Tip:
Highlight text to annotate it
X
Lizzie: Heb je ooit het gevoel dat iets uit het niets komt?
Zoals wanneer je naar een chique diner gaat, zo goed mogelijk voorbereid,
om dan figuurlijk een vrachtwagen over je heen te krijgen?
Niet dat Catherine de Bourgh me niet aardig vond.
Hoewel ik eerlijk gezegd ook niet weet of ze me wél aardig vond.
Maar laat mij even vooruitspringen naar de vrachtwagen uit het niets.
Raad eens?
Iemand?
Mijn naam is Lizzie Bennet, en Catherine de Bourgh's neefje is
William Darcy!
What the f--
Darcy blijft maar in mijn leven rondhangen.
Heeft hij een connectie met iedereen die ik ken?
Eerst Jane, toen George, en
en nu Charlotte!
Als Lydia op de één of andere manier te maken krijgt met iemand die terug te leiden is tot Darcy,
dan, ik zweer het,
dan steel ik een vliegtuig en stort ik me op een onbewoond eiland.
Ik kan echt wel overleven op kokosnoten en krabben.
Als er tenminste wifi is.
Maar genoeg daarover.
Terug naar het eten met De Bourgh.
Het eten zelf was lekker, maar de ervaring was-
Liz.
Mag ik je Liz noemen? Ik ga je Liz noemen.
Collins hier heeft me zo veel over je verteld.
Dat was natuurlijk voordat je een behoorlijk lucratief aanbod
om bij hem te komen werken afsloeg.
Hoewel ik er bewondering voor heb dat je je opleiding af wil maken. Je familie is behoorlijk arm, *** ik
Ik hoop dat je niet jaloers bent op mensen met geld.
We werken gewoon veel harder dan jullie.
Weet je, ruches op vrouwenkleding staan in sommige culturen voor onvruchtbaarheid.
Eén van mijn goede doelen zou dat topje goed kunnen gebruiken.
Je kan het niet erg zwaar hebben als je een echte baan met groeikansen afslaat.
Ik ga liever de wereld in
om mijn mouwen op te stropen,
maar iemand als jij hoeft zich daar geen zorgen om te maken,
zoals je thuis zit met je computertje,
en je camera, hmm?
Daarna liep ze een lijst met alle vaardigheden ter wereld af, om te kijken of ik er bekwaam in was.
Koken. Schilderen. Schermen. Amerikaanse geschiedenis.
Gelukkig speelde ik vroeger tennis.
Daarna vroeg ze of Jane en Lydia beter voorbereid zijn op het leven dan ik.
Wat bedoelde ze daar nou weer mee?
Ze wil gewoon het beste bedrijf voor haar nieuwe super-medewerker, toch?
Over super-medewerker gesproken...
Charlotte: Wat ben je aan het doen?
Lizzie: Oké, ik probeer aardiger en minder sarcastisch te doen, maar,
ik moet het weten:
wat is er aan de hand met Catherine's hond?
Charlotte: Je hebt de één niet zonder de ander.
Lizzie: Dat snap ik nog wel.
Maar de hond zelf:
een beetje eng, of niet?
Charlotte: Um, een beetje raar.
Lizzie: En hoe ze maar bleef zeggen hoe perfect de hond was, nogal verontrustend.
Bijvoorbeeld:
Oh Annie-pannie!
Je bent gewoon de mooiste hond in de hele wereld, echt waar.
Lizzie: Als honden ego's hadden...
Dat haarloze scheve bekkie is dan wel
de perfecte keus voor Darcy.
De hond, niet Catherine.
Over Darcy en raar gesproken,
waarom zei je niet dat ze familie waren?
Charlotte: Dat kwam voor mij net zo uit het niets als voor jou!
Lizzie: En hoe ze elke keer over Caroline begon als ze het over Darcy had?
Charlotte: Die twee zijn twee handen op één buik.
Lizzie: Ja, maar ze bleef hun persoonlijke en professionele prestaties met elkaar vergelijken.
Alsof het een ranglijst was.
Charlotte: Ze staat zeker aan de kant van Caroline.
Lizzie: Weet je dat ik bijna niks meer van Caroline heb gehoord sinds ze weg is gegaan?
En Jane ook niet.
Ik dacht dat we vrienden waren, maar
blijkbaar niet.
Jij blijft toch de beste.
Meneer Collins (buiten beeld): Oh! Juffrouw Lu!
De redactie van Beter Leven met Collins & Collins wil je spreken!
Charlotte: Ben zo terug.
Uh... wees aardig.
Lizzie: Dat ben ik altijd.
Meneer Collins: Opnieuw hallo juffrouw Bennet!
Hopelijk vond je het diner gisteren net zo heerlijk als ik.
Oh, dat is vast zo.
Juffrouw De Bourgh is een indrukwekkende dame.
Lizzie: Indrukwekkend. Ja, dat is ze.
Meneer Collins: Oh, moeten er dingen nagespeeld worden voor je video?
Lizzie: Oh, nee, dat is niet nodig.
Maar bedankt voor het aanbod.
Meneer Collins: Natuurlijk.
Dan zal ik je verder laten werken.
Lizzie: Uh, Ricky?
Um, Meneer Collins...
Bedankt voor de uitnodiging voor het diner.
Ik weet hoe belangrijk ze is voor jou en Charlotte en
ik waardeer het dat ik daar bij hoorde.
Meneer Collins: Oh. Graag gedaan, juffrouw Bennet.
Zoals ik al eerder heb gezegd,
je bent de beste vriendin van mijn zakenpartner,
dus je bent hier altijd welkom.
Mijn werk is mijn leven, dus
zijn jullie beiden daar nu onderdeel van.
Goede dag, juffrouw Bennet.
Lizzie: Goede dag, meneer Collins.
Dat was niet zo moeilijk.
Aardig zijn, hè?
Wees aardig.
Negeer de rest.
Charlotte: Hé, sorry, ik moest wat brandjes blussen.
Maar nu ben ik klaar voor vandaag,
waar wil je het verder nog over hebben?
Lizzie: Uh, nee.
Weet je wat? Laat ik er een eind aan breien,
anders blijf ik maar praten over Darcy en De Bourgh,
en in tegenstelling tot wat sommige mensen denken,
draait mijn leven niet om hen.
Charlotte: Wel een beetje.
Lizzie: Nee!
Geen gepraat meer.
Laten we iets gaan doen!
Charlotte: Oh! Oké, wat wil je doen?
Lizzie. Ik weet het niet.
Maakt niet uit, kies maar iets.
Charlotte: De bioscoop verderop draait nu een documentaire
over vrouwen die tijdens de Grote Depressie hun families achter lieten om op de trein te werken.
Ik weet dat dat niet echt jouw ding is.
Lizzie: Volgens sommige mensen heb ik toch meer kennis van de Amerikaanse geschiedenis nodig.
Misschien kunnen we daarna gaan schermen.