Tip:
Highlight text to annotate it
X
Simply ReleaseS Toppers
Simply The Best
Proudly Presents
MARY AND MARTHA
Vertaald door Simply ReleaseS Toppers
Mr-Dutch en Jos40
Mijn naam is Mary Morgan.
Dit is het verhaal
van mij en Martha.
Ik vertel het omdat
het voor mij nog een verrassing is.
We begonnen in april vorig jaar.
Ik heb Martha nog niet ontmoet
op dit punt.
Hier woon ik.
Hebbes.
Dit is officieel de dunste splinter...
ooit weggehaald
van een menselijk voet.
Dat betekent niet dat het geen pijn doet.
- Je bent het grootste meisje.
Ik weet niet waarom ik dat zeg
Ik ben zelf een meisje...
ik heb nooit zo gegild.
- Het was echt pijnlijk.
Dat ik geloof ik best.
Kan iemand mij een microscoop geven.
Kom op, jongens.
We moeten gaan.
En niet vergeten dat ik
naar de boekenclub moet vanavond.
Dat betekent dat jullie twee
voor je eigen eten moeten zorgen.
Kan je wat anders doen
dan pizza bestellen?
Nooit.
Extra peperoni?
Wat is het boek?
- Het heet Birdsong.
De definitieve roman over Wereldoorlog één.
Vrij ernstige dingen.
Ben?
Wat?
- Je bent al bijna 15 minuten te laat...
je mist de trein.
- Nee, niet waar.
Ja, dat doe je wel.
- Nee, niet waar.
Ik ben een jong persoon,
ik kan sneller reizen dan jij.
Wie is er oud aan het worden.
- Bijdehand.
Nu wat thee en cake?
- Nee. Je bent te laat voor thee.
Nou voorruit, de deur uit
voordat je problemen krijgt.
Goed dan.
Wil je een sneetje toast maken...
dan trek in m'n schoenen aan?
Geef me kracht.
Mam?
- Wat?
Waar zijn m'n schoenen?
Kom eens praten met mamma.
Momentje.
Ik ben bijna klaar met m'n jungle city.
Ik bouw m'n Death Star later.
Het is jouw keus.
Misschien verander ik in een Death Star
als je nooit meer met me praat.
Pak hem.
Hij komt op je af.
Ga door, Benji.
Grijp die rooie klootzak.
Kom dan.
George, bed.
En benen optillen.
We hebben vijf van deze.
Beweeg gewoon door de modder.
Houd de onderrug beneden getrokken...
navel in de rug. In en...
- Hij schrijft als een vijf jarige.
En die zotte Scanlon.
Hij spendeert 90 procent van z'n tijd
aan het voorbereiden van testen.
De andere 10 procent
die wel kunnen leren, die kijken Dvd’s.
Ze moeten eigenlijk
Griekse Geschiedenis leren...
maar kijken
Clash of the Titans.
Alice, dit is niet grappig
Ik zeg je, er gaat wat veranderen.
Ik weet het niet ***?
Doe het wat rustiger aan met George.
- Rustig aan doen? Wat?
Dit is precies de tijd
dat ik hem kan redden.
Hij is m'n enige zoon.
Ik moet hem aanmoedigen.
Ik weet zeker dat hij gevoelig is
met dat pest gedoe.
Welk pest gedoe?
- Wat pesten?
Blijkbaar wordt hij gepest op school.
Hij wil er niet over praten,
ik moest het horen van Alice bij Pilates.
Ik bel de directeur
en maak meteen een afspraak.
Dat regel ik.
- Ik weet niet of ik kan wachten.
Nee, je wacht.
Dit is een ernstig.
We doen het goed.
Mary, ik wil je aanraden
dit rustig aan te doen.
Deze dingen zijn altijd
meer gecompliceerd dan ze lijken.
De eerste gevechten
van de Oorlog van de Revolutie...
werden uitgevochten
bij Lexington en...
Ted. Sorry, dat ik stoor.
Mrs Morgan en ik
wilde even met je praten.
Klopt, maar eerst praat ik
met Felix en Matthew...
want jullie zijn nu van mij,
kleine misdadigers.
Niet vloeken.
Dacht je echt
dat dit het beter zou maken?
Ja, ik wel.
- Nou, dan zit je fout.
Het is moeilijk genoeg om vrienden te maken
zonder dat je moeder vijanden maakt.
Het spijt me.
Ik was dom.
Gaan we?
- Ik ben aan het denken.
Ik ga bij je weg.
- Pardon?
Ik ga bij je weg.
Is het vanwege mijn strikt
seksuele affaire met Anita?
Heb je een affaire met Anita?
- Misschien wel, misschien niet.
Ik probeer te raden
waarom je me gaat verlaten.
Ik ga niet voorgoed bij je weg.
Ik wil je wel vragen
of ik George van school kan halen.
Hem meenemen en hem les geven.
Gewoon een avontuur hebben.
Hij is beter bij mij af.
dan in handen van mensen die nu les geven.
Kunnen we hem niet meenemen
voor de zomer zoals normale mensen?
Nee. Dat duurt twee maanden.
We raken 'm zo kwijt
aan z'n computer.
De school had geen idee
dat die kinderen hem pesten.
Ik weet het niet.
Hem uit school halen is best extreem.
Ja, het is uitermate leuk...
ik denk dat het
in het buitenland moet zijn.
Is dit het begin van een lange
en serieus gesprek met mij...
zijn vader, of heb jij al besloten?
- Raad maar.
Wat is er?
Ze hebben ja gezegd.
Ze vonden dat ik briljant was.
- Staat dat er echt?
Het komt zo over. De implicatie van elk woord
is dat ze denken dat ik briljant ben.
Bedankt voor uw sollicitatie,
wat we hebben geaccepteerd.
Ja. Wat denk je ervan?
Goed gedaan, lieverd.
Weet je wat?
Ik ben zo trots op je, stomme idioot.
Ging je maar ergens heen
wat verstandiger is zoals Frankrijk of België.
Mam, Frankrijk is te klein.
Ik ben een flinke jongen.
Ik heb een groot Continent nodig.
- Haal die voeten eraf.
Slechts twee uur
ten noorden van Johannesburg.
Een miljoen mijl van de wereld
zoals je misschien weet.
