Het verhaal van Change

In seizoen 1 van The Story of Stuff keken we naar een systeem dat veel teveel spullen produceert en veel te weinig van wat we echt willen. Nu gaan we kijken naar de verhalen achter het verhaal van spullen. Dat is waar we manieren kunnen vinden om deze situatie te veranderen. Welkom bij seizoen 2. Sinds ik heb ontdekt waar onze spullen echt vandaan komen - en hoe dit systeem onszelf en onze planeet vernielt - ben ik gaan uitzoeken hoe we dit kunnen veranderen. Ik heb veel van dit soort dingen gelezen: 100 manieren om de aarde te redden zonder je huis uit te gaan, 50 simpele dingen die je kan doen om de aarde te redden, Het kleine groene boekje over winkelen. Ik dacht dat deze misschien het antwoord hadden, maar hun tips beginnen allemaal hier bij betere spullen kopen en ze eindigen allemaal hier - met het recyclen van al die spullen zodra ik er klaar mee ben. Maar wanneer het om verandering gaat, heeft dit verhaal over "groen doen" - ook al zien we het overal - serieuze tekortkomingen. Het vertelt me dat als ik een slimmere consument word, en mijn vrienden vertel hetzelfde te doen, ik mijn bijdrage gedaan heb. En als ik niet al die groene spullen koop, is het mijn schuld dat de aarde wordt vernield. Wacht eens even. Mijn schuld? Ik heb niet besloten om giftige producten in de schappen te leggen of om slavernij toe te staan in fabrieken over de hele wereld. Ik heb niet besloten om winkels te vullen met elektronica die niet gerepareerd kunnen worden en daarom weggegooid moeten worden. Ik heb niet voor een wereld gekozen waarin sommige mensen zich groene spullen kunnen veroorloven, terwijl de rest als onverantwoordelijke planeetvernietigers achterblijft. Natuurlijk moeten we, als we spullen kopen, de minst giftige en meest eerlijke producten nemen die we kunnen kiezen maar slechte consumenten zijn niet de oorzaak van het probleem, dat zijn slecht beleid en slechte bedrijfsvoering En dat is waarom de oplossingen die we echt nodig hebben niet te koop zijn bij de supermarkt. Als we de wereld echt willen veranderen, kunnen we het niet alleen over consumenten hebben die met hun geld stemmen. Echte verandering gebeurt wanneer burgers samenkomen en regels eisen die werken. Kijk, het is belangrijk om groen proberen te leven. Zoals Gandhi zei: "Wees de verandering". Door naar onze waarden te leven laten we onszelf en anderen zien dat we er om geven. Dus het is een goede plek om te starten. Maar het is een vreselijke plek om te stoppen. Zouden we überhaupt weten wie Gandhi was als hij alleen zën eigen kleren had gemaakt en verder achterover had geleund tot de Britten India hadden verlaten? Maar hoe zorgen we dan dat er een grote verandering komt? Om die vraag te beantwoorden. ging ik terug naar Gandhi, de anti-apartheidsbeweging in Zuid-Afrika, de burgerrechtenbeweging in de VS, en de overwinningen van milieu-activisten in de jaren zeventig. Ze zeurden niet alleen tegen mensen om perfecte keuzes te maken. Ze veranderden de regels van het spel. Het blijkt dat je steeds drie dingen vindt wanneer mensen bij elkaar komen en de wereld echt veranderen. Ten eerste delen ze een groot idee over hoe het beter zou kunnen. Niet alleen een klein beetje beter voor een paar mensen, een heel stuk beter voor iedereen. En ze blijven niet in de marge spelen; Ze gaan direct naar de kern van het probleem, ook als dat betekent dat systemen moeten worden veranderd die verandering weerstaan. En dat kan eng zijn! Miljoenen van ons delen al een groot idee over hoe het beter kan. In plaats van deze dinosauruseconomie die zich alleen richt op winst maken, willen we een nieuwe economie die veilige producten, gelukkige mensen en een gezonde planeet op de eerste plaats zet. Duh, is dat niet wat een economie zou moeten doen? Eco-perfect proberen te leven binnen het huidige systeem is als stroomopwaarts proberen te zwemmen, terwijl de stroming ons helemaal de andere kant op duwt. Maar door te veranderen waar onze economie prioriteit aan geeft, kunnen we de stroming zo veranderen dat het goede ook het makkelijkste wordt om te doen. Ten tweede probeerden de miljoenen gewone mensen die buitengewone veranderingen hebben veroorzaakt dit niet in hun eentje. Ze zeiden niet simpelweg: "Ik zal verantwoordelijker leven." Ze zeiden: "We zullen samenwerken totdat het probleem is opgelost." Vandaag de dag is het makkelijker dan ooit om samen te werken. Kun je je voorstellen hoe lastig het was om een boodschap te delen in het India van 1930? Nu kunnen we dat in minder dan een seconde. En tenslotte, deze bewegingen slaagden in het creëren van verandering omdat ze hun grote idee namen, en hun wil om samen te werken, en overgingen tot actie! Wist je dat toen Martin Luther King junior zijn mars naar Washington organiseerde, minder dan een kwart van de Amerikanen hem steunde? Maar dat was genoeg om verandering teweeg te brengen, omdat dat deel actie ondernam - ze deden iets. Vandaag de dag steunt 74% van de Amerikanen strengere wetten omtrent giftige chemicaliën. 83% wil schone energiewetten. 85% vindt dat bedrijven minder invloed op de overheid zouden moeten hebben. we hebben het grote idee en de wil. We hebben het alleen nog niet omgezet naar massale actie. Dit is ons enige ontbrekende stukje. Dus laten we van start gaan. Echte veranderingen veroorzaken doe je met allerlei soorten burgers - niet alleen demonstranten. Als je beseft waar je goed in bent en wat je graag doet, lijkt actie ondernemen niet meer zo moeilijk. Wat je ook te bieden hebt, een betere toekomst heeft het nodig. Dus ga bij jezelf te rade, "Wat voor veranderingmaker ben ik?" We hebben mensen nodig die onderzoeken, communiceren, bouwen, verzet leveren, verzorgen, en netwerken. Op StoryofStuff.org, kun je deze verschillende typen veranderingmakers vinden en je eerste of je volgende stap naar actie ontdekken. Een betrokken burger zijn begint met stemmen. Dat is een van de eerste dingen die iedereen gewoon moet doen. Maar het wordt een stuk spannender - en leuker - wanneer we onze eigen vaardigheden en interesses inzetten samen met duizenden anderen. Ik weet dat een heel economisch systeem veranderen een enorme uitdaging is. Het is niet makkelijk om een duidelijk pad te zien van waar we nu staan tot waar we heen moeten. En er zijn niet tien simpele dingen die we kunnen doen zonder van de bank af te komen! Maar het pad was voor al deze mensen ook niet duidelijk vanaf het begin. Martin Luther King zei: "Geloof is de eerste stap nemen ook al kun je nog niet de hele trap zien." Dus werkten ze hard om zich goed te organiseren, deden de kleine oefeningen waarmee ze hun burgerspieren trainden en bleven gefocust op hun grote idee - en toen de tijd rijp was, waren ze er klaar voor. Wij moeten ons ook klaar gaan maken - klaar om verandering te creëren en het volgende hoofdstuk te schrijven in The Story of Stuff.