Tip:
Highlight text to annotate it
X
Ja, dit is Sunset Boulevard.
Los Angeles, Californië.
Een uur of vijf 's ochtends.
Dat is Moordzaken.
Compleet met rechercheurs
en verslaggevers.
Er is een moord gemeld in een van
die grote huizen in de 10000-nummers.
U leest 't ongetwijfeld in de krant.
U hoort 't over de radio,
ziet het op televisie.
Er is een oude filmster bij betrokken.
Een van de allergrootsten.
Maar voordat het verdraaid wordt,
en opgeblazen...
... voordat de columnisten
het in handen krijgen...
... wilt u misschien de feiten horen.
De hele waarheid.
Zo ja, dan bent u aan 't goede adres.
Want het lijk van een jonge man
dreef in haar zwembad.
Twee kogels in z'n rug
en een in zijn maag.
Geen belangrijk iemand.
Een scenarioschrijver
van een paar B-films.
De stakker.
Hij had altijd al 'n zwembad gewild.
Goed, hij had z'n zwembad.
Alleen bleek de prijs aan de hoge kant.
We gaan een half jaar terug,
in de tijd dat 't allemaal begon.
Ik woonde in een flat
bij Franklin en Ivar Boulevard.
Het zat me allemaal tegen.
Ik had al lang niet
voor een filmstudio gewerkt.
Dus zwoegde ik op originele plots.
Twee per week.
Maar het wou maar niet lukken.
Waren ze niet origineel genoeg ?
Of misschien té origineel ?
Hoe dan ook, ze verkochten niet.
Joseph C. Gillis ?
We komen voor de auto.
Welke auto ?
- Plymouth, 1946. Cal. 40-R-116.
Waar zijn de sleutels ?
Waarom zou ik ?
- Omdat we soepel genoeg zijn geweest.
Je loopt drie termijnen achter,
en we hebben 'n bevel.
De sleutels.
- Of moeten we gaan slepen ?
Maak je niet dik, de auto is niet hier.
- Meen je dat nou ?
Een kennis is ermee naar Palm Springs.
Voor z'n gezondheid ?
Kijk maar in de garage.
- Wij geloven je, en nu geloof jij ons.
Die auto is morgen om 12 uur hier,
of er komt vuurwerk.
Fijne teksten heb je.
Ik had dus 290 dollar nodig.
En snel, anders was ik mijn auto kwijt.
Die was niet in Palm Springs
en ook niet in de garage.
Ik was de financiering ver voor.
Ik wist dat ze zouden komen
en ik nam geen risico.
De auto stond aan de overkant,
achter Rudy's Schoenpoetssalon.
Rudy vroeg nooit naar je financiën.
Hij zag je hakken, en wist genoeg.
Ik had een verhaal
bij Paramount liggen.
Volgens m'n agent werd 't niks, maar er
was daar 'n hoge baas die me wel mocht.
Dat moest ik nu misbruiken.
Hij heette Sheldrake.
Een slimme producer...
... met de bijbehorende maagzweer.
Je hebt vijf minuten.
Waar gaat 't over ?
Over 'n honkballer.
Kortestop, hoog slaggemiddelde.
Hij heeft ooit een overval gepleegd.
En dat weten de gokkers.
Dus hij moet de finale
met opzet verliezen.
Alleen het einde is verrassend.
- Heb je 'n titel ?
Honken bezet. Het ligt hier.
Vraag wat de redactie heeft over
Honken bezet.
20e vind 't machtig,
maar ik vind Zanuck te slap.
Ty Power als kortestop ?
U hebt de man ervoor: Alan Ladd.
Goeie afwisseling voor hem.
Makkelijk te draaien. Veel buitenwerk.
Het hoeft nog geen miljoen te kosten.
En 'n mooie bijrol voor Bill Demarest.
Ex-speler, bal tegen z'n hoofd gehad...
Dag, Mr. Sheldrake. Ik heb een synopsis
gemaakt van Honken bezet.
Maar kijkt u maar niet.
't Is broodschrijverij.
Niets voor Ladd ?
Opgewarmd; nooit iets geweest.
Mr. Gillis heeft het geschreven.
Miss Kramer.
Ik heet Schaefer. Betty Schaefer.
En ik wou
dat ik in de grond kon verdwijnen.
Als ik u kan helpen...
Het spijt me.
Ik vond 't gewoon niet goed.
't Was vlak en banaal.
En wat beveelt u aan ?
James Joyce ? Dostojevski ?
Een film moet iets te zeggen hebben.
O ja: 'n boodschap.
U had Gone With the Wind afgewezen.
Nee, dat was ik. Ik zei:
'Wie kijkt er naar de Burgeroorlog ?'
Misschien vond ik 't niets
omdat ik had gehoord dat u talent hebt.
Dit jaar moet ik eten.
Dus maakt u plot 27-A vlot en glad ?
- Dat zijn vieze woorden.
Net recensenten uit New York.
Dank u, Miss Kramer... Schaefer.
Dag, Mr. Gillis.
- U krijgt The Naked and the Dead.
Zanuck heeft 'n honkbalfilm.
Ik denk echt niet
dat 't een oscar zou winnen.
We zoeken altijd wat voor Betty Hutton.
Zie jij dat zitten ?
- Eerlijk gezegd niet.
Met een dames softbalteam,
en muziek erbij: Best 'n leuke musical.
'In het verre veld.
Het verhaal van een vrouw.'
Ik kan er echt niet om lachen.
Ik moet werk hebben.
Ik heb niets.
- Desnoods aanvullende dialoog.
Er is echt niets.
Mr. Sheldrake...
Kunt u me dan 300 dollar lenen ?
Kan ik dat ?
Vorig jaar moest ik zo nodig een ranch.
Ik geld geleend bij de bank.
Nu heb ik 'n hypotheek om
mijn levensverzekering te betalen...
Daarna reed ik naar het hoofdkwartier.
Dat is Schwab's voor ons:
Kantoor, koffiekransje en wachtkamer.
Wachten.
Wachten op de zak met geld.
Ik regelde tien muntjes,
en begon een SOS te versturen.
Mijn agent was natuurlijk onbereikbaar.
Toen belde ik een vriend van me,
Artie Green.
Goeie vent. Assistent-regisseur.
Hij had twintig dollar voor me.
Dat was niet genoeg.
Toen een paar jaknikkers bij Metro.
Tegen mij zeiden ze nee.
Uiteindelijk vond ik mijn agent,
't stuk schijnheil.
Was hij op zoek naar werk
voor Joe Gillis ?
Hij was druk bezig in Bel Air,
met een golfballetje.
Driehonderd dollar ?
Die kan ik je zo geven,
maar dat doe ik dus niet.
Luister. Ik ben niet alleen je agent
voor 10 procent, maar ook je vriend.
O, ben je dat ?
- Kunst wordt gemaakt op 'n lege maag.
Zo'n talent als 't jouwe
moet geen luxe kennen.
Als ik geen auto heb,
kan je net zo goed m'n benen afhakken.
Kon niet beter. Nu moet je wel
achter je schrijfmachine zitten.
Wat dacht je dat ik deed ?
Ik moet 300 dollar hebben.
Wat jij misschien moet hebben,
is een andere agent.
Op de terugweg
telde ik mijn vooruitzichten op.
De uitkomst was exact nul.
Blijkbaar had ik 't gewoon
niet in me...
... en moest ik kappen met Hollywood
en terug naar huis.
Mijn spullen brachten misschien
genoeg op voor 'n buskaartje.
Terug naar de 35 dollar per week
bij de Dayton Evening Post.
Als 't nog vrij was.
Het leedvermaak van de hele redactie.
Goed. Probeer 't zelf maar eens
in Hollywood. Misschien dat...
Ik stond in de oprijlaan
van een groot, verlaten landhuis.
Aan het eind ervan
lachte iets me toe:
Een grote, lege garage,
die maar nutteloos stond te zijn.
Als je ergens een manke auto
die gezocht werd, kon verstoppen...
De garage had nog een bewoner.
Een gigantische, buitenlandse auto.
Hij had minstens tien op een gereden.
De nummerplaat was uit 1932.
