Tip:
Highlight text to annotate it
X
Centrale filmstudio voor kinder- en jeugdfilms "M. Gorkij."
BIJ ZONSONDERGANG IS HET HIER ALTIJD STIL
In twee delen
Scenario: Boris WASILJEV, Stanislav ROSTOTSKIJ
Regie en enscenering Stanislav ROSTOTSKIJ
Camera en enscenering Vjatsjeslav SJOEMSKIJ
Artistieke vormgeving Sergej SEREBRJENNIKOV
Muziek: Kirill MOLSTJANOV
Ondertiteling ruscico
In de hoofdrollen:
Andrej MARTYNOV
Irina DOLGANOVA
Jelene DRAPEKO
Jekaterina MARKOVA
Olga OSTRO-OEMOVA
Irina SJEVTSJOEK
In de overige rollen: L. ZAJTSEVA, A. MESJTSJERJAKOVA
N. JEMELJANOVA, A. TSJERNOV
Eerste deel
IN HET TWEEDE ECHELON
Wat voor hulppelotoncommandant is hij nou, als hij z'n laarzen niet kan vinden.
Hier is-ie, de laars, hij is gevonden! Ik had hem onder 't bed gegooid!
Dat blijkt maar weer!
Als de soldaten van het front komen, willen ze allemaal verschrikkelijk graag leven.
Maar ik sta geen schendingen van het reglement toe.
Goede gezondheid, kameraad majoor!
Vijf etmalen arrest!
Je kunt niets met haar beginnen zonder hoofddoek.
Goed dan, doe jij me het rapport, dan geef ik jou een berisping en nieuwe soldaten.
En daarna alles weer van voren af aan, is 't niet zo?
Stuurt u alstublieft soldaten die niet drinken, en wat 't vrouwelijk geslacht betreft...
Jevnoechov soms?
Het commando zal 't wel beter weten.
Je kunt geen orde op zaken stellen op de positie. Wijven!
De burgerbevolking staat niet onder mijn be- vel, maarjuist daar komt al 't geduvel van!
Kameraad majoor, gaat u 't huis maar binnen. De samovar is nog niet afgekoeld.
Nee, bedankt, ik moet gaan.
Goed dan, Waskov.
Luister 'ns, hulppelotonscommandant, donder maar op en ga bij de staf werken.
Tot uw orders.
En jou, Waskov, zal ik zuIke kerels sturen,
die voor samogon en rokken nog harder op de loop gaan, dan jij.
- Zullen we anders nog even blijven? - Rijden maar!
Kom terug met een overwinning!
Rustig maar...
- 't Zijn goede kerels. - Het is ook onze schuld.
Ons respect voor de commandant!
Denk niet slecht over me!
Het commando pakt 't niet netjes aan, nee, niet netjes.
Al drie dagen staat het object zonder dekking.
Ja, de majoor is wat hard van stapel gelopen. Heeft zich een taak opgelegd.
Ze kunnen geen twee passende secties vinden.
Wat is het stil geworden.
En dat allemaal doorjullie.
Alle vrouwen verwijderen uit de zone vlakbij het front.
Naar het werkkamp!
Hoe kan dat zomaar? We doen de was voor iedereen en dan nog...
We zijn er! Spring er maar uit!
Welkom, kameraden soldaten!
De luchtdoelartillersites zijn aangekomen.
Is er een commandant met jullie meegekomen?
'T Lijkt er niet op, Fedot Jevgrafovitsj.
God zij dank. Niks is erger dan de macht te moeten delen.
Jongens, de luchtdoelartilleristes zijn aangekomen!
Laten we snel gaan kijken!
Stop!
- Zijn jullie aangekomen? - Dat is juist!
Geef acht!
Kameraad adjudant-onderofficier,
sectie 1 en 2 van het derde peloton van het vijfde escadron van het luchtafweerbataljon
zijn aangekomen ter beveiliging van het object en wachten op uw orders!
Hulppelotoncommandant Kirjanova rapporteert!
Zo... Ze hebben dus soldaten gevonden die niet drinken.
- Neem maar in ontvangst! - Snel alles uitladen!
- Wat vlugger, meiden! - Breng naar binnen!
Geef iets wat minder zwaar is.
De keuken naar de oever.
Daar til je je geen breuk aan.
Houden de benen het niet vol?
Sneller, meisjes, pak de boel uit.
De luchtdoelartelleristen woonden overigens in de boerenhuizen.
Dat waren luchtdoelartelleristen, maar wij zijn luchtdoelartelleristes.
- Hoe heet je eigenlijk? - Brietsjkina Lizavjeta.
- Waar kom je vandaan? - Uit Wologda.
Werkte je op 'n kolchoz?
Ja. Maar ik hielp meer m'n vader.
Jij bent wel pienter.
Laten we de tafel neerzetten.
Goed. Zonder mijn toestemming geen stap buiten onze positie zetten.
