Tip:
Highlight text to annotate it
X
--- vertaald door www.vertaalsysteem.nl ---
Niets te zien.
Geen teken van Niobe of Ghost.
Alleen blauwe pillen.
Pluggen we in
om hen te vinden?
Dat maakt niets uit,
volgens mij zijn ze gecrasht.
Dan moeten we terug.
- Nee, we hebben ieder schip nodig.
Ik was al ***
dat je dat ging zeggen.
Doorzoek elke pijp, elk gat
en elke spleet. Zoek zo ver...
en zo snel mogelijk.
Kapitein, deze verbindingen
krioelen van de calamari.
Hoe sneller we hen vinden,
hoe beter.
Ik heb wat te eten voor je.
- Dank je.
Al verandering?
Nee.
Hoe gaat het met hem?
- Het komt wel goed.
Tenminste tot hij wakker wordt.
Hoe bedoel je?
De kapitein heeft
een paar vragen voor hem.
Hopelijk heeft hij goede antwoorden.
Zie je deze snijwonden?
Ik denk dat hij
dat zelf gedaan heeft.
Waarom?
- Virtuele deliriums misschien.
Ik weet het niet.
Maar zoals ik al zei.
Hij moet een goed verhaal hebben.
Roland, ik wil nog een keer
in de Matrix zoeken.
Waarnaar?
- Naar Neo.
Hoe kan hij in de Matrix zijn?
Hij is niet ingeplugd.
Alsjeblieft, voor mij.
Hier maak ik me zorgen over?
- Waarover?
Zijn hersengolven duiden niet
op een coma.
Het vreemde is
dat ik deze patronen vaak zie.
Waar?
- Bij iemand die ingeplugd is.
Helemaal niets, nada.
- Hij is daar ergens.
We hebben de ramingen.
- Hoe lang nog?
Afgaande op het startpunt
en de snelheid, ziet het ernaar uit...
dat de machines over minder
dan twintig uur in Zion zijn.
Jezus Christus.
Goed, we gaan verder met een doel.
AK, ga naar boven.
Jij werkt aan de holobeelden.
Mauser, ik wil de wapens
voor en achter bemand hebben.
Zorg dat we zo min mogelijk
energieblokken aan hebben staan.
Oké.
We worden gebeld.
Operator.
Het is Seraph.
Ik heb een boodschap van het Orakel.
Je moet meteen komen.
Goedemorgen.
Wie ben jij?
Ik heet Sati.
Jij bent Neo.
Mijn papa zegt dat je
hier niet hoort te zijn.
Hij denkt dat je verdwaald bent.
Ben je verdwaald, Neo?
Waar ben ik?
- Dit is het station.
We zijn niet in de Matrix?
Daar gaat de trein heen,
daar gaan wij heen.
Maar je kunt niet met ons mee.
Waarom niet?
Dat mag niet van hem.
Van wie niet?
De Trainman. Ik vind hem niet aardig,
maar vader zegt dat we moeten
doen wat de Trainman zegt.
Anders laat hij ons voor eeuwig hier.
Dank voor jullie komst.
Ik heb in al die jaren geleerd...
dat niets ooit gaat
zoals we het willen.
Wie bent u?
Ik ben het Orakel.
Was dit maar makkelijker,
maar dat gaat niet.
Het spijt me dat dit moest gebeuren.
Dat ik hier niet zit
zoals jullie me herinneren.
Maar dat zat er niet in.
Wat is er gebeurd?
Ik heb een keuze gemaakt.
En die keuze kostte me meer...
dan ik had gewild.
Welke keuze?
Om jullie te helpen, om Neo te gidsen.
Aangezien de echte test
voor elke keuze...
dezelfde keuze
opnieuw maken is,
in volle wetenschap
wat de prijs is,
voel ik me daar wel aardig bij.
Want hier zit ik het weer te doen.
Weet u wat er met Neo is gebeurd?
Ja.
Hij zit vast tussen deze wereld
en die van de machines.
Die verbinding wordt beheerst
door het programma Trainman.
Hij gebruikt het om programma's
de Matrix in en uit te smokkelen.
Als hij er achter komt waar Neo is
voordat jullie hem vinden...
ben ik *** dat
onze keuzes moeilijk worden.
Waarom?
Vanwege werkgever van de Trainman.
De Merovingian.
Hij heeft een prijs op jullie leven
gezet. Jullie moeten voorzichtig zijn.
Seraph kan de Trainman vinden,
hij gaat wel met jullie mee.
Hij heeft mij jaren beschermd.
Ik hoop dat hij hetzelfde
voor jullie kan doen.
Volg me, alsjeblieft.
Orakel.
Ik weet het, Morpheus.
Ik zie je twijfel,
bedrukt door onzekerheid.
Na alles wat gebeurd is.
Waarom verwacht u dat ik u geloof?
Dat doe ik niet.
Ik verwacht hetzelfde als altijd.
Dat jij je eigen beslissingen maakt.
Geloof me of niet.
Ik kan alleen maar zeggen
dat je vriend in de problemen zit...
en jullie hulp nodig heeft.
Hij heeft al onze hulp nodig.
Kom je uit de Matrix?
Ja. Nee.
Ik bedoel, ik kwam er vandaan.
Waarom ben je weggegaan?
Ik moest.
- Ik moest mijn thuis ook verlaten.
Sati, kom hier lieverd.
Laat die arme man met rust.
Ja, papa.
Het spijt me, ze is nog steeds
erg nieuwsgierig.
Ik ken jou.
- Uit het restaurant van de Fransman.
Ik ben Rama-Kandra.
Dit is mijn vrouw Kamala.
Mijn dochter Sati.
We zijn vereerd je te ontmoeten.
Jullie zijn programma's.
Ja. Ik beheer de centrale
voor hergebruik operaties.
Mijn vrouw is interactief programmeur.
Ze is erg creatief.
Waarom ben je hier?
Je hoort hier niet.
Het spijt me.
Mijn vrouw kan erg direct zijn.
Dat geeft niet.
Ik weet het niet.
Ik weet niet eens waar hier is.
Hier is nergens.
