Tip:
Highlight text to annotate it
X
Molly. Molly.
Molly.
Goede morgen.
Zijn we er al?
Je bent net op tijd wakker geworden
voor het doorknippen van het lint.
Dus dit is thuis.
Nou, eigenlijk is het niet zo veel.
Als je het nog weet, je vader heeft
dit gebouwd als huisje voor het jagen.
En geleidelijk aan,
is hij hier min of meer
permanent gaan wonen.
Net zoals wij.
Ik ben geen expert, maar zou een bank
in het kantoor van een zielknijper
niet comfortabeler zijn?
Nou, dat is niet het enige dat
aan verandering toe is.
Mijn God, gebruiken mensen nog
steeds deze dingen?
Ik *** graag wat ik type.
Ik kom in een soort ritme.
Het klinkt als muziek.
Een bezem veegt mijn stoep ook,
maar toch gebruik ik elke dag de blazer.
Ik het altijd hier gelaten,
recht boven de haard.
Hij heeft het schoon gehouden.
Hij heeft op dit huisje gepast.
Als het van hem zou zijn...
hij heeft er erg goed op gepast.
- Ja, behalve zijn lever.
Ja, nou... dat is dat.
Ik heb de waterpomp gevonden.
Denk je dat het...?
Oké, probeer het maar.
Bedankt voor je hulp, Byron. Als ik
iets kan doen, aarzel dan niet.
Dat had je niet moeten zeggen.
Ik zou je er aan kunnen houden.
- Nou, hou je haaks.
Ziet er goed uit.
Je heb het wat opgeknapt, hè?
Ik ben van plan morgen
aan het boek te beginnen.
Misschien neem ik de Underwood
wel mee naar de boot...
en probeer een paar pagina's
op papier te krijgen,
vissen naar nieuwe ideeën.
Dat was een grapje.
Alleen voor de lol, echt.
Wat?
Het vissen naar...
laat maar.
Je zou mee moeten gaan.
Je zou...
een deken mee moeten nemen
en op de kade uitspreiden.
Het wordt al warmer, misschien al wat zon.
Het zou je goed doen.
Er moet hier nog steeds
veel gebeuren.
Het dak stort nog niet in.
Je kunt best even vrij nemen.
Vind je niet dat we de laatste twee
jaar al genoeg vrij hebben gehad?
Maar we zijn er pas net.
Ik wil niet bekvechten.
- Dat probeer ik ook niet.
Laten we ons niet voor de gek houden.
We zijn hier niet met vakantie.
Dit is geen pauze in ons leven.
Dit is het.
Zo is ons leven.
Ik wil er niet over nadenken hoe het
zou kunnen of moeten zijn.
Het gaat toch goed, Moll.
- We zijn platzak, Robert.
Nou, dat kan ik niet tegenspreken.
Nee, nee!
En...
tot zover is mijn dag naar
de kloten.
En jij?
- Ik heb meer water nodig.
Dr typeslee op de Underwood
is kapot.
Je zou zeggen dat die dingen
zijn gemaakt dat je
ze tien hoog van een gebouw
kunt afgooien
en je er nog steeds Oorlog en
Vrede mee kunt uittypen.
Ik moet er voorzichtig mee omgaan
als ik er de hele dag op zit te tikken.
Ik ga wat bruine rijst koken,
en misschien kan ik wat blikjes
zwarte bonen warm maken.
Wat vind je van eend?
Weet je, Chantrelles
beweert dat ze de beste
eendfricassee hebben
van alle Franse winkels
in New York.
Maar... er gaat niets boven
om de schiethagel
uit een wilde eend te halen.
Wil je dat wegleggen?
Asjeblieft. Je hoeft niet...
Rustig aan, Molly.
Dit ding is niet geladen...
Wat is hier aan de hand?
Wat?
Molly, heb jij het geladen?
Als je rijst wilt, hebben
we meer water nodig.
Waar zijn ze?
- Wat?
Laat me met rust.
- Waar zijn ze?
Goed.
Het is niet wat je denkt.
Nee, daar ben ik van overtuigd.
Na 10 jaar samen in de stad
te hebben gewoond,
wil je nog steeds geen peperspray
in je tas hebben, Molly.
En nu...
Wat? Ben je nieuwsgierig?
Wil je weten hoe het moet?
- Robert.
- Nee, hou dit vast.
Hou vast, Molly.
Er kunnen er vijf in.
Eén in de kamer,
maar dat wist je al...
vier in het magazijn...
- Stoppen.
Je hebt er meer dan een nodig, toch?
- Stoppen.
Pillen kunnen uit je maag worden
gepompt.
Maar dit zou wel werken,
nietwaar Molly?
Hoe kan ik een kogel tegenhouden?
Waar ga je naar toe?
- Nee. Niet doen.
Ik raakte niet alleen
mijn dochter en mijn vader kwijt,
nee, ik verlies verdomme alles.
Wacht. Robert.
Kom op.
Kom op, schat.
Kom op.
Zo is het goed.
Oh, onzin.
Is dat goed?
Dat wist ik niet.
Ik moet zeggen...
ik heb van je gezelschap
genoten, maar...
Ik moet verder.
Hallo? Is daar iemand?
Beweeg je niet.
Daar gaan we.
Schat, je voelt er helemaal
niets van.
Hé.
Hé, jezelf.
Ik had je daar niet gezien.
Ben je hier om me te beroven
of zoiets??
Wat ben je met haar aan het doen?
Nou, niets waar jij iets mee
te maken hebt.
Het zijn...
politiezaakjes.
Sir, u moet het geweer laten
vallen.
Heb je het gehoord? Ik vroeg je...
- Die handboeien.
Zeg dat nog eens?
Ik wil dat je haar die
handboeien afdoet.
Waarom zou ik dat doen?
- Ik wil dat jij ze omdoet.
Dat ik ze omdoe?
- Verdomme, doe ze aan!
Waarom zou ik zoiets doen?
Nee.
Oké, blijf daar staan.
