Tip:
Highlight text to annotate it
X
HOOFDSTUK VI onaangenaam nieuws
Ned Newton besloot om voor zichzelf te houden wat hij had gehoord op de Nestor thuis.
Niet voor de wereld en hij liet Tom Swift weten van de situatie.
"Dat is, ik zal hem laten weten dat ik weet," zei Ned bij zichzelf, "al is hij
waarschijnlijk even goed op de hoogte van de situatie zoals ik ben.
Maar het is zeker raar dat deze professor Beecher zou zo'n fancy hebben genomen om
Mary, en dat haar vader moet hem beschouwen zo goed.
Dat natuurlijk is, denk ik.
Maar ik vraag me af hoe Maria zelf voelt over.
Dat is het deel Tom zou het meest geïnteresseerd
"Geen wonder dat Tom wil van te voren deze jonge vent college te krijgen, die waarschijnlijk denkt
hij is de hele show.
Als hij de begraven stad te vinden, en krijg het idool van goud, zou het een grote veer in
zijn pet.
"Hij zou geen einde van de onderscheidingen overladen op hem, en ik veronderstel dat zijn hoed zou niet binnen
drie maten passen hem. Dan zou hij zich in beter dan ooit met
De heer Nestor.
En, misschien, met Maria, ook, hoewel ik denk dat ze loyaal is aan Tom.
Maar men weet maar nooit. "Maar ik ben blij dat ik op de hoogte.
Ik zal alles doen wat ik kan om Tom te helpen, zonder hem te laten weten dat ik het weet.
En als ik kan alles doen om te helpen bij het vinden van die afgod van goud voor Professor Bumper,
en, incidenteel, Tom, ik doe het, "en hij sprak hardop in zijn enthousiasme.
Ned, die samen wandelen in de duisternis, klapte in zijn open hand naar beneden op Tom's
tijdschrift dat hij droeg thuis nog eens te lezen, en de daaruit voortvloeiende geluid was een scherp
te kraken.
Als het klonk een figuur sprong van achter een boom en riep gespannen:
"Wacht daar!"
Ned stopte kort, dacht dat hij was het slachtoffer van een overval, maar zijn angsten waren
weggenomen toen hij zag een van de politie van Shopton waarmee hij wordt geconfronteerd.
"Ik heb gehoord wat je zei over gettin 'het goud', ging de officier.
"Ik was walkin 'langs en ik hoorde je praten'.
Waar is je maatje? '
"Ik heb een niet, meneer Newbold," antwoordde Ned met een lach, want hij herkende de man.
"Oh, bah! Het is Ned Newton! "Riep de
teleurgesteld officier.
"Ik dacht dat je was talkin 'om een handlanger over goud, en dacht misschien heb je was goin'
naar de bank te beroven. "" Nee, niets van dat alles, "antwoordde Ned,
nog veel geamuseerd.
"Ik was in gesprek met mezelf over een reis Tom Swift en ik gaan te nemen en ----"
"Oh, dat is in orde," antwoordde de agent.
"Ik kan begrijpen, als het iets te maken had met Tom.
Hij is een grote jongen. "
"Inderdaad is hij," stemde Ned, het maken van een mentale op te lossen niet zo publiek met zijn
gedachten in de toekomst.
Hij praatte even met de officier, en dan, bieden hem een goede nacht, liep op
naar zijn huis, zijn geest in een werveling met conglomeraat visioenen van begraven steden,
grote grijns afgoden van goud, en rivaliserende professoren willen eerst op het doel.
De volgende paar dagen waren druk bezig die voor Tom, Ned en in feite de hele Swift
huishouden.
Tom en zijn vader had verschillende raadplegingen en verricht een aantal
experimenten in betrekking tot de nieuwe stabilisator, waarvan de voltooiing was zo
ernstig gewenst.
De heer Swift wist zeker dat hij kon de uitvinding dragen tot een goed einde.
Ned bezig was bij de invoering van de financiële zaken van de Swift Vennootschap in vorm, zodat
zouden ze praktisch lopen zich tijdens zijn afwezigheid.
Ook dan was er verpakkingsdoeleinden van hun bagage die moeten worden bezien naar.
