Tip:
Highlight text to annotate it
X
Elf.
Twaalf.
Dertien.
Wie zijn dat?
Vreemde figuren.
Twee zijn er uit het bos gekomen.
Het lijken wel spoken.
Tweede deel
GEVECHT VAN PLAATSELIJKE BETEKENIS
16, kameraad onderofficier.
Ik zie het.
Ga naar Osianina, ze moet de soldaten naar de reserveposities brengen.
Stuur Brietsjkina naar mij toe.
Kruipend, kameraad toIk. Nu zullen we kruipend door 't leven gaan.
Kameraad onderofficier.
Wat vrolijker, Brietsjkina.
- Kun je je de weg terug goed herinneren? - Ja.
- Het belangrijkste is het moeras. - Dat weet ik wel.
Wacht, Jelizavjeta, je moet je niet haasten.
De doorwaadbare plek is smal, je moet links aanhouden, ga nooit naar rechts.
- Ik kom er wel doorheen. - Rust uit als je op het eilandje bent.
En rapporteer aan Kirjanova, dat de toestand veranderd is.
Op eigen kracht kunnen we 't niet aan.
Laat alles achter, ga zonder spullen.
Vergeet geen lange stok mee te nemen als je het moeras ingaat.
- Ga nou maar, Jelizavjeta! - Moet ik m'n patronen ook achterlaten?
'T Is goed, dat we erdoorheen gekomen zijn.
'T Staat er slecht voor, meiden... Beroerd.
Ze zijn dus met zestien man...
En ze zullen hier over 'n uur of drie zijn, moet je rekenen.
Brietsjkina heb ik teruggestuurd naar de staf.
Op hulp kunnen we alleen tegen de avond rekenen.
Als we de strijd aangaan, houden wij dat niet vol.
Op geen enkele positie houden we 't vol, omdat zij zestien machinegeweren hebben.
Moeten we dan kijken, hoe ze ons voorbij zullen lopen?
Ze mogen hier niet over de zandwal komen We moeten ze van hun route afbrengen.
We moeten ze 'n omweg laten maken, rondom 't Legontov-meer. Maar hoe?
Nee, de Duitsers zijn hier niet naartoe gekomen om te gaan vechten.
Ze gaan voorzichtig, door afgelegen terrein, zodat de vijand hun niet opmerkt.
Om stil en ongemerkt door te kunnen dringen tot hun doel.
Misschien is het nodig dat ze ons te zien krijgen,
en dat wij hun zogenaamd niet hebben gezien?
Dan gaan ze misschien weg en trekken ze rondom het Legontov-meer...
En eromheen trekken kost ze een etmaal.
En wie laat ik ze dan zien? Mezelf en ons vieren?
Hun verkenning zal ontdekken, dat we met ons vijven zijn.
Ze omsingenlen ons en zonder ייn schot rijgen ze ons vijven aan hun messen.
Toe maar, Rita!
Kameraad onderofficier, en als ze nou 'ns houthakkers tegen zouden komen?
Wat voor houthakkers, waar? De bossen zijn leeg, het is tenslotte oorlog.
Daarom zijn er nu vrouwen die houthakken.
Dat klopt, meiden! Heel slim bedacht.
Wij zorgen voor een voorstelling, en daar weet ik wel een goed plekje voor.
Wat sneller, we hebben weinig tijd.
Onze meiden komen eraan!
- Wacht, ik draag het wel. - Wat doet u nou, dat hoeft toch niet?
Jij bent nog niet helemaal gezond.
Ze komen, kameraad onderofficier.
- Koud water. - Haal je benedenzoom op.
Ons groepje valt niet onder 't reglement.
Militaire uitdrukkingen vergeten we nu even. Zij hebben tenslotte ook toIken.
Wat dacht u van 'n klein...
Trek gekregen in een mixtuur?
Niet rennen waar 't vochtig is. Meiden, vlug 'n beetje!
We moeten nog een voorstelling organiseren.
Dat hebben jullie slim bedacht, dat met Liza's hoofddoek.
- Jammer, we hebben 'm gescheurd. - We geven haar wel een nieuwe.
Het ondergoed komt van pas.
Als zij maar kan pronken!
Verstop je voorlopig, jij blijft bij mij. Meiden, 't is tijd om te beginnen.
