Tip:
Highlight text to annotate it
X
Als je speelt met mensen uit andere culturen, dat is echt mooi ...
Muziek is een taal, weet je? Het is mooi als je iemand daardoor kunt verstaan.
Orchestre Partout is nu ongeveer anderhalf jaar bezig.
We treden veel op inmiddels.
We hebben een wisselende bezetting; mensen krijgen soms een status en ze verhuizen ...
Anderen krijgen geen status en die worden uitgewezen.
Dat is lastig, natuurlijk. De continuïteit is wel lastig ...
Toch hebben we een harde kern van een man of acht.
Het is een mooi inititiatief, vind ik zelf.
Op zo'n asielzoekerscentrum ...
Een van de allereerste dingen die voor iedereen heel lastig is, is taal.
Dat is echt het grootste struikelblok; het is een grote Babylonische spraakverwarring ...
En muziek dat snapt iedereen.
Als het een heel swingend ritme is, dat voel je, wat voor taal je ook spreekt.
Of als het een enorm pathetisch liefdeslied is ...
Ik hoef het niet te verstaan om te begrijpen. Het is zo direct.
Daardoor is het heel makkelijk via muziek te communiceren.
Het is ook heel lekker dat je een moment in de week hebt dat je geen obstakels hebt, qua taal.
Er is heel veel bijzondere muzikale kwaliteit binnen zo'n asielzoekerscentrum.
Wat vaak gewoon maar achter de deuren zit. Je komt daar niet en het komt niet naar buiten.
En ik wil dat het naar buiten komt.
Bij wijze van spreken gebruik ik deze mensen om hun bijzondere cultuur ook in Nederland te tonen.
En dan hoop ik dat ze daar zelf ook iets van opsteken.
Dat ze in ieder geval merken. Dat wat ze doen ...
Dat hun eigenheid en cultuur ook binnen Nederland gewaardeerd kan worden.