Tip:
Highlight text to annotate it
X
Is het een goed of slecht iets
dat het mogelijk moeilijker wordt
onmogelijk om
informatie in te pakken in discrete pakketen en te verkopen?
Het antwoord dat hollywood
en de muziek industrie zeggen - het is een ramp.
Deze film gaat niet over piraterij.
De muziek industrie is ***.
De filmindustrie is ***.
De pakken weten niet hoe ze moeten denken,
Deze film gaat niet over het delen van bestanden.
ze hebben er geld in gestopt
het maken van films en muziek.
Dus willen ze er iets voor terug.
Maar de manier waarop ze kopieëren proberen te stoppen
werkt duidelijk niet.
Het is een film waarin we onderzoeken hoe we veranderingen maken over
gedistribueerd en geconsumeerde media.
Al sinds Napster wil de muziekindustrie downloaden tegengaan.
Napster was deze wereldwijde groep waarin iedereen toegang had
tot de grootste muziekcollectie in de wereld. En wat doen ze?
Ze gingen achter Napster aan en lieten het sluiten.
Napster, Aimster, Audiogalaxy.
Grokster. IMash - Kazaa
Al deze bedrijven werden aangeklaagd.
En uiteindelijk won de entertainmentindustrie
in het uitbannen van de technologie in het commerciële veld.
De industrieën gingen daarna honderden individuen aanklagen
en nu tienduizenden
voor het downloaden van muziek zonder toestemming.
Bestaande spelers proberen nu
dingen te laten gebeuren
die we later als barbaars zullen zien.
Als je praat over distributie
van muziek
of film, is er een lange geschiedenis
over wat de industrie
zou overkomen als er weer nieuwe technologie opduikt.
Kabeltelevisie in de jaren '70,
was gezien als een gevaarlijk medium.
Alle televisie netwerken vonden dat het nemen van hun werk
en het verspreiden over kabel naar de mensen
pure piraterij was.
De videorecorder werd
door Hollywood tegengewerkt.
Er waren rechtszaken door de studio's die vonden dat
de videorecorder voor de filmindustrie was
wat de 'Wurger van Boston' was voor de eenzame vrouw.
Nieuwe informatietechnologie geeft Hollywood en de muziekindustries
nieuwe manieren waarop ze hun producten kunnen verkopen, maar ze
openen ook ongeplande mogelijkheden voor hun consumenten.
De bladmuziek mensen waren tegen opnames.
De eerste mp-3 speler van Diamond-Rio, het eerste bedrijf,
van ver voor de iPod, werden aangeklaagd.
De mogelijkheden van Peer-to-Peer technologie
hebben de entertainmentindustrieën
laten reageren op een onverwachte manier.
Vroeger waren illegale kopieën behandeld door de rechter
als de auteurs je pakken terwijl je iets slechts doet,
kunnen ze je dwingen veel geld aan hun te betalen.
Kopieën en overtredingen met de mogelijkheid om je te vervolgen en je
en je in de gevangenis te gooien is bewaard voor commerciële
piraterij, omstandigheden waarin iemand 500 kopieën maakt en
ze verkoopt op de straat is competitie voor het echte.
Maar tegenwoordig zijn de auteurs daarmee niet meer tevreden.
Ze willen criminele manieren
criminele manieren gebruiken bij mensen die non-commercieël bezig zijn.
We herkennen en we weten dat piraterij nooit stopt.
Nooit. We zullen proberen het ze zo
moeilijk en vervelend maken als we kunnen.
We moeten de mensen laten weten dat er consequenties zijn.
Als ze gepakt worden.
Wat ze proberen te doen, is een paar mensen aanklagen.
En hun zo'n zware straf als mogelijk te geven, zodat
ze een grote groep mensen kunnen intimideren.
Het is alsof ze het dorp *** willen maken door
een aantal inwoners te onthoofden en hun hoofden op stokken te zetten,
als een waarschuwing voor de rest.
Het bezit van het dvd-recht als het
nieuwe wapen van *** vernietiging in de wereld
is alleen zodat er aan films van 50 biljoen dollar winst gemaakt kunnen worden.
voor de kost van 10 cent.
Er is een prachtige quote van Mark Ghetty,
de baas van Ghetty Images,
welke in het bezig is van een grote foto database, en hij is een van de
grootste culturele bezitters in de wereld.