Ik ga met dit gesprek niet verder
zonder hulp.
Ik zei, stop!
Weet u wat de term "belemmering
van de rechtsgang" inhoud, meneer?
Ik meen het.
Beweeg je niet.
Help...
- Ik meen het!
Blijf van de auto weg.
Verdomme. Blijf weg...
Robert? Oh, schat.
Ga nooit meer op zo'n deze manier weg,
nooit.
Molly.
Ik weet niet wat ik moet doen
als ik jou kwijt raak.
Molly, je moet naar me luisteren.
Jij hebt alles vol gehouden,
ik weet dat.
Ik ben egoïstisch geweest,
Ik was zo'n egoïst.
Nee.
Ik moet je iets laten zien.
Wat moeten we doen?
Onder normale omstandigheden zou
ik de politie bellen, maar...
Weet je zeker dat hij haar
wou vermoorden?
Of ik daar zeker van ben?
Nee, Molly. Dat ben ik niet.
Ik weet zeker dat het een standaard
procedure van de politie is
om met een steen op het
hoofd van de verdachte te slaan.
Schreeuw niet tegen me.
Ik probeer het alleen te begrijpen.
Ik vind dat we moeten vertrekken.
- Wat?
We laten haar in de hut achter
en smeren hem direct uit de stad.
Ze heeft een dokter nodig.
We kunnen haar hier niet achterlaten.
Molly, als ik me hier mee ga bemoeien
en het uit ga leggen,
doe ik dat telefonisch vanuit mijn
advocatenkantoor in New York.
Robert, kijk eens naar haar.
- Kijk naar mij.
Ik heb bloedspatten op me...
van twee verschillende mensen.
Oké.
- Oké.
Neem alleen je kleren mee.
Laat verder alles achter.
Haast je.
Het is al goed. Het is goed.
Alles is voorbij.
Het is goed.
Je bent nu veilig.
Doe me dit niet aan.
Oh, God, ja.
Molly?
Ik ben hier.
Wat ben je aan het doen?
- Ik laat haar niet alleen.
Molly... hoe graag jij en ik
het juiste willen doen...
iets zegt me dat we haar
alleen moeten laten en vertrekken.
Als we de politie niet kunnen vertrouwen,
welke keus hebben we dan?
Ik redde haar leven. Verder dan dat
gaat onze verantwoordelijkheid niet.
Ik weet het.
- Oké.
Maar ik maak haar
mijn verantwoordelijkheid.
Waar ga je naar toe?
Het is niet zo dat je maar met je vingers
hoeft te kippen en alles is weg.
We zullen bezoek krijgen.
Ik moet op gaan ruimen.
Oh, God.
Jesus.
Oh mijn God.
Heb je hem vermoord?
Ja.
Goed.
Eerst, mijn naam is Robert.
Dat heeft Molly me verteld.
Ik ben Rae.
Afkorting van Regina.
Voel je jezelf al wat beter?
- Het ademen doet soms pijn,
maar ik denk dat ik enkel
wat kneuzingen heb.
Ik wil zelfs niet weten
hoe hij er uitzag.
Ik weet dat je veel vragen hebt
over wat...
er daar is gebeurd,
vooral van wat er is gebeurd
toen je bewusteloos was.
Waar is hij?
Waar is Sheriff Dodd?
Hij zal je nooit meer pijn
kunnen doen.
Rae, ik denk dat het belangrijk is ons
te focussen hoe je daar bent gekomen.
Ben je in gevaar als je
naar huis terug zou gaan?
Nee, ik kan niet terug.
- Waarom niet?
Heb je familie die we moeten
inlichten, of vrienden?
Nee, ik heb niemand.
Maar Rae, als we je helpen
om dit op te lossen...
Nee, laat me hier blijven.
Nog maar voor een korte periode.
Ik wil weten wat je hebt gedaan dat
die man je wilde vermoorden.
Robert!
Wat ik heb gedaan?
Wat bedoel je?
Dat het mijn eigen schuld is?
Zo bedoel ik het niet.
- Ik mag dan niet perfect zijn, mister,
maar ik weet niet wat ik heb gedaan
om zo te worden afgetuigd.
Ik zeg niet...
- Maar ik weet niet
waarom hij mijn handen boeide
achter mijn rug,
en me in mijn gezicht schopte...
- Rae, hij had niet de bedoeling...
... en mijn ***’s uittrok en
mijn benen uit elkaar drukte.
Dat is echt een goede vraag, mister.
Dat wil ik zelf ook weten.
Misschien had je het aan die klootzak
moeten vragen voordat je hem vermoordde.
Wellicht heb je nog wat rust nodig
voordat je vanavond met ons meegaat.
De truck heeft weinig benzine,
maar zodra we in de stad zijn...
Waar ging dat over?
Het zag eruit alsof je haar aanviel.
Dat was ik niet aan het doen.
- Je mag niet van een jong meisje verwachten
dat ze als een rubberband terug veert
nadat ze zoiets heeft meegemaakt.
Je moet haar tijd gunnen.
Weet je nog dat de leraar van Ashley...
- Dat moeten we niet doen.
Misschien moet je wachten totdat die
is afgekoeld.
Je wilt je radiateur toch
niet vernielen.
Ik was verschrikkelijk daar binnen.
Het...het spijt me.
Ik weet dat je niet meende
wat je zei,
Ik ben...
gewoon heel erg boos.
- Dat is begrijpelijk.
Echt waar?
Ik begrijp er helemaal niets van.
Over een tijdje misschien.
Misschien.
Ik denk niet dat die nog verder
afkoelt.
Je hebt mijn leven gered.
Dat heeft nog nooit iemand eerder gedaan.
Bedankt.
Het was voor mij ook de eerste keer.
Er komt iemand de oprit op.
Wat gaan we doen?
- Verstoppen. Ga achterin.
Ze moeten de auto gevonden hebben.
Ze komen voor mij.
Wie komt er voor jou?
Verberg je.
Is daar iemand?
Robert Graves?