Voor minder dat je thuis uitgeeft,
laat mijn familie en ik...
je trakteren
op een echt Afrikaanse avontuur.
Het huis met de drie slaapkamers
is omringd met 500 hectare...
Wat vind je van Zuid-Afrika?
Beste landschap in de wereld,
beste dieren in de wereld.
Volstrekt betaalbaar.
Mooi, maar echt.
Je bent dus echt serieus?
Ik wil een uitzonderlijke moeder zijn,
en omdat te kunnen doen...
dan moet ik een keer
uitzonderlijk doen.
Kom mee.
Wees een uitzonderlijke vader.
Dat is eerlijk.
Ik heb 25 werknemers.
Dat weet ik.
Fijne dag.
Ik hou van jou.
- Ik hou ook van jou.
Dit is een soepkeuken
voor de stakende mijnwerkers.
Helemaal onderaan?
Ik ben heel goed geïnformeerd.
Het is de hemel daar.
Wat is precies je werk?
Welke onderwerpen geef je les in?
Dat weet ik niet. Gewoon alles.
Sport, lezen, Engels.
Geef je les in Engels?
- Zeker weten.
Leer het dan eerst
zelf goed uit te spreken.
Doe niet zo duf.
Zullen er ook andere Engelsen zijn?
- Dat weet ik niet. Kan me niet schelen.
Ik heb er al duizenden ontmoet.
Ik wil andere mensen leren kennen.
Papa?
Wil je een grote dure camera kopen...
zodat ik miljoenen foto's kan maken
als ik daar ben?
Nee, dat doe ik niet.
- Bedankt, geweldig.
Ik moet wat belangrijks zeggen.
Klaar?
Krijg je weer een baby?
- Nee.
Dat is het niet.
Want niemand wil er aan denken
dat hun ouders...
Ja, ik weet het.
Het is walgelijk.
Dat is het ook.
Haal diep adem
want ik had een groot idee.
Ik heb besloten om zes maanden weg te gaan.
Ik hou even op met ontwerpen, jij geen school
en dan gaan we in Afrika wonen.
Papa komt wanneer hij kan, en
samen beleven we het avontuur van ons leven.
Zoals de Zwitsers familie Morgan.
Wat denk je ervan?
Als jullie nog een kind willen,
heb ik er geen problemen mee.
Mag ik nee zeggen?
- Nee.
Dus jij bent dan
in de omgeving van Johannesburg?
Hoewel we misschien
aan het rondkijken zijn.
Nou, malaria, het is nu winter
dus dat moet geen probleem zijn.
En tetanus en difterie?
Daar is hij voor ingeënt.
Er is nog meer
mazelen, de bof, rodehond.
Ja, allemaal voor ingeënt.
Geweldig.
Dank u, dokter.
Tot ziens.
- Klaar om te gaan.
Alsjeblieft. Meer sokken.
Kennelijk is het koud in de avond.
Ik zal geen sokken dragen in Afrika,
niet met deze mooie voeten.
Mam, serieus.
Wat...
Ben je er klaar voor?
Ja.
Mijn ervaring, mama heeft meestal gelijk.
Ja, ik denk het.
Lachen.
Perfect.
Schiet op. Je komt te laat.
- Ik hou van jullie allebei.
Pas goed op, lieverd.
Ik hou van je.
Doe voorzichtig.
Hallo, Mrs Morgan, Mr George.
Ik ben Pumalele.
Pumalele?
Leuk je te ontmoeten.
Het is kouder dan ik dacht.
- Het is bijna winter hier...
dus het is soms koud,
Maar geen zorgen, mevrouw...
het wordt de hele middag zomer.
Wilt u wat muziek terwijl we rijden?
- Ja, graag.
School begint nu.
- Wat is het?
Je eerste opdracht.
Alles wat je ziet.
George, kan je alsjeblieft je IPod uitdoen?
Dit is ook een onderdeel van je opleiding.
Je maakt een grapje.
- Wat? Nee.
Chastity Brown. Een zeer grote dame.
- Hou je van country en western?
Ja. Dat is mijn favoriete muziek.
- Zoals Dolly Parton en Tim McGraw?
Dat is een beetje te oud.
- Dus we krijgen niet Ladysmith Black Mambazo?
Niet in mijn auto.
Eén hap?
- Ik nam al één hap.
Eén stap tegelijk.
- Alstublieft.
Geduld, was het toch?
- Ja, mevrouw. Geduld.
Heeft u misschien wat,
ik weet het niet...
meer Amerikaans in de keuken?
- Ze maakt hele goede pizza’s.
Hebben jullie pizza in Afrika?
- Natuurlijk.
Super crispy.
Zou je er dan twee willen maken?
- Twee pizza's.
Bedankt.
Kom op, een lach.
Ik weet dat het teveel is gevraagd.
Knikken zou leuk zijn.
Is pizza wat beter?
Bedankt.
Mr O'Connell.
- Kumi, toch?
Ja, welkom.
- Bedankt.
Ik voel me net de minister-president.
Dit is geweldig.
Vind je het erg als ik wat foto's maak?
- Toe maar, het zijn mooie kinderen.
Kijk eens aan.
Mag ik?
- Wat is er mis met jouw kamer?
Voor deze ene keer.
Heb je net een wind gelaten?
Misschien.
Misschien betekent ja,
en je hebt geen sorry gezegd.
Dus je moet worden gestraft.
Stop.
Het stinkt zo erg.
Dag één.
Vreemd.
Ik heb een serieus lesprogramma
en een tijdschema.
Ik dacht dat ik een partij boeken had
over Afrika, maar ik weet niet waar ze zijn.
Ik vond wel deze binnen...
hoewel ze van 1973 zijn.
We kunnen het opzoeken via internet.
Ja, dat is een geweldig idee.
Wat hebben we?
Het Britse Rijk, een heleboel Zoeloes.
Een schooier genaamd Rhodes.
Apartheid, wat racisme is op z'n slechts...
en de ongelofelijke Nelson Mandela.
Hij draagt vreemde overhemden.
Zijn morele zin is onberispelijk,
maar zijn kleding...
Verschrikkelijk.
- Het is verschrikkelijk.
Dus nu komen we
bij de eindstemming.
Grootste Afrikaanse allertijden.