Hij zei eens dat cultureel bezit het olie is van de 21e eeuw.
Het is fantastische gezegd. Je kan het vergelijken met één woord.
Oorlog.
Wij verklaarden oorlog met het gezegde dat we willen vechten voor dingen.
Deze complete rechten tot
foto's, ideeën, teksten, gedachten, uitvindingen.
Net zoals we vechten voor toegang voor natuurlijke bronnen.
Hij verklaarde oorlog.
Een vreemde soort oorlog, ik zou het serieus nemen.
Maar het is belachelijk op hetzelfde moment.
Het is niet de eerste oorlog
die gevochten word over productie, herproduceren
en distributie van informatie.
- Het verleden als toekomst - Mensen willen het graag in zijn tijd zien
- Het verleden als toekomst - en de digitale era is daarin een uniek punt.
Het is belangrijk dat
je het niet ziet als een uniek punt maar meer als een moment
wat het verleden versneld.
Voor de boekdrukkunst in Europa in 1500,
was informatie zeldzaam en makkelijk te controleren.
Duizenden jaren, kon de schrijvende culturen kiezen welke mensen
de kennis kregen om het door te geven aan later.
Het is een economische zeldzaamheid
waar je, je mee bezig houdt
Mensen verhongerden voor meer boeken
Dat zijn beelden van de 16e eeuw.
Boeken waren vastgebonden,
en verdedigd waren met wapens,
met een zware deur.
omdat het gevaarlijk was dat mensen er bij konden.
De drukpers bracht een nieuw soort informatie
een bedreiging om ideeën te beheersen die schaars waren.
Daniel Defoe verteld over Gutenberg's partner Johann Fust, arriverend in
een 15e eeuwse Parijs, met een wagenlading van geprinte bijbels.
Toen de bijbels onderzocht werden en ze allemaal exaxt hetzelfde boek bleken
vielen de Parijzenaren Fust aan
en veroordeelden hem van het gebruik van zwarte magie.
Op het punt om alles te veranderen werd deze nieuwe manier van communicatietechnologie
gezien als het werk van de Duivel.
Alle opkomende staten in
Europa maakte het duidelijk dat
ze deze informatie zullen controleren naar hun beste kunnen.
De drukkers waren degenen die
opgejaagd werden als ze een
een verboden tekst kopieërden.
Hoewel we meer denken aan het vervolgen
van de auteurs, waren het de drukkers die het meeste lijden.
Toen de kopieër technologie verder ontwikkelde in Europa en Amerika
werd zijn sociale rol duidelijker.
Drukken werd
vergeleken met rebellie en emancipatie.
De gouveneur van Virginia, Gouveneur Berkeley
die schreef aan zijn leidingevenden in het 17e eeuwse Groot Britannië:
'Gelukkig hebben we geen kopieën in Virginia'
'En zolang ik gouveneur ben zal het er ook nooit komen.'
Dit was de reactie van de Engelse burgeroorlog en de pamfletoorlogen
en ze werden papieren kogels genoemd.
Het idee van censuur in de
18e eeuwse Frankrijk is een concept
van privilege of eigen wet.
Een uitgever krijgt het recht om een tekst te publiceren die hij
anderen kon weigeren, dus het was zijn eigendom.
Wat je hier hebt is een
administratie voor de controle
van boekenhandel, door middel van censuur,
en je gebruikt een monopolie voor de uitgevers.
Ze maakten zeker dat de boeken
die uiteindelijk in de wereld kwamen
geautoriseerde edities waren waarin de
controle van de staat stond.
Je had een uitgebreid systeem voor censuur
Maar daarnaast had je een monopolie
van producenten in het boekenhandelsgilde van Parijs.
Het had politiekrachten. En de politie zelf
had gespecialiseerde inspecteurs van de boekenhandel.
Dat stop je allemaal samen en de staat word erg krachtig
in zijn pogingen om drukken te controleren.
Alleen kon dit systeem de verspreiding van revolutionaire gedachten
niet voorkomen, en zijn gehele bestaan inspireerde
de komst van nieuwe manieren van distributie.
Wat duidelijk is, is dat tijdens de 18e eeuw
drukken overal een groeiende kracht werd.
Je hebt uitgevers
die rondom Frankrijk, wat ik de 'vruchtbare sikkel' noem
die honderden boeken uitgaven
die over de Franse grens gesmokkeld werden
en verdeeld overal in het koninkrijk door een ondergronds systeem.