Toen waren de eigenaars
zeker verhuisd.
Ik kon zeker niet terug naar de flat,
nu die bloedhonden me hadden.
Ik moest bij Artie Green zien te blijven
tot de bus naar Ohio ging.
Dan schreef ik ze vanuit Dayton wel
'n kaartje waar het karretje stond.
Het was een grote,
onmogelijke kast van 'n huis.
Het soort dat gekke filmsterren
lieten neerzetten.
Een verwaarloosd huis
ziet er ongelukkig uit.
Dit huis had 't dubbelop.
Het leek op die vrouw
in Great Expectations:
Miss Haversham, met haar mottige
trouwjurk en gescheurde sluier...
... die de wereld haatte
omdat ze een blauwtje had gelopen.
U daar. Waarom bent u zo laat ?
Waarom laat u me zo lang wachten ?
Hierheen.
Ik heb m'n auto in de garage gezet...
Kom maar.
- Ik zal 'm wel weer weghalen...
Voeten vegen.
Toe maar.
U bent niet correct gekleed.
Voor welke gelegenheid ?
- Stuur 'm naar boven.
Naar boven.
Luister nou even...
- Madame wacht.
Op mij ?
Als ik moet helpen met de kist...
Hier moet u zijn.
Hier is 't.
Hij ligt op de massagetafel,
voor de haard.
Hij mocht altijd graag met 'n stok
in het vuur poken.
Ik wil hem in de tuin begraven.
Is dat verboden ?
Geen idee.
- Doet er niet toe.
Ik wil een witte kist,
van binnen bekleed met satijn.
Wit... of diep roze.
Of anders rood. Vlammend rood.
Dan houden we 't vrolijk.
Wat gaat 't kosten ?
En geen fancy prijs omdat ik rijk ben.
U hebt de verkeerde voor zich.
Ik had pech met de auto...
... en ik heb 'm
zolang in uw garage gezet.
Ik dacht dat 't huis leeg stond.
- Dat staat 't niet.
Verdwijn.
- Het spijt me.
En ook van uw verlies.
En rood lijkt me niet geschikt.
Wacht 's.
Uw gezicht komt me bekend voor.
Moet ik mijn bediende roepen ?
Norma Desmond. Van de stomme film.
Een grote ster.
Ik ben nog steeds groot.
De films zijn klein geworden.
Ik wist dat er iets mee was.
- Het is afgelopen met ze.
Ooit boeiden ze de ogen
van de hele wereld.
Maar dat was niet genoeg.
Ze moesten ook de oren hebben.
Dus ze deden hun grote mond open,
en toen begon het gekwaak.
Vandaar de popcorn.
Die is om je oren dicht te stoppen.
Zie ze zitten in hun kantoren,
de geniale geesten.
De idolen hebben ze vernietigd:
Fairbanks, Gilbert, Valentino.
En stelt 't nog wat voor ? Niets.
Ik ben maar een schrijver.
Een schrijver. Nog meer gekwaak.
Een touw van woorden
om de film te wurgen.
Met microfoon voor het gereutel, en
Technicolor voor de uitpuilende tong.
De aap wordt wakker.
Verdwijn ! Max !
Ik ga m'n handtekeningenboek halen.
Of 'n bak cement, voor uw voetafdruk.
Ik ga al weg.
Wacht 's even.
U bent dus schrijver ?
Waarom ?
- Ja of nee ?
Dat ben ik bij de bond.
En u hebt films geschreven ?
Jazeker. Wilt u een overzicht ?
Ik heb een vraag. Kom mee.
Mijn laatste ging over arme boeren.
In de bioscoop bleek ie
op een torpedoboot te spelen.
Best intiem, hé ?
Het tocht in dat orgel.
't Moet eigenlijk weg.
Of 'n beter deuntje leren.
Jongeman, luister.
Hoe lang is 'n scenario tegenwoordig ?
In pagina's.
Donald Duck of Joan of Arc ?
Dit is een belangrijke film.
Ik heb er jaren aan geschreven.
Dit zijn zes belangrijke films.
Salomé. Ik laat DeMille regisseren.
We hebben veel samengewerkt.
- En u bent Salomé ?
Wie anders ?
Ik wist niets van een comeback.
Ik haat dat woord.
Het is een terugkeer.
Naar de miljoenen die me mijn vertrek
nooit hebben vergeven.
Ook goed.
Salomé, wat een vrouw.
Wat een rol.
De prinses verliefd op een heilige.
De dans van de zeven sluiers.
Hij wijst haar af,
zij eist zijn hoofd op 'n gouden schaal...
... en kust zijn koude, dode lippen.
De provincie zal ervan smullen.
- Niet alleen zij.
Lees de scène dat ze 'm laat doden.
Een schrijver steelt je werk.
Ik waag 't erop.
Max, breng iets te drinken.
Ga zitten. Genoeg licht ?
Ik heb goede ogen.
Ga zitten, zeg ik.
Ik had geen dringende afspraken.
Behalve met die financieringsjongens.
En ik had 'iets te drinken' gehoord.
Waarom ook niet ?
Soms is het interessant om te zien
hoe slecht iets geschreven kan zijn.
En dit zag er veelbelovend uit.
Ik vroeg me af wat een grafoloog
zou vinden van haar kinderlijke pootje.
Max kwam met 'n vrachtje
champagne en kaviaar.
Later ontdekte ik dat Max de enige
andere bewoner van het kasteel was.
En nog een paar dingen over hem.
En zij:
Ze zat opgerold als een horlogeveer,
met een sigaret in 'n vreemd beugeltje.
Ik voelde haar ogen
achter die donkere bril:
Ze daagde me uit
om 't niets te vinden.
Of ze smeekte, trots als ze was,
om het wel goed te vinden.
Het was zo belangrijk voor haar.
Gezellig was 't wel:
Dat brok zenuwen, Max,
en die dode aap boven.
En af en toe een windvlaag in het orgel.
Later, bij wijze van
komisch intermezzo...
... verscheen het echte kinderkistje.
Alles ging met
de grootst mogelijke waardigheid.
Het was vast
'n hele belangrijke chimpansee.
De achterkleinzoon van King Kong,
misschien wel.
Het werd elf uur.
Ik was een beetje misselijk...
... van de zoete champagne
en flauwekul die ik las.
Dat allegaartje
van allerlei melodramatische plots.
Maar langzamerhand begon ik zelf
een plot in elkaar te draaien.
En ?
Fascinerend.
Natuurlijk.
Misschien een tikje lang,
met wat herhalingen:
U bent geen schrijfster.
- Ik schrijf met mijn hart.
Dat geloof ik graag.
Dat maakt 't zo bijzonder.
Het kan misschien
iets meer dialoog gebruiken.
Waarom ? Ik spreek met mijn ogen.
't Moet wel ingekort.
- Ik laat 't niet verminken.
Natuurlijk niet.
Maar 't moet geordend worden.
Gewoon 'n redacteur op zetten.
- Wie dan ?
Ik moet 'm wel vertrouwen.
Wat is uw sterrenbeeld ?
Geen idee.
- In welke maand bent u geboren ?
December. De 21e.
Boogschutter.
Die zijn altijd te vertrouwen.
Ik wil dat u 't op zich neemt.
- Ik ?
Ik heb net iets af,
en het volgende ligt klaar.
Dat laat me koud.
Ik ben vrij duur.
Ik krijg vijfhonderd per week.
Over geld zou ik maar niet inzitten.
U komt niet te kort.
Ik zal 't thuis lezen.
Het komt mijn huis niet uit.
U moet 't hier afmaken.
Het is al laat.
Bent u getrouwd, Mr. ?
- Gillis. Vrijgezel.
Waar woont u ?
- Hollywood. Eldonido-flats.
Er was iets met uw auto ?
Dat kunt u wel zeggen.
- Dan blijft u toch hier ?
Ik kom morgen terug.
- Onzin.
Boven de garage is een kamer.
Max wijst 't wel.
Ik was niet ontevreden
met mijn aanpak.
Ik had 't aas uitgegooid,
zij had gehapt.
Mijn auto was veilig,
terwijl ik 't scenario oplapte.