Het ligt tussen jouw en onze wereld.
Wie is de Trainman?
- Hij werkt voor de Fransman.
Waarom wist ik dat je dat zou zeggen.
De Fransman vergeet niets.
En hij vergeeft ook niets.
Ken je hem?
- Ik weet alleen wat ik moet weten.
Als je iets van onze wereld
naar jouw wereld wilt vervoeren...
dat er niet thuishoort,
moet je bij de Fransman zijn.
Ben je daarom hier?
Rama, alsjeblieft.
- Ik wil niet wreed zijn, Kamala.
Misschien ziet hij de rest
van zijn leven niemand meer.
Het spijt me.
Je hoeft niet te antwoorden.
Nee, ik vind het niet erg.
Het antwoord is eenvoudig.
Ik houd heel veel van mijn dochter.
Ik vind haar het mooiste
dat ik ooit gezien heb.
Maar bij ons is dat niet genoeg.
Elk programma
moet een doel hebben.
Zonder doel wordt het gewist.
Ik ben naar de Fransman gegaan
om mijn dochter te redden.
Begrijp je dat niet?
- Ik heb nog nooit...
Een programma
over liefde horen spreken.
Dat is een menselijke emotie.
Nee, een woord. Het gaat om
de verbinding die het inhoudt.
Ik zie dat jij verliefd bent.
Kan je zeggen wat jij over hebt
voor behoud van die verbinding?
Alles.
Dan is jouw reden om hier te zijn
wellicht niet zo anders als de mijne.
Daar is hij.
Ga weg.
Uit mijn buurt.
We zoeken geen ruzie.
Ga uit mijn buurt.
- We hebben je hulp nodig.
Ik kan jullie niet helpen.
Niemand kan jullie helpen.
Nee, toch.
Verdomme.
Wanneer komt de trein?
Die is al te laat.
Te laat zijn
is niets voor de Trainman.
Denk je dat het
iets met mij te maken heeft?
Geen idee.
Wie weet zoiets?
Alleen het Orakel.
- Ken jij het Orakel?
Iedereen kent het Orakel.
Ik ben bij haar geweest
voordat ik naar de Fransman ging.
Ze heeft beloofd voor Sati te zorgen
als we vaarwel hebben gezegd.
Vaarwel?
Jullie blijven niet bij haar?
Dat kan niet.
Onze afspraak met de Fransman
betrof alleen onze dochter.
Mijn vrouw en ik
moeten terug naar onze wereld.
Waarom?
Dat is ons karma.
Jullie geloven in karma?
Karma is een woord, net als liefde.
Een manier om
'waarom ik hier ben' uit te drukken.
Ik wijs mijn karma niet af.
Ik ben dankbaar voor mijn vrouw
en mijn mooie dochter.
Ze zijn een geschenk.
Dus ik doe wat moet om ze te eren.
Papa, de trein.
- Inderdaad. Pak je tas.
Vlug.
Zal ik 'm voor je dragen?
Prima.
Vlug.
Ik ben al laat.
Wie ben jij?
- Een vriend.
Jou ken ik.
Dus dat wilden ze.
Ik moet terug.
Ik betaal je wat je wilt.
Ik kom hoe dan ook op deze trein.
Nee, ***.
Jij blijft hier totdat
de Merovingian anders beslist.
Hem kennende,
blijf je hier nog heel erg lang.
Ik wil je niet bezeren.
Je begrijpt het niet.
Ik heb dit gebouwd.
Hier bepaal ik de regels.
Hier uit ik dreigementen.
Hier ben ik God.
Stap op de trein
of je blijft hier bij hem.
We moeten terug naar het Orakel.
Zij weet wel wat we moeten doen.
Nee.
We weten wat we moeten doen.
Dit is een geintje.
Mijn God.
Hij heeft geen vleugels.
Ik snap het al.
Jij wilt dood.
Ik moet hem spreken.
De enige manier om
door deze deur te komen...
is over mijn lijk.
Dat moet dan maar.
Wapens zijn niet toegestaan
in de club.
Buiten deze lift
staat een garderobe meisje.
En als we geluk hebben
één man die op wapens controleert.
En als we pech hebben?
Dan zijn het er veel.
Kan ik uw...? Mijn God.
Wat is dit?
Niet te geloven.
De verloren zoon keert terug.
Een engel zonder vleugels.
Kom je voor de beloning, Seraph?
Hoeveel kogels zitten
er eigenlijk in die wapens?
Volgens mij niet genoeg.
We willen alleen maar praten.
- Natuurlijk.
Dat is vast zo.
Je hebt de hel ervoor bedwongen.
Goed. Weet je wat?
Leg je wapens neer
en ik beloof ik je een vrijgeleide.
Voor ons alledrie.
- Goed.
Natuurlijk.
Wat een verrassing, of niet?
Wie had gedacht dat we elkaar
zo snel weer zouden zien...
na onze laatste ontmoeting.
Het lot is ons gezind.
En omdat mijn kleine Judas
ze hier heen heeft geleid...
vermoed ik dat de waarzegster
een nieuwe schelp heeft gevonden.
Teleurstellend.
Maar niet onverwacht.
Ik hoop wel dat ze zo slim is
dat ze haar lesje heeft geleerd.
En zich herinnert dat
er geen actie zonder reactie is.
Als je iets van mij neemt...
betaal je de prijs.
Je weet waarom we hier zijn.
Wat is dat voor een vraag?
Natuurlijk. Dat is mijn vak.
Misschien denk je dat dit
toeval is, maar ik niet.
Ik ben wel nieuwsgierig...
hoe het eigenlijk gebeurd is.
Weet je dat?
- Nee.
Nee?
Ik dacht al van niet.
Maar je kunt het maar beter vragen.
We willen onderhandelen.
Zakelijk als altijd.
Nietwaar, Morpheus?
Ik heb iets wat jullie willen.
Om dat te krijgen,
moet je iets hebben wat ik wil.
Toch?
Toevallig is er iets
wat ik wil hebben.
Dat wil ik al hebben vanaf
het moment dat ik hier kwam.