Ik ken een Nederlandse drukker die keek in de inhoudsopgave van verboden boeken
en het gebruikte in zijn publicaties
omdat hij wist dat die boeken goed zouden verkopen.
De piraten hadden overal agenten,
Die hun nieuwe boeken stuurden waarvan zij dachten dat ze goed zouden verkopen.
De piraten gingen systematisch te werk. ik gebruik hierbij het vergelijkbare woord
markt onderzoek.
Ik heb dit gezien in duizenden brieven.
Ze onderzochten de markt, ze wilen weten waar er vraag naar was.
En als reactie op de uitgevers, is dat de toegestane uitgevers
vijandig werden. En ik heb in veel brieven
woorden als piraat en boekanier gelezen
en 'Mensen zonder schaamte of moraal' terwijl feitelijk deze
piraten van de goede families uit Lausanne, Genève of Amsterdam kwamen.
die dachten dat ze alleen maar
werkten. Er was toen nog geen internationale
auteursrechtenwet, en ze leverden naar vraag.
Er waren drukkers die allemaal gaten in de muur maakten als
ze verboden teksten drukten
zodat ze de persen snel konden verstoppen.
Mensen zette persen op vlotten zodat ze naar het volgende dorp dreven
als ze in problemen waren met de overheid.
Je hebt twee systemen die in gevecht zijn met elkaar.
Het productie systeem buiten Frankrijk
is cruciaal voor de verlichting.
Niet alleen verspreidde dit nieuwe systeem de verlichting, maar
op een manier bereidde de mensen voor op de revolutie.
Het oude regime was zo tegen deze nieuwe kracht, dat de mening van het publiek
cruciaal werd voor de val van de overheid tussen 1787-1788
In Parijs, was de Bastille een gevangenis voor piraten.
Maar in de jaren voor de revolutie gaven de overheden het op
om piraten gevangen te nemen. Hun ideeën van denken en informatie
was te sterk om te stoppen.
Ik denk dat dit de dramatische verandering is
de drukkersrevolutie, plotseling kwamen er
nieuwe lezers en een nieuwe groep ongedisciplineerd
lezers publiek, die niet alleen het onderwerp waren van de zelfde normen
of lazen over de zelfde normen, zoals het was in het verleden.
Het was een grote verandering.
Een fundamentele drang om te drukken
had niks te maken met technologie.
Het is hoe een nieuwe cultuur gemaakt word.
Maar de technologie heeft natuurlijk ervoor gezorgd dat we kunnen drukken.
En hoe snel we een kopie kunnen maken en delen.
Wat gebeurd er als er een drukpers
wordt uitgevonden? En jij kan
drukken wat je wilt, of je kan Bittorrent gebruiken.
Het vormt hoe mensen doen.
Het geeft mensen een compleet nieuw idee over hoe ze kunnen werken,
Hoe ze kunnen samenwerken, hoe ze kunnen delen.
Wat ze kunnen plaatsen aan hoe hun levens kunnen zijn.
Er is absoluut geen politiek systeem
dat de totale verspreiding van informatie kan tegengaan.
Nieuwe media's passen hunzelf aan, aan de omstandigheden
meestal worden ze effectiever omdat ze onderdrukt worden.
Waarom zouden verbeteringen in onze manieren van kopieëren
verbonden worden aan sociale verandering?
Omdat communicatie zo belangrijk voor de wereld
is ook het kopieëren.
De techniek die ons bracht waar we nu staan is kopieëren (drukken).
Delen is het hart van ons zijn.
De mogelijkheid om te spreken, is een daad van delen.
De mogelijkheid om te luisteren naar iemand is een daad van delen.
Waarom delen we onze cultuur en taal?
Omdat we elkaar na doen, dit is hoe we leren spreken.
Zo leren we nieuwe dingen
die komen in de maatschappij en verspreid worden in de maatschappij.
Het kopieëren is wat ons bij elkaar houd.
Toen het gesproken woord onze enige manier van communiceren was,
reisden we de hele wereld over om het te geven aan anderen.
Later, toen we begonnen te schrijven,
vermenigvuldigden onze ideeën.
Onze drang om te communiceren is zo sterk
dat we het altijd vergroot hebben met alle middelen die we hadden.
