Tip:
Highlight text to annotate it
X
Neuraminidase remmer.
Neuraminidase remmer.
- Hoi.
- Hoi.
Ga je buitenwerelds?
Ik help bij een medische behandeling
op M33-985, ja.
- Met Keller.
- Precies.
Op je vrije dag.
- Mag ik niet buitenwerelds gaan?
- Ga je gang.
Ik vind het vreemd dat je vrijwillig
op een menslievende missie meegaat
op je vrije dag.
Ik maak een nieuwe start.
Weet je, dit is een heel nieuwe,
aardigere Rodney McKay.
Kijk eens aan. Ben je klaar?
Ga je toch ook mee?
Ja, en Ronon
heeft ook aangeboden te helpen,
dus ik dacht:
hoe meer zielen hoe meer vreugd, toch?
- Is er een probleem?
- Nee, gewoon, ik was... Nee, er is niets.
Oké.
Kom op en draai, Chuck.
Ik heb't al. Lukt wel, ik heb't.
Ik heb't. Het lukt wel.
Wil jij het? Neem maar.
Ik heb mijn eigen spullen. Ik neem...
Over de mensen
die we vandaag gaan ontmoeten:
vermijd elk lichamelijk contact
en er is geen probleem.
De besmetting
lijkt niet via de lucht te gaan.
Wat is er met deze mensen?
Het is een ziekte
die lijkt op wat ze op aarde griep noemen.
Het hele dorp is besmet.
Geen al te ernstige variant, maar
ernstig genoeg om ze *** te maken.
- Hij heeft het ook.
- Wordt hij weer beter?
De koorts gaat wel, dus veel rust,
veel drinken, dan komt hij er wel bovenop.
Ik ga ook medicijnen voorschrijven.
- Een neuraminidase remmer?
- Heel goed.
Mag ik jou ook even bekijken, Erran,
gewoon voor de zekerheid?
Kunnen jullie ons even wat privacy geven?
Volgens mij is er een kroeg in de buurt.
Waarom gaan jullie niet even lunchen?
Wil je... Zeker.
Wat is er? Vind je het niet lekker?
Je hoeft hier niet te zijn.
Je hebt vast genoeg te doen op Atlantis.
Gek genoeg, eigenlijk niet.
Maar als jij terug moet, dan...
- Nee, het is goed zo.
- Natuurlijk is het goed.
Hebben ze genoeg tijd gehad?
Ik wil ze niet storen
midden in allerlei medische zaken.
Hoi, is dr. Keller klaar?
Is ze niet bij jullie?
Toen ze klaar was, is ze weggegaan.
Ze zei dat ze naar jullie toe
ging in de kroeg.
Juist. Heel goed. Bedankt.
- Jennifer?
- Jennifer!
Jennifer, Rodney hier, *** je me?
- Jennifer!
- Dr. Keller, antwoord alsjeblieft.
Of haar radio doet het niet, of hij is uit.
- Dat zou ze niet doen.
- Wat is er dan met haar gebeurd?
- En?
- Ik heb de hele straat afgezocht.
Niemand heeft haar gezien
Ze is verdwenen.
Onzin. Ze zou nooit weggaan
zonder ons te laten weten waarheen.
Tenzij iemand haar
tegen haar wil heeft meegenomen.
Wellicht moet je terug
en Atlantis om hulp vragen.
- Misschien heb je gelijk.
- Ik blijf hier en kam het hele dorp uit.
Wie ben je?
Als je ophoudt met tegenspartelen,
hoef ik je niet te verdoven.
- Wat wil je van me?
- En hou op vragen te stellen.
Ik wil alleen weten
waarom je me gekidnapt hebt.
Hoe heb je me uit het dorp meegenomen?
Ik kan me niet eens herinneren...
Goed zo.
Laten we gaan.
- McKay?
- Ja, zeg het maar.
Ik heb voetafdrukken gevonden
buiten het dorp.
- Die van Jennifer?
- Een standaard Atlantis zool.
Maar er is iemand bij haar.
Grotere voetafdrukken,
ongeveer mijn maat.
Zo te zien hebben ze gevochten.
Verdorie.
Het gekke is dat het net lijkt
alsof ze uit het niets verschenen zijn.
Hoe bedoel je, "uit het niets"?