Ik heb een verzoek voor u.
Wat heb ik gedaan?
- Nog niets.
Maar we verwachten grote dingen.
Joe Riley.
Aangenaam kennis te maken.
Ik ben eigenaar van de drie
benzinestations in Reedsville.
Hé zoon, is Molly binnen?
Eigenlijk is...ze rust wat uit.
Wat kan ik voor jullie doen, jongens?
We willen hierover met
je praten.
Ik wist niet dat je een fan was.
Ik ga niet liegen. Ik heb geen boek
meer gelezen sinds Johnson president was.
Maar luister, het bestuur van de
bibliotheek wil dat ik jou vraag...
smeek...
zij zeiden smeek.
Ze wilden dat ik smeekte of u vanavond als
gast op de veiling wilde komen.
Een veiling?
Byron en ik zijn hoofd van
de renovatie commissie.
U weet wel,
nieuw dak, computers...
we dachten enkel,
met u in de leiding...
Luister. voor alles,
was uw boek geselecteerd voor
onze Dames Boeken Club.
U heeft een kleine schare
fans in de stad.
Kleine? Er zijn zo'n twintig geblondeerde
dames die het hebben gelezen.
Die zijn in alle staten.
Dus zijn we gekomen om je een lift te
geven als je mocht denken dat die...
oude truck de stad niet meer haalt.
- De stad! Dat is niet zo ver.
Ik weet het niet, Byron...
- Luister,
die oude taarten zeiden als je niet komt
dan organiseren ze een reisje voor fans
morgenvroeg.
Ze menen het echt.
Nou...
Ik neem aan dat ik de truck
moet voltanken.
Nou, bedankt sir.
Aardig dat u dat wil doen.
Doe me een plezier,
biedt niet op de stand met het hert.
Dat schatje is voor mij.
Ben je gekomen om iets te kopen?
Nou, vandaag niet.
De plaats voor winkel is
alleen voor klanten,
dus waarom parkeer je de truck
niet aan de overkant?
Ben je nog steeds open?
Ik ben open of dicht wanneer
ik het zeg.
Nu, tenzij je binnen wil komen...
Ik kende je vader.
Deze truck was van hem.
- Ja, nu is die van mij.
Sommige zaken veranderen als er
familiestukken worden doorgegeven.
Sommige zijn goed.
En andere zijn niet zo goed.
Ja, ik kan het aan je zien.
Je hebt misschien niet de bibbers
zoals je oude heer,
maar jij hebt... jij hebt een paar
flessen onder je bed verstopt, of niet?
Jij lijkt me iemand die iedereen
kent hier in Reedsville.
Stadjes als deze...
of je weet wat iedereen doet,
of je wilt het niet weten.
Ik? Laten we zeggen dat ik een oog
heb voor alles wat duidelijk is.
Nou, ik zal je wat zeggen,
ik verplaats de truck meteen
als ik terug ben.
Goed?
Oké.
Sorry.
Heb ik je laten schrikken?
Nee.
Ik heb een handdoek voor je meegebracht.
Die laat ik achter voor als
je klaar bent.
Ga je weg?
Het is hier een beetje griezelig,
vind je niet?
Wil je dat ik blijf?
Luister, het spijt me
over de show, zoon.
De mensen hier willen graag iedereen
kennen.
Geeft ze de mogelijkheid om
hun gastvrijheid te tonen.
Over gastvrijheid gesproken,
wie is die Nazi in de kruidenierswinkel?
Je bedoelt T. Wallace.
Zei hij dat je de truck moest verplaatsen?
Hij heeft een foto van mijn
kenteken genomen.
Hij is alleen maar boos dat het
vanavond de show van Herman is.
Onze burgemeester, Herman Block,
heeft de hele veiling georganiseerd.
Goede avond
- Ze zijn het niet altijd samen eens.
In naam van het bestuur van
de bibliotheek van Reedsville,
en het Bibliotheek Renovatie Fonds,
wil ik u allemaal graag welkom heten
op de vierde jaarlijkse Bibliotheek Veiling.
Eerst wil ik graag onze
geëerde inwoner en schrijver
bedanken,
om vanavond bij ons te zijn,
Robert Graves.
En zonder verder oponthoud,
onze veilingmeester
en de man die dit allemaal heeft
geregeld,
onze burgemeester, Herman Block.
Heel veel dank voor onze
goede vriend Ruth Kester.
Waarom gaan we niet beginnen?
Ons eerste item
is geschonken door
de Reedsville Photographic Society.
Het is een compilatie van het beste
uit Reedsville.
Laten we beginnen met zeven dollar.
- Hoe goed ken je de burgemeester?
Waarom, hij is wat we noemen het
Oude Reedsville.
Hij zou je zelfs z'n overhemd geven
als hij dat niet meer wilde.
Het is geen verkeerde kerel.
- Tachtig dollar daarachter.
Ik zal je na de show voorstellen.
- 85 dollar!
90 dollar!
- Ruth, wat ben je verdomme aan het doen?
95. Earl is op jacht.
Zeg geen woord meer.
100 dollar.
- 100 dollar.
Big Earl, kom op, schatje.
Verkocht, voor honderd dollar
aan Ruth Kester.
Heb je ooit iemand willen vermoorden?
Mijn haar was ooit zo lang.
Waarom heb je het afgeknipt?
Het zat in de weg. Het klemde tussen
deuren en het verbrandde aan de oven.
Wat?
Toen mijn dochter nog klein was,
lag ze achter me in bed en draaide
mijn haar rond haar vinger.
Soms de hele nacht lang.
Wat deed ze toen je het
had afgeknipt?
Dat heeft ze nooit geweten.
Herman is niet alleen de
burgemeester hier,
hij is een van de grootste
grootgrondbezitters.
De helft van wat je hier ziet
is van hem.
Dus toen het tijd werd het
stadsplein op te knappen,
probeerde Herman de winkel van
T. Wallace te kopen.
T. wilde niet toegeven.
Hij maakte stampij in de kranten.
