Tip:
Highlight text to annotate it
X
Stel je voor; de secretaresse
van kolonel Gray.
Ongelooflijk. Net een stofzuiger.
Ze zit al maanden achter me aan.
Jody heeft zich ziek gemeld.
- Jij hebt kantoordienst.
- M'n reet.
Blijf aan de radio. Er is veel mist
vanavond.
Er is wat aan de hand bij Fort Point.
Patti Jean, geef me 'n seintje als je
't koud krijgt.
Ik heb een jas.
- Dat is niet hetzelfde als een man.
- Jij ook niet.
Unit 1 Foxtrot, code 108.
Unit 1 Foxtrot aan expeditie 297.
Ik heb een vrijend paartje
weggestuurd.
Aan hun auto te zien konden ze wel
een hotel betalen.
- Blijf aan de lijn, 104
- Ja, papa.
1 Foxtrot aan expeditie 297.
Ik check een open deur van een
officierenclub.
Wacht op eenheid 2 Bravo
om je te assisteren.
Blijf waar je bent, Patti Jean.
Bud komt er aan.
Niet verroeren !
Legerbasis, hier eenheid 1 Bravo.
Er is een ongeluk gebeurd.
Het verdachte voertuig, een licht
gekleurde Lincoln,
rijdt zuidwaarts van de legerbasis
naar Bernard.
Hij heeft me van de weg gereden,
de klootzak.
*** ! Wacht 's even.
We hebben 'm. Hij is op weg naar
Arguello Gate.
Blijf op ons gebied, Zeke.
Ga niet buiten ons terrein.
De politie van San Francisco wordt op
de hoogte gebracht.
Begrepen ?
Geef antwoord, Zeke, verdomme.
We snijden 'm af.
- Gaat 't ?
- Ja.
Hé, smeerlap.
Wat is dat, compost ?
Kom op, Ace. Dat is niet van mij.
- Oh, nee ?
- Nee.
Ik heb dit jasje van een vriend
geleend. Het is van hem.
Zo zit het.
Oh, ja ?
Alle eenheden. Mogelijk 459.
Lincoln gaat oostelijk,
richting Lombard.
Oké, ***. Meekomen.
Volhouden, Leroy.
Bewaar dit voor als ik terug ben.
- Heren, dit is onwettelijk.
- Klaag ons dan aan.
Wij achtervolgen zuidwaarts
op de Arguello van Californië,
snelheid boven de 115 km per uur.
Begrepen, Edward 5. Alle eenheden
in dit gebied, laat van u horen.
Edward 5,
oostelijk richting Californië.
Begrepen, Edward 5.
Austin.
Ja, ik kom er aan.
Howard, ik geef je nog een kans.
- Met wie was je.
- Mijn naam is haas.
Je bent te stom om dit alleen
te kunnen.
Kom binnen. Toen jij in 't leger zat,
was je toen niet gestationeerd
op de Presidio-basis ?
Hoezo ?
Je gaat je met een schietincident
bezighouden.
Kolonel Caldwell heeft de leiding.
Ik ken 'm. Ik mag 'm niet.
En ? Sta je mannetje.
Dit ziet er niet goed voor je uit.
Dit wordt je derde keer in de lik.
De derde keer. Dan wordt 't serieus.
- Stronthapper.
- Dat heb je mis.
Ik eet in een restaurant.
Jij zit voor je leven in de lik.
Jíj gaat stront vreten.
Hun beste voorgerecht.
Howard begint het licht te zien.
- Wees niet ***. Ik haal hulp.
- M'n hart !
- Een priester.
- Wat ?
Blijf daar.
Als je beweegt schiet
ik de smeris neer.
Je geweer uit je holster, laten
vallen en naar me toe schoppen.
Nu, of ik schiet 'm kapot.
- Niet je geweer geven.
- Wil je dood, smeris ?
Nee. Jij ?
- Geweer weg.
- Geef mij je geweer.
Denk na, vriend.
Als jij op mij schiet,
schiet hij op jou.
Nee. Als je niet naar me blijft,
kijken dood ik je.
Ik schiet.
Je bent al dood, hoe dan ook.
- Ik schiet.
- Dat zei je al.
Maar je doet 't niet.
Hij heeft z'n hand op z'n geweer.
Dit gaat niet volgens plan, hé ?
Leven of dood. Jouw keuze.
Ik heb hulp nodig hier. Nu.
Oké. We gaan.
Uit de weg, alstublieft.
Dit gaat je niets aan. Kom, we gaan.
De voorstelling is voorbij.
Uit de weg.
Zeke, alles op z'n plaats ?
Austin. Wat doe jij hier nou ?
- Echt ?
- Echt.
Heb je dat niet gejat ?
Wat is er gebeurd ? Een officier
die op zichzelf heeft geschoten ?
Patti Jean.
Ze had geen kans.
- Sorry, Jay.
- Is de ouwe binnen ?
Kan ik iets voor je doen ?
't Is een Kensia palm, meneer.
Maakt me niet uit. Wanneer heb je 'm
voor 't laatst water gegeven ?
Sorry, kolonel,
moet ik m'n verslag uittypen ?
Wie ben jij ?
John Mueller.
Ik beheer de officiersclub.
Ben je de inventaris nagelopen ?
Ja, maar er valt niets te stelen.
Alleen voorraad.
Oh nee ? Iemand was iets van plan.
Anders was ze niet neergeschoten.
- Ja, meneer.
- Hou op me meneer te noemen.
Iets vermist ?
Nee, meneer... Ik bedoel, nee. Niets.
- De achterdeur is opengebroken.
- Dat heb ik gezien, ja.
Mijn mensen nemen 't over.
- Niets aanraken.
- Oh, nee ?
Luister goed.
We hebben hier een meervoudig
onderzoek met 't leger
en de Politie van San Francisco.
Dat ben ik.
Recherche behandelt toch nog steeds
zware misdrijven ?
Dus als ik 't goed heb,
ben jij nog steeds
de militaire politie.
Ja, meneer.
- Ben je klaar ?
- Misschien.
Luister, jongen.
Ik wou je wat besparen na wat
er met Patti Jean gebeurd is.
Maar je bent genoeg bespaard.
Dus luister goed.
Ik heb hier de leiding.
Dus let op wat je zegt, hier.
Of ik snij je ballen af en serveer
ze voor ontbijt.
- Begrijp je me ?
- Absoluut, meneer.
Goed zo.
Mueller, heb jij deze plant
water gegeven ?
