Tip:
Highlight text to annotate it
X
Ik sta mogelijk op het punt om de ware
aard van Destiny's missie te ontdekken.
Heb jij al die tijd de
controle over het schip gehad?
Waarom wilde je het niemand vertellen?
De Luciaanse Alliantie
plant een aanval op de Aarde.
Ik heb Riley gedood.
Ik liet hem stikken met mijn eigen handen.
U bent een goede commandant.
Er is geen andere missie,
dan deze mensen thuis te krijgen.
Het ging nooit over naar huis gaan.
Het gaat erom ons dáár te
krijgen, waar we heen gaan.
Dat...is...de missie.
Dit is Varro,een van onze
overgebleven Alliantie gasten.
Ik heb je een tijd niet gezien.
Je nieren falen,
eindstadium van een nierziekte.
De enige andere...optie voor
behandeling zou een transplantatie zijn.
Je zult hem niet afstoten.
- Geweldig, geen druk.
Er kan een kleine infectie in zitten.
Het is prima met mij.
Eli, wat heb je verdomme gedaan?
Tot ziens.
Ik heb het geheugen waarin zij waren
opgeslagen overgebracht naar quarantaine.
Ze zijn afgesneden van de
rest van het schip, en van ons.
Dat is wat ik gedaan heb, om jou te redden.
Wow, Ruimte herten.
Ze zijn prachtig.
Ze zullen er langzaam
geroosterd, nog prachtiger uitzien,
en geserveerd met Becker's stookwijn.
Dat meen je niet.
Eh...hoe zou jij ze dan klaarmaken?
- Ik niet, ik ben vegetariër.
De laatste 10 maanden zijn
we allemaal vegetariër geweest.
Ik doe een moord voor een steak.
Ik *** ook wel een steak.
Nee, jongens, jullie kunnen
die schepsels niet doden,
en dit heeft niets te maken
met het zijn van vegetariër.
We weten niets van ze.
Ze kunnen wel intelligent zijn.
Eh...we zagen er net een
zijn eigen braaksel opeten.
Hoe slim kunnen ze zijn?
- Jongens! Ik kan wat hulp gebruiken, hier.
Oké, ik zal je wat zeggen,
als ze me één goede reden kunnen
geven, waarom ik ze niet zou opeten,
dan doe ik het niet,
maar laat het wel een goede
reden zijn, want ik heb flinke honger.
Laten we het doen.
Niet "cool".
Wil je dat ik hem pak?
Ik doe het.
Verdomme!
Wat gebeurde er verdomme?
Iets moet ze opgeschrikt hebben.
We hebben tijd genoeg,
wil je achter ze aan gaan?
Verdomme, ja.
Wat was dat?
- Wacht even.
Schiet!
Schiet het neer!
Vertaling en ondertiteling:
"TheThom".
Schiet het neer!
Het gaat naar het kamp!
Tegen de tijd dat we daar
waren, was het verdwenen.
Is er iemand gewond?
Geen doden, maar veel
verwondingen, en twee vermissingen.
Reynolds en T.J.
Permissie om achter ze aan te gaan, Sir.
- Verzoek afgewezen.
Sir, ik weet, dat het er ernstig uitziet,
maar er is nog een kans dat T.J. en
Reynolds in leven zijn, daar beneden.
Daarom moeten we
ze zo snel mogelijk vinden.
Ik wil dat je hier blijft, Luitenant.
Tijdens mijn afwezigheid, heb jij de
leiding, heb je daar een probleem mee?
Nee, Sir.
Hé! Wat doe je?
- Kijken wat er in zit.
Waarom, wat denk je dan dat ik doe?
Kom mee.
Ik dacht dat het doel van het onderzoeken
van niet verkende secties van het schip,
was om ze te onderzoeken.
Dat doen we.
- Niet echt.
Wel, wat kan ik zeggen, Rush wil
van ons een voorzichtige benadering.
Wie interesseert het, wat
Rush denkt, hij is niet onze baas.
Vertel jij hem dat.
- Dat doe ik.
Nee, dat doe je niet.
- Ik ben niet *** van hem.
*** voor wie?
Ik denk dat het ván wie is.
*** ván...wie.
- Ik ben *** van niet.
