Tip:
Highlight text to annotate it
X
Hoe ging het, sir?
De contactpersoon van de Genii
is niet op komen dagen.
Wat een verrassing.
Bedoelt u
dat de Genii niet te vertrouwen zijn?
Ze probeerden jou, Dr. McKay
en dat kleine meisje te vermoorden.
Dat klopt.
Normaal vat ik zoiets persoonlijk op,
maar Ladon beweert
dat hij geen opdracht gaf.
Hij wil aan onze kant staan.
Weten zij waar Michael
Teyla mee naar toe nam?
Ze hebben solide informatie
en we trekken alles na, hoe zwak ook.
- Wat wil je doen?
- Ik ga alvast vooruit.
Jij blijft nog 'n paar uur hier,
zeg't me als hij komt.
Doe ik.
We zullen haar vinden, majoor.
Ja, sir.
Heeft iemand de verwarming hoger gezet?
Hallo?
Als dit een surpriseparty is,
ik ben niet jarig vandaag.
Dit is Sheppard. Hoort iemand me?
Ik herhaal,
dit is Sheppard.
Is er iemand op dit kanaal?
Dit is ofwel de vreemdste grap aller tijden
of ik zit in de penarie.
Dit is Sheppard.
Is er iemand op deze frequentie?
- Sheppard, ben je het echt?
- McKay?
Ik kan het niet geloven. Het werkt.
Waar heb je het in vredesnaam over?
Ik kan me voorstellen
dat je in de war bent.
Bij jou zijn er nu vijf minuten voorbij of zo.
Rodney.
Je moet precies omschrijven wat je ziet.
- Waar ben je?
- Ik ben in een verlaten controlekamer.
- Is er stroom?
- Nee, alles is uit.
Wist je al dat de oceaan is verdwenen?
Sorry, wat zeg je?
Dat grote blauwe ding is pleite.
Het is een woestijn.
En het is ongeveer 49 graden.
Jemig, de planeet heeft
'n enorme klimaatverandering ondergaan.
Als je me niet heel snel
antwoorden gaat geven...
Luister, ik begrijp dat het moeilijk is.
Doe me een lol
en ga naar de Hologramkamer.
- Waarom?
- Doe het nou maar.
- Oké, ik ben er.
- Activeer de hologramprojector.
Er is geen stroom.
Hij zit op 'n onafhankelijke bron.
Geen zorgen, hij doet het.
Hallo.
- Rodney?
- Wat fijn om je weer te zien.
- Ben je een hologram?
- Nee.
Natuurlijk.
Ik tap de interne sensoren van de stad af,
dus ik heb oren en ogen.
Je ziet er goed uit.
Je ziet er
anders uit.
Dat komt doordat je me herinnert
zoals ik was.
- Bedoel je eerder vandaag?
- Grappig, hè?
De laatste 25 jaar van m'n leven
heb ik hieraan gewerkt,
maar nooit bedacht ik
wat ik zou zeggen als het lukte.
Je zou me kunnen vertellen
wat er hier aan de hand is.
Ja. Oké...
Herinner je je dat missierapport?
SG-1 stapte door de poort
en hun wormgat kruiste
per ongeluk een zonnevlam,
waardoor ze werden teruggestuurd
naar 1969.
Ja, vaag.
Iets soortgelijks is jou overkomen.
Ik werd teruggestuurd naar het verleden?
Nee, je bent naar de toekomst gestuurd.
Hoe ver in de toekomst?
Interessante vraag.
Niet eenvoudig te beantwoorden.
Ik moest de precieze gegevens bepalen
- van de betreffende zonnevlam.
- Rodney.
Om en nabij 48.000 jaar.
- Dit is een grap.
- Ik vrees van niet. Raar ongeluk. Sorry.
Bedoel je dat ik 48.000 jaar
de toekomst in ben gereisd
in 10 seconden?
Best stoer als je erover nadenkt, toch?
Surfen op 'n golf van 9 meter is stoer
of uitgaan met 'n model.
- Dit is niet stoer.
