Tip:
Highlight text to annotate it
X
K: Er zijn veel mensen aanwezig
en ik hoop dat sommigen begrijpen wat er wordt gezegd.
Je weet dat we samen gesproken hebben
gedurende de afgelopen week
over onze menselijke problemen
niet alleen samen gesproken als twee vrienden
maar wat ieder van ons voor zichzelf ontdekt heeft
in ons gesprek
en in onze verkenning en onderzoek.
Het moet het nogal duidelijk worden voor de meesten van ons
als we geheel serieus zijn en deze bijeenkomsten niet beschouwen
als een soort van festival, iets meer serieuzer
dan een pop festival of andere soorten festivals.
Deze ochtend is het goed om met elkaar te praten over
zoals we spraken over angst, plezier
verdriet, pijn en dood
ik denk dat we deze ochtend moeten praten over
het zeer complexe en subtiele probleem wat meditatie is.
Dit is een heel serieus vraagstuk
en misschien dat sommigen van u er voldoende aandacht wilt besteden
aan wat er wordt gezegd, als je erom geeft.
Dit woord wordt nu zo gewoon
zelf regeringen beginnen het te gebruiken.
Zelfs de mensen die geld willen bezitten
proberen te mediteren om meer geld te krijgen.
Ze proberen om te mediteren
om er rustig door te worden, zodat zij beter zaken kunnen doen.
Ook artsen zijn meditatie aan het beoefenen
want het zal hen helpen om beter te functioneren
enzovoort, enzovoort.
En er zijn verschillende soorten van meditatie
Zen, Tibetaans en die die je voor jezelf verzint.
En met dit alles in het achterhoofd, de Indiase vorm van meditatie
de Tibetaanse, de Zen, de Encounter Groep meditatie
en de ambitie om een rustige, stille geest te verkrijgen.
Dit alles in gedachten houdend
proberen we deze ochtend, als we kunnen, uit te vinden
waarom we zouden mediteren en wat de betekenis is van meditatie.
Dit woord is onlangs vanuit India de wereld over gegaan.
En mensen gaan naar India en Japan en andere plaatsen
om daar meditatie te leren
om meditatie te beoefenen
om door middel van meditatie een bepaald resultaat te bereiken
verlichting, een beter begrip van zichzelf
een vredige geest te krijgen, wat dat ook moge betekenen
en in het algemeen beleven ze een beetje ontspanning
maar geen vredige geest.
En de goeroes hebben hun eigen soort van meditatie uitgevonden
enzovoort, enzovoort. Niet?
Ik ben ervan overtuigd dat u dit bewust bent.
En dan is er de bevlieging
welke "transcendente meditatie" heet.
Het is werkelijheid een vorm van siësta in de ochtend
siësta na de lunch, siësta na het eten of voor het diner
zodat je geest een bepaalde vorm van rust ervaart
en je achteraf meer onheil kunt stichten.
Overweeg dit allemaal
de verschillende soorten, oefeningen en systemen
en betwijfel die.
Het is goed om te twijfelen
het is goed om tot zekere hoogte sceptisch te zijn.
Het is als een hond aan de lijn
je moet de hond af en toe laten gaan, vrij laten lopen:
dus twijfel, scepsis moeten altijd aangelijnd blijven
maar vaak moeten ze toegestaan worden om vrij te kunnen lopen.
En de meesten van ons accepteren het gezag van degenen die zeggen
"We weten hoe je mediteren moet, we zullen je er alles over vertellen".
Dus alsjeblieft, we bekijken samen het hele probleem
of de hele kwestie wat meditatie is
niet hoe te mediteren
want als je vraagt hoe moet ik mediteren
dan zal je een systeem vinden om te mediteren
het "hoe" houdt een methode in.
Maar indien je onderzoek doet
in deze deze vraag van wat meditatie is
en waarom je zou mediteren
dan zullen we nooit vragen hoe te mediteren.
Het navragen op zich
het vragen stellen op zich, is het begin van onderzoek
wat het begin van meditatie is.
Zoals we al zeiden, dit is een zeer complex probleem
en we moeten heel langzaam en voorzichtig
maar fijnzinnig, deze kwestie benaderen.
Zoals we afgelopen week zeiden
zijn we bezig te onderzoeken
wij verdiepen er ons zo in, dat je niet naar de spreker luistert
je bent bezig de vraag aan jezelf te stellen
en het juiste antwoord te vinden
zonder enige vorm van gezag te accepteren
vooral het gezag van de spreker
zittend op dit ongelukkige platform.
Het geeft hem geen enkel gezag
omdat hij op een platform zit en spreekt.
Er is geen autoriteit op het zogenaamde spirituele gebied
wanneer ik het woord "spiritueel" kan gebruiken
op het gebied van de geest
op het vlak van onderzoek naar iets
dat zeer, zeer zorgvuldig onderzoek vergt .
Dus gaan we dit samen doen
niet samen mediteren
maar onderzoeken wat meditatie is
en van daaruit voor onszelf ontdekken
stap voor stap, de gehele beweging van meditatie.
Is dit helder?
Eerst denk ik, moet men zorgvuldig zijn bij het observeren
dat meditatie niet iets is dat je doet.
Meditatie is iets geheels, een beweging
naar de hele kwestie van ons leven.
Dat ten eerste:
hoe we leven, hoe we ons gedragen
of dat we vrees hebben
angsten, verdriet
of dat we eeuwig plezier nastreven
of dat we beelden hebben opgebouwd over onszelf en over anderen.
