Tip:
Highlight text to annotate it
X
Deze aflevering van de Brain Scoop is mogelijk gemaakt door een obsceen vrijgevige donatie van Heather Hsu.
Het Chicago Field Museum is één van de grootste en meest gerespecteerde...
natuurhistorische musea ter wereld.
Kom mee een kijkje nemen achter de schermen!
Dun dun dun!
Onze levens spelen zich af in dit gebouw. - Ja.
Het is een passie. Jij weet dit. - Absoluut.
Oh, absoluut. - Geen 9 tot 5 mentaliteit.
Ja. Nee. Helemaal niet. Het is - Je werkt en leeft en ademt natuurhistorie
op dit soort plekken. - Exact.
Dus wat ik dacht dat we kunnen doen is het preparatieproces doornemen
en, um, het pad volgen van een specimen,
van schoonmaken tot catalogisering and dan de collectie in gaan
en je echt versteld doen staan. - Dat- Dat lijkt me geweldig.
Ik bedoel, want we hebben het op de Brain Scoop over een aantal van deze dingen gehad...
maar het is op een zoveel kleinere schaal, ik bedoel ik doe alles in één of twee kamers.
Weet je, we krijgen het ding en het gaat de vriezer in en ik prepareer het in dezelfde kamer,
en de kevers en, en dan catalogiseer ik het.
En het gebeurt allemaal op één plek.
Maar dit is letterlijk voetbalvelden aan collectieruimte.
De spekkeverkolonie.
Ik heb legendarische dingen gehoord over jullie spekkeverkolonie.
Het ruikt gewel- Het ruikt zoals ons lab
aan de cocaïne. Het ruikt gewoon zo - Hemeltje.
En het is seizoensgebonden, het verandert. - Kijk naar de-
Oeh. Oeh!
Is dat een eekhoorn? - Dat is een eekhoorn?
Oh, enig. - En dat is, dat is een gorillahand.
Ik wilde zeggen, het lijkt alsof je daar een mens in hebt liggen.
Je kan de verschillende, verschillende groottes larven zien. - Wow.
Ja.
En dat maakt het echt goed, zo dat ze zeg maar in de kleine gaatjes passen.
Uh-huh. - En de grote ruimtes.
En de grote zwarte jongens zijn de volwassenen. - Ze zijn zo vies.
Ik hou van deze plek. Ik hou van deze jongens.
Net als wij.
Ik bedoel, ja, ze doen zo veel we- We maken altijd de grap dat ze een...
een vakbond gaan oprichten ofzo.
Dit is gratis arbeid. Geen vakbonden, geen koffiepauzes, geen salarisverhogingen.
We willen er niet iets al te vers in stoppen,
want als dat zo is, als er veel vocht in zit,
dan geeft dat risico op schimmelvorming in de kolonie
wat slecht nieuws is voor de larven. - Ja.
Ja.
Dus we leggen het tenminste twee of drie dagen op het droogrek...
zo dat- - Echt?
Uh, het droogt wel een beetje, maar zoals Anna zegt,
als het vriesbrand heeft, of, um, te droog is
dan moeten we het iets aanpassen.
Dat is fascinerend. - Dit is een eekhoorn die hoe lang buiten heeft gelegen?
Twee dagen. - Twee dagen.
En hij is in principe klaar om er in te gaan als... - Ja.
alleen als Anna ziet dat, uh, de kolonie honger heeft.
En soms hebben we een kleine spinnenplaag.
Oh, ieuw! - Dit zijn de dikste, luiste spinnen, want...
kan je voorstellen dat je een spin bent en je zit hier in de hoek...
en als het lunchtijd is, gooi je gewoon een draadje naar beneden...
Ja. - En vangt gewoon een larve.
Oh.
Onvoorstelbaar. - Kom op, pak het vast.
Laat het aan Michael zien.
Michael. - Michael, moet je kijken.
Michael, moet je kijken. Wow!
Zijn dit kleine schedes van keratine?
Gewoon zoals kleine hoorntjes, zoals normale hoornontwikkeling bij gehoefde dieren?
Ik denk het.
Dat is verbazingwekkend.
Maar kijk naar de kleine bultjes daar rondom de oogkas. - Wow, dat is gewoon geweldig.
Wij hebben geen kameleons in onze collectie. - Neem die niet mee.
Zoals Anna je kan laten zien, ze maakt die deur open, deze vrieskist dan.
Wauw.
Het is zo georganiseerd, wij hebben gewoon dingen in plastic zakjes die we in de deur stouwen.
Maar ik gok dat- ze leveren gewoon zulk fantastisch werk.
Onze kevers kunnen, uh, zeker wat leren van jullie kevers.
De gewervelden archiefkamer.
Ik weet niet eens.
Ik heb in mijn leven nog nooit zoiets gezien.
Oh mijn god.
Je gaat het gewoon, gewoon daar uit halen.
Dat is het lelijkste ding dat ik ooit gezien heb.
O, kom op Emily.
Ik, ugh.
O, kom op. - Ik bedoel, in zeg maar een mooie manier.
Hij is prachtig - Dank u. Dank u.
Dit is een hamerkopvleerhond. Dit is het mannetje.
Ja. - En hamerkopvleehonden hebben een bolvormige neus
en vlezige lippen.
En een strottenhoofd, dat zo groot is dat het daadwerkelijk het hart verdringt...
naar de kant van de borstholte - Wat?!
En het heeft de vorm van een tuba. - Jij bent-
En het- - Je kletst!
Niet waar! - Jij!
En uh, deze dieren hebben een baltsplaats.
Uh.
De definitie van een baltsplaats is als individuen van één geslacht als een groep samenkomen
om zich te tonen aan het andere geslacht. Zoals waaierhoenders.
Oké. - Oké?
Dus wat deze vleerhonden doen in Oost en Centraal Afrika is...
de mannetjes hangen ondersteboven in één boom, met z'n honderden,
fladderen stevig met hun vleugels en toeteren. - Wat?
Oh, want niks windt me op zoals een groep van, zeg maar, toeterende mannen...
die allemaal naar vrouwen dingen. - Het is net als...
het is net als het café op vrijdagavond. - Wat?
Ja.
En ze toeteren dus, en de, en de neus...
versterkt het getoeter en het geluid draagt kilometers ver en, uh, je kan-
Ik kan niet- - De vrouwtjes horen het en zeggen:
''Hé, de kerels zijn weer in de buurt.''
En dan komen ze een partner uitzoeken.
Oh god.
Als je googelt op ''hammerhead bat'' is er een NPR programma
waar er een kerel was die- je kan ze horen, uh, toeteren.
Het klinkt als een kruising tussen een claxon en, uh,
en iemand die met een pijp op een stalen radiator slaat.
Nyaw-nyaw-nyaw.
En ze beginnen erg langzaam.
Net alsof vrijdagavond, 5 uur. - Ja.
Nyaw-nyaw-nyaw
Maar dan, als de vrouwtjes beginnen rond te vliegen, worden ze helemaal opgewonden:
Nyaw-nyaw-nyaw-nyaw-nyaw-nyaw. - Mijn hemel.
Ik- Ik heb van mijn levensdagen nog nooit zoiets gezien.
Dat is- - Dus dit is 70% ethanol.
Dit is drinkbare ethanol.
Oké.
We krijgen onze ethanol van- We moeten een federale vergunning hebben om onze ethanol te krijgen...
want we willen geen gedenatureerde alcohol, want ze gebruiken benzeen...
en andere chemicaliën. - Ja.
En we willen niet- Onze- Onze taak hier is om te verzekeren dat dit specimen...
er over 500 jaar nog net zo uitziet.
Zo dat als jij en ik tot stof zijn vergaan, er nog steeds mensen hypotheses testen...
met deze specimens.
Dus alles wat we doen is erop gericht deze collectie voor eeuwig intact te houden.
Het Chicago avontuur gaat door...
Er zitten nog hersens aan.