Tip:
Highlight text to annotate it
X
Lieve vrienden en vriendinnen,
We betuigen onze dank
voor de steun die we hebben ontvangen
van duizenden personen in Zuid Amerika.
Hun namen zijn gegraveerd in de stalen platen
van die grote gedenksteen.
We betuigen onze dank
voor het werk van arbeiders,
tekenaars, architecten en constructeurs.
We bedanken al degenen die ons vergezellen in deze viering.
… En we zijn dankbaar omdat we deze plek kunnen inwijden
die open staat voor persoonlijke overdenking,
voor studie en voor uitwisseling.
Op deze momenten
moeten we niet andere
punten van ontmoeting vergeten
die beginnen vorm te krijgen en zich vermenigvuldigen in de vijf werelddelen.
In vele daarvan,
in talrijke zalen en zaaltjes, in verschillende delen van de wereld
beluistert en ziet men wat we hier vandaag zeggen en doen omdat,
zoals we goed weten,
de woorden en de beelden vanuit
deze inspirerende ruimten voortrollen naar de virtuele ruimten
en vandaaruit weergalmen in de ruimten van het wachten.
Velen van ons, bijeen op verschillende plaatsen, zijn blij met deze viering
We zijn blij omdat we noch de regeringen,
noch de bedrijven,
noch de machtigen,
noch de *** media hoeven te bedanken
Hier en op verschillende plekken
in de wereld werd alles gebouwd
dankzij de inspanningen van de Humanistische Beweging
en van een verzameling personen die, zonder speculaties noch berekening,
de ontwikkeling van onze Boodschap heeft gesteund.
Daarom
is het passend om nu deze grote Beweging te bedanken
met het citeren van haar fundamentele idealen en voorstellen
die zich formaliseren in de volgende zes punten:
“In de eerste plaats
bevordert zij de plaatsing van de mens als centrale waarde en zorg,
zodat niets boven de mens staat
en geen mens boven een andere mens staat.
In de tweede plaats,
bevestigt zij de gelijkheid van alle personen en werkt zij
voor het overtreffen van de simpele formaliteit
van gelijke rechten,
vooruitgaand naar een wereld van gelijke kansen voor iedereen.
In de derde plaats,
erkent zij de persoonlijke en culturele diversiteit
waarmee zij de karakteristieken die elk volk eigen zijn bevestigt
en elke discriminatie veroordeelt die uitgeoefend wordt
om reden van economische,
raciale, etnische en culturele verschillen.
In de vierde plaats,
In de vierde plaats staat zij elke tendens voor ontwikkeling van kennis voor
boven alle aan het denken opgelegde beperkingen
die voortvloeien uit vooroordelen die aanvaard zijn als absolute en onveranderlijke waarheden.
In de vijfde plaats,
bevestigt zij de vrijheid van ideeën en overtuigingen
en, in de zesde plaats verwerpt zij
niet alleen de vormen van fysiek geweld,
niet alleen,
maar ook alle andere vormen van geweld:
economisch,
racistisch,
seksueel,
religieus,
moreel
en psychologisch,
als dagelijkse, in alle delen van de wereld gewortelde gevallen”.
Die zes punten van het Humanisme
vormen voor ons,
boodschappers van een nieuwe geest,
de basis van onze sociale doctrine
en van onze verbintenis met actie in de wereld.
Toch
is het in de dagelijkse omgang
is het in de dagelijkse omgang met de concrete personen
en oog in oog met de angsten van het eigen bewustzijn
wanneer men zich afvraagt
over de richting die men moet geven
aan zijn gedrag en aan zijn leven.
Hoe kan een persoon de richting
van zijn leven bepalen
als hij alles behalve de controle over zijn dagelijkse situatie heeft?
Hoe kan een persoon vrij besluiten over de zin van zijn leven
als hij onderworpen is aan de behoeften die hem vanuit zijn eigen lichaam opgelegd worden?
Hoe kan hij vrij beslissen,
gevangen als hij is in een systeem van economische urgenties,
in een systeem van familierelaties,
van werkrelaties en van vriendschapsrelaties, die soms veranderen
in een systeem van werkloosheid en wanhoop, eenzaamheid, verlatenheid,
en mislukking van zijn eigen verwachtingen?