En er viel heel wat te verdienen.
Deze kamer staat al lang leeg.
Geen schoonheidsprijs,
maar voor een nacht...
Ik heb 't bed vanmiddag opgemaakt.
Hoe wist je dat ik zou blijven ?
De badkamer is daar, met handdoeken,
zeep en een tandenborstel.
Het is wel een figuur, Norma Desmond.
Zij was de grootste.
U bent te jong om dat te weten.
In een week kreeg ze
17000 brieven van fans.
Mannen kochten haar lokken
van haar kapster.
Een maharadja kwam uit India
om een zijden kous te vragen.
Hij heeft zich ermee gewurgd.
Ik heb een interessante oprijlaan
uitgekozen.
Dat hebt u inderdaad.
Goede nacht.
Die was dus ook 'n tikje gestoord.
Een hersenbloeding, misschien.
Het hele huis had trouwens iets
verlamds over zich.
Losgemaakt van de normale wereld.
Bezig in slowmotion te vergaan.
Er lag een tennisbaan.
Of: de geest van een tennisbaan.
Met vervaagde lijnen
en een doorgezakt net.
En natuurlijk had ze 'n zwembad.
Wie niet, in die tijd ?
Mabel Normand en John Gilbert
hadden er om middernacht gezwommen.
En Vilma Banky en Rod LeRock.
Het was nu leeg...
Of niet ?
Er gebeurde nog meer.
De laatste gang van die harige,
oude chimpansee.
Uitgevoerd
met de grootst mogelijke ernst.
Alsof ze haar enige kind begroef.
Was haar leven werkelijk zo leeg ?
Het was allemaal heel vreemd.
Maar het zou nog vreemder worden.
Die nacht had ik een verwarde droom.
Het ging over een orgeldraaier.
Ik herkende hem niet,
maar het orgel was zwart omfloerst.
En er danste 'n chimpansee
voor muntjes.
Toen ik mijn ogen opendeed,
was de muziek niet weg.
Waar was ik ?
O ja. In die lege kamer,
boven haar garage.
Maar hij was niet leeg meer.
Ik had bezoek gehad.
Iemand had mijn spullen gebracht.
Mijn boeken, schrijfmachine, kleren.
Wat was er aan de hand ?
Hé Max, als je zo heet.
Wat doen mijn spullen hier ?
Ik heb 't tegen jou.
Mijn spullen liggen boven.
Uiteraard. Ik heb ze zelf opgehaald.
O ja ?
Wat is er ? Ontbreekt er iets ?
Wie heeft je dat gezegd ?
- Ik.
Waar maak je je zo druk over ?
Stop, Max.
Het leek me handig,
als we toch samenwerken.
Ik fatsoeneer een scenario.
Ik weet niets van logeren.
Het zal je bevallen.
- Ik heb zelf een flat.
Je hebt drie maanden huurschuld.
- Dat regel ik wel.
Het is allemaal geregeld.
Ik betaal het van mijn salaris.
We gaan niet pietepeuterig doen.
Dat houden we niet bij.
Max, pak Mr. Gillis' spullen uit.
Het is al gebeurd.
Ik heb niet gezegd dat ik bleef.
Beslis dan eindelijk 's.
Wil je de opdracht, of niet ?
Ja, ik wilde de opdracht.
Het geld, en dan zo snel mogelijk weg.
Met een beetje doorwerken
had ik 't in paar weken wel rond.
Maar die waanbeelden van haar
lieten zich niet zomaar temmen.
Wat 't erger maakte,
was dat zij altijd in de buurt bleef.
Meekijkend, *** dat ik dat kostbare
geesteskind letsel zou bezorgen.
Wat is dat ?
Een geschrapte scène.
- Welke ?
De slavenmarkt.
Ik ga direct naar Johannes...
Wou je mij overslaan ?
Ze willen u niet in elke scène.
Nee ? En waarom krijg ik
dan nog fanmail ?
Waarom vragen ze om foto's ?
Omdat ze mij willen: Norma Desmond.
Zet hem terug.
Ik ging er niet tegenin.
Een slaapwandelaar
laat je ook met rust.
Dat deed ze. Slaapwandelen
op de toppen van een vergane carrière.
Totaal gestoord als 't ging
om haarzelf op film.
De grote Norma Desmond.
Hoe kon ze ademhalen
in dat huis vol Norma Desmonds ?
Nog meer Norma Desmonds.
En nog veel meer Norma Desmonds.
Er werd niet alleen maar gewerkt.
Af en toe hees Max dat schilderij op
dat ze uit Nevada had gekregen.
En dan keken we naar een film.
Gewoon in haar woonkamer.
Veel chiquer dan de deur uitgaan,
vond ze.
Ze was natuurlijk ***
voor de buitenwereld.
*** om te zien
dat de tijd verstreken was.
Het waren stomme films,
en Max bediende de projector.
Maar goed ook:
Anders had hij de zaak begeleid
op dat hijgende orgel.
Ze zat dicht naast me,
en rook naar tuberozen...
... bepaald niet mijn favoriete parfum.
Soms greep ze, onder het kijken,
mijn arm of hand...
... en vergat wat ik was.
Dan was ze opeens een fan,
in de ban van die actrice op 't doek.
U begrijpt wel wie de ster was.
Het waren altijd haar films.
Iets anders wilde ze niet zien.
Verdrijf de boze droom
die mijn hart bevangen heeft.
Nog steeds prachtig, hé ?
En geen dialoog.
Wij hoefden geen dialoog.
Wij hadden gezichten.
Zulke gezichten
zijn er gewoon niet meer.
Behalve Garbo, misschien.
Die idiote producers. De imbecielen.
Zijn ze vergeten hoe 'n ster eruitziet ?
Wacht maar.
Ooit ben ik daar weer terug.
Soms werd er 'n avondje gebridged.
Om een twintigste cent per punt.
Ik kreeg de helft van haar winst.
Een keer wel 70 cent...
... en dat was het enige geld
dat ik ooit zag.
De spelers waren bevriende acteurs.
Schimmige figuren
uit de dagen van de stomme film.
Ik noemde ze haar wassen beelden.
Een ruiten.
Een harten.
Schoppen.
Pas.
Drie sans.
- Ik pas.
Pas.
Wil jij die asbak even legen ?
Ze vroegen naar u.
Ik ben er niet.
- Dat heb ik gezegd.
Maar ze slepen uw auto weg.
Waar is de asbak ?
Mogen we hem terug ?
Ik wil even praten.
- Nu niet. Ik speel drie sans.
Ze halen mijn auto weg.
- Nu ben ik de schoppen vergeten.
Ik heb geld nodig.
- Kan 't niet wachten ?
En ? Waar is de brand ?
Ik ben m'n auto kwijt.
Ik dacht dat 't een halszaak was.
- Voor mij wel.
Daarom ben ik hier
en speel ik voor ghostwriter.
We hebben geen twee auto's nodig.
Ik heb er een.
Niet zo'n flutding van chroom en spuug,
maar een Isotta-Fraschini.
Ooit van gehoord ? Isotta-Fraschini ?
Helemaal met de hand gebouwd.
Kostte 28000 dollar.
Dus haalde Max de karos
van de blokken en poetste hem op.
Ze nam me mee uit rijden
in de heuvels boven Sunset.
Het interieur was van luipaardbont...
... en hij had zo'n interne telefoon,
helemaal verguld.
Wat een vreselijk overhemd.
Wat is ermee ?
- Niets, voor 'n benzinepomp...
... en dat jasje en die flodderbroek
hangen me de keel uit.
Wat is de beste herenmodezaak
in de stad ? Rijd erheen.
Ik hoef geen kleren,
en ik neem ze niet aan.
Gun mij dat plezier nou.
Ik wil dat je er goed uitziet.
En moet die kauwgum ?
Er gaat niets boven blauwe flannel
voor een man.
Dit, met enkele knopen uiteraard.
Wat heeft u in een camel overjas ?
Avondkleding ?
- Ik hoef geen smoking.
Natuurlijk wel. En een rok,
en als je niet oppast, een jacquet.
Een rok. Belachelijk.
- Voor feestjes, oudejaar.
