Tip:
Highlight text to annotate it
X
NL-Subs Darkone
♪ Hij neemt je mee terug in de tijd. ♪
♪ Om strontspellen te spelen die zuigen. ♪
♪ Hij heeft nog liever dat er een buffel... ♪
♪ eens flink diarree in zijn oor spuit. ♪
♪ Hij eet nog liever de verrotte reet... ♪
♪ van een doodgereden stinkdier om het weg te spoelen met bier. ♪
♪ Hij is de booste speler die je ooit heb gehoord. ♪
♪ Hij is de boze Nintendo nerd. ♪
♪ Hij is de boze Nintendo nerd. ♪
Top Gun is het begin van een genre.
Het is een van de eerste vliegsimulators voor de NES, of in ieder geval de meeste genoemde.
Het stelt tegenwoordig geen kloot meer voor,
dus waarom er nog over klagen, zou je denken.
Het is nu klote en het was toen klote. Moet je kijken.
Missie 1 is trainen voor de volgende missie. Oké, dat klinkt eenvoudig.
Je kan verschillende raketten kiezen, wil je meer of minder hebben?
Wat is dat voor een kutkeuze? Kies meer!
Hoe minder je er krijgt hoe krachtiger, maar raad eens...
om een vijand neer te schieten, hoef je hem maar een keer te raken.
Zelf met je machinegeweer gaan ze met een kogel neer, wat is dus het nut?!
Ik vind al die nutteloze informatie op het controlepaneel ook geweldig.
Hoogte...snelheid. Wat maakt het uit?
Moet je al die metertjes rechts eens zien, allemaal decoratie.
Wat voornamelijk klote is aan dit spel is dat het erg saai is.
90% van de tijd vlieg je door lege lucht, terwijl stukjes katoen jouw kant opkomen.
Ja, ik weet dat het wolken moeten voorstellen.
Let ook op het feit dat er geen muziek is.
Ik weet dat de ontwikkelaars iets nieuws wilden maken, iets realistischer.
Maar daardoor lijkt het net alsof je door een hersenloze leegte vliegt.
Als het vagevuur bestaat, dan moet dit het zijn, Top Gun voor de NES.
Ik vlieg nog liever met een vliegtuig vol plastic hondenstront vanuit Hong Kong.
Nou ben ik echt goed de lul, ik moet op een vliegdekschip landen.
Een onmogelijke prestatie.
Je radar geeft instructies over hoe je moet landen...
maar wat je ook doet, je stort toch neer.
Elke keer als ik bij dit stuk ben, denk ik dat ik een kans heb.
Dit gaat het worden. Ik ga eindelijk landen.
Langzamer, links, links, sneller, rechts, rechts, sneller, langzamer...
Links, links, sneller, langzamer, omhoog, omhoog...
Omhoog, omhoog. Ik druk op omhoog.
Klote! Kut!
Het is onmogelijk, waarom is het zo moeilijk?!
Waarschijnlijk omdat ze het realistisch wilden maken...
alsof je echt op een vliegdekschip landt.
Maar het lijkt me sterk dat dit spel ook maar iets te maken heeft met vliegen.
Ook al ben ik neergestort, het kost me een leven en ik mag naar het volgende level.
Missie twee, vernietig een vliegdekschip.
Als ik maar niet weer zo'n kutlanding hoef te maken!
Het verschil met het tweede level is dat je onder de wolken vliegt en de zee ziet.
Gewoon een donkerder kleur blauw op de achtergrond.
Blijf uit de buurt, er zijn oorlogsschepen die je helemaal naar de klote schieten!
Je kan het beste maar hoger de lucht invliegen.
Halverwege dit level begint je brandstof op te raken...
en komt er een tankvliegtuig aan, waarvan je de sproeikop moet bedienen.
Net als het landen is dit onmogelijk en is het me nog nooit gelukt.
Je moet gewoon geluk hebben.
Je moet 100% accuraat zijn.
