Tip:
Highlight text to annotate it
X
Onderwijs is net als het leven zelf niet lineair.
Dat is een industrieƫel idee. Dan weet je al vooraf waar je uitkomt.
Ons leven is cyclisch en bevat veel herhalingen.
Er zijn momenten van groei en er zijn tijden van persoonlijke groei
en ontwikkeling en seizoenen van verval.
En het is niet voorbij totdat het echt voorbij is.
Zowel de oude als de jonge mens heeft nog enorm veel
over zichzelf te ontdekken, als de omstandigheden goed zijn.
En ik denk dat de mooie wereld van het onderwijs
verschuift naar een andere metafoor, een organische metafoor
Ik denk dat het weer teruggaat van een industriƫle- naar een agrarisch metafoor.
Net zoals een goede tuinder of boer afhankelijk is van de groeiende planten
die ze onder hun hoede hebben. Zonder groei hebben zij geen werk.
Maar de grap is dat het geen boer of tuinder lukt om een plant te laten groeien.
Hij kan dat gewoon niet.
Ik bedoel daarmee dat je niet de wortels kunt plakken,
de vruchten opverfen en de bladeren eraan lijmen.
De plant groeit vanuit zichzelf.
Wat je doet is alleen de juiste voorwaarden voor groei scheppen.
Goede boeren weten wat de juiste voorwaarden zijn, slechte niet.
Goede leraren weten wat de voorwaarden voor de groei zijn en slechte niet.
Door slecht onderwijs verschrompelen de groeimogelijkheden van studenten!
Door goed onderwijs bloeit dit juist op.
En dat is voor mij het grote geschenk van onderwijs :
Om te erkennen dat groei op elk gewenst moment mogelijk is.
Net als in Death Valley, de meest dorre plek op aarde
Ook daar is leven mogelijk onder de juiste voorwaarden.
De grote uitdaging voor het onderwijs is dat je niet alleen je vak verstaat
maar om je studenten te kennen en te weten wat ervoor
zal zorgen dat ze uitgroeien tot het beste wat ze kunnen worden.
En ik denk dat dit niet alleen voor jonge mensen geldt
maar dat we het in toenemende mate moeten zien als iets van alle generaties
in plaats van iets dat alleen in het begin van ons leven gebeurt.
We zouden ervan moeten genieten en het koesteren.
Dames en heren, Sir Ken Robinson