Phantom of the Opera - Nederlands Transcript

Het Spook van de Opera Parijs 1919 --- Vertaald door Vertaalsysteem.nl --- Verspreiding van dit studiemateriaal is illegaal! (www.anti-piracy.nl) Publieke veiling vandaag. Verkocht. Uw nummer, meneer? Dank u. Lot 663 dan dames en heren. Een poster uit de productie des huizes van 'Hannibal' door Chalumeau. Hier te zien. - *** ik tien frank? Vijf dan, wie biedt vijf? Zes, zeven? Tegen u meneer, zeven. Acht. Acht éénmaal, andermaal... Verkocht aan Mr Lefevre. Dank u zeer. Lot 664, een houten pistool en drie menselijke schedels, uit de productie van 1831 van 'Robert le Diable' door Meyerbeer. We beginnen op tien frank. Tien, dank u. Nog altijd tien. Daar is vijftien geboden. Verkocht voor vijftien. Uw nummer, meneer? Lot 665, dames en heren. Een muziekdoos in papier-maché in de vorm van een draaiorgel. Daarop zit een aap in Perzische klederdracht die de cimbalen speelt. Dit lot werd gevonden in de theaterkluis en werkt nog steeds. Hier te zien. We beginnen op vijftien frank. Vijftien geboden. Twintig van u, meneer. Madame Giry, 25, dank u wel. Er is 25 geboden. Biedt iemand dertig? Dertig. Iemand 35? Verkocht voor dertig frank dan. Eenmaal, andermaal... Verkocht voor dertig frank aan burggraaf de Chagny. Bedankt, meneer. Een waar verzamelstuk. Elk detail precies zoals ze zei. Zal het nog steeds spelen als wij allemaal dood zijn? Lot 666, een kroonluchter in delen. Sommige van u herinneren zich misschien het relaas van het 'Spook van de Opera', een mysterie dat nooit opgehelderd is. Ons is verteld, dames en heren, dat dit de originele kroonluchter is uit die beroemde tragedie. Onze werkplaats heeft hem gerepareerd en bedraadde hem voor elektrisch licht. Misschien kunnen we het spook van lang geleden verjagen met wat verlichting. Heren. Parijs 1870 Opera Populaire. La Carlotta. Deze trofee komt van onze verlossers, van onze verlossers. Uit de onderwerpende macht van Rome. Met feesten, dansen en zang zullen we deze avond vieren. We zullen de mensenmassa begroeten die wederkeren om verlossing te brengen. Welkom, burggraaf. Het trompetgeschal van Carthago weerklinkt. Hoort, Romeinen, en vrees. Luistert naar het gedreun onzer voetstappen. Hoort de drums. Hannibal komt. Verdrietig terug te keren in ons geliefd land dat wederom onder bedreiging is door de ver reikende greep van Rome. Heren. De repetities zijn, zoals u ziet, begonnen, voor een nieuwe productie van 'Hannibal'. Mr Lefevre, ik repeteer. Mr Reyer, Madame Giry, dames en heren, uw aandacht, alstublieft. Zoals u weet, zijn er al weken geruchten over mijn nakende pensioen. Ik kan nu vertellen dat ze waar zijn en het doet me plezier u voor te stellen aan de twee eigenaars van de Opera Populaire, Mr Richard Firmin en Mr Gilles Andre. U hebt waarschijnlijk gelezen over het succesverhaal in de afvalsector. Schroot, om precies te zijn. Hij zal wel rijk zijn. En we zijn trots om u onze nieuwe werkgever voor te stellen, de burggraaf de Chagny. Het is Raoul. Voordat mijn vader overleed, in het huis aan de zee, zou je kunnen zeggen dat we geliefden waren. Hij noemde me kleine Lotte. Christine, hij is zo knap. Mijn ouders en ik zijn vereerd om alle soorten kunst te steunen. En dan vooral het wereldbefaamde Opera Populaire. Heren, Mrs Carlotta Guidicelli. Al vijf seizoenen onze 1ste sopraan. Bravo. Mr Ubaldo Piangi. Ik ben vereerd, mijnheer. Ik verstoor uw repetitie, denk ik. Ik zal er vanavond zijn om deze triomf met u te delen. Mijn excuses, mijnheer. Dank u, meneer de burggraaf. Herneem, alsjeblieft. Hij houdt van me. Hij herkende me niet. - Hij heeft je niet gezien. Alstublieft, meneer. We zijn buitengewoon trots op ons ballet. Ik zie waarom. Vooral dat blonde engeltje. Mijn dochter, Meg Giry. En die schoonheid? Geen familie zeker. Christine Daae, veelbelovend talent, Mr Firmin. Veelbelovend. Daae, zegt u? Enige relatie met de beroemde Zweedse violist? Enig kind, wees vanaf haar zevende toen ze op balletschool is gaan wonen en trainen. Een wees, zegt u? - Ik beschouw haar als mijn dochter. Heren, gelieve aan één kant te gaan staan. Hannibals vrienden. Nee, niet op mijn jurk. Waarom? Het trompetgeschal van olifanten weerklinkt. Hoort, Romeinen, en vrees. Luistert naar het gedreun van hun voetstappen. Hoort de drums. Hannibal komt. Daae, ze willen enkel dat je danst. De burggraaf verheugt zich enorm op het gala. Danseressen zullen hem behagen want ik zal niet zingen. Dag, allemaal. Nu is het afgelopen. Haal mijn hondje, breng mijn hondje. Wat doen we? Kruipen. - Goed. Tot ziens, want ik ben weg. Het is afgelopen. Prinsesje, o wonderschone. Juist, ja. - De godin van de zang. Mr Reyer, is er geen prachtige aria voor Elisa in akte drie van Hannibal weggelegd? Ja, maar toch ook niet want ik heb nog geen kostuum omdat iemand het niet afgemaakt heeft. En ik háát mijn hoed. Wellicht kunt u ons een gunst doen door ons te plezieren met een private voordracht. Tenzij Mr Reyer daar bezwaar tegen heeft. Nee, wacht. Als mijn managers dat verlangen. Mr Reyer? Zou u dat willen? - Jazeker. Iedereen stil. Mr Lefevre, waarom stopt u eigenlijk? Mijn gezondheid. - Juist, ja. Jij ook. Denk aan mij, denk met liefde aan me nadat we afscheid hebben genomen. Beloof me dat ik af en toe in je gedachten zal voorkomen. En wanneer je er naar verlangt om je hart weer... Hij is hier, het Spook van de Opera. Bent u ongedeerd? Buquet, in godsnaam, wat gebeurt daar? Alstublieft, kijk niet naar mij. Ik was niet op mijn post, God is mijn getuige. Geloof me, er is niemand. Indien het toch zo is, moet het een spook zijn. Zulke dingen gebeuren nu eenmaal. Zulke dingen gebeuren al enkele jaren, maar ondernam u iets? Nee. En jullie zijn al even erg als hem. 