- Oké, rustig maar.
Als ik in de toekomst ben,
dan ben jij...
Dood.
Dood en begraven
en lang geleden veranderd in stof.
Samen met iedereen die je gekend hebt.
Je kunt niet weten
hoe het met de beschaving gesteld is,
of deze überhaupt nog bestaat.
We hebben deze stad duidelijk verlaten.
Ja, duidelijk.
Er is niet genoeg stroom om terug te gaan
en zonder MALP is het te gevaarlijk
om ergens anders heen te gaan.
Het is goed mogelijk
dat je de laatst levende mens bent.
Het lukt je niet echt om me op te vrolijken.
Je hebt geluk, jongeman.
Toen ik dit plan bedacht,
wist ik niet eens of deze stad
zo lang zou bestaan.
Welk plan?
Ik heb wat vooruitgang geboekt
in de hologramtechnologie
om deze simulatie tot stand te brengen.
Ik kan overal naartoe in de stad.
Ik ben volledig interactief
en ontworpen om
precies te lijken op en te reageren als
dé Dr. Rodney McKay.
Je kon zeker niemand anders gebruiken.
Grappig.
Nee.
Ik ben verbonden met de hoofdsystemen,
maar ik heb 'n onafhankelijke aandrijving
in de fundering van een van de gebouwen,
samen met 'n Mark-12 naquadahgenerator
en een paar
belangrijke onderdelen.
Het is een soort...
Hoe zeg je dat?
Een soort tijdscapsule, zeg maar.
Fijn om gezelschap te hebben,
maar als het klopt wat je zegt,
wat heb ik daar dan aan?
Ik doe dit niet
om alleen maar gezellig te babbelen.
Nee, ik ben...
Ik ben hier om je terug te brengen.
Kom op.
- Waar gaan we heen?
- Stasiskamer.
- Waarom?
- Om tijd te winnen.
Dat verklaart alles.
Theoretisch kunnen we je terugsturen
precies zoals je bent gekomen,
dus door de poort en met het juiste adres
en een zonnevlam.
We moeten wachten op iets specifieks,
met precies de juiste vorm,
afmeting, kenmerken
en relatieve positie in de ruimte.
Op die manier ontstaat er
een perfecte interactie met het wormgat
en word je in de juiste tijd teruggestuurd.
- En dat gebeurt niet elke dag.
- Precies.
- Waar hebben we het dan over?
- O, zo'n 700, 800 jaar. Maximaal 1000.
Ho, wacht eens even. Dat is je plan?
Ik zit 48.000 jaar in de toekomst
en ik moet
nog eens 1000 jaar in de ijskast?
Maximaal.
We moeten precies zijn.
Je moet er binnen twee maanden
na je vertrek zijn,
anders is het te laat.
Te laat? Wat heeft dat te betekenen?
De zaken staan er niet zo goed voor
sinds jouw verdwijning.
Toen ik ontdekte wat er was gebeurd,
besefte ik dat we niets konden doen.
De Luchtmacht verklaarde je dood,
gaf je een mooie militaire begrafenis
op Aarde.
Je kist was natuurlijk leeg,
maar het gaat om het idee.
Vanaf toen...
Vanaf toen werd het alleen maar erger.
We bleven zoeken naar Teyla,
maar we hadden niet genoeg middelen
om het gebied uit te kammen.
Het duurde twee maanden
voordat we haar vonden
in een van Michaels schuilplaatsen.
Maar toen was het al te laat.
Ze was al bevallen.
Daarna had hij waarschijnlijk
niets meer aan haar.
Dus vermoordde hij haar.
- Het is niet jouw schuld.
- Ik had er moeten zijn.
Je zal er zijn.
Omdat ik het adres heb
waar we Teyla gevonden hebben,
zul je er sneller heen kunnen.
Jij redt Teyla en de baby
en verandert het lot van de melkweg.
Wat bedoel je?
Dat was het keerpunt. De sleutel tot alles.
Zodra Michael die baby had,
kon hij zijn onderzoek voltooien
en de hybriden perfectioneren.