Dat is een onderdeel van ons leven en in het begrijpen van dat leven
en van die verschillende aangelegenheden van het leven
en daar vrij van worden
werkelijk vrij
dan kunnen we verder onderzoek doen
in wat meditatie is.
Dat is de reden waarom we de laatste tien dagen of de afgelopen week
hebben gezegd dat we orde in ons huis moeten brengen
ons huis zijn wij zelf - totale orde.
Dan
wanneer die orde verwezenlijkt is, niet volgens een patroon
maar als er begrip is
volledig begrip over wat wanorde is
wat verwarring is
waarom we in tegenspraak zijn met ons zelf
waarom deze voortdurende strijd is tussen de tegenstellingen
en ga zo maar door, waar we over gesproken hebben
gedurende de laatste tien dagen of de laatste week.
Dat in orde gebracht hebbende, ons leven ordelijk
en de dingen hun juiste plaats gevend
is het begin van meditatie.
Akkoord?
Als we dit niet hebben gedaan, actueel, niet theoretisch
maar in het dagelijkse leven
elk moment van ons leven
dan als je dat niet hebt gedaan
dan wordt meditatie enkel een andere vorm
van illusie
een andere vorm van gebed
een andere vorm van iets willen
geld, positie, koelkast en ga zo maar door.
Dus vragen we ons nu af:
Wat is de beweging van meditatie?
Allereerst moeten we het belang van de zintuigen begrijpen.
De meesten van ons reageren
of handelen volgens de drang
eisen en urgentie van onze zintuigen.
En die zintuigen
handelen nooit als een geheel, maar alleen als een deel.
Ja? Begrijp dit alstublieft.
Als je het niet erg vindt, hier iets meer op in te gaan
voor jezelf, samen over pratend
dat al onze zintuigen
nooit functioneren, bewegen, als een geheel opereren, holistisch.
Als je jezelf observeert en op je zintuigen let
zal je zien dat de ene of andere van deze zintuigen
overheersend wordt.
De ene of de andere van deze zintuigen
neemt een grotere plaats in tijdens het waarnemen
tijdens ons dagelijkse leven
er is dus altijd onevenwichtigheid tussen onze zintuigen.
Akkoord?
Kunnen we van hier verder gaan?
Nu is het mogelijk
- dit is een onderdeel van meditatie, wat we nu doen -
is het mogelijk
voor de zintuigen om als een geheel te opereren.
Het kijken naar de beweging van de zee
de helderheid van het wateren
dat eeuwig rusteloze water
dit water volledig gade te slaan, met al je zintuigen?
Of een boom, of een persoon
of een vogel in zijn vlucht, een blad op het water
de ondergaande zon, of de opkomende maan
het te observeren, het waar te nemen met al je zintuigen, volledig helder.
Als je dat doet, dan zal je dit zelf ontdekken.
Ik zeg je dat niet, ik ben je autoriteit niet
ik ben je goeroe niet, jullie zijn mijn volgelingen niet.
Volgelingen, zijn de meest destructieve mensen
en de goeroes ook.
Als je dit waarneemt
als je dit gebeuren waarneemt van alle zintuigen in werking
dan ontdek je dat er geen centrum is
van waaruit de zintuigen bewegen.
Proberen jullie dit nu we er samen over praten?
Om zo naar je meisje, je man of je vrouw te kijken
of de boom, of het huis
met al je uiterst actieve, gevoelige zintuigen.
Dan bevindt zich daarin geen beperking.
Probeer het eens.
Als je dit doet zul je het voor jezelf ontdekken.
Dat is het eerste wat je moet begrijpen:
de plaats van de zintuigen.
Omdat de meesten van ons
werken op gedeeltelijke of speciale zintuigen.
We leven nooit met al onze zintuigen volledig ontwaakt, bloeiend.
Aangezien de meesten van ons leven
handelen en denken gedeeltelijk.
Dus een van onze onderzoeken hierin is
hoe de zintuigen volledig te laten functioneren
en het besef van de belangrijkheid en de illusies die zintuigen creëren.
Volg je dit alles?
En om de zintuigen hun juiste plaats te geven
wat betekent dat je ze niet onderdrukt, ze niet beheerst
er niet van weg te lopen
maar aan de zintuigen hun juiste plaats te geven.
Begrijp je?
Dit is belangrijk omdat in meditatie
als je er zeer diep op in wilt gaan
dat tenzij men zich bewust is van de zintuigen
ze verschillende vormen van neurose scheppen
verschillende vormen van illusies
ze in onze emoties domineren en ga zo maar door.
Dus dat is het eerste om te beseffen:
dat wanneer de zintuigen volledig ontwaakt zijn, bloeiend
dan wordt het lichaam buitengewoon stil.
Heb je dit alles opgemerkt?
Of ben ik in gesprek met mezelf?
Omdat de meesten van ons het lichaam dwingen stil te zitten
niet te friemelen, niet te bewegen en zo verder - je weet wel.
Terwijl als alle zintuigen
gezond en normaal functioneren, vitaliteit hebben
dan ontspant het lichaam
en wordt heel rustig, als je het doet.
Doe het terwijl wij aan het praten zijn.
Dan rijst de vraag: wat is tijd?
Wat is de plaats van tijd in meditatie?
En wat is de plaats van beheersing in meditatie?
Begrijp je?
Mag ik verder gaan?
Ik hoop dat we elkaar ontmoeten, doen we dat?
