Tip:
Highlight text to annotate it
X
Nu gaan we uit de ether maar we praten online verder. Zet uw tv dus uit en volg ons op internet.
Als u ons nu ziet, dan zit u al voor uw pc of laptop, of u kijkt
mee op uw smartphone of zo.... Laten we nog even wachten
zodat de tv-kijkers erbij kunnen komen en onze crew de tijd heeft om de kabels en
camera's klaar te zetten in de Hangout-studio voor commissaris Reding.
Zodra we kunnen beginnen, leggen we contact met verschillende kijkers, die u hier
onderaan op het scherm kunt zien. Zij hebben vragen voorbereid voor
mevrouw Reding en mogen haar die vragen persoonlijk stellen. In totaal
verwachten we zo tien mensen. Terwijl we wachten op de start van de Hangout
kan ik u alvast vertellen welke onderwerpen er vanavond aan bod zullen komen.
Enkele kwesties in willekeurige volgorde: gelijke kansen voor vrouwen en mannen,
ook bij bedrijven. Verder discriminatie in Europa, het vrije verkeer en de vrije
meningsuiting in Europa, en de rol van Europa in het leven van de Europeanen. Erg veel
aandacht ging de laatste zes maanden naar gegevensbescherming en online privacy.
Ook daarover hebben we het vanavond. En een vraag over Oekraïne, en dan voor alle
fans van elektronische sigaretten die nu kijken: we hebben jullie gehoord op Twitter!
We konden jullie niet negeren: jullie hebben massaal getwitterd! Goed gedaan!
Jullie zijn goed georganiseerd en we praten zeker over de controversiële wetgeving
voor elektronische sigaretten! Ik zal de vragen van de deelnemers aanvullen met
vragen die we van de sociale netwerken hebben geplukt. U kunt ons trouwens nog steeds
vragen sturen met de hashtag #askreding of #eudeb8. Gebruik een van die hashtags,
stuur ons uw vraag en wij zullen proberen zoveel mogelijk van die vragen te
beantwoorden. Ik kan natuurlijk niet beloven dat alle vragen aan bod komen, daarvoor
hebben we gewoon niet genoeg tijd! Maar we doen wat we kunnen in de beschikbare
tijd, en dat is ongeveer een uur. Ik denk dat u hieronder al acht mensen
kunt zien. We hebben er tien uitgenodigd, de anderen komen er straks bij. Dat is gewoon
om technische redenen. Er kunnen hooguit tien vensters tegelijk op het scherm, vandaar.
In ieder geval wilden we wel zoveel mogelijk mensen uitnodigen.
Ik *** in mijn oortje dat iedereen klaar is! Ik denk dat we het best kunnen
beginnen door de deelnemers zichzelf even te laten voorstellen.
Laten we beginnen met Daniella. Daniella, ben je daar?
Ja, hallo! Zeg even kort iets over jezelf.
Ik zit in Tel Aviv, ik ben Israëlische en Amerikaanse.
Ik doe hier de marketing voor een start-up, gespecialiseerd in online bezoekersgegevens.
Toch wil ik niet praten over databescherming, wel over de kansen van vrouwen
in bestuursfuncties. Ik heb een MBA van INSEAD in Frankrijk en ben tien
jaar geleden afgestudeerd. Ik zie dat veel vriendinnen van me, studiegenoten en
getalenteerde vrouwen, worstelen met het glazen plafond, discriminatie, en verouderde
opvattingen, terwijl de meeste mannelijke studiegenoten meer carrière maken:
zij worden geaccepteerd en wij niet. Ik heb een blog, schrijf regelmatig en tweet
over vrouwen in het bedrijfsleven. Ik volg uw werk en de kwestie van quota voor
raden van bestuur, en daar wil ik u vanavond enkele vragen over stellen.
OK, dus jij wil het hebben over gelijke kansen. Nu gaan we naar Eszter.
Eszter, *** je me? Ja, goedenavond. Mijn naam is
Eszter Soos. Ik kom uit Hongarije. Ik ben politicoloog, 29 jaar.
Ik volg vooral de Franse politiek. Ik heb een paar vragen over het
Franse EU-beleid. Ik ben een overtuigd Europees federalist, dus ik hoop op
een goed debat vanavond. Dankjewel Eszter. Paul?
Hallo allemaal, ik ben Paul Budurca. Ik ben Roemeen maar woon en werk
nu in Ierland, en ik kan niet wachten tot ik mevrouw Reding mijn vragen mag stellen.
Dankjewel. Dankjewel Paul. Volgende halte Hugh.
Hallo Hugh? Ik kan Hugh niet horen en ik denk ook niet dat ik hem zie. Hugh?
Laten we doorgaan, hier hebben we...Yves... Ja, ik ben er. Ik ben Yves Leroux,
en blijkbaar de oudste van de groep! Ik ben Fransman zoals jullie horen en ik
werk in IT-beveiliging en IT-privacy. Ik heb dus vragen over IT, gegevensbescherming
en de impact van cloud computing. Vervolgens hebben wij Maria...
