Tip:
Highlight text to annotate it
X
Op 24 september 1988, vond een jogger het lichaam van de 19 jaar oude Tony Klann
drijvend in de Doan Creek in de buurt van Cleveland, Ohio.
Zijn keel was doorgesneden en hij had drie grote steekwonden in zijn borst.
Drie tuinarchitecten die het slachtoffer kenden werden voor de misdaad gearresteerd.
Tijdens de ondervragingen accepteerde een van de verdachten een deal.
Hij verklaarde dat de andere twee mannen, waaronder Joe D'Ambrosio,
het slachtoffer hadden ontvoerd en naar het meer hadden gereden
waarna ze zijn keel doorsneden en hem in het water neerstaken.
Joe werd ter dood veroordeeld voor de misdaad,
Terwijl de getuigenverklaringen tegen hem veel tegenstrijdigheden bevatten.
De datum en locatie van de moord werd betwist
En er werd geen fysiek bewijs gevonden op de veronderstelde plaats delict.
Joe bracht 20 jaar in de dodencellen door,
voordat een priester hem juridische vertegenwoordiging regelde.
Uiteindelijk werd zijn veroordeling teruggedraaid en werd hij vrijgelaten op 5 maart 2010,
Alle aanklachten tegen hem werden ingetrokken.
Ik heb 22 jaar in de dodencel doorgebracht. Ik heb 24 jaar opgesloten gezeten.
De Berlijnse Muur werd neergehaald. Het World Trade Center stortte in.
Ik ben mijn zus, moeder en veel tantes, ooms en neven verloren.
Veel van hen stierven terwijl ik hier zat.
Mijn oudste zus kreeg leukemie.
We wilden onderzoeken of ik haar beenmergdonor kon zijn.
Dus ik schreef de gevangenis en vroeg of we dit konden doen.
Ze schreven me terug en zeiden dat ik dood was. Nee.
In mijn ogen heeft de staat haar vermoord.
Door mij te veroordelen voor een misdaad die ik niet gepleegd heb.
Ik kon het leven van mijn zus niet redden en ze overleed op 49 jarige leeftijd.
80% van het bewijs dat me bevrijd heeft zat in 3 dossiers:
het dossier van de aanklagers, van de lijkschouwer en van de politie. Het was er al die tijd.
Ze hadden het in 1998 toen mijn proces begon.
Als ze het aan ons hadden gegeven dan was ik nooit veroordeeld.
En dat is precies wat de federale rechter zei.
Ze zei: 'Mr. D'Ambrosio, je bent vrij'.
En terwijl ze dit zei, sloeg ze met haar hamer en was ik vrij om te gaan.
Ik woon weer in mijn geboortedorp. Er zijn veel dingen veranderd.
Er wonen niet meer veel mensen die er woonden voordat ik vastzat. Ze zijn allemaal verder gegaan.
Ze hadden, je weet wel, gingen trouwen, kregen kinderen, verhuisden, kochten huizen ergens anders.
Toen ik net vrijkwam runde mijn neef een bar.
Hij organiseerde een sponsoravond voor mij, dus ik nodigde mijn hele familie uit.
Welke familie heb ik nog? Niemand kwam opdagen.
Aangezien zij mij hebben achtergelaten om te sterven
heb ik niks meer met mijn familie te maken.
Dit heeft mijn toekomst op elke mogelijke manier beïnvloed. Op elke manier.
Een huis vinden, het krijgen van een credit card, iemand vinden waarmee ik de rest van mijn leven samen kan doorbrengen.
Daarbij, ik heb de mogelijkheid om een kind te krijgen verloren. Ik ben 51.
Maar tien jaar geleden, stuurde het pensioenfonds mij een brief waarin stond:
'Als je nu met pensioen zou gaan, dan betalen we je een bedrag van 36 dollar per maand.'
Aangezien ik de afgelopen 24 jaar geen pensioen heb opgebouwd.
Ik heb geen pensioen.
Ik moet werken totdat ik doodga.
Ik wil iets anders dan de rest van mijn leven onderhoudswerk doen.
Aangezien ik van maand tot maand leef, rijd ik in een oude 97 Ford Ranger.
Maar hoe ouder je wordt, des te moeilijker het is om te leren.
Alles gebeurd op de computer en ik probeer het nog steeds te leren. Ik ben een klein kind.
De technologie is in de afgelopen 24 jaar zo snel gegaan, het is belachelijk.
Ik keek een televisieprogramma waarin ze zeiden dat het geheugen in een mobiele telefoon tegenwoordig
net zo groot is als het geheugen was van de raket die Neil Armstrong naar de maan schoot.
Serieus?
Hoe kunnen ze precies hetzelfde dat in een raket zat
tegenwoordig plaatsen in een kleine mobiele telefoon?
Ik heb 8170 dagen opgesloten gezeten.
8170 dagen.
Dat is een decennia.
Mijn wraak zal zich afspelen in de rechtbank.
We hebben twee rechtszaken aangespannen. Een tegen de staat en een tegen Amerika.
Maar geen enkel geldbedrag zal mij ooit teruggeven wat ze van me gestolen hebben. Geen enkel bedrag.
Elk klein aspect in mijn leven is hierdoor beïnvloed.
En niet ten goede.
Ik zal de rest van mijn leven hiervoor op de vlucht blijven. Het zal me altijd achtervolgen.
En ik kan er niets tegen doen.