An Affair to Remember - Nederlands Transcript

Ondanks tekenen van onrust aan de beurs van New York, maken de optimisten zich geen zorgen. Goed nieuws voor vrijgezellen. Die maken meer kans op de knappe meisjes nu vrouwenjager Nickie Ferrante de jacht heeft opgegeven. Hij gaat eindelijk trouwen. Mr Ferrante vertrekt vandaag per schip naar New York waar hij wordt opgewacht door Lois Clarke. Lois en haar 600 miljoen dollar. Goeie zet. Ze is niet alleen schatrijk, maar nog mooi ook. Hier is een interessant nieuwtje. Nickie Ferrante stapt in het huwelijksbootje met een vooraanstaande Amerikaanse erfgename. Van een grindmagnaat, meen ik. Haar naam is Lois... Clarke. Zo zie je maar. Signor Ferrante? Is die aan boord? Hier ben ik. Signor Ferrante? Telefoon, uit Parijs. Mr Ferrante, mag ik uw handtekening? Er is telefoon voor me. Ja, met Ferrante. Wie is het? - Verbind maar door. - Bruut. Hallo, Gabriella, - Hou je mond. - Waarom bel je dan? Hoe kon je. Je zei datje van me hield. Je gaat trouwen. Weetje nog watje zei toen ikje de koker gaf? Natuurlijk, lieveling. Ik zei... Ik zei... Hoorje me nog? De verbinding is verbroken. - Welnee. - Centrale... Watjammer. Hypocriet, lk heb 'n mes in m'n hand, Zat dat maar in je rug, Hallo, Mr Ferrante. De naam is Ned Hathaway. - O ja? - Welkom aan boord. Wilt u een potje met ons bridgen? Sorry, maar ik speel vals. Ik kan 't niet laten. Pardon, maar dat is mijn sigarettenkoker. Op heterdaad betrapt. Ik ben juwelendief. - Dat geloof ik niet. - Ik bracht 'm net naar de purser. Hij lag in de... Wacht eens. Hoe weet ik dat ie van u is? Er staat 'n inscriptie aan de binnenkant. "Voor Nicolo..." U bent toch niet die beroemde... Ik heb over u gelezen in Life en Look en... Good Housekeeping? - Mag ik m'n koker? - Momentje. Wat intiem. Ik ken genoeg Frans dat ik ervan bloos. Wat staat er precies? Er staat: "Ter herinnering aan onze nachten op La Gabriella," Dat is haarjacht. U bent 't dus echt. Is dat liedje "I'll Never Smile Again" soms van u? Nee. Maar "Maneschijn over La Gabriella" zit in de pen. Zou het net zo aanslaan als honkbal? Wacht even. Ik zit in de nesten. Had die jachtbewoonster dan ook met rust gelaten. - Ik moet 't bij iemand kwijt. - Niet bij mij. - Ik praat zelf te veel. - Maar u ziet er zo eerlijk uit. - O ja? - Ik kan u toch vertrouwen? - Dat wel. - Mooi. Kom mee. De kapitein ziet er ook eerlijk uit. Ga maar naar hem. - Mijn hut of die van u? - Die van mij. - Mijn hut is om de hoek. - Die van mij is hier. Ik ben niet preuts, ***. Maar ik mag van m'n moeder niet bij vreemde mannen langs. O nee? Heel verstandig van uw moeder. - Hoe heet u? - Terry McKay. Terry McKay, en ik reis alleen. Dat wou u toch weten? - Mag ik? - Ja, ***. Bedankt. Leg daar maar neer. Wat 'n mazzeltje. U hebt m'n leven gered. Ik verveelde me dood. Ik had niet één mooie vrouw gezien. Ik kneep 'm al. "Reizen mooie vrouwen niet meer?", dacht ik. Toen zag ik u. De redding was nabij. Toch? Valt er weleens iemand voor dat geslijm? - Of zou ik daarvan opkijken? - Volgens mij kijkt u nergens van op. Gaat u hatelijk doen? - Dat kan ik ook, ***. - Daar twijfel ik niet aan. - Goed, hier komt ie. - Ik ben één en al oor. Kent uw verloofde de dame van datjacht? Het is haar beste vriendin. Knus, ***. Dit schip gaat veel te hard. We mogen geen tijd verspillen. Het leven behoort te bruisen als champagne. - Ik hou van roze champagne. - Die bedoel ik. Wat let ons om het glas te heffen? Wat? O, nee. - Mag dat niet van 'm? - Nee. - Uw man? - Nee. - Maar 't mag toch niet? - Nee. Waarom is hij niet hier? Hij moest naar Texas voor 'n fusie. Hij vond dat ik ondertussen beter leuk op reis kon gaan. Ik heb geen zakenknobbel. Ik snap er niks van. Hoe meer geld 'n bedrijf verliest, hoe meer winst ze blijkbaar maken. De truc is om 'n ongezond bedrijf te fuseren met 'n gezonde onderneming. - Daar wordt iedereen beter van. - Raar, hè. Hij vindt me niet snugger wat dat soort dingen betreft. - Dat hoeft toch ook niet? - Bedankt. Graag gedaan. - Dus hij vertrouwt u? - Absoluut. - Geen misstappen? - Vijf trouwe jaren. Klinkt vreselijk, hè? Maar 't is waar. Het is niet anders. - Sigaret? - Nee, bedankt. Ik heb geen... Die vurige inscriptie krijgt 'm wel aan. Dat is 'n goeie. Hij is 'n geluksvogel. Het is vast 'n bijzondere vent. Anders kon ik geen weerstand bieden aan zo'n charmant iemand als... Ja, ik voel 'm al. Nou, het was gezellig. En dektennis en bingo zijn ook best leuk. - U geneert u toch niet? - Nogal, ja. - Wat vervelend. - Geeft