Uw avondkleding ?
- Hier, mevrouw.
Dit is camel, maar voelt u dit eens.
Dit is vicuña.
Wel iets duurder.
- Camel is goed genoeg.
Als mevrouw toch betaalt,
kunt u de vicuña toch nemen ?
De laatste week van december
kwam de regen.
Een dikke bak met regen.
Buitenmodel, zoals alles in Californië.
Het kwam dwars door het dak
van mijn kamer boven de garage.
Ze liet me door Max
overbrengen naar het huis.
Het idee stond me niet echt aan.
Alleen hier kon ik op mezelf zijn.
Maar 't was beter dan slapen
met een regenjas en overschoenen aan.
Van wie is deze kamer ?
Ooit van de echtgenoot.
Echtgenoten, juister gezegd.
Madame is drie keer getrouwd.
Dan kan je hier vandaan Catalina zien.
Alleen vandaag niet.
Er zit geen slot in de deur.
Er is geen enkel slot in dit huis.
Daar moet een reden voor zijn.
Advies van de dokter.
Welke dokter ?
- Die van madame.
Madame kent momenten
van melancholie.
Er zijn zelfmoordpogingen geweest.
We moeten voorzichtig zijn.
Geen slaappillen, scheermesjes...
We sluiten het gas
in haar slaapkamer af.
Vanwege haar carrière ?
Ze is niet vergeten, ze krijgt fanmail.
Ik zou de stempels niet
al te precies bekijken.
Jij stuurt ze. Zit het zo ?
Ik zal uw avondkleding oppersen.
Meneer is madame's oudejaarsfeestje
niet vergeten ?
Nee, dat heb ik onthouden.
Ik neem aan met alle wassen beelden ?
Ik zou 't niet weten.
Madame heeft het geregeld.
Daar was hij weer.
Die kamer van haar,
een en al satijnen ruches.
En dat bed: die vergulde roeiboot.
Het volmaakte decor
voor een koningin van de stomme film.
Arme stakker.
Dapper wuivend naar een défilé
dat allang voorbij was.
Op haar oudejaarsfeest ontdekte ik
wat ze voor me voelde.
Stom misschien,
dat ik 't niet had zien aankomen.
Die zielige, gênante onthulling.
Je ziet er goddelijk uit.
Draai je om.
Perfect. Prachtige schouders.
Een heerlijke lijn.
- Allemaal opvulling, ***.
Ik had nooit iets anders
dan m'n donkerblauwe pak.
Dat boordenknoopje is niets.
Je moet 'n grote parel.
Ik doe geen oorbellen in.
Lief. We drinken wat.
Wachten we niet ?
- Max, champagne.
Pas op, de vloer staat in de was.
Op ons.
Ik heb de houten vloer laten weghalen.
Valentino zei dat alleen tegels
goed waren voor 'n tango.
Niet op dezelfde vloer als Valentino.
- Ik leid wel.
Niet zo achteroverhangen.
Dat ding kietelt.
O ja ?
Kwart over tien. Hoe laat komen ze ?
Wie ? Er zijn geen andere gasten.
Deze avond delen we niet met anderen.
Dit is voor jou en mij.
Druk me dichter tegen je aan.
Zullen we straks 't orkest blinddoeken
en Max onder de champagne sproeien ?
Jij vindt 't maar koddig.
- Wel een beetje.
Een uur sleepte zich voorbij.
Ik voelde me gevangen, als de sigaret
in dat geval op haar vinger.
Wat wordt 't een heerlijk jaar.
Wat zullen we een plezier hebben.
Ik vul 't zwembad voor je. Of we gaan
naar Malibu: heb je 'n hele oceaan.
Als onze film af is, krijg je een boot
en zeilen we naar Hawaï...
Je koopt niets meer voor me.
- Stel je niet aan.
Hier, ik wou 't je
om middernacht geven.
Norma, het is genoeg.
Hou je mond. Ik ben rijker
dan al die Hollywood-parvenu's.
Ik bezit 'n miljoen dollar, drie straten
in de stad, olie in Bakersfield...
... en dat blijft maar pompen.
Om alles te kopen wat we willen.
Hou nou op met dat 'ons'.
Wat mankeert jou ?
- Met welk recht wil je mij bezitten ?
Welk recht ? Moet ik 't uitleggen ?
Bedenk je ooit dat ik
misschien ook 'n leven heb ?
Dat ik een meisje heb ?
Wie ? Een serveerstertje,
of een figurant ?
Ik ben niet geschikt voor jou.
Jij moet 'n Valentino,
een rijke vent met polopaarden.
Je bedoelt
dat ik niet van je mag houden.
Zeg 't maar.
Zeg 't.
Ik wist niet waar ik heen ging.
Maar ik moest weg.
Naar mensen van mijn leeftijd.
Weer 's iemand horen lachen.
Ik dacht aan Artie Green. Er was zeker
een fuif aan de gang in zijn flat.
Schrijvers zonder werk,
componisten zonder uitgever...
Actrices, jong genoeg om te geloven
wat ze werd voorgespiegeld.
Een stel kerels en meiden
die gewoon een feestje wilden bouwen.
Kijk nou, Joe Gillis.
Waar zat je ?
- In een diepvries.
Ik wou je al als vermist opgeven.
Joe Gillis. Schrijver, uraniumsmokkelaar
en schrik der echtgenoten.
Geef je jas.
- Laat maar even.
Je blijft toch wel ?
- Dat was wel de bedoeling.
Wat is dat ? Nerts ?
Alle kriebels, zeg.
Heb je die van Adolphe Menjou ?
- Bijna goed.
Je smokkelt toch niet echt ?
- Waar is de bar ?
Goed feest.
- Ik geef de beste van alle assistenten.
Rustig aan met de bowl.
Drie glaasjes per figurant.
Kan ik hier 'n tijdje blijven ?
Dit gaat nog wel even door.
- Logeren, 'n paar weken.
Er is een sofa vrij.
- Die neem ik.
Ik laat je bagage ophalen.
Je kunt je hier inschrijven.
Dag Mr. Gillis.
Kennen jullie elkaar ?
- Betty Schaefer. Bij Sheldrake.
Honken bezet.
Dit is mijn geliefde.
Wie is hier bezet ?
Ze is een literaire fan van me.
- Gekwetste gevoelens.
Waar is de telefoon ?
- Bij de roze salon.
Als jullie klaar zijn, mag ik 'm dan ?
U hebt dit vergeten.
Ik hoopte u al tegen te komen.
Wilt u dat mes in mijn rug terug ?
Ik heb uw oude verhalen gelezen.
Schatje toch.
- Er is er eentje, iets met Windows.
Dark Windows. Vond u 't mooi ?
- Nee.
Behalve een stuk of zes pagina's.
Daar hebt u een flashback...
Kunnen we ergens praten ?
De roze salon ?
Joe, je mag mijn sofa.
Je krijgt niet mijn meisje.
Dit gaat over 't vak.
U hebt dus een stukje werk van me
dat uw aandacht waardig is.
Als ze vertelt over d'r werk als lerares.
- Zo'n lerares heb ik gehad.
Misschien is 't daarom
zo waar en ontroerend.
Wie zit daarop te wachten ?
Niet zo cynisch. Dit is echt goed.
- Zal ik meteen beginnen ?
Serieus. Ik heb 'n idee.
- En ik ook.
Het is oudejaar. Tijd om te feesten.
Bijvoorbeeld ?
Bootjes vouwen om te racen.
De *** aanzetten.
De keuken innemen en barricaderen.
Heb je honger ?
- Honger...
Na twaalf jaar in de jungle,
lady Agatha, honger ik...
... naar een blanke schouder.
Philip...
- Ik dorst naar de koelte van uw lippen.
De telefoon is vrij.
Philip, we moeten sterk zijn.
Je draagt het uniform van de garde.
En de telefoon is vrij.
Opeens ben ik *** om je te verliezen.
Nee. Ik vul onze glazen
met dit vreselijke bocht.
Je wacht op me ?
- Met wild kloppend hart.
Het leven kan zo mooi zijn.
Max, je moet iets voor me doen.
