Tip:
Highlight text to annotate it
X
888
Een hele goeie avond.
MUZIEK VAN JUST JACK: STARZ IN THEIR EYES
Hallo, en welkom in het nieuwe jaar.
Bij een nieuwe aflevering van 3 op reis.
Deze week staat 3 op reis helemaal in het teken...
van mijn reis naar Noord-Korea.
Dit rij dit seizoen van de Dam in Amsterdam naar het Plein van de Hemelse Vrede in Beijing.
Vorige week was ik in de verlaten bergen van Kirgizie.
Een van de mooiste landen van Centraal-Azie.
Daar ging ik thee drinken bij een traditionele nomadenfamilie.
Ik kreeg ook een verrassend bericht...
waardoor mijn reis een andere wending kreeg.
Een telefoontje uit Nederland dat we naar Noord-Korea mogen.
Ooh, jongens. Niet te geloven dit.
En helemaal bijzonder: Er is EEN reisprogramma eerder geweest.
Ooit, wereldwijd. Die daar heeft mogen draaien.
Wij worden de tweede.
Ik kan het nog steeds niet geloven. Spulletjes pakken.
Mijn vergunning gaat al over een paar dagen in, dus ik ga direct naar Beijing. Het is zomer 2011.
Vier maanden voordat Noord-Korea volop in het nieuws zou komen door de dood van de leider Kim Jong-il.
Een dag later ben ik in de Chinese hoofdstad, met cameraman Rogier.
Klaar om op de trein te stappen naar de Noord-Koreaanse hoofdstad Pyongyang. Een rit van 22 uur.
Ondanks dat het ietsje makkelijker is geworden voor toeristen om een visum voor Noord-Korea te krijgen...
is het nog een hele onderneming om dit land te bezoeken.
Je mag niet op eigen houtje erheen.
Je moet je reis altijd boeken via een reisbureau.
Dat zijn er niet veel. Maar hier in Beijing zit een goeie.
Ik heb afgesproken met Nick. Met hem ga ik deze reis maken.
Het bedrijf van Nick organiseert al sinds 1993, als een van de eerste, trips naar dit verborgen land.
Hij is ook filmproducent.
Dan een briefing over de do's en don't's. Een formaliteit voor iedere reiziger naar dit land.
Als een van de weinige westerlingen heeft Nick...
een aardige verstandhouding met het Noord-Koreaanse toerismebureau.
Zo heeft hij ook onze filmvergunning voor mekaar kunnen krijgen.
Wij zoeken onze trein.
Da's geen makkelijke opgave in dit gigantisch grote station.
He-le-maal achteraan.
Wat is dit bijzonder.
Ik kan niet geloven dat ik nu op de trein naar Noord-Korea stap.
Zo onwerkelijk.
De treinen zijn ouderwets maar de reis is goed te doen.
Zeker als je je eigen coupe hebt.
Je kunt aan boord eten bestellen in de restauratie.
De trein is echt overvol.
Vooral Chinese handelaren op weg naar Noord-Korea voor zaken.
Zoals vaker in Chinese treinen zijn er meer passagiers dan stoelen.
Vreemd om te weten dat we nu nog gezellig zo in de trein zitten...
en straks aankomen in het gesloten Noord-Korea.
Een land wat we in het Westen alleen kennen van treurige beelden.
Er is een dictatuur. Men ontwikkelt kernwapens.
De bevolking wordt op alle mogelijke manieren onderdrukt en vervolgd.
De schatting is dat 200.000 mensen alleen al in strafkampen zitten.
Bijvoorbeeld omdat ze christelijk zijn.
Maar ik wil het land toch met eigen ogen bekijken.
Er wonen toch ook 46 miljoen mensen. Mensen die niet gevraagd hebben om hun leiders.
Lig je lekker, Rogier? Heerlijk!
Even kijken. Haha!
Lekker onder mijn pantervel. Haha!
Met je benen op je koffer.
Ik lig ook eigenlijk heer-lijk(!)
Met een kleine stapel tassen bij mijn voeten.
En nog een uurtje of 20 te gaan.
Yeah!
MUZIEK VAN GOTYE: SOMEBODY THAT I USED TO KNOW
Als we wakker worden zijn we bijna bij onze laatste Chinese stop:
de grensplaats Dandong
Ik lig er nog wel ontspannen bij, maar ik word wel wat zenuwachtig.
We zijn nu echt bij de Chinees-Noord-Koreaanse grens.
Paspoorten worden nu gecontroleerd. Dat duurt ongeveer een uur.
Dan verder. En dan komt de veel strengere Noord-Koreaanse grens.
Daar worden onze tassen opengehaald, onze apparatuur wordt bekeken.
We moeten het zoveel mogelijk demonteren, dat het er niet te professioneel uitziet.
Maar als het dan meezit, zijn we met een uur of 3, 4 echt in Noord-Korea.