Daarna zette hij er vaart achter.
Hij deed nog meer zijn best om mensen
bloot te stellen aan het Hoffan-enzym.
Jennifer probeerde
de bijwerkingen te bestrijden
en de sterfte te beperken,
maar het was tevergeefs.
Nu hun voorraden besmet waren,
verergerde de onderlinge strijd
tussen de Wraith.
Michael wachtte
totdat ze elkaar te lijf gingen
en sloeg toen toe.
- Status.
- Beide zijn ernstig beschadigd.
Ze hebben geen hyperdrive meer
en de luchtdruk begint weg te vallen.
Kom, laten we het afmaken.
Hij profiteerde van hun zwakte
en hun interne verdeeldheid
en in minder dan een jaar
had hij de Wraith op de knieën.
Letterlijk.
De ironie is
dat ik hier nooit om heb gevraagd.
Ik werd gevangen genomen
door de mensen.
Gemarteld,
ze experimenteerden met me.
En toen ik kon ontsnappen
en terugkeerde naar mijn Wraithbroeders,
werd ik niet warm ontvangen,
maar stuitte ik op hoon.
Je zult hiervoor boeten.
Je hebt nog steeds je trots.
Goed zo.
Met de wanorde bij de Wraith
keerde Michael terug naar de mensen
die hij infecteerde met het Hoffan-enzym.
Hij selecteerde de sterkste
en gezondste overlevers
en veranderde hen in hybriden.
De rest elimineerde hij.
En dit kunnen we veranderen
door Teyla te redden?
Ik hoef alleen maar jou
veilig in de stasiskamer te krijgen,
de sensoren te herprogrammeren...
Dat kan een probleem zijn.
Nee, dat is geen probleem.
We vinden wel een andere weg.
Rodney?
Er is geen andere weg.
Er zit zand in de onderste verdiepingen.
48.000 jaar later
en je trapt nog steeds open deuren in.
- Oké, wat moeten we doen?
- Ik weet het niet.
Hoe bedoel je?
Deze variabele is niet ingeprogrammeerd.
Je zei dat je 25 jaar
aan 't plan hebt gewerkt.
Klopt, McKay heeft op veel
mogelijke problemen geanticipeerd.
Maar het is...
Dit was niet een van die problemen.
Oké.
Twee verdiepingen omhoog,
naar rechts, is 'n buitendeur.
Het is maar 'n stukje over't plein.
- Dat kun je niet doen.
- Waarom niet?
Het is niet alleen vreselijk warm daar,
maar het laatste half uur
is de barometerdruk gedaald
en zijn de windsnelheden
enorm toegenomen.
- Er komt storm aan.
- Een zandstorm.
- Heb je daar wel eens in gezeten?
- Toevallig wel, ja.
O.
- Dan weet je wat dat betekent.
- We hebben niet veel keus.
Klinkt niet zo fijn daar buiten.
Het zijn windstoten van 80 km/h
en ze nemen toe.
Het zicht is zo goed als nihil.
Je kunt niet naar buiten.
- Je zult moeten wachten.
- Hoe lang?
Geen idee. Een paar uur misschien.
Heb je trek? Heb je iets te eten?
- Nee.
- O.
Het maakt toch niets uit.
We wachten tot de storm voorbij is
en binnen 'n mum van tijd ben je hier weg.
Je bent hier dan 700 jaar,
maar je snapt wat ik bedoel.
En hoe zit het met de anderen?
Je hebt verteld over Teyla,
maar hoe zit het met de rest?
We zouden ons nooit overgeven
zodat Michael de macht
over de hele melkweg zou pakken.
Nee.
Wat is er gebeurd?
De IOA en het leger
wilden geen middelen inzetten
om menselijke populaties
in een andere melkweg te beschermen.
Maar Sam?
Sam wilde van geen wijken weten.
Ze besloten haar
een nieuw schip te geven, de Phoenix.
Het schip was nauwelijks klaar.
De Asgardsystemen waren niet af
of werkten nog niet.