We zijn verder gegaan door nieuwe manieren te ontwikkelen
die onze ideeën reproduceren op een eerder ondenkbare schaal.
In 1957, lanceerde de Sovjet Unie de Sputnik.
Als antwoord hierop gaf de Amerikaanse regering ***'s geld
aan de ontwikkeling van een nieuw
Advanced Research Projects Agency (geadvanceerd Onderzoeks Projecten bureau)
Het was de ARPA die de ideeën van
computerwetenschapper Joseph Liclider
die kwam met het concept van een netwerk van computers.
Het was moeilijk om informatie te delen voor jaren.
Met de drukkunst
kwam de eerste grote stap in het delen van informatie.
En we hebben lang gewacht voor een betere
manier om informatie te verdelen.
Het drukken op papier is schaamtevol
omdat voor het verdeelt kan worden moet je al dat papier verslepen
en veel papier is zwaar en dan wordt het duur om het te verplaatsen.
Het ARPAnet was gemaakt voor wetenschappers om computertechnieken te delen
om zo het werk te blijven verbeteren. om dit te laten werken,
moest ARPAnet iedere machine in het netwerk toestaan om uit te breiden
en alle informatie door te sturen van een ander.
Een netwerk voor welke mensen middelen deelde was gelijk aan de
grote verandering van het bestuurders en commerciële communicatie systeem
van het verleden, in welke berichten van een centraal punt
verstuurd werden lager de hierachy in, er was geen centrum
en geen machine was belangrijker dan de ander.
Iedereen kon lid worden, als ze beloofden zich aan de
regels en protocollen te houden.
Al sinds de jaren '60 en verder
zijn wissel netwerken de
heersende stijl van gebruikte communicatie.
Data en stem worden op deze manier vergroot.
In de Westerse wereld was het productie systeem aan het veranderen
van Fordiaans naar vloeiend, leun net-op-tijd aflevering werk.
Een ruzie vrije economie
had een communicatiemanier zoals deze nodig.
We bouwden niet in de jaren '70
aan netwerken van hierachiën.
De computer bestond al in de wereld
van de multi-miljoenen
machines en waren gerelateerd aan elkaar in gelijke manieren.
Een van de belangrijkste karakter eigenschappen van het internet is
dat het geen middenpunt heeft
en dat diensten op het internet
gemaakt en beheersd worden door andere gebruikers.
Je weet hoe het netwerk gebouwd is dat
niemand de baas is
en iedereen zijn eigen communicatie beheerst.
Door uit te gaan van het internet bracht de maatschappij een
machine die alleen maar kon herproduceren en
verdelen van informatie aan het centrum.
Het is een functie van de
netwerken die we tegenwoordig gebruiken dat
data is opgeslagen, gekopieërd, opgeslagen, gekopieërd
in milliseconden,
microseconden
speciale stukken zoals switches, routers en hubs,
doen dit allemaal in een microseconden maar dat is zoals netwerken WERKEN.
wat ARPA's ontwikkelaars hadden gemaakt was de blauwdruk voor een
kopieërmachine zonder leiding.
Wat zou uitgroeien tot het internet van vandaag.
Het idee van een compleet gebied dat vol is van
informatie overdracht van elk type
bijvoorbeeld het lokale nieuws,
We zijn hier op een grens met het bewakingsverkeer
en de beveiligingscamera's zijn verbonden vie draadloze netwerken.
de omgeving vervuild en word lawaaierig.
Maar elk pakket dat door deze meervoud van draadloze netwerken vliegt
van het internet word beluisterd, opgeslagen en verder gestuurd
het word gekopieërd van een netwerk onderdeel voor het volgende
Ons onmiddelijke omgeving is zo breed
zo groot dat het amper nog informatie op kunt opslaan
je kan geen censuur meer in de informatie stoppen in
de transmissie als het eenmaal verstuurd is. alsof je water probeert vast te houden.
Het is alsof je een dam probeert tegen te houden van barsten.
We zijn in de buurt van een draadloze microgolf radio
transmissies die Op dit moment waarschijnlijk breken met
een of andere auteurswet.
Proberen
op de rug van modernisme
en de internationale wet
winst te maken voor je persoon
toont onaardigheid naar de mensheid.
Een van de grootste slagvelden
in de wet, is dat technologie
is dat technologie van nu omvat wat mogelijk is
maar mensen van informatie, kennis en cultuur buitensluit.