Er is helemaal niets te zien
tussen hier en't dorp
en dan zijn ze er ineens,
alsof ze uit de lucht zijn komen vallen.
Wacht even.
Ik zie één paar sporen naar het bos lopen.
Eén paar?
Niet die van Keller, die van de ander.
En wat is er met die van Keller gebeurd?
Deze afdrukken zijn dieper.
Ik denk dat hij haar gedragen heeft.
Misschien heeft hij haar
bewusteloos geslagen, of...
Oh, god.
Ik ga het verder onderzoeken.
Misschien moeten we wachten.
Goed, ik ben bijna bij de gate.
Ik zal vast 'n bericht sturen,
'n team oproepen en grondig gaan zoeken.
Klinkt goed. Doe dat.
Dan ga ik ondertussen achter haar aan.
- McKay?
- Ja, hier ben ik.
Ik heb weer twee sets sporen.
Ze leeft nog.
Geweldig! Dat is geweldig!
Goed, ik ben bij de gate.
Ik roep het onderzoeksteam bij elkaar
en kom zo snel mogelijk naar je toe.
Oh, ***.
- Ronon!
- Wat?
- We hebben Wraiths!
- Hoeveel?
Er kwamen er net vier door de gate.
Eentje staat op het punt me te doden!
Oh, ***!
Eindelijk!
- Waar bleef je nou?
- Graag gedaan.
- Het is een jager.
- Wat?
- Wraith jager, zoekt voortvluchtigen.
- Die zijn toch zeldzaam.
Er zijn er maar een paar.
- Dat klopt.
- Een paar jaar terug kwamen we jou tegen
en nu nog eentje?
Hoe groot is de kans daarop?
Waar zijn de andere Wraiths heen?
Ik weet het niet.
Ze hebben zich verspreid in het bos.
Waar ga je heen? Wacht!
Verder gaan we niet op het pad.
Waar breng je me heen?
Zeg me tenminste je naam.
We kunnen praten als we er eenmaal zijn.
Waar?
Wat doe je?
Ronon?
Kijk uit!
Jullie moeten zo snel mogelijk
naar 'n veilige plek.
- Waarom? Wat is er?
- Er zijn Wraiths in de buurt.
- Komen ze hierheen?
- Hopelijk niet. Het zijn er maar 'n paar.
Ze zoeken vast iemand anders.
Maar we willen geen risico nemen.
Hebben jullie iemand in het dorp gezien
die anders was?
Nieuwkomers, iemand die eruitziet als,
ik weet niet, zo?
- Nee.
- Hier hebben we geen tijd voor.
Waar kunnen jullie je verstoppen?
Er zijn tientallen grotten rondom het dorp.
Onze voorouders
gebruikten ze bij de laatste culling.
- Goed. Kom op, laten we gaan.
- Oké.
- Wat is dat voor ding?
- Dat duurt te lang om uit te leggen.
Te lang? We wandelen al uren.
- Mag ik niet even uitrusten?
- Nee.
Een paar minuten?
Zodat je team ons kan inhalen?
Welk team?
Je bent van Atlantis. Je bent een dokter.
Er zijn twee mannen bij je.
Kijk waar je loopt. Gewoon doorlopen.
Het is vlak voorbij die geul.
Je bent er bijna.
Daar is het. Kijk uit waar je loopt, meneer.
- Meneer?
- Mevrouw. Sorry. Je hebt een...
Dat is duidelijk een snor.
Dat was de laatste. Het dorp is nu leeg.
Goed. Ga met hen mee
en zorg dat ze in de grotten blijven.
En zorg dat ze stil blijven.
Hou ze stil tenzij je iets van mij hoort.
- Of van mij.
- Begrepen. Dank je.
Hé, moeten we soms teruggaan
naar de gate?
Ga. Ik blijf Kellers sporen volgen.
Het is niet verstandig
als we ons nu splitsen.
We weten niet waar de Wraiths zijn.
Teruggaan duurt te lang.
Die voortvluchtige heeft haar.
Hij heeft te veel voorsprong,
we vinden hem nooit.
Als je naar de gate wilt gaan,
doe dat dan. Ik ga.
Ronon? Ronon!
Verdorie! Kun je niet... Ronon!
Oh, nee.