Al die Nelson Mandela ondersteunen.
Het verslaan van de Apartheid,
steek je handen op.
Alleen Paul?
En wie stemt voor Didier Drogba...
spits voor een team in China
en de Ivoorkust?
Allemaal.
Het is bijna gelijk, en gelukkig... heb ik de
beslissende stem. Ik stem voor Nelson Mandela.
heb ik de beslissende stem.
Ik stem voor Nelson Mandela.
Dus Nelson Mandela wordt het,
de grootste Afrikaan allertijden...
in de klas vandaag.
Ja, dat is hij. Wacht.
Nelson Mandela. Nee?
Vijf.
Zes.
Zeven.
Acht.
Negen.
Tien.
Op een dag, toen ik jouw leeftijd had
wekte mijn vader mij heel vroeg in de ochtend.
En vertelde me dat
we een ritje zouden maken.
Na tien uur stopte hij bij een dorp,
draaide om en zei, 'vandaag word jij een man'.
Dus we gingen naar een stal
waar ze de koeien hebben.
Ik werd besneden daar beneden.
Van hoofd tot teen bedekt in klei.
Ingepakt in een deken, in een hut gestopt.
Met andere ingewijde, een maand lang.
Ik liet de jongen die ik was achter,
de dag dat m'n vader mij ophaalde.
Toen besefte ik pas, dat het
een levenslange reis is om een man te zijn.
Ga door, blijf passeren.
Dat is het. Aanpakken.
Geweldige combinatie.
Doorgeven.
Geef de bal.
Paul heeft de bal.
Hij heeft het.
Alsjeblieft. Wie gaat.
Nee, Ben.
Dit is rugby, geen voetbal.
Ik geloof het niet.
Help, Micaela.
- Nee. Wie vals speelt wordt gestraft.
We hebben een lange dag morgen.
- Waarom is het lang?
Omdat het gaat van zonsopgang
tot aan zonsondergang.
Gaan jij en Mrs Micaela
putla-putla doen?
Jij hebt een groot probleem.
Wat is het meest gevaarlijke
dier van Afrika?
Dat moet een leeuw zijn.
- Nee, dat is een nijlpaard.
Ja, het is de nijlpaard.
- En de mens?
Die staan ook hoog
op de lijst staan, toch?
Nummer één, mens.
Nummer twee, nijlpaard.
Nummer drie, zwarte mamba slang.
Laten we een slang zoeken.
Kom op.
Laten we weer rennen.
Oké, eten.
- Kunnen we dit afmaken?
Pardon. Zei je nou
dat je het af wil maken?
Je wilt in de klas meedoen?
Misschien.
Waar gaan we heen, mama?
We gaan daarheen voor een excursie.
Eén schoolklas is niet genoeg.
Een heel continent dat lijkt er meer op.
Vandaag gaan we
naar het grote onbekende...
begeleid door ons onbevreesde gids...
en natuurlijk onvermijdelijk...
- Country en western.
Je liegt tegen mij.
Er is helemaal niets daarbuiten.
Weet je dat zeker?
Kijk goed, kijk daar.
Mijn hemel, ze zijn groot.
Zorg goed voor je moeder, Mr George.
Geen scuba duiken met de haaien.
We gaan je missen.
Wat is er, Pumi?
Niemand spreekt Engels in Mozambique.
- Geweldig.
Voelt de zon niet goed aan?
Glas in een raam is zo ouderwets.
In feite wordt er extra berekend...
vanwege de extra ventilatie
als er geen raam in zit.
Hemel.
Bedankt.
We moeten papa hier naartoe sturen.
Hij gaat helemaal uit zijn dak.
Hij is meer van de pizza en pasta.
Zeker.
Ik dacht dat ik een rat zag.
Ik denk dat ik er zojuist een gegeten heb.
Heb jij ooit samen met je moeder of
vader op deze manier tijd doorgebracht?
Met mijn moeder vaak, met mijn vader nooit.
Wanneer we ook op vakantie
waren, was hij in Washington.
Belangrijke overheidspersonen
nemen geen vrije dag.
Ik kan me niet herinneren dat hij op
het strand was of shorts droeg...
of zelfs op deze manier tijd doorbracht.
Ik vind het leuk.
Wat kan ik zeggen?
Ik bespaar geld voor Kerstmis.
Ik ben aan het heroverwegen over
het nut van deze muskietnetten.
Ze zouden het platform van
de mode kunnen worden.
Ik zou een fortuin kunnen verdienen.
Goal.
Zeker een doelpunt.
Goed gespeeld, Mr Beckham.
Dat was te gek.
Goed gespeeld.
Nog een paar glimlachjes.
- Nee, geen foto's meer.
Jij hebt dat om naar uit te kijken.
Smerig.
- Dat zeg je nu, maar liefde is erg leuk.
Ik denk dat je er van geniet.
Waarom plaag je mij?
- Sorry.
Ik denk niet dat ik iets neem.
Ik voel me niet lekker.
En wat betekent niet lekker?
- Gewoon, niet lekker.
Er is een limiet als het gaat over
hoeveel vis en rijst een kind kan eten.
Denk jij dat ze de vis vergiftigd hebben?
- Ik weet niet zeker of het de vis was.
We hebben geluk dat we het er
levend vanaf gebracht hebben.
Ik moet je naar een dokter brengen.
Hoe voel je je, baby?
- Slechter.
We brengen je naar een ziekenhuis
en die maken je weer beter.
Ik breng je weer naar huis en
iedereen legt je in de watten.
Mam, stop de auto.
Ik moet overgeven.
Stop.
Schatje?
Hoe lang nog, Pumi?
- We zijn er bijna.
Hoe lang nog?
- Ongeveer 10 minuten.
We zijn er bijna, dat beloof ik je.
Pumi, opschieten alsjeblieft.
Goed zo. Ik heb je.
Ik heb een dokter nodig.
Hoelang heeft hij dit al?
- Ik denk ongeveer drie dagen.
Drie dagen?
- Ik dacht dat hij de griep had.
Dit is geen griep.
Kom met mij mee.
Ik weet zeker dat uw zoon malaria heeft.
- Malaria?
Ik ben *** dat hij erg ziek is.
- Maar hij wordt toch wel weer beter?