Hé, wat hebben we hier?
Dit is een van de
laatste ruimtes in deze sectie.
Ik denk meer "Oude" containers.
Ik wil ze net zo graag
gered zien als ieder ander,
maar we moeten er rekening mee
houden dat ze misschien al dood zijn.
We hebben het gebied doorzocht.
Als ze dood waren, waarom hebben
we dan geen lichamen gevonden?
Misschien heeft het creatuur ze weggesleept,
ze meegenomen naar een
plaats waar het niet gestoord wordt.
Geen van hen reageert op radiocommunicatie.
misschien zijn ze bewusteloos,
of hun radio's verloren of beschadigd,
ik weet het niet.
Alles wat ik zeg, is dat we
het beste ervan kunnen hopen,
zolang we maar voorbereid zijn op het ergste.
Je hebt gelijk, we zien elkaar bij de Poort.
Wil je me, eh...
vertellen, wat er op de Planeet gebeurde?
Je kon schieten, maar je deed het niet.
Waarom niet?
Ik weet het niet.
Als het een moment van besluitloosheid was,
een van dat soort dingen,
dan kun je het laten zitten,
maar...als er een probleem is,
dan moet je uitzoeken wat het is,
en je moet het oplossen...snel.
Ja, Sir.
Stase capsules?
Kennelijk ontworpen voor
langdurige intergalactische reizen.
We hebben meerdere ruimtes,
precies als deze, in beide richtingen.
Het is fascinerend.
Dat is nogal zwak
uitgedrukt, dit is gigantisch.
Mee eens.
Oké, laten we het voor
nu hierbij laten, we gaan.
Wat?
Dat kun je niet menen.
Wel, gezien de recente
gebeurtenissen kan het verstandig zijn,
om de scheepsgegevens na te gaan
over dit compartiment, voor we verder gaan.
Sergeant, halt, ik denk...
ik denk dat we het spoor kwijt zijn.
We moeten dezelfde weg teruggaan.
- We moeten op dezelfde weg doorgaan.
Nee, niet als we de verkeerde kant op gaan.
Teruggaan zoals we gekomen
zijn, is de verkeerde kant op.
Als we doorgaan, dan
pakken we het spoor weer op.
Vertrouw me.
Goed, jullie controleren de omgeving,
en kijken of jullie sporen kunnen vinden.
Sergeant, wat is er?
- Dit is een race tegen de klok, Sir.
Dat is, waarom we geen
fouten meer mogen maken.
Luister naar me, ik
weet dat dit aan je knaagt,
maar wat gebeurd is, is gebeurd.
Als je, je schuldgevoel je daden laat
beïnvloeden, dan vraag je om problemen.
Ik weet het niet, misschien had je meer
tijd voor herstel nodig na de operatie.
Ik ben in orde, Sir.
Zorg dan dat je het in
je hoofd op een rijtje krijgt.
James, Marzen...
Nog berichten van de Planeet?
Ze zijn het spoor kwijt, dus,
ze gaan dezelfde weg terug.
Ik wil vrijwillig meehelpen
met deze reddingsoperatie.
Dat wordt op prijs gesteld,
maar Kolonel Young en zijn team,
zijn er capabel genoeg voor.
Met alle respect, maar dat zijn ze niet.
Ze hebben de training, maar ze
missen de noodzakelijke ervaring.
Mijn mensen en ik hebben het
grootste deel van ons leven gejaagd.
We kunnen dat dier opsporen
voor jullie, we kunnen het beter,
sneller dan iedereen die jullie
daar op de grond hebben, nu.
Wanneer dit voorbij is,
dan wil je kunnen zeggen,
dat je al het mogelijke
gedaan hebt om ze te redden.
Nietwaar?
Het gebeurde zo snel.
Het ene moment was ik aan het
helpen planten te catalogiseren,
en het volgende moment lag ik op
de grond, en iedereen schreeuwde.
Ik heb het net gehoord.
- Je komt naar ons kijken, hè?
Ja, ik kwam naar jullie kijken...alle twee.
Hoe is het met jullie?
Oh, ik heb constant pijn!
Ik denk dat mijn enkel gebroken is.
Iedere keer als ik me beweeg...
Wel, hou je taai!