En om eerlijk te zijn, heb ik geen enkel kutidee hoe het eigenlijk werkt.
Omlaag, omlaag, sneller, omlaag, omlaag, links, links...
omhoog, omhoog, sneller, links, links...
omlaag, omlaag, omhoog, omhoog, links, links, rechts, rechts...
omhoog, omhoog, links, links, omlaag, omlaag, omhoog, omhoog...
Wat een kutzooi! Wat moet ik dan?!
En het vliegtuig gaat gewoon weg, ze laten je de pleuris krijgen!
Ze laten je achter om dood te gaan!
Het spel zou nu eigenlijk voorbij moeten zijn.
Maar ze laten je nog even doorspelen, wat natuurlijk zinloos is.
Het is gedaan met je! Dat vliegtuig komt niet terug.
En na een paar minuten zit je zonder brandstof en verlies je.
En verder ben ik nooit gekomen, wat een ongelofelijke kutzooi!
Dit spel kauwt op drollen.
Het zuigt je ballen eraf en spuugt ze in je reet.
Ik weet dat er maar vier levels zijn, wat dat betreft lijkt het op Karate Kid...
Het is een kort spel, maar net zo taai als een T-Rex drol.
Omdat ik nooit voorbij dat tankvliegtuig kon komen, ken ik de laatste twee levels niet.
Dus wat ik besloten heb is dat ik mijn eigen versie ga maken...
van wat ik denk hoe die levels eruit zien.
Missie drie, blaas allerlei zooi op.
Missie vier, gooi je woede eruit en vernietig de TV.
Sterf!!
Hadouken!
Sonic boom!
Heb je jezelf nog niet genoeg gemarteld met dit afschuwelijke spel?
Wil je nog steeds meer? Nou, dan heb je geluk...
Er is een vervolg, Top Gun: de tweede missie.
En het klinkt niet logisch want...
het lijkt alsof je het over de tweede missie van het eerste Top Gun spel hebt.
Hoe dan ook, had dit niet missie vijf moeten zijn ofzo?
Zelfs de bovenkant van de cartridges zien er identiek uit.
Top Gun en Top Gun.
Als je een microscoop hebt kan je misschien onderaan 'de tweede missie' lezen.
Om eerlijk te zijn, de tweede Top Gun is niet zo slecht als het origineel.
Maar het is wel een kloterig stuk moeilijker, als je dat kan geloven.
Het speelt veel sneller.
Je kan ondersteboven vliegen en spinnen, al zie ik het nut er niet van in.
Er zijn ook minder dode momenten, zodat je niet hoeft te wachten...
zoekend naar vijanden.
De vijanden komen direct achter je aan...
om je neer te knallen, dus je moet snel nadenken.
De raketten zijn moeilijk om te ontwijken en net als in het eerste spel...
is eentje al genoeg om je te doden.
Deze keer zijn ze zelfs erger, want ze zijn sneller.
Ze komen ook niet meer zo dicht in je buurt, lijkt het wel.
Als je in de originele Top Gun geraakt wordt door een raket, ziet het er zo uit.
En in het vervolg ziet het er zo uit.
Veel verder weg, dus als je het origineel als eerste hebt gespeeld...
zal je erg gedesoriënteerd raken, omdat je veel minder tijd hebt om weg te komen.
En ze lijken nog steeds op brandende bowlingballen.
Ik ben niet voorbij het eerste level gekomen, maar ik heb geen geduld voor deze zooi.
Er is een een versus mode.
Het gewone spel tegen de computer is onmogelijk.
Je tegenstander verdwijnt direct...
vliegt opeens achter je en schiet je naar de klote.
Het twee spelers spel is wat het is. twee vechters die op elkaar schieten.
Wat ik erg teleurstellend vind is nadat je de vijand hebt opgeblazen...
dat je hem dan ziet ontsnappen met een parachute.
Dat is niet wat je wilt. Je wilt hem dood zien gaan.
Hoe dan ook, dat is alles wat ik over dit vuilnis te zeggen heb.
Neukballen.