We hebben hier hulp nodig.
Geef hem wat zuurstof.
- Blijf alstublieft buiten, mevrouw.
Dien hem wat diazepam toe.
Geef hem 10 milligram ***.
Vooruit.
We mogen hem niet verliezen.
Meet de pols en ademhaling.
Snel.
Maak de luchtweg vrij.
Zuig het op.
Maak het schoon.
Hou hem vast.
Laat mij het inbrengen.
In de aderen.
Hou hem rustig.
Wat is er gebeurd?
- Controleer zijn pols.
Geen polsslag.
Wat?
Hij ademt niet meer.
Start met hartmassage.
Op mijn teken.
Twee ademhalingen.
Twee ademhalingen.
Twee ademhalingen.
Nog steeds geen polsslag.
Kom hier.
Hoi, schatje.
- Peter?
Peter, ik zie sommige mensen huilen.
Kun je vragen of ze willen stoppen?
Ze kenden hem nauwelijks.
Als ik mijn tranen kan bedwingen, kan
ik verwachten dat ze hetzelfde doen.
Dat kan ik niet doen, liefje.
Dat doe ik niet.
Je vader is hier.
We ontmoeten elkaar op
dit plechtige ogenblik...
om George Anthony Morgan over te dragen
in de handen van de Almachtige God.
Schatje, je vader is nog steeds hier.
Ik denk dat hij vertrekt.
Ik wil hem niet zien.
Je hebt de gehele dag nog
niets tegen hem gezegd.
Je kunt hem tenminste gedag zeggen.
Papa.
Ik ben vergeten hoe mooi het hier is.
Misschien is dat omdat je hier
nog maar twee keer geweest bent.
Als hij mij en mijn moeder niet verlaten
had, zou ik hem nooit meegenomen hebben.
Nee, dat is waar.
Ik zeg het niet nog een keer en zal
het ook nooit tegen hem zeggen.
Ik wilde George bewijzen dat
ik altijd voor hem klaar stond...
omdat mijn vader zijn werk altijd
belangrijker vond dan zijn familie.
Altijd.
Als hij meer van me gehouden
had, zou George nog leven.
En ik kan hier niet zitten.
Ik kan niet aan deze tafel zitten.
Waar is George?
Waar is George?
Alles gaat goed met me.
Maak je niet ongerust.
Ben je klaar?
Ik kan niet uitgaan.
Ooit moet je het huis verlaten.
Laten we dat vanavond doen.
Er zijn een hoop mensen.
Ze letten niet op ons.
Waarover moet ik praten?
- Ditjes en datjes.
Dat doen mensen.
Ze praten over kleine dingetjes.
Dat maakt menselijk gezelschap draaglijk.
Draaglijkheid is op dit moment
ons belangrijkste doel.
Je hebt gelijk.
Ik moet het huis uit,
maar niet naar een feestje.
Dat is goed.
Waar wil je dan naartoe?
Terug.
Ik ben Martha.
Vindt u het erg als ik u gezelschap hou?
Nee, helemaal niet.
Bedankt.
Mijn eerste dag hier.
Ik weet niet wat ik moet bestellen.
Je krijgt geen keuze.
- Dat is dan goed.
Hoeft niet zo te zijn.
Je lijkt niet op een vaste klant hier.
Nee, maar sorry als ik dit zeg,
jij ook niet.
Ik denk dat dat wel waar is.
Mijn zoon kwam hier en stuurde me veel
foto's maar ik wilde het zelf zien.
En hoe zit dat met jou?
Ik kwam hier met mijn zoon...
we hebben niet veel geluk gehad.
Dan denk ik dat we iets gemeen hebben.
Hoe oud was hij?
- Hij was 24.
Op een of andere manier dacht
ik dat ze altijd jonger waren.
Wat stom van me.
- Dat dacht Ben ook.
Gaf al zijn pillen weg aan
de kinderen die hij les gaf.
Hij was fit en sterk en dacht
dat hij ze niet nodig had.
Het spijt me.
En het spijt mij ook.
Wat is hij knap.
- Bedankt.
Wel verrassend eigenlijk dat dit door
een oud ding als mij gezegd wordt.
Deed hij aan vrijwilligerswerk
of had hij een baan?
Het was eigenlijk een beetje van allebei.
Hij is naar de universiteit geweest...
maar hij bracht zijn tijd meestal
met rugby door of zat achter de vrouwen aan.
Er waren geen aanmerkingen op zijn examens.
Om het meeste eruit te halen, dacht hij,
'ik ga naar Afrika om les te geven.
Dat kan interessant zijn.'
Hij werd er helemaal verliefd op.
Maar toen maakte hij zijn grootste vergissing.
Is dat gemakkelijker voor jou?
- Wat?
Dat hij de vergissing maakte en niet jij?
Nee.
Geef jij jezelf de schuld?
Ik geef mezelf volkomen de schuld.
Ik heb het aan mezelf te wijten.
Wat zijn je plannen, Mary?
Dat weet ik niet.
Jij?
Morgen ga ik naar waar Ben heeft gewerkt.
Ik wil het gewoon zien, snap je?
Mag ik mee?
- Ja, natuurlijk mag je mee.
Ze zullen blij zijn om je te zien.
Je bent veel knapper dan ik.
Wel vroeg op, ***. De bus vertrekt
om zeven uur van de landingshaven.
Weg met die bus.
Ik heb een auto.
Geweldig.
Dat is gemakkelijker.
Zijn fototoestel.
Hij gaf het me toen hij ziek was.
Ik vind dat jij het moet krijgen.
Kijk. Als je dit doet
zie je al zijn foto's.
Echt waar?
Dat is een goede camera, nietwaar?
Hij heeft geluk gehad
dat jij er was.
Dank u.
En bedankt voor hem.
Een mooi stukje werk.
Ik heb heel wat werk
in hem gestopt door de jaren heen.
Netten hier, maar nergens ander?
- Op een dag hebben we ze overal...
maar voorlopig is dit
de meest belangrijke plek.
Wat is er mis met deze jongens?
Jose hier heeft een terugval
en Manuel heeft diarree...
en Paul heeft, net als uw zonen, malaria.
Komt het goed met hem?
- Dat hopen we.
Ik geef wat we hebben
om het te behandelen.