En hoe gaat het met jou?
Volgens de scan, heb ik een gebroken rib.
- Háh, was ik maar zo gelukkig.
Hoe eh...hoe behandel je een gebroken rib?
Niet.
Ik heb een persoonlijke
ervaring, een snowboard ongeluk.
Gewoon rustig aan doen, het
heelt vanzelf in ongeveer een maand.
In een maand?
Oké, is er iets wat je nodig
hebt? Iets wat ik kan doen?
Ja, kun je mijn sok uittrekken?
- Meen je dat serieus, kerel?
Mijn voet zwelt op!
- Dat doe ik voor je.
Bedankt dat je langs kwam.
Ja, het was geen probleem, anders had Rush
me op de brug diagnostieken laten uitvoeren.
Ik stel het echt op prijs.
Ik eh...wilde gewoon
weten of het goed met je was.
Oh, Goddank.
Waar zijn wij?
- Ik weet het niet.
Hoe zijn we hier gekomen?
Het "ding" dat het kamp aanviel
heeft ons hierheen gebracht.
We moeten onze handwapens
zijn kwijtgeraakt in de commotie.
Jouw radio ook, hier, heb ik
de mijne, maar hij is beschadigd.
We moeten hier wegkomen.
Ik kan niet op mijn been steunen,
ik denk dat het misschien gebroken is.
Het kan gewoon een fractuur zijn, hou vol.
Als dit "ding" ons had willen
doden, dan zouden we al dood zijn,
dus dat lijkt me een goed teken, nietwaar?
Het wil ons levend.
Het bewaart ons.
Bewaart ons? Waarvoor?
Nergens voor.
Het bewaart ons voor later.
Het bevalt mij niet.
Ja, het hoeft je niet te
bevallen, doe maar gewoon alsof,
tenminste tot we onze mensen terug hebben.
Daar komen ze.
Het werd tijd.
We wilden alleen even het kamp bekijken.
We stellen jullie hulp op prijs.
Geen probleem, we zitten allemaal
in hetzelfde schuitje, nietwaar?
Het feit dat er geen bloed van
betekenis in het kamp is, is een goed teken.
dat suggereert dat het
creatuur hen levend wilde.
Waarom?
Het wil waarschijnlijk graag vers
vlees hebben, dus we moeten snel zijn.
Hoe sneller we ze
lokaliseren, des te beter,
want deze reddingsoperatie kan heel
snel uitlopen op een "thuisbreng" missie.
Het lijkt erop, dat het snel donker wordt.
Hier!
Een gedeeltelijke afdruk daar,
en daar, ze gaan in die richting.
Dan ontsluiten we
eindelijk een nieuwe sectie,
doen de grootste ontdekking aan
boord van dit schip, sinds de brug,
en dat moeten we maar
negeren, omdat Rush het zegt?
Hij wil voorzichtig zijn.
Sinds wanneer is Rush voorzichtig?
Ik denk, als je bewustzijn vastgezeten
heeft in een simulatie, dan word je dat wel.
Krijg wat.
- Waar ga je heen?
Naar die stase capsules
kijken, en verraad me niet, goed?
Wacht op me.
Wacht, wacht, wacht, waar ga je heen?
Relax, Korporaal.
Hoe ziet het eruit?
Niet goed.
Dat "ding" is nog steeds beneden.
Het bewaakt zijn leger.
En jij bent niet in staat om te rennen.
Luister, Luitenant, alsjeblieft,
ik weet, dat je daarbuiten een
betere kans hebt dan ik, maar ik...
Luister! Ik laat je niet
achter, en als het moment komt,
dan heb ik je hulp nodig, dus
ik wil, dat je rustig wordt.
Je moet je vermannen, oké? Kun je dat?
Hoi, ik ben, eh...net
op weg naar de eetzaal.
Kan ik...iets voor je meenemen?
- Nee, ik hoef niets, dank je.
Hé, hoe gaat het met de zoektocht?
- Ehm, ik...ik weet het niet.
Ik heb niets meer gehoord, sinds Varro
en zijn team naar beneden gegaan zijn.
Laten we hopen, dat het een verschil maakt.
Ehm...op zulke momenten
waardeer je echt, wat je hebt.
Wie je hebt.
