Tip:
Highlight text to annotate it
X
De sneeuw glanst zacht in het maanlicht vannacht, Van een voetstap geen blijk.
Dit lege, verlate land is vanaf nu mijn koninkrijk.
Van de storm die in mij woedt, had tot nu toe niemand weet.
Het werd mij teveel hoe ik mijn best ook deed.
Laat niemand toe, spreek niemand aan. Wees gehoorzaam en ga hier niet vandaan.
Voel niets, doe niets wat iets verraad! Dat is nu te laat.
Laat het los, Laat het gaan Het roer moet om, ja dat moet!
Laat het los, laat het gaat, Sluit de deuren nu voorgoed!
Wat men daar over mij beweert
Raakt me hier niet meer De kou heeft mij sowieso nooit gedeerd.
Het is grappig dat wat afstand Zo snel meer inzicht gaf.
Want de vrees die mij steeds voort joeg Glijdt nu al van mij af!
Ik ga opzoek naar wie ik ben Verleg de grenzen die ik ken.
Geen goed of fout geld hier voor mij! Ik ben vrij.
Laat het los, Laat het gaan. Voorbij is de storm in mij!
Laat het los, laat het gaan, Geen tranen meer, voorbij!
Hier begint mijn nieuw bestaan! Onbevreesd en vrij.
Mijn kracht neemt toe en schept een zuilenrij van steen.
Mijn ziel bouwt een kasteel van ijskristallen om me heen.
In elk kristal weerklinkt de echo van mijn geest.
Ga nooit, nee nooit terug, het verleden is geweest.
Laat het los, Laat het gaan Ik rijs uit de kilte op
Laat het los, Laat het gaan Op deze hoge top.
Hier begint nu mijn leven weer.
Vrij en onbevreesd!
Kou is voor mij nooit een punt geweest.