Laten we eerst kijken of het mogelijk is om ons leven te leven
ons dagelijks leven, niet af en toe, maar een leven te leven
zonder enige vorm van beheersing
wat geen meegaand gedrag betekent
of doet wat je wilt
afwijzing van traditie je weet wat alle moderne
jonge mensen doen
zoals, geen berouw, geen beperking
geen beheersing, doen wat je wilt
wat de oudere mensen evengoed doen
alleen denk je dat het hun voorrecht is
iets wat zij hebben uitgevonden.
Nu stellen we de vraag, neem deze serieus in overweging:
of het mogelijk is om een leven te leven
zonder enige vorm van controle
want als er beheersing is, vindt er actie van de wil plaats.
Ja?
Volg je dit?
Dus, wat is wil?
Ik zal dit doen. Ik moet dat niet doen.
Of ik moet
in de toekomst dat doen, enzovoort.
De activiteit van de wil.
Dus moeten we onderzoeken wat de wil is.
Is wil geen verlangen?
Is de wil niet de essentie van verlangen?
Akkoord?
Kijk hier alsjeblief naar.
Verwerp of aanvaardt het niet, onderzoek hierin.
Omdat we nu vragen of het mogelijk is om een leven
te leven waarin geen schaduw van controle aanwezig is
dat is zonder een zweem van de activiteit van de wil.
De wil is de eigenlijke beweging van het verlangen.
We gingen in op de hele kwestie van wat verlangen is.
Ik zal er nu niet op ingaan, omdat ik deze ochtend veel te bespeken heb.
Verlangen is
contact, gewaarwording
zien, contact
sensatie
van daaruit ontstaat verlangen
en gedachten met zijn beelden, dat alles is verlangen
waar we op ingingen, maar ik zal er nu niet op ingaan.
En we vragen:
is het mogelijk te leven zonder de actie van de wil?
De meesten van ons leven een leven onder dwang, controle
onderdrukking, enzovoort, ontwijking.
En dan vraag je: wie is die controleur?
Als je zegt, "Ik moet controle hebben over mezelf, mijn woede
mijn jaloezie, mijn luiheid, mijn gezapigheid" en ga zo maar door
wie is de controleur?
Verschilt de controleur van dat wat hij controleert?
Begrijp je?
Of zijn ze beide hetzelfde?
De controleur is het gecontroleerde.
Dit is mogelijk te moeilijk.
Is het duidelijk? Begrijpen we het?
Uiteindelijk hebben jullie de afgelopen week
of tien dagen naar me geluisterd.
Onderhand moet onze taal
ons gebruik van woorden nogal vertrouwd zijn en worden begrepen.
Dus zolang er een controleur is
oefent hij zijn capaciteit om te controlen uit.
En we zeggen dat controleur de essentie is van verlangen.
En hij probeert zijn activiteiten, zijn gedachten te controleren
zijn wensen, enzovoort.
Dus dit alles realiserend
kan men een leven leven, dat niet seksueel losbandig is
dat niet bestaat uit doen wat je wilt
maar een leven zonder enige vorm van controle, zowel seksueel
en niet toegevelijk aan
de wil om te bepalen wat je wel en niet zou mogen
je kent het hele probleem van beheersing.
Zeer weinig mensen hebben zich verdiept in deze kwestie.
En de hele oostelijke vorm van meditatie is gedeeltelijke beheersing.
En persoonlijk heb ik bezwaar tegen het gehele
hun systeem van elke vorm van controle
omdat de geest dan nooit vrij is
zich altijd onderwerpend aan een patroon
of dat patroon nu wordt ingevoerd door een ander of door jezelf.
Dus de zintuigen, het controleren.
Dan kunnen we vragen:
Wat is tijd?
Niet de wetenschappelijke fictie
wetenschappelijk fictie van tijd.
Wat is, in ons dagelijks leven, tijd?
Welke rol speelt het in ons leven?
Hoe belangrijk is het bij onze dagelijkse activiteiten?
Je begrijpt mijn vraag?
Natuurlijk er is tijd van het horloge.
Er is tijd volgens de zon
de opkomst en het ondergaan van de zon.
Er is tijd van gisteren, vandaag en morgen.
Er is tijd als iets dat in het verleden gebeurde
herinnerd, en het heden en de toekomst vormend.
Ja?
Dus er is fysieke chronologische tijd
en we hebben ook psychologische tijd
Ik zal zijn, ik moet, ik ben gewelddadig, ik zal geweldloos worden.
Dat alles impliceert een beweging van de tijd.
Akkoord? Beweging betekent tijd.
Begrijp dit werkelijk heel zorgvuldig omdat
we meditatie aan het onderzoeken zijn
wat inhoudt of de geest volledig stil kan zijn
waarin de tijd als beweging totaal niet bestaat.
Kunnen jullie dit alles volgen?
Bent u geïnteresseerd in dit alles? Q: Ja.
K: Zelfs als intellectuele nieuwsgierigheid?
Want dit is heel belangrijk om te begrijpen
of de tijd, niet chronologische tijd
maar psychologische tijd, tot een einde kan gekomen?
Of moet er altijd, tot ik sterf, deze beweging zijn van
ik zal zijn, ik moet niet worden, ik zou zijn, ik zal niet zijn
spijt, herinnering - volg je dit?
de hele psychologische activiteit waarbij tijd betrokken is.
Dat is, kan de tijd tot een einde komen?
Zie waarom het belangrijk is.
Omdat onze hersenen geconditioneerd zijn tot tijd
onze hersenen zijn het resultaat van een miljoen jaar en meer
hoeveel het maakt niet uit, onheuglijk
eeuw na eeuw zijn de hersenen geconditioneerd
het is geëvolueerd, gegroeid, tot bloei gekomen.