Het buitensluiten van
cultuur, in een kist stoppen en zeggen dat je
ervoor moet betalen om erbij te mogen
Je kan iets je eigen maken als je er en hek omheen kan plaatsen.
Waar je iets in kan stoppen.
In het Amerikaanse westen, was het grote land gratis en
Iedereen kon erbij omdat een hek bouwen te duur was,
de komst van het prikkeldraad veranderde dit, en je kon er jouw bezit van maken.
Cultuur komt in deze dozen.
Controle wordt als natuurlijk
onderdeel van dit proces,
van dit medium gezien.
Er is een boek,
een opname,
een film die
die je niet kan houden, niet aan iemand mag geven
of die je wel aan iemand kan geven.
Het hele betaalsysteem is hier omheen gebouwd:
'Wil ik je deze informatie geven?'
'Of wil ik dat niet?' hierop is het hele model
van auteursrechten gebouwd.
wat eens bezit was - film, muziek - wordt nu
makkelijk door de barrières verstuurd.
We hebben de mogelijkheid tegenwoordig
om gratis kopieën te maken en verdelen.
Als één kopie lekt op het internet kan iedereen er meteen bij.
Iemand kan altijd onbestaande technologische grenzen maken
die ons tegenhouden van het delen,
Maar hoe creëer je een muur of grens
tegen de wens om te delen?
Als je denkt dat de 'oorlog tegen piraterij' faalt voor maatschappelijke redenen.
Mensen willen communiceren.
Mensen houden ervan om te delen. Mensen houden ervan dingen te veranderen
en de technologie maakt het zo makkelijk, er is geen reden om te stoppen.
De nieuwe generatie kopieërt
alles van het internet. Zo zijn ze
groot gebracht. Het begon met Napster,
gratis muziek. Ze zien muziek niet als iets waar je geld voor moet betalen.
Ze betalen voor kleren. Ze betalen voor dingen die ze kunnen aanraken.
Intellectueel eigendom? Wat is dat?
Ik heb nog nooit voor muziek betaald.
We denken niet dat het illegaal is omdat iedereen het doet.
We kunnen niet de schuld krijgen omdat
we iets downloaden wat al op het internet staat.
Mensen denken dat het legaal is
omdat het kopiëren is, zonder auteursrechten.
Als het een misdaad is, waarom staat het er dan?
Of je nu een lang verloren peer-to peer systeem gebruikt zoals
het originele Napster, of je gebruikt Gnutella of Bittorrent
het principe is dat je deelt in
internetcommunicatie zoals het bedoeld was, je
kan delen en nemen.
Na de Napster rechtszaken
zagen we een opkomst van meer
gedecentraliseerde download programma's.
Computerprogramma's die mensen van hun eigen computer konden bedienen
maakten deel uit van het netwerk, zonder een plaats te hebben in
een plek waar er een lijst is of leider.
Dit betekend dat het gevecht om downloaden van de entertainment industrie
is vechten tegen het structuur van het internet.
Zonder het internet opnieuw te maken of de apparaten waarmee we
communiceren over het internet, is er niets dat Hollywood,
Washington, Brussels of Genève kan doen.
Ze braken Napster in miljoenen kleine stukjes verspreid over computers
over de hele wereld, en als je alles
wilt afsluiten, dan moet je ze allemaal vinden, een voor een
uitzetten. En dat kunnen ze niet.
Ze sturen elke maand brieven om een paar te proberen
hier en daar af te sluiten, maar het werkt niet er zijn er gewoon teveel.
Het is nu uit de zak.
Als het eenmaal te ver verdeeld is wordt het hopeloos.
Je kan voor altijd mensen aanklagen. Je kan een kleine groep
studenten in de VS aanklagen
je kan de uitvinders van Napster of napster aanklagen, je kan het bedrijf
dat de software voor Kazaa leverde aanklagen, maar je sluit er niets mee.
We herkennen en we weten dat piraterij nooit zal stoppen.
Kazaa verloor een belangrijke zaak in het hoge gerechtshof van de VS.
Kazaa en Grokster en een groep andere bedrijven.
Dus deze bedrijven bestaan niet langer het netwerk
werkt, en de interface is nog steeds
geïnstalleerd bij miljoenen computers en mensen gebruiken ze nog.
Niemand stopt piraterij.
de muziekindustrie die downloaden wil stoppen niet, want er is geen
centrale computer voor hun om naar toe te gaan en af te sluiten.
