Tip:
Highlight text to annotate it
X
Het schuldenlimiet is eigenlijk een financieel wapen van *** destructie, gebonden aan de overheid
van de Verenigde Staten, door de overheid van de Verenigde Saten.
In de war? Dan is het tijd voor: Het schuldenlimiet van de Verenigde Staten uitgelegd.
Om het schuldenlimiet te kunnen begrijpen, moet je weten dat de VS de financiele verantwoordelijkheid
splitst tussen haar president en het congres.
De president heeft twee taken als het om geld gaat:
1. Belasting innen en... 2. Deze belasting uitgeven om de overheid te kunnen draaien.
Dit kan je de indruk geven dat de president, als het om geld gaat, almachtig is.
Vooral wanneer je dingen op het nieuws hoort als 'het budget van de president' of zijn plan om 'belasingen
op galerieën te verhogen' of 'belastingen op bijenhouders te verlagen'.
Maar de werkelijkheid is juist het tegenovergestelde en de president is enkel de gene die de beslissingen neemt.
Beslissingen van wie?
Het congres!
Het congres heeft de taak om het belastingniveau te bepalen en te bepalen hoeveel de overheid
uitgeeft wanneer zij een budget opstelt.
Dus wanneer de president budgetten wil gaan opstellen bij het congres, en vraagt of het
belastingniveau mag veranderen, hoeft het congres daar helemaal niet naar te
luisteren.
Het congres kan alles veranderen aan het presindentieel budget, of het
compleet weggooien en een nieuwe opstellen. Hetzelfde geldt voor het belastingniveau.
Oftewel, het congres kan alles beslissen: bruggen, tanks, gebouwen, rechtszalen, robots op Mars,
robots op Aarde, nationale parken, wat dan ook, als het maar in het budget staat.
Wanneer dit is aangenomen, is de president verplicht door de wet om het geld uit te geven, wat het congres heeft
vastgesteld in het budget en moet hiervoor het belastinggeld gebruiken, wat het congres heeft vastgesteld.
Zolang er maar meer geld binnenkomt dan dat er wordt uitgegeven, gaat alles goed.
Maar meestal geeft het congres juist meer uit in het budget, dan dat ze vragen door belasting, waardoor
de president geld moet lenen om geen verlies te krijgen.
In de meeste landen houdt het hier op, want als hun wetgevers zouden toestaan dat ze meer uitgeven
dan dat ze ontvangen, zouden ze ook het recht moeten hebben om te lenen.
Maar niet in Amerika. Hier bepaalt het congres ook de hoeveelheid geld dat de Verenigde Staten kan hebben.
Een schuldenlimiet lijkt een goed idee, totdat je de praktische consequenties ziet wanneer
deze twee overheidsorganen met elkaar te maken krijgen.
Wanneer de totale lening steeds dichter komt bij het limiet, wijst het congres meestal naar de
president en reageert 'geschokeerd' dat zijn roekeloze uitgaven Amerika zo dicht bij het
schuldenlimiet heeft gebracht, wat het congres juist heeft vastgesteld.
En terwijl het technisch gezien correct is dat de president geld geeft geleend, is het eigenlijk
zo dat het congres hem daartoe gedwongen heeft, door te zeggen dat een president wettelijk verplicht is om
het budget uit te geven, zonder dat hij de belasting mag veranderen om de uitgaven te vergoeden.
Dus het schuldenlimietgevecht is eigenlijk de overheidsversie van het kinderspelletje:
'stop jezelf te slaan', behalve dan dat er hier ook nog angst bijkomt voor iedereen die meekijkt.
Belangrijk om te zeggen is, dat het schuldenlimiet niet over uitgaven in de toekomst gaat. Het is niet
een credit card waarvan het limiet wordt verhoogd, zodat een gekke overheidspartij alles kan doen.
Nee, het schuldenlimiet is enkel rekeningen betalen die reeds zijn geïnd.
Bijvoorbeeld, de overheid huurt een bedrijf in om een snelweg opnieuw te asfalteren. Maar wanneer de VS
haar schuldenlimiet heeft bereikt en het bedrijf om geld vraagt voor het werk wat ze hebben gedaan,
kan de overheid dat niet. Dit zorgt voor wantrouwen in de VS en aangezien grote delen van de wereldeconomie
afhankelijk zijn van het vertrouwen in de dollar, is daarmee rommelen nogal gevaarlijk.
Maar er is een uitweg: het congres kan het schuldenlimiet verhogen en daardoor ook de eerdergenoemde
angst, die altijd heerst.
Dus... aangezien het niet verhogen van het schuldenplafond nogal gevaarlijk is en de oplossing is simpel,
waardoor die altijd wordt genomen, waarom duren die debatten dat altijd maanden?
Door: politiek.
Het schuldenlimiet is niet beschreven in het wetboek, het congres heeft het zel verzonnen en vanuit hun
oogpunt is dit dus ook geweldig, want:
1. Het creëert een probleem dat 2. Het congres (technisch gezien) kan afschuiven
op de president, die 3. De oplossing nodig heeft, die zij kunnen voorzien.
Het congres gebruikt deze bedreiging van financiële zelfvernietiging als middel in
onderhandelingen, waarvan zij profiteren en uitbreiden tot de laatste... mogelijke... seconde.
Ondertitels door: BSBoertje