Ja, dat is zeker zo.
Zoals ik ehm...Matt heb, dat
heeft zo'n verschil gemaakt,
te weten, dat hij er
voor mij is, hoe dan ook.
Ik ben echt gelukkig, zo iemand te hebben.
En, weet Lisa het?
- Wat moet ze weten?
Wat je voor haar voelt?
Ik weet, dat het mij
waarschijnlijk niets aangaat,
maar ik...zag hoe jullie
tweeën samen waren en...
Waren we dat? Nee, nee, nee, Lisa...
Lisa en ik waren gewoon...het
is strikt plat...pr...professioneel.
Platonisch.
Professioneel platonisch, we zijn niet...
Oh, het spijt me, ik...heb
het helemaal verkeerd gezien...
Oh, nee, nee, het is een gewone vergissing,
nee, nee, dat...dat gebeurt, soms, dus...
Dus je gaat naar de eetzaal?
- Ja, daar ga ik heen.
Dank je.
Ik zeg alleen,
dat de recente gebeurtenissen gezorgd
hebben, dat ik de dingen in perspectief zie.
Zoals, wie heeft hem in
feite tot leider gemaakt?
Hijzelf, hij was de
leidende fysicus op Icarus.
En ik was degene die het mysterie
van het negende chevron oploste.
Ja, nog bedankt daarvoor.
En wat bedoel je? Wil jij de
leidende wetenschapper zijn?
Ik denk alleen, dat het tijd wordt, dat
we allemaal wat meer te zeggen hebben,
in de beslissingen die genomen worden.
Het hangt me de keel uit, dat hij
steeds beslist wat het beste voor ons is.
Bedankt, geweldig, wat heb je gedaan?
- Ik heb niets gedaan, wat heb jij...
Je hebt per ongeluk ergens op
gedrukt! Nou, druk op de openingsknop.
Oh, natuurlijk, er is een...
Ik, ik...oh, dat kan niet...
Wacht, wacht! Schijt! Ik heb het!
Eli, wil je...!
Eh, misschien...kunnen we...
Doen jullie veel aan jagen op de Aarde?
- Niet, tenzij je vissen meetelt.
Toen we opgroeiden, leerden mijn broer en
ik het van mijn vader, hoe we moesten jagen,
doden, maar het belangrijkste wat hij ons
leerde, was het respect voor de natuur.
Er is niets nobels aan dit
"ding" het is een monster.
Ja, maar in tegenstelling tot
ons, kunnen dieren niet haten.
Alles wat zij kennen is angst en honger.
Hé, ik heb iets gevonden, hier!
De sporen, eh...ze houden gewoon op.
Oké, er is veel beweging geweest, hier.
Ga liggen, ga liggen!
Stop!
Ga van me af!
Het is op de loop! Nu is onze kans!
- Dat doen we niet verdomme!
Het lokt je uit, scheidt je van de
groep, en neemt je dan te pakken!
Wat denk jij dan verdomme
dat er daar gebeurde?
Het leidde ons naar die
plek, het wachtte op ons.
Het is slim!
Al die tijd dat we erop gejaagd
hebben, heeft het op ons gejaagd.
Ben je klaar?
- Doe het!
Is het voor mekaar?
- Ja!
Wat?
Waarom haalde je die trekker niet over?
Het is niet te voorspellen hoe
iemand reageert onder druk.
Er komt paniek, mensen verstijven.
Dat gebeurt...maar niet met jou.
Er is iets gebeurd in je hoofd.
Wat?
Ik denk dat ik stierf.
Na de nieroperatie, tijdens de genezing,
was er een moment dat ik
wakker werd...in het niets.
Ik kon niets horen, ik zag
niets, ik kon me niet bewegen,
ik zat gevangen in die duisternis,
het was niets wat ik ooit gekend heb.
Je was ***, dat is een normale reactie.
Ik heb gekke dingen gedaan in mijn tijd,
ik riskeerde mijn leven, zonder
er verder over na te denken.
Geen angst.
Maar nu...
Alles wat ik weet, is die duisternis...
en het feit, dat ik nooit meer terug wil.
T.J. had je onder behoorlijk zware
verdovingsmiddelen, voor die operatie.
Die hebben je uitgeschakeld.