niet. Ik hoop dat uw trots niet is gekrenkt. Nee, ***. M'n trots en ik gaan 'n blokje om. - Tenzij u... - Met u wilt eten? Graag. Daar is m'n vriend Ferrante. Mr Ferrante, dit is m'n zus en dat is m'n vrouw... Wat las uw kindermeisje u voor, voor 't slapengaan? - Even denken... - De memoires van Casanova? Elke avond. En dan deden we 't licht uit. - "We"? - Ik was maar zo hoog. U hebt vast 'n gelukkige jeugd gehad. Nou en of. - En vrouwen? - O, die. - U hebt er heel wat gekend. - Ik zou 't niet weten. - Of is dat te zwak uitgedrukt? - Het is 'n tikje vaag. Pardon, signor Ferrante. Zal ik deze tafel voortaan voor u reserveren? - Waarom niet. - Dank u wel. - Waar waren we? - Ze waren vast allemaal verliefd op u. - Dat betwijfel ik. - Maar u respecteerde ze niet. - Integendeel. - U bent altijd eerlijk geweest. Ik idealiseer ze. Ik zet 'n vrouw op 'n voetstuk. Hoe beter ik haar leer kennen... Hoe lager dat voetstuk wordt. Voorje 't weet, staat 't te wankelen en valt 't aan diggelen. Zo is 't leven nou eenmaal. Laten we het over u hebben. Nee, vanavond niet. Een ander keertje. - We hebben morgen niks te doen. - Ik wel. Niks ervan. Morgen hebben we 't over mij. Wat 'n lekker weer, hè? Bedankt. Waar waren we? U ging vertellen waar u bent geboren. - Dat is waar ook. - Mr Ferrante? Telegram. Bedankt. Momentje, Miss McKay. - Miss McKay? - Ja? lk heb er ook een voor u. - Bedankt. - Graag gedaan. Momentje, Mr Ferrante. - Van hem? - Van haar? Waar waren we gebleven? lk ging u vertellen waar ik ben geboren. - In Boston. - Ik kan haast niet wachten tot u opgroeit. Niet zo ongeduldig. M'n jeugd was zo voorbij. Ik ging naar New York, waar ik 's avonds van tien tot drie in 'n nachtclub zong. Daarna zat m'n baas me 'n uur achterna en dan ging ik naar huis. - Is 't hem ooit... - Nee, ***. Op 'n avond kwam hij langs. Uw verloofde. "Jij hoort hier niet", zei hij. - Eerlijk? - En ik zei: "O nee?" En toen... Wat? - Hoezo, wat? - Ik dacht dat u wat zei. - Nee, ***. - Sorry. Maar u hebt gelijk. Hij zei dat ik in 'n sjieke flat aan Park Avenue hoorde. Met 'n schitterend uitzicht over de rivier. - Zodat u zich kon ontplooien. - Ik heb hard gestudeerd. - Zang? - En muziek. Kunst, literatuur. Zo wordt u de ideale echtgenote. Dat was de bedoeling. - Is daar iets mis mee? - Nee, niks. Dat dacht ik ook. Daarmee bent u op de hoogte. Mijn leven is 'n open boek. Dat was maar 'n bladzijde. De enige bladzijde. Mag ik even? Dank u wel. - Geen goed idee. - Momentje. - Mooie camera. Mag ik? - Ja, ***. Nieuw zeker? Niet doen. Wat zonde. Dat was niet aardig. - Dat had u niet moeten doen. - Ik weet 't. We mogen niet samen gezien worden. Daar komt geroddel van. Laten we maar afscheid nemen. - Is dat nietjammer? - Dag. U bent toch niet ***? Voor u? Nee. Deze reis duurt nog dagen en ik kan niet tegen eentonigheid. De zon schijnt, ga lekker wandelen. En als 't regent? Nee, het is beter van niet. Beter voor u, bedoelt u. Wie bij u is, staat in 't nieuws. Ik wil m'n foto niet in de krant. Dus ik ga m'n eigen weg. Net als u. Help. Hier, laat mij maar. Wat ben je zwaar. - Problemen? - Help 'n handje. Hij is zwaar. Kom op, makker. Loslaten. - Andersom, pa. - Bedankt voor de tip. Hoe kwam dat nou? lk zat klem. Kon je niet naar beneden? - Je bent me er eentje. - U ook. - O ja? Hoezo? - ledereen heeft 't over u. - Je meent 't. Wat zeggen ze? - Geen idee. Als ze over u beginnen, moet ik de kamer uit. - Waarom weet ik niet. - Neemt u 't maar over. Doe voortaan voorzichtig. Straks bezeerje je. - Zo heb ik als kind m'n been gebroken. - Hoe is het er nu mee? - Goed. - Wat zeurt u dan? lk zeur niet. Sorry, ***. Champagne, graag. - Verkoopt u sigaretten? - Bij de steward. - Hebt u roze champagne? - Ja. Dan probeer ik die. Goedenavond. Champagne, graag. - Hebt u roze champagne? - Natuurlijk. Dank u wel. Hallo. Ik heb 'n tafel alleen besteld. Ik ook. Toch jammer. Het was zo gezellig gisteravond. - Spreekt u Gaelisch? - Vloeiend. Hoe zeg je "maken dat we wegkomen"? Wie hebben we daar. Nou, zeg. Dat is weer leuk geregeld. We dachten ze voor de gek te houden. - Wat zei u? - Dat we ze voor de gek dachten te houden. Ik versta u niet. U hoeft u niet te verstoppen. ledereen kijkt naar ons. - Ik ga. - Nee, ik ga wel. Ga zitten. - Pardon, dat is van die dame. - Dat weet ik, ik wilde 'm... Hé, die is van mij. Wat is de wereld toch klein. - U hebt m'n sigarettenkoker. - Niet bij me. We leggen vijf uur aan in Villefranche. - Gaat u aan wal? - Ja, op bezoek bij 'n dame. - In