In bijna een maand
maakten we'm klaar voor de strijd.
We werkten dag en nacht, zij aan zij.
Zelenka was er misschien ook,
dat weet ik niet meer.
Ik heb me nog nooit zo uitgeput gevoeld.
Uiteindelijk was het schip klaar.
Alles doet het.
Wapens, schilden, sensoren,
allemaal het licht op groen.
- Het schip is er klaar voor.
- Goed gedaan.
Jij, Radek en je team
moeten teruggaan naar Atlantis
en een paar dagen vrij nemen.
Ga daarna aan de stadsschilden werken.
Doe wat je kunt
om de efficiëntie te optimaliseren.
Je zult ze nodig hebben.
- En jij dan?
- Ik neem het schip mee.
Majoor Lorne heeft nu
het bevel op Atlantis.
Neem je tijd.
Je bent net zo uitgeput als wij.
Het lijkt erop dat Michael verschillende
mensenwerelden gaat aanvallen.
- We moeten nu weg.
- Laat iemand anders gaan.
Oké.
Hé.
Succes?
Bedankt, Rodney.
Voor alles.
Ze begonnen een serie
korte aanvallen, als een guerrilla.
Eén korfschip is geneutraliseerd.
- En de andere?
- Minimale schade.
- Ze laden hun wapens op.
- Verdomme.
Moeten we nog een keer rond?
Vergeet het maar. Haal ons hier weg.
Voor een tijdje werkte het.
Ze konden aanzienlijke schade toedienen,
tegen alle verwachtingen in.
Maar hun geluk raakte op.
Michael liet opzettelijk informatie los
dat hij een dichtbevolkte mensenwereld
zou gaan aanvallen.
Sam dacht dat ze er als eerste kon zijn.
Maar ze had het mis.
- Een korfschip op 6 uur.
- Het is een hinderlaag.
- Hier komt er nog een.
- Ontwijken.
- We zijn omsingeld.
- Terugvuren.
We hebben Asgardwapens verloren.
Schakel over op raketten. Vuur alles af.
Help hem.
We hebben een overbelasting.
Het is de hyperdrive.
Leid de stroom om.
Geen reactie. Het systeem wordt kritiek.
Ik straal je naar de planeet.
Ga naar de poort.
- En jij dan?
- Ik zit vlak achter je.
Nadat de crew weg was,
moet ze't transportsysteem verloren zijn.
De motoren worden kritiek,
dus volgens mij weet ze
dat ze niets te verliezen heeft.
Met haar laatste adem vernietigde ze
drie van Michaels korfschepen
en wij hebben nog een lege kist begraven.
Waar ben je geweest?
Ik zette de nodige zonnevlamgegevens
in de sensoren
en ontdekte
wat er met de oceaan is gebeurd.
Ga je het me vertellen
of houd je het geheim?
De zon in dit stelsel gaat dood.
Haar brandstof raakt op.
- Wordt het dan niet juist kouder?
- Nee.
De zon verbrandt zwaardere elementen
en wordt groter.
Ze verandert in een rode reus.
- Oké, mysterie opgelost. We gaan verder.
- Nee, je snapt het niet.
Dit is geen cyclische klimaatverandering,
dit is een enkele reis.
De planeet wordt steeds heter.
Uiteindelijk verbrandt de atmosfeer.
- Hoe lang duurt dat nog?
- Moeilijk te zeggen,
maar ik gok minder dan 500 jaar.
- Jij zei dat ik hier nog 700 jaar zit.
- Klopt.
Dus zodra je de stasiskamer verlaat,
ben je dood.
Kom op, Rodney, je moet iets bedenken.
- Ik doe mijn best. Zoals ik al zei...
- Je hebt deze variabele niet verwacht.
Oké, kan de Mark-12
de schilden van stroom voorzien?
Theoretisch wel, maar dan is er
niet genoeg energie over
voor mijn systemen,
de sensoren, de stasiskamer...
De stad heeft
zonne-energiegeneratoren, toch?