Je brein was kennelijk
het eerste wat wakker werd,
en de rest van je lichaam had
wat tijd nodig om het in te halen.
Denk je dat, dat het was?
Ik kan niet beweren zeker
te weten, wat de dood is,
maar in mijn hart weet
ik, dat het niet dát is.
Dit moet voldoende zijn tot
u terug bent op het schip.
Ik ga niet terug.
Ik geef mijn mensen niet op.
Niemand geeft het op.
U moet even goed doordenken.
Die hechtingen gaan gemakkelijk weer los.
Als u begint leeg te bloeden, wat dan?
Het spijt me, maar in uw
conditie, bent u een gevaar voor ons.
Op zijn best, vertraagt u ons,
op zijn slechtst, sterft u.
Ik haal haar terug, u hebt mijn woord.
We moeten opschieten.
We kunnen terugkomen en
de lichamen later begraven.
Luister naar me, breng haar veilig terug.
Goed...we, eh...we gaan.
Hallo, Eli, geef antwoord?
Goede morgen.
Is meneer Brody bij jou?
Jullie twee hadden in de interface
controleruimte moeten zijn,
om diagnostieken uit te
voeren, waar zijn jullie?
We zijn net wat aan het eten.
Ja, maar schiet op.
Ik weet, dat het niet het
meest bekoorlijke werk is,
maar het moet gedaan worden.
We eten af, en komen er aan.
Hier?
Dit is goed.
Waarvoor goed?
Waarom stoppen we?
We hebben al vastgesteld,
dat dit creatuur slim is.
Het ziet ons als een
bedreiging, dus het volgt ons,
en vroeg of laat, probeert het ons
weer in een hinderlaag te laten lopen,
maar deze keer zijn we er klaar voor.
Hier, het is gelukt.
Hoe staat het met de tijd?
We hebben zes uur,
voordat de Destiny springt.
Ze zouden ons toch niet verlaten?
Nee, niet, tenzij ze
denken dat we dood zijn.
Daarom moet ik echt zien,
deze radio werkend te krijgen.
Was je...naar me aan
het kijken, terwijl ik sliep?
Nee, nee, ik wilde juist kijken of je...
of je wakker was, wat
leek niet zo te zijn, maar nu...
nu ben je het wel.
Ik heb iets te eten voor je meegebracht.
- Oh, dat is lief van je.
Dr. park...hoe voel je, je?
Ik...prima, bedankt.
Hoe gaat het me de berekeningen?
- Oh, ja, ik ben er mee klaar.
Ik kan dit niet geloven, je
laat haar werken, ze is gewond.
Ja, aan haar ribben, niet aan haar hersenen.
Dale, ik vroeg hem,
mij iets te doen te geven.
Ik wordt knettergek,
om zomaar hier te liggen.
Goed, goed, ik zie je op de brug.
Ja, ik rond mijn bezoek af en...
- Hé, neem de tijd.
Al iets?
Niets.
Nog niet.
Ik heb het slechte
gevoel, dat dit een fout is.
Terwijl wij hier zijn, probeert dat "ding"
zover mogelijk van ons weg te komen.
Nee, het creatuur weet, dat we op hem jagen,
dus het moet zijn leger beschermen.
Om dat te doen, moet het ervoor
zorgen dat we het niet bereiken.
Dat is logisch.
Maar als je het fout hebt, reken er dan
niet op, om terug naar het schip te komen.
Denk je niet, dat ik ze wil redden?
Ja...daar ben ik zeker van.
Het lijkt, alsof je meer te zeggen hebt.
Wel, wat je ook van plan bent met
T.J., dat kun je vergeten, weet je?
Want dat gaat niet gebeuren.
Waarom laten we dat haar niet beslissen?
Zeg het maar, Tasia.
Het is op weg, en komt jullie kant op.
Dáár gaan we dan.
Kom op...kom op.
Ik ben hier, ik ben hier!
Heb je het te pakken gekregen?
Oh, ja.
- Goed, we moeten verder.
Over een paar uur wordt het donker...
Er zijn er meer van, daar.
Het volgen van hun spoor
is te gemakkelijk geworden.
Het lijkt bijna alsof ze ons
uitdagen, achter ze aan te komen.