Laat de kampvuren flink roken, maak lawaai als je met stokken takken afhakt.
Laten jullie je alleen niet zien.
Flits even voorbij, laat je even zien, dat is goed, maar niet te veel...
- Praskovja! - Wat?
- Pak de bijl! - Heb ik al!
Help me!
Doe ik al! Nog een keer, en nog een keer! Laat me je helpen!
Het wil niet branden, te vochtig, waarschijnlijk.
Maar bij mij brandt het wel goed!
Nog 'n keer! Pak vast! Hij wil niet!
Nog 'n keer! Oh, nog eens!
- Pas op! - Hij komt!
Takken afhakken, vlug!
Praskovja, kom met me mee!
Masja, heb je de aardappels geschild?
Ja, allemaal! Mijn handen vallen er bijna af!
Pas op!
Meiden, kom helpen!
Daar gaat-ie!
De rayonstaf heeft gebeld, ze zullen karren sturen.
Gaan we gauw eten?
Als de aardappels gaar zijn, ga je eten!
Meiden.
Wees op jullie hoede, alsjeblieft.
Flits door de bomen heen, niet door de struiken.
Deze boom moeten jullie zelf omverhalen.
Komelkova, kom met mij mee.
Houd vast, GaIka.
Anjoeta, geef de bijl 'ns!
Zoek je eigen bijl maar. Deze bijl is van mij, ik heb 'm nog nodig!
Meiden, breng takken hiernaartoe!
Meiden, kom eens helpen!
Zijn ze misschien weggegaan?
Joost mag het weten, misschien zijn ze inderdaad weggegaan.
Dat zijn ook ervaren jongens, op zo'n missie sturen ze niet de eersten de besten.
- Sjoera, help 'ns. - Wacht nou even...
Wacht!
Ik zie 't.
Trekken, trek dan! Neergehaald!
Goed geraden.
Verkenners.
Dus hebben ze toch besloten een kijkje te komen nemen.
Zometeen steken ze over, en is alles mislukt.
Als ze begrijpen, dat ze ontdekt zijn,
tellen ze met hoeveel we zijn en dan is het gedaan met ons.
Zo...
Die twee vang ik wel.
En terwijl ze met hun machinegeweren op me zullen schieten,
kunnen jullie je waarschijnlijk uit de voeten maken en je verstoppen.
Ga, Komelkova, ga naar de anderen. Ik geef u dekking.
Raja!
Vera! Laten we gaan zwemmen!
Halt! Terug!
Appelbomen en perenbomen kwamen tot bloei,
Flarden mist zweefden boven de rivier.
Katjoesja ging naar de oever,
Naar de hoge, stijle oever.
Katjoesja ging naar de oever,
Naar de hoge, stijle oever.
Ze ging naar buiten, begon een lied te zingen...
Over een blauwgrijze steppenadelaar, Over...
Wanjoesja, waar ben je?
Meiden, laten we gaan zwemmen!
- Zometeen, Zjenja! - We komen eraan!
Wacht op ons!
Waar gaat dan heen? En wie zal werken? Ik zal jullie leren te gaan zwemmen!
Het werk is geen wolf, hij rent niet weg naar het bos!
Hij kan wel even wachten!
Zeg, pas op!
Zjenjka, daar zijn scherpe stenen!
Ik zal jullie leren te luiwammesen!
Jullie gaan maar zwemmen na het werk!
Ga naar mijn positie. Geef dekking.
Gaan jullie 'ns even snel takken afhakken!
Wanjoesja, waar ben je nou?
Zjenj, het water is waarschijnlijk koud, hט?
Waar koel je ergens af?
Als jullie niet willen, hoeft het niet!
Ik ga eruit!
Nou, meiden, gaan we zwemmen?
Ik kom, ik kom!
De rayonstaf heeft gebeld, er komen zo auto's aan, dus kleed je aan.
Wat doe je nou?
Wegwezen hier, Komelkova!
Ben je *** om te zwemmen, Wanjoesja?
Wanja!
Ik kan niet meer. Ik ga zo schieten.
Dat mag niet, Sonja.
Wat doe je? Ik zou je...
Ivan lvanovitsj, de karren zijn gekomen! Ze wachten op u, snel!
Hou op met vuur te spelen!
Kleed je aan.
Verwarm haar.
Rustig, rustig maar.
Ze gaan weg, Zjenja, ze gaan weg.