En dat vind ik toch wel echt heel bijzonder.
Haha. Dat begint al goed.
Even je zendertje verstoppen. Ja.
Daar gaan we de lange douaneprocedure in.
Eerst de Chinese kant.
Kun je nog sms'en hier? Ja, hier nog net wel.
Straks in Noord-Korea moeten we hem inleveren. Hij wordt verzegeld.
Over een week krijgen we hem weer terug.
Er is wel netwerk, maar dat is niet toegankelijk voor buitenlanders. Het is gewoon verboden ook.
Raar idee. Je gaat letterlijk van de radar af.
Zelden zo'n groot leeg perron gezien als hier.
Na een uur vertrekken we weer.
Bye bye, China.
De grens loopt langs de Yalu-rivier.
Ooit waren hier twee bruggen, maar in de Koreaanse Oorlog...
werden beide kapotgebombardeerd door Amerika.
Om de VS hieraan te blijven herinneren weigert Noord-Korea EEN van de twee bruggen te herstellen.
Chinese toeristen mogen wel het einde van de brug bezoeken om Noord-Korea te zien liggen.
Kijk dan!
Kijk dan! Dit is gewoon Noord-Korea.
Ongelooflijk.
Dit is echt weird. Kijk dan.
Dat kleine pretpark hier.
Camera moet uit. We komen bij de grens.
De grote camera gaat uit. Maar het gaat veel sneller dan verwacht.
De douaniers zijn heel vriendelijk en efficient.
Onze apparatuur wordt wel bekeken, maar we mogen alles meenemen het land in.
Dit pakketje: Onze iPad en onze vier telefoons.
Verzegeld door de Noord-Koreaanse douane.
Dat kan maar EEN ding betekenen: We zijn binnen!
Het is echt niet te geloven, maar het is waar.
Dit landschap is Noord-Korea.
Zo'n vreemde gewaarwording.
Ik dacht al die tijd: Er zal wel iets tussenkomen.
We mogen vast op het laatste moment niet naar binnen.
Maar het is gelukt.
Ik kan moeilijk uitleggen hoe het voelt. Het is heel onwerkelijk.
Ik zal even uitleggen waar we zitten.
We komen dus uit China. Hier Beijing.
Hier gingen we de grens over.
We rijden nu langs de westkust naar beneden.
Naar de hoofdstad Pyongyang.
Dit deel van Noord-Korea is het meest vruchtbare.
Alleen hier kan men gewassen verbouwen.
Noord-Korea heeft 'n groot voedseltekort...
door een gebrek aan landbouwgrond, watersnood en extreem koude winters.
En vooral door het jarenlange economische wanbeleid van leider Kim Jong-il.
6 miljoen Noord-Koreanen hebben voedselhulp nodig...
en 33% van alle kinderen is ondervoed.
Wat een gebouw, hee!
Dit is het Ryugyonghotel.
Een gigantisch gebouw middenin Pyongyang.
We zijn dus bij het eindpunt van deze reis.
Ja...
Ik geloof dat ik nog steeds niet helemaal doorheb wat er gebeurt.
Hai, goeiemorgen.
Welkom in mijn hotelkamer.
Mijn Noord-Koreaanse hotelkamer.
Beetje sixties-stijl hier.
Het uitzicht is hier eigenlijk het allermooiste.
Het is de 37e verdieping.
Maar een klein nadeel:
Ben ik eindelijk in Noord-Korea, mist het.
Kijk.
Je ziet helemaal niks.
Haha. Echt jammer.
Het is wel echt heel speciaal om hier te zijn.
Je kunt dan wel gecontroleerd worden in elke beweging die je doet...
maar het feit is wel dat je hier gewoon de stad ziet.
Je ziet de mensen daar fietsen, de bootjes varen.
Echt heel speciaal.
Als toerist heb je hier bijna geen bewegingsvrijheid.
Je bent gebonden aan het programma van de Noord-Koreaanse touroperator.
Je mag niet alleen over straat, winkels en restaurants bezoeken of je hotel uit.
Maar het schema blijkt toch enigszins flexibel.
Met onze gids gaan we Pyongyang bekijken.
Een stad met 3 miljoen inwoners.
We bezoeken als eerste de 170 meter hoge Juche Tower.
Die moet de ideologie van de Noord-Koreaanse leiders uitdragen.
Je hebt hier echt een prachtig uitzicht over Pyongyang.
Je ziet goed dat de stad in tweeen wordt gedeeld door de rivier.
Daar ligt het westelijke deel, en wij zijn in het oostelijke deel.
Opvallend is hier, dat bijna alle gebouwen van na 1953 zijn.
Dat heeft alles te maken met de Korea-oorlog, van 1950 tot 1953.
Decennialang werd heel Korea bezet door Japan.
