Tip:
Highlight text to annotate it
X
Oh, Hallo! Hey, zeg eens eerlijk.
Lijkt mijn kont groot in deze broek?
Of wacht, Misschien niet groot genoeg? Of is het tijd om mijn billen te vergroten?
Of tenminste misschien een beetje liposuctie om deze zwembanden weg te halen
en terwijl ik toch bezig ben, een mooie buikcorrectie. Het kan geen kwaad om alles recht te trekken.
Maar wacht, waarom zou ik hier stoppen?
Omdat ik een beetje te lui ben om aan mijn borstspieren te werken,
zijn implantaties misschien een goede oplossing
samen met een mooie nek ???
Natuurlijk moet ik ook iets doen aan deze inhammen, toch?
Wat is dat? Een wenkbrouwlift?
Nee, ik weet niet of ik er heel de tijd alert uit wil zien.
Een nieuwe ziekte slaat toe in Amerika, en zet zich snel voort over de hele wereld:
een ziekte die grotendeels onbekend was in eerdere perioden
en bijna geheel onopgemerkt door hen die het dragen,
een ziekte die niet door een fysiek virus of genetische aanleg
maar door middel van culturele memes, ideeën,
ideeën die gedachten infecteren, groeien en muteren in verschillende stammen,
remmend voor de geestelijke welzijn van velen.
Het heet C.V.D., Consumption-Vanity Disorder (Consumptie-Ijdelheid Aandoening).
Het is een plaag van de moderne samenleving, die niet alleen
de geest en de waarden vervuilt van de besmette mensen,
het verandert ook onze wereld in een beerput van winkelcentra
en zelfbeeld vervormingen, verspillend materialisme
en agressieve sociale overtredingen.
Het volgende bericht wordt betaald door het C.V.D. Research Instituut.
Ik werk met deze meisjes sinds een aantal jaren nu.
Wat velen niet weten over C.V.D.
is dat veel sub-stammen of mutaties hebben plaatsgevonden.
Deze vrouwen hier hebben last van H.G.S. of Hot Girl Syndrome.
Ik zie dat we hier een paar nieuwe gezichten hebben.
Zou iemand zich willen voorstellen?
Ik verhuisde naar Los Angeles een paar jaar geleden, en ik..
Ik begon rare veranderingen te merken aan mijn lichaam
zoals mijn rokken begonnen steeds korter en korter te worden, en...
Ik begon meer en meer uit te geven aan cosmetica en hoge hakken en goedkope sieraden,
en dan begonnen de Botox-injecties, en...
Ik kon gewoon niet stoppen.
Mijn lippen pruilden steeds meer en meer, en
bij mijn tweede of derde bil-verhoging,
bekeek ik DVD herhalingen van "America's next top model"
en "Extreme makeover 24/7",
afspraakjes met de ene hete football-ster aansteller na de andere en
voor ik het wist
stond ik op de cover van Vogue. -Oooooh!
Het geeft niet schatje. Ik stond ook op de cover van Vogue.
Met uw steun kunnen we H.G.S. afschaffen tijdens onze levensduur.
Wilt u deze slachtoffers helpen, doneer dan alle Gucci,
Louis Vuitton & Prada-producten aan uw lokale stortplaats.
Als we terug gaan naar het begin van de twintigste eeuw,
vinden we een kritisch punt voor de industrie,
waar de snelle technologische vooruitgang de meest elementaire
fundamenten van de traditionele economie begon uit te dagen
en dus, de sociale werking.
Ziet u, de kern van ons socio-economisch systeem is 'Arbeid' en 'Vraag'.
Zonder vraag naar producten, natuurlijk, is er geen nood aan productie of werk;
en zonder werk, verkrijgen de werkmensen geen inkomen of koopkracht
om de goederen te kopen die de economie draaiend houdt.
In het begin van de jaren 1900, bracht een krachtige expansie van de productiviteit
door middel van machine-toepassingen en mechanisatie,
iets aan dat de industrie echt niet eerder had gezien:
een surplus aan goederen.
Een artikel uit 1927 in 'Nation's Business'
stond een interview met de toenmalige minister van arbeid James Davis, die verklaarde:
"Het kan zijn dat de noden van de wereld uiteindelijk
geproduceerd worden met drie dagen werk per week. "
Jaren later, beschreef ingenieur R. Buckminster Fuller
het fenomeen van 'meer met minder' te kunnen bereiken,
door dat de energie, mankracht en middelen die nodig zijn
om bepaalde doelen te bereiken eigenlijk afnam
terwijl de verwezenlijkingen zelf aan versnellen waren.
Met andere woorden, de industrie werd technisch efficiënter.
Echter, pre-twintigste eeuw Amerika en de westerse maatschappij in het algemeen
hielden vast aan een ethiek van algemene spaarzaamheid.