'Zulke dingen gebeuren nu eenmaal.' Zo lang u niets onderneemt, doe ik niks. Ubaldo, we gaan. Breng me mijn hondje en mijn kistje. Amateurs. Ziet u, ik vertrek. Heren, veel geluk. Ik ben in Australië mocht u me nodig hebben. Ze komt toch wel terug, toch? Denkt u dat, mijnheer? Ik heb een bericht van het Operaspook. God allemachtig, jullie zijn geobsedeerd. Hij heet u welkom in zijn operagebouw. - Zijn operagebouw? En hij beveelt dat u doorgaat met loge vijf vrij te houden voor hem en zijn salaris moet nog betaald worden. Zijn salaris? Mr Lefevre gaf hem 20.000 frank per maand. 20.000 frank? Misschien dat u meer kunt betalen met de burggraaf als geldschieter. Ik had die bekendmaking vanavond willen doen op het gala met de burggraaf, maar we zullen het nu moeten afgelasten aangezien we onze ster kwijt zijn. Er zal toch wel een doublure zijn? - Doublure? Er is geen doublure voor La Carlotta. Een vol huis, Andre. We moeten een vol huis terugbetalen. Christine Daae zou het kunnen zingen. Het koormeisje? Doe niet mal. Ze heeft les gehad van een groot leermeester. Wie? Ik ken zijn naam niet. Laat haar voor u zingen. Ze is goed onderwezen. Oké. Kom maar, wees niet verlegen. Vanaf het begin van de aria, juffrouw. Andre, dit is niet goed voor m'n zenuwen. Ze is erg mooi. Denk aan me, denk aan me met liefde als we afscheid hebben genomen. Beloof me dat ik af en toe in je gedachten zal voorkomen. Als je er weer naar verlangt je hart terug te nemen en vrij wilt zijn. Als je ergens een moment vindt, denk dan eens aan mij. We hebben nooit gezegd dat onze liefde eeuwig was of zo standvastig als de zee, maar als je het je nog herinnert, neem de tijd en denk aan mij. Denk aan alles wat we samen meegemaakt hebben. Denk niet aan hoe het kon gelopen zijn. Denk aan mij, mijn stil ontwaken en aflaten. Denk aan mij, hard proberend jou uit mijn hoofd te zetten. Herinner die dagen, kijk terug op al die malen. Denk aan alles wat we nooit zullen doen. Er zal nooit een dag zijn dat ik niet aan je zal denken. Kan het? Kan het Christine zijn? Lang geleden, het lijkt zo lang geleden, hoe jong en onschuldig wij waren. Zij herinnert zich mij misschien niet, maar ik haar wel. Bloemen verwelken, zomervruchten vergaan. Zij hebben hun seizoen en wij ook, maar beloof mij dat je soms aan mij... zult denken. Fantastisch, formidabel. Gustave Daae. Waar heb jij je in godsnaam verstopt. Echt, je was fantastisch. Ik wou dat ik je geheim kende. Wie is jouw grote leermeester. Toen je moeder me hier afzette om te komen wonen. Elke keer als ik hier alleen ben om een kaarsje voor mijn vader te branden, dan is er die stem van boven. En in mijn dromen. is hij er altijd geweest. Toen mijn vader op sterven lag, zei hij dat een engel me zou beschermen. Een Engel der Muziek. Christine, ben je gelovig? Denk je dat de ziel van je vader je alles geleerd heeft? Wie anders? Wie? Vader vertelde me ooit over een engel. Ik droomde ervan dat hij zou verschijnen. En nu, terwijl ik zing, voel ik zijn aanwezigheid en weet ik dat hij er is. Hier in deze kamer, roept hij me zachtjes. Ergens hierbinnen is hij verstopt. Ik weet gewoon dat hij altijd bij me is. Hij, het verborgen genie. Christine, dat moet je gedroomd hebben. Dit soort verhalen kunnen niet waar zijn. Christine, je spreekt in raadsels en dat is niets voor jou. Engel der Muziek, gids en beschermer. Maak me deel van jouw glorie... - Wie is deze engel... ...de Engel der Muziek. Verschuil u niet langer. Verhuld en vreemd, mijn engel. Zelfs nu is hij bij me... - Je handen zijn koud. ...overal om me heen. - Je gelaat ziet bleek, Christine. Het maakt me ***. - Wees niet ***. Je was erg goed, liefje. Hij is tevreden over je. Met Ms Daae hebben we een schat gevonden, vindt u niet? Wellicht kunnen we ze aan u voorstellen. Heren, als jullie het niet erg vinden, dit bezoek doe ik liever op mijn eentje. Dank u. Alsof ze al eerder kennis gemaakt hebben. - Inderdaad. Kleine Lotte was in gedachten verzonken. Kleine Lotte dacht: 'Vind ik poppen leuker of kabouters of schoenen? Of raadsels of jurken? Die picknicks op zolder. - Of chocolaatjes. Vader die viool speelt. Terwijl we elkaar duistere verhalen uit het noorden voorlezen. Maar ik hou het meest van slapen in mijn bed. En de Engel der Muziek die liedjes in mijn hoofd zingt. De Engel der Muziek zingt liedjes in mijn hoofd. Je zong als een engel vanavond. Vader zei: 'Als ik in de hemel ben, stuur ik de Engel der Muziek naar je toe.' Vader is dood en de Engel der Muziek heeft me