Tip:
Highlight text to annotate it
X
Een paar jaar geleden studeerde mijn vriend Dan in Azië.
Hij had wat bijbels bij zich, die hij het land in gesmokkeld had.
Op een dag deed hij wat bijbels in zijn tas en fietste naar het platteland.
Hij zag een klein restaurant, of noedelhutje zoals hij het noemde,
naast een veld, en hij ging daar lunchen. Hij at een schaaltje noedels,
en begon een gesprek met de ober en de koks.
Zij waren een beetje nerveus en vroegen zich af wat hij wilde.
Dus hij haalde een brief uit zijn tas die hij van thuis opgestuurd had gekregen.
De postzegel had een afbeelding van de aarde vanuit de ruimte gezien.
Het leek een blauw juweel op de hoek van de brief.
Dus hij begint tegen de ober te praten en zegt in zijn eigen taal:
Weet je wat dit is? ‘Ja, de aarde. ' Weet je wie de aarde gemaakt heeft?
Hij zei: God. En hij gebruikte het woord voor de Christelijke God in zijn taal.
Dan dacht: dit is interessant, dus hij vroeg: weet je wie de zoon van God is?
De man keek hem een beetje achterdochtig aan, knikte en zei: Jezus.
Dan pakte een gesmokkelde bijbel uit zijn tas en gaf het aan de man.
De man neemt het aan, opent de bijbel,
begint erdoor te bladeren, eerst langzaam, dan steeds sneller.
Zijn ogen zijn wijd open terwijl hij kijkt naar wat hij in zijn handen heeft.
Uiteindelijk sluit hij het met tegenzin en geeft het terug aan Dan.
Dan zegt: nee, het is voor jou.
De man begint te huilen en zegt: ik heb altijd gebeden voor mijn eigen bijbel.
En jij bent van de andere kant van de wereld gekomen om me er een te geven.
Me een bijbel te geven.
Ik heb dat altijd een geweldig verhaal gevonden sinds Dan het me vertelde.
Het zegt zoveel over onze relatie met God, hoe hij ons hoort en
onze gebeden verhoort, zoals we vorige week zagen.
Maar waarom was die man zo blij om een bijbel te krijgen?
Veel mensen zien de bijbel tegenwoordig als saai.
Gedateerd, een boek vol regels of misschien zelfs tegenstrijdigheden.
Niet relevant voor levens van 21e eeuwse mensen.
Dus waarom was die ober zo blij? Wat is er zo bijzonder aan de bijbel?
Ten eerste is de bijbel uniek in zijn populariteit.
Het meest succesvolle literaire werk ooit.
Invloedrijker dan Shakespeare, of welke andere beroemde tekst dan ook.
Volledig internationaal, als je kijkt naar vertaling van literaire werken,
zoals de Griekse schrijver Homerus, die is vertaald in 40 talen,
Shakespeare, de Engelse toneelschrijver is vertaald in 60 talen,
de Harry Potter serie; in 67 talen, meer dan Shakespeare.
De bijbel is vertaald in 2,333 talen.
10 keer zoveel als welk boek dan ook. De droom van elke uitgever.
Het meest verkochte boek ter wereld; 44 millioen exemplaren per jaar.
Uniek in populariteit, maar ook in kracht. Ghandi zei tegen zijn christelijke
tijdgenoten: jullie passen op een document dat genoeg dynamiet bevat
om alle samenlevingen in stukken te blazen, de wereld op zijn kop te zetten,
en vrede te brengen aan een planeet die door oorlogen verscheurd is.
Maar jullie behandelen het alsof het zomaar een stuk literatuur is.
De bijbel is uniek in zijn kracht, het kan mensen en samenlevingen veranderen.
Het is ook uniek in zijn kostbaarheid. Bij de kroning van de Engelse koningin,
werd in een deel van de ceremonie gezegd: wij presenteren u dit boek,
het meest waardevolle ding in deze wereld.
Maar waarom? Waarom wordt er zoveel waarde aan gehecht?
In Matteus 4 vers 4 lezen we dat Jezus zei:
Er staat geschreven: De mens leeft niet van brood alleen,
maar van ieder woord dat klinkt uit de mond van God.
Wat hij zegt is dat materiële dingen niet tevreden stellen.
Lichamelijke honger kan met brood gestild worden. Maar geestelijke honger
kan alleen door geestelijke dingen gestild worden.
Het is dat verlangen naar een relatie met de schepper, in het menselijke hart.
We hebben dat nodig. Jezus zegt dat we niet alleen van brood kunnen leven,
je hebt elk woord nodig dat uit Gods mond komt. Er staat daar een Grieks
woord dat inhoudt dat de communicatie voortdurend uit Gods mond komt.
