Tip:
Highlight text to annotate it
X
Het is lente 1787.
De revolutie is nog maar 6 jaar achter de rug
en de jonge Verenigde Staten staan nog wankel op hun jonge benen.
Opstanden, grensconflicten en een gebrek aan gezamenlijke visie plagen het nieuwe land.
Om dit prille schip te stabiliseren,
roept het Confederatiecongres staten op om afgevaardigden te sturen naar de grote Conventie
die op 14 mei begint in Philadelphia.
De afgevaardigden moeten amendementen schrijven bij de Confederatie-artikelen
die dan door het Congres zullen worden overwogen en door de staten goedgekeurd.
Volgens de Artikelen
moesten alle 13 staten elke wijziging goedkeuren.
Omdat het doel van de Conventie enkel is om aanbevelingen te doen,
vindt niemand het spannend om te komen,
en eerlijk gezegd vinden sommigen het tijdverlies.
Uit verschillende delen van het land trokken mannen langs stoffige wegen, op weg naar Philadelphia.
Maar niet alle staten stuurden afgevaardigden.
Rhode Island daagde zelfs nooit op.
Op 14 mei waren er maar 8 afgevaardigden
-- geen staten, maar individuele afgevaardigden --
aanwezig, dus wachtten ze.
Op 25 mei is het quorum van 7 staten eindelijk bereikt.
In totaal bereiken 55 afgevaardigden Philadelphia tijdens de conventie.
Het zijn allemaal blanke mannen, eigenaars, gemiddeld 44 jaar oud.
Sommigen hebben slaven, sommigen hebben de Onafhankelijkheidsverklaring ondertekend
en ze zijn bijna allemaal goed opgevoed.
Stel je de afgevaardigden voor, onder wie James Madison en George Washington,
die in Independence Hall zitten, in een heet, vochtig Philadelphia.
Ze dragen allemaal de kleren van toen: rok, hoge kraag en dikke broek.
Ze stemmen om hun discussies geheim te houden zodat het debat eerlijk verloopt.
Dat betekent gesloten ramen, en in 1787 is er geen airco, zelfs geen ventilator.
Ze zitten in die broeiende hitte, in die zware kleren, drie maanden lang.
Schokkend: ze houden zich allemaal aan hun eed van geheimhouding.
Dat zou vandaag niet kunnen, zelfs niet voor een meeting van een uur.
Iemand zou delen "James Madison vindt zichzelf zo slim.
Sleutelwoord: artikelen zijn dood" via sociale media,
en het hele zaakje zou faliekant aflopen.
Maar in 1787 zijn er geen lekken. Geen druppel die aangeeft wat ze doen.
Ze zijn niet minder dan de regering aan het omverwerpen die hen heeft afgevaardigd.
Op een paar dagen tijd, met een quorum van 7 staten, en instemming van 6 van die 7,
veranderen een handvol mannen de loop van de geschiedenis.
Ze stemmen de Confederatie-artikelen weg
en schrijven een nieuw, nationalistischer document dat de Amerikaanse Grondwet wordt.
Het risico is immens.
Buiten dacht iedereen dat ze aan aanbevelingen voor de Artikelen werkten.
Het is een ongelooflijke gok, en als de Conventie de ondertekende Grondwet voorstelt op 17 september
keuren niet alle afgevaardigden ze goed.
Het land zal nog twee jaar bakkeleien en debatteren
voor het document door de vereiste 9 van de 13 staten is goedgekeurd.
Maar in plaats van hen te straffen voor hun bedrog
vieren we vandaag de wijsheid en visie van die mannen in Philadelphia.