ieder stadje 'n schatje. - Dit is m'n oma. - Gelooft u me niet? - Nee. - Wilt u haar ontmoeten? - Reken maar. Kom dan maar mee. - Verbaasd? - Oké. - Een cadeautje voor oma? - Dat klopt. Is 't daar beneden niet mooi? - Doet me denken aan die oude mop. - Welke? - Als 't daar zo mooi is, waarom... - Zijn we dan hier? Dat is inderdaad 'n ouwe. Is je oma geen ouwe mop? Geloof me toch. Wat 'n paradijs. Perfect. Ik begin te geloven datje oma echt bestaat. Nee, maar. Ik ga 'r halen, dan zal ik 't bewijzen. Ze is er niet. Kijk, ze is zeker in de kapel. Hoe gaat 't, jongen? lk ben zo onder de indruk dat ik er bijna van ga fluisteren. Het lijkt wel 'n andere wereld. Het is 't wereldje van m'n oma. Vertel eens iets over haar. Mijn opa was diplomaat. Ze hebben veel gereisd. Na z'n pensioen zijn ze hier komen wonen. Hij is achter de kapel begraven. Ze is gebleven, omdat ze bij 'm wilde zijn. Ze wacht vol ongeduld op de dag dat ze hem weer ziet. - Is dat 'r? - Nee. Dit is Terry McKay. Hoe maakt u 't? Janou dacht datje m'n verloofde was. Pardon, lk zei datje me zo aardig leek. Daar ben ik blij om. Ik ga er even bij zitten. Ik bid tegenwoordig zo lang. M'n arme knieën. Die worden er nietjonger op. - Wat woont u hier mooi. - Dankje wel. - Ik wil nooit meer weg. - Daar ben je veel te jong voor. Ik kan hier mooi op m'n leven terugkijken, maarjij moet nog van alles meemaken. Wat 'n prachtige kapel. - Wil je naar binnen? - Mag ik? - Gaje gang. - Dank u wel. Wanneer ben jij voor 't laatst in 'n kapel geweest? Nou... - Als misdienaar zeker. - Klopt. - Ga ook maar. Het kan geen kwaad. - Oké. - Dan ga ik theezetten. - Ik help wel. - Dit is Marie. - Hallo. Dit is m'n vriend Marius. Marius heeft er drie kinderen bij. Marius zegt dat Frankrijk mannen nodig heeft. Dus heeft hij zeven dochters. - Kom mee naar de rest van m'n gezin. - Ga maar. - Zeker weten? - Ik wil met Miss McKay praten. Janou, aardig zijn. Ik zal je niet verklikken. - Zal ik u helpen? - Dankje wel. Veel jongelui houden niet van huishoudelijke klusjes. Wij waren thuis met z'n tienen. Wie niet meehielp, kreeg geen eten. Wat 'n mooie kamer. M'n man was verzamelaar. Hij hield van mooie dingen. Ik ook. Ik heb geen huishoudster. Ik heb er twee overleefd. Ik ben te oud om 'n nieuwe op te leiden. Bovendien dacht ik met 80 wel dood te zijn. Nu ben ik al 82. Ik moet sparen voor m'n oude dag. Heel verstandig. - Vind je 'm mooi? - Nou, prachtig. - Nickie? - Lang geleden. Wat goed. Hij heeft veel talent. Dat wist ik niet. Helaas is hij erg kritisch. De kunstenaar in hem schept, en de criticus vernietigt. - Daarom heeft hij 't opgegeven. - Watjammer. Bovendien heeft hij 't te druk met 't goede leven. - Zal ik? - Graag. Alstublieft. Dit bezoek is 'n hele belevenis voor me. Ik doe alsof ik kalm ben. - Dat lukt me aardig, of niet? - Nou en of. - Alstublieft. - Dankje. Ik hou veel van Nicolo. Als klein jongetje wond hij ons om z'n vingers met z'n pianospel. Daarna ging hij schilderen. Het ergste is dat hij overal zo goed in is. Een manusje van alles? Alles gaat hem gemakkelijk af. Hij is in de ban van de kunst die hij niet beoefent, het onbekende, het meisje dat hij nog niet kent. Had ik 'm dan maar niet leren kennen. Nee, jij bent anders. Ik moet bekennen dat ik me zorgen over hem maak. - Soms ben ik ***. - Waarvoor? Dat 't leven Nicolo ooit met 'n hoge rekening presenteert. Maar nu hij jou heeft, voel ik me beter. Mij? Echt? Ja, jou. Had ik dat vertrouwen maar. Dat komt wel als je 't nodig hebt. Dat ligt in je aard. Met de juiste vrouw komt 't wel goed met Nicolo. Ik heb alle zeven dochters van Marius gezien. - Ik heb leuk met z'n vrouw gepraat. - Had maar met hem gepraat. Ga niet op m'n hoed zitten. Waar hebben jullie 't over gehad? - Daar zou je van opkijken. - Dat zal wel. Ik wed dat Janou 't woord heeft gevoerd. Als jij als jongetje je zin niet kreeg, ging je op de grond liggen trappelen. O ja? Je had metje andere oog moeten knipogen. - En wat zei jij? - Datje dat niet meer deed. Nu geneerje je als je je zin niet krijgt. Thee? Help me onthouden dat ik dat niet uitleg. Ja, ik *** wel 'n kopje. Janou, ik heb iets voorje. Kom maar kijken. - Ik ben te oud voor cadeautjes. - Helemaal niet. - Je moet geen geld verkwisten. - Het was niet duur. - Hoe heb je dat gedaan? - Uit m'n hoofd. Dankje wel. Dit is André, m'n man. Het is 'm sprekend. Wat 'n interessant gezicht. - Heb je dat uitje hoofd gedaan? - Ja. - Ben je er blij mee? - Ontzettend. Ik heb 'm al heel lang, maar ik wist niet