Tip:
Highlight text to annotate it
X
Voetballers en artiesten staan er vaak vol mee.
Maar niet alleen die want ook heel veel andere mensen hebben ze: Tatoeages.
Een tattoo is erg in. Sommige laten ze in een opwelling zetten en
voor anderen zit er een heel bijzonder verhaal achter.
In een nieuwe serie laten we iedere donderdag verhalen achter een tatoo voorbijkomen.
We volgen hierin tattoo artiest Bram Willems uit Roosendaal.
Het is het afsluiten van een periode, een nieuw begin.
Dat merk ik ook aan heel veel mensen. Dat ze toch de behoefte hebben om een soort
statement te maken naar zichzelf maar ook naar de buitenwereld.
Omdat dan met een tatoeage te doen.
Ik ga niet zelf rondvertellen. Ik ben een kunstenaar.
Nee, zelf pak dan toch eerder de term Tattoo-Artist. Maar ik vind het wel heel leuk als mensen
mijn werk zien als een kunstwerkje. Het is wel leuk om dat te horen.
Je kan tegenwoordig zelfs foto realistische portretten tatoeëren.
Dat geeft je als tatoeëerder natuurlijk heel veel vrijheid.
Ik heb geen lijnen of wat dan ook. Het zijn gewoon plaatjes.
En elk plaatje heeft zijn eigen betekenis als het ware.
En die plaatjes heb ik dan gewoon opgezocht en samen met Bram hebben we die plaatjes aangepast
zodat het niet hetzelfde plaatje wordt als ook op internet staat en wat ook een ander
heeft.
Als je een beetje fantasie hebt en creatief bent dan kan je natuurlijk wel een erg origineel
ontwerpo voor iemand maken. Dit was het plaatje. En dat hebben we dan
zo uitgewerkt.
Ik vind het A: Heel belangrijk dat een tatoeage op zich uniek is en dat de klant ook echt
een tattoo krijgt.... Zodat het ook echt zijn tattoo wordt.
Ik ben net met het ontwerp bezig. Klein momentje nog.
Ik ben dakdekker en ik wil graag een tatoeage van een gasbrander op mijn been hebben.
Het is veel leuker om het ook echt helemaal eigen te maken.
Dat is wel iets wat ik altijd probeer.
Hij is wel vet he? Ja, ik vind hem echt wel mooi.
Het is de wisselwerking he! Tussen diegene die komt die die tattoo wil
hebben en ik als tattoo artiest. Weet je wel.
Je moet toch een bepaalde klik maken. En uit die klik komt iets voort.
Met als eindresultaat een tatoeage.
Hondepoot. Die afdruk heb ik gemaakt nadat ze overleden
is en daar heeft Bram een tatoeage van gemaakt.
Heel veel mensen komen met iets ouzo. En ik denk dan:
Volgens mij is het veel mooier als je het zo of zo doet.
Het is aan hun dan verder om daar wel of niet voor te gaan.
Een tijdje geleden ben ik hier geweest en hebben we de tatoeage bekeken.
Toen was het lettertype nog iets te groot. Dat is nu wat kleiner geworden.
En nu is hij helemaal naar mijn zin.
Ze had een stuk of 4 afdrukjes bij. Van elk teentje heb ik het mooiste teentje
geselecteerd. En dan heb ik daar het allermooiste hondepootje
van gemaakt. Als jij heel veel respect hebt voor je klanten
en voor mensen in het algemeen. En dat hoeft helemaal niet heel diepgaand
te zijn of zo. Kijk mensen zitten toch op die stoel.
Zo'n tattoo laten zetten is toch altijd wel gevoelig.
Het is toch een vervelende ervaring en je moet mensen daar toch een beetje doorheen
helpen af en toe.
Euhmmm...Ik had verwacht dat het minder pijn zou doen.
Minder pijn? Ja Nou ja het is wel een aardige pijn wat
dat betreft.
Ik vind dat je een tattoo natuurlijk wel een beetje moet voelen
Het doet zeer. Het doet nu ook zeer. Alleen...euh. Ik kan wel gaan zitten piepen.
Maar ik heb zoiets van: Als je gaat zitten piepen dan gaat het alleen
maar langzamer. Het wordt niet gezelliger.
En het doet toch wel pijn.
Mensen hebben toch zoiets van: Dat heb ik toch maar even laten doen.
Als je er dan niets van zou voelen. Dan tsja.
Ik heb toch het idee dat mensen hun grenzen moeten verleggen omdat ze fysiek iets laten
aandoen door iemand. En doordat die grenzen verlegt worden heb
ik het idee dat mentaal...... hun psychische grenzen ook verlegt worden.
Mensen zijn heel open en ze vertellen mij alles.
Ze zou gesteriliseerd worden en na de narcose waren we naar huis gereden.
En onderweg kregen we al een telefoontje van mijn vader dat ze overleden was.
Terwijl die mensen je eigenlijk helemaal niet zo goed kennen vertellen ze jou opeens dingen
die voor hun heel belangrijk en heel diepgaand zijn.
Das ook een stukje vertrouwen wat je krijgt. En ik denk dat dat ook wel het mooie is van
het werk.
Ik heb 2 tatoeages. Toen ik 17 was heb ik hier mij Gibson Les
Paul Custom laten taoeeeren. Dat was mijn gitaar en die kocht ik toen ook
op mijn 17e verjaardag en die moest gelijk vereeuwigt worden.
De 2e was een tribaal. Toen was ik 19. En die heeft een vriend voor mijn ontworpen.
Als ik bv nu iets anders zou mogen kiezen. Dan zou ik denk ik nu iets anders kiezen.
Maar dat wil niet zeggen dat ik er spijt van heb.
Ja, de dingen lopen zoals ze lopen. Ja, je kan mij gaan veroordelen dat ik niet
genoeg tatoeages heb enzo. Maarja je kan me ook beoordelen op mijn werk
zeg ik dan.
Ja. Volgende week zien we hoe Linda de bijzondere herinneringen aan haar hond in een tattoo
laat vastleggen.