Ik ben een Bulgaarse journalist en ook criminoloog. Ik heb dezelfde belangstelling
als veel andere deelnemers vanavond: gelijke kansen, gegevensbescherming
en ook het vrije verkeer in de Europese Unie.
Ik zal de gesprekken volgen en vragen stellen over alle onderwerpen. Ik ben
benieuwd wat de gesprekken zullen opleveren.
Dankjewel Maria. En dan nu Jakub? Hallo, ik ben Jakub, Tsjech van geboorte,
maar ik woon nu in Frankrijk. Ik studeer politicologie en richt me vooral op de Franse
politiek, net als een van mijn collega's. Maar ik volg ook de politiek in het algemeen.
Ik kijk uit naar de Europese verkiezingen dit jaar, benieuwd naar het resultaat. Ik heb
vragen over de burgerrechten en over de publieke opinie in verband met Europa.
Hartelijk dank, Jakub. En dan moeten we nu Timur hier kunnen zien. Timur?
Ja, goedenavond mevrouw Reding, dames, heren. Blij dat ik mag meedoen aan de Hangout.
Ik ben 16 en woon in Zuidoosten-Oekraïne. Dit jaar verlaat ik de middelbare school.
Ik maak me zorgen over de economische en politieke toekomst van mijn land. Daar
gaan ook mijn vragen over. OK. Dus alleen nog een vraagteken bij Hugh,
is Hugh daar al of kunnen we hem horen? Nee, Hugh is er nog niet,
maar dat geeft niet, we kunnen toch al beginnen!
Vicevoorzitter Reding, wilt u onze deelnemers nog even groeten?
Hallo iedereen! Ik wacht op uw vragen! OK, we kunnen beginnen en als eerste
geef ik het woord aan Daniella! Hallo! Mijn vraag gaat over gelijke kansen en
met name vrouwen in bestuursraden en wat u daaraan doet. In 2012 leek u namelijk
erg actief en ik had de indruk dat u zelfs het debat wereldwijd
domineerde. Maar in 2013 heb ik u niet meer gehoord over dit onderwerp.
Mijn indruk is dus dat Europa op dit punt stagneert. Ik weet dat INSEAD meewerkt
aan een wereldwijde groep van vrouwen die echt klaar zijn voor bestuursfuncties maar het
lijkt gewoon de zoveelste groep op Linked-in, niet efficiënter dan wat vrouwen al
voor zichzelf kunnen doen. Mijn vraag dus: Heeft u nieuwe initiatieven om vrouwen door
het glazen plafond te helpen? Iets om in 2014 naar uit te kijken, iets nieuws
dat vrouwen kan helpen, of ze nu al een hoge functie hebben bij een bedrijf of
de ladder nog moeten beklimmen? Ik ben het volkomen eens met Daniella.
Zo'n 60% van alle universitairen zijn vrouwen, maar in ons bedrijfsleven komen
we ze niet meer tegen. Ze halen de top niet, hoewel ze meer dan genoeg in hun mars hebben.
Wij hebben vrijwillige regelingen geprobeerd, maar tevergeefs. Daarna heb ik een Europese
wet voorgesteld om bedrijven te dwingen meer vrouwen op te nemen in hun raad van bestuur.
Mag ik doorgaan? De verbinding leek te zijn verbroken. Dus, dit voorstel ligt nu op tafel.
Het Europees Parlement heeft het met een overweldigende meerderheid goedgekeurd.
Nu bespreken we het met alle EU-landen in de ministerraad zodat de regeringen zich ook
achter deze wet zullen scharen. Maar we werken we niet alleen aan wetgeving,
we kijken ook naar de praktijk. En daar zijn volgens mij wel wonderen gebeurd!
Sinds we het wetsvoorstel hebben gedaan, zijn bedrijven op zoek gegaan naar
getalenteerde vrouwen. Tegelijk zijn vrouwen zich ook beter gaan organiseren.
Er zijn steeds meer vrouwenorganisaties die vrouwen naar de top helpen en
die vrouwen met een erg sterk cv promoten, zodat ze een kans maken in het bedrijfsleven.
Daniella sprak al over het initiatief voor vrouwen die rijp zijn voor bestuursfuncties,
met een grote rol voor haar universiteit INSEAD. Dit begon als initiatief van managementscholen
in Frankrijk en Groot-Brittannië, maar is uitgegroeid tot een wereldwijd initiatief
met duizenden bedrijfskundeopleidingen uit de hele wereld die samen een interactieve
website vullen waar headhunters en bedrijven cv's van duizenden vrouwen kunnen bekijken
die klaar zijn om een bedrijf te runnen. Dus alleen al het voorstel van Europa heeft
een beweging op gang gebracht die nu over de hele wereld gehoor krijgt. Ik zie ook
overal meer vrouwen hoge functies krijgen. Dat hebben we nodig, vrouwen én mannen.
We mogen geen talent meer verspillen! Mag ik hier nog een vraag aan vastkoppelen?
Over de directie van de Europese Centrale Bank, een deel van de raad van bestuur. Alleen maar
mannen zijn het, zes mannen. Hun termijn is ook erg lang, ik denk dat er pas
over 4 jaar vervanging komt! Voor mij houdt de EU zich niet aan haar eigen regels.