Zeg iets.
- Wat ?
- Dat is een begin.
Ik ben inspecteur Jay Austin,
van de politie van San Francisco.
- Wie bent u ?
- Nee, niet goed.
Je moet je identiteitsbewijs
laten zien.
Doe de deur dicht.
- Wat ?
- Doe de deur dicht.
Hallo. Inspecteur Austin,
politie van San Francisco.
Ik ben op zoek naar kolonel Caldwell.
Hier woont ie.
Hij werkt ergens anders.
Dat nam ik aan.
Wilt u even voor de deur wachten ?
Nee, ik wil binnen komen.
Donna Caldwell,
de dochter van de kolonel.
Bent u hier vanwege
die doodgeschoten agent ?
De telefoon stond roodgloeiend.
Zo een kleine post. Niets te doen.
Ik weet 't.
Ik was militair agent onder uw vader.
- Ik wist niks van een dochter.
- Waarom verliet u 't leger ?
- Daar had ik m'n redenen voor.
- Was mijn vader er een van ?
- Ja.
- Je bent mooi.
- Ben je een stijve ?
- Een stijve wat ?
- Politieagent.
- Oh, zeker.
Inspecteur Austin,
bent u met mij aan het flirten ?
Ik dacht dat 't omgekeerd was.
Je vader zal je allerlei dingen over
mij vertellen.
- Wat voor dingen ?
- Niets goeds.
Zijn ze waar ?
Kom er zelf achter.
Wil je uit eten vanavond ?
- Je zet er vaart achter.
- Hoe kan ik je bereiken ?
Ik had koffie Hag moeten maken.
Hij komt zo binnen. Hij is slim.
Als ie ons ziet, heeft ie meteen door
wat er aan de hand is.
- Wat is er aan de hand ?
- Je bent tot me aangetrokken.
Hij zal tegen de muren opvliegen.
En later, als je alleen bent,
verbiedt hij je contact
met mij te hebben.
Nee ***. We hebben een overeenkomst.
- Die breekt ie dan.
- Nee. Sinds ik zeven was.
- Jij was nooit zeven. Vanavond ?
- Ik ben een vrije vrouw.
Dit is m'n kaartje. Met m'n adres.
En dit is m'n telefoonnummer.
Bel me.
Herinner je je Jay Austin ?
Ja, die herinner ik me.
Hij jou ook.
Wat doe je in m'n huis.
Ballistiek onderzoek heeft uitgewezen
uit welk wapen
de kogels in Patti Jean kwamen.
- En ?
- Een Tokarev 33.
Russisch dus.
Ben je daarom hier op de koffie ?
- Wat wil je.
- Ik dacht dat u me kon helpen.
Mijn intuïtie geeft me in dat 't van
iemand op de basis is.
Er zit een luchtje aan je intuïtie.
't Zou van een Rus kunnen zijn. Er is
daar een consulaat, weet je nog ?
Of een oorlogsbuit
van een veteraan uit Vietnam.
Nog een keer; wat wil je ?
Ik vroeg sergeant Garfield
bij de schietbaan
of iemand op de basis
een Tokarev bezat.
Hij zei dat dat mogelijk was.
Toen ik 'm om meer informatie vroeg,
begaf z'n geheugen het en begon hij
moeilijk te doen.
En jij wilt dat ik
met Garfield spreek.
U zei dat u het alleen via recherche
wou spelen,
en dat ik maar
een militair agent was.
Weet u wat ? Laat maar zitten.
Wacht.
We gaan.
- Goedemiddag, commandant.
- Op uw plaats rust, sergeant.
Dit is inspecteur Austin,
politie van San-Francisco.
- Ik belde over een Tokarev 33.
- Ja.
- Heeft u er een hier ?
- Nee.
Tijdens ons gesprek vertelde u mij
dat u misschien informatie had.
Dat klopt. Maar u vroeg er niet naar.
U vroeg of 't wapen hier
was opgeslagen.
Wat is dit leuk.
Ik vermaak me. U ook ?
Oké. Wat voor informatie heb je
omtrent een Tokarev 33 ?
Ik heb er eentje gerepareerd voor
een officier, als een gunst.
De slagpin was kapot.
Ik maakte een nieuwe
van bewerkt staal...
Zijn naam ?
Hou op naar hem te kijken, verdomme.
Kijk mij aan. Zijn naam.
- Kolonel Lawrence.
- Paul Lawrence ?
Jij wist 't.
Je wist 't, verdomme.
Dat is alles, sergeant.
Heb ik iets verkeerds gezegd ?
- Laten we 'm opzoeken.
- Geen sprake van.
Ik krijg zo een arrestatiebevel.
Probeer 't maar eens te gebruiken
op federaal territorium.
Sinds jij terug bent, pis je tegen me
aan als was ik een boom.
Je dacht dat je me niet nodig had.
Dus nou is 't opeens anders...
Oh, nee.
Als jij met kolonel Lawrence wilt
praten, dan op mijn manier, begrepen ?
Wat er tussen jullie is gebeurd is
lang geleden.
Toen had je 't fout
en nu heb je 't fout.
Er zijn manieren van doen.
En als je mijn hulp wilt gebruiken,
dan ga je 't nu doen zoals 't hoort.
- Kom je ?
- Ik loop.
... in de luchtmachtacademie
als eerstejaars
besloot hij burger te worden.
The Bears zijn op de laatste lijn.
Gilbert.
MacDougal gaat er binnen.
Een illegale overgave van de bal,
een duik, hij komt er niet in.
Wie wint er ?
De slechten, waarschijnlijk.
Ga jij zo uit ?
- Hoe 'zo' ?
- Je kan door die jurk heenkijken.
- Waarom draag je 'm dan nog ?
- Goed idee.
Goedenacht.
Je gaat Austin zien, zeker ?
Geen goed idee.
- Hij zei dat je dat zou zeggen.
- Zei hij ook waarom ?
- Dat is tussen jullie.
- Kom er dan niet tussen.
- Ik zeg ook niet wie je mag zien.
- Natuurlijk niet.
Ik zou Myra niet kiezen, dan.
Die rooie die donderdag ontbijt voor
je maakt.
Dat is iets anders.
Er zijn zaken waar
je geen weet van hebt.
- Ik was zijn commandant.
- Zei hij.
- Hij heeft veel gezegd.
- Aardig wat.
Laat je niet bedonderen. Hij heeft
geen respect voor vrouwen.
En jij respecteert Myra zeker.
