Tip:
Highlight text to annotate it
X
Hallo! We zijn hier met Pete Makovicky, assistent curator van paleontologie van gewervelden?
Dinosauriërs -Dinosauriërs? -Laten we het op dinosauriërs houden.
Dus dit zijn de botten van - het stoffelijk overschot zogezegd- van een nieuw type vleesetende dinosauriër die we Siats meekerorum noemen.
Dit is een aantal weken geleden gepubliceerd, en zoals je kan zien is hij bij lange na niet zo compleet als Sue. - Duidelijk
Maar we hebben genoeg om ons te vertellen dat het een nieuwe soort is, en om ons te vertellen wat voor type dinosaurus het is.
Dus de meeste botten komen van de wervelkolom, dus we hebben een wervel uit de rug-
Dat is een - is dat een borstwervel? Dat is een-
Dat zou, ja, in een mens zouden we dit een borstwervel noemen. Dus soort van aan de voorkant van de borst.
En de bovenkant is hier, dus dit zou soort van overeenkomen met de hobbel die je op je rug zou voelen, als je je duim over je ruggengraat zou halen.
Tenminste, als je flexibeler bent dan ik. - Ja, ik kan niet...
Dit is het lijf van de wervel. Dit is soort van de onderkant, en dit is waar het ruggenmerg doorheen zou lopen. Dat kleine gaatje hier.
Dat ding is gigantisch. Dus wat voor soort dinosaurus is het?
Dus we weten dat Siats een vleesetende dinosaurus is, een therapode, en er zijn een aantal aanwijzingen in het skelet die ons dat vertellen.
Helaas hebben we niet het kardinale deel van dit dier. We hebben niet zijn schedel, - Oh, okee
wat de makkelijkste manier zou zijn om het vast te stellen. - Duidelijk
Maar het heeft een aantal kenmerken die ons vertellen dat het ongetwijfeld een vleesetende dinosaurus is.
Dus je kan echt zien, een doorsnede van deze wervels, ze hebben zo'n honingraatstructuur... - Oh!
en dat is iets dat we natuurlijk in vogelskeletten zien, en we weten dat vogels zijn afgeleid van de therapoda.
We hebben ook delen van de heupgordel van dit dier. Er is de heup zelf, en dan het zitbeen.
En de vorm daarvan vertelt ons ook dat we met een vleesetende dinosaurus te maken hebben.
Als we naar de staart kijken, hebben we deze grote lange uitsteeksels, die eigenlijk de wervels daarvoor overlappen.
Ze creëren een soort slotmechanisme dat de staart stijf maakt. En dat is een ander diagnostisch kenmerk van bepaalde types vleesetende dino's.
Hoe helpen die dingen bij het vlees eten?
In deze grote dieren heb je natuurlijk een groot vooreind, met een grote torso en een reusachtig hoofd, dus dat moet je ergens mee compenseren,
en we denken dat de staart daarvoor diende. We moeten iets hebben dat de staart stijf houd, en deze in elkaar grijpende uitsteeksels...
Zou je zo iets tegenkomen bij een herbivoor?
De plantenetende dinosauriërs doen iets andere dingen, dus die hebben verbeende pezen die langs hun wervelkolom lopen.
Wat betekent dat? - Dus ze hebben in principe pezen, net zoals wij om onze gewrichten hebben,
maar die raken gevuld met botcellen en ze worden echt botachtig. Dat houdt de ruggenwervel rigide en stijf.
En om je een idee van de grootte te geven: dit is een vrij groot dier. Hij is niet even groot als Sue, maar hij was waarschijnlijk ongeveer 10 meter lang...
of een beetje langer en zou ongeveer 3-4 ton wegen. - Dat is best groot.
Ja, en dit is één van de teenbotten. Dit is één van de knokkels in de voet. -Wow, wow.
Dus dat geeft je een beetje een idee van de grootte.
Waren het hele snelle dieren? Kan je dat aan de fossiele resten zien?
Deze dieren hadden enorme beenspieren, maar die hadden ze waarschijnlijk nodig alleen al om de gewrichten in hun benen te stabiliseren. - Ja.
En dus vertalen deze spieren niet naar snelheid, het was gewoon om overeind te kunnen staan. - Voor stabiliteit? - Ja.
Hoe vaak wordt een dinosaurus van dit kaliber - hoe vaak wordt dat ontdekt of opgegraven?
Nou, als we naar Noord Amerika kijken, waar dit dier vandaan komt - dit komt uit het midden van Utah - is het best zeldzaam.