Ze zeggen dat je ze niet kunt nemen.
Je kunt ze alleen maar krijgen.
Wat?
De ogen van het Orakel.
Ik zei toch dat je niet aan
universele wetten kon ontsnappen.
Die wetmatigheid bracht je
weer hier bij mij.
Waar anderen toeval zien,
zie ik gevolg.
Waar anderen kansen zien, zie ik...
kosten.
Breng me de ogen van het Orakel.
Dan geef ik jullie je verlosser terug.
Dat lijkt me
een heel eerlijke en redelijke ruil.
Toch? Of niet?
Ik geen tijd voor zulke onzin.
Wil je onderhandelen?
Wat dacht je hiervan?
Geef me Neo of
iedereen sterft hier en nu.
Interessant voorstel.
Ben je echt bereid te sterven
voor die man?
Geloof het maar.
Ze doet het. Als het moet,
vermoordt ze ons allemaal.
Ze is verliefd.
- Het is opvallend hoeveel...
liefde...
lijkt op waanzin.
Je bedenktijd is voorbij.
Wat wordt het Merv?
Goed, je bent hier zelf gekomen.
Dan kan je er ook weer uit komen.
Ben je er klaar voor?
Bijna. Ze gebruiken stokoude hacks.
We werken er nog aan.
Heb je Neo gevonden?
Zie je hem dan niet?
- Nee.
We zagen wel iets,
maar ik weet niet wat.
Ik kan nog niet weg.
Ik moet haar zien.
Nu?
Dit is m'n laatste kans.
Zo moet het. Dat is het geheim.
Je moet je handen gebruiken.
- Waarom?
Koekjes hebben liefde nodig,
zoals alles.
Ik hoopte deze klaar te hebben
voordat je kwam.
Sati, schatje...
volgens mij is het tijd
om te gaan proeven.
Neem de schaal mee naar Seraph
en laat maar proeven of ze goed zijn.
- Ik ben blij dat je eruit bent.
- Ik ook.
En...
Herken je me?
- Gedeeltelijk.
Ja, zo gaat dat nu eenmaal.
Sommige dingen kun je houden,
andere raak je kwijt.
Ik herken mezelf nog niet
in de spiegel, maar...
ik hou nog steeds van snoep.
Nee, dank u.
Weet je nog toe je hier
voor het eerst door die deur stapte?
Je beefde als een rietje.
En moet je nu zien.
Je hebt me verrast, Neo.
En nog steeds.
U heeft me ook een paar
verrassingen bezorgd.
Hopelijk kon ik helpen.
U heeft me geholpen hier te komen,
maar ik wil graag weten waarom.
Waar leidt dit heen?
Waar eindigt het?
- Ik weet het niet.
- Weet u het niet of zegt u het niet?
Ik zei al eerder dat niemand voorbij
een onbegrepen keuze kan zien.
Ik bedoel echt niemand.
Welke keuze?
Dat maakt niets uit.
Het is mijn keuze.
Ik kan de mijne maken, jij de jouwe.
Geldt dat ook voor de dingen
die u me wel en niet vertelt?
Natuurlijk niet.
Waarom heeft u dan niets gezegd
over de architect?
Waarom zei u niets over Zion
en de uitverkorenen voor mij?
Waarom vertelde u de waarheid niet?
Omdat het je tijd nog niet was.
Wie besloot dat het mijn tijd niet was?
Je weet wel wie.
KEN U ZELVE.
Dat wist ik wel.
Dan is het tijd
om een paar dingen te leren.
Dat denk ik ook.
Hoe kon ik loskomen van
mijn lichaam zonder in te pluggen?
Hoe kon ik vier sentinels stoppen
door er alleen aan te denken?
Wat gebeurt er verdomme met me?
De krachten van de uitverkorene
reiken verder dan deze wereld.
Ze reiken van hier
tot waar ze vandaan kwamen.
Waar?
De Bron. Dat voelde je
toen je die sentinels aanraakte.
En toen was je er nog niet klaar voor.
Je had dood moeten zijn.
Maar blijkbaar was je daar
ook nog niet aan toe.
De architect zei dat als
ik niet terugging naar de Bron...
Zion om middernacht
vernietigd zou zijn.
Alsjeblieft zeg.
Jij en ik kunnen wel niet
voorbij onze keuzes kijken...
maar die vent kan voorbij
geen enkele keuze zien.
Waarom niet?
- Hij begrijpt ze niet. Hij kan 't niet.
Voor hem zijn het
variabelen in een vergelijking.
Elke variabele moet worden opgelost
en aangepakt. Dat is zijn doel.
Evenwicht bereiken.
Wat is uw doel?
Het evenwicht verstoren.
Waarom?
Wat wilt u bereiken?
Ik wil het zelfde als jij.
En ik ga er net zo ver voor
als jij om het te krijgen.
Een eind aan de oorlog.
Houdt het ooit op?
Linksom of rechtsom.
Kan Zion voortbestaan?
Sorry, maar dat weet ik niet.
Als er al een antwoord is...
kan je dat maar op één plek vinden.
Waar?
Dat weet je wel.
En vind je het antwoord niet...
dan ben ik *** dat morgen
voor niemand komt.
Wat bedoelt u?
Alles wat een begin heeft...
heeft ook een einde.
Ik zie het einde naderen.
Ik zie de duisternis zich verspreiden.
Ik zie dood.
Jij bent het enige op zijn pad.
Binnenkort...
heeft hij de kracht
om deze wereld te vernietigen.
Ik geloof dat het daar niet stopt,
dat kan hij niet.
Hij stopt pas
als er niets meer over is.
Wat is hij?
- Hij is jou.
Je tegenpool.
Je negatief.
De resultante van de vergelijking
die in balans probeert te komen.
En als ik hem niet kan tegenhouden?
Hoe dan ook...
komt deze oorlog tot een einde.
De toekomst van beide werelden
ligt vannacht in jouw of zijn handen.
Hoe voel je je?
Alles in orde?
Ik heb tijd nodig.
Typisch.
- Kapitein Roland.
Wat is er?
- Bane. Hij is bij bewustzijn.