Nou, ik wel.
Hij gebruikt jou om mij te raken.
Gaan we weer vechten ?
Luister. 't Gaat me aan wat
er met je gebeurt.
Dat weet ik. Wat is er eigenlijk aan
de hand met jullie ?
Dat is twee jaar geleden.
Jij was op kostschool.
- Hij en Patti waren op patrouille.
- 't Meisje dat werd neergeschoten ?
Zij hielden Paul Lawrence aan, die
dronken was, er vielen harde woorden,
- en Austin werd kwaad.
- Kwaad ?
Hij zei dat Lawrence 't meisje
beledigde.
Dus sloeg hij 'm in mekaar en smeet
'm in de gevangenis.
En toen ging jij er naartoe
en bracht Lawrence naar huis.
Zelfs als Lawrence 't meisje
beledigde,
dat is nog geen reden
om 'm in mekaar te slaan.
- Dat hangt van de belediging af.
- Austin ging z'n boekje te buiten.
Je verdedigt iemand die je niet kent.
- Ik mag 'm leren kennen.
- Ik wil niet dat je 'm ziet.
- Is dat een bevel ?
- Inderdaad, ja.
En onze overeenkomst ?
Hij zei me al dat
je die ook zou breken.
Blijf niet voor me op.
Ik maak 't laat.
Stront aan een paal.
- Hai.
- Hai.
- Ben ik te laat ?
- 10 minuten.
10 minuten is niet laat.
Bij mij thuis is de zoektocht
dan al begonnen.
Je ziet er geweldig uit.
- Ik schijn op m'n vader te lijken.
- Christus, 't idee.
- Weet ie waar je bent ?
- Ja.
Ik heb een vraag waarop
ik een eerlijk antwoord wil.
- Dat is 't enige dat ik heb.
- Waarom vroeg je me uit ?
- Waarom denk je ?
- M'n vader denkt dat je me gebruikt.
- En jij ?
- Weet ik niet, zei ik.
Jouw vader en ik mogen elkaar niet.
Dat is geen geheim.
Er was een incident op de legerbasis.
Ik arresteerde een dronken kolonel
Lawrence, en gooide 'm in de lik.
Sloeg je 'm eerst in mekaar ?
Ik zei al dat je vader
je onzin zou vertellen.
Jij zei ook dat ik er zelf maar
achter moest komen.
Hij verzette zich en begon toen mijn
partner, een vrouw, te beledigen.
Had je een verhouding met je partner ?
Ze was mijn partner. Lawrence
probeerde me te slaan en miste.
Toen sloeg ik hem, een keer.
- Ging je je boekje te buiten ?
- Absoluut niet. Hij verdiende 't.
De klootzaak wilde me voor
de krijgsraad brengen.
En toen kwam je vader.
'k Zie 't nog voor me;
zonder een spier te vertrekken.
Hij wilde geen uitleg.
't Kon 'm niks schelen.
'Waarom' kent hij niet.
Alleen 'hoeveel', 'wanneer', 'wat'.
't Ging om een officier.
Dat was 't enige van betekenis,
niet wat ik zei.
Ik was een van zijn mannetjes.
Wil je weten wat de kolonel deed ?
Hij verdedigde Lawrence.
Die ging vrijuit en
ik verloor een streep.
Dat was dat. Dus ik vertrok.
Ik ben hier voor jou,
niet voor je vader.
- Bewijs 't.
- Wat ?
Zoals ik 't zie kunnen we dit op twee
manieren aanpakken...
of we zitten hier en denken over hoe
't zou zijn met z'n tweeën te zijn...
of we gaan meteen tot de
achtervolging over.
- Steek over en volg me.
- Nee ***, volg jij mij maar.
Je weet niet waar je naartoe moet.
Waar ben je mee bezig ?
Je gaf je adres, weet je nog ?
Oh, God.
Na school besloot ik terug naar huis
te gaan om te bedenken wat nu.
M'n vader ziet me 't liefst met een
officier en een miljoen kinderen.
Zou dat je gelukkig maken ?
En je moeder ?
Zijn je ouders gescheiden ?
Nee.
Mijn moeder pleegde zelfmoord
toen ik twee was.
't Spijt me.
Waar ga je heen ?
Ik moet naar huis.
- Ik wil je weer zien.
- Ik bel jou.
Nou, rustig, oké ? Ik doe 't woord.
Goedemorgen, meneer.
Kolonel Lawrence verwacht u.
Dank je.
- Goed je te zien, Allen.
- Paul.
Wat doet hij hier ?
- Wat is dit ?
- Dit is officieel.
- Waar is 't pistool, klootzak ?
- Wat ben jij toch galant.
- Waar is de Tokarev ?
- In je reet !
Het pistool vormt onderdeel
van een moordzaak.
Ik hoef die zeikvragen niet te
beantwoorden.
Luister, Paul. Hij kan
een federale rechter inzetten.
- Hij gaat z'n gang maar.
- Dat wil ik niet.
Ik vergelijk alleen de kogels
met die van gisteren.
Als 't ze niet zijn krijg je je
pistool weer terug en vertrekt hij.
- Ik heb 't niet.
- Waar is 't ?
Verloren met poker.
Twee weken geleden.
- Aan wie ?
- Gaat je niks aan.
- Ik zorg dat 't me aangaat.
- Uit m'n kantoor !
Kom mee. Kom mee, zei ik.
Zodra jij de legerbasis verlaat,
ben je op mijn terrein.
En dan pak ik je.
Ik sta niet langer toe dat jij 'm
beschermt. Begrijp je wat ik zeg ?
Indrukwekkend hoe professioneel
je dat aanpakte.
Als jij 'm blijft dekken,
krijgen we problemen.
Zelfs met een hoofd zo leeg
als dat van jou,
zou je toch misschien soms
een ideetje kunnen hebben.
Bijvoorbeeld dat we misschien
geen pistool nodig hebben.
Misschien hebben we al een kogel.
Pas op nou, niet te hard denken,
anders verrek je iets.
- Goedemiddag, meneer.
- Zoals je was, sergeant.
De Tokarev van kolonel Lawrence,
heb je die getest na de reparatie ?
Ja zeker, verschillende keren,
kolonel.
Is 't mogelijk dat je de kogels
nog hebt ?
Die moeten op de bodem
van die ton liggen.
Moet makkelijk te vinden zijn.
Een Tokarev is maar 762 millimeter.
Die valt vreselijk op
temidden van
alle.45 en 9-millimeterkogels.