Ik wilde alleen...
Ik ga zo terug naar bed.
Sorry, Micaela.
Hoe vind je hem eruit zien?
- Het is wat erger met hem.
Ik denk dat ik hem meeneem
naar het ziekenhuis.
Hoe ver is dat?
- Twee uur met de bus.
Twee uur?
Ik moet even naar buiten.
- We blijven hier op hem letten.
Pumalele, hij is best knap, nietwaar?
- Ja, hij kan goed basketballen.
Hij en George speelden altijd.
Is je echtgenoot knap?
- Hij is wel schattig.
En die van jou?
- De mijne?
Geen flauw idee.
Ik heb er nooit over nagedacht.
- Kom op. Dat moet wel.
Waarom zou je anders getrouwd zijn?
- Hij was erg beleefd.
Er zijn veel mensen.
- Veel malaria.
Dit is allemaal malaria?
- De meesten wel.
Micaela, schaam je niet
als dit gênant is.
Ik wil mij nuttig maken.
Ik heb geen werk.
Zou ik je mogen helpen
in het weeshuis?
Heus?
- Jazeker.
Natuurlijk. Het is gemakkelijk
om hier nuttig zijn.
Ik kan best goed koken,
Victoria sponge cake.
Dat is een begin.
En voetbal?
Ik ben een briljante speler
en soms gewelddadig.
Zo moeder, zo zoon.
- En jij, Mary, wat zijn je plannen?
Ik moet naar huis.
Ja, natuurlijk, schat.
Mogen we niet van geluk spreken
dat we elkaar zijn tegengekomen?
Nou en of.
Hallo, Mary, met Martha.
Hoe gaat het?
Kan je niet slapen?
Niet slapen in de ochtend?
Het spijt me.
Ik ben het tijdverschil helemaal vergeten.
Het spijt me, schat. Ik bel later terug.
Nee, ik was al wakker
Hoe gaat het daar?
Niet slecht, eigenlijk.
Misschien ben ik wel nuttig hier.
Mijn muffins triomferen.
Ik heb Peter wakker gemaakt.
Misschien kunnen we
op een beter tijdstip praten morgen?
Goed, schat. Sorry.
Wie was dat om vier uur 's ochtends?
Het was Martha.
Ze is alleen.
Ze wilde praten.
Sorry.
Zoals de meeste mannen nam hij aan
dat ik geen mening zou hebben over de auto's.
Vertel me niks. We hebben dit al meegemaakt
zelfs met de tweede auto.
Dit is de tweede auto.
Ik moet erin rijden.
Maar nee, hij koopt het.
Hij besluit wat het is.
Tenslotte gaat hij akkoord met een Mercedes,
Ik zei, ik wil geen stomme Mercedes.
Ik wil een Lexus. Nietwaar?
Ik bedoel, kom op.
Ik ga er vandoor.
- Waarom?
Om eerlijk te zijn. Ik ben er nog
niet klaar voor om normaal te voelen.
Ik heb net vreselijke dingen gezien...
ik probeer niet opgefokt te raken over
een grote auto tegen een ander grote auto.
Lieverd? Mary?
Word nou niet boos.
Volgens mij zijn jullie nu de gekken.
We besteden elke minuut
van ons leven...
met bezeten of boos over dingen te zijn,
die er niet toe doen.
Ik stond pas in een kamer waar kinderen
mogen sterven vanwege een muggenbeet...
ik zou de hele nacht willen huilen
over hoe ik m'n leven heb verspild...
ik sta mezelf niet toe om te huilen,
ik heb net het leven verspild van m'n zoon.
Zie je wel?
Ik heb het leven van m'n zoon verspild.
Misschien moeten we het huis verkopen.
- Het huis verkopen.
Het lijkt zo groot ineens.
We hebben zoveel herinneringen.
Van die moeilijke.
Je hebt het huis zo mooi gemaakt.
Wij zijn het.
We kunnen iets kleiners kopen,
wat minder kost.
We hoeven niet het huis te verkopen.
- We kopen dingen met het verschil.
Het zou echt een verschil maken
waar ik net vandaan kom.
Netten, medicijnen,
salarissen voor verzorgers en dokters.
Je maakt een grapje.
Nee.
Wat er met George is gebeurd....
was een kans van één op de miljoen
voor iemand zoals hem...
maar hij is juist één van de miljoen kinderen
die doodging aan de ziekte.
Schat, alsjeblieft.
Dit is krankzinnig.
Geef ons een kans om ons leven
weer op de rit te krijgen...
voordat we andere mensen helpen.
Alsjeblieft.
Ik hou van je.
Ik hou ook van jou.
Kan ik je helpen?
Ik had een paar uur geleden gebeld...
ik kon geen afspraak maken
voor een maand...
ik kwam er toch langs,
en dacht laat ik eens kijken...
in het geval de senator toevallig...
Nee, ik ben ***
dat hij dat niet heeft.
Ik vraag niet veel van z'n tijd,
ik wil alleen wat advies als persoon...
van zijn staat, die drie uur
heeft gereden in het verkeer.
Echt waar?
Dat gaat niet lukken.
Ik wacht wel, voor het geval dat.
Senator.
Pardon, meneer.
Ik ben Mary Morgan
Heeft u even de tijd?
Ik heb helemaal geen tijd.
Maak maar een afspraak met mijn secretaresse.
Ik wou het graag over malaria hebben.
Dat is een groot onderwerp, Mary.
Ik ben meer van nut op
m'n plaatselijke school.
Wat denk je precies
dat ik kan doen aan malaria?
Dat weet ik niet echt.
Wat ik wel weet...
dat de ziekte kan worden voorkomen...
die elk jaar een half miljoen
mensen laat sterven.
Hoeveel spendeert Amerika
aan malaria op dit moment?
Dat weet ik niet precies.
- Is het meer of minder...
dan de laatste boekhouding, wordt het
uitgegeven door de overheid of de NGOS?
Dat weet ik niet, maar
m'n zoon is eraan overleden.
Het spijt me dat te horen.
Ik zou je graag willen helpen
met een vergoeding...
Ik wil geen vergoeding.
Je kunt geen mug aanklagen.
Ik probeer alleen te kijken
of ik er wat aan kan doen.
Natuurlijk.