God verlangt ernaar om met ons te communiceren.
Dit doet hij grotendeels via de bijbel.
In de eerste week van de cursus zagen we hoe de openbaring van wie God is
uitdrukking krijgt in Jezus als persoon. Het boek Hebreeën begint als volgt:
God heeft op vele manieren tot onze voorouders gesproken door de profeten
maar nu de tijd ten einde loopt heeft hij tot ons gesproken door zijn Zoon,
Jezus is de ultieme openbaring van God.
Maar we kennen Jezus vooral door het Nieuwe Testament, de bijbel.
God openbaart zichzelf in de schepping. In Psalm 19 staat: De hemel verhaalt
van Gods majesteit, het uitspansel roemt het werk van zijn handen.
Je weet wel hoe het gaat, je bent op een bepaalde plek, een bergtop ofzo,
een plek zonder lichtvervuiling, het is nacht, de lucht is kraak helder
en je ziet duizenden, miljoenen sterren, hoe langer je kijkt, hoe meer je er ziet.
En je voelt: die is ongelofelijk, dit is geweldig!
Veel mensen zullen op zo’n moment denken: er moet wel een God zijn
er moet een creatief iets hierachter zitten. Wat is het?
Wat zit er achter deze schoonheid?
Het probleem is dat je niet al te veel kunt ontdekken over wie er achter zit
door alleen maar naar de natuur, de schepping te kijken.
Je hebt de bijbel nodig.
Als wetenschap een manier is om te verkennen hoe God
zijn kundigheid in de schepping tot uitdrukking heeft gebracht,
Dan is theologie een verkenning van hoe God zichzelf in de bijbel openbaart.
Er hoort geen conflict te zijn tussen wetenschap en het christelijke geloof.
Albert Einstein, een van de grootste wetenschappers, zei het zo:
Er kan geen legitiem conflict bestaan tussen wetenschap en religie.
Religie zonder wetenschap is blind.
En wetenschap zonder religie is lam.
We hebben beide nodig. We hebben beide nodig.
Zelf zie ik het zo: de wetenschap kijkt naar de ‘hoe’ vraag in het leven.
De bijbel kijkt naar ‘wie’.
Het gaat om het karakter van God, hoe hij van ons houdt en ons wil redden,
en hoe wij meer op hem kunnen gaan lijken.
In 2 Timoteus 3 vers 16 lezen we: elke schrifttekst is door God geïnspireerd en
kan gebruikt worden om te onderwijzen, dwalingen te weerleggen, en te trainen,
zodat Gods dienaren op hun taak berekend en volledig toegerust zijn.
Door God geïnspireerd komt van het Griekse woord ‘theopneustos’
letterlijk vertaald ‘God sprekend’. De schrijver bedoelt hier dat in de bijbel
God aan het woord is, niet dat hij het gedicteerd heeft.
Hij gebruikte menselijke schrijvers. In een periode van 1,500 jaar
schreven minstens 40 schrijvers; Koningen, geleerden, vissers, dichters,
historici en dokters verschillende soorten teksten:
Geschiedenis, profetieën, poëzie, brieven.
100 % mensenwerk.
Maar zoals dit vers zegt ook 100 % door God geïnspireerd.
Hoe kan dat? Hoe kan het dat allebei zijn?
Misschien is het een beetje als volgt. Sir Christopher Wren,
de grootste Engelse architect van zijn tijd, bouwde de St Paul kathedraal.
Begon op zijn 44e in 1676.
35 jaar lang werd aan de kathedraal gebouwd onder die ene architect.
Hij was af in 1711, toen Wren 79 was.
Iedereen zou nu zeggen dat de St Paul kathedraal door Wren gebouwd is.
Maar hij had het met geen vinger aan geraakt, nog niet één steen gelegd.
Andere mensen, vele verschillende bouwvakkers plaatsten de stenen.
Maar er zat 1 architect, 1 inspiratie achter.
Met de bijbel is het net zo; verschillende schrijvers, 1 architect, 1 inspiratie.
God.
Een van de redenen, de belangrijkste reden waarom ik denk dat dat waar is,
is dat het is wat Jezus geloofde.
Voor hem gold: wat de bijbel zegt is wat God zegt.
En deze mening over de goddelijke inspiratie van de bijbel wordt bijna
wereldwijd gedeeld door de kerk door de eeuwen heen.
Het idee dat de bijbel geïnspireerd en betrouwbaar is, en mensen verandert.
Ken je de acteur David Suchet, hij speelt Hercule Poirot.
Een paar jaar geleden lag hij in een bad in een hotel in Amerika.