Ze hebben ze mooi voor de gek gehouden!
Nou, Jevgenija, je hebt me goed gewassen.
- Dat deed ze niet expres. - Wat?
Niet expres.
Oh, ik heb een gat in m'n rok gebrand! Meiden, moet je 'ns kijken!
Niks aan de hand, we geven je wel 'n nieuwe. Nou, zo kan-ie wel.
Nu hebben jullie mooi rondom het meer geleid, ze kunnen niet anders meer.
Als ze natuurlijk daar op tijd aan komt rennen.
Dat doet ze wel, ze rent snel.
Nou, meiden, zullen we er eentje nemen op ons succes?
Laten we drinken op haar snelle beentjes.
Op jullie slimme koppies.
Het ergste is achter de rug.
Zodra we terug zijn, zal ik jullie allemaal voordragen voor een onderscheiding.
En Zjenjka voor een orde.
Prima, ik ben helemaal voor.
Maar voorlopig wil ik jullie bedanken voorjullie dienst.
We dienen de Sovjet Unie!
Ruik je dat?
De cultuur heeft de Duitser verraden. Ze hebben trek in koffie gekregen.
Waarom denkt u dat?
'T Ruikt naar kampvuur, dus zijn ze gaan ontbijten.
Maar of ze alle zestien zijn gaan ontbijten?
We zullen ze moeten tellen, Margarita.
Als ze gaan schieten,
moet je iedereen meenemen en naar het oosten gaan, tot aan het kanaal.
Daar berichtje dan over de Duitsers, maar ik denk,
dat Lizavjeta het wel redt om naar onze mensen te komen.
- Is het bevel duidelijk? - Nee. En u dan?
Osianina, dat moet je niet vragen. We plukken hier geen paddestoelen en bessen.
- Wat moet ik dan antwoorden? - Duidelijk, moet je antwoorden.
Later zullen we samen gaan zingen, Lizavjeta.
Zodra het bevel hebben uitgevoerd zullen we gaan zingen.
Help! Help!
Zjenja, was je ***?
Welnee, alleen op 't laatst.
Als ik nou alleen was, maar jullie zijn toch in de buurt?
Ze zeggen niet voor niets: Gedeelte smart is halve smart.
Ze zijn niet weggegaan. Ze slaan hun kamp op. We zullen onze posities veranderen.
God zijn dank, dat de Duitsters geen echte professionele jager hebben.
- Hoezo? - Ik heb jullie allang in de smiezen.
Heb je mijn tabakszak meegebracht?
Lieve Fedot Jevgrafovitsj, ik heb 'm vergeten!
Nou ja, geen ramp, ik heb *** bij me.
Dank je, dat je m'n plunjezak niet vergeten hebt.
De tabakszak was een aandenken. Jammer...
- Waar ga jij naartoe?! - Ik weet, waar hij ligt!
Halt! Zitten! Terug!
Zitten!
Ze moet andere laarzen krijgen, ze stampt met deze laarzen,
omdat ze haar twee maten te groot zijn.
Het belangrijkste voor ons is nu dat we onopgemerkt blijven.
Dus je plunjezakken moeten jullie zף inpakken, dat ze niet rinkelen.
Naar alle waarschijnlijkheid is Lizavjeta al bij onze mensen aangekomen.
Zodra we de versterking op hun spoor hebben gezet,
breng ik jullie allemaal achter de rotsen.
Waarom?
Verder weg, zodat jullie het gevloek niet zullen horen.
Zonder gevecht van man tegen man zal het niet gaan.
- Geen ramp, dat overleven we wel. - Bemoei je er niet mee!
Nu gaan we ons camoufleren en zetten observatieposten uit in alle richtingen.
Niet niezen!
En ook niet hoesten! Want genies *** je nog op grote afstand.
Was dat Goerwitsj soms?
Nee, dat leek maar zo.
Komelkova, met mij mee. De anderen wachten.
Kom mee.
De Duitsers?
Stil. Niet netjes... Niet netjes...
Daarom heeft ze nog kunnen schreeuwen.
Zijn steek was berekend op een man.
Hij stak haar niet meteen tot aan het hart.
Ik heb je in de dood gestuurd.
Blijf hier nog even liggen, Sonjetsjka.
We hebben geen tijd om te staan trillen, Komelkova!