ofje 'm wou. Ik zei toch dat hij talent had. - Hier, voorjou. - Dankje. Bedankt. Voor mij. Ik wil 'n toost uitbrengen. Ik weet niet hoe ik 't moet zeggen. Heeft 't te maken met z'n aanstaande huwelijk? Laten we zeggen... Nog 'n prettige reis terug. Bedankt. We moeten zo weg, ben ik ***. We hebben 'n fijne dag gehad. Voor we gaan, moetje iets voor ons spelen. - Kom op. - Dat zou leuk zijn. - Moetje m'n handen zien. - Geen smoesjes. - Janou was concertpianiste. - Vroeger. Je hebt er zelf om gevraagd, ***. Ik hou niet van dat geluid. Zou u dit niet omdoen? Dankje wel, kind. - Mooi, ***. - Vind je? Nou en of. Ooit krijg je 'm van me. Dat hoeft niet. Ik wil 't graag. Verder ga ik niet. Dit is de grens van mijn wereldje. Een volmaakte wereld. Fijn dat ik mocht komen. Dag. Het allerbeste. Tot ziens, lieve Janou. Ik kom gauw weer langs, en ik zal je schrijven. - Graag. - Echt. Niet piekeren. Dag. Ik kon je niet vinden. Ik ben bij je hut geweest... Je hebt gehuild. Door de emotie. Ik wil je bedanken. Ik heb nog nooit zo'n fijne dag gehad. Je was heel lief voor m'n oma. - Ik schrijf haar 'n brief. - Leuk. Laten we 'n eindje wandelen. Niet meer huilen. Ik zei al, dat komt door de emotie. Het zal veel golven doen opwaaien, Nickie. Ja, we zijn vandaag van koers veranderd. Ik breng je naarje hut. Liever niet. Welterusten. Moment. - Wat doe je hier? Het is riskant. - We hebben veel te bepraten. Dat weet ik, maar ze mogen ons niet samen zien. We moeten snel iets bedenken. We hebben 'n probleem. Laten we 't niet gecompliceerder maken dan 't al is. Ik kan beter nadenken als jij er niet bij bent. Dus gajij in jouw hut nadenken, dan denk ik hier. - Oké. - Wat zullen we elkaar missen. Wat zeg je dat lief. - Goedemorgen. - Van 't zelfde. Moetje horen... - Blijf in beweging. - O jee. Wacht, niet weggaan. - Heb je al iets besloten? - Nee, doorlopen. - Ik mis je. - Ikjou ook. - Waarom bel je niet vaker? - Ik doe m'n best, maar... - Wat wou je zeggen? - Niks. Kunnen we niet samen eten? In de hut? Het nieuws zou zo de ronde doen. De bemanning roddelt ook. - Andersom. Ik word duizelig van je. - Ik ook. Wacht even. Schat... Luister schat, ik... Eigenaardig. - Goedenavond. - Is Miss McKay er al? - Wilt u bij haar zitten? - Nee, ze eet liever alleen. Ze is bijna klaar. - Neem de vissoep. Heerlijk. - Hartelijk dank. - Graag gedaan. - Hou je mond. Binnen. - Hallo. - Dag, Mr Hathaway. Miss McKay. Waar is Ferrante? Hoe moet ik dat weten? lk hoorde dat hij waarschijnlijk hier was. U gaat te ver. Ik heb Mr Ferrante niet gezien... Hallo, Terry. - Dit boek is iets voor u. - Ik heb 't gelezen. Lang niet gezien. Ik dacht dat u van boord was. We hebben nergens aangelegd. Mocht ik u niet meer zien: een plezierige aankomst. Dank u wel, Mr Ferrante. Het was me 'n waar... Willen jullie iets voor me doen? - Wat dan? - Deze foto's signeren. We hebben er drie gekocht. - Gekocht? - Van wie? De scheepsfotograaf. Ze hangen op 't promenadedek. Ze verkopen goed. Mr Hathaway, we denken erover. Waar kan ik u vinden? - In de cocktailbar of 't restaurant. - Natuurlijk. - Die is niet slecht. - Het is niet om te lachen. We hebben zo ons best gedaan om ze voor de gek te houden. Ik vind 't heel naar voorje. Ik vind 't minder erg dan ik dacht. - Het was dom om ons zo te verstoppen. - Ik weet 't. Zullen we ons dan maar onder de meute begeven? Vooruit dan maar. We hebben tenslotte niks te verliezen. Het is de laatste avond. Laten we ervan genieten. Hallo, Hathaway. Zullen we van partner verwisselen? Dat doet iedereen de laatste avond. Wat enig. In uw geval maken we 'n uitzondering. Ik krijg geen hoogte van die vent. Leuke overtocht. Hallo. - Even 'n luchtje scheppen? - Ik laatje 't roer zien. Ik pak m'n jas. Waarom kan 't zo niet doorgaan? - De kapitein vindt 't niet goed. - Niet? Hij weigert om 't schip te keren. De meeste passagiers schijnen naar huis te willen. Gek, hè? lk zie z'n probleem. Hij kan moeilijk alleen voor ons de oceaan over. Als je vraagt waar ik aan denk, spring ik overboord. Morgenochtend zijn we in New York. Komt hij je afhalen? En zij? Reken maar. Wat maakt 't leven toch zo moeilijk? De mensen? Ben je verliefd op 'm? Nu niet meer. Ik heb nog nooit 'n spat uitgevoerd. Dat is me niet ontgaan. - Wat zei je? - Niks. - Wel waar. - Wat dan? Dat ik dol ben op dure dingen. Bontjassen, diamanten, noem maar op. - Zei ik dat? - Roze champagne. Aan dat leven zijn we gewend. Het is moeilijk om daar... Hou je van bier? Het is weer 's wat anders. Mijn vader dronk bier. 