Tip:
Highlight text to annotate it
X
Dit is Benoît Tréluyer, de laatste winnaar van de 24 uur van le Mans
Hallo, ik ben Benoît Treluyer, piloot van Audi, winnaar van de laatste twee edities van de 24 uur van Le Mans, welkom.
Mijn eerste overwinning is mijn mooiste herinnering als piloot, dat is zeker…
Maar ik heb nog meer goede herinneringen aan mijn carrière. Aan de Japanse formuletitel die ik daar behaalde, maar Le Mans is verreweg de mooiste herinnering.
Een van de speciale kanten van Le Mans blijft het niveauverschil van de auto's en van de bestuurders.
Bestuurders van eenzelfde auto helpen elkaar altijd, onderlinge concurrentie dient vermeden te worden
Het feit dat we in dezelfde auto zitten, met het gevoel een duidelijke doelstelling te hebben en samen te werken aan deze overwinning, zorgt voor een gevoel van vriendschap
We beoefenen de sport samen, we brengen een groot gedeelte van het jaar samen, dan is het dus belangrijk dat we met elkaar overweg kunnen.
En dat is wat ervoor gezorgd heeft dat we redelijk snel tot de beste coureurs bij Audi behoorden
Bij Audi is de technologie altijd voor het racen ontwikkeld en vervolgens werden deze technieken op de auto van de gewone burger ingebouwd.
De druk tijdens de race, iedereen gaat hier anders mee om…
Ik ben met wedstrijden begonnen toen ik 6 jaar was, en ik ben nooit gestopt…
Dus ik heb eerlijk gezegd wel geleerd hoe met druk om te gaan, druk is er altijd, behalve wanneer we het kanaliseren en we het op het juiste moment vrijmaken,
Ik weet dat Le Mans, voor mij, dé race blijft, het is een wedstrijd van 24 uur, moeilijk te hanteren, je moet er klaar voor zijn…
Ik weet dat het team heel hard werkt om de auto licht te maken en wij moeten er dus ook voor zorgen dat we niet te zwaar zijn
Dus ben ik buiten aan het hardlopen, beoefen ik extreme sporten, train ik op de mountainbike…
Want lichamelijke conditie, een heldere geest is belangrijk, lenigheid, coördinatie… maar de circuits moeten ook verkend worden;
en ik train dus op simulatoren om de circuits te leren kennen en om zichtbare herkenningstekens op te doen…
we zijn in staat om de grip tussen het zachte rubber van bijvoorbeeld de banden, of harder rubber over te brengen of de afstellingen te veranderen op een auto, we kunnen dit allemaal vandaag de dag.
Op een dag kwam ik bij een vriend die zei: "morgen ga ik motor rijden, ga met me mee als je wilt…"
en we zijn dus vertrokken om de Mont Ventoux af te dalen.
We hebben de hele Provence doorkruist zonder meer dan 3 km op de weg te rijden, en het was werkelijk fantastisch.
Toen ik dit alles had ontdekt, wilde ik hier gaan wonen.
Een omscholing, ja, daar zit ik al een tijdje aan te denken.
In ieder geval… ik denk aan het restaureren van oude auto's, of aan een centrum voor coureurs of voor extreme sporten, of in de tuin werken, waarom niet? Wanneer ik ouder word, vind ik dat misschien nog wel leuker.
Het zal wel één van deze drie dingen worden…