Kom totje jezelf.
Ze zijn hier.
Dichtbij. Ze zijn met z'n tweeכn.
Zometeen zullen de zandwal opgaan, dan zullen ze dichtbij ons langs gaan.
Ga daar, achter die rots zitten.
Zodra ze op de hoogte van deze den komen, moet je geluid maken met iets.
Niet later, niet eerder.
Schieten mag niet, dan rennen de anderen weg. Ga maar.
Goed zo, Komelkova.
Ik zal je officieel bedanken.
Ga wat verder weg. Oh God, wat is dat?
Ze hebben alle menselijke wetten overtreden.
En daarmee hebben ze zichzelf buiten alle wetten geplaatst.
Misschien moet je je even wassen?
Ik begrijpt 't. Hier moet je aan wennen, je moet eelt op je ziel krijgen.
Gezonde kerels, en zelfs die...
Zolang je hun geweten niet veranderen kunt...
Zul je onze mensen kunnen vinden?
Nou, ga maar. Ga naar Sonja toe, daar kunnen jullie...
afscheid nemen.
Zonder hysterische toestanden!
Ze had alleen maar de hoogste cijfers.
En op school, en op de universiteit.
Ja...
Ze las gedichten...
En het belangrijkste, ze had kindertjes kunnen krijgen.
En zij weer kleinkinderen en achterkleinkinderen.
Dan zou de lijn niet doorbroken zijn.
Maar zij hebben de lijn met 'n mes...
Trek je laarzen aan.
Waarom hebben jullie dat gedaan?
Omdat de soldaat op blote voeten is, daarom. We spelen niet met speelgoed.
Je moet aan de levenden denken. In de oorlog bestaat alleen die wet.
Ik beveel de laarzen aan te doen.
Dat kan niet. Hoe kunt u? Ik...
Ik zal mijn ouders hierover schrijven...
Genoeg gekIetst! Je hebt geen ouders, nooit gehad ook!
Je bent een vondeling, en je moet geen onzin gaan bedenken!
Waarom doe je zo? We moeten nu zonder kwaad verder gaan.
Anders worden we net zuIke beesten als de Duitsers.
Hou vast.
Je moet niet met lange salvo's schieten, daar gaat de loop van omhoog.
- Weet ik. - Ik schiet liever niet met korte salvo's.
Goed dan. De overbodige spullen verstoppen we hier.
Alle wapens meenemen.
Verspreiden!
Naar mij komen. Ze gaan weg.
Bent u gewond?
Nee, ik kreeg steentjes tegen me aan.
Dank je, korporaal 1ste klas, voor de seconde, die je me gegeven hebt.
Voor die seconde die me van de dood heeft gered moet wodka worden gedronken.
- Een Wonder, dat u nog leeft. - Ik heb altijd geluk.
Geluk... 't Is een geluk, datjij ze 't eerst zag.
Blijf hier even.
Wij praten met haar, als met een normaal mens, maar zij...
is een komsomolmeisje! Hier telt iedere soldaat mee.
Kameraad onderofficier, bent u communist?
Tuurlijk.
We vragen u voorzitter te zijn op onze komsomolvergadering.
En wat staat er op de agenda?
Onwaardig gedrag tijdens gevechts- handelingen van een komsomollid.
Lafheid.
We gaan dus iets organiseren?
We veroordelen kameraad Tsjetwjertak, maken notulen op?
En de moffen bekrachtigen de notulen met hun resolutie. Is dat goed zo?
Dat deugt niet.
Daarom annuleer ik, als onderofficier en als communist,
voor het moment alle vergaderingen.
En wat lafheid betreft, er was geen lafheid.
Van lafheid zal alleen tijdens het tweede gevecht iets blijken.
Dit was verwarring, gewoon uit onervarenheid.
Dat klopt toch, soldaat Tsjetwjertak?
Ik beveel tranen en snot af te vegen.
Osianina, ga vooruit, hou het bos in de gaten.
De anderen gaan iets eten en daarna uitrusten, voor zover mogelijk.
Eet iets, Tsjetwjertakje.
- Eet maar. - Dank u.
Waarom zijn ze een gevecht uit de weg gegeaan, wat denk je?
Je weet het niet. En ik weet het ook niet.
Maar de vijand moet je begrijpen.
Oorlog is immers niet gewoon een kwestie van wie wie neerschiet.