Natuurlijk, de belangrijkste details van de reis werden overgelaten aan professor Bumper, die wist
gewoon wat te doen.
Hij had verteld Tom en Ned, dat alles wat zij en de heer Damon zou moeten doen zou zijn om te voldoen
hem op de pier in New York, waar ze u alle gemaakte afspraken.
Op een dag, aan het einde van de week (het begin van het volgende is vastgelegd voor het
te starten) uitroeien kwam schuifelend naar de kamer waar Tom is het sorteren van de
bezittingen die hij wilde meenemen, Ned helpen hem in de taak.
"Nou, Rad, wat is het?" Vroeg Tom, met zakelijke energie.
"Ik heb gedaan heah, *** Tom, DAT-yo 'alle de gwine uit op een lange reis een keer mo'.
Ben DAT zo? "" Ja, dat is zo, Rad. "
"Nou, den, I'se komen whut ast yo 'Ik zou bettah neem WIF mij.
Zal ik nam warme kleding of coole kleren? "
"Nou, als je zou gaan, Rad," antwoordde Tom met een glimlach, "je zou moeten coole kleren,
want wij gaan een soort van jungle-land. Maar het spijt me om te zeggen dat je dit niet gaan
reis. "
"Ik ---- Ik ben niet gwine? Heeft yo 'betekenen DAT yo' niet alles is gwine te
neem me, *** Tom? "" Dat is het, Rad.
Het is geen reis voor u. "
"In bepaalde niet!" Brak in de stem van Koku, de reus, die binnenkwam met een grote
stam Tom had hem voor. "Meester wil sterke man als een stier.
Hij neemt Koku! "
"Kijk heah!" Sputterde uit te roeien, en zijn ogen schoten vuur.
"Yo' - 'giant yo' - yo' yo kan sterk Laik een stier, maar ya 'is niet zoveel zin als
mah muilezel, Boomerang!
*** Tom wil geen sich pusson WIF hem.
Hij is gwine om me te nemen. "
"Hij neemt me!" Riep Koku, en zijn stem was een brul, terwijl hij sloeg op zijn machtige borst
met zijn enorme vuisten.
Tom zag dat het geschil was waarschijnlijk lastig zijn, knipoogde naar Ned en begon te
spreken. "Ik geloof niet dat je zou het daar graag, Rad -
niet waar we heen gaan.
Het is een slecht land. Waarom de muggen bijten er gaten in je-
-Raise bulten op je net zo groot als eieren. "" Oh, goed land! "Riep de oude kleur
man.
"Am DAT zo *** Tom?" "Het is zeker.
Dan is er nog een ander soort bug die holen onder je nagels, en als je
niet 'em eruit te komen, je vingers af te zetten. "
"Oh, goed land, *** Tom! Ben DAT een feit? "
"Het is zeker. Ik wil niet te zien die dingen gebeuren met
u, Rad. "
Langzaam de oude gekleurde man schudde zijn hoofd. "Ik heb geen mahse'f," zei hij.
"Ik ---- Ik denk dat ik zal niet gaan."
Uitbannen hield niet op om te vragen hoe Tom en Ned voorgesteld om deze twee soorten te bestrijden
insecten.
Maar er bleef Koku te beschikken, en hij stond breed lachend als uitroeien
geschud van. "Mij niet 'fraid bugs," zei de reus.
"Nee," zei Tom, met een blik op Ned, want hij wilde niet de grote man te nemen over de
reis om verschillende redenen. "Nee, misschien niet, Koku.
Uw huid is vrij taai.
Maar ik begrijp zijn er diepe plassen water in het land waar we heen gaan, en
in hen leeft een vis die een huid als een alligator en een kaak als een haai heeft.
Als je valt in dat het allemaal met je. "
"Dat waar, meester Tom?" En Koku's stem beefde.
"Nou, ik heb nog nooit zo'n vis, ik ben er zeker van, maar de inwoners vertellen."
Koku leek te overwegen de zaak.
Hoe vreemd het ook mag lijken, de reus, maar nergens *** voor de mens en dapper als het
kwam tot een hand-to-klauw ruzie met een wild dier, had een zeer grote angst voor het water
en het onzichtbare leven in zich.