Het zijn zeer, zeer oude hersenen
en daar ze zich door de tijd heen heeft ontwikkeld
evolutie houdt tijd in - zoals het zich ontwikkelde
zo functioneert het in tijd.
Begrijp je?
Ik vraag me af of je dit alles kunt begrijpen!
Op het moment dat je zegt, "ik zal" bestaat het uit tijd.
Als je zegt, "ik moet dat doen" is het ook in tijd.
Alles wat we doen houdt tijd in
en onze hersenen worden geconditioneerd
niet alleen tot de chronologische tijd: op- en ondergaande zon
maar ook tot de psychologische tijd.
Dus het brein heeft zich gedurende millennia ontwikkeld
en het hele idee
de eigenlijke vraag of het tijd kan beëindigen
volg je? - is een verlammend proces.
Ik vraag me af of je dit kunt begrijpen?
Het is schokkend. Heeft iemand dit begrepen?
Omdat we nu gaan vragen
of het brein zelf, absoluut stil kan zijn.
Begrijp je?
Niet je lichaam, niet je ademhaling
niet je ogen en denken maar het brein zelf
dat voortdurend ratelt
doorlopend nadenkt over dit, dat en het andere.
Of deze hersencellen absoluut stil kunnen zijn.
Daarom moeten we de werkelijke aard van de tijd begrijpen.
Dat wil zeggen, psychologisch, innerlijk
zijn we gevangen in een netwerk van tijd.
Ik ga sterven, ik ben ***
ik zal zijn, ik ben geworden
en ik herinner me de gelukkige of de pijnlijke ervaringen.
En het brein functioneert, binnen deze tijd.
Duidelijk?
Je kunt dit zelf zien. Dit is een duidelijk feit.
Dus een gedeelte van meditatie is om dit voor jezelf uit te zoeken
of tijd kan stoppen.
Niet je kunt niet zeggen: "Tijd moet stoppen".
dat heeft geen betekenis.
Maar om de hele structuur te kunnen begrijpen
en de aard en de diepte van deze vraag.
Ja?
Dat betekent:
is het mogelijk
voor de hersenen om te beseffen
dat het geen toekomst heeft?
Begrijp je wat ik zeg?
We leven, hetzij in wanhoop, of in hoop.
Ja?
Doen jullie dat niet?
Hoop is een deel van de tijd.
Ik ben vertwijfeld, ongelukkig, onzeker en ik hoop gelukkig te worden
Begrijpt je?
Deel van die tijd is deze destructieve aard van hoop.
Of de uitvinding van de priesters over de hele wereld - het geloof.
Je lijdt, maar geloof in God, alles komt in orde.
Volg je dit allemaal?
Dat is nogmaals, geloof in iets houdt tijd in.
Kan je het doorstaan - doorstaan in de zin
kan je verdragen dat er psychologisch geen "morgen" is?
Kan je?
Dat is deel van meditatie, te ontdekken dat
psychologisch geen morgen is.
We spraken eens met een heel intelligent iemand
heel geleerd, over deze vraag.
En het was echt een schok voor hem
toen we zeiden:
hoop, geloof, het toekomstbewegen als "morgen"
is onbestaanbaar.
Hij was ontzet over het idee - begrijp je, meneer?
"Ik zal je morgen niet ontmoeten, van wie ik houd".
Begrijp je wat ik zeg?
Ik kan je ontmoeten, waarschijnlijk zal ik dat
maar de hoop, het plezier
het vooruitzien náár iets
dat alles is betrokken in de tijd.
Wat niet betekent dat als je geen
dat je hoop verwerpt.
Het betekent dat je de beweging van de tijd begrijpt.
Als je hoop verwerpt dan word je bitter
dan zeg je: "Waarom zou ik leven, wat is de zin van het leven?"
en al die onzin begint, - depressie
kwelling om te leven, zonder iets in de toekomst.
Begrijp je dit allemaal?
Dus moet men op deze vraag niet verbaal ingaan
niet theoretisch, maar actueel
om psychologisch in jezelf uit te vinden
of je het geringste besef van "morgen" hebt.
En de volgende vraag in meditatie is
of denken als tijd kan stoppen?
Het denken, waarover we veel gesproken hebben
is belangrijk, belangrijk op "zijn juiste plaats".
Maar het heeft geen enkel belang, psychologisch gezien.
Ik vraag me af of je dit ziet.
Wij zullen, ik moet hier kort op ingaan.
Denken is de reactie van het geheugen
het ontstaat vanuit het geheugen.
Het geheugen is ervaring
ervaring als kennis opgeslagen in de hersencellen zelf.
Je kunt naar je eigen geheugen kijken
je behoeft daar geen specialist voor te worden.
Ik ben het niet, ik heb mezelf slechts heel zorgvuldig waargenomen.
De hersencellen houden dit geheugen vast.
Het is een materieel proces.
Er is niets heiligs aan, er zit geen enkele heiligheid aan.
En alles wat we hebben gedaan:
naar de maan gaan, een domme vlag daar planten
het duiken in de diepten van de zee
en er gaan wonen
denken heeft dit alles geschapen
de immens gecompliceerde technologie en de machines.
Denken is verantwoordelijk voor dit alles.
Denken is ook verantwoordelijk voor alle oorlogen
Ja?
Dit is duidelijk, je hoeft het zelfs niet te onderoeken
omdat je denken verdeeld heeft, Groot-Brittannië, Frankrijk
Duitsland, Rusland, - volg je?
En denken heeft de
psychologische structuur als het "ik" gecreëerd.
Akkoord?
Dat "ik" is niet heilig, iets goddelijks.