Oorlog is een kwestie van wie wie te slim af is.
Jullie zouden wat moeten uitrusten.
Dat kan niet, Margarita, we moeten op zoektocht gaan. We zijn bekaf, maar 't moet.
Met wie gaat u?
Je bent een goede soldaat, Osianina, maar het reglement ken je niet.
En het reglement... Wat staat er in het reglement?
De commandent is niet alleen opperbevelhebber.
Hij is ook nog verplicht opvoerder te zijn.
Nee. Ga liever met Zjenjka.
Natuurlijk, dat is beter.
We kunnen het niet toelaten, dat iemand zijn zelfrespect verliest.
Volg op grote afstand, zonder bepakking, alleen met je wapen.
Als jullie schoten horen of twee keer gesnater,
verstop je dan en wacht, totdat wij komen.
En als we niet komen, ga dan terug,
onopvallend, via de eerste linies, naar het oosten, naar onze eerste mensen.
- Hoe oud ben je eigenlijk? - Eerlijk? Zeventien.
Heb je soms staan liegen op het militair commissariaat?
Ik heb erover gelogen, dat mijn ouders zijn vermoord door de Duitsers.
Dat is ook een mooie boel!
Maar ik heb toch ouders gehad?
Hebben ze je in het kindertehuis een achternaam gegeven?
- Het huishoudhoofd heeft 'm bedacht. - Een goede achternaam.
- Vinden jullie 't een mooie achternaam. - Klein, maar fijn.
Blijf staan! Jij bent hier niet!
Lieve help!
Eerste afdeling, oprukken vanuit het achterland!
De anderen volgen mij!
Voor ons sovjet-vaderland, hoera!
Rennen, Rita, rennen, ze zijn immers met z'n tweeכn!
Dat mag niet, Zjenja, bevel is bevel.
Omsingel ze, jongens! Geef die fascistische monsters ervan langs!
Volg mij! Voorwaarts!
Schiet op die fascistische monsters!
Nou, watje wilt. Dan ga ik wel alleen.
Soldaat Komelkova, dit is geen rovertje spelen, dit is oorlog!
Voor Stalin! Voorwaarts!
*** Je?
Hij leidt ze weg van ons en GaIka.
Hij heeft beloofd tegen morgen terug te komen.
Zullen we nog wat thee drinken?
Ze zijn met z'n zessen.
Ze redden het wel.
Wat zijn de nachten licht...
Licht, maar koud.
Het noorden.
Als de meiden maar niet verkouden worden.
Hoe heeft dat met jou kunnen gebeuren, Lizavjeta?
Ik haastte me.
- Fedot Jevgrafovitsj! - Fedot Jevgrafovitsj!
Kameraad onderofficier!
- Fedot Jevgrafovitsj, wij zijn het! - We zijn hier!
Lieve Fedot Jevgrafovitsj!
Hij leeft nog!
Beste man! Eindelijk! Eindelijk!
Wat doen jullie nou, meisjes! Wat is dat nou?!
Hebben jullie tenminste iets gegeten, met 'n half oog dicht geslapen?
Daar hadden we geen zin in, kameraad onderofficier.
Wat voor kameraad onderofficier ben ik nou? Ik ben meer 'n soort broer voorjullie.
Noem me dan ook maar Fedot of gewoon Fedja, zoals mijn moeder me noemde.
Ik heb geen chique naam, maar jullie moeten 't er maar mee doen.
Galja hebben we begraven.
Onze kameraden zijn een dappere dood gestorven.
Galja Tsjerwjertak bij een vuurgevecht.
En Liza Brietsjkina is in het moeras verdronken.
Samen met Sonja hebben we al drie van onze mensen verloren.
Dat is zo.
Maar daar staat tegenover dat we al een etmaal lang de vijand hier ophouden.
Dus laten we onze zusjes gedenken.
In goede gedachtenis.
Waarom hebben jullie het bevel niet opgevolgd?
Welke bevel?
Had ik bevolen dat jullie in oostelijke richting moesten gaan?
We zijn ook in oostelijke richting gegaan.
- Ze zijn ook in oostelijke richting gegaan... - We hebben al onze spullen verzameld.
Bedankt voor de spullen. En luister nu naar een nieuw bevel.
Ga goed eten, pak je spullen in en voorwaarts mars hiervandaan.