- Mogen we zelfs geen bessen plukken? - Er zijn nog geen bessen.
Maar mogen we wel zuring plukken?
We kunnen niet goed zonder warm eten, dan worden we te mager.
Niet verder dan het riviertje. In de uiterwaard stikt 't ervan.
Ljoeda, Vera, Katjenjka, gaan jullie op wacht staan.
Hoe moet ik dit begrijpen?
Wat, kameraad adjudant-onderofficier?
- Katja zet de posten uit. - Wij danken u voor uw vertrouwen.
Het uitzetten van wachten dient strikt volgens het reglement te gebeuren.
Maar dit is compleet bespottelijk.
En het reglement! 'T Reglement voor 'n soldaat! Dat is toch...
Kameraad onderofficier, we hebben persoon- lijke toestemming van de commandant.
Voor de geheimhouding.
Gaan jullie nou, wij moeten opruimen.
En kijk wat u kunt doen voor een bepaalde ruimte.
Wat voor ruimte nou nog?
Er zijn hier in de buurt geen struiken te zien.
Word je oud, Fedot Jevgrafovitsj?
Kijk uit, dat je je niet in de maat vergist.
Doe niet te veel moeite.
Jij bent nu tenslotte als enige bij ons over- gebleven, als een soort stamoudste.
Je zult de huizen langslopen als een herder.
Zeg, Polina, wat denk je wel niet?! Ben je een soldate of een damet je?
- Nou, doe dan ook zo. - Ach, Jevgrafovitsj...
Zoals iedereen weet, moet 'n vrouw aangespoord worden.
Dus we zijn je dankbaar...
...wij, de vrouwen.
Marja, heb jij zelfgestookte drank?
Zullen we thee gaan drinken, Rita?
Tijd om te slapen, meisjes. Lichten uit!
U moet kloppen wanneer u binnenkomt. Het is geen schuur hier, maar een kazerne.
- Wat is dit? - Herkent u dat echt niet?
- Dit verraadt ons. Onmiddellijk weghalen! - We hebben daar anders toestemming voor.
- Wat voor toestemming? - Dienovereenkomstig.
Militairen van vrouwelijke kunne
is toegestaan ondergoed te drogen op alle fronten voor camouflagedoeleinden.
Dat zal ik nagaan. Als zo'n order er niet is, haal ik alles van de lijn en verbrand het.
Wie zal u toestemming geven staatseigendom te verbranden?
Eigendom!
Kijk 'ns, wat een gevoelige oude baas.
KIetsen jullie maar!
Gevechtsalarm! Iedereen op de posten!
Snel!
Je wapen niet vergeten!
Britskina! Vijfentwintig jaar kamp!
Sneller, meiden, sneller!
- Eerste eenheid naar rechts! - Tweede eenheid naar links!
Bevolking de schuilloopgraaf in!
Op het vliegtuig richten!
Boven de twaalfde!
Eerste mitrailleur geladen!
Linkermitrailleur geladen!
- Snelheid 140! - Tot uw orders, snelheid 140!
- 18! - Tot uw orders, 18!
Korte salvo's!
- Doel gefixeerd! - Vuur!
Snelheid 150!
Twaalf!
Tien!
Acht!
Messerschmitts, rechts! Hoofdmitrailleur richten!
Snelheid 80! Lange salvo's!
Vuur!
- Afstand 16! - Tot uw orders, afstand 16!
Lidoecha!
Vuur!
Wat schieten ze meteen op twee tegelijk? Ze hadden op ééntje moeten richten!
Deel jij bevelen uit? De meiden vechten, en jij zit als een kakkerlak in de loopgraaf, held!
Ga daar maar heen, ga maar naar ze toe! Wat moetjij doen tussen de vrouwen?
In de oorlog heeft iedereen zijn plaats.
Hoe is het met Lizavjeta?
- Een vleeswond. - Die heelt wel weer.
De Messerschimtts gaan weg!
Op het raamwerk! Op de derde!
Snelheid 140!
Precieze coördinaten geven!
Met korte salvo's!
Schieten, Rita!
Schieten!
- Doel gefixeerd. - Vuur.
Raak! Hun verdiende loon!
- Hun verdiende loon, meiden! - Sla erop!
Nou is mijn werk begonnen.
- Waar gaan jullie heen? - We nemen hem levend gevangen.
Kom terug!
Prima werk, Osianina!
- Zijn parachute is niet opengegaan. - Is hij misschien gewond?
Niet erg, in het meer zal hij 't niet makkelijk hebben.
Verspil geen patronen, je raakt hem toch niet.
De tweede hangt nog rond.
Kijk, Waskov gaat hem met zijn boot redden.
Hij zal hem zo pakken.
Zou hij in het water of in het bos terechtkomen?
Halt!
Raak!
De tweede is ook uitgeschakeld.
- Meiden, haal brancards. - Misschien dragen we hem zelf?
Op brancards is beter.
Ze heeft hem handig neergehaald.