's Ochtends vroeg. Dronk hij bier? Later op de dag dronk hij van alles. De winter is koud voor mensen zonder warme herinneringen. We hebben de lente al gemist. Dit is m'n laatste kans. Voor mij ook. Nu of nooit. Wat klinkt dat eng. We mogen deze kans niet voorbij laten gaan. - Al heb je nooit gewerkt... - Dat wil niet zeggen dat ik 't niet kan. Nee, natuurlijk niet. Stel dat ik... Als ik het 's zes maanden probeer, om te zien of... - Of wat? - Nou, stel... - Wees realistisch. - Oké. Als ik zes maanden heel hard werk, wat zou jij dan doen? Wat bedoel je precies, Nickie? lk wil goed genoeg zijn om je ten huwelijk te vragen. Nickie, dat is 't liefste... Je stem sloeg over. - Omdat... - Ik weet waarom. Ik ga naar bed. Om te gaan liggen woelen en piekeren. Morgen hoorje meer. Dat wordt 'n lange nacht. Voor mij ook. Het huwelijk is 'n grote stap. Ik weet 't. - Hou je van kinderen? - Ja. - Ik was *** dat... - Ik had geen tijd om me aan te kleden. - Ik viel pas om vijf uur in slaap. - Ik heb geen oog dichtgedaan. Luister goed. Als alles goed gaat, komen we over zes maanden... Hier, ik heb 't opgeschreven. Moet ik 't nu lezen? "Lieveling." Ben ik dat? "Op 1 juli heb je om 5 uur 'n afspraakje." Er staat niet waar. - Zeg jij 't maar. - Geen idee. Boven op het Empire State Building? Perfect. Hemelser kan 't niet in New York. De 102e verdieping. Neem de lift. Doe ik. - Als het niet lukt... - Zo moetje niet praten. - Niet vergeten. - Pas op jezelf. Nickie, liefste... Wat ben ik blij je te zien. - Ik ook. Goeie reis gehad? - Niet slecht. Even stilstaan voor de foto, graag. - Mag ik er ook een? - Ja, ***. Zo? Nog een? Prachtig. Bedankt. Pardon, ik heb 'n afspraak. Wat heerlijk datje er weer bent. Het is fijn om terug te zijn, Ken. Schat, de auto staat daar. - Wat is er? Zullen we? - Ja. - De auto staat daar. - Mooi. Ik moet metje praten. Kom mee, hier is 't rustig. - Wat krijgen we nou? - Had ik dat niet verteld? Ze willen 'n TV-interview. In ruil geven ze geld aan m'n favoriete goede doel. - Dat vind je toch niet erg? - Had je dat niet kunnen zeggen? Dan was je nooit van boord gegaan. - Camera één, close-up. - Dit is Mr Lewis, de interviewer. - Mr Fulton Q. Lewis. - Robert. - Robert Fulton, aangenaam. - Robert Q. Lewis. ledereen doet dat. U bent laat, Mr Ferrante. De uitzending begint zo. Ga zitten. Ik stel vragen, en dan... Hoe is z'n gezicht? Het glimt. Hebt u bezwaar tegen make-up? Harry, poeder. - Het is zo voorbij. - Ik hoop 't. Is dat witte overhemd in orde? Te fel. - Hebt u geen blauw overhemd? - Niet bij me. Geeft niet, 't lukt wel. Ik stel 'n paar vragen. Over hoe jullie elkaar hebben leren kennen, wat de plannen zijn. Ga lekker zitten. Nog vijf seconden, Mr Lewis. Let op de camera. Als 't lampje rood is, zijn we in beeld. Het is rood. Hallo, welkom bij het programma Huis Aan Huis, dat wordt gesponsord door Benton Babyvoeding, Benton Bouwt Betere Baby's, Vandaag zijn we bij Miss Lois Clarke, een van de rijkste erfgenames van Amerika, U maakt zo kennis met Miss Clarke en haar verloofde Nickie Ferrante, We gaan 't hebben over hun romance, De kranten staan er vol van, De hele wereld praat erover, Maar eerst,,, Denkje dat ze verliefd zijn? lk zou 't niet weten, Gladys. Ik wil die Ferrante wel eens zien. Die man is 't neusje van de zalm. Spelbreker. Terry, lieveling... Ik herinner me je zoenen heel anders. Je bent 't toch niet verleerd? Moet dat ding aan? Ben je nou nog niet omgekleed? Je hebt toch genoeg tijd... Ken, we hebben veel te bepraten. In deze jurk kan ik beter nadenken. Ik had gehoopt dat de reis je goed zou doen. Je ziet 'n beetje pips. Was 't een zware overtocht? Een beetje wel. Dat programma leek me best leuk. Een interview met Lois Clarke en Nickie Ferrante. - Mij boeit 't niet. Jou wel? - Ja. Prima. Hebt u 't leuk gehad in Europa? Wilt u daar iets meer over vertellen? Zat Ferrante niet bij jou op 't schip? - Dat klopt. - Heb je 'm ontmoet? Was hij charmant? Fascinerend? Onweerstaanbaar? Sorry. Dat had ik niet moet vragen. Mr Ferrante, is dit uw eerste ervaring met echtelijk geluk? Hoe zegt u? Of dit de eerste keer is dat je gaat trouwen, Gaat u uw vrouw onderhouden in de stijl waaraan,,, - Wat komisch. - Hoe? lk word kunstschilder, Zo ga ik m'n vrouw onderhouden, Daar gaat heel wat verf in zitten, U hebt al 'n huis vol meesterwerken, Inderdaad, lk wist niet dat je,,, - Toch word ik kunstschilder, - Eerlijk? - Dat had je toch opgegeven? - Dat was dom van me, - Nickie heeft vast allerlei