Tip:
Highlight text to annotate it
X
HOOFDSTUK 6 MADEMOISELLE
En toen …
… in 1920, werd Coco 'Mademoiselle'.
Europa kende een kwetsbare vrede,
en vrouwen waren dol op de stijl van de vrouw
die hen het recht op comfort had gegeven.
Coco, die net de liefde van haar leven had verloren,
probeert haar verdriet te vergeten in Venetië
met Misia en José Maria Sert.
Er was eens… Misia:
een vriendin uit Rusland, trouw en geweldig,
een eigenzinnige muze, vol vriendelijke vleierij, een inspiratiebron voor Proust,
gevierd pianiste en model voor Toulouse-Lautrec,
Renoir, Bonnard en Vuillard.
Misia inspireert Mademoiselle
om verliefd te worden op Italië en het Russische ballet,
en introduceert haar bij haar vrienden Cocteau, Stravinski,
Diaghilev, Ravel en Picasso.
Er was eens…
… een couturière die geliefd was bij artiesten.
Ze ontwikkelt kostuums voor de theatrale presentaties
van Dullin and Cocteau,
financiert Le Sacre du printemps,
huisvest Stravinski en zijn gezin,
helpt Cocteau tijdens zijn rehabilitatie
en verzorgt op discrete wijze de begrafenis van Diaghilev in Venetië.
Er was eens…
… een welgestelde Rus,
Groothertog Dimitri,
gevlucht voor de Bolsjewistische revolutie,
minnaar met een melancholieke blik.
Zij is acht jaar ouder dan hij.
Dimitri voorziet haar collecties van invloeden uit de Russische steppen,
inspirerend borduurwerk, bont en Byzantijnse juwelen.
Dankzij hem ontmoet Mademoiselle Ernest Beaux,
parfumeur van de Tsaar, die in 1921 het ultieme parfum creëert:
N°5.
Er was eens…
… een heer met Engelse elegantie
een luxe die verder ging dan aristocratie: de hertog van Westminster,
de rijkste man van Engeland.
Gabriëlle wordt geïnspireerd door zijn tweed jasjes en gebreide truien,
door de vestjes van zijn bedienden, en de baretten van zijn matrozen.
Ze worden verliefd.
Westminster nodigt haar uit in zijn huizen en op zijn jachten,
stuurt zijn privé-trein op haar op te halen en overlaadt haar met bloemen en juwelen.
Hun liefde bekoelt al snel; ze zou nooit een hertogin worden.
Op een dag …
neemt Zwart de macht over.
In de opera, te midden van de bonte mengeling van opzichtige japonnen,
verklaart Gabriëlle Chanel haar afkeer van de heersende mode met de woorden:
"Ik zal deze vrouwen in het zwart hullen."
Eerder alleen bedoeld voor huispersoneel of rouwkleding,
wordt zwart de ultieme kleur, en de sleutel tot haar succes.
Het kleine zwarte jurkje ziet het licht.
Er waren eens…
… toneeljuwelen,
die Gabriëlle Chanel graag combineert met kostbare edelstenen.
Ze verwijt de vrouwen van de wereld
hun fortuin rond hun hals te dragen, en leert ze:
"het gaat niet om het aantal karaat, maar om de illusie."
Er was eens…
… een triomf.
De hele wereld wil CHANEL dragen, inclusief Hollywood.
Maar Gabriëlle houdt de nukken van de
filmwereld al gauw voor gezien en keert terug naar Frankrijk,
waar ze zich vestigt in het Ritz.
Er was eens…
… de oprichter van een bedrijf die 1936 tegenover 4000 stakende werknemers staat,
aanhangers van het Volksfront.
Zij durven haar uit te dagen.
Mademoiselle, normaliter zo onverzettelijk, geeft toe.
Er toen opeens…
… brak de Tweede Wereldoorlog uit.
Op 55-jarige leeftijd, op het hoogtepunt van haar succes,
sluit Gabrielle Chanel het atelier in de rue Cambon.
Overtuigd dat het niet langer een tijd is voor mode,
trekt ze zich terug in Zwitserland.
Maar, zoals ze graag zei,
"Ik wil deel uitmaken van de geschiedenis".
Mademoiselle had dan ook haar laatste woord nog lang niet gezegd …