Tip:
Highlight text to annotate it
X
Waar is de Europese Unie? Uiteraard hier ergens, maar evenals het continent Europa,
heeft de Europese Unie een paar ongedefinieerde randverschijnselen.
Om mee te beginnen: de officiele leden van de Europese Unie zijn, in afnemende bevolkingsaantallen:
* Duitsland * Frankrijk
* Het Verenigd Koningkrijk * Italie
* Spanje * Polen
* Roemenie * Het Koningkrijk der Nederlanden
* Griekenland * Belgie
* Portugal * Tsjechie
* Hongarije * Zweden
* Oostenrijk * Bulgarije
* Denemarken * Slowakije
* Finland * Ierland
* Kroatie * Litouwen
* Letland * Slovenie
* Estland * Cyprus
* Luxemburg * Malta
Mogelijk zullen de grenzen van de EU verder uitbreiden, omdat er andere landen zijn
in verschillende fases van toetreding.
Hoe de Europese Unie precies werkt is verschrikkelijk ingewikkeld en een verhaal voor een andere keer,
maar voor deze video hoef je slechts drie dingen te weten:
1. Landen betalen lidmaatschapsgelden
2. Stemmen op wetten waar iedereen zich aan moet houden
3. Inwoners van lidstaten zijn automatisch ook inwoners van de Europese Unie
Dit laatste betekent dat als je een inwoner bent van een van deze landen, dat je kunt gaan en staan,
werken of met pensioen gaan in een van de andere landen. Dit is vooral prettig als je vind dat jouw land
te groot, te klein, te heet of te koud is. De Europese Unie geeft je mogelijkheden.
Overigens, heb je opgemerkt dat alledrie de stellingen gemarkeerd zijn met een sterretje dat verwijst naar
deze nutteloze voetnoot? Nou, wen er maar aan: Europa houdt van sterretjes die uitzonderingen toevoegen
aan lastige overeenkomsten.
Deze drie bijvoorbeeld, wijzen op het eerste stuk van onduidelijke grenzen met Noorwegen,
IJsland en het kleine Liechtenstein. Geen van allen zijn lid van de Europese Unie, maar als je een
EU burger bent, mag je wonen in deze landen en Noren, IJslanders of Liechtensteiners
mogen in het jouwe wonen.
Waarom? In ruil voor vrijheid van personenverkeer moeten ze lidmaatschapsgelden betalen
aan de Europese Unie -- zelfs al zijn ze geen lid en hebben ze dientengevolge niets te zeggen
over hun wetten die ze toch moeten houden.
Deze overeenkomst wordt de Europese Economische Ruimte genoemd en het lijkt vreselijk,
ware het niet voor de asterisk, die de EER-leden die geen EU lid zijn een uitzonderingspositie geeft op sommige wetsonderdelen,
met name met betrekking tot landbouw en visserij -- iets waar een land als IJsland
graag zelf zeggenschap over heeft.
Tussen de Europese Unie en de Europese Economische Ruimte lijkt het grootste deel van het continent inbegrepen te zijn,
met de opvallende uitzondering Zwitserland die neutraal en dapper onafhankelijk blijft,
behalve voor haar deelname aan de Schengenzone
Als je uit een land komt dat haar grenzen zeer duidelijk en goed bewaakt houdt, is de
Schengenzone opzienbarend, omdat het een afspraak tussen landen is
om de interne grenzen te veronachtzamen.
In de Schengenzone zien de internationale grenzen er als volgt uit: geen enkele grenswacht of paspoortcontrole.
Je kunt lopen van Lissabon naar Tallin zonder identificatie of de noodzaak
om de vraag: "zakelijk of prive?" te beantwoorden.
Omdat Zwitserland wel onderdeel is van de Schengenzone maar niet van de Europese Unie, betekent dit dat
"niet-Zwitsers" altijd in kunnen checken, maar nooit kunnen blijven.
Deze achteloze benadering van de grenzen wordt niet door iedereen in de EU op prijs gesteld: voornamelijk niet door
het Verenigd Koningkrijk en Ierland, die beweren dat eilanden anders zijn. Dus om naar deze eerlijke
eilanden toe te gaat heb je een paspoort en een goede reden nodig.
De Britse terughoudendheid om volledig betrokken te zijn bij de EU brengt ons bij het volgende onderwerp: geld.
De Europese Unie heeft zijn eigen munt, gebruikt door de meeste, maar niet door alle
leden van de Europese Unie. Deze economische unie wordt de Eurozone genoemd en om toe te treden
moet een land eerst een aantal financiele doelen behalen -- en liegen over deze doelen
zou natuurlijk niemand durven doen.