Het is slechts het denken dat het samenbrengt, de angsten
de schrikbeelden, de genoegens, het verdriet, de pijn
de gehechtheid, de angst voor de dood
het heeft dit alles samengesteld, wat het "ik" is.
Het is dit "ik" met zijn bewustzijn.
Begrijp je. Ik vraag me af.
Kunnen we van hieruit verder? Volgen jullie dit alles?
Dit is "mij", dat bewustzijn.
Dit bewustzijn is wat het bevat.
Bewustzijn, je bewustzijn is wat je bent
het zijn je angsten, je vrees, je strijd
je wonden, je psychologische wanhoop, plezier, enzovoort.
De inhoud van je bewustzijn is zijn inhoud.
Ja?
Opnieuw valt er niets te redetwisten, moeilijk te maken, het is simpel.
En dat is het resultaat van tijd.
Ja?
Ik ben gisteren gekwetst, psychologisch
je zei iets grof tegen mij, het heeft mij gekwetst
en het wordt deel van mijn bewustzijn.
Ik had plezier, dat wordt deel van enzovoort.
Dus het bewustzijn heeft te maken met tijd.
Als we zeggen tijd kan eindigen
brengt dat het totaal ledigen met zich mee
van dit bewustzijn met zijn inhoud.
Dat houdt het in.
Of je het wel of niet kan doen, is een andere zaak.
Maar het impliceert dat
als je tijd aan het onderzoeken bent
of de ontelbare lagen van dit bewustzijn
sensatie, verlangen en dat alles
laag na laag, de hele structuur ervan
of dat bewustzijn, welke een gevolg is van tijd
gisteren was ik gekwetst, enzovoort, enzovoort
of dat bewustzijn zich helemaal leeg kan maken
waardoor tijd psychologisch eindigt.
Ik stel eerst deze vraag aan je om ernaar te kijken.
Dan kunnen we vragen: Is het mogelijk?
Begrijp je mijn vraag?
Je bent je bewust van je bewustzijn - nietwaar?
Je weet wat je bent, als je daar voldoende op bent ingegaan
tenminste deze laatste week zou je dit enigszins gedaan kunnen hebben.
Indien je daarop ingegaan bent
zul je al deze worsteling zien, al dit gepieker
al de ellende, onzekerheid, onderdeel van jou is
deel van dit bewustzijn, je ambities, je hebzucht
je agressiviteit, je woede, je bitterheid
dat alles is deel van dit bewustzijn
wat de opstapeling is van 1000 maal gisteren tot vandaag.
En we vragen ons af of dat bewustzijn
wat het resultaat van tijd is
psychologisch zowel fysiologisch
zichzelf kan ledigen, zodat aan tijd een einde gekomen is.
Hebben jullie de vraag allereerst begrepen?
Alsjeblieft, laat iemand tenminste "ja" of "nee" zeggen.
Q: Ja.
K: Val niet in slaap.
We gaan nu kijken of het mogelijk is.
Als je zegt dat het niet mogelijk is, dan heb je deur gesloten
dan zou je net zo goed weg kunnen lopen
ga hier niet zitten en verdoe je tijd niet
als je zegt dat het niet mogelijk is.
En als je zegt dat het mogelijk is heb je de deur ook gesloten.
Maar wanneer je zegt, laten we daar achter komen
dan sta je ervoor open, ben je enthousiast om het te ontdekken.
Duidelijk?
Dit is geen intellectueel spel.
Dit is geen vermaak voor een zondag ochtend.
Dit is ook geen preek.
Ik kan je er een mooi verhaal over vertellen.
Er was een predikant met zijn volgelingen
die iedere ochtend gewend was een preek te geven
van tien minuten, of een kwartier.
En het hele geboeide publiek luisterde naar hem.
Maar op een dag als hij op het podium staat om te beginnen
net wil beginnen
komt er een vogel langs, vliegt naar de vensterbank en begint te zingen.
En de predikant zegt geen woord.
Na zo'n vijf minuten, vliegt de vogel na het zingen weg.
Dan zegt de predikant
"De preek voor deze ochtend is afgelopen."
Ja?
Ik wou dat ik dat ook kon zeggen!
Dus de vraag is nu
als je voldoende serieus bent om hierop in te gaan:
of het mogelijk is om totaal
de gehele inhoud van onszelf te ledigen
de inhoud van ons bewustzijn
dit bewustzijn dat door tijd opgebouwd is.
Is het niet mogelijk - luister er gewoon naar
is het onmogelijk om enige inhoud van je bewustzijn te beëindigen
je pijn, je psychische wond?
Zeer zeker weet je wat dat betekent.
De meesten van ons zijn psychisch gekwetst geworden
uit de kindertijd: ouders, school, je weet wel, ons hele bestaan
we zijn gekwetst.
Dat is een deel van je bewustzijn.
Kan je dat gekwetst zijn volledig beëindigen
totaal schoonvegen, zonder een spoor achter te laten?
Je kunt dit, kan je het niet?
Als je aandacht aan de kwetsuur besteedt
weet wat het veroorzaakt heeft
en de wond is het beeld dat je over jezelf hebt
dat gewond geraakt is
en dat beeld, dat gewond is eindigen
je kunt dat doen als je er heel, heel diep op in bent gegaan.
Of als je aan iemand gehecht bent
als je gehecht bent aan je vrouw of je man
het maakt niet uit wat het is, gehecht aan een geloof
aan een land, een sekte, een groep mensen, enzovoort
aan Jezus, enzovoort, kan je het niet helemaal
logisch, gezond, rationeel, beëindigen?