Maar hij is de enige tegenkandidaat
van Herman
als er herverkiezingen komen.
Dat wordt smerig tussen hen beide.
Een hele show.
Ik wil meer punch.
Toen ze was geboren,
bleef ik maar denken op welke
manier ik haar kon verliezen.
Je hoort zo veel verhalen...
hoe ze midden in de nacht stopt
met ademen.
Mijn dokter zei me dat het...
dat het normaal was.
De meeste moeders zijn geobsedeerd
door het idee wat allemaal kan gebeuren.
Maar met de tijd verdwijnt dat.
En dat gebeurde.
Het ging weg.
Maar nu is het moeilijk om
aan iets anders te denken.
Hoe ik...
Hoe ik haar vond...
in het zwembad.
Als een kind verdrinkt, is de moeder
verantwoordelijk of ze er nu bij is of niet.
Maar ik was er bij.
Het was mijn schuld.
Ik heb dromen,
van die verschrikkelijke dromen,
waar ik ..
opgesloten zit...
onder water en niet kan ademen.
En er is niets wat ik kan doen
alleen me maar voorstellen dat
toen.. ze was alleen...
Het spijt me.
Asjeblieft zeg niets...
zeg hier niets van tegen Robert.
Ik ga het beter doen.
Ik zweer het,
Ik... ga het beter doen.
Luister eens naar me,
doe het gewoon stap voor stap.
Dat is alles wat je kunt doen.
Ik weet het.
Stap voor stap.
Robert had al terug moeten zijn.
Goed. Het zit vast.
Waarom zeg je het me niet nog
een keer?
Heb je gezien wat er is gebeurd?
Ja, dat is hij.
Help eens even, Kendall.
Ik heb helemaal niets gezien.
Ik hoorde wat knallen of zoiets
We proberen hier helderheid
in te krijgen.
Wat is er met jou gebeurd?
Wie zat er in de kofferbak?
Nee, nee. Dit onschuldige spelletje
stopt nu meteen.
Wat doe je?
- Molly, bemoei je hier niet mee.
Ik heb er genoeg van dat
je niets verteld.
Je wilt je wonden likken,
maar dat kan later.
Nu wil ik een paar antwoorden.
Laat me asjeblieft niets zeggen over...
- Ik tel er twee.
Twee lijken.
Ik heb er één gedood,
dat weet ik.
Maar wie is die andere vent, Rae?
Ik kan me niet herinneren dat ik hem gedood heb.
Als je wilt dat ik ga, dan ga ik.
- Oh je wil gaan?
Prima, je kunt gaan.
Wacht.
Voor je gaat wil ik je iets
laten zien.
Laat me gaan.
Laat me los
- Hou je er niet van als mensen je aanraken?
Wat is het?
Waar heb je dit vandaan?
- Uit de politieauto van de sheriff.
Ik heb het al geteld.
Het is 200,000 dollar.
Je bedoelt dat de man die je hebt gedood
dit bij zich had?
Ik denk dat hij iets wilde kopen.
Wat?
- Vraag het aan haar.
Of vind je dat ik het haar
gewoon moet laten zien?
Je wilt haar meer dan iets laten zien.
Dus dram maar door.
Het is niet wat je denkt.
Dat is de burgemeester, Herman Block.
Rae, hoe is dit...
hoe kun je dit toestaan?
Toestaan? Denk je dat ik goedkeur
wat er met me gebeurt?
Chanteert iemand de burgemeester?
als dat wat er gaande is?
Ik wil hier niet over praten...
- Heeft T. Wallace deze foto's gemaakt?
We willen dit gewoon begrijpen, Rae.
Geef me antwoord.
Heeft T. Wallace deze foto's genomen?
Robert, laat haar met rust.
Rae! Stop!
Nu ga je met me praten.
Ik wil alles weten.
Wie zit hier allemaal achter?
Wiens geld is dat?
En wie ligt er in die verdomde kofferbak
- Mijn man.
Hij werd voor mijn ogen vermoord.
Hier.
Mijn man, Robbie Butler.
We zijn allebei opgegroeid
bij het meer.
Op de een of andere manier maakte ons dat
minder dan de mensen in de stad.
Ik heb altijd gedacht dat de
boosheid die hij in zich had...
na verloop van tijd zou overgaan.
Maar dat gebeurde niet.
Nou, dank je, mensen.
Een mooie demonstratie.
We waren in het begin echt
lief voor elkaar.
Maar ik denk dat hij me na
een tijdje ging haten.
Ik geloofde niet meer in hem.
Ik had ook geen geloof meer in
mezelf.
Ik ging werken op het kantoor
van de burgemeester,
net nadat de vrouw van Herman
een hersenbloeding had.
Ze was verlamd aan beide benen
en de rechtse kant van haar lichaam.
Ik typte verklaringen voor de pers, onroerend
goedcodes, speeches, en bedankbriefjes.
Het enige wat ik niet deed was
mijn eigen naam eronder zetten.
Dat was het werk van Mr. Block.
Je zou verbaasd zijn hoeveel papierwerk
daarmee gemoeid is,
voor een stadje als Reedsville,
waar iedereen alles van elkaar
wil weten.
Procedures worden niet gevolgd,
de wet wordt genegeerd.
Mr. Block.
Ik wilde net gaan sluiten.
Ik wist niet dat...
Het is in orde.
Dit is geen goed jaar voor ons
geweest, is het niet Rae?
Nee, sir.
Weet je, ik ben niet zo'n
gelovige man,
maar er is een stukje uit de Bijbel
dat vast zit in mijn hoofd.
Het betreft Filippijnen,
hoofdstuk vier, vers zeven.
Geef je vrede,
die voorbij alle begrip gaat.
Geef je vrede...
die voorbij alle begrip gaat.
Als je liefde hebt gemist...
is het moeilijk de aanraking van
een man te weigeren.
Van iedere man.
Het was geen liefde,
Maar wat het ook was...
we hadden het nodig.
Toen veranderde alles.
Wat?