Het spijt me, ik kan nu niet praten.
Jawel. Pak mijn oude koffer
en stop er mijn eigen kleren in.
En mijn schrijfmachine.
Ik heb nu geen tijd om iets te doen.
De dokter is er.
Welke dokter ? Wat is er aan de hand ?
Madame heeft uw scheermes gepakt
en haar polsen doorgesneden.
Ik heb 't recept: Acht liter hoestdrank,
opgelost in vier liter lauw druivensap...
Gelukkig nieuwjaar.
Hoe is 't met haar ?
- Ze is boven.
Niet rennen. Het orkest
mag niet weten wat er gebeurd is.
Ga weg.
Wat doe je nu voor iets doms ?
Verliefd worden op jou, dat was dom.
Mooie krantenkoppen:
'Ster pleegt zelfmoord
om onbekende schrijver.'
Grote sterren hebben 'n grote trots.
Ga weg.
Naar dat meisje van je.
Dat heb ik verzonnen.
Omdat ik niets voor jou ben.
Ik wilde je niet kwetsen.
Je bent goed voor me geweest.
De enige in deze hele rotstad.
Zeg dan maar dank je wel
en ga weg, ga weg.
Pas als jij belooft
dat je verstandig zult zijn.
Ik doe het nog een keer.
Ik doe het nog een keer.
Gelukkig nieuwjaar, Norma.
Gelukkig nieuwjaar, schat.
Is dat Crestview 51733 ?
Ik heb het nummer nagevraagd.
Ik moet Mr. Gillis spreken.
Die is niet hier.
Waar kan ik hem bereiken ?
Misschien dat iemand...
Niemand kan u enige informatie geven.
Wilt u dit nummer niet meer bellen ?
Wie was dat, Max ?
Wat is er aan de hand ?
Niets, madame. Iemand informeerde
naar een weggelopen hond.
Ons nummer lijkt zeker
op dat van 't asiel.
Wacht even. Rij de auto voor.
Het scenario moet naar Paramount,
voor Mr. DeMille persoonlijk.
Stuur je 't echt naar DeMille ?
- Ja, dit is de dag.
Mijn astrologe zegt dat 't gunstig is.
- Kent ze 't scenario ?
DeMille is Leeuw, ik ben Schorpioen.
Nu staat Mars 't dichtst bij Jupiter.
Draai je om. Ik doe je rug.
Scenario's verkopen niet
op een horoscoop.
Ik verkoop mezelf. DeMille zei altijd
dat ik zijn grootste ster was.
Wanneer zei hij dat ?
Goed, dat is heel wat jaartjes geleden.
Maar ik zie er beter uit dan ooit.
Weet je waarom ?
Omdat ik gelukkiger ben dan ooit.
'n Paar dagen later reden we naar een
van de wassen beelden om te bridgen.
Ze had me leren bridgen.
Evenals 'n paar ingewikkelde
tangopassen...
... en welke wijn bij welke vis hoorde.
Die idioot heeft m'n sigarettenkoker
niet gevuld.
Neem er een van mij.
Daar moet ik van hoesten.
Stop even, Max. Ik zal nieuwe halen.
Je bent een schat.
Een pakje
van die Turkse sigaretten... Dulus.
Steek ze op, Gillis.
Of je krijgt een blauwe boon.
Artie... Miss Schaefer.
Wat fijn dat ik u zie.
- Wou jij de bende in de steek laten ?
Zou je 't geloven
dat ik bij een zieke kennis was ?
'n Dure. Met 'n tien karaats niersteen.
- Hou je mond, Artie.
Waar heb je uitgehangen ?
Ik heb geweldig nieuws.
Ik hang niet veel, tegenwoordig.
Ik heb je agent gebeld, de bond,
en ik kreeg 'n nummer van je huisbaas.
Altijd iemand met een accent:
Je was er niet, je was niet te spreken.
Je meent 't. Wat is 't nieuws ?
Sheldrake vindt de lerares goed.
Dark Windows.
Hij denkt dat er een film in zit.
Waar is 't geld ?
- En het verhaal ?
Ik heb aantekeningen,
maar er moet aan worden gewerkt.
Daar was ik al *** voor.
- Ik heb twintig pagina's en een man.
En veel werk
voor een tweede regisseur ?
Artie, hou je mond.
Twee weken samen...
- Ik schrijf niet meer op de gok.
Dit is al half verkocht.
- Ik schrijf helemaal niet meer.
Mr. Gillis ? Bent u zover ?
Ik kom er zo aan.
Het accent.
Hij is een buitenlandse spion.
Die manchetknopen...
- Ik moet weg.
Bedankt voor uw hulp.
- Het is ook eigenbelang.
Ik wil hieraan meedoen.
Ik blijf niet redigeren, ik wil schrijven.
Het spijt me als ik u dwarsboom.
- Dat doet u zeker.
Tot kijk.
Waar bleef je zo lang ?
Ik kwam kennissen tegen.
- En mijn sigaretten ?
Norma, je rookt te veel.
Als ze dacht dat ik me begon
te vervelen, trad ze voor me op.
De Norma Desmond Revue.
Ze opende altijd met
de schone zwemster van Mack Sennett.
Ik zie mezelf nog in de rij:
Marie Prévost, Mabel Normand...
Die stond altijd op mijn tenen.
Wat is er, schat ? Waarom zo somber ?
Ik amuseer me opperbest.
Laat nog 's wat zien.
Goed, geef maar.
Dat is voor een snor.
En jij, ogen dicht.
Er was wel degelijk iets.
Ik dacht aan Artie's vriendin,
die Miss Schaefer.
Typisch zo'n schrijver
die in Hollywood begon.
Vol ambitie. Altijd proberen
je naam op de rol te krijgen.
Scenario door... Naar een verhaal van...
Het publiek weet niet
dat een film wordt geschreven.
Ze denken dat de acteurs
't ter plekke bedenken.
Je mag kijken.
Er is telefoon voor madame.
Hoe waag je 't me te storen ?
- Het is Paramount.
Paramount Studios.
Geloof je me nu ?
Ik zei toch dat DeMille 't zou doen ?
Het is niet Mr. DeMille. Het is
ene Gordon Cole, en het is belangrijk.
Het is zo belangrijk
dat Mr. DeMille zelf mag bellen.
Het idee dat 'n assistent opbelt.
Zeg dat ik bezet ben, en hang op.
- Uitstekend.
Hoe vind je dat ? Twaalf films hebben
we gemaakt, zijn grootste successen.
Misschien is ie aan 't filmen.
- Dat ken ik. Hij wil m'n prijs drukken.
Ik heb twintig jaar
op dit telefoontje gewacht.
Nu mag DeMille wachten
tot ik zover ben.
Een dag of drie later was ze zover.
Ongelooflijk genoeg had Paramount
nog een paar keer dringend gebeld.
Ze deed een half pond make-up op,
hing er een voile voor...
... en ging op weg
naar DeMille persoonlijk.
Als madame me niet kwalijk neemt:
De linker oogschaduw is niet in balans.
Hou op met die herrie.
Bezoek voor Mr. DeMille.
Hij is bezet. Heb je 'n afspraak ?
Dat is niet nodig.
Dit is Norma Desmond.
- Norma wie ?
Jonesy. Hallo.
Als dat Miss Desmond niet is.
Hoe is 't met u ?
- Maak het hek open.
Natuurlijk. Kom, Mac.
Dat mag niet zonder pasje.
- Miss Desmond wel.
Waar is Mr. DeMille ?
- Studio 18.
Dank je. En breng je vriend
's manieren bij.
Zonder mij had ie geen baan,
en was er geen Paramount.
Zo is 't maar net.
- Rijden maar, Max.
Studio 18.
Norma Desmond komt er aan
voor Mr. DeMille.
Norma Desmond, voor Mr. DeMille.
Wacht even.
Norma Desmond is onderweg hierheen.
Die zal nu wel 'n miljoen zijn.
Hoe oud ben ik dan wel niet ?
Ik kan haar vader zijn.
Neem me niet kwalijk.
- 't Gaat vast om dat vreselijke script.
Wat moet ik tegen haar zeggen ?