Er was een conservatief ethos dat goederen verkregen werden voor hun nut,
een cultuur van behoeften, geen buitensporige verlangen,
en de meeste mensen zagen niet echt nut in het verhogen van hun consumptie
gewoonweg omdat ze dat konden.
De heersende industriëlen en sociale planners hadden een keuze op dit punt.
Ofwel moest het systeem aangepast worden aan deze nieuwe 'meer met minder' productiviteit
wat een stijging van de vrije tijd, een verkorting van de werkweek en een
aanpassing van de salarisschalen en goede waarden zou kunnen betekenen
om deze pas ontdekte overvloed te reflecteren;
of, iets meer ingrijpends moest gebeuren: de onderliggende waarden zelf
en invloeden van de cultuur zouden gewijzigd moeten worden,
waar het hele idee van consumeren een nut in en uit zichzelf werd
consumeren omwille van de consumptie
om het status quo te handhaven.
Onnodig te zeggen, gezien de aard van de kapitalistische filosofie
dat dit... Wat is dat? Oh, juist!
Onnodig te zeggen, gezien de aard van de kapitalistische filosofie,
dat dit laatste idee beschouwd werd als de enige rationele optie.
De heersende ethiek van winstgroei door industrie
mocht niet in gevaar worden gebracht, het alternatief
om te werken richting behoeftevervulling voor iedereen,
het mogelijk maken van bijvoorbeeld vrijheid voor iedereen als nooit tevoren,
of misschien het doen opbloeien van het menselijke bestaan..
werd keihard de kop ingedrukt door de bezitrijke klasse;
en de wereld om u heen, met steeds meer toename van onzin,
ijdelheid, materialisme, afval, door schuld gevangen loonslaven, oorlog
en impulsieve, zinloze consumptie is het gevolg.
De feestinkopen zijn geweldadig van start gegaan:
een tijdelijke Walmart werker werd doodgetrapt
door shoppers voor na-Thanksgiving koopjes.
Een dolle sprint in een Walmart filiaal deed shoppers struikelen,
vlak bij Grand Rapids, Michigan om 5 uur s'ochtends.
Ondanks de gestruikelde mensen, stormden shoppers verder naar binnen.
Doe F@#$ rustig!!!
Duw mijn kinderen en ik steek één van jullie klootzakken!
Nog een incident hier, een 28 jarige zwangere vrouw
is gestruikeld door dezelfde horde.
Getuigen vertellen dat de vrouw een miskraam heeft opegelopen.
In Zuid California zijn schoten gelost in een drukke speelgoed winkel.
Mensen zeggen dat een vrouw, op mensen spoot.
Het bleek dat ze dit deed met traangas.
Ondertussen, noemen bekenden van Damour zijn dood 'zinloos'.
Ze gedragen zich als beesten, voor een koopje van 5 dollar,
bespaar 5 dollar. Ze hebben feitelijk deze man vermoord.
- Hoe lang staan jullie hier?
- Ik sta hier ... 3 dagen.
- In eigen woorden, waarom ben je hier? - TV's.
- Mijn kind wilt uh... een iPad, ik geloof, Samsung?
Maar deze bleek niet meer voor de halve prijs.
- Zo, dat is erg.
- Er wordt flink geschopt en geduwd in de winkels.
Dat zag ik in het nieuws. Heb je dit eerder ervaren?
- Niet op Zwarte Vrijdag, tijdens een concert;
maar ik weet hoe dat gaat, ben voorbereid.
- Dus je bent klaar om terug te duwen? - Zeker weten.
- Wat vindt je van deze impulsieve vorm van shoppen
het wordt nogal grof soms?
- Geen idee. Ik voel dat het stressvol wordt voor iedereen.
Dit is Eddie Bernays. Hij wordt gezien als de Vader van Moderne Reclame.
beroemd vanwege zijn omdraaing van het vreselijke woord 'Propaganda'
in de mooie, warme verbuiging 'Public Relations'.
Bernays nam lukraak populaire ideeën van Freud's psychoanalyses
en paste dit toe op advertentie campagnes.
Zijn idee was simple:
Verbind en misbruik de primitieve, sociale behoefte van de mens,
zoals sexualiteit en status, met een product.
- Het zoveel groter dan vorig jaar!
- Dat klopt, bijna 10 cm langer dan andere modellen.
Ohhhhh!
Goederen moesten minder nuttig worden
en meer een symbool van status, identiteit en individualiteit,
feitelijk het omdraaien van basis- in emotionele behoeften.
Bernays gaf antwoord op een groeiende vraag van de industrie
om de maatschappij te veranderen en een consumenten cultuur te creëren.
Charles Kettering, Directeur van General Motors in 1929,
schreef over de noodzaak van 'consumenten ontevredenheid'
Wall Street bankier Paul Mazur zei:
"We moeten America veranderen van een behoefte naar een verlangens cultuur.
Mensen moeten worden getraind om te verlangen.