Ze moeten helemaal tot het einde gaan, naar het einde van elke kabel.
Ze moeten alle kabels van de Aarde halen.
Als de Pirate Bay moest sluiten
vorig jaar, tijdens de overval
melde de Amsterdam Informatie Exchange, AM6
dat 35% van al het Europese
internet verkeer
verdwenen was in enkele uren
De bestanden zijn gedeeld, er is geen terugweg meer.
Je kan bittorrent niet afsluiten. En daar gaat het niet om.
Je moet ieders harde schijven innemen.
De bestanden zijn al weg. Ze zijn al gedownload.
Ze zijn al binnen, het kan niet meer terug.
Nooit meer.
Niemand kan zeggen: 'sluit het delen af.'
Zo is het internet gewoon niet gebouwd.
we worden omringd door beelden.
Elke dag, overal. Er is niets dat je er aan kunt doen.
Maar het probleem met deze beelden is dat ze niet van jou zijn.
Mensenlevens worden bepaald door beelden waar ze geen recht op hebben.
En dat is een erg vervelende situatie, denk ik.
Er is het werk van mij, dat wordt beschreven als een serie
onverkrijgbare vrouwen, feitelijk
is het een serie onverkrijgbare beelden.
De laatste missie van de film is om ervoor te zorgen dat die beelden niet gezien worden.
Daarom hebben we kopieer beveiliging.
Regiocodering, maar als de beelden gezien zijn
dan verteld het je een ding: het zijn niet jou beelden,
het zijn hun beelden.
Het is jou zaak niet. Kopieer het niet, pas het niet aan.
Vergeet het. Je kan niet zeggen dat het maar een film is,
het is realiteit. Het is een realiteit van eigendommen.
Radio, Televisie, kranten, film. In het hart van allemaal is er maar
een ding duidelijk, tussen producent en consument.
En dat idee is statisch.
Dat hier technologie is die jou toe staat om te communiceren.
Maar het is niet het gesprek waar iemand aan dacht.
Het was zo, maar als je een radiostation of televisiestation
of een drukpers had,
dan kon je jouw beelden verspreiden aan een veel grotere groep
mensen, voor veel moeite
en maar een klein beetje van de mensen konden dat doen.
De materialen werden geproduceerd door een serie commerciële
producenten die de kennis van de individuelen controleren
aan het ontvangende eind van een gesprek.
Ik ben John Wayne
Ik geloof in veel dingen, maar ik ben John Wayne
Als je de werk manier van televisie netwerken wilde veranderen
Succes.
Je gaat het grootste gedeelte van de aandeelhouders
met jou eens moeten zien te krijgen of je moet enkele hele dure
apparaten vervangen.
In een wereld van de distributie
staan de poortwachters je in de weg.
Ik weet dat er wachters bij elke verdieping zijn
zeker bij productie, sponsering en uitgifte.
Ze kunnen oprotten voor zover ik ermee zit.
Je moet de advocaat van het netwerk of de advocaat van het
televisie of radiostation uit leggen dat wat je gedaan hebt
legaal is, en dat je toestemming hebt gekregen
en waarschijnlijk de verzekering die je ontvangen hebt voor
je bij de kanalen van de *** media komt.
Het aantal mensen die actief kunnen spreken was relatief klein
en ze waren georganiseerd rondom twee modellen
we hadden in de industriële periode om genoeg kapitaal te krijgen
om te communiceren ofwel de staat ofwel de markt,
meestal gebaseerd op advertenties.
Dit is de vraag die we tegenkomen.
Als de strijd tegen delen al verloren blijkt, en de media is niet langer een
speler is, hoe zou de maatschappij veranderen?
Zij die toe stemming hadden houden deze overgang tegen
omdat controle goed is als je het kan krijgen.
De controle
die gebruikt wordt in het maken van het artefact is voor iedereen.
moeten we grote veranderingen zoals de drukpers verwachten?
Er kijken genoeg mensen, van het het slechte soort
die nu naar een soap kijken. Die kan ik niet redden.
Hoe hard ik het ook probeer, ik kan ze niet redden.
Maar moeten we gered worden? Zullen er nog *** geproduceerde
en *** geörienteerde media zijn om ons van te redden?