Ja, dat zou handig kunnen zijn
als we elektrische golfkarretjes
zouden willen aandrijven.
Je denkt nog steeds als McKay.
Daar kan ik niets aan doen.
Wat wil je zeggen?
De zon wordt een rode reus, toch?
Verhoogde zonne-energie.
Hoe erger het wordt,
hoe meer stroom we hebben.
O, mijn god, dat kan werken.
Met de schilden kunnen we
de atmosfeer beschermen.
Precies.
Dat kan niet oneindig,
maar het levert ons ongeveer 100 jaar op.
Dat moet nu voldoende zijn. Open de deur.
En de storm dan?
Die duurt al zeven uur.
Hij kan wel dagen duren.
- Het wordt zo donker.
- Dan moet ik zeker gaan.
Ik hoef alleen maar rechtdoor te lopen.
- Dat is nog niet zo makkelijk.
- Dat heb ik ook nooit gezegd.
Ik heb nog niet gegeten.
Ik had al trek onderweg naar Atlantis.
- Ik word steeds zwakker.
- Oké.
Luister, ik kan niet naar buiten,
maar ik houd contact via de radio.
Zoals je zei. Loop in een rechte lijn.
Je komt bij't gebouw aan de andere kant.
Ga op de tast naar de deur.
Daar wacht ik op je.
Sheppard.
Sheppard, *** je me?
Ja, ik *** je.
- Hoe gaat het?
- Beter dan ooit.
Rodney.
- Ja, ik ben er nog.
- Vertel eens over Ronon.
- Wat, nu?
- Ja, nu. Praat tegen me, Rodney.
Oké.
Na wat er met jou
en daarna met Teyla gebeurd was,
voelde hij zich
niet meer op zijn gemak op de basis.
Hij overtuigde Sam om hem te laten gaan
en een strijdmacht te rekruteren.
Rond die tijd was de melkweg in paniek.
Geruchten gingen dat Michael
Wraith en mensen wilde uitroeien.
Ronon vond makkelijk vrijwilligers.
Een.
Twee.
- Drie.
- Het waren gewone dorpelingen
zonder militaire ervaring,
- maar hij trainde hen...
- Vier.
...in alle gevechtsvormen.
Hij haalde Sam zelfs over
om hun wat spullen te geven.
Radio's, explosieven, P90's.
Het duurde niet lang
voordat hij een effectieve strijdmacht had.
Ze hadden succes bij acties
tegen Michaels grondvoorzieningen
en op een dag
kregen ze de belangrijkste informatie.
Michael had het Wraithlab overgenomen
en maakte daar meer hybriden.
Ze besloten om het lab te vernietigen.
Toen kwamen ze iemand tegen,
onverwacht.
- Wat doe jij hier?
- Hetzelfde als jullie.
Michael gebruikt'm
om meer soldaten te maken.
- Ik wil'm vernietigen.
- In je eentje?
Soms werkt geniep beter dan brute kracht.
Ronon, meld je.
Ga je gang.
Een bewaker heeft alarm geslagen,
want er is zojuist een cruiser geland.
We worden zo veroverd.
- Zoals ik al zei...
- We moeten afbreken.
Geef me de C-4.
Neem de mannen, ook de tweede sectie,
mee naar de poort.
Geef een teken als je er bent.
Ga.
Wil je je missie voltooien?
- Zeker weten.
- Ik ook.
Ik wilde
'n ingewikkeld programma schrijven
om een fatale fout
in de hoofdcondensator te creëren,
maar ik weet niet of daar tijd voor is.
Ik wilde hem opblazen.
Natuurlijk.
Kwestie van gewoonte.
Inderdaad.
Dat is'm.
Als we'm hier laten ontploffen,
zullen de explosies daarna
de hele faciliteit platleggen.
Oké. Weet je nog een weg hieruit?
Volg me.
Ga terug.
Hierheen.
Ik stel voor dat je'm nu laat ontploffen
nu't nog kan.
- Eerst m'n mensen in veiligheid. Punt.
- Prima.
- We kunnen ze niet eeuwig afhouden.