Hier heeft u er een.
Deze komt uit de Tokarev
van kolonel Lawrence.
Bedankt, sergeant.
Als deze gelijk is aan de kogel in
mijn soldaat en jouw agent,
dan wil ik je erewoord
dat je het via mij zult spelen.
- Oké.
- En nog iets.
Past de kogel niet, dan wil ik dat je
Lawrence met rust laat, voorgoed.
Aan jou de beslissing.
Afgesproken.
Een zekere Peale vertelde gister
dat z'n Lincoln was gestolen.
Harde kerel om te zien. Veel geld.
- En ?
- Ik vraag je niet mee te komen.
'k Zou 't niet eens willen.
Maar als je wilt, vooruit.
Wat ben je toch charmant, jongen.
Haal me op bij 't museum.
PRESIDIO OORLOGSMUSEUM
Meer Amerikaanse soldaten stierven in
de burgeroorlog dan in enige andere.
- Hoezo ?
- Beide partijen waren Amerikaans.
Wat flauw.
Deze vlag was in Fort Sumter
toen de oorlog uitbrak.
- Wat is dit ?
- Niks. Kom hier.
Laat 'm 't jullie vertellen.
Niet naar luisteren.
Hij is niet goed bij z'n hoofd.
Dat is de eremedaille,
de hoogste onderscheiding.
Liet jij die man naar binnen ?
Kijk goed naar de foto.
Rechts is Lyndon Johnson.
Die was toen President.
Die soldaat daar won de medaille.
Is er geen beveiliging hier ?
- Kan iedereen hier zo binnen lopen ?
- Herken je die soldaat niet ?
Toen was ie nog niet zo lelijk.
Krijg nou wat !
Dat reliek daar
is sergeant-majoor Maclure.
- Vraag 'm hoe hij de medaille won.
- Hoe oud ben je ?
- Acht.
- Wil je negen worden ?
Niet voor z'n charmes. Hij won 'm
in Vietnam. In de jungle.
Toen hij zijn eenheid kwijtraakte,
vond hij een gewonde officier die op
sterven lag.
Dus die nam hij mee.
Terwijl hij 'm naar de Amerikaanse
linies bracht,
kwam hij de vijand tegen.
Die stonden klaar om een Amerikaanse
patrouille te overvallen.
Dus legde hij de officier neer,
en met een M-16 en wat handgranaten
viel hij ze aan.
In z'n eentje tegen 40 of 50 man.
- 50 ?
- Hij roeide ze allemaal uit.
En ondanks dat hij gewond was,
pakte hij de officier weer op en
bracht 'm in veiligheid.
- Wat is dat voor pistool ?
- Dat is een.45
Dat kreeg hij van de officier
als dank.
- Wat is Vietnam ?
- Een plek waar wij oorlog voerden.
- Nooit van gehoord.
- Nou, 't is echt gebeurd.
Hebben we ze mores geleerd ?
Bedank de sergeant-majoor
voor de rondleiding.
Dank u, sergeant-majoor.
Jullie kunnen
altijd langskomen, goed ?
Hebben we ze mores geleerd ?
- Je wordt bedankt.
- Niets te danken.
Ik had die scotch-reet van je daar
moeten laten.
'Scotch' is een drank. Iemand uit
Schotland heet een 'Schot'.
Als je nog 's op sterven ligt,
bel dan een taxi.
Maak je je nog steeds zorgen
over Donna ?
We kunnen niet praten zonder
ruzie te maken.
Ze is geen klein meisje meer.
Probeer je haar niet klein te houden ?
Ze gaat uit met Jay Austin.
Herinner je je die ?
De legeragent die Lawrence
in de nor gooide ?
Ik heb Lawrence nooit gemogen.
Een apenlul.
Aan jou heb ik wat.
Austin is nu een rechercheur.
En die legeragente
die neergeschoten is,
die was samen met Austin toen
ze Lawrence arresteerden.
't Idee Lawrence neer te halen
geeft Austin een stijve.
- Is Lawrence erbij betrokken ?
- Dat weet ik niet.
Het wapen was een Tokarev. Lawrence
verloor de zijne met poker, zegt ie.
Is dat waar ?
- Lawrence doet z'n mond niet open.
- Dus misschien heeft Austin gelijk.
- Ik wil niet dat Donna met hem gaat.
- Dat is niet aan jou.
Ze doet 't alleen maar
omdat ik 't niet wil.
- Zeg dan dat je 'm mag.
- Hij is niet de juiste voor haar.
Zou jij luisteren als iemand je
verbood iemand anders te zien ?
Dat is iets anders.
Tuurlijk. Misschien herken
je jezelf in hem.
Hoe bedoel je ?
Ik herinner me nog dat jochie
met z'n orderboekje in z'n zak.
En ik dacht; eindelijk heeft 't leger
een manier gevonden om me te krijgen.
Maar je was nog niet zo slecht.
Je had alleen wat tijd nodig.
Misschien heeft Austin
ook wat tijd nodig.
- Is er iemand ?
- Ja, hier.
- Dag baas. Hoe staat ie ?
- Levendig.
- Nog steeds zo'n grote mond ?
- Ik neem aan van wel.
Dat was te voorzien.
Een beetje tijd.
Mr. Peale kan u ontvangen.
- Dit is inspecteur Austin, Mr. Peale.
- Jay Austin.
Kolonel Caldwell,
hoofd militaire politie.
Arthur Peale.
Willen jullie wat drinken ?
Bier, koffie ?
- Nee, dank u.
- Mijn assistent, Mark Wallach.
- Aangenaam.
- Een koffie voor mij, Mark.
Hoe kan ik u van dienst zijn ?
Ik zou u wat vragen willen stellen.
Over mijn auto neem ik aan.
Heeft u 'm gevonden ?
Uw Lincoln was dinsdagochtend
betrokken bij een moord.
Die op de voorpagina
van de Chronicle ?
- Inderdaad, helaas.
- *** je dat, Mark ?
De Lincoln betrokken
bij een schietpartij.
- Je meent 't.
- De laatste keer dat u erin reed ?
Hij is van m'n vrouw.
We gingen uit eten.
Ik liet 'm hier achter en reed naar
huis. De volgende ochtend was ie weg.
- Wat is Transcorp ?
- Een aandeelhoudersmaatschappij.
Behoorlijk verspreid op het moment.
Juwelierszaken, winkelcentra,
dat soort dingen.
Naar welk restaurant ging u ?
Jake's.