Voorzichtig!
Alles is zoals het hoort.
Nee, niet zoals het hoort! Jullie hadden ze levend moet oppakken!
Duvel op!
Weet je 't zelf, of moet je de weg gewezen worden?
Geef acht!
- Kameraad majoor! - Rust!
Ik zie het. Wiens werk is dit?
Korporaal 1ste klas Osianina, persoonlijk.
Niet persoonlijk, maar met de sectie.
Prima, we zullen je voordragen voor een onderscheiding.
Ik hoef geen onderscheidingen.
- Zijn de piloten gevangengenomen? - Ze zijn in het meer terechtgekomen.
Bij één ging de parachute niet open.
De ander kwam onze kant op, maar zij richtte op hem...
- Jammer. - Dat zeg ik nou ook.
Waarom wilden ze nou jullie posittie verkennen?
We hebben twee gewonden.
Die nemen we mee. Maak maar kennis met de versterking die ik heb meegebracht.
Hebt u even, Margarita?
Een welkom voor de recruten.
- Voor lang? - Hangt ervan af hoe 't zal gaan.
Dat zijn anders wel hippe laarzen.
Eén stafcommandant, die getrouwd is, overigens,
is er een eh... vriendin op na gaan houden, of zoiets.
Wat heb ik daar mee te maken?
Weest u nou niet ge: Ï: Rriteerd, luistert u nou.
Een lid van de Militaire raad kwam dat te weten.
Die kolonel werd onder handen genomen, en mij droegen ze op voor die vriendin
een passende bezigheid te zoeken.
Ik begrijp het.
- Mag ik gaan? - Gaat u maar.
Meiden, Rita komt eraan!
Sectiecommandant Osianina.
Soldate Komelkova.
Soldate Goerwitsj.
Waarom heb je een onderscheiding geweigerd?
Ik houd mijn eigen score bij.
Op die manier! Wat zijn we toch zelfstandig.
Ik kan sommigen niet begrijpen.
- Mij? - Was jij dat maar.
Is er al verslag gedaan? Nou, ga maar opvoeden!
Ga je nu opvoeden of nadat we gevochten hebben?
- Ik had een man, Zjenja. - Heeft iemand hem afgepikt?
Je moet daar bij mij niet over gaan klagen, ik zal geen medelijden met je hebben.
Niemand heeft hem afgepikt, hij is gesneuveld op 24 juni.
Toen hij daar dus in de sneeuw dood lag te gaan,
is zijn vrouw een avontuur met de legerveearts begonnen.
Later eiste hij via de rechter hetjongetje voor zich op.
En stuurde het naar zijn moeder.
Hierbij deel ik mee dat 't voor het onder mijn bevel staande garnizoen morgen baddag is.
Zeep krijgen jullie van mij.
Daarom heb ik hierheen overplaasting aan- gevraagd. Dichterbij hem en zijn moeder.
Nu ben ik niet alleen.
Morgen ga ik weer.
Jij hebt geluk.
Ik heb niemand.
M'n broertje, m'n zusje, m'n moeder, ze zijn allemaal neergemaaid.
- Tijdens een beschieting? - Nee, bij een executie.
Ze pakten de gezinnen op van kaderofficieren en zetten die tegen de muur.
Mij heeft een Estse in een huis verstopt dat er tegenover lag.
Ik heb alles gezien.
Zjenja, en hoe zit 't nou met die kolonel?
Hoe kon je dat nou doen, Zjenja?
Blijkbaar kon ik 't...
Majoor Loezjien is aangekomen en wacht op uw orders.
Welkom.
Maakt u kennis, dit is mijn dochter Jevgenija.
Ik kon 't.
Geef maar voor twee, voor mij en Tatjana.
- Wie zal mijn rug afschrobben? - De commandant.
De commandant is tenslotte toch ook 'n man?
We zouden hem moeten verloten.
Schei uit, loopt wat rond in het dorp, die bemoste boomstronk.
20 woorden, en dan komen die nog uit het reglement.
Dat moet je niet zeggen, zijn hospita is erg tevreden over hem.
Dat is niet waar!
Ze is verliefd! Ze is smoorverliefd!
Meiden, onze Britsjkina is smoorverliefd op onze schat van een commandant!
Ze gaan een bruiloft vieren!
Schaam je je niet?!
Jij zou niet alles, watje van de vrouwen te weten komt, aan ons doorvertellen?
Ja ***, de weduwe van een held!
Hou je kop! Je zou zelf...
Ik ben overigens kameraad sergant 1ste klas,
ben erg nerveus en heb niets te verliezen.
Wat zei je?
Jullie moeten een ruzie maken, meiden.
Laat me gedichten voorjullie opzeggen. Willen jullie dat?
Nou, wat is er nou, domme gans?
Ik weet 't niet, Rita, ik weet niets...
Op de grenspost woonden we helemaal alleen.
Mijn vader was boswachter.