Hoe kan hij vrij beslissen als hij zich baseert op een gemanipuleerde informatie
en op de in de media verheerlijkte antiwaarden
waarmee als beste gedragsmodel de machtige geëtaleerd wordt,
die schaamteloos het geweld,
het dreigement, het meedogenloos optreden, de willekeur en de onredelijkheid ten toon spreidt,?
Hoe kan hij vrij beslissen als de morele zedenprekers van de grote religies
de genociden, de heilige oorlogen, de verdedigingsoorlogen
of de preventieve oorlogen rechtvaardigen of er over stilzwijgen?
Maar wat is dát?!
Omdat de sociale atmosfeer is vergiftigd met wreedheid,
worden onze persoonlijke relaties
steeds wreder
en de behandeling die men zichzelf geeft
is ook steeds wreder.
De grote angsten van de mens
beletten hem een gewenste en betekenisvolle richting aan het leven te geven.
De angsten voor de armoede,
de eenzaamheid, de ziekte en de dood
voegen zich samen en versterken zich in de samenleving,
in de menselijke groepen
en in de individuen…
Maar ondanks alles…
ondanks alles…
baant zich uit dit ongelukkige gevangen zitten,
iets lichts
als een ver geluid,
iets lichts als een ochtend bries,
iets dat zachtjes begint, een weg
in het innerlijk van de mens…
En waarom, mijn ziel, deze hoop?
Waarom die hoop die zich vanuit de donkerste uren
van mijn ongeluk,
lichtvol een weg baant?…
Maar vandaag zijn we in een viering
en daar we in een viering zijn
(en de mensen in sommige vieringen geschenken uitwisselen)
zou ik je een geschenk willen doen
waarvan jij natuurlijk zal zien
of het de moeite waard is het aan te nemen.
Het gaat in werkelijkheid om de meest
makkelijke en praktische aanbeveling die ik in staat ben aan te bieden.
Het is bijna een kookrecept!
maar ik vertrouw erop
dat je verder zult gaan
dan wat de woorden aangeven…
Op een of ander moment
van de dag
of van de nacht
adem je een volle teug lucht in
en stel je je voor dat je die lucht naar je hart brengt.
Vraag dan met kracht voor jezelf
en voor degenen waar je het meest van houdt.
Vraag met kracht om je te verwijderen van al wat jou
verwarring en tegenstrijd brengt;
vraag opdat je leven eenheid heeft.
Besteedt niet veel tijd aan dit korte gebed,
aan dit korte verzoek,
want het zal voldoende zijn dat je voor een ogenblik onderbreekt
een ogenblik
wat er in je leven gebeurt,
opdat in het contact met je innerlijk
je gevoelens
en je ideeën helder worden.
De eigen tegenstrijd verwijderen is de haat, de wrok
en de zucht naar wraak te boven komen.
De tegenstrijd verwijderen is de wens cultiveren zich te verzoenen met anderen
en met zichzelf.
de wens zich te verzoenen met anderen
en met zichzelf.
De tegenstrijd verwijderen is vergeven
en twee keer elk kwaad
repareren dat men anderen heeft aangedaan.
Dit is de houding die gecultiveerd moet worden.
Dan, naar mate de tijd verstrijkt,
zal je begrijpen dat het allerbelangrijkste het bereiken van een leven van innerlijke eenheid is,
dat vruchten zal afwerpen wanneer dat wat je denkt,
voelt en doet in dezelfde richting gaat.
Het leven groeit door zijn innerlijke eenheid
en valt uiteen door de tegenstrijd.
En wat jij doet blijft niet alleen in jou,
maar komt ook aan bij anderen.
Daarom, wanneer je anderen helpt
om pijn en leed te overwinnen, doe jij je leven groeien en draag je bij aan de wereld.
Omgekeerd, wanneer je het leed van anderen vergroot,
valt je leven uiteen en vergiftig je de wereld.
En wie moet je helpen?
In de eerste plaats degenen die het dichtst bij je zijn,
maar je daad zal niet stoppen bij hen.