Ik zeg wel dat u bezet bent.
Ik scheep 'r wel af.
Ze is al door dertig miljoen fans
afgescheept.
't Geeft niet.
Je hebt haar niet gekend
als lief kind van zeventien.
Met meer moed, humor en hart
dan ooit een meisje gehad heeft.
Was ze geen ramp om mee te werken ?
- Alleen op het laatst.
Een publiciteitsmachine op volle toeren
kan vreselijke dingen aanrichten.
Kom je niet mee ?
Nee. 't Is jouw script: Succes.
Zo, jonge vriend.
Dag, Mr. DeMille.
Fijn je te zien.
- De laatste keer was 'n vrolijke boel.
Ik danste op een tafel.
Je was niet de enige.
Lindbergh was in Parijs geland.
Mijn excuses dat ik je niet heb gebeld.
Juist. Ik ben razend.
Je ziet dat ik 't druk heb.
- Dat is geen reden.
U hebt 't script gelezen ?
Dan had u zelf kunnen bellen,
in plaats van een assistent.
Een assistent ?
- Niet zo onschuldig. Ene Gordon Cole.
Als u geen interesse had in dat script,
had hij geen tien keer opgebeld.
Ik zit midden in een repetitie.
Ga jij maar lekker in mijn stoel zitten.
Ik ben zo terug.
Breng me een telefoon,
en bel Gordon Cole.
Ik ben 't. Hogeye.
Laat u 's goed bekijken.
Norma Desmond.
- Is die niet dood ?
Gordon, met C. B. DeMille.
Heb jij Norma Desmond gebeld ?
Dat klopt. 't Gaat om haar auto,
een oude Isotta-Fraschini.
Haar chauffeur was ermee hier.
We willen 'm huren voor de Crosbyfilm.
Op die manier.
Hogeye. Draai die spot terug
waar hij hoort.
Ik heb Gordon Cole gesproken.
Zag u hoe ze naar me toe kwamen ?
Er gebeuren de vreemdste dingen
in dit vak.
Hopelijk ben je
je gevoel voor humor niet kwijt.
Wat is er, lieverd ?
- Niets.
Ik wist niet hoe 't zou zijn
om terug te komen in de studio.
Dat ik het zo heb gemist.
Wij jou ook.
- We gaan onze beste film maken, hé ?
Daar wou ik 't over...
- Het is een goed script, hé ?
Er zitten goede elementen in, ja.
Maar 't wordt wel duur.
- Het geld kan me niet schelen.
Ik wil weer werken. Het is zo heerlijk
dat u me weer wilt hebben.
Ik zou niets liever willen,
als het mogelijk was.
En... ik werk niet voor tienen,
en nooit na half vijf.
We kunnen draaien, Mr. DeMille.
Kijk jij maar 's hoe het gaat.
Er is heel wat veranderd in 't vak.
Ziet u die kantoren, Mr. Gillis ?
Dat was de kleedkamer van madame.
De hele rij.
Dan had Wallace Reid geen ruimte.
- Die had een rijdende bungalow.
Ik had de bovenverdieping.
Bij dat bordje 'Redactie.'
Mijn wanden waren bekleed
met zwart lakleer.
Ik ben zo terug.
Dat is die gekke auto waar Cole
't over had. Mogen we even kijken ?
Wat is er zo gek aan ?
Opdat je me niet totaal verguist, mag je
alles uit Dark Windows gebruiken.
Krijg nou wat. Kom erin, ga zitten.
Ik heb er toch niets aan.
- Waarom zou je dat doen ?
Van 'n ton wil ik bonbons.
Van een oscar, het voetstuk.
Dat doe ik meteen.
Maar ik kan 't niet alleen.
En al die ideeën dan ?
- Luister maar of er iets in zit.
Eerst dat psychologische gedoe eruit,
over de gestoorde moordenaar.
Psychopaten, dat verkoopt.
- Dit gaat over het leven van 'n lerares.
Zij werkt overdag,
hij werkt op de avondschool.
Het spijt me, ik heb nu geen tijd.
Heel snel.
- 't Is nu jouw kindje.
's Avonds ? 's Ochtends om zes uur ?
Jij mag 't helemaal zeggen.
Artie is de stad uit.
Wat heeft dat ermee te maken ?
- We zijn verloofd.
Goed zo. 'n Fijnere vent is er niet.
Vind ik ook.
Ze draaien een western in Arizona.
Ik kan elke avond, elk weekend.
Ik kom naar jou toe.
Betty, het kan niet.
Niet zo slap doen, schrijven.
Ik haat jou.
- Niet te saai. Wat vind je hiervan ?
Zij werkt overdag, hij 's avonds.
Ze kennen elkaar niet, maar delen
'n kamer. Ze delen zelfs een bed.
Om beurten, uiteraard.
Meen je dat nou ? Ik vind 't goed.
Ik ook.
- Kom hier. Ik weet waar 't past.
Wat is er, Max ?
- Ik weet waarom Paramount opbelde.
't Gaat niet om madame.
Ze willen haar auto huren.
Het beste, Norma.
We zien wat we kunnen doen.
Ik weet zeker dat 't goed komt.
Het oude span is weer samen.
Het oude span...
Dag, lieverd.
- Dag Mr. DeMille.
Hoe ging 't ?
- Kon niet beter. 't Is bijna rond.
Hij maakt eerst deze film af,
maar dan komt de mijne.
Bel Gordon Cole
dat hij die auto moet vergeten.
Hij neemt maar een andere.
Desnoods koop ik
vijf oude auto's voor hem.
Daarna viel een leger schoonheids-
deskundigen haar huis binnen.
Ze onderging een reeks
genadeloze behandelingen.
Ze telde iedere calorie,
als een olympische atleet.
Ze ging om 9 uur naar bed.
Ze was vastbesloten om klaar te staan.
Voor de camera's
die nooit zouden draaien.
Joe ? Ben je hier ?
Niet omkijken. Hou je ogen op je boek.
Ik kom alleen welterusten zeggen.
Ik wil niet dat je me zo ziet.
Welterusten.
- Ik ben sinds dinsdag drie ons kwijt.
Die rimpel in mijn hals
heeft ze prachtig weggewerkt.
Ga jij ook maar slapen.
Ik blijf nog even lezen.
Je was gisteravond weg, hé ?
- Waarom zeg je dat ?
Ik weet 't. Ik had een nachtmerrie
en ik riep, maar je was weg.
Ik was wandelen.
- Nee, je had de auto mee.
Ja, ik was naar het strand.
Moet ik me opgesloten voelen ?
Natuurlijk niet.
Ik wil gewoon niet alleen zijn.
Zeker niet nu mijn zenuwen
zo op de proef gesteld worden.
Het enige wat ik van je vraag,
is een beetje geduld en aandacht.
Ik heb niets misdaan.
- Natuurlijk niet.
Dat zou ik niet toestaan.
Welterusten, schat.
Ja, ik spijbelde iedere avond.
't Was net als toen ik op m'n twaalfde
stiekem naar een gangsterfilm ging.
Maar nu ging ik niet naar de film,
maar probeerde ik er een te schrijven.
Het verhaal dat Betty had opgediept,
bleef maar door mijn hoofd tollen.
Dus werkten we er aan. Met z'n tweeën,
's avonds, als de studio verlaten was.
In dat kleine kantoortje van haar.
Ik heb me doodgelachen om Artie.
Ze hebben niets anders dan regen.
Ze hebben de film herschreven
en met regen gefilmd.
Nu schijnt de zon.
Niemand weet hoe lang 't duurt.
Hoezo, goed ?
Ik mis hem vreselijk.
Ik bedoel, dit is goede dialoog.
Met veel muziek eronder,
zodat je 'm niet hoort.
Heb je nooit 's een hekel aan jezelf ?
- Voortdurend.
Nee, serieus. Het is echt goed.
Dit is een leuke samenwerking.
Gek op de knul - Norma.
Wie is Norma ?
Wie is wie ?
- Ik lees normaal geen sigarettenkokers.
O, die heb ik gekregen.
Van een kennis.
Een middelbare dame.
Hysterisch, en heel vrijgevig.
