Aanpakken Afl. 03 09 - 02 - 2011

*** Aanpakken! *** Deze week in Aanpakken! neemt Sander een schoffel te hand in de leukste volkstuin van Rotterdam. Hoe moet ik dat doen? In het portret het verhaal van Mike: hij zat 12 jaar in de gevangenis, maar heeft nu zijn leven gebeterd. Het is makkelijk om hetzelfde te blijven doen. Het voelt allemaal vertrouwd. En in mijn 010 gaat presentatrice Shay met haar hakken over het ijs. Wow, echt niet! Dus door het park bij de Euromast. Volkstuinen hebben een beetje een stoffig imago, de meeste mensen vinden het een bende, een goedkope camping voor bejaarden. Maar deze volkstuin is alles behalve stoffig! Lukt het? Daar zitten stenen in hé. Iedereen werkt zich in het zweet en jij staat hier te niksen. Ja, verschil moet er zijn! Wat gebeurt hier allemaal? Hier werken verstandelijk beperkten, mensen die psychiatrisch zijn, die langdurig in de sociale dienst zitten. Daar gaat bijna een steel. Die zijn druk bezig om de tuintjes mooi te maken, ze te onderhouden en schoon te houden en dat soort dingen. Krijgen ze daar ook voor betaald? Nee, ze doen het allemaal vrijwillig. Dat is triest want je zou ze het liefste ook willen betalen maar dat kan niet. Wij zijn als vereniging ook niet zo rijk dat we dat kunnen. Wij betalen ze met liefde en aandacht. Wat ben jij aan het doen? Ik ben onkruid aan het wieden. Lukt het een beetje? Ja. Is het zwaar? Het is heel zwaar. Wat is er zo leuk aan tuinieren? Ik vind alles wel leuk, alleen harken vind ik niet zo fijn. Waarom niet? Ik ziet liever de hele dag met mijn handen in de aarde, dan dat ik aan het schoffelen ben. Hoe laat is het? Het is bijna koffiepauze, even geduld. Zal ik even helpen? Ja dat mag van mij ***. Geef maar een schoffel dan, als je er nog 1 hebt. Ja ***. Hoe moet ik dat doen? Mag ik die cameraman ook omver schoffelen? Ja, ***. Ok, dan doe ik dat. Achter op het complex zit er nog een groep voor fysiotherapie, dat zijn kinderen met een gezichtsbeperking, die hebben een eigen tuin. Dus blinden tuinieren hier ook? Ja, blinden tuinieren hier ook. Voel maar aan de tandjes. Voel maar, dat zijn er een hele boel op een rij. Ik kan nog geen ui van een wortel onderscheiden, en jij doet het met hoeveel procent zicht? 6, Ik maak eerst een lijntje en dat volg ik en als het lijntje weg is, dan maken ze weer een nieuwe. Het moet een rechte lijn worden? Ja, een rechte. Nu kan ik me inderdaad voorstellen dat het schoffelen niet zo leuk is. Het zaaien en het oogsten is leuker. Wat hebben zij eraan? De waardering: het goedemorgen, als iemand voorbijloopt en zegt zo wat ben jij goed bezig, dan zie je ze stralen. Ze doen weer mee. Ze gaan ook naar hun baan. Voor hun is het echt: we gaan naar de zaak. Groeien ze ook door naar een reguliere baan? Ja, dat komt voor. Vandaag is er 1 die afscheid neemt, die heeft een baantje gekregen. In Ijsselmonde stimuleren ze de maatschappelijke functie van volkstuinen. In Horwijkerveld werken nu ruim 1 jaar blinden en verstandelijk gehandicapten. Waarom moet een volkstuin complex een maatschappelijke functie hebben? Het is simpel: de overheid steekt hier veel geld in en dan kun je niet stoppen bij het is hier mooi want burgers kunnen hier rondlopen. Is het verplicht om iets maatschappelijks te doen? Nee, het is heel simpel. Ontwikkelingen zoals deze moeten vanuit mensen zelf komen. Hoe stimuleer je dat dan? Je moet eerst geloof uitstralen in wat de mensen verzinnen, dat je bereid bent om erin te investeren. Daarvoor creëerden we een stimuleringsfonds om tot 75% van de activiteiten te subsidiëren. Dat geldt voor volkstuinen in Ijsselmonde. Er zit maximaal 100.000 euro in dus je kunt er veel mee. Lopen deze projecten? In Ijsselmonde wel. Een aantal verenigingen kwamen met problemen bij me en die benaderde ik op dezelfde manier en dat ziet er nu goed uit. Er zijn 5 verenigingen die op gang aan het komen zijn, erg leuk. Dat deden we goed vandaag. Ik heb een verassing: we gaan naar mijn tuin want daar