Want je ziet gehechtheid houdt in: jaloezie, angst, vrees, pijn
en door die pijn raak je meer en meer gehecht
het zien van de aard van gehechtheid
de waarneming van gehechtheid is de bloei van intelligentie.
Die intelligentie zegt
wat dom om gehecht te zijn - het is over.
Je begrijpt dit?
Dus ga erin.
Of je hebt een bepaalde psychologische gewoonte
altijd denkend in een bepaalde richting.
Dat is deel van je bewustzijn.
Kan het denken zich losmaken uit de groef, uit de sleur?
Natuurlijk kan het.
Dus het is mogelijk - luister s.v.p. - het is mogelijk
om de inhoud totaal, compleet te ledigen.
Nu ,als je het een voor een doet, dat is
gehechtheid, je gekwetstheid
je angst en ga zo maar door, duurt het oneindig lang.
Zie wat het met zich meebrengt
als je het één voor één doet, het zal tijd kosten.
Dus zit je weer in tijd gevangen. Ik vraag me af of je dit ziet.
Anderzijds is het mogelijk om het te ledigen
zonder tussenkomst van tijd, ogenblikkelijk
als één geheel, niet in delen?
Nee, ik zal het je laten zien, schud niet het hoofd
wees het niet eens of oneens!
Je begrijpt mijn vraag?
Wanneer je het deel voor deel doet, ben je nog steeds met tijd bezig.
Als je je dat realiseert, als je écht de waarheid hiervan ziet
dan zul je het niet gedeeltelijk doen.
Ja?
Natuurlijk.
Dan kom je bij een andere vraag welke is:
kan het in zijn geheel gedaan worden?
Dat wil zeggen, is er waarneming van dit bewustzijn
welke niet feitelijk van mij is
het is niet mijn unieke bewustzijn
het is het universele bewustzijn.
Mijn bewustzijn is net als jouw bewustzijn
of iemand anders zijn bewustzijn, omdat we lijden
we gaan door helse pijn, etc., etc.
Er kunnen een paar mensen zijn die gezegd hebben "Afgelopen"
ze zijn er boven uitgegroeid, het ontstegen.
Dat is niet relevant.
Dus vragen we: is het mogelijk
om het ding in zijn geheel te observeren
volledig
en in deze werkelijke observatie van die totaliteit
het einde ervan?
Je begrijpt mijn vraag?
Zo is het mogelijk om zo te observeren
je pijn, of je angst
of je schuldgevoel of wat het ook is, totaal?
Je begrijpt mijn vraag?
Stel ik ben schuldig.
Ik voel me schuldig
wat ik niet ben, maar stel dat ik dat ben.
Dan kan ik naar dat schuldgevoel kijken
hoe het opkwam, wat er de reden van was
en hoe ik er verder *** voor werd, enzovoort
de hele structuur van schuld, kan ik dat in zijn geheel observeren?
Natuurlijk kan je dat, - nee?
Je kan het slechts als een geheel waarnemen
wanneer je je bewust bent van de aard van het gekwetst zijn.
Je kunt je er bewust van worden, van de schuld, enzovoort
al de verschillende dingen die we hebben verzameld
je kunt het bewust worden
wanneer er geen richting of motief in dat bewustworden aanwezig is.
Begrepen?
Heb je dit begrepen? Ik zal het uitleggen, er verder op ingaan.
Stel dat ik aan iets of iemand gehecht ben:
kan ik niet waarnemen
wat de gevolgen zijn van deze gehechtheid
wat is betrokken in gehechtheid, hoe die gehechtheid ontstond
kan ik niet de hele natuur ervan onmiddellijk waarnemen?
Ik ben gehecht, omdat ik eenzaam ben, ik wil comfort
ik wil van iemand afhankelijk zijn want ik kan niet op mezelf zijn.
Ik heb gezelschap nodig
ik heb iemand nodig om te zeggen je bent goed bezig, ouwe jongen.
ik heb iemand nodig om mij te ondersteunen, ik ben depressief, en angstig.
Dus ik ben afhankelijk van iemand
en uit die afhankelijkheid ontstaat gehechtheid
van die gehechtheid uit, ontstaat bezorgheid, jaloezie, angst.
Akkoord?
Kan ik de hele natuur hiervan niet niet direct waarnemen?
Natuurlijk kan dat, als je beseft
als je diepe interesse voelt om dit uit te vinden.
Dus in plaats van het in stukjes bij beetjes te doen
het mogelijk is om het geheel te zien natuur en de structuur
en de beweging van het bewustzijn met zijn hele inhoud.
De inhoud maakt het bewustzijn
en om het volledig te zien is mogelijk.
en wanneer je het geheel ervan ziet
valt het uiteen.
De vraag is dan - we stellen deze vraag:
als de inhoud deel is van ons dagelijks leven van ons bewustzijn
en dat bewustzijn is de ophoping door tijd
of die tijd kan stoppen
wat betekent is er een einde van alle strijd
je weet, de rest, meteen?
We zeggen dat het mogelijk is.
Ik heb het jullie laten zien.
Het is aangetoond via voorbeelden.
Dat is
een volledig inzicht in de hele natuur van het bewustzijn te hebben.
Ja?
Inzicht betekent, houdt in
zonder enig motief, zonder enige herinnering
alleen maar om direct inzicht in de aard van het bewustzijn hebben
en dat eigenlijke zicht erop, lost het probleem op.
Het spijt me als je heb je dit begrepen, enigszins?
Dan kunnen we naar het volgende gaan, dat is:
We zijn in beslag genomen met meten.
Niet?
Ik ben groot, ik ben klein.