Een visrestaurant op Broadway.
- Hoe ver weg is dat ?
- Dank u, Mr. Peale.
We nemen momenteel vingerafdrukken
van uw auto.
Binnen 90 dagen
moet u 'm wel weer hebben.
De auto doet er niet toe.
Ik hoop dat u de schuldigen vindt.
Dank u.
Waarom had je zo een haast ?
Moet je naar de kapper ?
Jij hebt het altijd over
rechtsgebied.
Dit is mijn rechtsgebied.
Ik leid hier het onderzoek.
Noem je dat een onderzoek ?
"Het spijt me u lastig te vallen,
"maar uw auto was betrokken
bij een moord. 't Spijt me zeer."
U vindt dit waarschijnlijk
moeilijk te begrijpen;
u heeft hier niet de leiding.
Je had zo een haast dat je niet zag
wat er op tafel lag.
Ik heb Peale van onder tot boven en
van links naar rechts doorgelicht...
Ik mag 'm niet, maar hij staat
buiten verdenking.
Goed. Wanneer heb je de resultaten
van de Tokarev-kogel ?
- Over een paar uur.
- Goed.
Kom, laten we koffie gaan drinken.
Hou je me voor de gek ?
Nee, serieus.
Ik wil 't met je over Donna hebben.
Ga je mij naar mijn intenties vragen ?
Precies.
- Jij bent me d'r een.
- Wat is daar zo leuk aan.
Hoe staat ie, majoor ?
- Wil je vertrekken.
- Na m'n koffie.
- Dus...
- Kom op, majoor.
Ik praat tegen je.
- Laat 't zitten, jongen.
- Wat zei u, majoor ?
- Ik zei, laat 't zitten.
- Heb ik de majoor goed gehoord ?
Gaf hij mij een bevel ?
Er zit een luchtje aan je, majoor.
Wat is 't, mottenballen ?
Wat ga je nu doen, majoor ?
Weet je zeker dat je wilt vechten ?
Want ik gebruik alleen mijn duim.
- Duim ?
- Mijn rechter duim.
De linker is teveel voor je.
Kom op.
Jongens...
Hou 't sportief.
- Sta op, man.
- Kom maar op.
Ik zal 'm krijgen.
Zie je deze eikenblaadjes ?
Die zijn van zilver.
Dat betekent dat ik een
luitenant-kolonel ben.
Als ze nou van goud waren, dan zou ik
een majoor zijn. Begrijp je ?
- Ja, meneer.
- Goed zo.
Als je dan nog eens een legerofficier
ziet, dan kan je z'n rang herkennen.
Zodat hij je niet
per ongeluk pijn doet.
- Begrijp je ?
- Ja, meneer.
- Dank je.
- Over uw dochter gesproken.
Mijn intenties zijn geheel
en al integer.
Ik hou van deze plek.
Alle soldaten vertellen sterke
verhalen.
Soldaten moeten samen liggen.
Ze hebben hun rust verdiend.
Ik heb al een plaatsje uitgezocht.
In 1962 sloten ze de begraafplaats,
maar ik kreeg speciale toestemming.
Ik lig naast een korporaal uit
de Spaans-Amerikaanse oorlog.
We zullen mekaar veel
te vertellen hebben.
Ik zal zeggen: "Hou nou eens op over
die kanonnen, korporaal.
"In Vietnam hadden we de Claymore,
en de AK-47.
"Dat waren nog eens wapens."
- Papa vroeg je om met mij te praten.
- Nee ***. Dat was mijn idee.
Is 't iedere dag 15 rondes
in de boksring ?
Ja. Alsof je tegen een muur praat.
Hij kan een verdomde stijfkop zijn.
En jij natuurlijk nooit, toch ?
- Mag je die Austin ?
- Ja.
We hebben mekaar al veel gezien.
En niet alleen om je pa dwars
te zitten ?
Misschien om te beginnen. Hij wil dat
ik met kapitein Gordon trouw.
- En wil jij dat ?
- Tuurlijk niet.
- Laat hem dan de kapitein trouwen.
- Dat zei ik 'm ook.
Deze jongen is anders dan de anderen.
Hij... maakt me ***.
- Waarom ?
- Weet ik niet.
Hij... komt zo dichtbij.
Je bent niet *** voor hem,
maar voor jezelf.
- Ik ben wel lelijk, maar niet stom.
- Ik vind je bloedmooi.
Goedemiddag, kolonel.
- Heb je de sleutel van de opslag ?
- Ja, meneer.
Ja, ja.
Ik hoop voor je dat dit is
wat ik denk, zielige klootzak.
Het pakje dat je zoekt.
Ik heb 't gevonden. Het is in
Chinatown, Washington 1412.
- Maar schiet op. 't Is er maar even.
- Bedankt.
- Verrassing !
- Je kunt me niet arresteren.
Fout. Je bent niet op de legerbasis.
Je bent in de echte wereld. Je bent
geen kolonel. Je bent van mij.
- Dit kan je niet doen.
- Ik heb een arrestatiebevel,
en een kogel van je Tokarev.
En uit de ballistiek
blijkt dat daarmee Patti Jean werd
neergeschoten.
Weet je wat ik zou willen ?
Dat je je verzette...
Een klein beetje maar.
Goh, wat zou ik dat graag willen.
Alles wat u zegt kan tegen u...
Uit de weg.
*** !
Je zou het via mij spelen.
Je gaf me je woord.
- Hij vluchtte. Ik ging 'm achterna.
- Je gaf me je woord.
Ik heb de uitslag van 't ballistiek
onderzoek. Hij heeft 't gedaan.
- Besef je je wat je gedaan hebt ?
- De moordenaar vermoord.
Kan je bewijzen dat hij de trekker
overhaalde ?
Dat bewees hij... door te vluchten.
kan je me vertellen waarom hij bij
de officiersclub inbrak ?
Want Lawrence
kan dat in ieder geval niet meer.
Een keurige arrestatie.
Je bent een prijsdier.
Je had het fout wat betreft Lawrence.
Hij is erbij betrokken.
Ik had het niet fout. De waarheid is
dat ik hem nooit heb gemogen.
Waarom stond je dan niet achter me ?
Omdat je de wet overtrad. Jij bent de
agent, hij is de slechte.
Je begrijpt het nog steeds niet, hé ?
Denk je dat Lawrence als enige
hierbij betrokken is ?
Toen we uit Peale's kantoor kwamen,
probeerde ik je te vertellen...
van de bierviltjes op zijn tafel.