moet nog wat gebeuren! Zijn jullie er klaar voor? Ja. Gevaarlijke kruispunten? Dit is er zo 1. Storen Rotterdammers zich eraan? En wie is er verantwoordelijk? Rotterdam heeft veel gevaarlijke kruispunten. Mensen rijden door, ze geven je geen voorrang als je dat hebt. Veel verkeer rijdt door. Dit is bagger geregeld. Als er dagelijks wat gebeurt moeten ze daar wat aan doen. Ik werk hier 1 jaar: er waren 2 ongelukken. Er wordt niet meer rekening gehouden met de zebrapaden. In deze omgeving zie ik geen gevaar. Als mijn kind hier moet oversteken, maak ik me zorgen. De enige oplossing zijn stoplichten. Er is geen ideale oplossing. We kunnen voor elkaar politieagent spelen, maar het heeft met normen en waarden te maken. Als iedereen zich houdt aan de opgestelde regels gaat het beter. Mike heeft een strafblad van in totaal 70 pagina's. Hij zat 12 jaar vast voor verschillende vergrijpen. Maar dat was toen. Ik was 19 toen ik voor het eerst moest zitten. 3 Jaar geleden kreeg Mike hulp van stichting Exodus. Die begeleidt criminelen naar een leven zonder criminaliteit. De stichting krijgt subsidie van de gemeente omdat ze bijdraagt aan het verminderen van criminaliteit van Rotterdamse burgers. Mede dankzij Exodus gaat het nu goed met Mike. Hij woont samen, volgt een opleiding en heeft een baan. Mike wil wel praten, maar niet herkenbaar in beeld. Hier wordt je geleerd om naar je eigen aandeel in het geheel te kijken. Jij moet veranderen. Als jij het anders wilt, zul jij je gedrag moeten veranderen. In deze kamer heb ik dik 1 jaar gewoond. Ik was heel iel en jong, en was drugs aan het verkopen. De oudere gasten komen je dan beroven. Daarna heb je een schuld die betaald moet worden. De avond ervoor had ik een auto gepikt, een bivakmuts gekocht, handschoenen en een neppistool geleend bij iemand die dat had. Dat was het eerste echte zware delict waar ik voor gepakt ben. Toen had ik 30 - 6. Dat is 30 maanden, waarvan 6 voorwaardelijk. Dan moet je daar 18 van zitten. Dan kom je weer op straat en heb je toch een soort van status: je hebt bijna 2 jaar vastgezeten. Dan krijg je een baantje aangeboden, een auto onder je kont en dan blijf je er eigenlijk in. Het is makkelijk om hetzelfde te blijven doen. Het voelt allemaal vertrouwd. Je denkt op een hele andere manier. Je bent bezig voor je eigen win en de rest eromheen boeit je niet. Jarenlang ging Mike bajes in, bajes uit. Maar op een dag was hij het zat. Ik lag op bed in de gevangenis en daar zat ik om me heen te kijken, en ik werd een beetje ziek van mezelf. Je bent 35 jaar, je hebt geen meerwaarde. Niets om trots op te zijn, niets om naar uit te kijken of wat dan ook. Ik ben niet op de wereld gezet om mijn leven zo te slijten. Bij Exodus leerde Mike zichzelf kennen. Hij zat ruim 1 jaar bij hen intern en werd geconfronteerd met zijn destructieve gedrag. Hij weet nu wat zijn valkuilen zijn. Ik moet gestructureerd bezig zijn, anders loopt het snel fout. Ik doe nu een beroepsopleiding met een baangarantie, dus mijn volgende hoogtepunt is een vast contract. Ik wil omhoog. Ik wil een huis kunnen kopen, vader worden, kinderen krijgen. Ik wil geen middelmaat zijn. Ik heb me voorgenomen, 2 basisregels: voor mijn omgeving wil ik betrouwbaar zijn en in de tijd die mij nog rest wil ik het beste uit mezelf halen. Van Express presentatrice Shay gaat na een radio uitzending altijd even uitwaaien in het park. Ik woon daar! Op 5 Minuutjes lopen. Vanuit het werk ben ik hier ook in 4 minuten en als je dan net een knallende show hebt gehad, is het relaxt om even het park in te lopen. Toastjes erbij, wijntje erbij en dan babbelen en lachen. Wat ook altijd leuk is, is klavertjes 4 zoeken. Maar die vind je echt nooit. Als het heeft gesneeuwd is dit echt dé plek om te zijn, het is een soort winterwonderland. Je hoort niets, terwijl je midden in de stad bent. Als je 5 minuten naar rechts loopt vanuit hier, ben je op de Witte de Wit. Wow, echt niet! Ik ben Shay en dit is mijn 010! *** CCC