bezocht. Daar bestaat geen twijfel over. En nu gaan we eten. Nee, de Engel der Muziek is heel streng. - Het zal niet laat worden. Nee, Raoul. Je moet veranderen. Ik laat mijn koets voorrijden. Je hebt twee minuten, kleine Lotte. Wacht, Raoul. Brutale jongen, slaaf der mode. Hij eigent zich jouw glorie toe. Onwetende dwaas, die dappere jonge vrijer, delend in mijn triomf. Engel, ik *** je. Spreek, ik luister. Sta me bij, toon me de weg. Engel, mijn ziel was week, vergeef me. Kom binnen, meester. Vleiend kind, je zult me leren kennen. Begrijpen waarom ik me in het donker hul. Kijk naar je gezicht in de spiegel. Ik zit vanbinnen. Engel der Muziek, gids en beschermer. Maak me deel van jouw glorie. Engel der Muziek, verberg je niet langer. Kom naar mij, vreemde engel. Ik ben jouw Engel der Muziek. Kom naar me toe, Engel der Muziek. Van wie is die stem? Wie is daar? - Ik ben jouw Engel der Muziek. Kom naar me toe, Engel der Muziek. Hij zong tot mij in mijn slaap, in dromen kwam hij. De stem die me roept en mijn naam uitspreekt. En droom ik opnieuw, maar nu ontdekte ik dat het Spook van de Opera er is. In mijn hoofd. Zing nog eens samen met mij, ons vreemd duet. Mijn macht over jou deint nog uit. Hoewel je jouw vluchtige blik van me afwendt. Het Spook van de Opera is er. In jouw hoofd. Zij die je gezicht zagen, werden getroffen door angst. Ik ben jouw masker. - Ze horen mij. Mijn ziel en jouw stem verenigd. Het Spook van de Opera is er... In mijn hoofd. - In jouw hoofd. Hij is er, het Spook van de Opera. Zing, mijn Engel der Muziek. Zing, mijn engel. Zing voor mij. Zing, mijn engel. Zing voor mij. Ik heb je meegebracht naar de troon der muziek. Naar dit koninkrijk waar iedereen de muziek moet eren. Muziek, je bent hier naartoe gekomen voor maar één, enkel doel. Sinds ik je voor het eerst hoorde zingen, had ik je nodig om me te dienen, om te zingen, voor mijn muziek. Mijn muziek. De nacht versterkt, verscherpt elke gewaarwording. De duisternis roert zich en wekt de verbeelding. Stilzwijgend verliezen de zintuigen hun werking. Langzaam en voorzichtig, toont de nacht zijn volle pracht. Grijp het, voel zijn aanwezigheid, sidderend en zacht. Keer je af van het felle licht van de dag. Vergeet dat koude, gevoelloze licht. Luister naar de muziek van de nacht. Sluit je ogen en geef je over aan je diepste fantasieën. Zuiver je gedachten over het leven dat je ooit kende. Sluit je ogen, laat je ziel opstijgen en je zult leven als nooit tevoren. Zachtjes en voorzichtig zal de muziek je strelen. *** het, voel het, het neemt je langzaam in haar bezit. Stel je er voor open, laat je fantasieën los in deze duisternis waarvan je weet dat je er niet tegen kunt vechten. De duisternis van de muziek van de nacht. Laat je geest een reis beginnen, door een nieuwe, vreemde wereld. Laat varen al je herinneringen aan het leven dat je kende. Laat je ziel je naar de plek voeren waar je hoort te zijn. Want alleen dan kun je van mij zijn. Zwevend breng je me in vervoering. Streel me, vertrouw me, geniet van elke gewaarwording. Laat de droom van start gaan, laat je duistere kant zich overgeven aan de krachten van de muziek die ik schrijf. De kracht van de muziek van de nacht. Alleen jij kunt mijn lied doen zegevieren. Help me de muziek van de nacht te maken. Zijn huid is als geel perkament. Een gapend gat doet dienst als neus die nooit groeide. Wees altijd op je hoede. Anders grijpt hij je met zijn magische lasso. Zij die spreken over wat ze weten, zullen te laat ontdekken dat schrandere stilte wijs is. Joseph Buquet, hou je mond en hou een hand voor je ogen. Ik herinner me de mist. Dikke mist boven een groot, glad meer. Overal waren kaarsen en op dat meer dreef een boot. En in die boot zat een man. Wie was die gedaante in de schaduw? Wie gaat er schuil achter dat masker? Ik verdoem je. Jij kleine, nieuwsgierige Pandora. Jij kleine duivel. Wilde je dit dan zo graag zien? Ik vervloek je. Jij kleine, liegende Delilah. Jij klein serpent. Nu kun je nooit meer vrij zijn. Ik verdoem je. Ik vervloek je. Vreemder dan in al je dromen, durf je wel te kijken of aan me te denken. Aan deze weerzinwekkende gargouille die, ook al brandt hij in de hel, stiekem naar de hemel verlangt. Stiekem. Angst kan ook omslaan in liefde. Ooit zul je dat moeten begrijpen om de man achter dat monster te vinden. Dat walgelijke karkas dat beestachtig lijkt, maar stiekem over schoonheid droomt. Stiekem. Kom, we moeten teruggaan. Die twee idioten die mijn theater runnen, zullen jou missen. Mysterie na de galanacht. Er staat: 'Mysterie van sopraans vlucht.' Verbijsterend, zeggen alle kranten. We zijn verbijsterd, we vermoeden opzet. Slecht nieuws bij sopraans scène. Eerst Carlotta en nu Christine. Het vult in ieder geval de zalen. Roddel is zijn gewicht in goud waard. Wat een manier om een bedrijf te runnen. Bespaar me deze oneindige trials. De helft van je bezetting verdwijnt, maar het publiek juicht nog steeds. Opera. Vergeet Gluck en Handel. Als je een schandaal hebt, heb je een hit. Afschuwelijk. Zullen ze allemaal weglopen? Dit is afschuwelijk. Andre, schreeuw niet alsjeblieft. Het is reclame en de vangst is groot. Gratis reclame. - Maar we hebben geen cast. Andre, heb je de wachtrij gezien? Zo te zien heb je er ook één. Beste Andre, wat een prachtig gala. Christine was een grote ster. Het deed ons niet veel dat Carlotta ging. Wat dat betreft was zij een ramp. Moest je haar zo nodig casten terwijl ze al over haar hoogtepunt was. Beste Firmin, een korte herinnering. Mijn salaris is niet betaald. Stuur het op naar het Spook en dat met de post. P.S.: Niemand houdt van schuldenaren, dus gehoorzaam mij maar beter. Wie is er zo brutaal om dit te sturen? Iemand met een kinderlijk brein. Beiden zijn getekend met 'S.O.'