Om nieuwe dingen te verlangen voordat het oude is geconsumeerd.
We moeten een nieuwe mentaliteit schapen in America."
En het werkte!
Technologische innovatie in radio en televisie hielp dit doel te bereiken
middels campagne in de Americaanse gemeenschap
waardoor het algauw verder verspreidde over de rest van de wereld.
Adverteren beschreef niet langer the functies van een product
en haar integriteit. Het ging over sociale manipulatie,
het creëren van minderwaardigheid, schaamte, schuld en valse problemen
die alléén kunnen worden opgelost door onderwerping aan een aankoop.
Gedurende een mensenleven van 80 jaar,
kijken we gemiddeld 15½ jaar naar televiesie,
15½ jaar van lang worden onze hersenen gemanipuleerd,
dom gemaakt, om vervolgens te worden opgehemeld door producten en nonsens;
en dat fokt ons op, omdat advertenties zijn klootzakken!
Ze zijn klojo's. Stel dat een advertentie een persoon was
die rondliep in je straat en riep:
Hé!, hé jij! Hé, hé!
Als je deze jeans draagt, dan zullen lekkere wijven echt naar je kijken.
Ik bedoel super lekkere wijven, niet die lelijke trut die je vriendin noemt.
En oh ja, zou je haar kunnen zeggen
dat ze moet afvallen en iets moet doen aan haar kapsel.
En dat kan ze zeker ook! Ze hoeft alleen deze afslank pillen en haargel te gebruiken.
En tussen haakjes, jullie beiden zouden waarschijnlijk wel
deze sigaretten moeten roken en dit bier drinken. Dan zou je wel heel cool zijn.
Hoewel je tanden een beetje geel zien
maar we kunnen dat oplossen als je gewoon gebruik maakt van deze witte tanden ***!
En dan zouden de hete meiden je echt willen.
En, ben je tevreden met de grootte van je ***?
Als dit zo is, is het cool, veel jongens zijn blij met de ...
'fun size'! Is dat wat je het noemt? 'Fun size'? Veel meisjes hebben dat graag.
Ik bedoel, ik heb er nog niet veel ontmoet, maar ik wed dat er een aantal zijn.
Maar als je van gedachten verandert, alles wat je zou moeten doen is een paar van deze nemen
en al snel zul je beroep moeten doen op hulp om je junk te helpen ronddragen
als een trein op een trouwjurk!
Maar hoe ga je je junk dragers opbellen met die waardeloze telefoon die je daar hebt?
Je zou dit toestel moeten gebruiken met de swipey-onzin-technologie
dat andere mensen het gevoel geeft dat ze beter zijn dan jij
gewoon door deze telefoon te bezitten, en ze zijn het. Ze zijn beter dan jij.
Oh my god, al die dingen die je nodig hebt en niet bezit maakt me angstig.
Maakt het je angstig? Is het? Is het? Is het?
Ben je angstig nu? Ben je? Ben je? Ben je?
Welnu, al wat je hoeft te doen is een paar van deze te nemen, en in 2 weken tijd
zou je je beter voelen dan wat dan ook!
Plus, bonus neveneffect: Deze pillen maken je konthaar
glanzend en beter handelbaar met extra veerkracht.
Hoe dan ook, ik moet gaan omdat je vriendin net besloten heeft
dat ze er best goed uitziet in een vintage jurk, en ik moet dat snel ongedaan maken
voordat ze stopt met het nemen van de Ambien/Prozac cocktail die ik haar gaf,
en dan zal ze stoppen met continu te shoppen
om de leegte te vullen, voor de zelfhaat die gemaakt werd door mij.
Zou je uithangen met die vent?
Zie je, aan de kern van reclame
ligt de uitbuiting van onze diepe sociale aard.
Het maakt de empathische gemeenschapsidentificatie
in een wapen van extern oordeel en relatieve onzekerheid.
Enkele jaren terug werd een studie over meerdere jaren uitgevoerd
waar westerse televisie werd aangebracht in een cultuur
die dit nooit had ervaren op het eiland Fiji.
Aan het einde van de observatieperiode,
nam het effect van de materialistische waarden en ijdelheid een krachtige tol.
Een belangrijk percentage van jonge vrouwen, bijvoorbeeld,
die voordien de stijl van gezond gewicht en alle maten omarmden
raakten geobsedeerd door het dun zijn.
Eetstoornissen die vrijwel ongehoord waren in deze cultuur
begonnen te verspreiden en specifiek vrouwen werden getransformeerd;
maar laten we terugkeren naar onze geschiedenisles.
Dit ijdelheid materialisme en obsessieve consumptie neurose
zo krachtig als het is, was niet genoeg om voor de
stabiliteit van de kapitalistische religie te zorgen.
en het voortdurend voordeel voor de eigenaar-klasse priesters.
De kunst van toestemming door middel van reclame aan de kant,