De bierviltjes ?
Ja. Uit Bar Caravelle in Saigon.
- Jij hebt 'm doorgelicht.
- Smetteloos.
Als er geen veroordeling is dan is er
geen strafblad. Maar z'n diensttijd ?
- Hij was nooit in dienst.
- Hij heeft aandenkens uit Vietnam.
Nee, hij spaart bierviltjes.
Ik heb 'm zelf doorgelicht.
Peale was bij de C.Ik.A. Hij was een
adviseur in Long Binh,
tegelijkertijd met Lawrence.
- Kenden ze elkaar ?
- Wat denk je ?
Hoe moet ik dat nou weten ?
Dat is geclassificeerde leger-***.
Daar kan ik niet bij.
't Enige dat ik weet, is dat de
inbreker iets heel hard nodig had.
Christus ! 't Water.
Een plant had water gekregen.
De andere niet.
Er was een lege fles die Mueller
nooit geopend had.
- En Mueller ?
- Die heeft een alibi.
En waarom zou ie inbreken ?
Hij heeft een sleutel.
Ik heb het adres
van het waterbedrijf.
- Ze gaan om 9 uur open.
- Ik pik je om half acht op.
Luister, ik ben...
*** !
- Ik heb de leiding hier, goed ?
- Nee, niet goed.
Hoe ga je het aanpakken ?
Niemand mag iets doorhebben.
Hé, ik ben hier goed in.
- Hai.
- Tof.
Ik ben op zoek naar de koerier.
Je hebt 'r gevonden. Ze heet Gloria.
Gloria.
- Fan van Grateful Dead ?
- Altijd en overal. Jij ?
Ik ook. Zag ze voor 't eerst in '73,
in Winterland.
Helemaal te gek.
Sindsdien ben ik een fan.
- 't Echte werk.
- Was je in Oakland met nieuwjaar ?
Alle zes optredens.
Ik sliep op 't parkeerterrein.
- Ontzettend relaxt.
- Hoe vaak heb je ze gezien ?
Anaheim was nummer 179.
M'n vriend heeft in vier jaar geen
concert gemist.
Ik kan dat niet vanwege m'n werk.
Zijn vader heeft geld. Moeten werken
is vreselijk, vind je niet ?
Wie is die generaal Washington ?
- M'n vader.
- Arme jij !
- Moet je mij vertellen !
- Houdt zeker van muzak ?
Wat denk je dan ?
Gloria, ik schaam me een beetje,
maar...
Vorige week leende ik m'n pa z'n
auto,
parkeerde 'm voor de officiersclub
op de legerbasis,
en iemand is er tegenaan gereden.
Ik herinner me dat een van jullie
bestelauto's daar was.
Misschien heeft
de bestuurder iets gezien.
Hij gelooft me niet.
Denkt dat ik 't heb gedaan.
- Hij gelooft je natuurlijk nooit.
- En de jouwe ?
Dit heb je niet van mij.
De officiersclub van de legerbasis ?
Bestellingen op dinsdag.
De naam van de bestuurder is Spota.
- Werkt hij vandaag ?
- Vrij. Morgen is ie er om half acht.
- Voornaam ?
- Die van jou ?
- Jay.
- Z'n voornaam is George.
Die van jou is mooier.
Zou je me z'n huisadres kunnen geven ?
- Ik zal niet vervelend doen.
- Ik weet niet, man.
Moet je 'm zien. Denk je dat hij tot
morgen kan wachten ?
Vermont 732.
Van mij heb je 't niet gehoord.
Hé, hartstikke bedankt.
- Kan ik je hier iets sturen ?
- Tuurlijk.
Ik heb een illegale opname van het
Dylan-concert in Meadowlands.
Ik stuur je een bandje.
- Ik sta paf, man.
- 'Dank je' is genoeg.
Dead-fans moeten elkaar bijstaan.
Zie je.
- Hé, generaal.
- Kolonel.
Vrolijk een beetje op.
Ik zal 't proberen.
De man die 't water aan de
officiersclub levert heet Spota.
- George Spota ?
- Ja. Hoe wist je dat ?
Een zekere George Spota diende onder
Lawrence in Long Binh.
Misschien dezelfde.
Maar goed. Hij is er niet.
Morgen, half acht.
De dag dat Patti Jean werd vermoord
werd er ook water geleverd.
- Wat is de 'Dead' in godsnaam ?
- Dat begrijp jij niet.
Probeer me uit.
- The Grateful Dead.
- De dankbare doden ?
- Grateful Dead.
- Begrijp ik niet.
Wat verbaast me dat.
Ik moet nog iets nalopen.
- Wat ?
- Ik vertel 't je morgen.
Ik moet ook nog iets nalopen.
Morgen.
Maar ik kon 't niet uitstaan.
Zodra ik vrienden maakte,
kreeg pa weer het bevel te vertrekken
en moest ik weer afscheid nemen.
Maar ik heb wat van de wereld gezien.
Leavenworth, Kansas.
Heel speciaal in de zomer.
En wie kan kerst in Fort Bragg
vergeten ?
Wat gaat er om daarbinnen ?
Waar denk je aan ?
Zoals 't nu is,
is dat genoeg voor jou, Donna ?
Hoe bedoel je ?
Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen,
dus ik zeg 't maar gewoon.
Wat we doen samen is... geweldig.
Het waren... spelletjes ?
Het is zo maf. Dit zou precies goed
voor me moeten zijn.
Wat ik je probeer te zeggen is,
dat ik om je geef.
Ik vind 't alleen moeilijk
je dat te zeggen.
Gareth Wooten, alstublieft.
Wooten. Met Alan Caldwell.
Goed. Hoe gaat 't in Langley ?
Pas op, anders krijg je nog een
stijve reet achter dat bureau van je.
Ik heb een gunst van je nodig.
D'r is hier een aandeelhouders-
maatschappij 'Transcorp'.
T-R-A-N...
Ik weet dat je kan spellen.
Trek aan een van je lijntjes en zeg
me welke bedrijven ze bezitten.
Bedankt. Ik stel 't op prijs.
En liefs aan Linda.
Nee, we staan niet gelijk.
Zeg 'r maar
dat ze een fout heeft gemaakt.
Ik ben nog steeds aantrekkelijker.
Tot ziens.
- Kunnen we gaan ?
- Ik heb net besteld.
- Zullen we gaan ?
- Mag ik deze dans van je ?
Laat toch zitten.
Kapitein Gordon...