Zeg dat wel. Dit is massief goud.
- Voor advies over een scenario.
Het bekende verhaal:
Je helpt een vrouwtje met oversteken...
... en ze is miljonaire
en vermaakt je al haar geld.
Redacteuren zoals jij
kennen alle plots.
Als jij nou 's pagina 10 corrigeert,
terwijl het water kookt ?
Soms, als we
even niet verder konden...
... liepen we over het slapende terrein.
Zonder veel te zeggen,
gewoon tussen de studio's door.
Of tussen de decorstukken
voor de volgende dag.
Tijdens een van die wandelingen
vertelde ze me over haar neus.
Moet je die straat zien.
Allemaal bordpapier, puur namaak.
Een grote truc.
Maar ik vind dit
de mooiste straat ter wereld.
Misschien omdat ik
hier als kind heb gespeeld.
Was je een kind-sterretje ?
Ik ben twee straten verderop geboren.
Lemon Grove Avenue.
Vader was hier elektricien,
en moeder doet kostuums.
Tweede generatie ?
- Derde. Oma stuntte voor Pearl White.
Wij zijn een filmfamilie.
Natuurlijk moest ik 'n ster worden.
Ik heb tien jaar toneelles gehad,
spraakles, dansles. En toen 'n test.
Mijn neus beviel hun niet.
Hij stond 'n tikje scheef.
Hij is rechtgezet,
en de studio was er weg van...
... maar niet van mijn acteren.
Goed gedaan.
- Mag ook wel, voor 300 dollar.
Wat 'n zielig verhaal.
Ik werd verstandig. Begonnen op
de postkamer, toen steno, nu redactie.
Beken 't maar. 's Nachts hunker je
naar close-ups en premières.
Nooit. Eigenlijk is 't veel leuker
om achter de camera's te werken.
Hoera voor Betty Schaefer.
Ik kus nu de bewuste neus.
- Als je zo goed wilt zijn.
Je ruikt heel bijzonder.
Dat is dan mijn nieuwe shampoo.
Het is geen shampoo.
Meer pas gewassen linnen zakdoeken.
Of een gloednieuwe auto.
Hoe oud ben je eigenlijk ?
- Tweeëntwintig.
Slim van je.
Er gaat niets boven tweeëntwintig.
Als wij dit verhaal ooit willen afmaken,
hou jij minstens 'n halve meter afstand.
Als ik dichterbij kom,
geef je me een hengst met 'n schoen.
Terug naar de schrijfmachines.
Via Washington Square.
Wat is er, Max ?
Wil je de auto wassen ?
Of spioneer je in je vrije tijd ?
Wees voorzichtig
als u de patio oversteekt.
Madame kijkt misschien uit 't raam.
- Zal ik via de bediendentrap gaan ?
Ik vraag niet waar u elke avond bent.
Waarom niet ? Ik schrijf een scenario,
en ik maak het hoe dan ook af.
Ik maak me alleen grote zorgen
over madame.
Natuurlijk. En wij doen haar geen goed
met al die leugens die we opdissen.
Ze bereidt zich voor op 'n film.
En als ze 't ooit ontdekt ?
Ze zal 't nooit weten.
Dat is mijn taak,
en dat is al heel lang zo.
Ik heb haar ontdekt
toen ze zestien jaar was.
Ik heb een ster van haar gemaakt.
Ik weiger haar te laten vernietigen.
Jij hebt 'n ster van haar gemaakt.
Ik heb haar vroege films geregisseerd.
Er waren toen drie jonge,
veelbelovende regisseurs.
D.W. Griffith, Cecil B. DeMille,
en Max von Mayerling.
En ze heeft je nu als bediende.
Ik heb 't gevraagd,
hoe vernederend het ook schijnt.
Ik had mijn carrière kunnen voortzetten.
Maar ik kon het niet opbrengen
nadat ze me had verlaten.
Want, weet u:
Ik was haar eerste echtgenoot.
Je bent er, Joe.
Hoe lang ben je al thuis ?
Joe, waar ben je geweest ?
Is het een vrouw ?
Natuurlijk; wie is ze ?
Waarom kan ik 't niet vragen ?
Ik moet het weten.
LIEFDESVERHAAL ZONDER TITEL
Joseph Gillis en Betty Schaefer
Wat is er ?
Wakker worden.
Waarom zit je naar me te staren ?
Neem me niet kwalijk.
Wat heb je vanavond ?
Wat is er ?
Iets. Ik wil er niet over praten.
Waarom niet ?
Gewoon daarom niet.
Wat heb je gehoord ?
Voor de draad ermee.
Gaat 't over mij ?
Ervoor weglopen heeft geen zin.
Laten we 't gewoon onder ogen zien.
Ik heb een telegram gehad van Artie.
Van Artie ?
Wat is er dan ?
Hij wil dat ik naar Arizona kom.
't Kost daar maar twee dollar
om te trouwen.
En we sparen een huwelijksreis uit.
Dan doe je 't toch ?
Dat script hebben we donderdag af.
Hou nu op met huilen.
Je gaat trouwen, dat wilde je.
Nu niet meer.
Hou je niet van Artie ?
Natuurlijk wel.
Ik zal altijd van hem houden.
Maar ik ben niet meer verliefd op hem.
Wat is er dan gebeurd ?
Jij.
Pas thuis, in die vreemde gevangenis,
begon ik de feiten onder ogen te zien.
Dit was het. Betty Schaefers toekomst
lag in mijn handen.
Verloofd met Artie Green,
de aardigste vent ter wereld.
En ze was verliefd op mij.
Op mij.
Ze was gek dat ze niet zag
dat er iets niet klopte aan mij.
En ik was een ploert
dat ik 't niet vertelde.
Maar zoiets kan je niet zeggen
tegen iemand op wie je gek bent.
Misschien hoefde 't niet, kon ik
er onderuit, ontsnappen aan Norma.
Misschien kon ik me
van die hele ellende ontdoen.
Is dit Flagstone 9281 ?
Mag ik Miss Betty Schaefer ?
Ze zal nu wel thuis zijn.
Die rare vrouw is weer aan de lijn.
Wat moet dat mens van me ?
Met Betty Schaefer.
Vergeef me dat ik zo laat nog bel,
maar ik acht 't mijn plicht.
Het betreft Mr. Gillis. Die kent u toch ?
Hoeveel weet u eigenlijk over hem ?
Weet u waar hij woont ?
Weet u hoe ?
Weet u waar hij van leeft ?
Wie bent u ? Wat wilt u ?
Wat hebt u ermee te maken ?
Miss Schaefer.
Ik probeer u een dienst te bewijzen.
Ik bespaar u een heleboel ellende.
Misschien bent u te jong om te weten
dat er zulke mannen bestaan.
Ik weet niet wat hij zegt,
maar hij zit niet bij familie...
... noch bij vrienden,
in de normale zin van het woord.
Vraag hem maar,
en anders nog een keer.
Ja, Betty.
Vraag het nog maar eens. Met Joe.
Wat is er aan de hand ?
Of, nog beter: Kom zelf maar kijken.
Het adres is 10086 Sunset Boulevard.
Sla me niet, Joe.
Het was omdat ik je nodig heb.
Zoals ik je nog nooit nodig heb gehad.
Moet je me zien:
Mijn handen, mijn gezicht,
de wallen onder mijn ogen.
Hoe kan ik ooit werken
als ik zo word gekweld ?
Je weet niet wat ik heb doorgemaakt.
Ik heb een revolver. Ik stond
voor de spiegel, maar ik kon het niet.
Sta daar niet met die haat in je ogen.
Schreeuw...
... sla me, maar haat me niet.
Zeg dat je me niet haat, Joe.
Dit is 10079.
Dan is het aan de overkant.
Betty, laat me nu meegaan.
Ik red 't alleen wel.
Wat ga je doen, Joe ? Wat ga je doen ?
Laat maar, Max.
Dag Betty.
- Ik snap niet waarom ik zo *** ben.
Kom maar binnen.
Ooit in zo'n Hollywood-paleis geweest ?
Uit de tijd van 18000 per week,
en geen belasting.
Pas op, de tegels zijn glad.