Mijn moeder zei altijd:
"Geloof me, kindje, geloof me,
misschien komt het morgen wel, het geluk,
het geluk zal zeker op je weg komen."
Gaat u weg?
Morgen.
- Wie is daar? - Ik.
Wat saai?
Het is saai.
Zelfs als het saai is moet je geen onzin uithalen.
En in het voorjaar stuurde hij me een kaartje.
Je moet studeren, Liza.
Kom in ausgustus naar de stad. Ik plaats je op de MTS met 'n plaats in 'n studentenflat.
Dat was overigens in '41.
Geloof me, Liza, echt, geloof me.
Misschien is het geluk inderdaad ergens vlakbij.
En komt het morgen op m'n weg.
Alleen is er geen weg terug naar 't geluk.
Sonja, zeg nog 'ns wat op.
Ik hield van u: De liefde is misschien
In mijn ziel niet helemaal uitgedoofd;
Maar laat ze u niet meer beroeren,
Ik wil u nergens mee bedroeven.
Ik hield van u stilzwijgend, zonder hoop,
Dan door schuchterheid, dan doorjaloezie verteerd,
Ik hield van u zo oprecht, zo teder,
Dat God u geve door een ander zo te worden bemind.
Nou, wat is er nou?
Wat is er met je?
Osianina heeft 't maar goed.
Ze heeft kans gezien om én getrouwd te zijn, én een kind te krijgen.
En ik loop vanaf m'n achttiende hierin. Ik zou ook wel...
Zo moet je niet praten.
Alles komt nog wel.
Zjenja, hij heeft 'n gezin.
Maar ik houd van hem, papa.
Stop!
- Kameraad majoor! - Wat wil je?
Hier!
Zjenja? Waar ben je vandaan gekomen, Zjenja?
Wat doet u?!
Stop!
Moordenaars!
Wat is er met je, Zjenja?
Ik houd ook mijn eigen score bij.
- Voor wie is 't? - Voor Komelkova.
- Voor wie is 't? - Tsjetwjertak.
- Neem maar. - Hoeft niet.
Neem maar.
- Voor wie is 't? - Voor JoIkina.
Dank u.
Meiden, vermoord me niet, ik...
Ik heb gisteren alles gehoord, toevallig.
Ik zal niemand iets zeggen, tot m'n dood aan toe.
Hier is suiker, concentraat. Ik heb nog over.
Ga maar naar het badhuis.
Neem maar, Rita.
Afdeling, halt!
Op de plaats rust! Uiteen gaan!
- Gaat u vissen, kameraad onderofficier? - Nee, zwemmen.
Het water is koud, als u maar niet bevriest.
In het badhuis is het lekkerder.
Misschien wordt u wel gegrepen door een kreeft?
Ga met ons mee, dan schrobben we uw ruggetje af!
- Liza, doe nou niet. - Wacht even!
Jullie kunnen allemaal de pot op!
Dag, meiden!
Oh, Zjenjka, je bent een waternimf!
Je hebt een doorzichtige huid.
Je kunt wel een beeld van je maken!
Je bent knap...
Zo'n figuur in een uniform...
Ik zal jullie zo even extra stoom geven!
Kleine kinderen! Nergens aanzitten!
Oh, lekker!
In het soldatenleven is het badhuis het prettigste van alles.
Als we oud zijn en we voor onze kleinkinderen zullen zorgen,
zullen we terugdenken aan dit badhuis.
Eerst moeten we nog kinderen krijgen.
Oh, meiden, moet je 'ns kijken!
Mooi ondergoed - daar heb ik 'n zwakke plek voor.
Als je die zwakke plek aantrekt, krijg je extra corvee van mij.
Ik heb daar al zoveel extra corvees voor gekregen!
- En heb je 't toch gedragen? - En waarom zou 't aantrekken?
Oh, meiden, wat zie ik toch verschrikkelijk uit...
Welnee, GaIka, hou toch op.
Kom 'ns hier.
Wat ben je mooi slank.
We zullen zo'n stuk van je maken!
- Laten we een bal houden! - Ja!
- Wat valt er dan te vieren? - Niets, we doen 't ondanks alles.
Hier is ons dorp. Het is het Legontovo-meer.
De spoorweg naar Moermansk. Het Wittezeekanaal.
En daaromheen pijlen en kringen. Waarom is dat?
Alle wegen zijn aangegeven.
En ze weten alles!
Alles, maar niet helemaal. De weg om het meer heen kennen ze.
En het moeras staat aangegeven. En ook dat het onbegaanbaar is.
De meiden hebben Polina om haar grammo- foon gevraagd, die gaan feesten.
Hou er 'n oogje op, dat ze zich niet gaan bezatten nadat ze uit het badhuis komen.
Ik zal ze wel leren.
Nou, ga maar.
Oh, Zjenjka, jij kunt toveren!
Jammer, dat er niemand is om mee te dansen.