Dit is de toekomst, en het heeft niets te maken met je banksaldo
Muziek begon niet met de fonograaf,
en het stopt niet met het peer-to-peer netwerk. 502 00:33:330,500 --> 00:33:42,500 Over de hele wereld werken mensen buiten de auteurswet Londen is hier maar een voorbeeld van.
alright, listen
man, I couldn't give a *** if you're older this young'n's bin colder
give it ten years then I'm going to be known as a better than older I swear
now people stayin colder so don' try n tell me your older
you could be roller or be more music mix tapes promos and everythings
out there, so don't try tell me I don't
De paniek van de muziek en film industrie is dat
mensen kunnen gaan produceren
en dat file sharing technologie
hun toestaat om te produceren.
To do this I'm colder better than most out older
I take out any that are younger
diss me, are you dumb you're an idiot you will never get this chip of your shoulder
this kid's colder than you were when you were this age [...]
please don't play - why you can't see that playtime's over.
playtime's over - since year six i been a playground soldier
dem days were lyrical dat lyrical G but now everything is colder
now there's content flows and everything - mix tape promos
everything - who'd you name your favorite MC, I'll write the sixteen
make him look like...
Mensen hebben gerouwd om de dood van de auteur
wat we meegemaakt hebben is verder
dan de consument die de producent wordt.
En dat suggereert een nieuw economisch stelsel voor de maatschappij.
why? cos I'm going on show I move fast - goin on show
like your team be out for the ratings by my team be out for the do(ugh)
in the air tha show - eh what we're goin on show
so your put man pay me - I'm doin no less I got the vibes, that run down the show
Het gaat er niet om dat The Phantom Menace (star wars ep 1)
500 of 600 keer gedownload is.
Het gaat hier om een economisch verlies dat hier gelijk aan staat.
Maar de echte strijd, de echte dreiging
ligt in de verandering in de manier van denken,
in de mogelijkheden van onszelf als makers en niet alleen als producenten.
Het is een heel netwerk.
Dit is iets wat ik heb weggegeven, en mensen heb laten downloaden,
ze kunnen ermee doen wat ze willen, ik heb er een blog over gemaakt.
Waarop staat: 'Dj's kunnen dit spelen waar ze maar willen'
Er is een man in Brooklyn en die heeft het
geremixed. Het is compleet anders dan ik dacht maar
ik respecteer dat hij bij mij terug kwam
en zei: ik heb het geremixed en het komt op mijn mix album.
Iets dat mij intrigeert is de vermenigvuldiging
van materiaal dat er nu in de wereld is
voor mensen om te pakken. Het is het potentieel voor miljoenen nieuwe auteurs.
Dankzij het internet en digitale technologie
zijn de poortwachters weggehaald.
Mensen kunnen meer maken van hun culturele omgeving,
ze kunnen het maken zoals ze het vinden en samenvoegen
hun eigen dingen ermee doen, hun eigen onderzoeken.
hun eigen manier van communiceren maken, hun eigen groepen maken
wanneer ze moeten samenwerken met anderen in plaats van alleen op
bestaande bedrijven steunen , of aan materiaal komen waar ze niet
aan mogen komen zonder toestemming te vragen.
Mag ik dit alstublieft gebruiken? Mag ik dit alstublieft maken?
In de term van samples gaan niet veel
mensen moeilijk doen om hun samples te beschermen.
Ik heb nu verschillende dingen op
het keyboard, zoals verschillende toetsen
Eigenlijk zijn het verschillende stukken van het sample, het is iets Turks.
Ik weet niet van wie. Het is een willekeurig gekozen sample.
Ik maak voornamelijk instrumentale muziek, dus ik heb er een programma voor gemaakt
om toch te kunnen rappen.
Het is goed dat mensen slecht genoeg zijn
om iemand anders zijn muziekje te pakken
en hunzelf erover opnemen.
Look I'm takin over now but then the game says too free to october now
I'm *** it up - listen it's over now i'm settin the pace.
how they gonna slow me down? look - it's over clown
I got the skippigest flows in town plus - you *** can't *** wit my
word play - I switch it back - DJ bring it back
Soms krijg je grote artiesten die wild gaan op jou muziek
en het dan op hun cd's zetten zonder dat jij het weet.
We leven in een wereld waarin
absolute overvloed aan informatie
bij het leven van velen hoort, en we hebben een zekere
houding na het idee van informatie als bezit.