- Blijf schieten.
Ronon, we zijn bij de poort.
Goed, ik wil dat jullie teruggaan,
geen vragen. Begrepen?
Begrepen.
Zijn we klaar?
Ja.
Het spijt me, ik...
Ik wilde dat sommige verhalen
prettiger eindigden.
Sheppard?
Sheppard. Ben je er nog?
Sheppard.
Ik registreer nog amper levenstekens.
Sheppard.
O, god.
Goed zo. Je kunt het.
Rodney?
Ik ben er nog.
Ik zou je overeind willen helpen, maar...
- Hoe lang was ik daar?
- De hele nacht. Je ziet er slecht uit.
Je moet zo snel mogelijk
naar de stasiskamer.
Akkoord.
De zonnepanelen zijn al voorbereid.
Je kunt erin.
Hier.
Pak het eerste kristal.
Ik heb alle informatie over Michael
sinds je verdwijning geladen
inclusief het adres waar we Teyla vonden.
Je hebt me nooit verteld
wat er met jou gebeurde.
- Ik bedoel, in het verleden.
- Dat wil je niet horen.
Waarom niet?
Je hebt het duidelijk overleefd.
- Omdat ik gestopt ben.
- Waarmee?
Atlantis, Stargate Command, alles.
- Dat is niets voor jou.
- Ja.
We hadden een nieuw management.
Ik lag in de ziekenboeg
met een ernstige verwonding.
- Het is een splinter.
- Dat doet ook pijn.
Oké, het is gewoon...
Je komt ongelegen, het is nogal druk nu.
Ja, dat zie ik.
Dr. Keller, Dr. McKay.
Mr Woolsey.
Ik begrijp dat het u gelukt is
onze nieuwe commandant te worden.
Dat klopt.
Waren de omstandigheden maar beter.
Mag ik vragen wat er aan de hand is?
We regelen medische hulp
voor een van onze opvangkampen.
Ik begrijp het.
Ik moet u vragen daarmee te stoppen.
- Pardon?
- De IOA heeft een nieuw beleid.
Onmiddellijk rappel
van al het basispersoneel.
Vanaf nu heeft de verdediging
van deze stad de volle aandacht.
Bovendien wordt uw afdeling verkleind.
Zonder de Poortbrug
en met minstens één schip
in omloop voor verdediging,
wordt bevoorrading lastig.
We moeten prioriteiten stellen.
Ik snap het niet.
Ik heb al te weinig personeel.
Omdat je je te veel bezig houdt
met al die humanitaire inspanningen
en voortdurende pogingen
om een tegengif te vinden.
Zodra je je aandacht weer hebt verlegd
naar de medische behoeftes
van de basis en het personeel,
zul je geen probleem hebben.
Wacht eens even.
Er gaan daar mensen dood.
Ik weet het.
Geloof me, als ik dacht
dat ik er iets aan kon doen,
- dan zou ik dat doen.
- En Michael dan?
Michael kent de defensiemogelijkheden
van deze basis en onze schepen.
De IOA denkt dat het onwaarschijnlijk is
dat hij zomaar zal aanvallen.
En dat is het dan?
We moeten nu afwachten en toezien
hoe hij de rest van de melkweg verovert?
Hoeveel van onze mensen
moeten er nog dood, Doctor?
Kolonel Sheppard, kolonel Carter,
Ronon, Teyla, ze waren uw vrienden.
Sheppard is niet dood.
Oké.
Hij is 48.000 jaar
de toekomst in getransporteerd.
Dan heeft hij geluk gehad.
Het idee om niets te doen
terwijl de rest van de melkweg leed...
Het werd Jennifer te veel.
Hoe meer ik erover nadacht,
hoe meer ik besefte dat ze gelijk had.
Als je me komt overhalen
om te blijven, Rodney,
verdoe je je tijd.
Ik heb een beslissing genomen.
Nee, ik kom je vertellen dat ik ook wegga.
We zaten drie weken op de Daedalus
en konden aan niets anders denken
dan aan wat er gebeurd was.