Ze lokken ons om ons af te maken.
Het ding dat ons aanviel in het kamp is
groter dan degenen die we nu achtervolgen.
Deze sporen zijn kleiner, dit zijn
de baby's, we naderen hun leger.
Het feit dat we te maken hebben
met meer dan een van die dingen,
reduceert onze kans om
onze mensen levend te vinden.
Wil je zeggen, dat je gaat twijfelen?
Want ik kan dit ook alleen doen.
Oh, nee, dat kun je niet.
Verdomme, ik denk niet eens, dat
we het samen kunnen, maar ik ga door.
Bovendien, zo dicht bij het nest, zijn
we het kritieke punt allang gepasseerd.
Dat ding is te groot, te sterk.
Ik kan de gedachte om levend
opgegeten te worden niet verdragen.
Wanneer het moment komt, en ik
niet de moed heb, om het zelf te doen...
Wat bedoel je, Korporaal?
- Ik bedoel dat ik niet zo wil sterven!
Ik heb liever dat jij er dan
een eind aan maakt bij mij!
Hé, luister...naar me...
Je hebt twee keuzes.
Je kunt je vermannen en terug gaan
naar de Destiny, met opgeheven hoofd,
of je kunt me dwingen je zielige leventje
te redden, en leven met de schaamte.
Is dat duidelijk?
- Ja, mevrouw.
Dit is...dit is Luitenant Johansen, over.
Is er iemand daar?
Je herinnert me aan iemand
waarmee ik operaties uitvoerde.
Hij was de eerste die
het vuurgevecht aanging,
en de laatste die het
vijandelijk gebied verliet.
Hij was onbevreesd.
Hij meldde zich tenslotte voor
wat je noemt, een zelfmoord missie.
Hij was niet ***.
Het blijkt, dat hij dat wel had moeten zijn.
Hij had het fout.
In de situaties, waarin de
kansen tegen je gekeerd zijn,
en je de dood in de ogen kijkt,
is het de angst die jou, en de
mensen om je heen in leven houdt.
Dit is Luitenant Johansen...
Dit is Greer, over.
Sergeant?
Luitenant...hoe is je situatie?
Eh...Korporaal Reynolds
en ik zitten in een grot,
aan de kant van een heuvel
die uitkijkt op een ravijn.
Ergens Noordelijk van het kamp.
Het creatuur dat ons
aangevallen heeft, bracht ons hier,
en het schijnt zijn territorium te bewaken,
dus nader met uiterste voorzichtigheid.
De Korporaal is gewond, en
niet in staat om weg te rennen.
Hou vol Luitenant, we komen je halen.
Begrepen.
Sorry, de tijd uit het oog verloren.
Ja, nou, ik ben niet verbaasd.
Jullie genieten kennelijk
van elkaars gezelschap.
Ik weet niet, of je er iets mee bedoelde,
maar je moet weten, dat er
niets is, tussen mij en Park.
Natuurlijk niet.
Wat bedoel je met,
"Natuurlijk niet"?
Je...je zegt het alsof het
nooit zou kunnen gebeuren.
Wel, dat kan ook niet.
- Oké, ik snap het.
Want zij is zo...aantrekkelijk,
en ik...en ik ben dat niet?
Nee, nee, nee, nee,
laten we...laten we gewoon zeggen,
dat jij niet lijkt het..
romantische type te zijn.
Oh, werkelijk? Oké, wat
voor type ben ik dan wel?
Het "goede vriend" type duidelijk,
de betrouwbare vertrouwensman.
De man die er altijd is, met de
schouder om op uit te huilen.
En dat is gewoon het leven, vrees ik.
We hebben allemaal onze voorbestemde rol,
maar, weet je, van de zonnige kant gezien,
een leven vrij van
romantische verstrengelingen...
komt beslist ten goede aan
de beoefening van de wetenschap.
Serieus, Eli, ik heb hier geen tijd voor.
Ze hebben me nodig in de ziekenboeg.
Kolonel Young en Luitenant
James zijn net terug, ze zijn gewond...
Wat heb je gedaan?
Ik heb niets gedaan, hij
heeft het zichzelf aangedaan.
Hij was daarbinnen bezig
op knopjes te drukken...