Ga zitten, Rae!
Robbie...
het lijkt erop
dat je vrouw hier een....
verdomme,
waarom iets zeggen als de foto's
voor zichzelf spreken?
We hebben een ontevreden
inwoner in de stad,
die zichzelf voordoet als
amateur-fotograaf.
Hij dacht dat hij burgemeester
Block te pakken had in een..
laten we het een compromitterende
situatie noemen.
En nu loop ik elke avond door de
stad om die vent in de gaten te houden,
de troep van Herman op te ruimen,
terwijl ik thuis naar het worstelen
had kunnen kijken.
Maken wij ook deel uit van die
rotzooi waarover je het had?
Ja, jullie hebben de burgemeester
veel last veroorzaakt
en het wordt tijd dat jullie
verdwijnen.
Je bent een smeerlap, Dodd.
Misschien kun je beter de politie
bellen.
Ik heb een beter idee.
Nee.
Kom op.
Kom op, schat.
Kom op, schat.
Ik wil aan deze ophef
een einde maken.
Mijn moeder zei altijd,
Reedsville is op z'n mooist
in je achteruitkijkspiegel.
Daar heeft ze gelijk in.
Als de truck op stoom loopt, heb ik
genoeg brandstof om in de stad te komen.
Ik ga tanken, kom meteen terug,
en we smeren hem.
Pak alleen wat kleren in,
meer niet.
Kan ik je even spreken?
- Ja.
Pakken we de spullen uit de schuur
ook in?
Daar hebben we het later nog over.
De plek waar ze de auto van de sheriff uit
het meer trekken,
is maar een paar km van hier.
Binnen een mum van tijd zijn ze hier.
Nou, we vertrekken meteen,
met z'n drieën.
Met ons drieën?
Ik blijf maar denken aan iets wat
mijn oude heer ooit heeft gezegd.
En dat is?
De twee moeilijkste dingen om
te vangen op deze wereld,
zijn een vliegelarve
en een jonge vrouw als ze liegt.
Je gelooft haar niet?
- Ik weet het niet.
Haar verhaal beantwoordt
alle vragen, maar...
Je zag dat de sheriff probeerde haar
te doden, wat denk je daar van?
Ik denk dat 200,000 dollar veel
geld is.
Ik blijf wachten totdat er een
verhaal in mijn schoot valt,
en nu kijk ik naar een
grote zak met poen.
Door ons is de tussenpersoon
dan uitgeschakeld, denk je niet?
We hebben niet het recht
om het te houden, Robert.
Dat hebben hun ook niet.
Denk er eens over, Molly.
Zelfs als we het gelijk delen
helpt het ons uit de problemen.
We moeten er vanaf. Ik weet niet
waarom je het eigenlijk hebt gepakt.
Je weet niet waarom ik het gepakt heb?
Sinds de dood van Ashley is er geen
dag geweest dat je me er niet aan hebt
herinnert dat we bankroet zijn en dat het
leven geen waarde meer had.
Dat is niet eerlijk.
Nee, ik heb iedere cent die we hadden
gebruikt om haar in leven te houden.
Zeg dat niet.
- Want jij kon het niet loslaten.
Ze zeiden dat er een kans was...
- Er was geen kans, Molly!
Jij had het in je hoofd gezet,
dat ze naar huis zou komen.
Ze zou nooit meer naar huis komen.
Ze was hersendood, Molly.
De machine ademde voor haar,
en liet haar hart kloppen.
Denk je niet dat als er een kans was geweest,
ik daarvoor mijn rechterarm zou hebben gegeven?
Ik heb alles gedaan.
Alles.
Zij was ook alles voor mij.
Ik denk niet dat je dat gelooft.
Ik kan dit niet meer, Molly.
Ik heb niet meer de kracht
voor ons beide.
Alleen, ik...
Ik heb het geprobeerd, maar...
Ik weet niet wat je wil.
Ik wil jou.
Ik wil weer een gezin zijn.
Wat wil je?
Ik wil stoppen met dingen regelen.
Ik wil niet lager verantwoording
nemen
voor alles wat om me heen
verkeerd gaat.
Ik wil Mn leven terug.
- Laat mij je dan helpen.
-asjeblieft?
Weet je wat me helpt, Molly?
Een grote zwarte zak.
Wat te heet voor een kampvuur,
denk je niet?
Is dat een van je verhalen?
Ja, volgens mij krijgen we dan
een beter kampvuur.
Je houdt iets voor me
verborgen.
Ik heb dit onder de bank gevonden.
De geheime liefdesrelatie van mijn vader
met whisky.
Mijn moeder had de voorkeur aan
een andere vrouw gegeven.
Maar het is niet zo dat een fles een
bedreiging vormt om je man te verlaten.
Mijn vader dronk.
Maar hij was geen zielige dronkelap,
hij was gelukkiger dan ik.
En jij?
Gelukkig of verdrietig?
Waar is Molly?
Die slaapt.
Dus... laten we praten.
We kunnen beter niet kijken
naar het morele aspect,
maar meer naar gerechtigheid.
-Gerechtigheid?
Je bedoelt in relatie met wat
er in de schuur aan de hand is?
Daar hebben we het nu over.
Dat is het punt.
Je praat een beetje overdreven.
Ik probeer het te begrijpen.
De burgerlijke rechtspraak gaat
tussen twee mensen,
of twee partijen
die niets zonder redelijke twijfel
hoeven te bewijzen
want die zijn niet uit op bloed.
Waar zijn die dan op uit?
Geld?
- Geld.
Je neemt wel de lange weg, hè?
Bij de burgerlijke rechtspraak heb je
alleen de overhand van bewijs nodig.
Minder te bewijzen, dus?
Het is makkelijker om te veroordelen.
Sigaret?
-Nee, ik rook al.
Dus in onze situatie...
mogen we niet afhankelijk zijn van
de stad Reedsville
om de schuldige te straffen en
de onschuldige te beschermen.
Een van hen heeft geprobeerd je te doden.