plannen, - Dat klopt, Mooi, Wanneer gaan jullie trouwen? - Zo snel,,, - Momentje, Over zes maanden, Die krijgt 'm nooit naar 't altaar. Zes maanden? Prima, Heel erg bedankt, Miss Clarke, U ook, Mr Ferrante, Tot zover ons interview,,, lk wil je dat toch vragen. Vond je Ferrante onweerstaanbaar? Ken, ik vind 't heel erg. Ik had 't niet gepland. Het gebeurde gewoon. - Schat, dat slaat nergens op. - Dat weet ik. - Je moet realistisch blijven. - In de liefde? - Je weet wat ze over 'm zeggen. - Ja. Wat gaje doen? Geen idee, Ken. Ik ga terug naar Boston en zoek 'n baan. - Als zangeres. Tot hij... - Tot hij wat? Hij kan je niet onderhouden. Terry, trouw met me. Dat had ik eerder moeten vragen. Maar 't is toch niet te laat? Terry, kijk me aan. Ik ben verliefd. Ik ook. Kun je 'm verkopen? lk doe m'n best. - Had je geen model? - Te duur. Klopt er iets niet? Je bent iets vergeten. Hoezo? - En deze? - Ook uit m'n hoofd. M'n middageten. - Zie je dat 't een vrouw is? - Dat wel. - Maarje wilt niet met 'r gezien worden? - Ik betwijfel 't. Als ik m'n vrouwelijke klanten mocht vertellen wie 'm geschilderd had, was ik 'm zo kwijt. Die Ferrante is verleden tijd. Maar "Rossi" zegt niemand iets. Als je je eigen naam gebruikt... De oude Ferrante is dood en de nieuwe Rossi heeft honger. Wat wil je, in drie maanden? Het penseel gehoorzaamtje hand. Dat ding weet niet datje altijd je zin krijgt. Je bent verwend. Maar dat penseel weet dat niet. Hij kan je je zin niet geven. Ik had gehoopt datje ze kon verkopen. Ik wil m'n eerste dollar verdienen. Dan moet ik maar 'n baan zoeken. Stop je met schilderen? Het is 't enige wat ik kan. Maar ik moet snel veel geld verdienen. Ja, ***. Maar eerst neem ikje mee uit eten. - Betaal me maar terug als je beroemd bent. - Zo mag ik 't horen. Eigenaardig. Dat ik dat vergeten ben. Nou ja. BOSTONS SJIEKSTE NACHTCLUB PRESENTEERT: TERRY McKAY Goed nieuws. Ik heb een van je vrouwen verkocht. Die ene met de... Voor 200 dollar. Je eerste dollar is binnen. - Wat heb jij? - Ik ben blij. Ik ben schilder. Nou en? Dat ben ik al jaren. Dank u wel, dames en heren. Dit is m'n laatste optreden, dus ik wil iets voor u zingen wat me na aan 't hart ligt. - Hebt u uw riem om? - Ja, ***. - Daar is 't Empire State Building. - Bedankt. Miss McKay, m'n lievelingsklant. Leuk u weer te zien. Miss Webb, kijk eens wie er is. We vroegen ons al af waar u was. En hier bent u. - U ziet er leuk uit. - Ik weet 't, niet hier gekocht. - Waar bent u toch geweest? - In Boston. - We hebben u gemist. - Bedankt. Ik u ook, Miss... - Lane. - O ja, Miss Lane. Ik wil iets speciaals voor... Ik laat u aan Miss Webb over, Miss McKay. Ik moet naar 't kantoor. Het is me 'n waar genoegen. - Wat hebt u in gedachten? - lets onweerstaanbaars, niet te duur. - En roze. - Geen probleem. Ik heb precies wat u zoekt. Geef Miss McKay wat ze wil, maar hou haar aan de praat. - Dat wilde ik maar weten. - Dacht u dat ze niet kon betalen? Daar sta ik van te kijken. Dag. - Dit is schattig. - Aan de korte kant. - Dit hoort erbij. - Ga weg. Is dit niet prachtig? Heel mooi, maar ik heb m'n keuze gemaakt. - We sturen 'm op. - M'n adres krijgt u nog. Dat weet ik nog niet. - Alstublieft. - Niet op de rekening? lk weet 't. Toch maar niet. Terry, hoe is 't metje? Wat doe jij hier? Hoe wistje dat ik... O. Bedankt voor de hulp. Sorry Ken, maar ik heb geen tijd. - Hoe laat is 't? - Vijf voor vijf. - Leuk om je te zien. - Ik wil metje praten. - Ik heb haast. - Ga iets met me drinken. - Ik moet weg. - Ik heb je veel te zeggen. Bel me maar. O nee, dat kan niet. Ik ga trouw... - Gaje trouwen? - Ja, en zo kom ik te laat. - Hoe laat is 't? - Vier voor vijf. Vaarwel, Ken. Veel geluk. Als je ooit iets nodig hebt, iemand om van te houden, bel me dan. Dat doe ik. - Vaarwel, Ken. - Dag. Veel geluk. Ik ben in alle staten. Het Empire State Building is die kant uit. Ik stap hier uit. Ik heb haast. - Hier. Hou de rest maar. - Waar is de brand? lk ga trouwen. U mag me als eerste feliciteren. Wie heeft er nou haast om te trouwen? - Gaat u naar beneden? - Nee. - Gaat u naar beneden? - Hoe laat is 't? Tien over vijf. Ik weet wat ik doe. Geef me m'n zin. Keer 't schip. Ik wil 't schip keren. Nickie, help me om 't schip te keren. Je bent sterker dan ik. Ik kan 't niet alleen. - Rustig. - Ik kan niet zonder 'm. Nickie, waar ben je? Help me. Het schip moet keren. Ik moet... Gaat u naar beneden? De foto's zien er slecht uit. Of ze ooit weer kan lopen? Dat durf ik niet te zeggen. Wat erg. U hebt wel begrepen