. - Wie is dat nu weer? Het Spook van de Opera. - Wat een vreselijk gebeuren. Hij besmeurt ons respect. - Daarenboven wil hij geld. Hoe raar om zo'n hoog loon te vragen. Het is nogal duidelijk dat hij krankzinnig is. Waar is ze? - Carlotta? Nee, Ms Daae, waar is ze? - Hoe moeten wij dat weten? Ik wil een antwoord. Jullie hebben mij dit briefje gestuurd. Wat is dit voor onzin? - Natuurlijk niet. Wij waren het niet. Ze is dus niet bij jullie? - Natuurlijk niet. We tasten in het duister. Meneer, twist niet. Schreef u deze brief niet? Wat zouden wij dan hebben geschrijven? Geschreven. 'Maak je geen zorgen over Ms Daae. De Engel der Muziek neemt haar onder zijn vleugels. Probeer niet om haar te vinden.' Als jullie dit niet schreven, wie dan wel? Waar is hij? - Welkom terug. Jullie geliefde baas, waar is hij? Wat nu weer? - Ik kreeg jullie brief. Een brief die me niet aanstond. Stuurde jij die? - Natuurlijk niet. Alsof hij zoiets zou doen. - Jij stuurde hem niet? Natuurlijk niet. - Wat is er aan de hand? Dus jij beweert dat je deze brief niet verstuurde. Wat had ik dan moeten versturen? 'Uw dagen bij het Opera Populaire zijn geteld. Christine Daae zal in uw plaats zingen vanavond. Verwacht u aan een groot ongeluk mocht u toch haar plaats innemen.' Te veel brieven naar mijn smaak. De meeste gaan over Christine. Sinds onze komst hoorden we enkel Ms Daae's naam. Ms Daae is terug. - Geen loze woorden hopen wij. Waar is ze nu precies? Ik vond het beter dat ze even alleen was. - Ze had rust nodig. Kan ik haar zien? - Nee meneer, ze wil niemand zien. Zal ze zingen? - Ik heb hier een brief. Laat hem zien. - Alsjeblieft. 'Heren, ik heb jullie nu heel wat beminnelijke brieven gestuurd, waarin staat hoe mijn theater geleid moet worden. Jullie volgden mijn instructies niet. Ik geef jullie nog een laatste kans. Christine Daae is teruggekeerd en ik verlang dat haar carrière vordert. In de nieuwe productie van 'Il Muto', zal u daarom Carlotta de rol van bruidsjonker geven en Ms Daae de rol van de gravin. De rol van Ms Daae vraagt charme en uitstraling. De bruidsjonker heeft geen tekst en dat maakt mijn casting ideaal. Ik zal de voorstelling bijwonen vanuit mijn stoel in loge vijf. Deze zal voor mij vrijgehouden worden. Als u deze bevelen negeert, zal er een onvoorstelbare ramp plaatsvinden. Ondertussen verblijf ik, heren. Uw gewillige dienaar, S.O.' Het is een strategie om Christine te helpen. - Wat krijgen we nog? Dit is waanzinnig. - De burggraaf, haar geliefde, zond dit. Kun je dit geloven? - Dit is een grap. Dit verandert niets. U bent een ster... - En zal dat altijd zijn. Die man is gek. - Wij aanvaarden geen bevelen. Ms Daae zal de bruidsjonker spelen. De rol zonder tekst. Carlotta krijgt de hoofdrol. - U hoeft mij niet te sussen. U wilt mij enkel plezieren. Mijne heren, is dit waar? Ik hoorde het anders. U ging mij laten sterven. O mijn Vader. God. Opgepast voor zij die zijn woord minachten. De engel ziet, de engel weet. U hebt mij berispt. - Signora, vergeef ons. U hebt mij vervangen. - Wij smeken u. Uw grootste vrees wordt bewaarheid. Signora, zing voor ons. Wees geen martelaar. Wat staat ons nog te wachten? - Onze ster... Wilt u dit aan Ms Daae geven? Uw publiek heeft u nodig. - Net als wij. Zou u niet liever uw geliefde, onschuldige mormel hebben? Nee, signora. De wereld wil u. Prima donna van het toneel. Uw aanbidders smeken u op hun knieën. Kunt u stoppen terwijl ze uw naam roepen? Denk aan hoe ze u aanbidden. Breng ons nogmaals in bekoring. Denk aan uw muze. - En aan de wachtrijen voor het theater. Wilt u ons de nakende triomf ontnemen? Zing, nog één maal. Christine had het over een engel... Uw lied zal weer te horen zijn. Je werd afgesnauwd, maar er is een publiek dat je nodig heeft. Ze hoorde de stem van de Engel der Muziek. - Degenen die u horen, zien u als een engel. Denk aan hun bede om onvoorwaardelijke steun. Wij krijgen onze opera. - Zij komt in de schijnwerpers. Hoofdrolspeelsters zijn een beproeving. Uw zang zal nooit uitsterven. - U zult weer zingen en bejubeld worden. Tranen, vloeken, krankzinnige eisen komen vaak voor. Denk aan hoe je zult schitteren. - Er zijn zeker ergere dingen in te beelden. Denk na voor je deze eisen afwijst. Wie gelooft een diva die een koormeisje vervangt dat weg is en met de baas sliep? Raoul en de kamenier, verstrengeld in een liefdesduet. Al ontkent hij alles, hij moet met haar geslapen hebben. Je komt hier niet mee weg in een stuk, maar als het