Hij wilde opeens graag de bijbel lezen.
Hij vond een Gideon Nieuw Testament in zijn nachtkastje en begon het te lezen.
Dat is hoe hij begon te geloven in Jezus Christus.
Hij zei: ‘om de één of andere reden’, ik zal maar niet dat accent proberen,
om de één of andere reden wilde ik opeens graag de bijbel weer lezen.
Dat was het belangrijkste deel van mijn bekering. Ik begon met Handelingen,
toen Paulus’ brieven; Romeinen en Korintiërs,
en pas daarna las ik de evangelieën.
Ik ontdekte opeens in het Nieuwe Testament hoe ik moest leven.
De bijbel brengt leven. Dat betekent niet dat er geen moeilijkheden zijn.
Natuurlijk zijn die er.
Petrus zegt over sommige brieven van Paulus:
Daarin staat het een en ander dat moeilijk te begrijpen is.
Ik snap het niet!
Als de ene bijbelse kerkleider dat zegt over de andere, dat geeft weinig hoop.
Er zijn moeilijkheden. Soms lees je het en lijken er tegenstrijdigheden te staan.
Maar meestal verdwijnen die als je het in een breder verband ziet.
De bijbel is geschreven door allerlei mensen in allerlei periodes.
Verschillende schrijfstijlen zijn gebruikt, van statistisch tot journalistiek,
tot poëtisch en overdrachtelijk.
Er zullen zeker delen zijn die we lastig vinden. Maar sprekend voor mezelf,
vind ik niet dat ik het recht heb om maar te kiezen wat ik wel en niet accepteer.
Ik wil geen zelfgemaakte bijbel
net zoals ik geen God wil die naar mijn beeld geschapen is.
En je merkt dat veel van wat op het eerste gezicht tegenstrijdig lijkt,
verdwijnt als je zorgvuldig leest. Het is belangrijk om zorgvuldig te lezen.
Als je dat niet doet mis je de betekenis.
Ik werk samen met Dan, de man die alle media hier regelt.
Hij las deze week in de krant over de staking van de post op het moment.
Maar hij las de titel verkeerd en daardoor dacht hij eventjes
dat er een staking van poëten was. Dat is natuurlijk heel wat anders.
Het is maar goed dat we geen staking van poëten hebben,
stel je voor wat er zou gebeuren als poëten zouden staken.
Je moet de biibel zorgvuldig, in balans lezen, want delen kunnen moeilijk zijn.
Eigenlijk denk ik dat het allemaal moeilijk is.
De Amerikaanse schrijver Mark Twain zei:
De meeste mensen worstelen met de stukken in de bijbel die ze niet begrijpen
maar ik worstel juist met de stukken die ik wel begrijp.
Het kan moeilijk te begrijpen zijn, maar het is nog moeilijker om het te doen.
Het is een nog grotere uitdaging als we begrijpen wat er staat
en we weten dat het ons leven zal veranderen.
Maar het is ook heel erg bevrijdend. Ik weet niet hoe ik zonder zou leven.
Het vers waar we naar keken zegt dat de bijbel de autoriteit voor onze daden is.
Voor correctie en training in rechtvaardigheid.
Uit de bijbel kunnen we afleiden wat goed en slecht is in Gods ogen.
Hoe we goede relaties met hem en anderen kunnen hebben.
Hoe we ons leven kunnen leven en dat het goed is om te geven en te vergeven.
Dat het verkeerd is om iemands vrouw te stelen of belasting te ontduiken.
Het staat vol praktische wijsheden, van opvoeding tot het omgaan met ouderen.
Het is een handleiding voor het leven.
Sommigen zeggen dat is mooi voor jou, maar ik wil geen spelregels.
Ik wil jouw regels en beperkingen niet. Ik wil vrij zijn!
Is dat zo, neemt de bijbel vrijheid weg, laat het je niet van het leven genieten?
Of zou het kunnen zijn dat duidelijke richtlijnen ons juist vrijheid geven?
In plaats van het af te nemen? Neem voetbal, het mooiste spel in de wereld,
ook wel genoemd ‘het mooie spel’, vooral als Chelsea speelt.
Bedankt... Maar stel je voetbal voor zonder regels.
Stel je voor dat er geen lijnen zijn, geen scheidsrechter, lijnrechters, vlaggen,
of wat dan ook, dat zou chaos zijn, net als vroeger in de speelplaats.
Een voetbalwedstrijd heeft dat allemaal nodig om er vorm aan te geven.
Om de vrijheid en de schoonheid een kans te geven.