Kunnen we verwachten dat een van die zes mannen aftreedt, of moeten we wachten op
hun pensioen? Ik heb de raad van bestuur net even opgezocht op internet, er is een foto van het hele
management van de ECB, ongeveer 20 mannen, allemaal blank. Het had net zo goed
een zwartwitfoto uit de negentiende eeuw kunnen zijn. Wat vindt u daarvan, en
wat kan eraan worden gedaan? U heeft helemaal gelijk, de bankenwereld
is een grijze wereld, een wereld zonder kleur! Daarom ben ik blij te kunnen zeggen dat er wat
beweegt: er heeft al een vrouw een topfunctie gekregen, namelijk Danièle Nouy,
een Française, die is benoemd tot voorzitter van de raad van toezicht van de ECB.
Ook in de raad van bestuur is een Duitse aangewezen als opvolger van de mannelijke
Duitse collega die vertrekt. Ik denk dus dat ook de centrale banken
de boodschap hebben begrepen: de eerste vrouwen komen eraan en ik wens ze alle succes.
Ze zullen laten zien dat vrouwen net zo goed een centrale bank kunnen leiden als mannen.
Dank u. Hartelijk dank voor je vragen, Daniella.
Een soortgelijke vraag nu, maar meer over vrouwenrechten, van iemand
op Twitter, Europarisian – een Française vermoed ik. Ze wil mevrouw Reding
vragen hoe de EPP denkt over wat zij een stap terug noemt voor de vrouwenrechten
in Spanje. Ze gebruikt de hashtag #abortus.
Ik weet dat er een stevig debat loopt over de wetgeving in Spanje en dat er vandaag
ook in het Europees Parlement hierover is gedebatteerd. Je moet weten dat abortus
en soortgelijke kwesties buiten de bevoegdheid van de Europese Unie vallen.
Het zijn zaken van de nationale regeringen en de nationale parlementen.
Laten we naar onze tweede hangout-deelnemer gaan.
Ze heet Eszter. U had enkele aanvaringen met de Franse regering over
de situatie van de Roma in Frankrijk en ik zou de discussie naar een Europees
niveau willen tillen. Voor zover ik weet moesten alle lidstaten een nationale strategie
ontwikkelen voor de integratie van de Roma. Die strategieën zijn af en de Commissie
heeft ze twee jaar geleden geëvalueerd. Wat zijn nu de politieke reacties
op deze evaluatie? Welke belemmeringen zijn er voor deze strategieën? Hoe ziet u
deze situatie in Europa in relatie tot de discussie over vrij verkeer en mensenrechten
op Europees niveau? Iedereen weet wel dat de
Roma-problematiek geen eenvoudige zaak is. Het gaat om 10 tot 12 miljoen
Europese burgers waarvan een groot deel in armoede leeft. Ze verlaten hun land
vaak om dat ze er geen toekomst hebben. En ze gaan naar andere landen,
maar als ze daar niet integreren, als hun kinderen niet naar school gaan, als ze geen
onderdak vinden, dan is er geen oplossing voor de problemen,
ook niet voor de volgende generaties... Daarom is de Europese Commissie zich ermee
gaan bezighouden. We hebben de regeringen gevraagd een Roma-integratiestrategie
te ontwikkelen. Nu is het hun taak om die strategie in de praktijk te brengen en een
begin te maken met de integratie van de Roma, hen uit de armoede te halen en hun
kinderen naar school te sturen zodat de volgende generatie een normaal leven heeft.
Dit jaar komt er een top over de Roma, met regeringen, Roma-vertegenwoordigers en
nationale en Europese parlementsleden, om de stand van zaken op te maken.
Voor het eerst heeft de Commissie een wetsvoorstel gedaan voor een gezamenlijke
aanpak van de integratie in alle lidstaten. De Europese Raad van ministers heeft
de voorstellen van de Commissie unaniem aanvaard.
Maar zoals je terecht zegt, van een wet of belofte naar de realiteit is er een
lange weg te gaan. De Roma-problematiek is niet in een paar weken of maanden op
te lossen. Daarvoor is veel inzet nodig, niet alleen vanuit de lidstaten, maar ook
vanuit de Roma-gemeenschap... er moet een wil zijn om te integreren en een normaal
leven te leiden binnen de samenleving waarvoor ze gekozen hebben.
Nog graag een korte vervolgvraag: vindt u dat Oost- en West-Europese landen
en alle nieuwe lidstaten van de Europese Unie hun eigen strategie moeten uitwerken
omdat de problemen verschillen voor de landen waar de Roma naartoe gaan en vandaan
komen? Hoe ziet u deze blokken in de EU? Er zijn Roma in alle landen van Europa.
Waar we het meestal over hebben zijn de Roma uit de armere landen
en de armere streken daar, die hun land verlaten omdat ze daar geen toekomst
hebben. We hebben daarvoor een dubbele strategie:
we geven Roemenië en Bulgarije hulp. De regeringen krijgen geld
om te investeren in huisvesting, in werk en in de bouw van scholen.
En in opleiding en onderwijs voor Roma-kinderen.