luid gezongen is en in een vreemde taal, dan is dit het soort verhaal waar een publiek voor valt. In feite een perfecte opera. De wereld ligt aan je voeten. De natie wacht en wordt niet graag bedrogen. Verlicht het toneel met dat eeuwenoude verhaal. Zing, prima donna, nog één keer. Ze zeggen dat zijn jeugd het hart van mijn dame deed ontvlammen. Mijnheer zou zeker sterven aan de shock. - Mijnheer wordt beschimpt. Mocht hij haar verdenken, God beware haar. - Schande. Deze ongelovige vrouw gaat naar de hel. - Schande. Serafimo, uw vermomming is perfect. Wie kan dat zijn? Lieve vrouw, laat je liefhebbende man binnen. Dat is precies wat het publiek graag ziet. Liefste, ik moet naar Engeland voor staatszaken en moet je achterlaten met je nieuwe meid. Alhoewel ik graag de meid zou meenemen. De oude dwaas gaat weg. Dat is gravin de Cherbourg. Ze heeft ons in haar salon uitgenodigd. Zoiets overkwam ons nooit in de afvalindustrie. Schroot. Serafimo, weg met die schijn. Je kunt niet spreken, maar kus me tijdens de afwezigheid van mijn man. Arme stakker, hij brengt me aan het lachen. Tijd om een beter iemand te vinden. Arme stakker, hij weet het niet. Mocht hij het weten, hij zou blijven. Had ik niet bevolen om loge vijf vrij te houden? Hij is hier. Het Spook van de Opera. - Hij is het. Jij hebt geen tekst, stuk addergebroed. Addergebroed? Misschien ben jij hier wel de adder. Serafimo, weg met de schijn. Je kunt niet spreken, maar kus me tijdens... Arme stakker, hij brengt me aan het lachen. Dames en heren, onze verontschuldigingen. De voorstelling zal binnen tien minuten hervat worden. De rol van de gravin zal dan gespeeld worden door Ms Daae. Wij vragen even uw geduld tot dan. Ondertussen kunt u kijken naar het ballet van akte drie uit deze opera. Wat? - Maestro, het ballet alstublieft. Het ballet, nu. Een momentje, dank u. Je bent ontslagen. Is alles in orde? - Raoul, we zijn hier niet veilig. Dames en heren, blijf rustig zitten. Geen paniek. Het is slechts een ongeluk. Waarom bracht je me naar hier? - Ga dan terug. We moeten terug. - Hij zal je doden. Zijn ogen zullen ons daar vinden. - Christine, zeg zoiets niet. Die brandende ogen. - Denk er nog niet aan. Al moet hij duizend mannen doden. - Vergeet deze nachtmerrie. Het Spook van de Opera zal... - Dat Spook is een fabel, geloof me. - ...blijven doden. Er is geen Spook van de Opera. Mijn God, wie is deze man die op moordtocht is? Dit masker van de dood. - Ik kan niet ontsnappen aan hem. Wiens stem *** je? - Dat zal ik nooit kunnen. Elke ademstoot? En hier in dit labyrint waar geen daglicht komt, zit het Spook van de Opera. In jouw gedachten. - In mijn gedachten. Er is geen Spook van de Opera. Raoul, ik ben er geweest, in zijn wereld waar het altijd nacht is, waar het daglicht oplost in duisternis. Duisternis. Raoul, ik heb hem gezien. Kan ik ooit die aanblik vergeten? Kan ik ooit ontsnappen aan dat gezicht. Zo verwrongen en misvormd, het was nauwelijks een gezicht in de duisternis. Duisternis. Maar zijn stem vulde mijn geest met een raar, zacht geluid. De nacht vulde mijn gedachten met muziek. Door muziek verhief mijn ziel zich. En ik hoorde als nooit tevoren. Wat je hoorde was niets meer dan een droom. Toch zag ik in zijn ogen alle droefheid van de wereld. Die smekende ogen die zowel dreigen als aanbidden. Genoeg over de duisternis, vergeet deze ongebreidelde angsten. Ik ben er, niets kan je kwetsen, mijn woorden zullen je verwarmen en je rustig maken. Laat mij je vrijheid zijn, laat het daglicht je tranen drogen. Ik sta bij je en naast je om je te beschermen en te leiden. Zeg dat je me altijd zult liefhebben. Bevrijd me met je warme gedachten. Zeg dat je me nodig hebt, nu en altijd. Beloof me dat je de waarheid spreekt. Dat is alles wat ik je vraag. Laat me jouw toevluchtsoord zijn. Laat me jouw licht zijn. Je bent veilig. Niemand zal je vinden. Je angsten zijn voorbij. Al wat ik wil is vrij zijn. Een wereld zonder nacht, en jou, altijd naast me, om me vast te houden en me te verbergen. Zeg dan dat je met mij je liefde en leven wilt delen. Laat mij je verlossen van je eenzaamheid. Zeg dat je me nodig hebt hier naast je. Waar je ook gaat, neem me mee. Christine, dat is alles wat ik je vraag. Zeg dan dat je met mij je liefde en leven wilt delen. Zeg het en ik zal je volgen. Deel elke dag met mij, elke nacht, iedere morgen. Zeg dat je van me houdt. - Dat weet je. Hou van me, dat is alles wat ik je vraag. Waar je ook gaat, neem me mee. Hou van me, dat is alles wat ik je vraag. Ik moet weg. Ze zullen zich afvragen waar ik zit. Kom met me mee, Raoul. Christine, ik hou van je. Haal je beste paarden. Hou ze klaar bij de deur. Dan ben je spoedig bij mij. Je zult over me waken en me leiden. Ik gaf je mijn muziek, maakte je zang hemels. Kijk nu hoe je me daarvoor bedankte. Je miskende en verraadde me. Hij moest wel van je houden toen hij je hoorde zingen. Zeg dat je met mij je liefde en leven wilt delen. Zeg het en ik zal je volgen. Deel elke dag met mij, elke nacht, elke morgen. Je zal de dag vervloeken dat je niet alles deed wat het Spook je vroeg. Gemaskerd Bal Beste