Ik moet anders zijn van wat ik nu ben.
Meten - begrijp je wel?
Wat vergelijken is, een voorbeeld navolgen.
Onze hele technologische ontwikkeling is gebaseerd op meten.
Als je geen maat had
zou er geen technologische vooruitgang zijn.
Dat wil zeggen, kennis is voortgang door te meten.
Ik weet het, ik ga het weten.
Het is allemaal meting.
En dat meten
heeft zich verplaatst naar het psychologische vlak.
Volg dit alles meneer.
Volg je?
Q: Ja.
K: Kijk bij jezelf hoe het werkt, je kan het heel eenvoudig zien.
En zo zijn we altijd psychologisch aan het vergelijken.
Nu, kan je het vergelijken beëindigen
wat ook het beëindigen van de tijd is.
Ja?
Meten betekent mezelf met iemand vergelijken
en net zo of niet net zo zou willen zijn.
Het positieve en de negatieve proces maakt deel uit
- door vergelijking - van meting.
Ik vraag me af of je dit ziet?
Ben je moe?
Q: Nee
K: Ga het voor jezelf na, je zult het zien.
Is het mogelijk om een dagelijks leven te leven
zonder enige vorm van vergelijking?
Je kan twee materialen vergelijken
de ene corduroy kleur tegen een andere corduroy kleur.
Maar psychologisch, innerlijk
volledig vrij te zijn van de vergelijking
wat betekent vrij te zijn van het meten.
Meten is de beweging van het denken.
Dus kan er aan het denken een einde komen?
Je begrijpt dit?
Zie je, de meesten van ons proberen het denken te stoppen, - proberen het.
Wat onmogelijk is.
Je zou voor een seconde kunnen zeggen "ik het denken gestopt"
maar dat is geforceerd, het is gedwongen, het is een vorm van zeggen
"Ik heb een seconde gemeten dat ik niet aan het denken was".
Dus zijn we iets aan het vragen
die alle geïnteresseerde mensen die op deze vraag ingingen
die zich afvroegen: "Kan het denken tot een einde komen?"
Dat wil zeggen, denken geboren uit het bekende - begrijp je?
uiteraard is kennis het bekende, wat het verleden is
kan die gedachte tot een einde komen?
Dat wil zeggen, kan er vrijheid zijn van het bekende?
Je begrijpt mijn vraag?
Omdat wij altijd functioneren vanuit het bekende
en daarom zijn we bijzonder capabel geworden
en naäperig, vergelijkend
en dit constante streven om iets te worden.
Ja?
Dus kan het denken tot een einde komen?
Denken zelf, wanneer het zich bewust is van zichzelf
kent zijn beperking en heeft daarom zijn plaats.
Ik vraag me af of je
Doe je dit allemaal terwijl we praten?
Dus we hebben gesproken over
meting, controle
het belang van de zintuigen en hun juiste plaats
dit alles is onderdeel van meditatie.
En vervolgens vragen we:
wanneer men tot een bepaald punt gekomen is
kunnen de zintuigen
buitengewone zintuiglijke waarneming ontwikkelen
omdat ze buitengewoon gevoelig worden:
telepathie, de gedachten van anderen lezen
verschillende vormen van helderziendheid beheersen, enzovoort.
Ze zijn nog steeds binnen het gebied van de zintuigen.
Ja?
Dus hebben ze niet
dit kolossale belang, dat de mens eraan geeft.
Duidelijk?
Ik vraag me af of je dit ziet.
De spreker is door dit alles heen gegaan.
Vergeef me voor het invoeren van het persoonlijke
men is door dit alles heen gegaan en ziet het gevaar ervan..
verstrikt in al die zintuiglijke opwinding, dat allemaal.
Het is dom.
Dus ofschoon deze dingen er zijn
absoluut, maar ze zijn irrelevant.
We stellen nu
een andere vraag, die is: de mens is altijd op zoek naar macht.
Niet?
De politici, de priesters
de gewone man en vrouw willen domineren
willen beheersen, willen bezitten.
Macht is buitengewoon belangrijk geworden.
De twee supermachten.
Dat betekent dat de macht in de handen van enkelen
om te dicteren wat anderen moeten denken
de christelijke kerk heeft dit eens uitstekend gedaan.
De ketters, de martelingen, de Inquisitie en dat allemaal.
Mensen overheersen.
Door middel van propaganda, boeken, door middel van woorden
door beelden, hem via zijn angst overheersen
en beloning en straf.
Elke vorm van andersdenken wordt of gemarteld
verbannen, concentratiekampen of verbranding.
Niet?
Dit is de geschiedenis over de domheid van de mens
hoewel hij dit vaderlandslievend, religieus noemt.
Nu vragen we:
Is het mogelijk om te leven, zonder enig gevoel van macht?
U begrijpt wat ik zeg?
Volg je dit alles, ben je in dit alles geïnteresseerd?
Wat betekent: kan je leven in totale anonimiteit en totale nederigheid?
Je kunt een naam hebben, mogelijk kan je een boek schrijven
of praten, zoals wij bezig zijn, en enigszins beroemd worden
berucht, of welk woord je ook wilt gebruiken
maar níets is daarachter aanwezig.
Dus je bent niet op zoek naar de macht door middel van helderziendheid
door telepathie, dit alles kan door overheden gebruikt worden
om de kapitein van een onderzeeër te controlen
iedereen is met dit alles aan het experimenteren
in godsnaam word je bewust van dit alles.
En kan men leven zonder enig gevoel van macht?
Weet je, dat bevat grote schoonheid
volledig anoniem te zijn.