Met dit “recept”
eindigt het leren niet, maar begint het juist.
In dit “recept” wordt gezegd dat men moet vragen,
maar aan wié vraagt men?
In overeenstemming met wat je gelooft, In overeenstemming met wat je gelooft,
in overeenstemming met wat elkeen gelooft,
en een ieder heeft het recht te geloven wat hij wil,
In overeenstemming met wat je gelooft,
zal je vragen aan je innerlijke god,
of aan je gids
of aan een inspirerend en troostend beeld.
Ten slotte, als je niemand hebt om aan te vragen, zul je ook niemand hebben om aan te geven
en dan zal mijn geschenk het aannemen niet waard zijn.
Daarna zul je in overweging kunnen nemen wat de Boodschap uitlegt in haar Boek, in haar Weg en in haar Ervaring.
En je zult ook kunnen rekenen op metgezellen die samen met jou een nieuw leven
kunnen beginnen.
In deze eenvoudige vraag is ook een meditatie die richting geeft aan het eigen leven.
En die vraag en die meditatie zullen aan kracht winnen
en daardoor de dagelijkse situaties transformeren.
Door op die manier vooruit te gaan, zul je misschien op een dag
een signaal opvangen.
Een signaal dat zich soms aandient met vergissingen
en soms met trefzekerheid.
Een signaal dat heel zacht binnensluipt,
maar dat op bepaalde momenten van het leven
binnenstormt als een heilig vuur
dat de aanleiding is voor de vervoering van verliefden,
voor de inspiratie van de artiesten
en voor de extase van de mystici.
Want, het is gepast het te zeggen,
zowel de religies
als de kunstwerken
en de grote inspiraties van het leven
komen daar vandaan,
komen daar vandaan,
van de verschillende vertalingen van dat signaal
en er is geen reden om te geloven dat die vertalingen
natuurgetrouw de wereld uitbeelden die zij vertalen.
Dat signaal en jouw bewustzijn is de vertaling in beelden van dat wat geen beelden heeft,
het is het contact met het Diepgrondige van de menselijke geest,
een ondoorgrondelijke diepte waarin de ruimte oneindig
en de tijd eeuwig is.
Op sommige momenten van de geschiedenis verheft zich een kreet,
een hartverscheurende aanroep van individuen en volken.
Dan komt vanuit de Diepte een signaal.
Hopelijk wordt dat signaal
met goedheid vertaald
in de tijden die verstijken,
wordt het vertaald om pijn en leed te overwinnen.
Want achter dat signaal waaien de winden van de grote verandering.
Toen we vele jaren geleden
de val van een systeem aankondigden,
dreven velen de spot met wat voor hen onmogelijk was.
De helft van de wereld, de helft van een verondersteld monolithisch systeem, stortte ineen.
Maar die wereld die uiteen viel,
deed dat zonder geweld
en toonde de goede dingen die in de mensen waren.
Sterker nog, alvorens te verdwijnen werd vanuit die wereld de ontwapening bevorderd
en men begon serieus te werken aan vrede.
En er was geen enkele Apocalyps.
In de helft van de planeet stortte het systeem in elkaar
en apart van de economische moeilijkheden en de reorganisatie van de structuren die de bevolkingen moesten ondergaan,
waren er geen tragedies, noch vervolgingen, noch genociden.
Hoe zal de val van de andere helft van de wereld geschieden?
Dat het antwoord op de kreet van de volken vertaald moge worden met goedheid,
vertaald moge worden in de richting van het overwinnen van pijn en leed.
Als mensen staan we niet los van de bestemming van de wereld.
Laten we ons leven oriënteren in de richting van innerlijke eenheid,
en naar het overwinnen van de tegenstrijdigheden,
naar de overwinning van pijn, van leed in onszelf,
in onze naaste en in waar we kunnen handelen.
Dat ons leven moge groeien door het overwinnen van de tegenstrijd en het leed.
Dat ons leven vooruit moge gaan door anderen vooruit te laten gaan.
Op deze dag van viering
zou ik graag een heel hartelijke groet willen geven aan iedereen die hier aanwezig is
en ook aan hen die, ver verwijderd in de ruimte,
met ons in verbinding staan.