Het is zoals verteld, delen zit in ons bloed, en het gevecht om deze
kennis en creativiteit als een artikel met kracht vast te houden wordt
ontmoet met onze sterkte drang om te delen, kopiëren en mee te werken.
Kinderen, die mijn muziek samplen
om hun eigen muziek te maken, dat zou
een goed iets zijn, en ik zou het ook zo willen
als ik van dat oude muziekje
een stukje nam, ergens anders in doe en overwerk, en er muziek mee maak
en er groot mee word, als dat kan moet je dat doen.
Als je materialen in de handen van normale mensen legt
kunnen er interessante dingen gebeuren.
Ik ben geen muzikant, ik weet gewoon hoe ik dingen goed moet laten klinken.
Ik wil de mensen hun eigen waarde doen realiseren.
Ik wil dat ze erachter komen dat ze ergens goed in zijn, dat ze iets
kunnen maken, dat ze het kunnen delen, als iemand anders dat maakte
kunnen ze eraan meehelpen, dan kunnen ze eraan wennen en het gebruiken
zoals het hoort.
Het is terrorisme van de gedachte die begrippen ondersteund
zoals intellectuele eigendom. Het is terrorisme dat
het idee van
onderdrukking van wat mogelijk is vasthoud.
Als alles gemaakt is door de gebruiker betekend dat ook dat je
iets moet maken om deel uit te maken van de maatschappij.
Ik denk dat een van de dingen is die we uit de cultuur zien komen
dat er dingen worden gemaakt omdat mensen er om geven
en niet omdat ze hopen dat anderen het zullen kopen.
Dus wat we zullen gaan zien zijn dingen gemaakt door mensen voor hunzelf.
Ik ken niemand die er naar luistert en die niet probeert
om te helpen op een manier.
We weten dat al deze dingen die we nemen de auteursrechtelijke industrie
een verassing zijn, en ze zijn niet bekwaam genoeg
om er mee om te gaan. de nieuwe generatie ziet media als onderdeel van het landschap.
ze zijn inwoners van een media landschap.
En ze zijn niet alleen.
Ik zie mijzelf als piraat.
We zijn allemaal piraten.
Ik ben een piraat.
Ik ben er trots op dat ik mijn muziek gratis krijg, ik ben er trots op.
Ik denkt dat we een breed gesprek nodig hebben. Het gaat waarschijnlijk
een internationaal gesprek worden waarin mensen die dingen maken
en de mensen die dingen gebruiken -ik praat hier over culturele werken-
samenkomen en bedenken wat de beste regels zijn om ieders
manier van denken, ik weet niet of er een overeenstemming komt, maar ik denk dat we
als we dichter bij Utopia willen komen moeten ontdekken wat voor soort
wereld we leven, en hoe we er in de creatieve regels willen
die past bij de reacties.
De toekomst is onduidelijk, maar daarom zijn we hier, we proberen
een toekomst te vormen waarin we proberen te maken, waarin
de meeste mensen hebben zoals ze dat willen en daarom doen we dit.
Laten we een wereld maken waar we trots op kunnen zijn.
Niet een winstgevende wereld voor enkele hele grote mediabedrijven.
Geld verdienen is niet het punt van cultuur, de media maakt iets
wat belangrijk is, en ik denk niet
dat mensen stoppen met het maken van muziek of films.
stoppen met het maken van foto's of zo.
Hoewel het nu nog moeilijk te geloven is kunnen we zonder de
entertainment industrie. En we zullen nieuwe manieren vinden om de dingen die
willen te maken. We willen een wereld waarin we kunnen delen, samenwerken en
nieuwe manieren vinden om elkaar hierin te ondersteunen.
Dit is de wereld die we willen bouwen.
Een kracht zoals deze, door triljoenen mensen aangesloten
Data delen, werk delen, het werk van anderen delen
deze situatie is onvoorzien in de menselijke geschiedenis.
Het is een kracht die niet gestopt kan worden.
Mensen vragen ons wie zijn de 'League of Noble Peers'?
En we vertellen hun, jij, ik. zelfs de directeur van de bank.
Daarom ben ik vaag. Je moet jezelf hier neerzetten.
Omdat we allemaal informatie produceren of reproducerende.
We distribueren het. We kunnen zelf niet stoppen, het is als ademen.
We gaan ermee door zolang we leven. En als we ermee stoppen,
zijn we dood.