We hoeven nu op geen enkele hulp meer te rekenen.
En de Duitsters komen deze kant op. Dat er is geen tijd om uitgebreid te zitten.
En jij, Fedot?
Nu is het mijn beurt ze een etmaal op te houden.
Drie soldaten, die niet meer terugkomen,
daar heb ik tot 't eind van mijn dagen genoeg aan.
Wat heb je verloren, Fedja?
Ik ben zonder artillerie komen te zitten. De ontsteking is verrot.
En een granaat zonder ontsteking is niet meer dan 'n stuk ijzer.
Dan heb je zelfs nog meer aan een straatsteen.
Niks aan de hand, Fedot, we slaan ze wel van ons af.
We slaan ze wel van ons af, kameraad onderofficier.
Zeg, maak 'ns dat jullie hier wegkomen! Ik geef jullie drie minuten!
We gaan nergens naartoe!
Dan lever ik jullie wegens insubordinatie over aan het tribunaal!
Wat doen jullie nou met mij, meisjes?
Wij zijn ook erg ongerust, kameraad nummer drie.
Al meer dan twee etmalen.
Geen enkel bericht.
Hij heeft niemand gestuurd. Hij heeft niemand gestuurd, zeg ik!
Hun route ken ik ongeveer.
Bevel onmiddellijk te komen!
Kamaraden soldaten!
De vijand, tot de tanden toe bewapend, beweegt zich in onze richting.
Buren hebben we niet, noch rechts, noch links.
En we hoeven geen hulp te verwachten.
Daarom beveel ik alle soldaten
en mezelf het front te houden.
Zelfs als jullie geen krachten meer hebben, moeten jullie toch standhouden.
Aan deze kant krijgen de Duitsters geen centimeter grond!
Want achter onze rug is Rusland.
Dus het Moederland, simpeler gezegd.
'T Is goed leven, broeders,
't Is goed leven, broeders,
Met onze onderofficier Hoeven we nooit te kniezen!
Jullie beginnen alleen dan te schieten, wanneer de moffen het water ingaan.
En tot dan niet ademhalen, zodat de vogels niet ophouden te zingen, begrepen?
Begrepen.
Hier. Over de rivier schiet je met je kara- bijn, wees zuinig met 't machinepistool.
Als ze beginnen door te breken, komt-ie zelfs heel erg van pas. Begrepen?
- Begrepen. - Wacht.
Houd die kant in de gaten. Kijk uit, dat ze er niet omheen gaan.
- Duidelijk. - Vooruit.
Kameraad onderofficier.
Snel! Rita!
Hierheen.
- Waarmee ben je gewond geraakt? - 'N Granaat.
Drinken... drinken...
- Zometeen. - Dat mag niet.
Geef kleren! Ondergoed!
Vlugger!
- Geen zijde, geef linnen! - Is er niet.
Dank je, Zjenja.
Duitsers? Waar zijn de Duitsers?
Ga maar, ga...
- Geef je ons dekking? - Tuurlijk.
'T Is niets ergs, 't is niets ergs, Rita...
De scherven zijn van boven gekomen. Het heelt wel.
Ga... daarnaartoe. Zjenjka is daar.
Waar haasten jullie je naartoe?
Ze leidt ze weg. Achter zich aan.
Laat me hier maar.
Laat mij maar.
Omsingel ze! Volg me!
Hij zei me:
Wees de mijne
En ik zal gaan leven,
brandend van hartstocht.
De bekoring van je glimlach,
De gelukzaligheid in je blik,
Beloven me
De vreugden van het paradijs.
Dan glimlachte hij,
Dan plengde hij tranen,
Dan glimlachte hij,
Dan plengde hij tranen!
Ach, hij hield niet van mij...
Zo sprak hij Tegen mijn arme hart...
Ach, schoften! Nou, kom dan hierheen, stelletje tuig!
Zo sprak hij Tegen mijn arme hart,
Maar hij hield niet van mij, Nee, hij hield niet van mij...
Hij hield niet van mij!
M'n patronen zijn op... "...van mij"!
Hij had 't beloofd!
Ook wat moois...
Hי, jullie!
Voor Rita! Voor GaIka! Voor Sonja! Voor Liza!
Hij zei me:
Als een heldere ster
Heb jij mijn koude ziel
Verlicht!