Is hij oké?
Ja, volgens het monitorsysteem
is hij in orde, alleen...bevroren.
Heb je het verteld aan Rush?
Oh, nee, nee, nee, nee, en dat gaan
we ook niet doen, nog niet tenminste.
Gewoon, voor één keer, wil ik zelf eens
een probleem oplossen, zonder zijn hulp.
Eli, je moet hem eruit halen.
- Ik weet het, daarom ben jij hier.
Je hebt nog steeds een restant van
die buitenaardse kennis, nietwaar?
Doe me gewoon een plezier, en kijk eens.
Kijk of je iets te binnen schiet?
Ehm...
Dat moet het zijn.
Ik ga eerst, ik verken het gebied,
als het veilig is, geef ik een radiobericht.
Ik dacht van niet.
Als je iets te zeggen hebt, zeg het dan.
Ik denk niet dat je dit kunt.
- Noem je mij een lafaard?
Nee, je bent geen lafaard, maar je
twijfelt aan jezelf, en dat is een probleem.
We hebben geen tijd om uit te zoeken
met wat voor problemen je worstelt.
Dus ik ga.
- Nee, ik...ga.
Maar ik wil dat je eh...een kleine
afleidingsmanoeuvre voor me creëert.
Het komt goed met ons, ze zijn bijna hier.
Ben je klaar Korporaal?
- Ja, mevrouw.
Mik op zijn ogen.
Luitenant!
Niet schieten!
Wat?
Ik...ik denk niet dat
het ons kwaad wil doen.
Ik kan schieten, mevrouw.
- Nee, het vuur, het herkent intelligentie.
Dat weerhield het er niet
van, ons te proberen te doden.
Dat is omdat wij een
bedreiging voor zijn familie waren.
Het herkent een
bedreiging en reageert daarop.
Daar rekende ik op
daarbuiten, om wat tijd te winnen,
dus ik stel voor, dat
jullie..in...beweging komen...
langzaam.
We gaan.
Het is intelligent.
Slim genoeg om te begrijpen dat
ik het een hoop pijn kan bezorgen,
misschien zelfs doden,
en slim genoeg om te weten,
dat ik ervoor kies...het niet te doen.
We gaan.
Ach ja.
En?
Ik weet het niet, ik zie niets, ik...
...aan het doen?
Wat verdomme?
Dat is dat, dan.
Wat is wat?
Ik heb zojuist een grondige diagnostiek
afgerond van een van de stase capsules.
Erg informatief.
Hoeveel van die dingen heb je neergeschoten?
Ongeveer niet een, maar ik kon ze
kwijtraken, en er omheen trekken.
Ik heb het gevoel dat ik
wel een week kan slapen.
Gefeliciteerd, ik hoorde
dat je een vrij man was.
Kennelijk heeft iemand een goed
woordje voor me gedaan, bij Kolonel Young.
Hoe graag ik ook de eer had willen
hebben, maar ik heb echt geen tijd gehad.
Ik weet het, het was ehm...Sergeant Greer.
Ik zou hem graag bedanken, maar ehm...
ik heb het gevoel dat hij zal zeggen,
dat hij niet weet, waar ik het over heb.
Ja, waarschijnlijk.
Luister, ik wilde langskomen en zeggen
dat het me spijt van jouw mensen...
En alhoewel je misschien het
gevoel hebt, alleen te zijn...
Dat ben je niet.
Ik weet het.
Kom binnen.
Je hebt gezegd, dat je,
je expertise wilde aanwenden
voor het diner van
vanavond, Becker is klaar.
Ben je, eh...oké?
Het is goed.
Goed.
Dat completeert deze ronde van diagnostiek,
nu kunnen we aan het leuke gedeelte beginnen.
Het leuke gedeelte?
Ja, het wordt tijd om die stase
kamers eens te gaan uittesten.
Wow, eh, wow, niet zo snel.
Laten we eerst de gegevens over die sectie
eens doornemen, voordat we beginnen met...
daar naar binnen te gaan en
op knoppen te gaan drukken.
Ja, natuurlijk, je hebt gelijk,
voorzichtig te werk gaan.
Vertaling en ondertiteling:
"TheThom".
Exclusief gedownload van Bierdopje.com