dat ze niet om mij roept. Ze was op weg naar haar aanstaande. - Weet hij hoe ze er aan toe is? - Nee. Tot u weet hoe 't uitpakt, en dat duurt nog even, wil ze niet dat hij 't weet. Het is 'n schat van 'n vrouw. Dat vind ik ook. Ze wil u spreken. Ga maar vast. Ik kom zo. - Hallo, Ken. - Dag, Terry. Ik heb 'r verteld dat ik dacht dat ze 't niet zou redden. Ik had u mooi te pakken. Ik heb de pastoor over ons verteld. Hij gaat werk voor me zoeken. Of niet? - Eerst beter worden, Terry. - Dan zoek ik iets voorje. Doe 't rustig aan. Bedankt voor wat u voor m'n zoon doet. Nou wordt hij niet zo'n sufferd als ik. Niet zo bescheiden, Mr Bugsy. Ik ben zo dom als 't achtereind van 'n varken. - Bedankt. - Bedank pastoor McGrath liever. Dank u wel, eerwaarde. Hierheen kijken. Molly heeft de mazelen, dus ik val voor haar in. Klaar? Nu dan. Goed kijken. We mogen geen flater slaan. Kom binnen. Nickie, wat leuk. Kom binnen. - Hoe is 't? Nog even streng? - We zullen zien. Je hebt ze al klaarstaan. Kom maar op metje kritiek. Zes maanden werk. Je hebt niet stilgezeten. Ik heb er wel 50 van de klif gegooid. - Waarom deze niet? - Die is inderdaad knudde. Ik weet precies hoe je je voelde toen je deze schilderde. Je vond jezelf heel zielig. Dat was in augustus. Hier was je kwaad. Je raakte overje gebroken hart heen. Gebroken hart? Daar doe ik niet aan. - Maar goed ook. - En deze hier? Daar wou ik 't net over hebben. Hier ben je 'n echte schilder. Bedankt. Ik ben er zelf ook blij mee. Alles wat ik te zeggen had, heb ik op 't doek gezet. De langdurige isolatie heeftje geleerd... Ik neem wel aan. Vergeet niet watje wou zeggen. Met de verfwinkel van Courbet. Nickie? lk las datje vandaag aankwam. Lois, wat gezellig. Hoe wistje waar ik was? lk heb je hotel gebeld. Nickie, ik denk dag en nacht aan je. Heb je zin om... Het is lief aangeboden, maar ik kan vanmiddag niet. Watjammer. Echt niet? Toch bedankt. M'n dag is weer goed. Maar kun je vanavond niet? lk laat 'n kaartje voorje wegleggen. Probeer te komen. En nog iets... Maak geen plannen voor na de voorstelling. - Wat hebben we goed zicht. - Wat? Dat we zo'n goed zicht hebben. - We hebben genoten. - Bedankt. Graag gedaan. Mr Ferrante brengt me naar huis. Nog 'n prettige avond. - Waar wil je heen? - Zeg jij 't maar. Het is jouw avond. Ik ben zo lang weggeweest. Weetjij niks? M'n jas. Terry, mag ik 't hem niet vertellen? - Ik ga hem halen. - Niet doen. Wat 'n pech. De eerste keer datje weer uit kunt, loop je hem tegen 't lijf. En ik kon niks zeggen dan "hallo". De voorstelling is afgelopen. Zullen we gaan? lk ben zo terug. - Dag, Lois. Bedankt. - Dit was geen goed idee, of wel? - Vrolijk kerstfeest, Lois. - Jij ook, Nickie. Tot ziens. Ik kan 't niet uitstaan dat ikje zo vroeg naar huis moet brengen. Zo is 't leven nou eenmaal. Terry, ik vraag 't nog een keer. Waarom mag ikje niet helpen? Goed, ik leg 't nog een keer uit. Hij zou niet willen datjij me geld gaf. Dus ik ook niet. En jij zou niet willen dat ik naar 'm toeging als ik beter werd. - Hij heeft recht op de waarheid. - Nee. Hij zou voor de behandeling willen betalen, en dat kan hij niet. En als ik niet beter werd... Ik moet er niet aan denken. Tot ik weer kan hollen, komt hij er niet achter. Het gaat goed met me. M'n werk betaalt genoeg. Als alles goed gaat en ik niet zeur, geeft de kerstman me volgend jaar misschien m'n zin. Vrolijk kerstfeest. Hoe voelt u zich, Miss McKay? Kinderen, ik heb slecht nieuws. Ik mag niet mee van de dokter. Het is maar voor 'n paar uur. Het is de kerstvoorstelling. M'n ploegje treedt voor 't eerst op. - Ze is onze coach, dok. - Norman, niet zo onbeleefd. Ze is onze coach, dokter. Het is niet goed voor haar. Moet ze dan toch mee? Probeer 's ofjullie 't zonder mij kunnen. Toe. Alleen 't begin is moeilijk. - Miss McKay? - Ja, Tyrone? We zullen aan u denken. Hopelijk bent u gauw beter. Dankje wel, Tyrone. Hé, waar is Sally? Is ze er niet? - Ze mag niet meedoen. Ze zingt te hard. - Opschepster. Sally maakte maar 'n grapje. Ze wil dolgraag 't podium op. Kom 's hier. Jij gaat met de rest 't podium op. Je doet weer mee, maarje mag ze niet overstemmen. Goed, Miss McKay. Klaar? Oké. - Jullie hebben mij niet nodig. - Kom kinderen, we gaan. - Vrolijk kerstfeest. - Veel succes. Gedraag je. - Vrolijk kerstfeest. - Jij ook, popje. Dit wordt geen leuke kerst voor u. - Dat valt wel mee. - Ziezo. - Mag ik m'n... - Tuurlijk. Heel erg bedankt. Kom gezellig bij ons kalkoen eten. - Bewaar maar 'n boutje voor me. - Doe