Inspecteur Austin. Een politieagent.
- Je bent erg onbeleefd, Jay.
- Vind je het hier niet leuk of zo ?
- Nee, inderdaad, eikel.
- Wat zei je ?
Waarom doe je dit ?
- Ik wil dit niet.
- Ik vroeg je iets.
Ja, ik heb je gehoord.
Jij gaat steeds maar verder, hé ?
Tot op het randje.
Zullen we even naar buiten stappen ?
Wil je dat ik met dit zeikertje
om je hand vecht ?
Zullen we dit als heren aanpakken ?
- Wat je maar wilt.
- De regels van het boksen.
Alsjeblieft. Is dat wat je wilde ?
Rustig aan, kolonel. Ik ben klaar.
Wat voor intenties ik ook had,
je kunt ze vergeten.
Zij is gevaarlijk.
Hoe krijg je 't voor mekaar.
Waarom nam je 'm überhaupt mee ?
Waarom geen handgranaat ?
Dat was sneller geweest.
- Laat me met rust.
- Ben je trots op jezelf ?
Dat kan ik jou ook vragen.
- Wat ?
- Jij hebt dit geregeld, niet ik.
Waar heb je 't over ?
Wie ik wel en niet mag zien.
Je hebt waarschijnlijk
al een lijstje.
Je vraagt me nooit wat ik wil.
Je vertelt 't me alleen.
Ik heb nieuws voor je. Ik ben niet
bij jou in dienst gegaan.
- Ik beslis wat ik doe.
- Nou, wat doe je dat goed.
Jij geeft me alleen regels.
Jij beslist wat eerlijk
is en wat niet.
- Dit is belachelijk.
- Draai je niet om.
- Dit accepteer ik niet.
- Uitstekend.
Je bent klaar met praten
dus er is niets meer te zeggen.
- Precies.
- Lafaard.
- Genoeg.
- Nee, 't is nooit genoeg.
Waar ben je zo *** voor ?
- Denk je dat ik net zo als zij ben ?
- Hou op.
Je draaide haar toch ook je rug toe ?
- Hou op !
- Klootzak. 't Is jouw schuld.
Doe maar.
Kolonel... Jezus !
Wat ben je in godsnaam aan 't doen ?
Dronken worden.
Zie je dat niet ?
- Dat heb je al gedaan, zo te zien.
- Ik ga nog meer drinken.
Ik ga 't dak op.
- Waarom ?
- Je vensterbank doet pijn.
- Waarom kom je niet binnen ?
- Omdat ik buiten ben.
- Weet je hoe laat 't is ?
- Wat maakt 't uit ?
Mij maakt 't niets uit.
- Heb je dat alleen opgedronken ?
- Ja.
- Die mag je hebben.
- Dank je.
- Ik ben 'r kwijt.
- Wie ?
Donna.
Je bent 'r niet kwijt.
Ze wordt alleen volwassen.
- Dat moet je accepteren.
- Oh, ja ? Ze haat me.
Nee. Ze probeert aan je te voldoen.
Dat is niet altijd even makkelijk.
Jij wil dat mensen perfect zijn.
Er is niet veel dat perfect is.
- Weet je hoeveel ik van haar houd ?
- Weet ik.
Waar 't om gaat, is of zij 't weet.
Wanneer heb je 't haar
voor 't laatst verteld ?
Ze weet 't.
Ik ken gebouwen waarmee 't
makkelijker praten is dan met jou.
Hé, was dat mijn pistool
dat je op me richtte ?
Ja. Ik heb 't uit 't museum
meegenomen.
- Waarom ?
- Ik wilde 't even vasthouden.
Waarom ?
Ik had m'n redenen. Mag ik ook wat ?
Misschien was die medaille verdienen
makkelijker dan 'm te dragen.
Denk jij dat iemand
ook maar iets om ons geeft ?
Wij geven om hen. Daar gaat het om.
Weet je wat ik denk ?
Amerika is net een groot,
mooi huis...
en wij zijn de Dobermanns.
- De Dobermanns ?
- Als iemand iets hoort, beneden,
is ie blij dat ie z'n grote,
lelijke hond heeft. Toch ?
Maar...
als de volgende dag z'n vrienden
langskomen, sluit ie de hond op.
Waarom ? Omdat ie zich schaamt.
Maar 's nachts laat ie de hond weer
vrij om z'n mooie huis te bewaken.
En als iemand binnenkomt en de hond
bijt 'm niet in z'n reet,
dan slaat ie 'm op z'n bek
met een opgerolde krant.
Ja. Zo is 't.
Ik zal je nog wat zeggen...
ik herinner me het nog als de dag
van gister...
toen ik 10 was, en m'n pa weer 's
was ontslagen, kwam ie thuis en zei:
"We verlaten Schotland.
We gaan naar Amerika."
En toen gaf ie me een boek
van Thomas Jefferson.
Ik las 't helemaal uit. Dan ben ik
plots op 't dek van 't schip.
En m'n vader schreeuwt:
"Kijk, daar is ze !"
Ik kon net over de reling zien.
Het vrijheidsbeeld.
De blik, en de groene kleur
van haar gezicht.
Zo mooi is ze echt, weet je dat ?
Maar goed, zo zie ik Amerika.
Ja. En daarom ben ik soldaat.
Niemand hoeft ons te bedanken.
Omdat... Daar gaat 't niet om.
En hier ook niet om.
Sergeant-majoor...
- Ik ben dronken.
- Stomdronken.
Op z'n gezicht stond angst te lezen.
Dat heb ik nooit eerder gezien.
M'n hele leven heeft ie me geleerd
nooit teveel te zeggen.
Laat niet teveel zien.
Verlies nooit je controle.
Dat werkt.
Omdat niemand je pijn kan doen
als je niemand binnen laat.
Dat moet ik 'm meegeven.
Hij heeft me dat goed geleerd.
Maar hij laat mij ook niet binnen.
En dat doet pijn.
En dat is wat ik met jou heb gedaan.
Ga door.
Dus ik heb geprobeerd m'n
controle niet te verliezen.
Ik sliep met je zolang 't op mijn
voorwaarden was.
Dat ging me goed af. Echt.
Behalve dat hoe meer ik met je was...
hoe enger 't werd.
Daarom gedroeg ik me
zo in de officiersclub.
Ik kon niet meer van je weglopen.
Dus wilde ik dat jij van mij wegliep.
Ik wil je niet meer zo'n pijn doen.
Want...
want ik houd van je.