We bespraken het talloze keren
en bedachten wat we anders
hadden moeten doen.
Het was vreselijk.
Gelukkig hadden we elkaar.
Toen we terug op Aarde waren,
waren we niet alleen maar collega's.
Wacht even. Jij en Keller?
- Waarom vind je dat zo verrassend?
- Ik bedoel,
als we gaan sjoemelen met de tijdslijn,
ziet het er
misschien heel anders uit voor jullie.
- Daar hoop ik op.
- Waarom?
Je overleeft en hebt een meisje.
Klinkt niet slecht.
Klopt. Eerst was het geweldig.
Ik kreeg een goedbetaalde baan
bij een luchtvaartbedrijf,
Jennifer begon haar eigen praktijk...
Het begon allemaal op z'n plek te vallen.
We hadden moeten weten
dat het niet zo makkelijk zou zijn.
Het spijt me,
maar haar interne organen vallen uit.
Reguliere dokters konden niet vinden
wat er mis was met haar.
We gingen terug naar Stargate Command,
binnen een jaar na ons vertrek.
Complicaties door herhaalde blootstelling
aan het Hoffan-enzym.
- Het spijt me.
- Geen genezing.
Ik dacht dat ik gek werd.
Ik wist niet wat ik moest doen.
We hadden al zoveel doorstaan
en dan dit? Het was te veel.
En toen kreeg ik een idee.
- Hoi.
- Hé.
- Waar ben je geweest?
- Ik heb gewerkt.
- Gewerkt? Waaraan?
- Aan de oplossing
voor alles.
Voor jou, voor dit allemaal.
Ik bedoel Atlantis, Pegasus, Michael, alles.
- Waar heb je het over?
- Ik ga de tijdslijn veranderen.
Ik zorg dat dit alles nooit gebeurt.
Jij wordt niet ziek, Teyla gaat niet dood,
Michael voltooit zijn onderzoek niet...
O, Rodney.
Ik heb al een basisplan uitgewerkt.
De details worden wat ingewikkelder.
Ik moet een nieuwe manier vinden
om de berekeningen te doen,
maar dat kan ik.
Gedane zaken nemen geen keer.
Je kunt't verleden niet veranderen.
Dat kan wel en dat ga ik ook doen,
zelfs als het de rest van mijn leven duurt.
Denk je dat ik dat wil?
Waarom niet?
Het jaar dat ik op Atlantis doorbracht...
Ik zag meer dingen
dan waar mensen van dromen.
- Ik heb nergens spijt van.
- Ik wel.
Ik zit boordevol spijt
en ik wil er iets aan doen.
Nee.
Beloof me dat je niet
de rest van je leven verspilt
om iets na te jagen dat al weg is.
Maar ik kon het niet loslaten.
Ze stierf drie dagen later.
Ik ging weg bij de onderzoeksfirma,
accepteerde 'n baan als natuurkundeleraar
op 'n plaatselijke school.
Geen dik salaris,
maar ik had de vrije tijd die ik nodig had.
Ik geef toe dat het geen leven was.
Jeannie kwam af en toe langs
om te kijken hoe het ging.
Toen ze besefte dat ik niet zou stoppen,
besloot ze me te helpen
met de berekeningen.
Het is niets.
Dat heb ik gisteren gedaan. Kijk...
- Nee, dat heb je niet.
- Dit is wat ik denk...
Maar uiteindelijk had ze er genoeg van.
Ik aarzelde nooit.
Jaren gingen voorbij.
Vijfentwintig jaar om precies te zijn.
En opeens had ik het.
Er was alleen één probleem.
Ik moest terug naar Atlantis.
Ik had niet veel vrienden
bij Stargate Command.
Maar ik had er maar één nodig.
- Dr. McKay, goed je te zien.
- Generaal Lorne.
Kom binnen, ga zitten.
Ik...
- Ik heb je voorstel gelezen.
- Heeft u er met iemand over gesproken?
Ik ben niet zo stom
als jij misschien denkt, Doc.