ik. Als er iets is, geeft u maar 'n gil. Dank u wel. U bent lief. - Vrolijk kerstfeest. - U ook. Woont Miss McKay... Hallo, Terry. Wat leuk om je weer te zien. Dat vind ik ook. - Ben je niet lekker? - Jawel, ***. Ik rust alleen uit. Mooi. - Lang niet gezien. - Zeg dat wel. Maar leuk om je weer te zien. Dat zei je al. - Mag ik? - Ja, ga zitten. - Je vindt 't niet vervelend? - Natuurlijk niet. Is dat 't schitterende uitzicht? lk vond 't te hoog. - Je vraagtje vast af hoe ik hier kom. - Nou je 't zegt. Ik zocht in 't telefoonboek naar ene McBride. Ineens zag ik de naam T. McKay. "Zou dat die oude bekende van me zijn", dacht ik. En inderdaad. Ik zei tegen mezelf: "lk heb iets goed te maken met Miss McKay." "We hadden 'n afspraak en ik ben niet komen opdagen." - Je bent niet... - Nee. Dus ik zei tegen mezelf... Ik praat veel in mezelf tegenwoordig. "Zo gaje niet metje vrienden om." "lk moet m'n excuses gaan aanbieden." Vind je niet? Als je niet komt, moetje je excuses aanbieden. Dat ben ik metje eens. Dat is wel 't minste watje kunt doen. Dus hier ben ik. - Wat lief. - Dacht ik ook. Ik heb me vaak afgevraagd hoe 't metje ging. Heus? Ja, heus. Ik heb ook veel aan jou gedacht. Was je niet boos dat ik er niet was? Dat moet toch haast wel. Je hebt gelijk. Aanvankelijk was ik woedend. "Dat kan hij niet maken", zei ik. "Wat denkt hij wel?" Hoe lang heb je gewacht? Lang? Eens kijken. Ja. Tot... Middernacht. En toen? Toen werd ik pas echt kwaad. - Ik stond daar maar... - In de regen. In de regen? Wat dachtje bij jezelf? "lk ga me thuis bezatten." - Maar dat heb je niet gedaan. - O nee? Nee. Nou ja, eventjes. Een maand. - Kun je 't me kwalijk nemen? - Helemaal niet. Ik had je op z'n minst een briefje moeten sturen. Misschien wistje niet waarje me kon bereiken. Maar als je de kans kreeg, zou je me vragen... Nee, ***. We hadden gezegd dat we ons uiterste best zouden doen. Als een van ons niet kwam opdagen, had dat 'n goede reden. - Hebben we dat gezegd? - Woord voor woord. - Wat is 'n goede reden? - Dus zand erover. Afgesproken? Wil je 'n sigaret? Graag. Dankje wel, Nickie. Fantastisch. Ik kom helemaal hierheen. En nou mag ik niet eens vragen waarom je er niet was. Gek, hè? Vroeger konden we elkaars gedachten lezen. Het is niet meer wat 't was. Niet helemaal. - Het lijkt net... - Ik weet 't. Ik weet niet wat me overkomt, wanneer ik... Geen trouwring, zie ik. - Maar ik dacht... - Gisteravond? Nee, hij was alleen... Ik wilde je niet kwetsen. Hoe gaat 't metjou, Nickie? Dus jij mag wel vragen stellen? Goed, dacht ik. Tot ikjou gisteren zag. Er moet iets tussen ons zijn, besefte ik. Al is 't maar 'n oceaan. Dus ik heb 'n kaartje gekocht. Gaje weg? Vanavond. - Ben je gelukkig? - Ja. - En jij? - Geen idee. Ik vrees voor de toekomst, wat ze van me denken. "Daar heb je die rare schilder die zo'n hekel aan vrouwen heeft." - Waarom zouden ze dat zeggen? - Hij zwerft de wereld rond. Tegen elke vrouw zegt hij: "Tot over zes maanden." - En zijn ze er? - Altijd. Op piramides, kathedralen, de Eiffeltoren. Als 't maar hoog is. Ze wachten vergeefs op 'm. En waar is hij? Hij wacht ook. Zo kun je niet doorgaan. Dat is niet goed voorje. Je vergistje. Alweer. - Zullen we over iets anders praten? - Graag. - Vrolijk kerstfeest. - Ik zou 't bijna vergeten. Wie had gedacht dat we samen kerstmis zouden vieren? lk heb 'n cadeautje voorje. Bedankt. Ik heb niks voorjou. Ik had je niet verwacht. Geeft niet. Het is geen kerstcadeautje. Daarom kwamen m'n brieven terug. Als ikje adres had geweten, had ik 'm opgestuurd. Ze wilde 'm aan jou geven, weetje nog? Dus daarom ben ik hier. Vaarwel, Terry. Vaarwel, Nickie. Ik heb 'n schilderij van je, met die sjaal om. Ik wou datje 'm had kunnen zien. Courbet roept erover. Ik wilde 'm niet kwijt, maar er was geen reden om 'm te houden. Ik wilde er geen geld voor, want... Courbet vertelde me dat 'n vrouw in de galerie er weg van was. Haar reactie deed me aan jou denken. Courbet heeft 'm aan haar gegeven. Hij zei dat ze geen geld had, en bovendien zat ze... Ze zat... Dus hij mocht 'm van mij aan haar geven. Courbet zei dat ze 'm heel graag wilde. Dus nou heeft zij 'm. Het is tenslotte kerstmis. Je weet wat 'n goedzak ik ben. Schat, kijk me niet zo aan. Waarom zei je niks? Was 't mij maar overkomen. Het was m'n eigen schuld. Ik keek omhoog. Het was hemels. Jij was er. O lieveling, maakje maar geen zorgen. Als jij kunt schilderen, kan ik lopen. Alles is mogelijk, toch? Ja, m'n liefste. Ondertiteling: Visiontext DUTCH