
tuinman uit Greenbow, Alabama,
door Amerika gerend,
en stopte alleen maar om te slapen.
Dit is Charles Cooper.
Voor de vierde keer
sinds zijn reis door Amerika,
zal Forrest Gump, de tuinman,
de Mississippi oversteken.
Verdomme. Forrest?
-Waarom ren je?
Doe je dit voor de wereldvrede?
-Voor de daklozen?
Ren je voor de rechten van de vrouw?
-Voor het milieu?
Ze konden niet geloven
dat iemand rende zonder reden.
Waarom doe je dit?
-Ik had zin om te rennen.
Ik had zin om te rennen.
Jij bent 't.
Niet te geloven dat jij het bent.
Om een of andere reden werden
mensen erdoor aangestoken.
Alsof er een alarmbel
afging in mijn hoofd.
Ik dacht: "Hier is iemand
die het voor elkaar heeft.
"Hier is iemand met het antwoord."
Ik volg u overal heen, meneer Gump.
Dus kreeg ik gezelschap.
En daarna meer gezelschap. En
daarna kwamen er nog meer mensen bij.
Later vertelde iemand me
dat het de mensen hoop gaf.
Daar weet ik niets van af,
maar mensen vroegen me
of ik ze kon helpen.
Zou u mij willen helpen?
lk zit in de bumperstickers.
Ik heb een slagzin nodig
en omdat u de mensen inspireert,
dacht ik
dat u me misschien kon helpen...
Wauw, man! Je liep dwars door
een grote hondenpoep!
Kan gebeuren.
-Wat, poep?
Soms.
En jaren later hoorde ik
dat die man
een slagzin op een bumpersticker
verzon en er veel geld mee verdiende.
Een andere keer rende ik
en iemand die al z'n geld had
verloren met T-shirts
wilde mijn gezicht op een T-shirt,
maar hij kon niet goed tekenen
en hij had geen camera.
Hier, gebruik deze.
Niemand houdt van die kleur.
Nog een goeie dag.
Enige jaren later
hoorde ik dat deze man
een idee had gehad voor een T-shirt.
Hij verdiende er veel geld mee.
Nou ja, zoals ik zei
had ik veel gezelschap.
Mama zei altijd: "Laat het verleden
achter je als je vooruit wil."
En ik denk
dat ik daarom rende.
Ik had drie jaar, twee maanden,
14 dagen en 16 uur gerend.
Stil. Stil.
Hij gaat iets zeggen.
Ik ben moe.
Ik denk dat ik maar 's naar huis ga.
Wat moeten we nu?
En zomaar opeens
waren m'n rendagen voorbij.
Dus ging ik naar huis in Alabama.
Kort geleden, om 14uur25, toen
president Reagan zijn...
..vijf of zes kogels
afgevuurd door een onbekende.
De president werd
in de borst geraakt...
Ik haalde de post op.
En op een dag, zomaar opeens,
was er een brief van Jenny.
Ze vroeg of ik haar
op wilde komen zoeken in Savannah
en daarom ben ik hier.
Ze zag me op tv rennen,
Ik moet met de nummer 9
naar Richmond Street
en dan één blok naar links.
Henry Street 1947, appartement 4.
Daar heb je geen bus voor nodig.
Henry Street is vijf of zes
blokken die kant op.
Die kant op?
-Die kant op.
Prettig om met u te spreken.
Ik hoop dat alles goed terecht komt!
Hoe gaat ie? Kom binnen!
-Ik kreeg je brief.
Dat vroeg ik me al af.
-Is dit je huis?
Ja. Beetje rommelig.
Ik kom net van m'n werk.
Mooi. Airconditioning.
Dank je.
-Ik heb er wat van gesnoept.
Ik heb een plakboek bijgehouden
over je. Dat ben jij.
En dit, door mij ging je rennen.
IK WAS FORREST GUMPS GEHEIME LIEFDE
Ik heb lang gerend. Een lange tijd.
En er...
Luister, Forrest,
ik weet niet hoe ik dit moet zeggen.
Ik wilde mijn ex cuses aanbieden
voor alles dat ik je heb aangedaan.
Want ik was lange tijd
in de war, en...
Hoi.
-Hoi.
Dit is een vriendin uit Alabama.
-Hoe maakt u het?
Volgende week heb ik
een ander rooster, dan kan ik...
Geen probleem.
Ik sta dubbel geparkeerd.
Oké. Bedankt.
Dit is mijn goeie vriend meneer Gump.
Zeg 's dag?