Valentino heeft hier nog gedanst.
Woon jij hier ?
- Absoluut.
Van wie is dit huis ?
- Van haar.
Van wie ?
- Kijk maar, ze staat overal.
Als je 't gezicht niet herkent,
ken je de naam zeker: Norma Desmond ?
Was 't Norma Desmond die belde ?
- Dorst ? De champagne is altijd koud.
Waarom belde ze mij ?
- Jaloers.
Ooit zo veel rommel gezien ?
Het plafond komt uit Portugal.
En moet je dit zien.
Haar eigen bioscoop.
Ik hoef geen rondleiding.
Wat is er met Norma Desmond ?
Dat probeer ik je uit te leggen.
Dit huis is gigantisch.
Acht hoofdslaapkamers.
In elke badkamer een verzonken bad.
Een bowlingbaan in de kelder.
Het is hier eenzaam.
Dus heeft ze gezelschap.
Een simpele regeling.
Een oudere vrouw, in goeden doen.
'n Jongere man, iets minder welvarend.
kan je 't sommetje zelf afmaken ?
- Nee.
Nog 'n paar aanwijzingen.
Ik heb dit niet gehoord.
Ik ben nooit opgebeld,
en ik ben hier nooit geweest.
Pak je spullen, dan gaan we.
Al mijn spullen ?
Mijn achttien kostuums, de schoenen,
de overhemden, de manchetknopen...
... de platina sleutelhangers
en sigarettenkokers ?
Kom mee, Joe.
Waarheen ? Naar een eenkamerflat
die ik niet kan betalen ?
'n Plot dat heel misschien verkoopt ?
Als je van me houdt, Joe...
Schat, wees nou even praktisch.
Ik zit hier goed.
Een langlopend contract.
Dat bevalt me prima.
Niet bewonderenswaardig, misschien...
Dat moeten Artie en jij dan maar zijn.
Ik kan je niet meer aankijken.
Kijk dan maar richting uitgang.
Deze kant op.
Het allerbeste, Betty.
Maak 't script
onderweg naar Arizona maar af.
Als jullie weer terug zijn,
en zin hebben om te zwemmen...
Hier is het zwembad.
Dank je, schat. Dank je wel.
Mag ik binnenkomen ?
Ik huil niet meer. Het gaat weer goed.
Zeg dat je niet boos bent.
Dat alles weer is zoals het was.
Wat doe je, Joe ?
Wat doe je ?
- Mijn spullen pakken.
Je verlaat me.
- Inderdaad, Norma.
Dat doe je niet. Max...
Bedankt voor de fijne garderobe.
En het lenen van de accessoires.
De rest ligt in de la.
- Het is allemaal van jou.
En ik zou 't zo aanpakken,
maar het is te opzichtig voor Ohio.
Dit is niets. Je kunt krijgen wat je wilt.
Wat wil je ?
Geld ?
Je zou 't maar weggooien.
Ik ben niet meer geschikt.
Je mag niet weggaan. Max !
Ik kan 't leven zonder jou niet aan.
Ik ben niet *** voor de dood.
Dat moet je helemaal zelf weten.
- Je denkt dat ik geen wapen heb.
Zie je wel ? En nu denk je zeker
dat ik 't niet durf.
Alles voor 'n goede scène.
Jou kan 't niet schelen,
maar duizenden wel.
Je sterft voor 'n lege zaal.
Het publiek is al twintig jaar weg.
Ze willen me nog steeds.
- Niet waar.
En DeMille dan ?
- Die wilde je niet kwetsen.
De studio wilde je auto huren.
Ze wilden wat ?
- Niemand had 't hart om het te zeggen.
Je liegt. Ze willen mij.
Ik krijg nog dagelijks fanmail.
Zeg jij 't dan. Bewijs haar die dienst.
Zeg dat er geen film komt.
En dat jij haar enige fanmail schrijft.
Het is niet waar. Max ?
Madame is de grootste ster
van allemaal.
Ik zal Mr. Gillis' bagage
naar de auto brengen.
Je hebt 't gehoord. Ik ben de ster.
Je bent vijftig. Word 's volwassen.
Vijftig zijn is geen ramp,
tenzij je 25 probeert te blijven.
Ik ben de grootste ster van allemaal.
Het beste, Norma.
Niemand verlaat ooit een ster.
Dat is de definitie van een ster.
De sterren hebben geen leeftijd, toch ?
Goed, hier begon voor u het verhaal.
Terug bij dat zwembad.
Dat ik altijd al had gewild.
Het is dag geworden, en ze hebben
wel duizend foto's van me.
Toen visten ze me
met 'n paar snoeihaken uit 't water.
Heel voorzichtig.
Grappig, hoe voorzichtig ze doen
als je eenmaal dood bent.
Ze trokken me als een jonge walvis
op het droge...
... en namen de schade op.
Voor het dossier.
Inmiddels liep het storm.
Politie, pers, buren, voorbijgangers.
Evenveel heisa als bij de opening
van een supermarkt.
Zelfs het journaal kwam er aan.
Dit was nog 's een stukje nieuws
voor iedereen.
Harteloze je-weet-wels.
Wat zouden ze met Norma doen ?
Ook al ging ze vrijuit: Crime passionnel,
verminderd toerekeningsvatbaar:
De koppen zouden haar dood worden.
'Vergelding van vergeten ster.'
'Bejaarde actrice.'
'Voormalige vorstin van het witte doek.'
Bureau van de lijkschouwer.
Mag ik de lijkschouwer ?
Wie doet dat ?
Ik. Leg 's neer,
dit is belangrijker.
Redactie ? Hedda Hopper,
uit de slaapkamer van Norma Desmond.
Niks herschrijven, plaats 't maar direct.
Het wordt dag, en Norma Desmond,
ooit een beroemde filmster...
... verkeert in een mentale shock.
Een gordijn van stilte is rond haar
gevallen in het zijden boudoir...
Was het plotseling ?
Was er eerder onenigheid geweest ?
Waarom lag het wapen voor 't grijpen ?
Hoe hebt u hem leren kennen ?
Waar kwam hij vandaan ? Wie is hij ?
Haatte u hem ? Hebt u ooit eerder
zoiets willen doen ?
Was er sprake van diefstal ? Betrapte u
hem, of had hij al iets gestolen ?
Het journaal is er.
- Laat ze opvliegen met hun camera's.
Miss Desmond,
is er iets dat u ons wilt vertellen ?
Camera's ?
Wat gebeurt er, Max ?
De camera's zijn er.
- Ja ?
Zeg tegen Mr. DeMille dat ik kom.
Wat moet dit voorstellen ?
Zo komt ze in elk geval beneden.
Zet de auto pal voor de deur.
Alles zal klaarstaan, madame.
- Dank je, Max.
Het spijt me, heren,
maar ik moet een scène opnemen.
Wat is er gaande ?
- Waarom heeft ze 't gedaan ?
Alles klaar, heren ?
- Bijna.
Licht klaar ?
- Klaar.
Stilte.
Licht.
Ben je klaar, Norma ?
Welke scène is het ?
Waar ben ik ?
Dit is de trap van het paleis.
Aan de voet van de trap
wachten ze op de prinses.
Ik ben klaar.
Camera's...
... actie.
En dus draaiden ze toch nog,
de camera's.
Het leven,
dat vreemd genadig kan zijn...
... had medelijden gekregen
met Norma Desmond.
De droom waaraan ze zich
zo wanhopig had vastgeklampt...
... had haar opgenomen.
Ik kan niet doorspelen.
Ik ben te gelukkig.
Mr. DeMille,
mag ik een enkel woord zeggen ?
Ik ben zo blij dat ik weer
in de studio ben, weer kan filmen.
Jullie weten niet
hoe erg ik jullie heb gemist.
En ik verlaat jullie nooit meer...
... want na Salomé
maken we nog een film, en nog een.
Want dit is mijn leven,
en zo zal 't altijd zijn.
Iets anders bestaat niet. Alleen wij...
... de camera's...
... en die heerlijke mensen,
daar in het donker.
Ik ben klaar voor mijn close-up.
Nederlandse ondertiteling
bewerkt door: Novakane