Mooi. Misschien heeft hij antwoorden.
Wat een heerlijke geur.
Wat zal ik die missen.
Ik weet het.
Sati, liefje.
Pak wat koekjes en ga met Seraph mee.
- Mag ik terugkomen? Dat vind ik leuk.
Dat zou ik ook leuk vinden.
- Dan zie ik u morgen.
Dat hoop ik ook.
Ik ben ***.
Kom mee.
Hij volgt ons.
Zo, dat is lang geleden.
Ik joeg je altijd achterna als een geest.
- Ik heb je al eerder te pakken gehad.
Dat klopt. Maar zoals je ziet
zijn de dingen wat veranderd.
Jij moet de laatste banneling zijn.
- Het Orakel heeft me over jou verteld.
Echt?
Wat zei ze?
- Dat je een slechterik bent.
Dat valt wel mee...
als je me eenmaal kent.
Het grote en alwetende Orakel,
eindelijk ontmoeten we elkaar.
Ik neem aan dat je me verwachtte?
Het alwetende Orakel is nooit verrast.
Hoe kan ze ook, ze weet immers alles.
Als dat zo is, waarom is ze dan hier?
Als ze wist dat ik kwam...
waarom is ze dan niet weggaan?
Misschien wist je dat,
misschien niet.
Als je het wist, heb je die koekjes...
willens en wetens
daar neergezet.
En dan zit je daar dus ook
willens en wetens.
Wat heb je met Sati gedaan?
Koekjes hebben liefde nodig,
zoals alles.
Je bent een klootzak.
Dat weet je toch, mama.
Doe waarvoor je hier bent.
Zeker, mevrouw.
Ik zou willen
dat ik kon helpen.
Ik kan me gewoon niets herinneren.
En die snijwonden op je armen?
Die wonden zijn ouder dan een dag.
Ja, zeker weten.
Dat klopt.
Het lijkt alsof
ik het zelf gedaan heb.
Maar waarom zou ik dat
mezelf aandoen?
Tenzij ik mezelf niet was.
Maar als ik mezelf niet ben,
wie ben ik dan?
Is hij op virtuele deliriums getest?
- Ja, negatief.
Maar hij vertoont veel
ongewone zenuwactiviteit.
Willekeurige zenuwtrekkingen
en tekenen van recent trauma...
met verse littekens
overal op de hersenschors.
Ik wil de waarheid, hoe dan ook.
Laat hem herinneren.
We hebben haar gevonden.
- De Logos?
Ja.
- Het was hoog tijd voor goed nieuws.
Zijn er tekenen van leven?
Nee. Nog niets.
En het schip?
- De romp is nog intact.
Leg aan en beman het kanon
aan de achterkant.
Oké.
Lever een status van het schip,
zo snel als mogelijk.
Voorzichtig, die squids zijn listig.
Het kan een val zijn.
Wat was dat?
Berg dat spul maar op, jongens.
Ze moet alleen gestart worden.
Alles oké?
- Ja, prima.
We wisten niet
wat er gebeurd was na...
Het spijt me.
Het is al goed.
Ik ben ook blij je te zien.
Heb je Neo er uit kunnen halen?
- Ja.
Hoe wist je daarvan?
- Het Orakel.
Heb je haar gezien?
- Net voor de Sentinels ons vonden.
Wat zei ze?
Wat ze altijd zegt.
Precies wat ik wilde horen.
Over minder dan twaalf uur breken
de machines door de dokmuren.
Alle simulaties geven aan dat als
de machines in de stad zijn...
de onze kans op overleven
dramatisch daalt.
Ons hoofddoel is dus...
de gravers in het dok te vernietigen
of ze onklaar te maken.
Als dat lukt, bereiken ze de stad
misschien helemaal niet.
Daarna kunnen ons we alleen maar...
effectief verdedigen
bij de ingang van de tempel.
Daar is het net een flessenhals...
zodat we ons beter kunnen verdedigen.
We hebben begrepen dat je om
extra vrijwilligers hebt gevraagd.
Dat klopt.
Hoe groot is de troepenmacht
die je van plan bent...
toe te wijzen aan het dok?
De volledige APU kern
en de helft van de infanterie.
De helft van de infanterie?
- Als het aan mij lag...
gaf ik elke man, vrouw
en kind een geweer...
en liet ze naar het dok marcheren.
Dan is het maar goed
dat u niet beslist.
Dat zal de toekomst uitwijzen.
Commandant, nog één vraag.
Is er bericht van de Nebuchadnezzar?
- Nog niets.
En ik heb geen reden om aan te nemen
dat dat ooit nog komt.
Wellicht.
Maar we kunnen hopen.
Ik ben *** dat hoop een luxe is
waar ik geen tijd voor heb.
Wat ben je aan het doen?
Granaten maken.
Onze verdieping wordt geëvacueerd.
We moeten weg.
Ik ga niet mee.
- Hoezo?
Ze hebben om vrijwilligers gevraagd
om het dok te verdedigen.
Jongens, blijf hier.
Ik weet wat je voelt, Zee,
maar dit kan je niet doen.
Ik moet.
- Waarom?
Omdat ik van hem hou.
Ik hou evenveel van hem
als hij van mij.
En als ik daar was en hij hier,
weet ik wat hij zou doen.
Maar je gaat je dood tegemoet.
Het is gekkenwerk.
Misschien wel.
Maar wat als het Dozer was
en je wist dat de enige...
kans om hem terug te zien,
meevechten bij de dok was?
Wat zou jij dan doen?
Granaten maken.
Wat is er hier aan de hand?
Een ongelukje, meneer.
Ik zag het niet, sorry.
Wie ben jij?
- Een vrijwilliger, meneer.
Wat doen oenige vrijwilligers
als jij in mijn leger?
Ik wil mijn steentje bijdragen.
Het dok moet standhouden.
Hoe oud ben je?
Achttien.
- Zestien had ik misschien geloofd.
Oké, ik ben zestien.
- De minimum leeftijd is achttien.
Zestien is te jong.
Machines malen niet om hoe oud ik ben.
Ze doden me sowieso.