Ben je klaar met je ontsnappingspoging?
Er zijn meer Wraiths in de buurt.
We moeten in beweging blijven.
Je komt niet uit het dorp, toch?
Ik heb jou nooit gezien,
en wel bijna iedereen ontmoet.
Ben je wel van deze planeet?
Jij hebt de Wraiths hier gebracht.
- Ze zitten achter je aan. Waarom?
- Ik ben een voortvluchtige. Ken je die?
Eén van de mannen met wie ik reis,
was een voortvluchtige.
Was? Dat is onmogelijk.
Voortvluchtigen blijven dat voor altijd.
- Nou, deze niet meer.
- Ja ***. Hoe dan?
Breng me naar hem toe
en we zullen het je vertellen.
Ik beloof het.
Luister, we hoeven geen vijanden te zijn.
Leuk geprobeerd.
Hé! Als je...
Wat?
Hier beginnen de sporen van Keller weer.
Kijk, een kleinere, ondiepere, Atlantisstap.
Deze afdrukken zijn groter en dieper.
- De voortvluchtige.
- De sporen van Keller zijn onregelmatig.
Ze is of gewond of vastgebonden,
misschien wel allebei.
De sporen zijn duidelijk.
Makkelijker te volgen, toch?
Dat is het probleem.
Een voortvluchtige is niet zo dom.
Het wordt al snel donker.
We hebben om precies te zijn twee uur,
43 minuten en 17 seconden.
De zon hier
heeft nu een heel geleidelijke dalingshoek
en een heel korte nacht.
Ik download altijd
de gegevens van de planeet
voor elk adres dat ik kies,
zelfs op menslievende missies.
Dingen zoals
de atmosferische gesteldheid,
de bodemstructuur,
beschikbare watervoorraden...
Wat?
Ik vroeg me al af hoe lang
je't zou uithouden
- zonder al je speeltjes.
- Je zou versteld staan.
Ik ben dan wel niet echt
wat je een "buitenpersoon" zou noemen,
maar dat betekent niet dat ik
dat man-versus-natuur gedoe
oninteressant vind.
Als kind zat ik zelfs bij de scouting.
Afdeling 14
van de Fort McMurray Gretige Bevers.
- Bevers?
- Ja, groot knaagdier, lange tanden.
Daar knagen ze bomen mee om
en bouwen ze dammen mee, heel ijverig.
Na een paar maanden
vroegen ze of ik wilde gaan,
maar ik heb het handboek. Nog steeds.
Scouting voor Bevers, geweldig redmiddel.
Dus ik denk dat ik mezelf heel goed uit een
moeilijke situatie kan redden, dank je...
- Wat is er?
- Bloed.
- Oh, mijn god.
- Nee, het is Wraithbloed.
Daar gaan we.
Hier heeft iemand gezeten.
Kijk, een enkel stel sporen.
Maar ze gaan van het pad af, die kant op.
Zeker weten?
Want de voetstappen gaan deze kant op.
Eén paar.
Dat weet ik,
maar misschien draagt hij haar weer.
Of misschien zijn ze aangevallen
door de Wraiths, is Jennifer verdoofd,
de voortvluchtige doodt de Wraiths,
ruimt het lichaam op
en draagt dan Jennifer naar het pad.
Kijk eens hoe diep deze sporen zijn.
Laten we deze volgen.
Rustig aan.
Zoals ik al zei,
een voortvluchtige is niet zo dom.
- Wat nu?
- We gaan naar boven.
- Naar boven? Hoe? Heb je een touw?
- Ik heb geen touw nodig.
Zijn we net...
Hoe deden we dat?
Een tijdje terug was ik op een planeet,
heel veel technologie.
Dit kreeg ik van een plaatselijke inwoner.
Hij zat nog maar net om m'n arm,
of hij smolt vast aan m'n huid.
Als ik nu op dit lampje druk als't groen is,
kan ik verdwijnen,
van de ene plaats naar de andere gaan.
Teleportatie, zo heb je me
zo snel uit het dorp gekregen.
Ik kan alleen korte afstanden overbruggen.
Tussendoor moet hij weer opladen,
vooral als ik iemand meeneem.
Maar daardoor
kon ik de Wraiths voorblijven.
Dat kan ik me voorstellen.
