Tip:
Highlight text to annotate it
X
Mijn ouders zeiden altijd "doe wat je niet laten kan". Ik moest gewoon een paar beloftes houden.
Ze zeiden me dat het goed zou zijn als ik naar deze of die school zou gaan, maar zeker de universiteit.
Als ik kinderen had dan zou ik ze geen strenge maar meer vrije opvoeding geven. Ik zou een vader willen zijn die ook een vriend is en die zijn kinderen belangrijk advies zou geven in het leven maar hen zelf hun beslissingen laten nemen.
Ik kreeg de motivatie om serieus door te gaan met muziek door een vriend die ik ontmoette. Door die vriend ontmoette ik een heel erg goede leraar.
Dat is hoe ik mijn muzikaal talent verbeterde. Toen ik een 18 jarige [Koreaanse leeftijd] scholier was, ging ik door met muziek op een professionele manier.
Toen ik jong was, rond 5 jaar, startte ik met het spelen van piano. Vanaf dat moment ging ik door met muziek en probeerde ik verschillende stijlen.
Toen ik in het derde jaar van de middelbare school zat, was er een klein podium en ik hield van het gevoel daar. Dus, vanaf dat moment wou ik een zanger worden.
In het vijfde jaar van de lagere school begon ik muziek serieus te nemen.
Daarvoor danste ik gewoon mee met muziek video's en zong ik met de liedjes.
Maar toen kreeg ik de kans om verder te gaan met muziek op een professionele manier.
Ik startte met het neerschrijven van wat ik wou zeggen als lyrics.
In de middelbare school sloot ik me aan bij een dansgroep. Dat is hoe ik in contact kwam met muziek.
Meer dan een verschil vind ik dat culturen meer en meer gelijkaardig worden.
Waar we ook gaan, iedereen is opgewonden om ons te zien, staan op tijdens onze optredens en tonen heel veel energie.
Dit soort van cultuur uitwisseling is de reden waarom ik denk dat er weinig verschil is tussen de verschillende culturen.
Ik kwam voor de eerste keer naar Europa en heb veel nieuwe dingen ervaren.
Ik zag het landschap en de kleuren van elk land voor de eerste keer en zal de atmosfeer van de plaatsen die ik heb gezien meenemen.
Wanneer ik opnieuw muziek zal maken, zullen deze gevoelens een grote hulp zijn.
B.A.P op het podium.
Dat we voor de eerste keer naar Duitsland kwamen.
Omdat we op dit moment hier op tour zijn.
Duitse voetbal.
Dortmund.
Ze zijn authentiek en hebben tradities.
Het is een kleine club in vergelijking met Munich maar ze vertonen altijd geweldig team werk en talent
en dat is waarom ik dit team meer waardeer dan Munich.
Ik denk dat democratie iets goed is maar het heeft geleid tot capitalisme en dat veroorzaakte egoïsme en collectiviteit.
Daardoor denk ik dat we meer begrijpende en vrijgevige harten nodig hebben in deze maatschappij, vrij van egoïstische gedachten.
Het is een eer om een award te ontvangen buiten de muziek wereld. En ik denk dat ik mijn gevoelens correct moet uitdrukken door mijn muziek.
Het heeft een goed gevoel om voor iets genomineerd te zijn dan niet met muziek te maken heeft en maar op hetzelfde moment denk ik dat het me de kans heeft om harder te werken aan mijn muziek.
We hebben lang gewacht en zijn al naar een paar landen geweest voordat we uiteindelijk opgetreden hebben op het duitse podium.
Maar B.A.P zal blijven hun best doen dus kijk ook uit naar onze toekomstige optredens.