Nou ja, we moeten 't er maar op wagen.
Kindertehuis "N.K. Kroepskaja".
Hij zei me:
Wees de mijne
En ik zal gaan leven,
brandend van hartstocht.
De bekoring van je glimlach,
De gelukzaligheid in je blik,
Beloven me
De vreugden van het paradijs.
Zo sprak hij Tegen mijn arme hart,
Zo sprak hij Tegen mijn arme hart.
Maar hij hield niet van me,
Nee, hij hield niet van me,
Hee, hij hield niet van mij.
Misja!
Misja!
We gaan weg vandaag.
Dat is voorjullie.
Bedankt.
U houdt van mij, dat weet ik.
De Duitsers hebben Minsk ingenomen.
Ik kan het niet.
Tot uw orders.
Daar zullen we een danspartner hebben! Hou je maar vast!
- Commandant. - Waskov komt eraan.
Lieve help, wat zijn ze geschrokken! Geef acht!
Kameraad garnizoenscommandant!
De onder mijn bevel staande eenheid recreëert.
Vier staan er op wacht. Er zijn geen zieken.
We danken u dat we een bad hebben kunnen nemen.
Rapporteert sergeant 1ste klas Koerjanova.
Dansen jullie maar, ik wil ook even kijken.
- Kun je op tijd terug zijn? - Ik ben *** van niet.
- Een Russisch lied, graag. - Ik zal 't zo vragen.
Waarvan houdt u het meest?
'T Is tijd om te gaan slapen, morgen moeten we om zes uur op.
Wacht even, Rita.
Laat Zjenja nog iets zingen. Kameraad onderofficier zal ook luisteren.
De koek is op, meiden, het concert is afgelopen. Reglement.
Ja, ik heb eerlijk gezegd wel zin om te gaan slapen.
Laten we dan maar gaan.
Polina, ga niet weg. Het regent nu dat 't giet, je wordt door en door nat.
Nou, als 't zo is...
En ik heb nog geen zin om te slapen, het is nog licht.
Oké meiden, lichten uit! Allemaal slapen!
Kameraad commandant! Kameraad commandant!
Kameraad commandant!
Wat wil je?
Er zitten Duitsers in het bos.
- Hoe weet je dat? - Ik heb ze zelf gezien. Parachutisten.
Twee, met machinegeweren.
Gevechtsalarm! Haal Kirjanova voor me! En vlug wat!
Tot uw orders!
Gevechtsalarm!
Kirjanova, naar de commandant!
Twee!
Korporaal 1ste klas Osianina.
Ik heb alarm gegeven, nummer drie, ik van het plan het bos uit te kammen.
Geeft u toestemming een zoektocht te organiseren?
Het zijn tenslotte maar twee Duitsers. Ik reken ze zelf in, als het moet.
Zolang hun sporen nog vers zijn.
Tot uw orders, kameraad majoor!
En wat moestjij 's ochtends om vier uur in het bos?
Ik moest gewoon even naar 't toilet.
Daar heb ik voorjullie toch persoonlijk een plee voor neergezet?
Of passen jullie daar niet in?
Er zijn vragen, waarop een vrouw niet verplicht is te antwoorden.
Er zijn hier geen vrouwen!
Er zijn soldaten en er zijn commandenten. Er is een oorlog aan de gang.
En zolang die niet afgelopen is, zijn we allemaal onzijdig.
Uw bedje is anders opengeslagen, kameraad onzijdige onderofficier.
Geef acht!
Op de plaats rust!
Osianina, geef orders wie er moet gaan.
Zjenja!
- GaIka! - Wacht even, Osianina.
We gaan Duitsers vangen, geen vis.
En ze hebben machinegeweren.
- Als ze nou maar kunnen schieten. - Dat kunnen ze wel.
Mag ik gaan?
Ik heb geen bezwaar.
Ja, dan is er dit nog. Is er misschien iemand die Duits kent?
Ik.
Hebt u het reglement soms niet gelezen? Dat moet gerapporteerd worden!
Soldaat Goerwitsj!
En waar zijn jullie veldmutsen?
Wat is in het Duits "Handen omhoog!"?
"Hände hoch!"
Dat klopt.
Nou, goed dan, Goerwitsj. We gaan voor twee dagen.
Ben je alleen, Marja?
Ja.
In het geval dat de vijand ontdekt wordt of als er iets onduidelijks gebeurt -
is er iemand die als een dier of een vogel kan roepen?
Dat vraag ik serieus!
In het bos kun je met je stem geen signaal geven, een Duitser heeft ook oren.
Ik kan 't wel.
- Op welke manier? - Als een ezel.
Nou, het lijkt er wél op.
Hier komen geen ezels voor.
Goed, laten we leren te snateren als eenden.
Zo lokt een woerd een vrouwtje.
Twee keer snateren betekent: Pas op, vijand in zicht.
Drie keer snateren: Allemaal naar mij toe. Alles begrepen, kameraden soldaten?