Andre, wat een prachtig feest. De voorbode van een mooi nieuw jaar. Wat een avond. Ik ben onder de indruk. - Nou, we doen ons best. Op ons. Hef het glas op de stad. - Jammer dat ons Spook er niet bij is. Maskerade. Papieren gezichten paraderen. Maskerade. Verberg je gezicht zodat niemand je vindt. Maskerade. Elk gezicht een andere tint. Maskerade. Kijk om je heen, een ander masker achter jou. Een beetje mauve, wat donkerbruin. Nar en koning, monster en gans. Groen en zwart, koningin en priester. Een tikje rood, kop van een beest. Gezichten. Elk om beurt, maak een ritje op de draaimolen in een onmenselijke race. Een gouden oog, een blauwe dij. Waar is vals, wie is wie? Gekrulde lip, wervelende jurk. Hartenaas, clownsgezicht. Gezichten. Absorbeer het tot je verdrinkt in het licht, in het geluid. - Maar wie herkent je? Maskerade. Giechelend geel, draaiend rood. Maskerade. Absorbeer het, laat het spektakel je verbazen. Maskerade. Brandende blikken, draaiende hoofden. Maskerade. Kijk naar de lachende gezichten rondom jou. Maskerade. Ziedende schaduwen, gefluisterde leugens. Maskerade. Je kunt iedereen die je kent bedotten. Maskerade. Glurende saters, starende ogen. Maskerade. Je kunt vluchten, maar er zal je steeds een gezicht achtervolgen. Wat een nacht. - Wat een menigte. Maakt je blij. - Maakt je trots. Het summum. Kijkend naar ons. - Kijkend naar hen. Drie maanden... - Van opluchting. Van genot. - Van paradijselijke vrede. En we kunnen eindelijk ademen. - Geen opmerkingen... Geen spoken meer. - ...op uw gezondheid. Een toost op een voorspoedig jaar. - Op onze vrienden die hier zijn. Moge zijn praal nooit verbleken. - Wat een vreugde. Wat een verandering. - Wat een zalige bevrijding. En wat een maskerade. - Denk eraan. Een geheime verloving. Kijk, je toekomstige bruid. Denk daar gewoon aan. - Maar waarom geheim? Wat hebben we te verbergen? Je hebt het me beloofd. Nee, Raoul, doe het niet. - Laat ze het zien. Het is een verloving, geen misdaad. Christine, waarom ben je ***? Laten we geen ruzie maken. - Laten we geen ruzie maken. Doe gewoon alsof... - Ik kan slechts hopen ...dat je het uiteindelijk zult begrijpen. - dat je het uiteindelijk zult begrijpen. Maskerade. Papieren gezichten paraderen. Maskerade. Verberg je gezicht, zodat niemand je vindt. Maskerade. Elk gezicht een andere tint. Maskerade. Kijk om je heen, een ander masker achter jou. Maskerade. Brandende blikken, draaiende hoofden. Maskerade. Kijk naar de lachende gezichten om je heen. Maskerade. Giechelend geel, draaiend rood. Maskerade. Absorbeer het, laat het spektakel je verbazen. Waarom zo stil, mijne heren? Dachten jullie dat ik voorgoed weg was? Hebben jullie me gemist? Ik heb een opera voor jullie geschreven. Dit is de afgewerkte partituur. 'Don Juan triomfeert.' Ik groet jullie allen dierbaar. Een paar instructies net voor de repetitie begint: Carlotta moet leren acteren, niet het gewoonlijke parmantig stappen op het toneel. Onze Don Juan moet wat afvallen. Het is niet gezond op jouw leeftijd. Mijn managers moeten leren dat hun plaats in een kantoor is, niet bij het artistieke. Wat betreft onze ster, Ms Christine Daae. Ze zal zeker haar best doen. Haar stem is zeker goed. Maar als ze wil uitblinken, moet ze nog veel leren als trots haar bij me wil terugbrengen. Haar leermeester. Je kettingen behoren mij nog altijd toe. Je bent van mij. Ik weet niet meer dan iemand anders. - Dat is niet waar. Vraag er niet naar. Er zijn teveel ongelukken gebeurd. Ongelukken? Alstublieft, Mme Giry, in ons aller belang. Goed dan. Het was jaren geleden. Er was een rondreizende markt in de stad. Zigeuners. Ik was heel jong en studeerde voor ballerina. Een van de velen. Ik leefde in de slaapzalen van het operagebouw. Kom binnen. Aanschouw het duivelskind. Hier is het duivelskind. Duivelskind. Moord. Waar? Daarheen. Ik verborg hem voor de wereld en zijn wreedheden. Dat is het enige wat hij in zijn leven gekend heeft, behalve dit operagebouw. Behalve dit operagebouw. Het was zijn speeltuin en is nu zijn artistiek domein. Hij is een genie, een architect en een ontwerper. Hij is een componist en een tovenaar. Een genie, meneer. Zijn genialiteit is duidelijk omgeslagen in krankzinnigheid. Waar wilt u heen, mevrouw? - Het kerkhof. Naar mijn vaders graf, alstublieft. Waar zijn ze naartoe? - Naar het kerkhof. Hij zong tot mij in mijn slaap, in dromen kwam hij naar mij. Die stem die me roept en mijn naam uitspreekt. Kleine Lotte dacht aan alles en niets tegelijk. Haar vader beloofde haar dat hij de Engel der Muziek zou sturen. Haar vader beloofde het haar. Haar vader beloofde het haar. Jij was ooit mijn enige gezel. Jij was alles voor me. Je was ooit een vriend en vader. Toen stortte mijn wereld in. Ik verlang ernaar je terug te zien. Je dicht bij mij te hebben. Soms leek ik te dromen. Dat je er terug zou zijn. Ik wou dat ik terug je stem kon horen, maar ik weet dat dat niet kan. Van jou dromen zal me niet helpen om jouw dromen waar te maken. Overvliegende klokken en gebeeldhouwde engelen, koud en monumentaal, lijken voor jou de verkeerde metgezellen. Jij was warm en