Ik moet echt gaan, Mary.
Maar het was goed om kennis te maken.
Succes.
Tot weerziens.
En senator?
Mijn lokale school is geen steek beter.
Oké, maat.
Laten we dit doen.
Buitenspel.
Zie je dit?
We gaan al deze stukjes
stof veranderen in deze mooie tassen...
dan gaan we ermee naar de markt,
en verkopen het voor veel geld.
Vouw het door de helft, net als dit.
Martha, je hebt bezoek.
Een bezoeker.
Wie zoekt mij nou op?
Vouw het door de helft...
Hallo, schat.
Wat doe je hier?
- Ik zit vol met verassingen.
Nee, dat zit je niet.
Slechts twee kinderen zijn overleden
sinds ik hier ben.
Waar zijn ze aan overleden?
- Malaria.
Wanneer kom je weer naar huis?
- Waar is dat dan? Waar is thuis?
Dat is waar we wonen.
Nee, ik denk niet
dat ik daar meer kan wonen.
Maar je woont hier waar Ben zat.
Hij zou toch vertrekken.
En dan zouden we ook alleen zijn.
- Ja, daar heb ik over nagedacht...
en we zouden het vast goed hebben.
Maar ik leefde op hoop
telefoongesprekken, Kerstmissen...
foto's van baby's.
Het spijt me zo, Charles.
Ik heb dingen verkeerd beoordeeld...
ik heb me maar op één ding gericht.
Ik hield te veel van hem.
En ik niet genoeg.
We hebben beide dingen laten vallen.
Ik nam je voor lief...
en mijn mooie, luidruchtige jongen.
Wat een historische misrekening.
Ik probeer je al uren te bellen.
- Het spijt me. M'n accu was leeg.
Het spijt me.
- Waar was je?
Ik ging naar Washington.
- Vandaag?
Ik ging praten
met onze senator over malaria.
Hoe ging dat?
- Heel slecht.
Hij had geen tijd, hij vroeg me
veel over het bedrijfsbeleid...
dingen waar ik geen antwoord op had.
Maar volgende keer ben ik voorbereid.
Dus er komt een volgende keer?
- Misschien.
Misschien, dat weet ik niet.
De enige persoon die iets weet
over het regeringsbeleid, is je vader.
Als ik me niet vergis, was je niet blij met
die tijd die hij niet bij z'n familie doorbracht.
Dat is niet eerlijk. Als je het
niet erg vindt, ga ik iemand zoeken...
die hier iets over weet,
en dan ga ik ze schrijven.
Hun schrijven?
Om wat te zeggen?
Ik weet het niet.
M'n zoon is overleden.
Hun zonen overlijden.
Help ons.
Ik weet het.
Ik denk onder andere,
dat ik jaloers ben.
Je hebt die vijf weken,
de laatste.
Martha, hoe is het?
- Het is toch niet weer midden in de nacht?
Jawel, maar geen zorgen.
Ik was wakker.
Ik begin een campagne.
Ik ga iedereen aanschrijven,
alle adressen die ik kan vinden...
die te maken hebben met Amerikaanse hulp
malaria financiering of de staatsafdeling.
Ik ga zelfs de president aanschrijven.
- De president?
Je bent echt druk.
Je raadt nooit wie langskwam
om me te zien.
Wie?
- Charles.
Nee.
- Ik stond er versteld van.
Hij komt alleen z'n huis uit voor zaken.
Ik denk dat
hij meer aangedaan is dan ik.
Hoelang denk je nog hier te blijven, Martha?
Je zult thuis vast missen.
- Dat zou je denken, nietwaar?
Wat zou ik daar moeten doen?
Wie zou ik zijn?
Ik heb alleen een brief gekregen
van de hulporganisatie...
het ziet erna uit
dat ze een vervanger hebben voor Ben.
Wat?
Ik heb een brief van McDonalds,
van de staatafdeling wat perfect is...
en hij schrijft.
'Geachte Mrs Morgan, bedankt voor uw brief.
Wij van de staatsafdeling
zetten ons voortdurend in tegen malaria...
met onze partners in Afrika
en over de hele wereld.
Bent u geïnteresseerd
om er meer over te weten te komen...
de Senaat subcommissie die zich bezighoudt
met malaria is gepland voor 7 oktober.
Wat denk je ervan?
Misschien moet ik gaan.
Wat?
Je kunt niet gaan, Mary.
Het zou zonde van de tijd zijn.
Mocht je binnenkomen
dat zit je te kijken...
hoe die politici hun werk doen,
je kunt niks zeggen, en niks doen...
en je zult diepbedroefd zijn
wanneer je niet kan helpen.
Misschien kan ik wat leren.
Misschien ontmoet ik iemand.
Ik begin net antwoorden te krijgen
als ik de juiste mensen kan vinden.
De juiste mensen kan aanschrijven,
misschien kan ik genoeg doen...
om één leven te redden,
dat zou al genoeg zijn voor mij.
Een leven redden,
een huwelijk verliezen.
Is dat wat je denkt?
Terwijl ik mijn brieven schrijf
en alles probeer wat ik kan doen...
ga jij die richting op?
Ik moet hier vechten, liefje.
Jij vecht constant
en ik moet dat ook doen.
Weet je nog voor je wegging, dat je de slaap-
kamerdeur opendeed en zei dat je wegging?
Ja, ik maakte een grapje.
Het was een grap.
Die grap werd waarheid.
Als dat een bedreiging is,
is het echt onvergeeflijk.
Misschien hebben we allebei
veel te vergeven.
Oké.
Je hebt gelijk.
Ik ben geen politica..
en ik ga niet de wereld veranderen.
Ik ben alleen een moeder,
zelfs dat ben ik niet meer.
Ik wil je iets laten zien.
Hoe gaat het?
Ik *** dat je op reis gaat.
Het wordt te gek.
Bedoel je meisjes en drugs,
dat soort dingen?
Ik bedoel echt te gek...
Swiss Familie Robinson schipbreukeling.
Mamma laat me zelfs m'n IPod niet meenemen,
want er is geen elektriciteit.
Ga je het overleven?
- Ik maak krokodillen dood en eet ze op.
Zei je nou krokodillen?
Dat is een beetje overdreven.
Misschien insecten.
We eten de insecten.