Sorry, ik krijg hier nooit goedkeuring voor.
Hoeft ook niet. Vertel hen niet wat het is.
Zeg dat het een onderzoeksproject is.
Vertel hen wat je wilt.
Rodney, je hebt het wel
over het veranderen van de tijdslijn.
De geschiedenis veranderen.
Denk je dat iemand het recht heeft
om zoiets te doen?
Laten we ter zake komen.
Je zag wat er gebeurde in Pegasus,
je weet wat hier gebeurt.
Denk je echt dat het zo hoort te zijn?
Misschien had hij medelijden met me,
misschien dacht hij
dat het toch niet zou werken,
maar hij liet me m'n gang gaan.
De rest weet je.
Ik had een zware dag,
maar jij had 25 zware jaren.
Oké, we zijn klaar.
Als dit werkt,
zal ik hier staan te wachten
als je eruit komt.
We hebben dan niet veel tijd,
maar ik denk dat het wel lukt.
En als het niet werkt?
Je voelt er niets van.
Je wordt gewoon niet wakker.
Oké.
Weet je toevallig wie de Super Bowl won
in de afgelopen 25 jaar?
Nee, ik vrees van niet.
Stanley Cup? Niet? World Series?
- Ik ben nooit een sportfanaat geweest.
- Oké.
Moest het toch vragen.
Succes, John.
Ongeplande buitenaardse activiteit.
Wat heb je?
Ik ontvang een IDC.
- Het is kolonel Sheppard.
- Laat het schild zakken.
Beveiliging.
Wauw.
- John.
- Kolonel.
Het werkte.
- Het werkte. Rodney, je bent een genie.
- Oké.
- Wat is er gebeurd?
- Hoeveel tijd is er om?
Je werd twaalf dagen vermist.
Twaalf dagen. Oké.
Dan is ze nog niet bevallen.
Ik weet dat't vreemd klinkt,
maar we hebben weinig tijd.
- John, waar heb je het over?
- Ik weet waar Teyla is.
We hebben hier geen tijd voor.
John, je moet
de procedures volgen, dat weet je.
Ik ben geen kloon. Denk je dat?
Nee, je medische rapport is goed,
maar we moeten
andere dingen bespreken.
Geef toe, het is een sterk verhaal,
zelfs voor hier.
Maar dát is het punt.
Zoiets verzin ik toch niet?
Sam, geloof het of niet,
ik heb het gevonden.
In het sensorlogboek.
Het is een zonnevlam
die't wormgat van M4S-587 kon hinderen
op't moment dat Lorne de poort instelde.
Voorkwam de poortbeveiliging
dat het wormgat zich opende?
Er waren wat mankementjes
bij het updaten van 't besturingssysteem.
Noem je dat een mankementje?
Ja, nou...
Je moet weten dat ik een hartig woordje
met Zelenka zal wisselen.
Kunnen we nu gaan?
Je bent al ondervraagd
over de toekomstige gebeurtenissen,
alles wat we proberen te vermijden,
maar ik moet nog één ding weten.
Wat?
Heb ik nog steeds haar?
Nee. Laten we gaan.
Rodney, heb je al iets?
Wacht even.
Ja.
Ja, ik heb een soort dataterminal.
Ik ga proberen
er spanning op te zetten en in te breken.
Hier hebben ze haar gevonden.
- Hoe weet je dat?
- Omdat hij het me heeft beschreven.
Hé.
Kijk eens.
- McKay, we hebben iets.
- Wat is het?
Een alternatieve kraamafdeling.
Ik denk dat we te vroeg zijn,
maar hij brengt haar hierheen.
Wacht even...
Ik ben binnen.
Jackpot.
- Wat heb je?
- Ik heb alles.
Ik heb poortadressen, communicatiecodes,
zelfs zijn onderzoek naar de hybriden.
Hij is er geweest.
Nee... Nee. Wat is er gebeurd?
- Wat is dat?
- O, nee.
- Doc?
- Hij telt af.
Kolonel, het is een boobytrap.
We moeten hier nu weg.