We proberen zo de armoede te bestrijden zodat ze hun land niet hoeven te verlaten.
Maar gaan ze toch weg, dan moeten ze wel integreren in hun nieuwe omgeving. En
integratie moet van twee kanten komen: het gastland moet de wil hebben om integratie
mogelijk te maken. En de migranten moeten bereid zijn zich aan de nieuwe samenleving
aan te passen. Het is een moeilijke kwestie. Soms wil de een het niet, soms de ander.
Als geen van beiden het wil, kunnen we de problemen niet oplossen.
Voor we terugkeren naar Twitter, gaan we naar Paul in Ierland...
Goedenavond mevrouw Reding. Ik zou graag weten waarom de EU toestaat dat Engelse
politici en media kwaadspreken van Roemenen waardoor er voor hen nu op de
arbeidsmarkt beperkingen gelden. Dank u. We tolereren geen discriminatie van Europese
burgers. We zijn met 507 miljoen Europeanen met dezelfde rechten en
plichten. Dat is juist zo belangrijk. Deze week was er een groot debat in het EP
over het recht op vrij verkeer van Europese burgers. Ik was opgelucht dat de overgrote
meerderheid van alle partijen en alle landen het ermee eens is.
Vrij personenverkeer is een van de belangrijkste rechten van de Europese
burger. Er kan niet over worden onderhandeld. Het is een grondrecht van
de Europese burger. En die Europese burger heeft naast rechten
ook nog plichten: er is vrij verkeer om te gaan werken, om te gaan studeren
en om op vakantie te gaan. Er is zeker geen recht op vrij verkeer om
misbruik te gaan maken van sociale voorzieningen. De lidstaten kunnen
maatregelen nemen om dat te voorkomen. Veel lidstaten doen dat ook en sturen weg
wie sjoemelt. Omdat bedrog geen recht is van de Europese burger,
mogen de regering daartegen optreden. Maar het vrije verkeer stoppen is tegen
alle Europese regels. De Commissie en het Europees Parlement staan dat niet toe.
Paul, heb je nog een reactie op het antwoord van mevrouw Reding?
Ik ben het eens met wat mevrouw Reding zegt, maar de laatste zes maanden waren
erg moeilijk. Er was veel druk van Britse politici en media, die Roemenen op
allerlei manieren denigreren. Ik vind het niet goed dat men ergens misbruik van
maakt, ook niet van het Hongaarse of Roemeense systeem... maar
dat betekent niet dat iedereen die naar Groot-Brittannië gaat, ook een Roma is...
Terug naar Twitter voor een vraag over de manier om manipulatie en populisme
van politici tegen te gaan in de huidige discussie over vrij personenverkeer.
Kan de EU een mechanisme tegen populisme in stelling brengen of is er niets tegen te doen?
De Europese Commissie wil dat de Europese regels worden toegepast. Ze kan natuurlijk
politici niet verhinderen om te zeggen wat ze vinden. Ik doe alleen een beroep op hun
verantwoordelijkheidsgevoel en om zich op feiten te baseren en niet te discrimineren.
Discriminatie is wettelijk verboden. En politici zouden de eersten moeten zijn
om zich aan de wet te houden. Maar om terug te komen op wat Paul zei:
uit al onze analyses blijkt, en dat geldt niet alleen voor het Groot-
Brittannië, maar ook voor Duitsland en andere lidstaten, dat die burgers naar
een ander land gaan om te werken. De meerderheid van de migranten
gaat op zoek naar een baan. Ze betalen belasting en sociale
premies. Ze dragen gemiddeld veel meer bij dan de eigen burgers.
Dus laten we ophouden te discrimineren en ons met de werkelijke problemen gaan
bezighouden en geen problemen creëren waar er geen zijn!
Laten we doorgaan want de tijd dringt. Hugh is inmiddels terug. Kun je ons horen?
Hallo! Goedenavond mevrouw Reding! Ik ben Brit,
maar woon al tien in Brussel. Daarvoor heb ik 17 jaar in Frankrijk gewoond.
Dus ik ben een tamelijk continentale Brit. Ik heb bij de Commissie gewerkt en bij
het Parlement. Nu ben ik freelancer. Ik wilde u de volgende vraag stellen.
Tijdens het debat in Stockholm zei u op een vraag uit het publiek
dat 80% van de Zweedse wetgeving in feite niet Zweeds was, maar Europees,
blijkens het verslag. Geldt dit voor de hele EU of krijgen de Zweden een
speciale behandeling? Niemand krijgt een speciale behandeling,
alle burgers zijn gelijk en ook alle lidstaten. Ik weet niet of het 80% is of 75%,
maar de meeste nationale wetten zijn inderdaad gebaseerd zijn op
Europese wetten en richtlijnen die in nationale wetten moeten worden omgezet.
Het leeuwendeel van deze wetgeving, die in 28 lidstaten wordt toegepast, wordt
vastgesteld door het EP in samenspraak met de Europese Raad van Ministers. Daarom
is het belangrijk dat men zich bewust is van de invloed van europarlementariërs.