Ik moet gaan,
hoe gaat het daar met jou?
Ik maak veel werk af.
Ik kijk veel slechte TV.
We missen je echt.
Je zou nuttig zijn op de krokodillen jacht.
Maar je bent gelukkig?
- En hongerig.
Mam, de eetmachine is onderweg.
Pap, ik wil een geheim vertellen,
wat mama niet mag horen.
Kom wat dichterbij.
Dichterbij, kom nou.
Kom nou, pap, dichterbij.
Echt, Pap?
kom op, dichterbij.
Ik hou van je.
- Je hebt me.
Ik kan het niet geloven.
Dit is ongelooflijk.
Dit is het juiste moment van de dag.
Dat weet ik, het is 11:30 uur.
's Nachts?
- In de morgen.
Dat kan niet kloppen.
- Nee, het klopt.
Waar ben je?
- Buiten.
Mijn huis?
Wat doe jij hier?
Ik moest vertrekken,
en ik denk dat ik naar huis ga...
maar ik dacht na zo'n lange reis
om jou eerst te zien...
je aanmoedigen in je grote gevecht.
Is dat goed?
Dank je wel.
Kom binnen.
Dit is mijn plek.
Stijlvol, nietwaar?
En dit is Peter.
Peter, dit is Martha.
Leuk je te ontmoeten.
Niet zo knap zoals ik zei,
maar niet slecht, nietwaar?
Ik maak thee voor je.
Nee, ik doe het wel.
- Bedankt.
Maar geen ijsthee.
Engelsen haten dat.
Ik heb liever struikthee voor mezelf.
- Doe maar luxe.
Luister, schat, ik hoop dat
je niet bent gekomen...
onder valse voorwaarden.
Deze hele campagne...
ik denk dat het nergens heen gaat.
Het is gewoon een deel van
de gekte van verdriet, snap je?
Ik weet zeker dat
dat niet waar is.
En Peter, hij ziet me
als het breken van onze harten...
helemaal opnieuw, dag na dag.
Dan zou hij vast gelijk hebben.
Dus vertel, waarom
ben je vertrokken op het einde?
Het werd ingewikkeld.
Bens vervanger was aangekomen.
Aardige Duitse jongen.
En ik dacht, dat m'n werk klaar was.
Hoe voelde dat vertrekken?
- Het was goed.
De laatste avond,
had ik een heerlijk etentje...
en de kinderen
gaven me een soort van...
We houden van je, Martha.
- ik weet niet hoe je dat noemt. Collage?
Er stond een mooie foto van Ben op.
En ieder van hen had wat getekend
met hun namen eronder..
en beneden stond er:
'We zijn allemaal jouw kinderen.'
Dat is mooi.
Al mijn kinderen.
Het probleem is, schat...
ik ben nog niet klaar
om geen moeder meer te zijn.
Wat kan een moeder
zonder haar kind, eigenlijk doen?
Het is een schot in het duister,
maar we moeten het proberen.
Hoe is hij?
- Conservatief, terughoudend...
en emotioneel onvolgroeid.
Hij zette z'n werk voor z'n familie
maar is er nooit echt in geslaagd.
Goed. Precies m'n type.
Dit is Martha.
Wat denkt Peter ervan
van al die politieke dingen?
Hij denkt dat ik stom en gek ben
en ons leven verwoest.
En jij, Martha?
- Goede hemel.
Ik denk dat Mary geweldig is...
en alles bereiken wat ze wil
en natuurlijk steun ik haar 100%.
Dan zal je niet raar opkijken
dat ik aan Peter z'n kant sta.
Om iets te verschuiven
in het overheidsbeleid is erg moeilijk.
Je zult gefrustreerd raken,
en je zult worden ontmoedigd...
en eerlijk gezegd,
ben je beter af thuis.
Ik weet dit allemaal, papa.
Ik hoopte dat je me zou kunnen helpen
om een verschil te maken.
Je hoeft het niet met mij eens te zijn.
Ik vraag je alleen om een gunst.
Ik ben bezorgd dat het geen gunst is.
Je het overduidelijk verdriet.
En dat merk je nu op.
Ik had niet moeten komen.
Dit is altijd weer een grote fout.
Het spijt me, Martha, we gaan.
Bedankt voor de koekjes.
Ik kan niet ontkennen dat het
een interessant gebied is.
Interessant?
- Ik heb het doorgenomen.
Wist je dat...
als je alle personen neemt
die vermoord zijn...
in een terroristische daad wereldwijd
in de laatste 20 jaar en je telt daar
al de levens die verloren gingen
in het Midden Oosten sinds 1967...
de zes daagse oorlog...
en voegt daar alle Amerikaanse levens aan toe,
die verloren gingen in Vietnam, in Korea...
en in elk Amerikaans gevecht sindsdien...
Irak, Afghanistan...
als je al die levens neemt
en je vermenigvuldigt het met twee...
dat is het aantal kinderen
die elk jaar aan malaria overlijden.
Zeg je nou dat je me wilt helpen?
Ja, dat wil ik.
Er is een kredieten commissie.
- 7 Oktober. Dat weet ik.
Daar kijken ze hoe het
geld wordt gespendeerd.
Ze verhogen, of verlagen het.
Wilde je daar wat zeggen?
Ik hoopte gewoon te gaan.
Als het mogelijk is om wat te zeggen...
Dat zal vast wel lukken.
Ik bel iedereen die mij iets schuldig is.
En jij zult hard moeten werken.
En je moet alles gaan uitwerken
wat je precies wilt gaan zeggen...
ik veronderstel dat het tijd is
dat ik voor jou ga werken...
en niet voor hen.
91% Van de sterfgevallen aan malaria
zijn in Afrika.
Er zijn 247 miljoen...
Ik heb een paar notities,
als we dat nou in één stuk zetten...
en dan maken het meer...
bondig maken.
Ga ik te snel?
Nee, ***.
Hemeltje, Mary.
Je wordt geweldig.
Als ik doodval van angst, neem jij het over?
- Je maakt een grapje.
Mij zul je niet horen...
maar ik ben trots op je,
ik kan wel ontploffen.
Niet ontploffen.
Deze kamer kostte een fortuin
aan inrichting.
Test me.
Spreek luid, kijk in hun ogen.