McKay!
Verdorie.
- Wat ben jij in godsnaam aan't doen?
- Nu? Wraiths aan't vermoorden.
Waarom ben je gestopt?
- Ik had 'n steen in mijn laars, zei ik toch.
- Dat zei je niet.
Wel! Ik zei:
"Wacht, een steen in mijn laars. "
Als je achterblijft,
kan ik hem moeilijker opsporen.
- Vooral's nachts.
- Niet meer.
We hoeven niet langer te speuren.
We zullen precies weten waar die vent is,
dankzij dit handige apparaatje.
Kijk dat signaal.
Ze zijn nog verder weg dan ik dacht.
Sorry, maar op een zeker moment
zul je mijn hulp nodig hebben.
Wacht maar af.
Als je 'n probleem niet kunt oplossen,
kom je bij mij
en ik los het op het juiste moment op.
"Goed gedaan," zeg je dan,
of je gromt en slaat me
wat harder dan nodig op de rug.
Hoe het ook zij,
we hebben allebei onze talenten.
Dus erger je niet langer
aan mijn aanwezigheid
en begin te begrijpen
dat we één team zijn,
en allebei proberen hetzelfde doel
te bereiken, oké?
Luister je?
Jij hebt dat trackergezicht weer.
Kun je horen wat ik zeg?
Wanneer zeg je me nou
wat je van me wilt.
Je moet iemand helpen.
- Wie?
- Dat doet er niet toe.
Je moet haar alleen
medische verzorging geven.
Haar? Wie is ze, je vrouw?
Als we daar aankomen,
kan ik niet bij je blijven.
Hoe langer ik ergens blijf,
hoe groter't gevaar.
Waarschijnlijk een stuk of tien
Wraiths onderweg.
Het spoor houdt hier op.
Nou, hij is vlak voor ons.
Hij is hierop geklommen,
of heeft ontdekt hoe hij er omheen kon.
Daar lijkt het niet op.
Dan moeten ze een touw of zoiets
gehad hebben.
Nou, hoe komen we hier bovenop?
Had jij't over 'n probleem oplossen?
Ja, technologische problemen,
geen rotsbeklim-problemen.
Dat dacht ik al.
Heb je er ooit over gedacht
dat trackingapparaat te verwijderen?
Dat heb ik zeker. Een paar dokters
hebben het al geprobeerd. Zonder succes.
Ik heb geavanceerde
medische technologie bij me.
- Weet ik.
- Dus ik kan het waarschijnlijk verwijderen.
Weet je nog, die voortvluchtige?
Onze dokter
heeft zijn trackingapparaat verwijderd.
Daardoor was hij
geen voortvluchtige meer.
Heb je hier iets in zitten
waarmee je het kunt verwijderen?
Ik heb een scanner.
Daarmee kan ik de locatie
van je trackingapparaat vaststellen,
je een verdoving geven, een incisie maken,
en je bent er vanaf.
Je zei toch dat iemand
medische verzorging nodig heeft?
Het is voor ons allemaal een stuk veiliger
als de Wraith het spoor bijster zijn
voordat we daar aankomen.
Oké.
Draai je om.
- Als je iets probeert...
- Draai je nou maar om.
Zie je het?
Wat heb je gezien?
Je trackingapparaat, het is anders.
Veel gecompliceerder.
Het is vertakt
en zit niet alleen aan je ruggengraat,
maar ook aan je hersenstam.
Het verwijderen betekent je dood.
Het spijt me.
We moeten gaan.
Oké. Schemering, 17 minuten,
maar zoals ik al zei, het is heel kort.
Zoals Whitehorse in juni.
Niet dat jij weet wat Whitehorse is,
of juni, trouwens.
Wat in...
Allemachtig! Zag je dat ding?
- Die vent is goed.
- Die vent is een moordenaar.
Goed. Niemand heeft het gevonden.
Wat gevonden?
Haar naam is Celise.
- Wat is er met haar gebeurd?
- Ze is gevallen, heeft haar been verwond.
Ik heb geprobeerd
de wond schoon te maken, maar...
- Hij is geïnfecteerd. Van wanneer is dit?
- Een paar dagen geleden.
Ze ging achteruit,
ik ben 'n dokter gaan zoeken.