Opstellen! Vlugger, vlugger, Britsjkina!
Geef acht!
Korporaal 1ste klas Osianina benoem ik
voor de hele tijd van de operatie tot mijn plaatsvervanger.
Vergeet niet wat ik over de eenden heb gezegd.
Links! Ingerukt mars!
Kom gauw terug, meiden!
Zjenjka!
Twee aan twee in de colonne, mars!
GaIka! Laat je niet zien waar 't niet hoeft!
Leven je vader en moeder nog of ben je wees?
Of ik wees ben? Weet u, ik ben waarschijnlijk wees.
Weet je dat soms zélf niet zeker?
Weet dan iemand iets zeker tegenwoordig, kameraad onderofficier?
Daar heb je gelijk in.
Mijn ouders zijn in Minsk. Ik studeerde in Moskou, en toen...
- Heb je enig bericht? - Dat vraagt u nog?!
- Zijn je ouders joods? - Natuurlijk.
Natuurlijk... Als ze in Moskou zouden zijn, zou ik het niet vragen.
Misschien hebben ze kans gezien weg te komen?
Ach, godv...
Wilde u vloeken? Vloekt u maar, ik ben er al aan gewend.
- Heb je je bezeerd? - Nee.
Zeg, soldaat Goerwitsj, snater 'ns drie keer.
- Waarom zou ik? - Om de staat van paraatheid te controleren.
Ben je vergeten, hoe het moet?
Wat is er gebeurd?
Als er iets gebeurd was, zouden jullie nu in de hemel door aartsengelen worden begroet.
Je loopt hier een kalf, met je staart omhoog!
- Zijn jullie moe? - Natuurlijk!
Nou, goed dan. Is jullie onderweg niets opgevallen?
Niks, geloof ik. In de bocht was er een tak afgebroken.
Klopt, heel goed. En jullie?
Niks, alles is in orde.
- De dauw is van de struiken geslagen. - Oh, wat een goede ogen!
Heel goed, soldaat Britsjkina.
En er waren ook nog twee sporen van moffenlaarzen, van parachutisten.
Aan de punten te zien, houden ze zich schuil rond het moeras.
En vandaag zullen ze aardig wat aflopen, wel 'n kilometer of 40.
En laat ze ook maar. Maar wij pakken ze via een korter binnendoorweggetje.
Hoe kan dat nou?
Nee, niet hier! Ik ken een pad.
En nu tien minuten om te roken, en om even bij te komen.
Niet zo hard lachen!
Verspreiden!
Niet te veel afstand van elkaar nemen!
Is 't daar diep?
Hier en daar tot aan... Nou ja, tot aan je weet wel.
Voorjullie tot aan jullie middel. Wees voorzichtig met je wapen.
Mij volgen! Geen stap uit de richting!
Verdomme!
- Komelkova, niet blijven staan! - Ik kom al!
Kom maar, kom maar...
Tsjetwjertak, ga niet naar haar toe! Osianina, je moet er zelf uit zien te komen!
Kom, GaIka.
- Kameraad onderofficier! - Wat is er?
Niet blijven staan! Dan word je naar beneden gezogen!
Ik ben een laars kwijtgeraakt!
- Heb je 'm gevonden? - Nee!
- Waar gaat dat heen? Staan! - Ik wil helpen!
Staan! Is er geen weg terug!
Britsjkina, steek haar de stok toe!
Kom eruit, Komelkova!
Volg me, voorwaarts!
En de laars dan?
Dacht je die nu nog te vinden?
Vooruit, Komelkova, nog 'n beetje!
Houd je steviger vast, Zjenja!
Rustig, rustig. Het eiland is op 'n steenworp afstand.
We moeten gaan. Voorwaarts!
Volg me, achter elkaar aan!
Uitgeput?
Nee toch?
Zijn er hier bloedzuigers?
Hier is niks. 'T Is een gevaarlijke plek, 'n dode plek.
Niet schrikken, dat is moerasgas dat naar buiten komt.
De oude mensen zeggen, dat op zuIke plekken de Ljesjak woont.
- Wie? - De bosgeest.
Sprookjes, da's duidelijk.
Weer een lang stuk!
Je moet je alleen niet haasten. Rustig, hier rusten we uit.
Goed...
Zijn jullie bekaf?
- Bekaf. - Rust maar even uit.
Je bent een warhoofd, GaIka! Je had je tenen moeten krommen.
Dat deed ik ook.
Geen ramp, we maken wel schoenen voor haar.
Da's duidelijk!
- Alleen als we 't moeras uit zijn. Hou je dat vol? - Jawel.
Lekker na in bad te zijn geweest, hè?
Ik ben nat tot aan m'n... Nou ja, jullie worden nat tot aan je middel.
Zonde dat ik dat ondergoed niet aangedaan heb.
Zjenja.
Sta op!
Neem allemaal een stok en weer achter mij aan in dezelfde volgorde.