Hoe kan er dan gerechtigheid zijn?
Dit klinkt alsof je
weet waar je over praat.
Dus...
Dit is tussen ons en hen, goed?
Dit is een civiele zaak.
En omdat de schuldige partij al met
z'n leven heeft betaald, ik bedoel...
Ik denk niet dat we moeten aarzelen
als we schade oplopen en worden bestraft
voor het bedrag van 200,000 dollar.
Het spijt me. De wind is
erg warme.
Het is lekker hier.
Kom er ook in.
En ons gesprek?
Ons gesprek? Zelfs als ik deel was
van dat gesprek
zou ik elk woord omdraaien.
We delen het.
Niet met z'n drieën, twee.
De laatste dagen gaat het over jou
en mij. Niemand anders.
Ben ik met je eens.
Zie je nu wat een goede aanpak
kan bereiken?
Je hebt mijn leven gered.
Ik vind alles goed wat je wilt.
Wil je het geld houden?
Hou het.
Als je mij wilt...
Nee.
Dat gaat niet gebeuren.
Als ik in je ogen kijk zie ik
dat je geen genegenheid hebt gehad,
zoals ik.
Bovendien zei je dat we niet naar de
morele kant zouden kijken.
Ik kan niet...
- Relax.
Mn hoofd.
Nee, ik voel me duizelig, ik kan niet...
-Sluit je ogen.
Je hoeft niets te zien.
Ik mag dan wel ouderwets zijn,
maar geen enkele dame tankt hier haar
eigen benzine.
Waar was je toen ik je nodig had?
Een zoen van een zo mooie dame
zo vroeg op de dag.
als Robert bij je?
Volgens mij is hij wandelen.
Hij moet eerder op zijn geweest dan ik.
Typische kerels, die schrijvers.
Een beetje.
Wil je even bij de bibliotheek stoppen?
Ruth heeft een cadeautje voor je.
Ze voelt zich rot omdat ze nog
niet bij je op bezoek is geweest.
Dat hoeft ze niet te doen.
- Ik weet het, maar je begrijpt het wel,
ze is een oude vrouw, en als ze
iets in haar hoofd heeft,
gaat het op haar manier
of je moet er voor boeten.
Ik begrijp het.
Bedankt.
Hallo daar.
Ik heb geklopt maar volgens mij
was je niet binnen.
Ik was bij het meer.
-Beten ze?
Ik heb niet gevist.
Ik ben Abe Campbell.
Jij moet Robert Graves zijn,
onze inwonende schrijver.
Ik vroeg me af of ik
met je kon praten.
Zullen we naar binnen gaan?
Oké.
- Mooi.
Je woont hier met je vrouw, toch?
Molly, ja
Waar is ze op dit moment?
Ze is in de stad boodschappen doen.
Jammer dat ik haar heb gemist.
Jaag je?
Een beetje, toen ik nog een kind was.
Dat is het oude geweer van Mn vader.
Nou, het is oud maar groot genoeg
om een damhert neer te leggen.
Maar de meeste herten zijn naar
het noorden vertrokken
door de uitbreiding van de
voorsteden.
De prijs die je voor de
vooruitgang moet betalen, denk ik.
Het was een slecht seizoen
om te doden.
Het spijt me Mr. Graves,
ik moet u vragen
met me naar de stad te gaan.
Waarom?
Ik hoop dat we je vrouw kunnen treffen.
Er is een incident bij het
meer geweest.
Iets verschrikkelijk ergs.
Ik heb opdracht u beide op te halen
voor ondervraging.
Jullie zijn niet de enige twee
waarmee we praten,
maar jullie zijn de laatste op
mijn lijst.
Nou, ze kan elk moment thuis komen.
Het is belangrijk, sir.
Ik stel uw medewerking op prijs.
Ik doe alles om te helpen.
Ik doe even een zuiver hemd aan.
Goed dan.
In orde.
Ben je klaar?
Ik ben klaar.
Ik dacht dat wanneer je besluit om weer
naar het oosten te verhuizen,
je iets wilt hebben dat je aan
ons doet herinneren, hier is het.
Het is een stapeltje foto's.
Ik dacht dat je ze wel zou waarderen.
Dat is heel vriendelijk.
Dank je, Ruth.
Ik zal dat recept voor je halen.
Ruth? Wie is deze vrouw op
de schommel?
Als je die zwart-wit foto bedoelt...
dat is Rae Butler.
Ze werkt op het kantoor van de burgemeester.
Haar rokje is wat te hoog opgetrokken
naar mijn smaak.
Maar haar familie komt van de andere
kant van het meer,
zij en haar opgeblazen echtgenoot.
Hij maakt echt goede foto's,
vind je niet?
Is haar man fotograaf?
- Hij is ons zwarte schaap,
Altijd moeilijkheden en diefstallen.
Maar burgemeester Block had een baantje
voor hem in het fotolab.
En hij dook erin zoals
een eend in het water.
Ik vind het erg goed als iemand de
echte roeping in z'n leven heeft gevonden
zelfs als hij een beetje
onbetrouwbaar is.
Ik heb het gevonden.
Molly?
Wil je hier iets van?
- Nee, bedankt.
Ga zitten.
Hoelang verblijven jullie al in dit
huisje van je vader?
We zijn er begin van de
maand ingetrokken.
Alleen voor recreatie?
Ik werk aan een nieuw boek.
- Oh, is dat zo?
Heb je de laatste week iets
vreemds gehoord?
Nee, dat heb ik niet.
Heb je nog andere geweren dan
die daar?
Nee.
En die is niet van mij.
Die was van mijn vader.
Ik begrijp het. Dus je bedoelt
dat je er nooit mee hebt geschoten?
Nee. Niet meer sinds ik twaalf was.
Ik moet echt met je vrouw praten.
Zij kan u niets vertellen wat
ik niet kan.
Daar twijfel ik niet aan.
Maar je leeft hier vijf kilometer
van de plaats waar een moord is gepleegd.
Een moord?