We gingen naar drie planeten.
Ik hoorde
dat er mensen van Atlantis waren
om dit dorp te helpen bij hun ziekte.
Dus heb ik haar hier gebracht,
deze grot gevonden om haar te verbergen,
een paar vallen gezet om de Wraiths
of anderen uit de buurt te houden,
en gewacht totdat jij er was.
Je had ook gewoon
om mijn hulp kunnen vragen
- in plaats van me te kidnappen.
- Dat risico kon ik niet lopen.
De meeste mensen willen niets
met voortvluchtigen te maken hebben.
- Is ze je dochter?
- Nee.
Ze leefde in een dorp
dat door de Wraiths is vernietigd.
Heb jij de Wraiths daarheen gebracht?
Ik bleef er maar één nacht. Ik dacht
niet dat ze me zo snel zouden vinden.
Ze hebben het hele dorp afgeslacht.
Celise was de enige die ik kon redden.
- Hoe slecht is ze er aan toe?
- Heel slecht.
Haar bloeddruk is gevaarlijk laag.
Ze is geïnfecteerd, ze raakt in shock.
Wat houdt dat in?
Het betekent dat de wond afsterft.
Ik moet de wond operatief schoonmaken,
het dode weefsel wegsnijden.
Ik zal haar een infuus
met antibiotica geven,
maar ze heeft sterkere medicijnen nodig
dan ik nu bij me heb.
Ze is een heel, heel ziek meisje.
Ze mag niet sterven.
Je kunt haar niet laten sterven.
Ik doe wat ik kan.
Ik blijf in de buurt.
Het is goed. Het is goed.
Ik ben hier om je te helpen.
Ik heb je been verdoofd.
Voel je nog pijn?
Goed. Dat is goed.
Waar is Kiryk?
"Kiryk. " Dus zo heet hij.
Hij staat buiten, op wacht,
zorgt ervoor dat jij veilig bent. Oké?
- Dat is een mooie pop.
- Die heeft Kiryk voor me gemaakt.
Gemene ouwe Kiryk, hè? Zo zie je maar.
Hij is niet gemeen.
Hij doet alleen net alsof.
Ik ken iemand die net zo is als hij.
Het signaal blijft rondjes draaien.
Waar hij haar ook heen brengt,
ik denk dat ze er zijn.
Hoe lang nog tot de dageraad?
Niet lang meer, iets minder dan een uur.
Het duurt vrij kort.
Wat doe je? Schiet dan!
Blijf stilstaan.
- Dat is weer één val minder.
- Moet ik daar blij van worden?
Je liet me schrikken.
Hoe is het met haar?
Ik heb de wond
zo goed mogelijk schoongemaakt,
maar ze is niet buiten gevaar,
nog lang niet.
Ze heeft een veel sterkere
antibioticakuur nodig,
om nog maar te zwijgen
over een mogelijke huidtransplantatie.
Ik wil haar meenemen naar Atlantis.
Onze ziekenboeg kan haar
de verzorging geven die ze nodig heeft.
- Ik kan niet naar Atlantis gaan.
- Weet ik.
Je zult haar verzorging
aan mij moeten overlaten.
Als je haar maar
naar me terugbrengt als ze genezen is.
Kiryk, er is iets dat je goed
moet begrijpen.
Er is geen garantie dat ze dit overleeft.
Ze is nog steeds heel erg ziek.
Maar al overleeft ze het,
het constant opgejaagd worden
door de Wraiths is geen leven voor 'n kind.
Als je wilt dat ze blijft leven,
moet je haar laten gaan.
Als ik maar wist dat ze...
Wat is er?
Kiryk?
Wat is er gebeurd?
De Wraiths hebben je verdoofd,
en Celise bijna vermoord.
Je bijbrengen ging niet.
Vast 'n driedubbele dosis
van wat ze dan ook
in die stunguns hebben zitten.
We moesten uit die grot weg,
dus ik bracht Celise hierheen, ging terug
en heb jou letterlijk hierheen gesleept.
Dat was niet makkelijk, kan ik wel zeggen.
- Hoe gaat het met haar?
- Voorlopig is ze stabiel,
maar haar koorts is nog erg hoog.
Hoe langer ze op deze planeet blijft,
hoe groter het gevaar.