Je bent 10 minuten te laat.
Ik heb goed en slecht nieuws.
- Oh. Wat is 't goeie nieuws ?
- Donna is bij mij.
Is dat 't goeie nieuws ?
- 't Slechte is dat ik van haar houd.
- Ik ook.
Gaan we 't hier de hele morgen over
mijn privé-leven hebben ?
- Nee.
- Mooi.
De auto die Lawrence doodreed staat
op de naam van Spota.
Arthur Peale is eigenaar van
de Black Mountain Water Company.
BLACK MOUNTAIN BRONWATER
Hij is in de tweede wagen. Nummer 68.
- Herken je 'm ?
- Ja. Dat is sergeant Spota.
LUCHTMACHTBASIS TRAVIS
Open en bloot.
Da's altijd de beste manier.
Niet van die verkleedpartijtjes.
Waar komt u net vandaan, kapitein ?
Een chartervlucht uit Clark, meneer.
De Filippijnen ?
Ja, luchtmachtbasis Clark, kolonel.
- Kom. Hij gaat er vandoor.
- Bedankt.
- Wat is er met de Filippijnen ?
- Ik weet niet. Iets.
Waarom water uit de Filippijnen ?
Iets in die fles is een moord waard.
Water uit de Filippijnen wordt
aan Spota geleverd.
Spota levert het
aan het bottelbedrijf.
Maar hij maakt een fout.
Hij levert de foute fles af bij de
officiersclub.
Hij realiseert zich wat hij heeft
gedaan en gaat terug.
Patti Jean snapt 'm
en hij legt 'r neer.
Ik wil weten wat er in die fles zit.
Wat heb je ?
Nee. Er mist nog een stukje.
Iets met de Filippijnen.
Er is nog iemand.
Er mist nog iets.
Peale, Lawrence, Spota...
Ze kennen mekaar van Vietnam.
Ze zijn er allemaal bij betrokken.
Wat mist er nog ?
Oh, *** !
Hij diende samen met Lawrence
in Vietnam.
Hem of een soortgelijke
hebben ze nodig.
Hij kent elke monteur in de Oriënt.
Iedereen is weg. De kust is veilig.
Goeie kwaliteit. Onze vriend in
Manilla heeft goed werk geleverd.
En hij is nu z'n baan kwijt.
- Wat doe jij hier ?
- Niemand zou iets overkomen, zei je.
- Dat was ook de bedoeling.
- En 't meisje dat Lawrence doodde ?
- Met Lawrence is afgerekend.
- Dat is niet genoeg. 't Is voorbij.
Beetje laat voor een slecht geweten.
- Het is voorbij.
- Wie denk je dat je bent ?
De infanterie.
De oorlog is al lang voorbij, opa.
't Kan niemand meer wat schelen.
Ga terug naar je museum om soldaatje
te spelen.
Nog een woord en ik ram je kop in je
reet zodat je uit je oksels praat.
Waar ga je heen ?
Godverdomme. Klootzak.
Dit is belachelijk. We kunnen toch
wel een regeling treffen ?
Luister, sergeant,
wat is gebeurd, spijt ons.
Maar er valt niets meer aan te doen.
Je schijnt 't maar niet te vatten.
't Is voorbij.
Wat denk je hiermee te bereiken ?
Ik ga de dingen rechtzetten.
Wil je dat 't alarm aangaat ?
Hier, dat heb je nodig.
Ze schieten onze reet af.
- Hij wil meer geld.
- Ik mag jou niet.
Kom op, zeg. Doe open.
Ik wist dat je dit nooit heb gewild.
Ik weet dat je een man van eer bent.
Maar Lawrence
wist iets over je uit Vietnam,
iets over de zwarte markt,
weet ik veel.
Je hebt lang geleden
een fout gemaakt.
Je wou niet dat je goeie naam
er aan ging, en dus sloot je je ogen.
Ik kan me dat goed voorstellen.
Maar dat is nog geen reden om 't nu
allemaal weg te gooien...
inclusief je goeie naam.
Dan doe je alleen maar jezelf en alle
anderen pijn.
Kan me geen zak schelen.
Ik doe wat goed is.
Er is iemand binnen. Laten we gaan.
Fout.
We zitten weer in de stront, kolonel.
Maclure - Christus, waarom ?
Doet er niet toe.
Ze hebben de boel verknoeid.
Ik ga de zaken rechtzetten.
Niet doen.
Niet doen.
Ik wil dat je iets voor me doet.
Wat ?
Stel je verslag 48 uur uit.
Dat geeft me de tijd om hem met zijn
goede naam te begraven.
Dat verdient hij.
- Alsjeblieft ?
- Goed.
Bedankt.
Niemand die sergeant-majoor Maclure
kende,
kon hem beschuldigen van perfectie.
Maar nu kan alleen God nog over hem
oordelen. Ik zal dat niet doen,
en ik ga ook geen excuses
voor hem verzinnen.
Hij was mijn vriend,
en hij was een soldaat.
Wij zeiden altijd tegen mekaar dat
bij het leger zijn
niet een kwestie
van leven of dood is.
Maar veel belangrijker dan dat.
We ontmoetten elkaar
voor 't eerst in Vietnam.
Hij was mijn sergeant,
ik zijn luitenant.
Tot op de dag van vandaag weet ik
niet wie onder wie diende.
Het was zijn lot een held te zijn in
een oorlog waar niemand trots op was.
Kortgeleden zei hij me nog dat het
verdienen van een medaille
een stuk makkelijker
was dan 'm te dragen.
Dit is de tweede keer
dat ik iemand heb verloren die alles
voor me betekende.
Wanneer ik deze plek bezoek,
*** ik alleen maar stilte
en verlies.
Maclure hoorde iets anders.
Ik hoop dat het goed voor 'm was.
Er zijn zoveel dingen
waarvan ik wil...
dat ik ze aan hem
had kunnen zeggen...
en aan anderen.
Nu dat hij er niet meer is,
realiseer ik me...
dat niets onuitgesproken
moet blijven...
zelfs niet tussen mensen
die moeilijk praten.
Hier zijn we dan...
op de plek waar hij zo van hield.
Om afscheid te nemen.
Als ik Maclure goed ken...
dan is hij nou al opgewonden op weg.
Aanleggen...
Richten.
Schieten.
Schieten.
Schieten.
Vouw de vlag.
Ik wil dat je dit aanneemt.
Wil je een eindje gaan lopen.
Ja. Heel graag.
Kom mee.