Je hebt hoop...
In mijn hart... gewekt...
Kom hiernaartoe!
Nou, kom dan!
Oh, zijn jullie ***?!
Tuig!
Was ze meteen dood?
Meteen.
Ze had zich kunnen verbergen, maar dat wilde ze niet.
En waar zijn de Duitsers?
Die zijn weggegaan, waarschijnlijk om springstof te halen.
Ze hebben ons niet overwonnen! Begrijp je? Ze hebben ons niet overwonnen.
Doe het pijn?
Hier doet 't pijn bij me.
Ik heb jullie tenslotte de dood ingestuurd, jullie vijven, jullie allemaal.
En waarvoor? Voor 'n stuk of tien moffen?
Nou, waarom zeg je dat nou?
Het is toch te begrijpen... 't Is oorlog.
Zolang het oorlog is, is het te begrijpen.
Maar later, wanneer het vrede is?
Is het dan nog te begrijpen?
Wat moet ik antwoorden, wanneer ze vragen:
Wat konden jullie, mannen,
onze moeders niet beschermen tegen de kogels?
Zo moet je niet praten, we verdedigden ons Vaderland.
Kwel jezelf niet.
Ga hier even liggen, terwijl ik de omgeving bekijk.
Er zijn weliswaar nog maar twee patronen over.
Nou ja, toch voel je je meer op je gemak als je ze bij je hebt.
Wacht even.
Kom 'ns hier.
Weet je nog, dat ik de Duitsers tegen het lijf was gelopen bij het zijspoor?
Toen was ik op weg naar mijn moeder in de stad.
Ik heb daar een zoontje van drie: Lgor.
Mijn moeder is erg ziek.
Maak je niet druk, Rita, ik heb alles begrepen.
Dank je.
Ik ga zo op verkenning en kom terug.
Tegen de nacht zijn we bij onze mensen aangekomen.
Kus me.
Je prikt...
Ga nou maar. Dek me af me takken en ga.
En je moet het beslist halen.
We zullen het samen halen.
Wat heb je nou gedaan, meisje? Wat heb je nou gedaan?
Hהnde hoch!
Ga liggen! Ga liggen!
Ga liggen! Ga liggen!
Ga liggen! Ga liggen!
Alles! Alles! In de hoek!
Alles! In de hoek!
In de hoek! Hהnde hoch!
Hהnde hoch!
En, hebben ze ze ingerekend?
Hebben ze ze ingerekend?
Vijf meiden!
Het waren maar vijf meiden. Maar vijf! En jullie zijn er niet doorgekomen!
Ze zijn nergens doorgekomen! Jullie zullen hier creperen!
Allemaal! Ik schietjullie persoonlijk ייn voor ייn overhoop.
En laten ze me daarvoor maar veroordelen. Laten ze me maar veroordelen!
Hier spreekt Moskou. Nieuws van het sovjet-informatiebureau.
Het avondnieuws.
In de loop van de derde juni is er aan het front niets bijzonders voorgevallen.
Op sommige stukken van het front
hebben er gevechten plaatsgevonden van plaatselijke betekenis.
Weer valt de nacht Over slaperige bergen.
In de rook van het kampvuur Glinsteren de ogen van kinderen.
De wind is verstild, Samen met het laatste lied.
Blijkbaar is hij weggegaan Om je ergens te zoeken.
Ze zouden allemaal eens Plotseling, toevallig terecht moeten komen
In deze streken, Waar gIetsjers ruisen.
In allerlei streken Kom ik veel vrienden tegen,
Maar waarom ben jij niet Tussen hen?
Ik zal zoeken, Ik zal blijven zoeken en hopen,
Ik zal overal achterje aan gaan, Al duurt het honderden jaren.
Ik zal je zoeken, Want ik geloof er toch een beetje in
Dat ik jou In verre streken zal vinden!
- Vind je 't mooi? - Ja, heel erg.
Deze verschijningen zijn hier nog steeds.
Dat is 't, vadertje.
Nou, goed dan, lgor.
Jelizavjeta Brietsjkina
Sofia Goerwitsj Jevgenija Komelkova
Margarita Osianina Galina Tsjetwjertak
EEUWIGE ROEM VOOR HEN, DIE GEVALLEN ZIJN VOOR HET VADERLAND
Einde
Ripped by: SkyFury