Zelfs een beetje zoet water krab in een beek was genoeg om hem gillen naar de kust.
Dus toen Tom vertelde van deze merkwaardige vis, die veel inwoners van Midden-Amerika
geloven sterk in, de reus bezon zich.
Tot slot gaf hij een zucht en zei:
"Ik blijf thuis en houd erg mans uit de winkel meester."
"Ja, ik denk dat is het beste voor je," beaamde Tom met een air van opluchting.
Hij en Ned gesproken had de zaak over, en ze hadden het erover eens dat de aanwezigheid van een dergelijke
grote man als Koku, in een expeditie gaan op een min of meer geheime missie, dan zou
te veel aandacht.
"Nou, ik denk dat wist zaken op", zegt Tom, terwijl hij keek naar een verzameling van
geweren en handvuurwapens, om te beslissen welke te nemen.
"We zullen niet hebt zorgen te maken."
"Nee, alleen Professor Beecher," merkte Ned, met een scherpe blik op zijn maatje.
"Oh, we beschikken over hem te goed!" Verklaarde Tom moedig.
"Hij heeft geen enkele ervaring in het bedrijfsleven van deze soort, en met wat u en
Professor Bumper en de heer Damon weten dat we moeten weinig moeite hebben bij het verkrijgen van
voorsprong op de jonge man. "
"Niet te spreken van je eigen hulp," voegde Ned. "Oh, ik zal wat ik kan doen, natuurlijk," zei
Tom, met een air van onverschilligheid. Maar Ned wist dat zijn maatje zou werken
onophoudelijk om hulp te krijgen van de afgod van goud.
Tom gaf geen teken dat er enige complicatie in zijn affaire met Mary
Nestor, en natuurlijk Ned niet verteld niets van wat hij wist over.
Die nacht zag de voorbereidingen van Ned en Tom over voltooide.
Er waren een of twee zaken nog tot het einde van de kant van Tom's ten opzichte van zijn bedrijf,
maar deze bood geen moeilijkheden.
De twee maatjes waren in de Swift thuis, praten over de aanstaande reis, bij het
Mevrouw Baggert, het beantwoorden van een ring bij de voordeur, bekend gemaakt dat de heer Damon buiten was.
"Zeg hem om binnen te komen," beval Tom.
"Zegen mijn bagage check!" Riep de man opgewonden, want hij schudde handen met Tom
en Ned en wees op de verpakking bewijzen over gaat.
"Je bent klaar om te gaan naar het land van wonderen."
"Het land van wonderen?" Herhaalde Ned. "Ja, dat is wat professor Bumper gesprekken
het deel van Honduras we gaan.
En het moet geweldig zijn, Tom. Denk aan hele steden, een aantal van hen
met afgoden en tempels van goud, dertig en veertig voeten begraven onder de
oppervlak!
Prachtig is nauwelijks de naam voor! "" Het zal geweldig zijn, "riep Ned.
"Ik neem aan dat je klaar bent, meneer Damon - u en de professor?"
"Ja. Maar, Tom, ik heb een beetje vervelend nieuws voor je. "
"Onaangename nieuws? '
"Ja. Je weet dat Professor Bumper sprak van een rivaal - een man genaamd Beecher die lid is
van de faculteit van een nieuwe en rijke college. "
"Ik hoorde hem spreken over hem - ja," en de manier waarop Tom zei dat het niemand zou kunnen vermoeden
dat hij een persoonlijk belang bij de zaak.
"Hij is niet van plan om zijn geheime weg te geven," dacht Ned.
"Nou, dit Professor Beecher, weet je," ging de heer Damon, "weet ook over de
afgod van goud, en probeert van te voren Professor Bumper in het zoeken te krijgen. "
"Hij heeft iets van te zeggen, maar niets was zeker," merkte Tom.
"Maar het is zeker," riep meneer Damon. "Zegen mijn tandenstoker, het is veel te
zeker! "
"Hoe is dat?" Vroeg Tom. "Is Beecher zeker gaat naar Honduras? '
"Ja, natuurlijk.
Maar wat erger is, zal hij en zijn partij te verlaten New York op dezelfde boot met
ons! "