Tip:
Highlight text to annotate it
X
- Mensen zijn goed in patronen vinden,
vooral als ze dingen niet goed kennen.
Vandaag is het Valentijnsdag
en bekijken we astronomische objecten met een hartvorm.
Op het Marsoppervlak
zijn veel hartjes gevonden.
Deze foto's zijn gemaakt met de Mars Global Surveyor.
In elk van deze foto's kun je duidelijk een hartje zien.
De meeste ervan zijn kraters, deuken in het oppervlak.
In deze kun je duidelijk de hartvorm zien, en het is een krater in de grond.
Het licht komt van links, hier is de shaduwrand,
en het licht valt op deze rand van de krater.
Deze vind ik erg mooi, het is een krater met een hartje in het midden.
Het is een krater in het oppervlak en het hartje komt er bovenuit.
- Mensen zien overal patronen in.
We kijken omhoog en zien patronen in de wolken.
In astronomie gebeurt hetzelde, interessante objecten krijgen bijnamen.
Nevels zijn interessante objecten. Het zijn grote gasnevels in onze Melkweg.
Daar worden sterren geboren.
De nevels hebben interessante bijnamen, waar ze op lijken
zandlopernevel, katteoog, uilnevel,
lagunenevel, boomerang,
maar vanwege Valentijnsdag de hartnevel.
Hier zie je de mooie hartvorm, gloeiend waterstofgas,
dat gloeit omdat in het midden een sterrenhoop zit.
- Dit is mijn favoriete sterrenstelsel-paar.
Het heet het Antenne-stelsel, twee afzonderlijke sterrenstelsels,
die samenkomen in een huwelijk, van twee stelsels om er een te worden.
Ongeveer een miljard jaar geleden waren ze apart,
en draaiden om elkaar heen dichter en dichterbij,
en nu zie je dat ze werkelijk een stelsel vormen.
Dit zijn vleugels van sterren en gas, die lijken op insecten-antennes, vandaar de naam.
Dit is een meer recente foto, gemaakt met Hubble telescoop.
Het zoomt in op het middenstuk en je ziet de romantische hartvorm.
- We laten hartjes even voor wat ze zijn, maar ik laat een beeld zien
dat een verband heeft met Valentijnsdag.
Dit is een van de meest romantische beelden,
als je bij romantiek niet aan liefde denkt, maar aan grote ideeen.
Het verband met Valentijnsdag is dat 20 jaar geleden, de kleine Voyager I,
aan de buitenrand van het zonnestelsel, z'n missie ten einde,
de opdracht kreeg om een familieportret te maken van het zonnestelsel.
Het verband met Valentijnsdag is dat op 14 februari 1990, twintig jaar geleden,
dit ruimtescheepje de opdracht kreeg om te draaien
en foto's te nemen van het hele zonnestelsel.
En dit is de foto die hij schoot,
zes miljard km van de zon, maakte hij 60 foto's,
samengevoegd in dit panorama, met daarin bijna alle leden van het zonnestelsel.
De zon in het midden, de aarde en Venus er dicht bij.
Helaas miste het Mars en Mercurius, maar het zag alle andere planeten,
Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus.
Naast de grandeur van dit hele beeld, spreekt 1 foto hiervan tot de verbeelding.
En dat is het portret van de aarde, ons thuis.
Als we inzoomen op dat ene plaatje, zie je de aarde vanaf 6 miljard km.
De aarde is dit stipje in het midden.
Het opmerkelijke aan dit plaatje is dat het ons op onze plaats wijst in het zonnestelsel.
Hoe klein en onbeduidend ons geliefde kleine thuis is.
Dit kleine stipje in deze foto, dat is de aarde, ons thuis.
Maar ik haal hier wetenschapper Carl Sagan aan, hij kon het veel mooier zeggen:
- Kijk naar dat stipje, dat is hier, thuis, dat zijn wij.
Daarop, iedereen die je liefhebt, iedereen die je kent, iedereen van wie je gehoord hebt
iedereen die ooit was, hebben hun leven daar geleefd.
Hij noemt het een stofje, gevangen in een zonnestraal.
En dat is waar, want dit kleine stipje is, puur toevallig,
geraakt door licht dat binnenin de camera reflecteerde.
vertaling: merijn.vogel@gmail.com