Wereldwijd zitten we eigenlijk in een soort wedergeboorte van dinosauruspaleontologie, en worden er zo'n 30 à 40 soorten per jaar benoemd.
Echt? Ik had geen idee. - De meesten komen uit China, maar ook uit andere delen van de wereld.
Maar als we specifiek over Noord Amerikaanse fossielen spreken, is dit best zeldzaam.
Mensen vragen me vaak, 'Gebruik je één of ander cool scanapparaat?' en het is zo van...
Nee, ik bedoel, we gebruiken nu vaak Google Earth, want je kan een dagzoom vinden, maar verder is het gewoon rondlopen en naar de grond kijken.
Echt? -Soms uren- en dagenlang.
En dan, op een gegeven moment heb je geluk en zie je botten uit de grond steken,
soms graaf je en vind je een hoop dinosaurus en meestal graaf je en vind je niet zo veel.
Het eerste deel van deze dinosaurus dat we vonden is eigenlijk het niet zo mooi uitziende deel van de heup die we hier zien,
en dat is het bot dat uit de rots kruimelt. Het is geërodeerd door vriezen en dooien,
het is nogal verbrokkeld. Dit is soort van de heuvel uitgespuugd.
Dus gewoon de hoeveelheid materiaal vertelde ons dat we iets groots hadden gevonden.
In het veld graven we er omheen en laten we wat rots over...
dat bedekken we met gips. Dus daar heb je een gipsomhulsel, ook uit Utah. Andere dinosaurus, maar in de buurt.
En dat is in principe een veilige reisverpakking. We kunnen ermee door het land rijden,
het hierheen brengen. En dan openen we het en beginnen we aan het fijne preparatieproces.
Dat kan lang duren. -Ja
Dus de vuistregel is ongeveer 100 uur in het lab voor elk uur in het veld. - Echt? Wow!
Ehm, het is een grove schatting, het verschilt voor verschillende types fossiel, maar dat is het gemiddelde.
Dus het duurt lang voordat een dinosaurus klaar is om bestudeerd of tentoongesteld te worden.
Veel mensen vragen me: 'Je hebt misschien één tiende van een skelet, hoe weet je echt dat dit een nieuw dier is?'
Hier komt een hoop anatomische kennis bij kijken, maar hier kijken we naar de bovenkant van een wervel uit de staart...
en je ziet hier deze gaten aan beide kanten, voor- en achterkant. Maar die zijn heel zeldzaam in dinosaurusstaarten.
Je ziet ze meestal voor de heupen.
Dus maar een aantal soorten dinosauriërs hebben ze. Maar wat ongebruikelijk is, is dat we hier twee gaten hebben..
meestal als je ze vind, heb je er drie. -Oh Er zit er dan één in het midden.
Maar hier heb je deze dikke staaf. - Precies
Dus dat is één van de unieke kenmerken, dus daarmee hebben we bewijs dat het een megaraptor is.
Maar het is anders dan elke andere bekende megaraptor.
Het is dat soort anatomische kennis die we gebruiken om ons te vertellen of we te maken hebben met een nieuwe soort dinosaurus, of een al bekende soort...
tot welke groep hij behoort. -Dat is cool, je hebt puzzelstukjes en je kan soort van in kaart te brengen waar ze horen...
en verbanden aanwijzen en als het bot zo groot is, heb je een voorspelling van de rest van het skelet.
Ja, dus één van de manieren waarop we de *** schatten is dat we kijken naar de omtrek van een ledemaat.
Dit is het kuitbeen, dus dit is de buitenkant van de scheen. -Wow.
Dit is, ik zou zeggen de helft of misschien twee derde van het bot. - Dat is enorm!
En door naar de omtrek te kijken en het te vergelijken met andere dingen waar we meer complete skeletten hebben...
kunnen we een grove grootteschatting doen.
Heb je er een plaatje van? - Dat hebben we.
Cool. Die stoppen we misschien wel in de video. - Ga je gang.
Een mooie grote illustratie.
We gaan dit ook tentoonstellen, denk ik, in januari, we gaan dit echt tentoonstellen... - Oh cool!
in de Stanley Field hal, dus als mensen willen komen en de nieuwe dinosaurus willen bekijken en er wat meer over willen leren...
zal het daar in één van onze vitrines liggen.
Cool! Ja, kom de dino's bekijken! - Geen toeslag!
Bij het Field Museum, voor $15! Nieuw voor de wetenschap!
Er zitten nog steeds hersens aan.