Dat is de harde waarheid.
Geef me alstublieft een kans.
Ik stel u niet teleur.
Stel me teleur om te ontdekken dat
de machines en ik iets gemeen hebben.
Laad de ontsteking.
Ze doet het weer.
Moeten we nieuwe software uploaden?
Ja, dat zou geweldig zijn.
En maak de voorruit ook even schoon.
Verbindingen zijn gereed.
Ik stel haar weer in werking.
Dat ziet er goed uit, behalve...
Er is iets fout met de Matrixdata.
Nee ***.
Jij ziet wat wij zien.
Wat is daar aan de hand?
Wat het ook is,
het kan weinig goeds zijn.
De machines zijn bij kruising 21.
Als we hier omlaag gaan
en zenden...
bij snelweg 153,
kunnen we ze verrassen.
We dringen zo diep mogelijk door
en vuren dan onze EMP af.
Hopelijk slaan we een bres
die groot genoeg is voor jullie.
Het verdient geen schoonheidsprijs,
maar ik zie geen andere terugweg.
Nee. Er is een andere weg.
Een onderhoudslijn.
Die gaat hier naar beneden.
Duizend meter voor kruising 21.
Als we geluk hebben kunnen we
onopgemerkt naar beneden.
Dat is een mechanische lijn. Dat kan niet.
Niemand kan daar sturen.
Ik wel.
Gelul.
Ik heb het al eens gedaan.
- Dat was lang geleden, Niobe.
Ik zei dat ik het wel kan.
En dan? Dan ben jij de enige.
Wij kunnen je niet volgen.
Ik weet dat de tijd tegen ons werkt.
Sorry dat ik zo lang nodig had.
Maar ik wilde er zeker van zijn.
- Waarvan?
Ik weet wat ik moet doen.
- Wat?
Dit is niet makkelijk te zeggen,
dus zeg ik het gewoon.
Ik heb één van de schepen nodig.
Wat?
- Om waarheen te gaan?
Naar de stad van de machines.
Ik weet dat het moeilijk
te begrijpen is.
Nee, ***.
Je bent volslagen gestoord.
Ik moet nog altijd gaan.
- Dat red je nooit. In honderd jaar...
is nog geen enkel schip
op honderd kilometer gekomen.
Dat red je nooit
- Ik moet het proberen.
Heeft het Orakel je dit verteld?
Nee.
Wat dwaas. Als je zelfmoord
wilt plegen, doe het dan.
Maar zonder één van onze
schepen te verkwisten.
Geloof me, ik moet gaan.
- Onzin.
Ik ben de kapitein van dit schip,
ik bepaal waar het heen gaat.
Dit schip gaat eerder de verdoemenis
in dan dat jij het ergens heen neemt.
Hij neemt mijn schip maar.
Dat kan je niet maken.
Zeg niet wat ik wel...
en niet kan doen met mijn schip
na dit toespraakje.
Maar in Godsnaam, Niobe.
- Ik stuur hier, hij pakt het mijne.
Als we binnen het uur gaan, zijn we
we tegelijk met de machines bij Zion.
Met dit plan is niets mis.
Wat een verspilling.
Twee schepen, twee richtingen.
Dat klinkt als een profetie,
of niet, Morpheus?
Jij hebt nooit in
de Uitverkorene geloofd.
Nog steeds niet.
- Waarom doe je dit dan?
Ik geloof in hem.
Dank je.
Waar is dat voor?
- Het helpt je ontspannen.
Dat maakt het makkelijker
voor je om te herinneren.
En wat als is ik
niets wil herinneren?
Waarom zou je dat willen?
Wat als ik die EMP afvuurde?
Wat als ik die schepen heb vernietigd
en verantwoordelijk ben...
voor de dood van al die mensen?
Als ik dat was,
is het hier voor mij niet veilig.
Of wel?
Natuurlijk is het voor jou
dan ook niet erg veilig.
Ik ben er klaar voor.
Ik moet je iets vertellen.
Je moet iets begrijpen.
Ik weet dat ik moet gaan.
Maar verder.
Ik weet niet wat...
Ik weet het.
Je verwacht niet terug te komen.
Dat wist ik al toen je zei
dat je moest gaan.
Ik zag het aan je.
Net als jij wist
toen je naar me keek...
dat ik me je mee zou gaan.
Ik ben ***.
- Ik ook.
Het kostte me tien minuten
om een laars aan te trekken.
Maar laat een ding duidelijk zijn.
Zes uur geleden...
vertelde ik de Merovingian dat ik...
echt alles voor je wilde opgeven.
Weet je wat sindsdien is veranderd?
- Nee.
Niets.
Is die munitie geladen?
- Bijna klaar.
Opschieten,
we hebben geen tijd meer.
Laat je niets voor hen achter?
- Hij zei dat hij niets nodig had.
Ik zeg geen vaarwel,
maar succes.
Dank je.
Ik mag hopen dat je weet
wat je doet.
Ik ook.
Het was mij een eer.
Nee, ik voel mij vereerd.
We zijn klaar.
- Dat werd verdomme tijd.
We zijn al laat, dus laten we
er stevig tegenaan gaan.
Dag, schatje.
Zorg goed voor ze.
Klaar?
De motor is nog steeds aan het starten.
Zal wel een zekering zijn.
Ik kijk wel even.
Ik had kunnen weten dat
hij eerst z'n wijf zou sturen.
Niemand is me vaker ontsnapt dan jij.
Elke keer weer dacht ik
dat het de laatste zou zijn.
Elke keer dacht ik dat we je hadden,
maar glipte je door onze vingers.
Ik kan niet onder woorden brengen
hoe frustrerend dat kan zijn.
Waar heb je het over?
Jou vermoorden brengt me vast
net zoveel plezier als hem vermoorden.
Neo, Bane is gek geworden.
Dat zet ik je betaald.
Nog 27 kilometer.
We hebben hier beneden een probleem.
- Wat is er, AK?
Het is Maggie.
Ze is dood.
Vermoord door Bane, denk ik.
- Verdomme.
Ik wist het.
Ik wist dat hij gek was.