God geeft ons richtlijnen, niet omdat hij ons haat en ons plezier wil verpesten,
niet omdat het zo leuk is om iemand te vermoorden,
en daar is hij weer, God de spelbreker die zegt dat we niet mogen moorden.
God houdt van ons en wil dat we samen van het leven genieten,
daarom heeft hij ons de spelregels gegeven.
Hij heeft een plan voor ons en hij geeft om je.
In de bijbel zie je het algemene doel voor onze levens,
onze roeping is niet allereerst om iets te doen, maar om iets te zijn.
Om meer als Jezus te zijn, vrij, liefdevol en vol vrede.
Dat is het algemene doel, maar de bijbel zegt niet welke baan we moeten nemen,
of met wie we moeten trouwen en dergelijke.
Maar als je de bijbel leest, dan krijg je de indruk dat God erdoor spreekt,
dat hij nog steeds spreekt. Het is mij vaak overkomen dat ik de bijbel opende
en een gedeelte las en dat dan één vers er gewoon uitspringt.
Dan denk je, wow het voelt echt alsof God tegen me spreekt door dit vers.
En naarmate je je openstelt voor de waarheid in de bijbel, verandert het je.
Nicky Gumbel, degene die de Alpha-cursus begon,
vertelt een verhaal over zijn vriend Earl Smith.
Earl kwam uit een familie die zo rijk was dat hij niet hoefde te werken.
Hij verveelde zich zo dat hij drugs begon te gebruiken.
Hij werd verslaafd, werd heel erg ziek, kwam in het ziekenhuis en stierf bijna.
Een vriend, die christen blijkt te zijn, zoekt hem op en geeft hem een bijbel.
Hij gaf hem een nieuw testament, waar Earl heel erg blij mee was.
Want het papier was zo dun dat het perfect was om joints mee te rollen.
Hij scheurde bladzijden uit en werkte zo door Matteüs, Markus en Lucas heen.
Toen hij bij Johannes kwam dacht hij: Misschien moet ik het maar eens lezen.
Voordat ik het in de fik steek. En hij begon het te lezen.
En toen hij het evangelie van Johannes las kwam hij tot geloof.
Johannes zegt over zijn evangelie: dit is geschreven zodat u kunt geloven
dat Jezus de zoon van God is en dat u door uw geloof leven zult hebben.
De bijbel brengt leven, het is vol woorden van leven.
Gods woorden, hij sprak, hij spreekt nog steeds, het draait om de relatie.
Gregorius de Grote zei: de bijbel is een brief van God.
Augustinus zei: de bijbel spreekt van niets anders dan Gods liefde voor ons.
Dus je zou kunnen zeggen dat de bijbel een liefdesbrief van God is.
Ik word oud, ik weet dat ik oud wordt. Ik weet nog...
Ik weet dat omdat ik me nog liefdesbrieven kan herinneren.
Ik weet niet wat mensen tegenwoordig sturen.
Iemand had het over liefdes-smsjes en liefdes-emails.
Dat klinkt toch niet net zo romantisch.
Misschien ben ik ouderwets. De bijbel is net als een liefdesbrief, van God.
Tijdens het lezen merk je Gods betrokkenheid.
Mijn vrouw Andy ging eens naar Nepal voor een zomerstage in fysiotherapie.
Ze werkte daar met lepra en brandwondenpatiënten en schreef me.
Ik bracht die zomer door bij de brievenbus, wachtend.
Mensen brachten me eten. Ik wachtte maar... triest.
Als er dan een brief kwam, was het interessant te lezen over wat ze deed,
de olifanten die ze had bereden, maar het ging vooral om haar karakter erin.
Ken je dat gevoel? Ik wilde me gewoon verbonden met haar voelen.
De relatie die ik had was niet met de brief, maar met haar.
Je kust een liefdesbrief niet, dat zou onbevredigend zijn.
Je kust de persoon. Maar natuurlijk doen wij christenen dat niet.
Vergelijkbaar is dat we ... Dat was een grapje.
Vergelijkbaar is dat we een diepere intimiteit krijgen, niet met de woorden
maar met de persoon die ze sprak. In Johannes 5 zegt Jezus:
U bestudeert de schriften en denkt daardoor eeuwig leven te hebben.
Welnu, deze schriften getuigen over mij,
maar u wilt niet bij mij komen om leven te ontvangen.
Ik verbaas me nog steeds dat dit boek is geschreven over een persoon die leefde.
Een persoon die we kunnen kennen, vandaag.
Communicatie is cruciaal voor elke relatie om te groeien, sterker te worden.
Een baby heeft regelmatige voeding nodig, je zegt niet: oh daar is een baby
laat het maar in de tuin, we kijken er later wel naar. Je moet er voor zorgen,
je moet het eten geven, zo groeit het. Dat is mijn diepste opvoedingstip.