Opdrogen en warm worden doen we daar wel, aan de overkant.
Zjenja, heb je een spiegeltje?
Zjenja, kam m'n haar even.
Je bent zo mooi genoeg. Doe 't zelf maar!
- Zjenja, je hebt genoeg gesparteld! - Ik kom zo.
Is iedereen klaar? Gaan jullie maar.
En, kameraden van het Rode leger, is alles in orde?
Jawel, kameraad onderoficier.
- Hebben jullie 't niet koud gekregen? - Er is toch niemand om ons te warmen.
- Zometeen slaat de stoom van je af. - Hoezo?
Trek aan!
Wat een schoen, zeg!
- Past-ie een beetje? - Prima. Beter dan in laarzen lopen.
Op weg, kameraden soldaten. We hebben nog anderhalf uur lopen voor de boeg.
Mij volgen, voorwaarts mars!
Vlugger! Sneller!
- En, Komelkova, heb je 't weer warm? - Geen stoom te zien voorlopig!
Hier begint de Sinjoechin-zandwal.
Van de andere kant drukt het tweede meer tegen de zandwal.
Dat heet het Legontovo-meer.
Hier heeft een monnik gewoond die Legont genoemd werd.
Hij zocht de stilte.
Stilte is hier genoeg.
Voor de Duitsers is er maar één weg: Tussen deze meren door, over de zandwal.
En van de eeuwige strijd, Van eeuwige rust dromen we slechts.
Door bloed en stof heen Vliegt, vliegt een merrie uit de steppe
En maakt met haar hoeven het steppegras minder hard...
Kameraden soldaten!
De vijand, twee moffen sterk, beweegt zich naar het gebied rondom het ***-meer
met het doel ongemerkt door te dringen naar de Kirov-spoorweg
en het Wittezee-Baltische kanaal dat de naam van kameraad Stalin draagt.
Ik heb besloten de vijand te confronteren op de hoofdpositie
en hem voor te stellen zich over te geven.
In geval van tegenstand er één te doden, en de tweede toch levend in te rekenen.
- Alles duidelijk, ***. - Op jullie posities liggen als muizen.
- Ik ga als eerste met ze praten. - In het Duits?
In het Russisch! En u zult vertalen, als ze 't niet begrijpen. Is dat duidelijk?
Als jullie tijdens een gevecht het hoofd zó ver uitsteken,
moeten jullie wel weten dat er geen hospik in de buurt is en jullie moeders ook niet!
Met de Duitser is het goed vechten van een afstand.
Terwijl jullie de trekker van jullie karabijnen overhalen, maakt hij een zeef van jullie.
Daarom beveel ik te liggen.
Liggen, zolang ik persoonlijk niet het bevel "vuur" geef.
Anders zal ik er geen rekening mee houden, dat jullie vrouwen zijn.
En niet slapen, maar observeren!
- Duitsers? - Waar?
Ach, verrek... 't Leek maar zo.
Gaat u nou een dutje doen, Fedot Jevgrafovitsj.
Wat zeg je daar nou, Osianina. Dat kwam door de vermoeidheid.
Ik zal voor altijd slapen, als we de moffen ons laten ontglippen.
Ze schieten iemand van de staf neer en blazen 'n belangrijk object op,
en probeer dan maar eens voor een tribunaal te bewijzen,
waarom ik, in plaats van het bos uit te kammen en de moffen te vangen,
joost weet waar terecht was gekomen.
Had ik medelijden met m'n mensen?
Was ik *** jullie bloot te stellen aan een open gevecht - dat is geen rechtvaardiging.
Nee, dat is geen rechtvaardiging, wanneer een bevel niet is uitgevoerd.
Misschien slapen ze nu?
- Slapen... - 't Zijn tenslotte mensen.
U zei, dat de zandwal de enige makkelijke toegang is tot de spoorweg.
- En tot de spoorweg moeten ze nog... - Anderhalve kilometer lopen.
En dan nog over onbekend terrein, waar ze *** zijn voor elke struik.
Margarita... wat is uw vadersnaam eigenlijk?
Noemt u me gewoon Rita.
Mag ik?
Voor de dierbare verdediger van het Vaderland.
Een cadeau.
- Steek 'r maar eentje op, kameraad Rita. - Ik rook niet.
En wat betreft dat zij ook mensen zijn, daar had ik niet zo aan gedacht.
Dat was een goede opmerking.
- Geverfd, zeker? - Die kleur heb ik van mezelf.
'N Waternimf.
Je mag zelfs je haar niet kammen.
Sta maar op.
Kameraad onderofficier, mag ik u iets vragen?
Vraag maar.
Kameraad onderofficier, bent u getrouwd?
Ik ben getrouwd, soldaat Komelkova.
En waar is uw vrouw?
Duidelijk waar ze is - thuis.
En hebt u kinderen?
Kinderen?
We hadden een zoontje.
Hoezo 'hadden'?