Hij heeft de EMP afgevuurd.
Ik had het uit hem moeten slaan.
We hebben het hele schip doorzocht.
Hij is er niet.
Ik weet waar hij is.
- De Logos.
We moeten terug.
- Te laat.
Dat weet je niet.
Wat als ze hulp nodig hebben?
Dat is te gevaarlijk.
- Hoezo?
Omdat als hij ze vermoord heeft,
hij nog een EMP kan afvuren.
Ze zijn op zichzelf aangewezen.
Net als wij.
Mr. Anderson.
Ik zie dat je in deze wereld net zo
voorspelbaar bent als in de andere.
Wat?
- Hij is gek geworden.
Zo lijkt het voor jou,
maar Mr. Anderson...
en ik weten
dat niet alles is wat het lijkt.
Verward, Mr. Anderson?
Het wordt zo wel duidelijk.
En bedankt voor het geweer.
Leg daar maar neer.
Niet doen.
Schiet. Schiet nu.
- Ja, schiet. Braad ons maar.
Braad ons levend.
- Doe maar.
Als je niet schiet
maakt hij ons allebei af.
Hij weet wel dat hij het moet doen,
maar hij doet het niet.
Hij kan het niet.
- Doe het.
Loop weg van het geweer
en draai je om.
Laat haar gaan.
Komt bekend voor, of niet?
Jij en ik hebben eerder
op dit punt gestaan. Weet je nog?
Ik wel.
Ik denk nergens anders aan.
Wie ben jij?
- Herken je me nog steeds niet?
Het is nogal lastig nadenken
in dit rottende karkas.
De misselijk makende stank,
een onontkoombare verstikkende wolk.
Walgelijk.
Moet je kijken hoe zielig
en kwetsbaar het is.
Dingen die zo zwak zijn
horen niet te overleven.
Wat wil je?
Hetzelfde als jij.
Inderdaad.
Precies, Mr. Anderson.
Kijk voorbij het vlees,
door de zachte gelatine...
van deze saaie koeienogen heen
en aanschouw je vijand.
Nee.
Jawel, Mr. Anderson.
Dit kan niet.
Ik kan overal komen,
ik kan je overal vinden.
Dat is onmogelijk.
Niet onmogelijk.
Onvermijdelijk.
Vaarwel, Mr. Anderson.
Dit is 'm, dat moet.
Nee.
Ik zou willen dat je
jezelf kon zien, Mr. Anderson.
De blinde Messias.
Je staat symbool voor al
je soortgenoten, Mr. Anderson.
Hulpeloos.
Zielig.
Wachtend tot je uit je lijden
verlost wordt.
Ik kan je zien.
Het is nog niet voorbij, Mr. Anderson,
nog lang niet.
Nee toch.
Je ogen.
Ik red me wel.
Het is al goed, Trin.
Maar ik denk dat jij moet sturen.
Seismiek voorspelt
een doorbraak over een minuten.
Ze weten niet dat we geen MP hebben.
Ze moeten in golven aanvallen.
Concentreer onze aanval
op de gravers.
Breng de APU's in stelling.
Goed.
Goed.
Nu gaat het gebeuren.
Jullie kennen me allemaal.
Dus ik zeg het zo eenvoudig mogelijk.
Als het onze tijd is om te sterven,
dan zij het zo.
Maar als we deze schoften
dan toch ons leven moeten geven,
storten we eerst de hel over ze uit.
Ben je ***?
- Zeker weten.
Dan heb ik een voorstel.
Jij blijft laden, ik blijf schieten.Afgesproken.
Mijn hemel, moet je dat zien.
- Stil.
Hoeveel verder ligt de opening?
- 1,4 Kilometer.
We produceren nog te veel warmte.
Schakel alle reservesystemen uit.
Ik wil volledige handbediening,
terug naar vier energieblokken.
Dan raken we de grond.
Rustig aan.
Zevenhonderd meter.
Als we maar dichtbij
genoeg kunnen komen.
Zeshonderd meter.
Daar.
Het spel is uit, daar komen ze.
- Volle kracht, alle systemen.
Beman de kanonnen. Vooruit.
Ghost, jij bent
onze beste schutter, ga mee.
Morpheus, neem zijn plaats in.
Ik kom eraan, lieverd.
Daar komen ze.
Rustig, dit is de Logos niet.
- Hou je lunch binnen, daar gaan we.
Jezus. Ik wist niet
dat dit schip dat kon.
Het dok is doorbroken.
Maak je klaar.
Voor Zion.
Kom, weg hier.
In een kring.
Herladen.
Herlaad negen.
Kom. Snel.
Er tegenaan.
Ze breken door.
Mijn God.
Waar is mijn infanterie?
Haal die machine neer.
Pak aan.
72 staat op doorbreken.
- Verdomme.
Ze heeft een stevige kont.
Hou ze van me af.
- Verdomme, dat zijn er nogal wat.
Zie je dat?
- Ze gaan voor de radio, stop ze.
Verdomme.
Pak me vast.
Geef me één vrij schot.
Verdomme.
Er komt iets aan.
Er komt ook nogal wat binnen.
- Ja, maar dit is anders.
Wat?
- Volgens mij is het één van ons.
Dat kan niet.
- Holografie probeert te bevestigen.
Zoek contact, ik wil toegangscodes.
- Dat proberen we, geen antwoord.
Het is een val.
Het kan niemand van ons zijn.
Dat is een mechanische lijn,
niemand kan daar sturen.
Voor en achter,
dertig graden, tachtig procent.
Dertig graden, tachtig.
Voor rechts, 60 graden, 20 procent.
- Zestig graden.
Kom, volhouden.
- Ik doe wat ik kan.
Holografie bevestigt het.
Het is de Hammer.
Hoe is dat mogelijk?
Het schip wordt aangevallen
en lijdt enorme schade.
Met deze snelheid komt ze
over twaalf minuten bij Gate 3.
Hun EMP kan elke sentinel
hier uitschakelen.
Die schakelt nog veel meer uit.
Die veegt onze complete
verdediging van de kaart.
Als we daar een EMP laten afgaan
verliezen we het dok.