- Ja, een dubbele moord. Ja, sir.
Ik heb niets gehoord.
Deze moorden zijn afgelopen week
gepleegd.
Heeft u iets gehoord waarvoor
u geen verklaring heeft.
Zoals?
Dat probeer ik uit te zoeken.
Kijk, officier...
Ik heb de langste tijd van mijn leven
New York gewoond,
en als ik geweerschoten had gehoord,
dan zou ik dat hebben geweten.
Weet je het zeker?
- Zeker weten.
Dat is tocht wat vreemd,
vind je niet?
Wat?
- Ik heb niets gezegd over geweerschoten.
Ik sprak alleen over moord.
Raar dat je dat aanneemt.
Officier, we hebben heel wat over
dat geweer gepraat.
Dat is wel een aannemelijke
verklaring.
Weet je wat?
Als je het zo stelt...
begrijp ik het.
Weet je zeker dat je geen
soda of iets anders wilt?
Nee, dank je.
Ik ga eens kijken of mijn
compagnon
je vrouw bij de kruidenierswinkel
heeft gevonden.
Blijf zitten.
Zeg eens...
heb je ooit in het leger
gezeten?
Nee.
Mijn vader was in Korea.
Waarom?
- Dat vroeg ik me af.
Nee, nee, de zoeklamp.
Hij is achterom gevlucht.
Robert?
Robert?
Robert?
Waar ga je naar toe,
Shakespeare?
Verdomme.
Klootzak.
Klootzak.
Jij was het.
Jij en je man zijn dit begonnen.
Nee. Maar we hebben het wel afgemaakt.
Dat dachten we tenminste.
Hoe kon je zoiets doen?
Je man zulke foto's laten maken?
Molly, hoe dankbaar ik ook ben
voor wat je voor me hebt gedaan,
ik ga hier niet op een standje
van jouw staan te wachten,
wat een man en vrouw wel of
niet moeten doen.
Robert is vannacht niet naar huis gekomen.
Waar is hij?
-De politie heeft hem meegenomen.
Waarom zou ik je geloven?
- Dat maakt me echt niet uit.
Het zal niet lang meer duren
of ze komen voor mij.
Dus wil ik dat je zegt waar
het geld is.
In het kluisje,
waar het altijd was.
Nee daar ligt het niet, Molly!
Zeg me nu waar het ligt.
Zeg jij me waar Robert is.
Je bent net een huismusje.
Weet je dat, Molly?
Als er niemand is in je eigengebouwde
huis om voor je te zorgen,
kun je in een vuist worden
fijngeknepen.
Ik ben sterker als je denkt.
Probeer deze eens.
De laatste keer dat ik Robert
heb gezien was gisteravond.
En ondanks dat hij
echt dronken was,
was zijn geest echt scherp.
Tenminste daar leek het op
toen ik boven op hem lag
en hij boven op mij.
In me.
Je bent niet sterk genoeg
voor hem, Molly.
En dat weet je.
Dus denk ik dat je niet weet
waar het geld is.
Omdat jij niet meer in zijn
gedachte bent.
Je maakt geen deel uit van
zijn leven.
Je bent zwak, Molly.
Je bent niets dan een zielig, zwak...
Grijp hem.
Verdomme, Molly,
Hier heb ik geen tijd voor.
Geef het op.
Wat vind je van waar ik mijn
truck heb geparkeerd?
Waarom moest je hem zo slaan?
Hij vluchtte. We gingen achter hem aan.
Wat is jouw probleem?
Doe de handboeien af.
Ik zei doe ze af.
Byron, de dag dat ik een order
van jouw uitvoer
is de dag dat ik mijn eigen zak
kan likken.
Doe ze af.
Je hebt me gehoord, Campbell.
Doe ze af.
Sorry voor de stank hier, Mr. Graves.
Onze wederzijdse vriend T. Wallace
staat erop de winkel open te houden,
ondanks dat er niet veel vraag
meer is naar paardenvoer.
Het ligt hier maar en wordt
nat en beschimmeld.
Het is ruimteverspilling, T.
- Dat maak ik wel uit.
Dat zal dan wel.
Mag ik gaan zitten?
Wees nou niet pissig op die
oude Byron hier.
Hij wil gewoon het beste voor jullie,
zoals wij allemaal.
Jouw vader was zoals wij het graag
"oud Reedsville" noemen.
Je familie is begraven op
Magnolia Hill, zoals die van ons.
Daarom hebben we besloten om
je te beschouwen, Mr. Graves,
als iemand van ons.
Iemand waarvoor we graag
willen zorgen.
Ik kan voor mezelf zorgen.
Dat, uh...
valt nog te bezien,
denk je niet?
Je...
bloed daar.
Daar ga je.
Nu bevind ik me in een erg
beschamende positie.
Dat weet ik.
Ik heb al je posities gezien.
Je bedoelt met die smerige foto's,
neem ik aan?
Daar wil ik je een paar
vragen over stellen.
Waarom vraag je het niet aan hem?
Hij heeft ze gemaakt.
Je bedoelt T?
Nou,
we hadden onze meningsverschillen
de laatste jaren,
maar zoiets zou hij me nooit
aandoen.
Waarom is hij dan hier?
Jij hebt z'n broer gedood.
Sheriff Dodd.
Diegene die jij hebt doodgeschoten
en in Chitwick Lake hebt gedumpt.
Nou, stront blijft in ieder geval
niet drijven, denk ik.
Kappen.
Je moet toegeven dat het
een leuke was, T.
Ga zitten en relax.
Kom op
Zoon, zij is een slecht mens.
Zij en die man van haar.
Zij hebben de foto's gemaakt.
Zij zijn de oorzaak van deze troep.
Jij hebt die foto's gezien,
ik kan me voorstellen dat jij
er ook een zwarte zak op hebt gezien.
Als Rae daar in die hut is, dan maak
ik me zorgen over Mollys veiligheid.
Die Rae Butler is een heftige vrouw.
Zo zoet als een perzik uit Georgia,
kan ik je wel zeggen.