zachtaardig. Te lang vechten tegen tranen. Waarom rust het verleden niet. Ik verlang ernaar je terug te zien en weet dat we afscheid moeten nemen. Probeer te vergeven, leer me te leven. Geef me de kracht om het te proberen. Geen herinneringen of stille tranen meer. Alle verspilde jaren vergeten. Help me afscheid te nemen. Help me afscheid te nemen. Dwalend kind, zo verloren, zo hulpeloos. Smachtend naar mijn leiding. Engel of vader? Vriend of spook? Wie staart er daar naar me? - Ken je je engel niet meer? Engel, spreek. Welke eindeloze verlangens galmen na in dit gefluister? Te lang stond je in de kou. Ver van mijn vaderlijke blik. Mijn gedachten klampen zich aan jou vast. - Je biedt weerstand. Toch gehoorzaamt de ziel. Engel der Muziek... Je ontkende mij. - Ik ontkende jou. Afkerend van ware schoonheid. Engel der Muziek... Schuw me niet. - Mijn beschermer. Kom naar me toe, vreemde engel. - Ga naar je vreemde engel. Ik ben jouw Engel der Muziek. Kom bij me, Engel der Muziek. - Nee, Christine. Wacht. Wat je ook gelooft, deze man, dit ding, is je vader niet. Nee, Raoul. Niet op deze manier. Ik verklaar jullie beiden de oorlog. We zijn allemaal blind geweest en toch lag de waarheid voor het grijpen. Dit is onze kans om onze slimme vriend te strikken. We luisteren. - Ga door. We zullen zijn stuk spelen. Zijn werk uitvoeren, maar wij hebben de troef in handen. Want als Ms Daae zingt, zal hij zeker aanwezig zijn. We blokkeren alle deuren. - We zorgen dat de politie er is. En dat ze gewapend zijn. - Het doek valt. Zijn heerschappij eindigt. Raoul, ik ben ***. Dwing me niet dit te doen. Het beangstigt me. Laat me deze beproeving niet doorstaan. Ik weet dat hij me zal meenemen. We zullen voor altijd gescheiden worden. Hij zal me niet laten gaan. Wat ik ooit droomde, vrees ik nu. Als hij me vindt, eindigt het nooit. Hij zal er altijd zijn, liedjes zingend in mijn hoofd. Hij zal er altijd zijn, liedjes zingend in mijn hoofd. Je zei zelf dat hij niets meer dan een man was. Maar zolang hij leeft, zal hij op ons jagen tot we dood zijn. Op alle manieren geketend, wat kan ik zeggen? Moet ik mijn leven riskeren om een kans te hebben om te leven? Kan ik de man verraden die ooit mijn stem inspireerde? Word ik zijn prooi? Heb ik een keuze? Hij doodt zonder nadenken. Hij vermoordt al het goede. Ik weet dat ik niet kan weigeren en toch wou ik dat ik dat kon. Als ik toestem, wat voor griezeligs staat me dan te wachten. In dit, de Opera van het Spook. Denk niet dat het me niets doet. Maar alle hoop en elk gebed rust nu op jou. Bezegel mijn lot vanavond. Ik roep het plezier niet graag tot een halt, maar de grappen zijn dun gezaaid. Laat het publiek binnen. Laat mijn opera beginnen. 'Don Juan' De heer behaagt misschien de dame, maar de meester is de baas. Het sacrale lam slaakt een hopeloos geblaat. Arm meisje. Voor de sensatie op je tong van gestolen snoep, zal je de rekening gepresenteerd krijgen. Gevangen in de lijkwade. Dien het eten op en behaag de meid. Dien de meester, zodat als tafels, plannen en meiden gedekt zijn, Don Juan wederom triomfeert. Passarino, trouwe vriend, overloop het plan nog eens. Je gast denkt dat ik jou ben. Ik, de meester, jij, de man. Jij had toen mijn cape aan. Ze kan je gezicht niet gezien hebben. Ze gelooft dat ze met mij dineert in het geleende huis van haar meester. Heimelijk zullen we schrokken en schranzen, stelen wat eigenlijk van mij is. Als het laat is en bescheidenheid zich vermengt met de wijn. Jij komt thuis, ik gebruik je stem, sla de deur dicht voor je neus. Ik zal zeggen: 'Verberg je hier met mij. Waar? Mijn kamer natuurlijk.' Het arme kind heeft geen kans. - Hier is mijn hoed, mijn cape en zwaard. Winst is verzekerd als ik niet in de lach schiet. Enkel gedachten van vreugde in mijn hoofd. Enkel dromen van liefde in haar hart. Meester? Passarino, ga weg want de valstrik is gezet en hij wacht op zijn prooi. Je kwam naar hier om je diepste verlangen na te streven in de jacht op die wens die tot nu onuitgesproken was. Onuitgesproken. Ik bracht je hier zodat onze passies kunnen samensmelten. In je gedachten heb je je reeds volledig onderworpen aan mij. Al je weerstand laten varen, je ligt volledig aan mijn voeten. Nu ben je hier bij mij. Je twijfelt niet. Je hebt beslist. Beslist. Er is geen weg terug meer. Niet meer achterom kijken. Het doen alsof is nu voorbij. Niet meer denken 'als' of 'mocht'. Verzet heeft geen zin. Stop met denken en laat de droom neerdalen. Welk brandend verlangen zal onze ziel binnenstromen? Welke *** zal zich aan ons openbaren? Welke verleiding staat ons te wachten? Er is geen weg terug meer. De laatste drempel. Welke warme onuitgesproken geheimen zullen we ontdekken na het overschrijden van deze grens? Jij hebt me op een punt gebracht waar ik niet weet wat te zeggen. Het punt waar de spraak overgaat in stilte. Stilte. Ik kwam naar hier en wist amper waarom. Ik heb me al ingebeeld hoe onze lichamen zich verstrengelen, onbeschermd en stilzwijgend. Nu ben ik hier bij jou en twijfel ik niet. Ik heb gekozen. Gekozen. Er is geen weg terug meer. We kunnen niet meer terug. Ons