Ik draag haar wel.
We gaan terug naar de gate.
Met de Wraiths op onze hielen?
Hoe ver denk je dat we komen?
Een stuk verder dan wanneer jij
haar alleen probeert te dragen.
Oké, luister. Ik heb zitten denken.
Ik kan het trackingapparaat
dan wel niet weghalen,
maar er is misschien wel een manier
om het uit te schakelen.
Deze machine
wordt een defibrillator genoemd.
Hij geeft een sterke elektrische schok
om het hart
weer in't juiste ritme te brengen,
en ik denk dat als ik de elektroden
direct op de huid
boven je trackingapparaat plaats,
ik de krachtbron kan overbelasten,
de circuits kan laten doorbranden.
- Oké, doe het maar.
- Goed, maar je moet wel weten
dat er geen garantie is
dat het ook echt lukt,
en dat het ook heel gevaarlijk kan zijn.
Als het werkt,
is het apparaat uitgeschakeld.
En als het me doodt, eveneens.
De Wraiths zullen me in ieder geval
niet meer kunnen opsporen.
Het is tijd om te stoppen met vluchten.
Het is niet veel verder meer.
Beloof me dat je zult regelen
dat er goed voor haar gezorgd wordt.
Ik beloof het.
Oké.
De lading gaat van de ene elektrode
naar de andere
en jouw trackingapparaat
zit er tussenin. Goed?
Oké.
Klaar?
Oké, daar gaan we.
Wel verdraaid!
- Wat?
- Ik weet het niet.
Het stopte ineens met uitzenden.
We zijn ze kwijt.
Kom op.
Gaat het?
Wat is er gebeurd?
Ik was je heel even kwijt, maar je bent
weer terug in het land van de levenden.
Is het gelukt?
Ik geloof het wel.
Het apparaat zendt niet meer uit.
Ik denk dat't rotding goed doorgebrand is.
- Oh, nee.
- Wat?
- Ik denk dat dit ook doorgebrand is.
- Maakt niet uit. Heb ik niet meer nodig.
Ik ken iemand die zo'n apparaat
graag eens goed zou willen bestuderen.
lets gevonden?
Wat?
Een lichaam is hier doorheen gesleept.
- Heb je iets?
- Ja.
Hier hebben twee lichamen gelegen.
De grond is op twee plaatsen geplet.
Dus de Wraiths waren er eerder dan wij?
Ik denk het niet.
Ik zie nergens voetafdrukken van Wraiths.
Wat is er dan gebeurd?
Hebben ze elkaar vermoord?
Er is niemand dood. Dat waren ze
tenminste niet toen ze hier waren.
Keller heeft 'n lichaam hierheen gesleept,
't zijn haar voetafdrukken.
Ze heeft hem gedood toen ze
zijn trackingapparaat uitschakelde.
Nee, ze heeft hem niet gedood.
Hij was bewusteloos.
Zijn voetafdrukken, naast die van haar,
verlaten de open plek die kant uit.
Dus ze bracht hem hier, bracht hem bij,
- en ze zijn samen weggegaan?
- Daar lijkt't op.
Er waren toch twee lichamen?
- Deed ze soms een dutje?
- Nee, te klein voor Keller.
Ik denk dat er nog iemand bij hen is,
waarschijnlijk een kind.
- Maar geen voetafdrukken?
- Nee, ze is hierheen gedragen.
Ze? Hoe kun je nou weten
dat het kind een...
Pijlen.
Volgens mij hebben niet alleen wij
gemerkt dat zijn signaal weg is.
Nu zou ik dat teleportatieapparaat
goed kunnen gebruiken.
Er is een pad naar beneden,
niet zo ver hier vandaan.
Blijf hier.
Ik ga even kijken of het nog veilig is.
- Ronon! Ronon, wacht!
- Jennifer!
- Laat hem ophouden!
- Wat? Waarom?
Ronon, alsjeblieft, hou op!
- Help me. Pak haar beet.
- Oké.
Stop!
Hij wilde alleen maar
dat ik het meisje hielp.
Ze is ziek!
Ze is stervende. Ze moet naar Atlantis.
Ronon, alsjeblieft.
- Jennifer, de...
- Haar hechtingen zijn losgeraakt.