Na WO II kwam Noord-Korea in handen van de Sovjets en Zuid-Korea werd door de Amerikanen bezet.
Toen de grootmachten zich hadden teruggetrokken, moesten de Korea's worden herenigd.
Maar in Noord-Korea kwam de communist Kim Il-sung aan de macht.
Zuid-Korea kreeg een pro-Amerikaanse leider.
In 1950 viel Kim Il-sung Zuid-Korea binnen.
Na drie bloedige oorlogsjaren waar een VN-leger met onder andere Nederlandse soldaten aan deelnam...
kwam er een wapenstilstand.
De oorlog kostte miljoenen mensenlevens. Noord- en Zuid-Korea bleven als puinhopen achter.
De landen zijn nog steeds in oorlog.
Op de grens is een gedemilitariseerde zone ingesteld.
De legers van beide landen staan er oog in oog met elkaar.
DE grote leider voor de Noord-Koreanen is en blijft Kim Il-sung.
Al is hij bijna 20 jaar dood.
Hij heeft de titel Eeuwige President gekregen en overal zie je zijn foto.
Daar ontkom je niet aan.
De komende dagen zal ik veel over hem horen en zien.
In musea bijvoorbeeld, maar hier zie je hem ook.
Op deze prachtige mozaiek in die mooie Noord-Koreaanse stijl.
Daar zien we meer van in de Grand People's House.
Oftewel de openbare bibliotheek, onze volgende stop.
Dit immense pand is in 1982 gebouwd voor Kim Il-sungs 70e verjaardag.
Ook hier geen gebrek aan beelden van de Grote Leider.
Hier in de grote hal hangt een portret van zijn zoon Kim Jong-il.
Het is voor ons bijna niet voor te stellen dat je je leiders zo kan verafgoden.
Maar hier in Noord-Korea draait alles om deze twee leiders.
De geschiedenis van Noord-Korea wordt sinds WO II bepaald...
door Kim Il-sung en zijn onlangs overleden zoon Kim Jong-il.
Beide leiders bestuurden hun land met harde hand.
Persoonsverheerlijking nam vanaf de jaren 70 bizarre vormen aan.
Ze worden verheerlijkt als goden.
Na het overlijden van de vader in 1994 brak massahysterie uit.
Hij werd opgevolgd door zijn zoon Kim Jong-il.
Terwijl zijn vader staatshoofd bleef, ook na zijn dood.
Ook Kim Jong-il was een gewetenloze dictator...
die met ijzeren vuist regeerde en het volk alle vrijheid ontnam.
Toch rouwde het land massaal na zijn dood in december 2011.
Ik zit in een minibusje. Het schema van vandaag bevat musea...
standbeelden en andere officiele plekken.
Die plakkaten overal! Echt, je kijkt je ogen uit hier!
Alsof de tijd stil is blijven staan!
Zo bizar, dit.
Maar ik wil graag het stadspark bezoeken, in de hoop inwoners te ontmoeten.
Gelukkig mag dat.
Dit is het Moranbongpark.
Het is zo druk omdat het vandaag Bevrijdingsdag is in Noord-Korea.
Ze vieren dat ze in 1945 bevrijd werden van de Japanners.
Daarom heeft iedereen een vrije dag, en zijn ze hier aan het picknicken.
Dat is speciaal voor ze, want hier hebben ze een zesdaagse werkweek.
Dus ze zijn blij met zo'n vrije dag.
Voorheen werden toeristen ver van de Noord-Koreanen gehouden.
Maar je mag nu vaker naar informele plekken met veel mensen.
Door alle verhalen vooraf ben ik *** dat veel dingen voor ons geensceneerd worden...
maar hier is dat onwaarschijnlijk: Er zijn duizenden mensen en velen zijn aangeschoten op deze dag.
Iedereen zingt hier ook! In dit park.
Daar zijn ze aan het klappen en zingen, kijk.
De bevrijding van de Japanners is het enige wat Noord- EN Zuid-Korea samen vieren.
De betekenis is voor elk land anders.
In Zuid-Korea worden harmonie en eenheid gevierd, hier de communistische revolutie.
KLASSIEKE ZANG
Grappig, waar je ook komt met mijn nieuwe vriend Nick, overal...
Hij is een soort Robin Williams.
Hij haalt grappen uit met kinderen, heel leuk.
Iedereen gaat meteen kijken, hij breekt het ijs. Geweldig.
En omdat het buiten 380 graden is...
Wat leuk is: Je krijgt een beeld van hoe ze hier een vrije dag vieren.
Ik had niet gedacht dat we zoiets zouden zien.
Opvallend is de openheid van de Noord-Koreanen hier.
Veel mensen proberen met hun weinige Engels contact te maken.
We worden overal uitgenodigd om mee te eten en zingen.
GEZANG
Ik heb... ik heb beet!
