Tip:
Highlight text to annotate it
X
Hallo, ik ben Heri. In dit deel toon ik je hoe ik een nummer schrijf vanuit het niets
met de nadruk op het schrijven van een degelijk refrein. In een andere aflevering
vertelde ik reeds hoe een nummer te schrijven dat gebaseerd is op een traditionele melodie. Bekijk die zeker eens.
Ik heb de voorbije twintig jaar een standaardprocedure ontwikkeld maar ik moest die nog nooit
voor iemand verwoorden of in detail verduidelijken. Dus deze aflevering vraagt wel wat aandacht
en denkwerk van mij. Voor we starten, vertel ik even dat ik ben opgeleid op het D.A.R.K.
Conservatorium in Kopenhagen, Denemarken, dus ik gebruik muziektermen typisch voor Duitsland.
Ik ga vertellen over de natuurlijk mineurladder, die duidelijk anders is dan de natuurlijke majeurladder
en die er niet gewoon parallel aan is. Dus als ik een nummer maak in bijvoorbeeld a (A-mineur) zeg ik
dat de tonica (of grondnoot) de functie is van het A-mineur akkoord. Ik vind die denkwijze erg handig,
zeker omdat heavy metal vooral in mineurladders wordt gespeeld. Dus als gaat over
het maken van een degelijke melodie moet je volgens mij vooral niet vertrekken vanuit
een gitaar-riff en alles daaromheen bouwen. Vergeet even dat je een gitarist bent
en beeld je in dat je enkel luisteraar bent en beeld je in hoe je je zou voelen bij het horen van de melodie
die je bedenkt. Vertrek bij het schrijven van een degelijk nummer in de eerste plaats vanuit de zanglijn
en op de tweede plaats van de baslijn. Ik maak die twee meestal tegelijkertijd. Ik toon je
met een voorbeeld een basisidee dat ik, als het goed gaat, als bij toverslag ga veranderen in een nummer,
hopelijk een degelijk nummer, hier voor je ogen of oren. Ik kwam een tijdje geleden thuis,
nam mijn akoestische gitaar van de muur en begon te spelen.
Waarom speelde ik nu net dat stuk? Moeilijk of zelfs onmogelijk te zeggen. Misschien omdat ik dit al jaren speel.
Moeilijk te zeggen. Misschien vraagt het veel verbeelding en ervaring om te denken
dat iets banaals als dit kan veranderen in een degelijk en groots refrein.
Het eerste waar ik aan denk is een manier om het einde terug aan het begin vast te maken. Het eindigt met
de tonica met de kleine terts als melodie en het begint met de subdominant samen met
de grote terts als melodie . Die beweging om het einde aan het begin vast te maken heet
een ommekeer. En de ommekeer die je nodig hebt voor dit idee doet me denken aan het
thema uit Braveheart, als je dat kent.
Dit begint op de tonica in B-mineur met de vijfde noot als melodie, via de dominant samen met
de priem als melodie, naar de subdominant met de grote terts als melodie.
De ommekeer die ik nodig heb moet beginnen met de tonica met de kleine terts als melodie. Dus in plaats van dit.
Doe ik dit.
En dus krijgen we dit.
Dat zijn maar vier maten, nog niet echt een nummer dus. Ik moet het uitbreiden. om één of andere reden doet dit me denken aan
een stukje uit Save Our Love van Yngwie Malmsteen dat me erg opviel.
Ik wil wel wat van die chromatische baslijn in dit stuk krijgen.
En dan moet ik de melodie daar wat voor aanpassen.
Dat klinkt al een stuk interessanter, maar het zijn nog maar vijf maten. Dat is een oneven aantal en dus moet er nog wat
meer muziek bij. Minstens acht maten. Het eerste wat nu in me opkomt is, om in plaats van
van de dominant
naar de tonica te gaan,
naar de subdominant te gaan.
En de melodie te spelen in de kleine terts met een subdominant akkoord.
Ik wil deze melodie hier naar de derde toon brengen zodat ik rechtstreeks kan doorgaan naar deze beweging.
En die beweging spiegelt de allereerste beweging die begint met de subdominant
met de grote terts als melodie.
Het gebruik van zulke parallelle versies helpt bij het laten doorlopen en
de herkenbaarheid van je melodie. Om het wat minder saai te maken gaat de baslijn naar de grote terts
naar de dominant en de melodie gaat naar de kleine septiem om de functie van de dominant te versterken.
En dan zijn we terug bij de ommekeer van Braveheart.
Dat alles samen vormt dit mooi stuk met melodie en baslijn.
De melodie wordt gezongen door de leadzanger en de baslijn wordt door de bas of gitaar gespeeld.
Zoals je ziet vertrek ik vanuit de melodie en baslijn en al de rest voeg ik er later stapsgewijs aan toe.
Volgende week toon ik hoe ik bovenop de baslijn een akkoordenontwikkeling maak. En hoe ik
samenklinkende stemmen voor de zang in het refrein maak. Tot dan.
Omdat het doel van $100 per video is bereikt, zijn hier, zoals beloofd, mijn katten Ozzy en Dio.
Dit is Dio. Dit is Ozzy. Het volgende doel is $250 per video, waarmee ik software van iMovie wil updaten
naar Final Cut Pro X. Bedankt voor je steun via Patreon.