Hallo, meneer Gump.
-Hallo.
Mag ik nu tv kijken?
-Ja, maar niet te hard.
Je bent een mama, Jenny!
-Ik ben een mama.
Hij heet Forrest.
-Zoals ik!
Ik heb 'm naar zijn vader vernoemd.
-Een papa die ook Forrest heet?
Jij bent z'n papa, Forrest.
Forrest, kijk me aan.
Kijk me aan, Forrest.
Je hoeft niks te doen.
Je hebt niks fout gedaan, oké?
Is hij niet mooi?
Hij is het mooiste
dat ik ooit heb gezien.
Maar...
Is hij slim? Kan hij...
Heel slim. Hij is
één van de beste in z'n klas.
Ja, 't is goed. Praat maar met 'm.
Waar kijk je naar?
-Bert en Ernie.
Forrest, ik ben ziek.
Wat, een verkoudheid?
Ik heb een virus en de dokters
weten niet wat het is,
en ze kunnen er niets aan doen.
Je kan met mij mee naar huis.
Jij en kleine Forrest
kunnen bij mij wonen in Greenbow.
Ik zorg voor je als je ziek bent.
Wil je met me trouwen, Forrest?
Oké.
Neem uw zitplaatsen in.
Forrest? Tijd om te beginnen.
Hoi. Je das.
Luitenant Dan.
Luitenant Dan.
-Hallo, Forrest.
U heeft nieuwe benen! Nieuwe benen!
Ja, ik heb nieuwe benen.
Speciaal laten maken.
Titanium. Dat gebruiken ze
voor de ruimteshuttle.
Magische benen.
Dit is mijn verloofde, Susan.
Luitenant Dan.
-Hoi, Forrest.
Luitenant Dan, dit is mijn Jenny.
-Hoi. Goed u eindelijk te ontmoeten.
Forrest, neem je Jenny
als je echtgenote?
Jenny, neem je Forrest
als je echtgenoot?
En dan zijn jullie nu
in de echt verbonden.
Hé.
-Hoi.
Was je *** in Vietnam?
Ja. Nou, ik weet niet.
Soms hield 't lang genoeg op met
regenen en kon ik de sterren zien.
En dan was 't mooi.
Net zoals wanneer de zon
ging slapen in de bayou.
Dan waren er altijd
miljoenen fonkelingen op het water.
Zoals dat bergmeer.
Dat was zo helder, Jenny,
het leek wel alsof er twee hemels
boven op elkaar stonden.
En als de zon opging in de woestijn,
kon ik niet zien waar de hemel
ophield en de aarde begon.
Het was zo mooi.
Ik wou dat
ik erbij was geweest.
Dat was je ook.
Ik hou van je.
Zaterdagochtend stierf je.
En ik liet je begraven
hier onder onze boom.
En het huis van je vader liet ik
met de grond gelijk maken.
Mama zei altijd
dat de dood deel was van het leven.
Ik zou willen dat dat niet zo was.
Kleine Forrest maakt 't goed.
Z'n school begint bijna weer
en elke dag maak ik zijn
ontbijt, lunch en avondeten.
En ik let erop dat hij elke dag
zijn haar kamt en zijn tanden poetst.
En ik leer 'm pingpongen.
Hij is heel goed.
Jij, Forrest.
We vissen veel.
En elke avond lezen we een boek.
Hij is zo slim, Jenny.
Je zou trots op 'm zijn.
Ik ben trots.
Hij schreef je een brief.
En hij zegt dat ik 'm niet mag lezen.
Hij is niet voor mij bedoeld,
dus ik laat 'm hier voor jou.
Ik weet niet of mama gelijk had,
of luitenant Dan.
Ik weet niet of we ieder
een bestemming hebben,
of dat we allemaal maar
rondfladderen in de wind.
Maar ik denk, misschien wel allebei.
Misschien gebeurt 't
wel allebei tegelijkertijd.
Maar ik mis je, Jenny.
Als je iets nodig hebt,
ik ben niet ver weg.
Hier komt je bus. Oké.
Die ken ik.
Dat bewaar ik
voor een spreekbeurt,
omdat grootmoeder
het aan jou voorlas.
Mijn lievelingsboek.
Hier.
Niet...
Ik wou je zeggen dat ik van je hou.
-Ik ook van jou, papa.
Ik ben er als je terugkomt.
Je begrijpt toch wel
dat dit de schoolbus is, hè?
Tuurlijk. U bent Dorothy Harris
en ik ben Forrest Gump.