Ze beslissen bij meerderheid welke wetten er wel en welke er niet komen in de
lidstaten van Europa. We moeten snel door. Ik wil graag terug
naar Twitter, want er zijn zo veel mensen daar die ons vragen sturen... Sorry dat we
van de hak op de tak springen, maar er zijn ook zo veel verschillende thema's.
We kregen de volgende vraag van Alice Stolmeyer: neemt de Commissie adequate,
en daarmee bedoelt ze, wetenschappelijk onderbouwde, maatregelen om te zorgen
dat het klimaat minder dan 2 °C opwarmt? Het was de Europese Unie die wereldwijd
het voortouw nam door niet alleen te zeggen dat de opwarming van de aarde een echt
probleem was, maar door ook wetten vast te stellen om die opwarming te bestrijden.
Die wetten zijn nu aan herziening toe en de discussie hierover is al meteen verhit
van start gegaan tussen de Europese Commissie enerzijds, het Europees Parlement
en de Europese Raad van Ministers anderzijds.
Ik hoop persoonlijk dat op de toezegging die we de rest van de wereld hebben gedaan,
ook adequate wetgeving volgt, zodat de rest van de wereld ons voorbeeld volgt.
Ik hoop ook dat we het juiste signaal kunnen geven op de VN-vergaderingen
over de opwarming van de aarde – en waarschuwen dat het anders mis kan gaan –
zodat andere continenten volgen. We gaan nu over op een ander belangrijk thema
dat eerder al kort werd aangestipt in het interview met Isabel, namelijk
databescherming. Voor die vraag gaan we over naar Yves.
Ja, bedankt. U vermeldde net dat
het zogenaamde pakket, dat is een verordening en de richtlijn,
er vóór eind dit jaar komt. Daarvoor zijn twee dingen nodig:
Ten eerste moet het Europees Parlement het goedkeuren
vóór 17 april, dat is de laatste zitting van het Parlement.
Maar we moeten ook een standpunt van de Raad hebben, want
dan gaan we naar de trialoog. Maar sommige landen stellen hier
veel vragen bij of willen geen verordening en die is wel nodig.
Anders krijgen we, zoals u met het Zweedse voorbeeld hebt uitgelegd,
nog eens diverse initiatieven en verschillende regels,
zoals bij de richtlijn, en dat was een nachtmerrie. Wat denkt u?
Lukt alles op tijd voor de trialoog?
Ik ben het helemaal eens met Yves. Ik heb nieuwe Europese
wetgeving voorgesteld, omdat de wereld van internet en IT
geen grenzen kent, je kan dus geen 28 verschillende regels hebben.
Daarom wil ik één regelgeving voor
heel Europa, overal gelijk, om rechtszekerheid te geven aan
bedrijven en burgers, die volgens het Europees Verdrag
recht hebben op privacy en bescherming van persoonsgegevens.
Zoals Yves al zei, heeft het Europees Parlement zijn werk gedaan.
Het heeft een standpunt voorgesteld van de comités voor gegevensbescherming
en het heeft beloofd vóór 17 april te stemmen.
Ik geloof in die belofte en dat moeten de regeringen ook doen.
Daarom is er volgende week een vergadering van de 28 ministers
met de rapporteurs van het Parlement en de voorzitter van de comités
om na te gaan hoe we de regels voor gegevensbescherming kunnen
goedkeuren vóór de verkiezingen, zodat de trialoog al kan beginnen en
kan voortgaan met het nieuw Parlement. Bedankt voor uw antwoord.
Ik heb nog een vraag over dit onderwerp. Voor cloud computing
is een mondiaal systeem nodig. Sommige landen nemen initiatieven,
de "nationale gelokaliseerde cloud". Dat kan leiden tot balkanisering:
ieder land met een eigen cloud, beveiligd in dat land,
zonder verbinding naar buiten. Wat kunnen we volgens u doen
om balkanisering te voorkomen? De Commissie wil een Europese
strategie voor cloud computing om dat te voorkomen en om
Europese bedrijven een kans te bieden om een Europese cloud
te creëren, geen gebalkaniseerde. Wat de NSA-spionage betreft,
en ook de ... [verbinding verbroken]
We hebben geen geluid meer. Weet iemand wat er aan de hand is?
Ik *** niets meer en ik weet niet of iemand me kan horen.
Ik kan jou horen, maar mevrouw Reding niet.
We hebben de verbinding met mevrouw Reding niet.
Ik grijp de kans om u te zeggen dat als u iets op Twitter wil vragen,
[verbinding verbroken] --
Yves, kun je uitleggen wat je bedoelde met "balkanisering" van internet?
We zien in veel landen het een of ander label dat
bijvoorbeeld Duitsland voor de beveiliging gezorgd heeft. In Frankrijk
vertellen twee bedrijven u dat zij al uw gegevens binnen Frankrijk houden.
Dat gebeurt in veel landen, omdat mensen dat willen.
Ik herinner me iemand uit Schengen die alles in Schengen wil houden
omdat andere landen onbetrouwbaar zijn, maar een cloud in één land
maakt een wereldcloud moeilijker. Wat wil je dat de Commissie doet?