En de hele wereld is op zoekt naar identiteit
kracht
positie.
Nu is de volgende vraag:
Kan het brein - luister s.v.p. hier naar
kan het brein, dat miljoenen en miljoenen jaren oud is
zo sterk geconditioneerd, zo vol
van alles wat de mens door de eeuwen heen heeft verzameld
en daarom handelt het heel de tijd mechanisch
kan dat brein vrij zijn van het bekende
en kan dat brein nooit, nooit oud worden
oud in fysieke zin?
Je begrijpt waar ik het over heb?
Stel je deze vraag niet?
Doe je dat?
Misschien doe je dit als je oud bent
mogelijk enigszins uitgeleefd
wanneer je je vermogen om te denken hebt verloren
je verliest je geheugen en dan zeg je
"Mijn god, ik wou dat ik weer jong was
met een frisse geest, een jonge geest, een besluitvaardige geest"
Vraag je dit soms?
Of dat deze hersenen hun last kunnen verliezen
en vrij zijn en nooit verslechteren.
Zeg niet "ja" of "nee", zoek het uit.
Wat betekent dat, - als je wilt, luister alstublieft
als je hierin geïnteresseerd bent
wat inhoudt dat nooit meer psychologisch iets geregistreerd wordt.
Ja?
Begrijp je dit?
Niet meer de vleierij registreren, de belediging
de verschillende vormen van verplichtingen, onderdrukkingen, nooit meer.
De opnameband compleet nieuw te houden.
Dan blijft het jong.
Onschuld houdt een brein in, dat nooit gewond is geraakt.
Ja?
Dat is onschuld
dat kent geen ellende, conflicten, verdriet, pijn, en dat alles
wat alles geregistreerd wordt in het geheugen
en daarom is het altijd beperkt
oud, als het fysiek ouder wordt.
Terwijl als er totaal niets, wat dan ook, psychlogisch vastgelegd wordt
dan wordt het brein buitengewoon stil
buitengewoon fris.
Dit is geen hoop, dit is niet een beloning
of wel je doet het en ontdekt het
of je accepteert gewoon woorden en zegt
"Hoe fantastisch moet dat zijn"
"Ik wou dat ik dat kon ervaren"
en mis je de betekenis.
Terwijl als je het doet zal je het ontdekken.
Dus het brein wordt dan, als gevolg van dit inzicht
waar we over gesproken hebben
vanwege dat inzicht ondergaan de hersencellen een verandering.
Het houdt zich niet langer vast aan herinneringen.
Het is niet langer het huis van uitgebreid verzamelde oudheden.
Akkoord?
Dus dat is dat.
Dan moeten we ook de vraag stellen:
Is er iets heiligs in het leven?
Is er iets dat heilig is, onaangetast door het denken?
Begrijp je mijn vraag?
Alsjeblieft, begrijp de vraag zelf.
Dat wat heilig is, sacraal is
we hebben ze als symbolen in de kerken geplaatst
De Maagd Maria, de Christus aan het kruis.
Ga naar India, daar hebben ze hun eigen speciale beelden
ga naar boeddhistische landen daar hebben ze hun eigen beelden
en dat is heilig geworden
de naam, het beeld, de afbeelding, het symbool
op bepaalde plaatsen: kerken, tempels, moskeeën en ga zo maar door.
In de moskeeën zijn er natuurlijk geen beelden
maar mooi geschreven teksten, die ook uitgegroeid zijn tot beeltenissen.
Nu vragen we: is er iets heilig in het leven?
Heilig dat onsterfelijk, tijdloos is
van eeuwigheid tot eeuwigheid
dat wat geen begin en geen einde heeft gekend
begrijp je dit?
We vragen dit.
Je kan dat alleen uitvinden - nee, je kunt het niet uitvinden
niemand kan het uitvinden
het kan ontstaan als je alle dingen opzij zet
dat het denken heilig heeft gemaakt
de foto's, de musea, de muziek
de kerken en hun geloof, hun rituelen, hun dogma's
dat alles is begrepen en volledig verwijderd.
Er is geen priester, geen goeroe, geen volger.
Dan in die enorme kwaliteit van de stilte
kan je uitvinden - in die stilte kan er ontstaan
iets dat niet door het denken is aangeraakt
omdat die stilte niet door het denken gecreëerd is.
Men moet op onderzoek gaan, in deze hele natuur van stilte gaan.
Er is stilte tussen twee geluiden
er is stilte tussen twee gedachten
er is stilte tussen twee noten in de muziek
er is stilte na lawaai
er is stilte als het denken zegt: "Ik moet stil zijn".
en creëert die kunstmatige stilte
en denkt dat dat is echte stilte.
Er is stilte als je rustig zit
en je geest dwingt om stil te zijn.
Dit zijn allemaal kunstmatige stiltes.
Ze zijn geen echte
diepe, onaangetaste, onopzettelijke stilte.
We zeiden stilte kan alleen maar psychologisch komen
wanneer er geen registratie is van wat dan ook.
Dan de geest, het brein zelf is volstrekt
zonder beweging.
Dan in die grote diepte van de stilte
niet veroorzaakt, niet gecultiveerd, niet beoefend
maar in die stilte kan dat buitengewone besef ontstaan
van iets onmetelijks, naamloos.
Deze hele beweging van het begin tot het einde
van deze gesprekken zijn deel van meditatie.
Afgelopen.
Q: (onhoorbaar)
K: Het spijt me, maar je kunt na dit geen vragen stellen.
Ik hoop dat we elkaar hebben ontmoet.
Q: Dank u wel.