Hou je vast aan het draaiboek
- Ja, papa.
We hadden inzendingen van experts...
van 'Malaria No More', van UNICEF,
en van USAID.
Mrs Morgan van South Hall,
Eastern Virginia zal nu spreken.
Mrs Morgan. Alsjeblieft.
Dank u.
Ik wil niet veel van uw tijd nemen...
voordat ik begin,
wil ik een paar dingen zeggen.
Ten eerste, gefeliciteerd.
- Dank u wel.
We geloven dat Amerika de wereld leidt,
als het op malaria aankomt.
Maar als land, besteden we meer
aan kaalheid dan aan malaria.
M'n tweede punt
het doel van m'n inzending is...
is om meer te vragen. Alsjeblieft.
Nu meteen.
Natuurlijk, Mrs Morgan.
Als we in een ideale wereld leefden...
kreeg u al het geld
van de wereld voor malaria.
Een vriend van mij zei wel eens,
dat politiek net een taart is.
Het is gewoon de vraag
hoe je het snijdt.
Wat we hier doen in deze commissie
lijkt nuchter...
en serieus met deskundigen
op het gebied...
naar hoe en of we het deel kunnen vergroten...
en of in de moeilijke tijden voor iedereen,
het een iets kleiner deel moet zijn.
Pardon, zegt u dat ik geen expert ben
op dat gebied?
Mrs Morgan, we zijn ons bewust van uw
persoonlijke betrokkenheid op dit gebied...
en iedereen bewondert uw moed
dat u hier vandaag bent gekomen.
Sinds ik geen expert ben in dit gebied...
heeft u misschien liever dat ik me focus
op mijn persoonlijke betrokkenheid.
Laat me vertellen hoe het voelt
om een persoonlijke betrokkenheid te hebben...
met malaria.
Ik mis m'n zoon elke seconde van elke dag.
Ik mis hem
met elke hap die ik neem...
en elke vertrouwd object dat ik vasthoudt.
Dan denk ik aan die film...
Back to the Future,
waar die klootzak McFly...
gewoon terug in de tijd kan gaan
want dat is m'n grootste wens...
dat ik terug kon gaan, voor één keer,
en dat ene ding kon veranderen.
Ik zou alles geven
om dat ene ding te veranderen.
Mijn punt is, Madam Chair...
mijn punt is, dat hoe ik me voel,
is hoe de ouders van elk kind...
zich voelen die gestorven is aan malaria.
Elke moeder en vader.
Dit is geen doorsnee stuk taart.
Ik had de verantwoordelijkheid
voor één kind en ik heb gefaald.
U heeft de kans om verantwoordelijkheid
te nemen voor miljoenen kinderen.
Stel ze niet teleur.
Ik heb iets voorbereid.
Een moment alsjeblieft.
Ik ben Martha O'Connell.
Ik ben een soort heilige Maria.
Ik vroeg me af of ik
een paar foto's kon laten zien?
Als Mrs Morgan dat wil.
Ja, natuurlijk.
Bedankt.
Waar zal ik ze neer...
Dit is mijn zoon Ben.
Malaria.
En dit is Mary's zoon George.
Dit zijn maar een paar van
de kinderen die ik ontmoet heb...
in Mozambique, waar allebei
onze zonen stierven.
Deze hier is Sebastian.
Een kleine plaaggeest.
Dit is Anecia. Zij wilde
graag lerares worden.
En Daniel speelde graag klarinet.
Geef ze maar door.
Allemaal, alle zonen en alle dochters...
zijn nu allemaal dood.
Moeten we een nieuwe afspraak maken
met het comité en binnen een jaar terugkomen...
maar dan met een half miljoen foto's?
Het spijt me.
Je was geweldig.
Je vader en ik vonden dat je geweldig was.
Ik bedoel, dat het me spijt
dat ik George weggenomen heb.
Ik heb nooit sorry gezegd.
Het spijt me dat je niet
in de kleine school was...
het spijt me dat je niet
op het strand was...
en ik ben blij dat je niet in het ziekenhuis
was om zijn hand vast te houden.
Maar ik heb zoveel spijt dat
ik nooit sorry gezegd heb.
Het is al goed.
Verscheidene machtige mannen en vrouwen
van de Senaat, waren zichtbaar ontroerd.
De getuigenis van Mary Morgan uit Tidewater,
tegenover het Senaat kredietcomité...
was een gepassioneerd,
persoonlijk pleidooi.
Met collega moeder Martha O'Connell,
die ook een zoon verloor aan malaria...
riepen ze families in het hele land op,
om aan te sluiten en geld in te zamelen...
voor malaria preventie en behandeling.
Voor $10 dollar kun je een net kopen...
die levens redt, voor de prijs
van drie koppen koffie bij Starbucks.
Levens die net zo kostbaar zijn
als het leven van onze zonen.
Eigenlijk geloven we dat niet,
maar we weten dat we moeten...
en we weten dat het waar is.
Daar komen ze aan.
Een voor iedereen.
Formeer een rij.
Ik was nog jong, toen ik geobsedeerd
raakte door pop-hitlijsten.
Sinds die tijd heb ik de tijd
van mijn leven gestoken in lijsten.
Wanneer ik op school was, had ik
een lijst van mijn beste vrienden...
en toen David Willoughby mij zoende,
stond hij 11 weken op nummer één.
Tot hij mijn beste vriendin zoende.
Hij kelderde meteen naar nummer 37.
En ik doe het nog steeds.
Zullen we onze top drie doen?
Laten we het doen, ja.
Nummer drie, de dag dat Ben geboren werd.
Het deed heel veel pijn, maar
het was een fantastische dag.
Georgie, het duurde 27 uur
voordat dat hij eruit kwam.
Het was meer dan een dag maar...
het is een goeie drie.
Twee dingen op de tweede plek.
Vandaag...
ben ik voor de eerste keer in een jaar
blij dat ik leef.
Nummer één, het beste ding ooit.
Elk moment dat George nog leefde.
Elk moment dat mijn Ben nog leefde.
GEDURENDE ONS LEVEN HOEVEN GEEN MENSEN
MEER TE STERVEN AAN MALARIA
Vertaald door Simply ReleaseS Toppers
Mr-Dutch en Jos 40
www.simplyreleases.com