Maar misschien zeg ik dat wel
tegen iemand die dat al weet.
Jij hebt ook al van die
perziktaart geproefd, of niet?
Wat wil je van me?
Mr. Graves,
wij zijn het.
Dit is de commissie.
Wij maken de dienst uit in Reedsville.
Als je zegt dat je niemand
hebt gedood, dan is dat zo.
Jij hebt niemand gedood.
Dat klopt toch, T?
Zoals hij al zei,
je kunt deel uitmaken van Oud Reedsville.
Byron brengt je terug.
En jij geeft ons terug
wat van ons is.
Daarna... is het voorbij.
Klaar. Finito.
Onze handen zijn allemaal
smerig genoeg
om het zo te kunnen spelen.
En nu, ga je haar nu vermoorden?
Nee.
Nee, nee.
Die kans hebben we gemist,
helaas.
We geven haar wat geld
en we zetten die trut op de bus.
Robert, we moeten dat geld ophalen.
Alleen jij en ik.
Daarna is alles vergeten.
Hoe krijg je het voor elkaar?
Hoe krijg je al die gekken
om je vingers gewikkeld?
Wij zorgen voor onze stad.
Zoals ik al zei...
wij zijn Oud Reedsville.
Wacht.
- Sorry, Molly.
Robert mag je zo niet vinden.
Rae.
Niet doen.
Ik zal hem zeggen waar je bent
als ik heb gekregen wat van mij is.
Niet doen
Rae... nee.
Stop de truck.
Dit is nooit de bedoeling geweest.
Ik woon hier al heel mijn leven.
Ik begrijp het.
Je zorgt alleen maar voor jezelf.
Ik heb ook begrepen dat mijn
vader je graag mocht.
Er konden zoveel mensen voor
hem klaarstaan,
jij was er ook voor hem.
Ga naar huis, naar Ruth.
Nee.
Verdomme.
Nee.
Waar is het?
Dus je bent er nu tegen?
Wat is er met jou gebeurd?
Ben bij Mn vrienden blijven hangen.
Leuke mensen, echt.
Waar is Molly?
-Waar is Mn geld ?
Dat geld koopt je leven terug.
Dat van ons ook.
Waar is ze?
Je houdt van een recht door zee
gesprek.
Ik weet het over jou en
je man Robbie.
Ik weet wat je hebt gedaan.
Ik zeg je, Robert,
je kunt ze alletwee niet vertrouwen.
Ze aarzelen niet om een kogel
in jou of mij te pompen.
Ik heb hier genoeg van.
Robert, begrijp je het niet?
We wilden gewoon opnieuw beginnen.
We wilden weg,
ergens waar niemand ons kent.
Het is niet dat ze niet hebben
gekregen wat ze wilde.
Robert.
Asjeblieft, Robert.
Ik ben er niet trots op,
maar ik heb het verdiend.
Ik wilde... gewoon een nieuw leven.
Is dat niet wat jij ook wilde?
Of misschien een leven met mij samen.
Ik *** bij Molly.
Geef me nu mijn geld.
Nu, als je dat wilt,
doe het dan nu.
Waar is Molly?
Dat heb ik je gezegd! Heb ik je niet
gezegd dat ze ons allemaal zullen vermoorden?
Ik gooi je voor de honden als
je me niet verteld waar Molly is.
Als je ons hier uitkrijgt, dan breng
ik je naar haar, ik zweer het.
Je zegt me nu waar ze is.
Bukken.
We maken er hier nu meteen een
eind aan,
voordat het uit de hand loopt.
Ik heb genoeg, maar ik kan er maar
een paar tegelijk afschieten.
Denk eraan, je hebt maar zes rondjes,
dus verspil geen munitie.
Het spijt me, Robert.
Je verdient dit niet.
Ja, dat doe ik wel.
Je bezorgt me veel werk vandaag.
Weet je, ik begrijp jou niet.
Zoals ik het zie, heb ik je alles
gegeven wat je hebt.
Maar daar hing een prijskaartje aan.
Ik had geen keus met je
dierbare gulheid.
Je hebt recht op je eigen mening,
maar hier heb je geen recht op.
Ik ken niet veel meisjes die
genoeg geduld hebben
om de hele nacht bezig te zijn
om je lul omhoog te krijgen.
Je kunt ook wel met die zieke
vrouw van je in bed kruipen,
want van onderen ben je net
zo verlamd als zij is.
Rae, dat is een vuurwapen.
Dat is erg gevaarlijk.
Richt het asjeblieft niet op me.
-Geef me Mn geld.
Rae...
richt dat ergens anders op.
Geef me Mn geld!
Oké, goed.
Je hebt...
je hebt het verdiend...
Je hebt het verdiend.
Ga je me neerschieten, Rae?
Echt?
Dan doe het maar.
Ga je gang.
Ik dacht het niet.
Herman?
Geef je vrede
dat elk begrip te boven gaat.
Ja, zo gaat het ongeveer.
Jij hebt haar vermoord, of niet?
Is Molly dood?
Ze was al lang dood,
vind je niet?
Ik heb me bedacht.
Ik wilde niet doodgaan in Reedsville.
Dat dacht ik ook altijd.
Je zou er minstens 'n tijdje
weg moeten.
Ik ben nooit oostwaarts gegaan
of naar de Rockies.
Ja? Nou, ik wel.
Ik zal je zeggen...
Reedsvilles is net zo goed
om te sterven als elke andere plek.
Als jij het zegt.
Tot kijk, Robert.
Wat doe je nu, Molly?
Stap voor stap.
Goed zo, Molly.
Ik meen het.
Goed zo.
Schat, ik dacht dat ik je
kwijt was.
We hebben wel ergere dingen
als dit overleeft.
Weet je dat je typemachine
kapot is?
Het is jammer.
Dit is echt... een schitterende plek.
Ik heb er genoeg van gezien.
laten we naar huis gaan.
Waar is dat?
Overal met jou.
Vertaald door Grolschboy.