We hebben het dok al verloren.
Open de poort.
Gate 3 reageert niet.
Hij is te zwaar beschadigd.
We kunnen hem niet
meer openen.
Daar is de uitgang.
- Op mijn teken vol vermogen.
90 graden stuurboord.
Vol vermogen.
90 graden.
Nu.
Vol houden, schatje.
Mens, wat kan jij sturen.
We zijn er nog niet.
Hoe zit het met de poort?
De sentinels zijn in het dok.
Zijn we te laat?
Hoeveel APU's doen het nog?
- Dertien.
Verbind me door met diegene
die het dichtst bij Gate 3 is.
Herladen.
Hij lijkt wel lood te pissen.
Nu.
Pas op, omtrekkende beweging.
Achter je.
Hij zit vast.
Laat maar. Maak dat je wegkomt.
Hebbes.
Kapitein Mifune.
Nee.
Ze komen eraan.
Ze komen eraan.
De Hammer.
Wat?
Je moet de poort openen.
Snijd de contragewichten los.
Je kunt het.
Snel, er is niet veel tijd.
Kapitein, ik heb de opleiding
niet afgemaakt.
Ik ook niet.
Sluit die sectie af.
- Stop de elektriciteit.
We redden het niet.
We moeten de EMP nu afvuren.
Kom op, iemand.
Alsjeblieft.
Gewicht naar voren houden.
Licht als een veertje.
Commandant, Holografie rapporteert
dat Mifunes APU richting Gate 3 gaat.
Niet aan de trekker rukken.
Kapitein Mifunes APU
heeft Gate 3 bereikt.
Hoe lang nog?
- Twee minuten tot inslag.
Kapitein Mifune, hoort u mij?
Zijn radio is stuk.
Dit is Lock.
Als je me kunt horen.
De Hammer komt over twee minuten.
Je hebt twee minuten
om die poort open te krijgen.
Ga naar het hoofddek.
Laad de EMP.
Kom op, jongen.
Neo, ik geloof.
Ja.
Lukt dat?
We zijn niet zo ver gekomen...
Bijna thuis.
Afvuren.
Het is je gelukt.
Nee, het is ons gelukt.
Je bent een superpiloot.
Sommige dingen veranderen nooit.
Maar sommige dingen wel?
Gelukkig sommige dingen wel.
Ik wist dat je zou komen.
Ik wist het.
Ik had het beloofd.
Je hebt hem wel omgehad.
Ben je gek?
Ik doe hem nooit meer af.
Drie kapiteins, één schip.
Ik neem aan dat die andere schepen
net zo zinloos verloren gingen?
Ook fijn je te zien, Jason.
De raad wacht op jullie verklaring.
Ik kan er helaas niet bij zijn...
want ik moet puinruimen.
Mis ik iets? Volgens mij
hebben we net het dok gered.
Dat is jullie probleem. Je kunt nog
geen vijf minuten vooruit denken.
Die EMP heeft alle apparatuur
en APU's uitgeschakeld.
Als ik die machines was
stuurde ik nu al mijn sentinels.
Het dok gered? Weggegeven
op een presenteerblaadje.
Schiet op met snijden.
De doorgang is vrij.
*** je dat.
Sluit die apparatuur aan.
Ik wil de systemen in de lucht.
Het dok meldt
dat ze eraan komen.
Geef bevel tot terugtrekken.
Sluit de toegang af.
Nu.
Opschieten.
Mijn God.
Alles gereed.
- Ga je gang.
Kom. Opschieten.
Nu jullie weer.
Dus je gaf ze je schip.
Inderdaad, dat heb ik gedaan.
Wetende wat hij van plan was?
En het Orakel
heeft er niets over gezegd?
Ze zei dat Neo mijn hulp nodig had
en dat ik als de tijd rijp was...
hem wel of niet zou helpen.
Maar welke hoop heeft één schip
tegen hun complete verdediging?
Het is onmogelijk.
Maar hij wilde niet luisteren.
Hij wilde zelfs geen munitie meenemen.
Hij was volslagen gestoord.
Nee, dat was hij niet.
Neo doet waar hij in gelooft.
Ik weet niet of hij het juiste doet.
Ik weet niet of hij de stad
van de machines bereikt.
En als het lukt, weet ik niet
wat hij kan doen om ons te redden.
Maar ik weet dat hij
zolang hij nog kan ademen...
niet zal opgeven.
En dat moeten wij ook niet doen.
De temperatuur daalt.
Daar gaan we.
We zijn boven de velden, of niet?
Hoe weet je dat?
Ik kan ze voelen.
Daar.
Daar ligt ons pad.
Zie je het?
Drie lijnen.
- Stroomlijnen.
Volg ze.
Waar zijn ze mee bezig?
Ik weet het niet.
Luitenant?
Verdomme.
Wat doen we nu, commandant.
Het is nu een kwestie van tijd.
De machines gaan door
de muren van de stad breken.
Ik adviseer de raad en alle
niet-militairen naar de Tempel te gaan.
Hoeveel tijd hebben we nog?
Twee uren, misschien minder.
Mijn mannen verstevigen de ingang
voor de laatste stellingname.
Daarna kan ik niets meer doen.
Denkt u dat we dit kunnen overleven?
Stelt u die vraag niet aan mij.
Stelt u die aan hem.
Waarom?
Omdat hij in wonderen gelooft.
Daar, die bergen.
Daar is het.
Zie je wat daar ligt?
- Ja.
Zeg dat het ons lukt
en ik geloof je.
Het gaat ons lukken.
Het moet.
Sentinels.
Het zijn er te veel.
Hebbes.
Ik heb je hulp nodig.
Ik kan ze niet aan.
Wat moeten we doen?
- Optrekken.
Er overheen.
Via de lucht.
Dat is de enige manier.
Dan gaan we naar boven.
Prachtig.
Laad de ontsteking
om het schip te starten.
Nog een keer.
Langzaam.
Nu.
Ik ben hier.
- Waar?
Hier.
Het is ons gelukt.
Dat zei je toch.
Het is ongelofelijk.
Overal licht.