De meeste van de niet-Eurozone leden zullen, als ze de doelen bereiken hun eigen lokale munt afschaffen
ten faveure van de Euro, maar drie landen: Denemarken, Zweden en natuurlijk het Verenigd Koningkrijk,
hebben sterretjes toegevoegd aan de Euro onderdelen van het verdrag, wat hen een permanente opt-outregeling geeft.
En vreemd genoeg, vier kleine Europese landen: Andorra, San Marino, Monaco en Vaticaanstad
hebben een sterretje wat hen het omgekeerde geeft: het recht om Euros te drukken en gebruiken als hun munt,
ondanks dat ze niet eens bij de Europese Unie horen.
Dus dat is het overzichtsplaatje: er is de EU die alle regels maakt, daarbinnen de Eurozone
met een gemeenschappelijke munt, de Europese Economische Regio hierbuiten, waar vrij verkeer van mensen mogelijk is
en de selectieve Schengenzone, voor landen die denken dat grenzen de moeite niet waard zijn.
Zoals je kunt zien zijn er een vreemde overlappingen binnen deze grenzen, maar we zijn nog lang niet klaar
met de problemen. Opnieuw: vanwege macht.
Portugal en Spanje hebben eilanden uit hun koloniale verleden waar ze nooit helemaal afscheid van hebben genomen:
dit zijn Madeira en de Canarische eilanden voor de kust van Afrika en tevens de Azoren
in de Atlantische Oceaan. Omdat deze eilanden Spaans en Portugees zijn,
maken ze ook deel uit van de Europese Unie.
Een paar eilanden toevoegen aan de grenzen van de EU is geen probleem, totdat je Frankrijk in ogenschouw neemt:
de koningin van het "niet laten gaan". Ze bezit nog steeds een heleboel eilanden in het Caribisch gebied, Reunion
voor de kust van Madagascar en Frans-Guyana in Zuid Amerika. Wat Frankrijk betreft, zijn deze ook Frans,
waardoor de rand-tot-rand afmetingen van de Europese Unie eenvoudigweg worden uitgebreid
tot over een derde van de omtrek van de aarde.
Gezamenlijk worden deze delen van Frankrijk, Spanje en Portugal de Ultraperifere refio's genoemd.
-- en ze zijn het resultaat van het simpele antwoord op macht: houd het.
Aan de andere kant is daar het Verenigd Koningkrijk, de meester van het onderhouden van ingewikkelde relaties
met haar semi-voormalige landen -- en ze is absoluut niet de enige op een dergelijk machts-wellustig
continent.
Nederland en Denemarken en Frankrijk (opnieuw) hebben allemaal - wat de Europese Unie noemt - zogenaamde Overzeese
Gebiedsdelen: ze zijn geen onderdeel van de Europese Unie, maar in plaats daarvan zijn ze een oneindige bron
van uitzonderingen, vanwege hun ingewikkelde relaties met zowel de Europese Unie als met
de landen waarmee ze verbonden zijn, wat het moeilijk maakt om iets zinnigs te zeggen over deze gebieden als een groep
maar...
over het algemeen zijn de wetten van de Europese Unie niet van toepassing op deze gebieden, hoewel de mensen
die hier wonen over het algemeen Europese burgers zijn, omdat ze over het algemeen het burgerschap hebben
van de landen waarmee ze verbonden zijn, dus over het algemeen kunnen ze overal in de EU wonen waar ze willen
maar over het algemeen, kunnen andere Europese inwoners niet zomaar naar deze gebieden afreizen.
Dit maakt deze gebieden tot een vreemd, halfdoorlatend aanhangsel van de juist voorgestelde Europese Unie
tevens het laatste waar we tot in detail over praten, ondanks dat er nog steeds veel meer
eenmalige uitzonderingen zijn die je tegen zou kunnen komen, zoals: het eiland Man
of die Spaanse steden in Noord Afrika, of Gibraltar, die soms zegt deel uit te maken van Zuidwest Engeland,
of die regio in Griekenland, waar het legaal is om vrouwen te verbannen, of Saba en omliggende delen,
die onderdeel uitmaken van Nederland en dus bij de EU zouden moeten horen maar het niet zijn, of de Faeroer
eilanden, waar als Deense burgers hun EU lidmaatschap kwijtraken als ze daar wonen
en zo gaat het maar door en door.
Het aantal uitzonderingen is nagenoeg eindeloos, maar toch moet deze video eindigen.