passiespel is eindelijk begonnen. Of het juist of fout is, speelt geen rol. Eén laatste vraag: Hoe lang moeten we wachten tot we één worden? Wanneer begint het bloed te stromen? De slapende manskerel die openbloeit. Wanneer zullen de vlammen ons verteren? Er is geen weg terug meer. De laatste drempel. De stap is gezet. Zie het verlangen branden. Er is nu geen weg terug meer. Zeg dat je met mij wilt delen, één liefde, één leven. Leid me, red me van de eenzaamheid. Zeg dat je me wilt, hier bij jou, hier naast je. Waar je ook gaat, neem me mee. Christine, dat is alles wat ik vraag van... Je stierf voor mij. We vluchten, Andre. Waar bracht hij haar naartoe? Kom met me mee. Ik breng je bij hem, maar vergeet niet steeds de handen voor de ogen te houden. Ik ga met je mee. - Nee Meg, jij moet hier blijven. Kom mee, meneer. - Nee. Terug naar beneden, naar de kerkers van mijn donkere wanhoop. Daar waar mijn gedachten gevangen zitten. Langs dat diepe, duistere pad. Waarom zat ik gebonden en geketend in deze koude en sombere plaats? Niet voor een sterveling, maar mijn boosaardige, walgelijke gezicht. Vind deze moordenaar, hij moet gevonden worden. Verdreven door iedereen. Er was haat alom. Van niemand een aardig woord. Van niemand enig medeleven. Waarom? Je hand voor je ogen. Verder durf ik niet gaan. Bedankt. Ging je eindelijk te ver in je verlangen naar bloed? Ben ik nu de prooi in je verlangen naar vlees? Dat lot dat me doemt tot het vergieten van bloed, ontnam me ook de geneugten van het vlees. Dit gezicht, de infectie die onze liefde vergiftigt. Dit gezicht, gevreesd en gehaat door een moeder. Een masker, mijn eerste gevoelloze stukje kleding. Medelijden komt te laat. Draai je om en onderga je noodlot. Je zal dit eeuwig voor ogen zien. Dit getormenteerde gezicht is nu geen gruwel meer voor mij. Diep binnen in jezelf ligt de ware valsheid. Wacht. Volgens mij hebben we een gast. Dit is inderdaad een ongeëvenaard genoegen. Ik hoopte dat je zou komen. Nu komt mijn wens uit. Jij maakt mijn avond goed. - Laat me los. Laat haar gaan. Doe wat je wilt, maar laat haar gaan. Heb je geen medelijden? Je geliefde doet een passionele smeekbede. - Alsjeblieft, Raoul, het is zinloos. Ik hou van haar. Betekent dat niets? Ik hou van haar. Heb medelijden. De wereld had geen medelijden met mij. Laat me haar zien. - Zoals u wilt, mijnheer... Ik heet u welkom. Dacht je dat ik haar pijn zou doen? Waarom zou zij moeten boeten voor jouw zonden? Zet je beste beentje voor. Hou je handen voor je ogen. Niets kan je nu redden, behalve Christine misschien. Begin een nieuw leven met mij. Koop zijn vrijheid met jouw liefde. Wijs me af en je stuurt je geliefde de dood in. Dit is de keuze. Nu is er geen weg meer terug. De tranen die ik heb gelaten voor jouw duistere noodlot maken plaats voor tranen van haat. Christine, vergeef me. Ik deed het voor jou, maar tevergeefs. Vaarwel, mijn gevallen idool en valse vriend. Onze hoop is nu verbrijzeld. - Te laat voor gebeden en medelijden. Hou van hem en mijn leven is voorbij. - Smeken om hulp. Vechten heeft geen zin. Wat je ook kiest, je kan niet winnen. - Wat je ook kiest, hij moet winnen. Deel je je leven met mij of stuur je hem de dood in? Waarom haar doen liegen om mij te redden? Engel der Muziek... - Er is geen weg terug meer. Christine, zeg nee. - Wie verdiende dit? Vergooi je leven niet voor mij. - De laatste drempel. Zijn leven is de prijs die je moet betalen. - Waarom vervloek je genade? Ik vocht hard om jou te bevrijden. Engel der Muziek, je misleidde me. - Er is geen weg terug meer. Ik gaf me blindelings aan jou. Je stelt mijn geduld op de proef. Maak je keuze. Wezen van de duisternis, ik beklaag je. Welk leven heb jij gekend? God, geef me de moed om jou te tonen dat je niet alleen staat. Neem haar, vergeet me. Vergeet dit alles. Laat me gerust. Vergeet al wat je zag. Ga nu, laat ze je niet vinden. Neem de boot en zweer me dat je zal zwijgen over het geheim van de engel in de hel. Ga nu en laat me alleen. Maskerade. Papieren gezichten paraderen. Maskerade. Verberg je gezicht zodat niemand je ooit vindt. Christine, ik hou van je. Zeg dat je met mij wilt delen, één liefde, één leven. Zeg het en ik zal je volgen. Deel elke dag met me, elke nacht, elke morgen. Alleen jij kan mijn lied laten zegevieren. Nu is het voorbij, de muziek van de nacht. 'Gravin de Chagny Geliefde vrouw en moeder' 'Christine 1854-1917' --- Vertaald door Vertaalsysteem.nl --- Verspreiding van dit studiemateriaal is illegaal! (www.anti-piracy.nl) Kind van de wildernis. Geboren in anonimiteit. Leer om te gaan met eenzaamheid. Zoek je weg in de duisternis. Wie zal er daar voor je zijn. Om je te troosten en voor je te zorgen. Leer om te gaan met eenzaamheid. Leer je eigen metgezel te zijn. Mijmer niet weg naar de wereld waar wapens je rechthouden. Je hebt altijd geweten dat je hart er alleen voor stond. Dus vlij je neer in je eenzaamheid. Kind van de wildernis. Leer om te gaan met eenzaamheid. Leer van de eenzaamheid te houden. Leer om te gaan met eenzaamheid. Het leven kan geleefd worden. Het leven kan bemind worden. In eenzaamheid.