Alsof alles van licht is gebouwd.
Kon je maar zien wat ik zie.
Jij hebt mij al zo veel laten zien.
Wat is er, Trinity?
Wat is er aan de hand?
Ik kan niet met je mee gaan, Neo.
Ik kan niet meer verder.
Wat?
Nee toch.
Nee.
Het is al goed.
Het is zover.
Ik heb gedaan wat ik kon.
Jij moet de rest doen.
Jij moet het afmaken.
Zion bevrijden.
Dat kan ik niet.
Niet zonder jou.
Natuurlijk wel.
En dat doe je ook.
Ik heb er altijd in geloofd.
Niet doodgaan.
Niet doen.
Jawel.
Je hebt me al eens teruggebracht.
Maar deze keer niet.
Weet je nog...
op dat dak,
nadat je me had opgevangen,
wat ik het laatst
tegen je zei?
Je zei sorry.
Had ik dat maar niet gedaan.
Dat was mijn laatste gedachte.
Had ik nog maar een kans...
om te zeggen wat er echt toe doet.
Om te zeggen hoeveel ik van je hou.
Hoe dankbaar ik was
voor elk moment dat ik bij je was.
Maar toen ik wist
hoe ik het wilde zeggen...
was het te laat.
Maar jij bracht me terug.
Jij liet mijn wens uitkomen.
Een extra kans om te zeggen
wat ik echt wilde zeggen.
Kus me.
Nog één keer.
Kus me.
Laad de munitie.
We hebben maar één kans.
Stel dat ding op.
Schiet op.
- Kom op.
Als nog iets gaat doen,
doe het dan snel.
Ik wil vertellen
waarom ik gekomen ben.
Daarna doe je wat je wilt
en ik zal je niet tegen houden.
Het programma Smith
is te machtig voor je geworden.
Binnenkort zal hij zich door deze
stad verspreiden als door de Matrix.
Jullie kunnen hem niet stoppen.
Maar ik wel.
Wij hebben jou niet nodig.
Wij hebben niets nodig.
Als dat waar is
heb ik een fout gemaakt.
En dan moet je me nu doden.
Wat wil je?
Vrede.
Wat doen ze?
Wat ga jij doen?
En als je faalt?
Dat gebeurt niet.
Hij vecht voor ons.
Mr. Anderson, welkom terug.
We hebben je gemist.
Hoe vind je het geworden?
Vanavond is het afgelopen.
Dat weet ik.
Ik heb het gezien.
Daarom gaat de rest van mij
van de show genieten.
Wij weten al
dat ik je ga verpletteren.
Voel je het al, Mr. Anderson?
Ik haal je in.
Ik voel het wel.
Ik moet je eigenlijk bedanken,
want door jouw leven...
leerde ik het doel
van al het leven kennen.
Het doel van leven is te eindigen.
Waarom, Mr. Anderson?
Waarom?
Waarom doe je dit?
Waarom kom je overeind?
Waarom blijf je vechten?
Strijd je voor een zaak?
Voor meer dan overleven alleen?
Kan je me zeggen waarvoor?
Weet je het eigenlijk wel?
Voor vrijheid of de waarheid?
Misschien voor vrede of liefde?
Illusies, Mr. Anderson.
Grillige begrippen.
Hersenspinsels van zwak menselijk
intellect, die wanhopig proberen...
een bestaan te rechtvaardigen
dat zinloos en doelloos is.
Allemaal net zo kunstmatig
als de Matrix zelf.
Hoewel alleen de mens iets
smakeloos als liefde kan verzinnen.
Dat zie je toch wel, Mr. Anderson.
Dat weet je langzamerhand toch wel?
Je kunt niet winnen,
doorvechten is zinloos.
Waarom, Mr. Anderson?
Waarom volharden?
Omdat ik daarvoor kies.
Dit is mijn wereld.
Van mij.
Wacht eens.
Dit heb ik eerder gezien.
Dit is het, het einde.
Ja.
Jij lag daar, net als nu.
En ik stond hier.
Op deze plaats.
Ik moet nu iets zeggen.
Ik zeg...
Alles wat een begin heeft,
heeft ook een einde, Neo.
Wat?
Wat zei ik net?
Nee.
Nee, dit klopt niet.
Dit kan niet kloppen.
Blijf uit mijn buurt.
Waar ben je *** voor?
Dit is een val.
Je had gelijk, Smith.
Altijd al.
Het was onvermijdelijk.
Is het voorbij?
Nee.
Dit is niet eerlijk.
Het is volbracht.
Ik begrijp er niets van.
Het is hem gelukt.
Hij heeft ons gered.
Het is hem gelukt.
Het is hem gelukt. Het is voorbij.
Het is voorbij. Het is hem gelukt.
Het is hem gelukt.
- Wat is er? Wat is er gebeurd?
Het is hem gelukt.
Neo. Het is hem gelukt.
Wat gelukt?
- Hij heeft de oorlog beëindigd.
De machines zijn weg.
De oorlog is voorbij.
Het is voorbij.
De oorlog is voorbij.
Hier heb ik al zo lang over gedroomd.
Gebeurt dit echt?
Neo, waar je ook bent.
Bedankt.
Goedemorgen.
Is dit geen verrassing?
Je hebt hoog spel gespeeld.
Dat geldt voor alle veranderingen.
Hoe lang houdt deze vrede stand?
Zo lang als mogelijk is.
En de anderen?
Welke anderen?
Diegenen die eruit willen.
Die worden natuurlijk bevrijd.
Heb ik je woord?
Wat denk je dat ik ben?
Een mens?
We waren *** dat u er niet zou zijn.
- Alles is nu in orde.
Kijk.
- Wat een mooi gezicht.
Prachtig.
Heb jij dat gedaan?
- Voor Neo.
Wat lief.
Ik weet zeker dat hij het mooi vindt.
Zien we hem ooit nog terug?
Ik denk het wel.
Ooit.
Heb je het altijd geweten?
Nee. Zeker niet.
Maar ik geloofde er in.
Ik geloofde.
--- vertaald door www.vertaalsysteem.nl ---
Gedownload op: