Tip:
Highlight text to annotate it
X
Lizzie: Ik ben alleen vandaag.
Charlotte heeft een afspraak met een mogelijke klant.
Ja, ze moet op zondag werken. Alweer.
En ze dacht dat het raar zou zijn als ik in de hoek tegen een camera zat te praten.
Maar om meer tijd door te brengen met mijn beste vriendin sinds de baarmoeder,
wacht ik hier op haar tot ze terug is.
Wat hopelijk niet te lang duurt, aangezien Ricky net terug is van een bezoek aan zijn verloofde in Canada.
Ik weet niet wat ik daar van moet vinden.
Maar zijn terugkeer zorgt wel voor een evenement dat mijn leven voor eeuwig kan veranderen.
Mijn naam is Lizzie Bennet, en morgen dineer ik bij de adel.
Oké, ik eet niet echt bij iemand van adel,
maar we gaan eten bij Ricky Collins' investeerder, waar hij maar niet over ophoudt.
Catherine de Bourgh.
Dat klinkt best adellijk.
Het heeft iets te maken met de 'de' voor de achternaam.
Lizzie de Bennet?
Hoe dan ook, ik moet toegeven dat ik best nerveus ben.
Als je *** hoe Ricky over Catherine praat, zou je denken dat ze de belangrijkste persoon in het universum is.
En ze klinkt inderdaad behoorlijk indrukwekkend.
Dit kan een mogelijkheid zijn om met iemand te praten die veel bereikt heeft.
Je weet wel, behalve -
Meneer Collins: Hallo!
Lizzie: Waar kom jij vandaan?
Meneer Collins: Winnipeg, Manitoba.
Lizzie: Dat is niet wat ik bedoelde.
Meneer Collins: De reden dat ik niet bij Collins & Collins ben geweest, is dat ik bezet was.
Daaruit zou je kunnen concluderen dat ik binnenkort ga trouwen, maar
het is een woordgrap, want ik bezocht mijn lieflijke verloofde in Winnipeg, Manitoba.
Lizzie: Nou,
dat is, uh...
Meneer Collins: Manitoba is in mijn ervaring een exquise Canadese provincie,
zo exquise dat ik volgende keer langer dan een paar dagen zal blijven.
Lizzie: Ook om meer tijd door te brengen met je verloofde, neem ik aan?
Meneer Collins: Oh! Ja.
Ook met haar.
Dus wat vind je van ons kantoor?
Lizzie: Oh! Uh, het is heel mooi.
Um, heel kantoor-achtig.
Meneer Collins: Dit is duidelijk niet de mooiste sectie van ons gebouw.
We hebben meerdere vleugels.
Heb je mijn kantoor gezien?
Het uitzicht op de parkeerplaats is adembenemend.
Wil je een rondleiding? Je vindt het vast heel indrukwekkend.
Lizzie: Oh! Oh, eigenlijk...
Eigenlijk heeft Charlotte me vorige week al een indrukwekkende rondleiding gegeven.
Meneer Collins: Dus je hebt gezien hoe genereus juffrouw De Bourgh is geweest in het inrichten van dit toevluchtsoord.
En over juffrouw De Bourgh gesproken -
Lizzie: Je gaat me niet weer een baan aanbieden, hè?
Meneer Collins: Oh nee, natuurlijk niet.
Hoewel men zou kunnen concluderen dat je vol ontzag bent
over de geweldige kans die je eerder hebt laten schieten,
is dit wat informatie voor morgenavond.
Lizzie: Het is een lijst.
Meneer Collins: Ik wilde niet dat je slecht voorbereid zou zijn of het diner met juffrouw De Bourgh.
Je wilt vast een zo gunstig mogelijke indruk maken,
en ik zie het als mijn plicht je mijn ervaringen aan te bieden,
zodat je onervaren zelf er gebruik van kan maken.
Lizzie: Uh... Dankjewel, denk ik?
Meneer Collins: Het genoegen is aan mijn kant.
Oh, en maak je maar geen zorgen over de juiste kleding voor morgen,
niemand kan wedijveren met de statige uitrusting van juffrouw De Bourgh.
Dus kies simpelweg de minst aanstotelijke outfit die je mee hebt genomen,
dat is vast meer dan genoeg.
Vaarwel, juffrouw Bennet,
Kijkers.
Lizzie: Eet ieder type eten op je bord apart op, één onderdeel tegelijk.
Als je een mes moet gebruiken, doe dat dan met je linkerhand.
Gebruik nooit het woord 'catalogus'.
Probeer geen accessoires met hemelsblauwe tinten te dragen.
Leer alle liedjes van juffrouw De Bourgh's favoriete musical uit je hoofd, als je tijd hebt.
Zie de laatste pagina voor een lijst.
Wow. Oké.
Eén ding is zeker: dit diner zal ik niet snel vergeten.
En geen zorgen, Charlotte,
ik beloof dat ik mijn beste beentje voor zal zetten, tegen Ricky en juffrouw De Bourgh.
Ik weet dat je hier wil slagen, en dat wil ik ook voor je.
Ik probeer het, beloofd.
Zie je?
Steek je duim niet naar buiten wanneer je andere vingers om je handpalm gekromd blijven...