Deze meest oudere Noord-Koreanen komen hier elke zaterdag...
om te zingen in dansen in traditionele kleding.
Grappig, ik heb nergens zoveel mensen in het openbaar zien zingen en dansen als hier.
Nooit gedacht dat ik dat zou zeggen.
Als het donker is, rijden we terug naar ons hotel.
En wat doe je 's avonds in Pyongyang?
Nou, niet veel. Dit is het hotel.
Je mag tot die eerste rijd lantaarns wandelen.
Verder mag je niet.
Uitgesloten. Dus je enige optie is je hotel.
Er zijn een paar hotels waar toeristen kunnen verblijven.
Dit is een van de grootste, gebouwd in kitscherige jaren 80-stijl.
Er is een bar waar de toeristen elkaar opzoeken.
Een winkeltje met souvenirs.
Een boekwinkel met boeken over de Grote Leider.
En een zaal met pooltafels.
Ik ben maar in m'n bed gaan liggen.
O, wat een dag, dit.
Het is zo dubbel! Ik ben blij en enthousiast dat we hier zijn.
Maar je beseft zo goed dat je maar een heel klein stukje ziet.
Alleen dat wat zij willen tonen.
En in dit land is zo verschrikkelijk veel mis.
Er zijn mensen op tegen dat we hier filmen, maar aan de andere kant:
Ik wil laten zien dat hier ook gewoon mensen wonen die verliefd worden, trouwen, naar school gaan.
Kinderen krijgen, BBQ'en in het park.
Ze hebben er niet om gevraagd om hier geboren te worden.
Maar het blijft een ingewikkeld verhaal, dat is zeker.
Ik ga maar eens slapen.
MUZIEK *1, 2, 3, hit!*
Een nieuwe dag, een nieuw programma en nieuwe bezienswaardigheden.
We zijn alweer bij de volgende stop!
Ik heb het eerder gezegd, maar heel Noord-Korea is doordrenkt van z'n leider Kim Jong-il en zijn vader.
De huidige leider, Kim Jong-il, is een filmfan.
Dus vind je overal, zelfs in de kleinste dorpjes, bioscopen met vooral Noord-Koreaanse films.
Die moeten ergens gemaakt worden.
Dat gebeurt vooral in Pyongyang.
Er zijn vier filmstudio's en wij bezoeken de grootste.
De onlangs overleden Kim Jong-il werd door het volk geeerd als the Genius of Cinema.
Aan hem zouden ze de filmindustrie danken.
Als jongen schreef hij zelf scenario's en regisseerde hij films.
Op dit terrein is alles aanwezig om films te kunnen maken:
Geluidstudio's, decors, productiefaciliteiten.
Maar het belangrijkst hier zijn de buitenlocaties.
Achter me zie je een traditioneel Noord-Koreaans wijkje.
En als ik oversteek...
sta ik in een Japanse straat uit de jaren 50.
JAPANSE JAZZ
Er wordt geschat dat hier per jaar 20 a 40 films worden gemaakt...
die vrijwel alleen in Noord-Korea worden vertoond.
Veel Noord-Koreaanse films gaan over de strijd tegen de 'imperialisten':
De Amerikanen en de Japanners.
Daarom hebben ze zulke filmsets gebouwd.
Dit moet een Japans gebouw voorstellen.
Een bioscoopje.
Het grappige bij deze set is dat je er echt in kan. Kijk.
Helaas bestaat de filmzaal niet meer, maar je ziet dat het echte gebouwen zijn.
Van de Japanse bank in de Japanse straat...
steek je de straat over en loop je 20 meter naar... Europa.
Duitsland of zo.
DUITSE POPMUZIEK Veel films gaan dus over de strijd van Noord-Korea tegen de bad guys, vooral de Amerikanen.
Bij het draaien was er een praktisch probleem.
Probleem was dat er in Noord-Korea geen westerlingen waren die die rollen konden spelen.
Dat werd opgelost toen in de jaren 60 EEN voor EEN...
vier Amerikaanse soldaten overliepen van Zuid- naar Noord-Korea.
Vanaf de jaren 70 werden die schaamteloos ingezet...
om de bad guy te spelen.
De bekendste overloper was soldaat Dresnok, die nog in Noord-Korea woont.
Hij en de drie andere Amerikaanse deserteurs speelden in talloze films en series de bad guy.
Meer weten over dit bizarre verhaal?
Kijk naar de docu Crossing the Line.
Meer informatie over deze docu en over Noord-Korea in het algemeen?
Check 3opreis.bnn.nl.
Volgende week het vervolg, en mijn grote vriend Chris Zegers als gastpresentator.
Hij bezoekt de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires.
Ik vervolg mijn reis door Noord-Korea.
Ik bezoek onder andere de metro.
Dat en meer. Graag tot volgende week. ©888 - Gedownload van Diecke.nl