Via de verordening proberen ze
gegevens te beschermen in heel Europa, zonder onderscheid.
Dat moet ook voor de cloud. De EU heeft wel een project
voor een Europese cloud, maar we moeten zeker zijn dat de regeringen
geen andere kant op willen. We gaan verder praten, ook zonder
mevrouw Reding, over gegevensbescherming. Nu horen we haar.
Maria, jij hebt een vraag over gegevensbescherming.
Ja, mijn vraag is geïnspireerd door het debat over gegevensbescherming
en het ferme standpunt van mevrouw Reding.
We zijn allen woedend en we willen er iets aan doen, maar de persoon die
het uitbracht, Edward Snowden, en anderen in zijn situatie, wordt nu overal
ter wereld vervolgd, en dat is niet bemoedigend voor andere klokkenluiders
die machtsmisbruik aan de kaak stellen. Wat zou er gebeuren met een EU-burger
die machtsmisbruik op zo'n schaal bekend zou maken?
Wat is het EU-beleid over klokkenluiders? Kan ik hierop antwoorden? Ook al
zie je me niet, ik heb je wel gehoord. Klokkenluiders zijn een nationale kwestie,
waarover niets staat in de verdragen. En de Europese Commissie kan alleen
doen wat in de verdragen staat. Dit gaat niet alleen om Snowden.
Het gaat om de grondwet, en daarvoor is de EU niet bevoegd.
Maar ik wil ook iets zeggen over de Europese cloud.
Yves heeft het bij het rechte eind: de EU heeft een strategie over cloud computing.
We hebben die interessant gemaakt voor Europese ontwikkeling op dat gebied.
We zorgen nu voor de wetgeving voor deze ontwikkeling.
Maar gebrek aan vertrouwen leidt ertoe dat mensen geen data willen geven.
Dat is het ergste wat kan gebeuren op Europees niveau.
We hebben een veilige omgeving nodig, zodat mensen zeker zijn dat hun gegevens
vertrouwelijk worden behandeld, zoals wettelijk verplicht.
Daarom praten we nu over nieuwe regels.
Ik heb nog een vraag hierover. Wat gebeurt er met
klokkenluiders in de Commissie als er geen Europese procedure is?
En nog iets: we zijn erg blij dat het Europees Parlement
de vrijheid van verkeer steunt, maar het is wel zo dat wij,
als Bulgaren, het moeilijk hebben om in West-Europa werk te vinden.
Hoe verdedigen we onze rechten? Wie kunnen we aanspreken
als onze rechten worden geschonden door werkgevers?
We hebben een democratie in Europa. Mensen die klachten hebben,
klokkenluiders, bijvoorbeeld tegen de Europese instellingen
kunnen de Europese ombudsman aanspreken, die de klacht onderzoekt
en nagaat wat moet worden gedaan. Er is de commissie Verzoekschriften
van het Europees Parlement die ook klachten behandelt.
Op Europees niveau wordt hier goed mee omgegaan, maar er moet meer
gebeuren op nationaal niveau. Wat het vrij verkeer betreft,
begrijp ik dat jongeren proberen de beste baan ter wereld te vinden.
Als dat niet lukt in de buurt, of als ze niet goed worden betaald,
dan proberen ze weg te gaan. Dat is hun persoonlijke vrijheid,
die moet worden gerespecteerd. Maar het Europa van de toekomst
moet een plaats zijn waar jongeren niet naar het buitenland hoeven
en in eigen land een goede baan vinden. Daarom is er solidariteit in de EU,
regionale en sociale programma's om gebieden te helpen
die achtergebleven zijn en waar armoede is.
We moeten investeren om arme gebieden te ontwikkelen,
en banen te creëren zodat mensen in hun eigen land kunnen blijven.
De tijd dringt en ik wil dat
alle deelnemers hun vraag stellen zolang er een verbinding is.
Laten we naar Jakub gaan. Ja, erg bedankt.
Mijn vraag gaat over burgerschap. Ik kom uit Tsjechië, waar velen
denken dat Brussel ver weg is. De EU is een organisatie van
28 landen en meer nationaliteiten en culturen, een goede organisatie
maar nog geen echt land of een federatie.
Ik zou graag weten waarom volgens u, vice-voorzitter,
burgers van de EU-landen zich ook Europese burgers moeten voelen?
Wat hebben Europeanen gemeen? Is er een reden om hetzelfde
burgerschap te hebben, behalve dat we in één werelddeel leven?
Zoals Jakub het beschrijft, bestaat Europees burgerschap niet,
want we hebben onze roots. Ik kom uit het zuiden van Luxemburg,
waar staalindustrie is, en ik heb daar roots, en ik ben Luxemburger
en Europeaan. Die drie niveaus gaan goed samen.
Zo is het Europees burgerschap: we worden geboren in een dorp,
een stad, een regio, en een land. En we hebben volgens de verdragen
dezelfde rechten als 507 miljoen andere Europeanen.
Bijvoorbeeld recht om vrij te reizen, om niet gediscrimineerd te worden.