Zo gaat het ook als je tot geloof komt, je wilt dat je geloof groeit.
Het dynamisch. Jezus zegt dat de bijbel ons cruciaal geestelijk voedsel biedt. 22~02 De bijbel geeft vreugde en vrede
Als we moeilijke tijden doormaken. Het geeft ons wijsheid en daagt ons uit.
Het leidt ons. Maar hoe horen we God in de praktijk spreken door dit boek.
Ten eerste tijd. Tijd is ons kostbaarste bezit.
Zet tijd apart om de bijbel te lezen.
Hoeft niet lang te zijn, 5 tot 10 minuten per dag om te beginnen,
Kies het dagdeel waar je je het best voelt, morgen, lunch pauze of avond.
Kort maar vaak. Ten tweede de plek. Jezus ging naar een afgelegen plek.
Ik zou zeggen vind een plek waar je alleen kunt zijn, zonder afleidingen,
neem een kop koffie of warme chocolade melk, ga zitten.
Breng een agenda zodat je dingen kunt opschrijven wanneer je er aan denkt.
En een gebedsschrift waarin je kunt bijhouden waar je voor bidt en
terugkijken wat verhoord is en je kan gedachten uit de bijbel opschrijven.
Het komt erop neer dat je gaat zitten en God vraagt tot je te spreken.
In het boek Samuel lezen we de tekst: Spreek Heer, uw knecht luistert.
Spreek Heer, uw knecht luistert.
Dat is de houding: ik wil horen, ik wil luisteren.
Je kan verschillende methodes gebruiken, de simpelste is: lees de tekst.
Lees de tekst, 10 of 12 verzen,
en vraag je zelf: wat staat er, wat betekent het in het grotere verband.
Je kunt studieboekjes gebruiken. En dan vooral: hoe is het toepasbaar in je leven.
Hoe is dit vandaag in mijn leven toe te passen.
En dan gewoon reageren in je gebed en het dan uitleven in de praktijk.
En als je dit regelmatig doet merk je op den duur dat God tegen je praat.
Dat hij dingen onder je aandacht brengt en tot je hart spreekt.
Dan ga je met Psalm 119 instemmen:
Uw woord is kostbaarder dan goud.
Ik verlies constant vanalles.
Zo vervelend, vooral dat je niet weet wat er mee gebeurd is, dat is het ergste.
Een paar jaar geleden verloor ik mijn meest geliefde bezit.
Ik noem het een bezit, maar dat is eigenlijk niet zo, het was mijn bijbel.
Er stonden 20 jaar van aantekeningen, gedachten en gebeden in,
hij begon uit elkaar te vallen en ik was eraan gehecht.
Het was een beetje, klinkt misschien raar, maar het was bijna als een vriend.
Het vertegenwoordigde zoveel van mijn relatie met God. Ik was in het park,
ik had het gelezen en stopte het onder het kinderzitje op mijn fiets.
Toen ik thuis kwam was het weg. Dit was 3 en half jaar geleden.
Ik was compleet in paniek, fietste terug en keek in de goot langs de hele route,
ik ging naar de politie in het park en baalde er zo van dat het weg was.
Twee weken geleden, bij de andere Alpha-cursus waar ik bij betrokken ben,
leverde iemand het in. En hier is het.
Het leven is vol onbeantwoorde vragen.
Dit is er één van. Als de bijbel spreekt, wil ik vragen: waar ben je geweest!
Waar?
Het is zo’n bemoediging om het terug te hebben,
en terug te kijken naar alle gebeden en gedachten over bijbel lezen.
En ik dacht laat ik dit praatje eindigen met twee dingen die echt tot mij spraken
Ik vond ze in de kaft geschreven.
Eén is een vers dat ik had overgeschreven van Jeremia 6 vers 16.
Ik had het in een oude vertaling geschreven maar ik lees nu de nieuwe.
Sta op het kruispunt en denk na. Kijk naar de oude wegen.
Welke weg leidt naar het goede? Sla die in en vind rust voor uw ziel.
Het andere wat ik wilde delen is een sticker die ik ergens van gekregen had,
en in de kaft geplakt had. Ik glimlachte toen ik het weer zag na al die jaren.
Als je al het andere geprobeerd hebt, lees de gebruiksaanwijzing.
Laten we bidden.
Heer, ik dank u voor de kans om over de bijbel na te denken vanavond.
En ik bid voor goede gesprekken als we in onze groepjes uiteen gaan.
Help ons het beter te begrijpen. Dat bidden we in Jezus naam, amen.