Ik moet haar opnieuw hechten
voordat we haar kunnen verplaatsen.
- Er zijn Wraiths naar je op zoek.
- Dat weet ik.
Luister, jullie kunnen beter
samen tegen hen vechten.
De kans op winnen
is nog steeds belachelijk laag, maar...
- Dit helpt niet.
- Ik ga. Ik pak nog even...
Hij heeft gelijk.
Deze plek krioelt straks van de Wraiths.
We zijn beter af als we samenwerken.
- Oké, ze is klaar.
- Laten we gaan.
Wraiths!
O, ***.
Ronon!
- Schiet hem neer!
- Doe ik!
Waar heb je zo leren vechten?
Ik heb een paar bokslessen gehad.
We moeten gaan.
Ik heb getracht haar te stabiliseren,
maar ze heeft sterkere medicijnen nodig.
Je had haar ook om hulp kunnen vragen
in plaats van haar te kidnappen.
Weet hij al, Rodney.
Hier, ik heb iets voor je.
Het is een soort teleportatieapparaat.
- Teleportatie? Echt?
- Dat was het tenminste. Tot ik't sloopte.
Is ze familie?
Ik bracht de Wraiths naar haar dorp.
Ze is de enige overlevende.
Het is niet makkelijk, daarmee te leven.
Wees niet ***.
We krijgen je hieruit, jullie allebei.
Ik tel zes Wraiths op de grond.
Zes die we kunnen zien
en mogelijk nog meer in de bossen.
Zullen we het op een lopen zetten,
schietend er doorheen gaan?
De schepen zijn gewaarschuwd
bij de eerste schoten.
- We worden afgeslacht voor we't weten.
- We moeten't risico maar nemen.
- Hé!
- Je hebt het gemaakt.
Meer een beetje opgelapt.
Het is zeer gecompliceerde technologie.
Ik weet niet...
Hé! Wat doe je?
Ik ga onze kansen verbeteren.
Ga er niet alleen op af.
Het lukt wel.
Sta klaar om die open plek aan te vallen.
Wacht nog heel even, goed?
Ik weet niet of ik hem echt gemaakt heb.
Je moet hem testen voordat je...
Ik denk dat ik hem gemaakt heb.
- Hij is bij de gate!
- Blijf bij hen.
Hij draait de gate.
We moeten snel gaan.
Oké, we brengen haar naar de gate,
dan ga ik terug,
om de mensen te zeggen
dat ze veilig naar het dorp terug kunnen.
Als ze opstijgen, moet je die knop daar
gebruiken om ze te beschieten.
Op de eenden schieten?
Natuurlijk geen echte eenden.
Ze dienen alleen maar om...
Leer haar maar een ander spelletje.
Ja. Jazeker. Hier.
- En, hoe is het met onze kleine patiënt?
- Veel beter. Het is een vechtertje.
Valt hij je lastig? Want ik kan hem
laten weghalen, met geweld.
- Echt waar?
- Ja, hij maakt een grapje.
Ik sprak met één van de families op 985,
de vrouw die we thuis bezocht hebben?
Ze wil graag
dat Celise bij hen komt wonen.
Dat is mooi.
Zie ik Kiryk ooit weer?
Ik weet het niet, liefje.
We zoeken nog steeds naar hem,
we houden onze ogen en oren open.
Hé, ik heb iets voor je meegebracht.
Ik denk dat je dit in het bos liet vallen.
Mijn pop.
- Wat?
- Oké.
Luister eens even. Ik heb zitten denken
en ik wil je plannen weten.
- Plannen?
- Met Jennifer?
Ik heb helemaal geen plannen.
Oké.
- Goed.
- Wacht.
Wat bedoel je met "plannen"?
Ik bedoel, ben je op een romantische
manier in haar geïnteresseerd?
- Nee.
- Goed.
Wacht.
Wat?
Misschien heb ik wel plannen.
Heb jij plannen?
Natuurlijk. Daarom vroeg ik jou ernaar.
- Wat gaan we daaraan doen?
- Ik weet het niet.
Ik ga niet om haar vechten,
als je dat bedoelt.
- Mooi!
- Maar ik ga ook niet aan de kant.
Dan moeten we haar maar laten beslissen.
Oké.
Oké.
Dat de beste mag winnen.