De EU is niet alleen gebouwd op economie, maar ook heel erg op waarden
en dat is het belangrijkste. Heel erg bedankt! Nog een vraagje:
Wat ik zei over de situatie in mijn land, Tsjechië, geldt misschien
ook voor andere nieuwe EU-landen. Kunnen de Europese verkiezingen
van dit jaar een kans zijn om uit te leggen wat meervoudig burgerschap is
en waarom ze moeten deelnemen? Ik hoop dat de Europese verkiezingen
in alle EU-landen worden gebruikt om te praten over Europese zaken,
en niet over de nationale regering. Mensen moeten weten dat we stemmen
voor Europese politici, die een zetel krijgen in het Europees Parlement, dat
wetten maakt voor 507 miljoen burgers. Het is erg belangrijk dat
dit wordt begrepen. Ik wil Jakub ook nog zeggen
dat mensen moeten begrijpen dat we inderdaad een Europese federatie willen.
Maar dat betekent niet dat je je wortels opgeeft, of je taal verliest.
Nee, de lidstaten blijven, maar we spreken met één stem over
belangrijke onderwerpen. We hadden het over gegevensbescherming.
Daarover kunnen we niet 28 meningen hebben. Voor deze belangrijke kwesties,
zoals ook de bankenunie, is één Europees beleid nodig.
Dat zeg ik vooral tegen de jongeren die veel op internet zitten:
we moeten sterk staan op het wereldtoneel. De EU-landen zijn apart heel klein
in de geglobaliseerde wereld. Maar samen kunnen we opkomen voor onze
waarden en rechten en kunnen we een vuist maken in de wereld.
Hartelijk dank. We hebben nog drie deelnemers. Eén uit
Oekraïne en één uit Catalonië in Spanje. En we gaan het hebben over elektronische
sigaretten, die vergeten we niet. Een vraag op Twitter
komt van Chris: Wat zijn uw ideeën om burgers te betrekken bij het
politieke proces, naast speeches en eenmalige debatten? Wat zijn uw concrete ideeën
voor elke dag? Voor de dagelijkse contacten zouden de
lokale politici moeten zorgen. Ik kan niet zelf aan alle mensen in alle
EU-landen en alle regio's gaan uitleggen wat Europa doet. Dat moeten
nationale en regionale politici doen die ook op Europees vlak werken.
Zij delen deze verantwoordelijkheid in heel Europa. Ik heb ook geprobeerd
burgerdialogen op te zetten: debatten in bijv. gemeentehuizen waar mensen
hun vragen rechtstreeks kunnen stellen. Ik probeer deze debatten samen
met verkozen regionale en landelijke politici te houden om te laten zien dat
we het samen kunnen en moeten doen! De Europese commissarissen
en de nationale ministers die samen verantwoordelijk zijn voor onze
gemeenschappelijke Europese ruimte. Met een verschillende aanpak, maar die uiteindelijk
moeten samenwerken aan een gemeenschappelijk project. Dat is wat we moeten uitleggen
in de Europese verkiezingscampagne. Dank u, we gaan nu naar Timor uit
Oekraïne, een land dat geen EU-lid is maar waar veel mensen wel wensen dat het
EU-lid wordt. Dank u. Ik wil graag weten wat u vindt van
situatie in Oekraïne waar politici nog steeds geweld gebruiken
tegen journalisten, demonstranten enz. Geen van de overheidsmensen en politiemensen
die hebben deelgenomen aan het geweld is daarvoor gestraft. Wat vindt u daarvan?
Allereerst: ik bewonder de Oekraïense burgers die niet opgeven. Die de straat
op gaan met de Oekraïense en de Europese vlag. Ze vragen eigenlijk
om vrijheid, ze eisen hun rechten op, ze willen rechtvaardigheid! Hun stemmen
klinken luid en ze worden gehoord! We weten dat de EU een droom is en
we zullen ons best doen om deze droom te laten uitkomen voor al die
Oekraïeners die streven naar vrijheid en rechtvaardigheid.
Dank u, dat betekent veel voor mij. Ik heb een andere vraag: Oekraïense
jongeren zijn sterk op de EU gericht. Gaat de EU deze jongeren
visumvrije toegang tot de EU geven in de nabije toekomst?
Dat is een heel terechte vraag, omdat alle jongeren eerlijk behandeld
willen worden en ongehinderd willen reizen! Jullie begrijpen de waarde van
het vrije reizen binnen de EU, zelfs zonder paspoort.
We overleggen met Oekraïne over een versoepeling van de visumregels.
We willen evenwichtige betrekkingen opbouwen waardoor jongeren
die zo gewenste vrijheid kunnen krijgen om probleemloos binnen de EU te reizen.
Dit is een van de meest gewaardeerde vrijheden van de EU-burgers.
Dank u wel Nu naar Xavier in Catalonië.
Hartelijk dank dat u mij hiervoor uitgenodigd heeft.
Misschien moet ik mezelf even kort voorstellen, net als de anderen?
Je kunt jezelf even kort voorstellen voordat je je vraag stelt.