Nou ja, z'n moeder heeft niet goed voor hem gezorgd.
Hoezo dan?
Mijn vrouw heeft ons in de steek gelaten.
Rita, vertel jij hem alles.
Dat zal ik doen wanneer we terug zijn.
'T Is meteen te zien, jij bent iemand met ervaring, soldaat Brietsjkina.
Je hebt je goed verstopt en je kwaakt goed.
- Heb je niets gezien? - Voorlopig is 't rustig.
Je moet overal op letten, Lizavjeta.
Of de bosjes zich soms ergens bewegen, of de vogels niet gaan schreeuwen.
Jij bent een bosmens, jij begrijpt alles.
Wat heerlijk is 't zo!
Alsof 't helemaal geen oorlog is.
Liza, Liza, Lizavjeta, Waarom doe je me de groeten niet?
Schatje, wat zing je niet? Of is je schatje niet zo leuk?
Zo'n kwinkslag hadden we in de streek waar ik vandaan kom.
En bent u iemand van hier, kameraad onderofficier?
Ik heb hier lang gediend.
En bij ons zingen ze...
Later gaan we samen zingen, Lizavjeta.
Als we het bevel hebben uitgevoerd, zullen we gaan zingen.
- Erewoord? - Ik heb 't toch gezegd?
Kijk 'ns, kameraad onderofficier, u hebt het beloofd!
Zij, die in doodlopende jaren zijn geboren,
Herinneren hun weg niet.
Wij zijn kinderen, voortgekomen uit de verschrikkelijke jaren voor Rusland,
We zijn niet in staat ook maar iets te vergeten.
Jaren die alles in as veranderen!
Schuilt er waanzin in jullie, of een bericht van hoop?
Van de oorlogsdagen, van de dagen van vrijheid
Is er een bloedige weerschijn op jullie gezichten.
Is er een bleodige weerschijn op jullie gezichten.
Voor wie zeg je dat op?
- Voor wie, vraag ik, lees je dat op? - Voor niemand. Voor mezelf.
En waarom doe je dat dan hardop?
Het zijn toch gedichten?
Je bederftje ogen.
Het is nog licht, kameraad onderofficier.
Dat bedoel ik in z'n algemeenheid. Je moet niet op de stenen gaan zitten.
Ze koelen af en beginnen alle warmte uitje te trekken. Je moet op je overjas gaan zitten.
Goed, kameraad onderofficier, dank u.
En je moet toch maar niet hardop lezen.
Tegen de avond wordt de lucht hier vochtig, en bij zonsondergang is het hier altijd stil.
En daarom is alles tot vijf kilometer in de omtrek te horen.
Voor Sonja, voor altijd. Misja.
Wat zitje zo inelkaar gedoken?
Ik heb 't koud.
KIets nou toch niet.
Je hebt 't warm, kameraad soldaat.
Dat is 't dan, het moeras, daar is je laars.
Neem je 't zo of moet ik 't verdunnen?
- Wat is dat? - Een mixtuur.
- Een mixtuur... Pure alcohol! - Pure alcohol.
Dat drink ik niet!
Drink zonder tegen te stribbelen. Dat is een bevel. Drink op!
Drink op!
Oh, moeder! Lieve help!
Niet ademen!
Moeders zullen diegenen hebben, die de oorlog overleven.
Oh, m'n hoofd is op hol geslagen!
Niks aan de hand, morgen haal je je hoofd wel weer in.
- En hoe moet u dan slapen zonder overjas? - Maak je geen zorgen, ik ben gezond.
Word alleen weer beter tegen de ochtend. Alsjeblieft, word weer beter.
Ik zal m'n best doen.
Moeders zullen diegenen hebben, die de oorlog overleven.
Wat? Duitsers?
- Liggen, iedereen heeft bevel te slapen. - En, GaIka?
- En waar is Rita? - Die is met Waskov achtergebleven.
Wat?
*** Je dat?
De vogels schreeuwen.
Eksters! De eksters schreeuwen.
Dat betekent dat er iemand loopt en ze verontrust.
Geef dekking, Osianina, maak iedereen wakker! Snel! Goertwitsj hierheen halen.
Maar laat je niet zien! Geen woord!
Dag, kameraad onderofficier.
Dag. Hoe gaat 't met Tsjetwjertak?
Die slaapt, we hebben 'r niet gewekt.
Heel goed van jullie. Blijf in de buurt voor de verbinding. Laat je alleen niet zien.
Zeker niet.
Daar zijn ze!
Zie je ze? Daar zijn ze. Alle twee.
Drie.
Vier.
Vijf.
Zes.
Zes. Zeven.
Acht. Negen.
Negen. Tien.
Elf.
Twaalf.
Twaalf. Dertien.
Veertien. Vijftien.
Vijftien. Zestien.
Koekoekje, koekoekje, hoe lang zal ik leven?
Eén.
Twee.
Drie...
Einde eerste deel