Ik kom uit een dorpje in Catalonië, waar u van harte welkom bent. Ik ben 25 jaar,
ik blog en tweet al een paar jaar over de onafhankelijkheid van mijn land en
ik zoek werk. Mijn vraag gaat over mijn land. U weet misschien al
dat er in mijn land een referendum komt zodat de mensen kunnen zeggen
of ze een onafhankelijk Catalonië willen. De Spaanse overheid vindt dat
illegaal, maar dat is niet zo. We willen gewoon stemmen.
Mevrouw Reding, sommigen vinden dit een binnenlandse zaak. Maar zou het Europees
burgerschap onze rechten niet moeten garanderen? Is het geen grondrecht om te stemmen?
Moet Europa de Catalanen het recht geven om te stemmen? Dank u.
Mijn antwoord is ingewikkeld en niet zo eenduidig als je waarschijnlijk
gehoopt had. Volgens de Europese verdragen hebben alle EU-burgers stemrecht
in de Europese verkiezingen. Je mag ook stemmen als je
niet in eigen land verblijft tijdens de verkiezingen. Als je naar een ander land
verhuisd bent en er al een tijdje woont, mag je er ook deelnemen aan de
lokale en regionale verkiezingen. Maar er zijn geen EU-regels voor nationale
verkiezingen of over nationale kwesties. Een referendum is een binnenlandse zaak,
geen Europese. Dus het moet volgens de Spaanse regels uitgevoerd worden, niet
volgens de Europese regels. We hebben niet veel tijd, Xavier, dus
we gaan door naar Martijn, die er zojuist bij gekomen is. Als wij nu
geen vraag over elektronische sigaretten stellen, vrees ik voor mijn veiligheid.
Martijn, jij vertegenwoordigt de gebruikers van elektronische sigaretten.
Stel je vraag maar. Ik ben een software-ontwikkelaar uit Nederland.
Ik rook al zo'n 20 jaar. Ik heb de e-sigaret ontdekt en ik rook ze graag.
Het probleem is dat alle e-sigaretten verboden worden, behalve deze.
Waarom is de consument niet geraadpleegd bij het opstellen van de wetten voor e-sigaretten?
Ik gun hem zijn sigaretten. De EU heeft e-sigaretten niet verboden.
Dit is alweer een zaak waar de lidstaten zelf over mogen beslissen.
Zij mogen besluiten over e-sigaretten. Wij gaan ze niet verbieden.
De EU-landen mogen de e-sigaret een medicijn noemen.
Er wordt veel onzin verteld. Ik heb de wetten bekeken
en veel e-sigaretten van de 2e en 3e generatie zullen verboden worden.
In de trialoog zijn veel nieuwe beperkingen toegevoegd, grote sigaretten worden verboden.
Martijn weet meer dan ik, ik weet alleen dat de EU de e-sigaret niet gaat verbieden.
Er zijn nooit concrete plannen geweest om de e-sigaret te verbieden. Mensen worden boos
omdat het door de EU-regels moeilijker wordt om veilige alternatieven
voor tabaksproducten te krijgen. Ik vrees dat mensen in de war zijn door
de discussie tussen de Raad en het Parlement over e-sigarettten. Als die een
nicotinegehalte onder een bepaalde drempel hebben, mogen ze gewoon verkocht worden en
mogen de EU-landen zelf beslissen of ze die als medicijnen beschouwen,
dus als farmaceutische producten. Het is zeker niet de EU die
die indeling bepaalt. En het is zeker niet de EU
die deze producten gaat verbieden. We moeten afwachten, en ik denk
dat het niet lang zal duren voordat we weten of
de gebruikers van e-sigaretten tevreden zijn. Voordat we afsluiten, heb ik nog een vraag.
Vanavond heeft u een tiental burgers gehoord en u houdt nu
al ruim een jaar burgerdialogen. U kent de verhalen.
Wat vinden burgers het belangrijkst? Hoe kan Europa hun verwachtingen inlossen?
De burgerdialogen waren verbazingwekkend in die zin dat
ik verwacht had steeds te horen: "doe dit niet, doe dat niet". Maar mensen
zijn niet geïnteresseerd in wie er iets doet ze willen dat iemand hun probleem oplost!
Veel mensen willen dat de Europese regering
de Commissie dus, oplossingen voor problemen vindt. Zij willen
dat we meer bevoegdheden hebben dan de verdragen ons nu geven.
Het toekomstige debat zal gaan over wie welk besluit neemt en
op welk niveau. Net als bij de e-sigaretten is dat soms erg moeilijk.
(verbinding verbroken) Ik denk dat de verbinding weer verbroken is.
Ik weet niet of het alleen de verbinding met mevrouw Reding is, of alle verbindingen.
-- We hebben geen geluid meer, denk ik.
Met al die technische problemen is dit een goed moment om deze
online-discussie af te ronden. We hebben gesproken met mensen uit heel
Europa en zelfs daarbuiten. Ik wil mevrouw Reding hartelijk danken
voor dit initiatief en voor haar luisterend oor. Ook hartelijk dank
aan alle deelnemers die vragen hebben gesteld en antwoord hebben gekregen.
Bedankt allemaal en sorry als we niet aan jouw vraag zijn toegekomen
maar er komt hopelijk nog wel een kans. Bedankt! Goedenavond en het beste!
Dank u.