Tip:
Highlight text to annotate it
X
HOOFDSTUK 8
Maar zelfs door deze dodelijke winter de kiem van hoop was niet te worden gehouden van kiemen in
hun hart. Het was juist in deze tijd dat de grote
avontuur overkwam Marija.
Het slachtoffer was Tamoszius Kuszleika, die viool speelde.
Iedereen lachte naar ze, want Tamoszius was tenger en zwak, en Marija zou kunnen hebben
tilde hem op en droeg hem onder een arm.
Maar misschien was dat reden waarom ze fascineerde hem, de enorme hoeveelheid energie Marija's
was overweldigend.
Die eerste nacht in het huwelijk Tamoszius had nauwelijks genomen zijn ogen van haar af, en
later, toen hij kwam om te ontdekken dat ze echt had het hart van een baby, haar stem en
haar geweld niet meer naar hem angst aan te jagen, en hij
kreeg de gewoonte te komen om haar te bezoeken betalen op zondagmiddag.
Er was geen plaats om te entertainen bedrijf, behalve in de keuken, in het midden van de
familie, en Tamoszius zou zitten met zijn hoed tussen zijn knieën, nooit te zeggen
meer dan een half dozijn woorden in een tijd, en
draaien rood in het gezicht voordat hij erin slaagde om die zeggen; totdat uiteindelijk Jurgis zou
klap hem op de rug, in zijn hartelijke manier, en riep: "Kom nu, broer, geef ons een
af te stemmen. "
En dan Tamoszius 'gezicht zou oplichten, en hij zou krijgen uit zijn viool, stop het onder
zijn kin, en spelen.
En terstond de ziel van hem zou vlammen op en wordt welsprekend - het was bijna een
laakbaar gedrag, voor al het terwijl zijn blik zou worden vastgesteld op het gezicht Marija, totdat
ze zou beginnen te rood en haar ogen te verlagen.
Er was geen verzet tegen de muziek van Tamoszius, maar, zelfs de kinderen zouden
zitten onder de indruk en vroeg me af, en de tranen zou run down Teta Elzbieta's wangen.
Een prachtige voorrecht het is om zo toegelaten te worden tot de ziel van een man van genie,
te worden toegestaan om de extase en de kwellingen van zijn binnenste leven te delen.
Dan waren er nog andere voordelen voor Marija van deze vriendschap - de voordelen van een
meer substantiële aard.
Mensen betaald Tamoszius veel geld te komen en muziek op staat gelegenheden, en ook
zouden ze nodigen hem uit om te feesten en festivals, weet goed dat hij ook was
goedmoedig te komen zonder zijn viool,
en dat het hebben van het bracht, kon hij worden gemaakt om te spelen, terwijl anderen dansten.
Eens maakte hij vet om Marija te vragen om hem te vergezellen naar zo'n partij, en Marija
geaccepteerd, tot zijn grote vreugde - waarna hij nooit ergens ging zonder haar, terwijl de
Als de viering werden gegeven door vrienden van
zijn, zou hij ook uit te nodigen de rest van de familie.
In ieder geval Marija zou terug te brengen een enorme zak vol taarten en broodjes voor de
kinderen, en verhalen van alle goede dingen die ze zelf had weten te consumeren.
Ze was gedwongen, op deze partijen, de meeste van haar tijd doorbrengen op de verfrissing
tafel, want ze kon niet dansen met niemand, behalve andere vrouwen en zeer oude mensen;
Tamoszius was van een prikkelbaar temperament,
en behept met een hectische jaloezie, en alle ongetrouwde man die het waagde zijn zetten
arm om de ruime taille van Marija zou ongetwijfeld het orkest gooien van
af te stemmen.
Het was een grote hulp aan een persoon die moest zwoegen de hele week om te kunnen kijken
uit naar een aantal van deze ontspanning als deze op zaterdagavond.
De familie was te arm en te hardworked veel kennissen op te doen, in Packingtown,
in de regel, mensen te leren kennen alleen hun naaste buren en shopmates, en dus de plaats
is als een groot aantal kleine dorpjes op het platteland.
Maar nu was er een lid van de familie, die was toegestaan om te reizen en te verbreden haar
horizon, en dus elke week zou er nieuwe persoonlijkheden om te praten over - hoe zoge-
en-die was gekleed, en waar ze werkte,
en wat ze kreeg, en wie ze was verliefd op, en hoe deze man had bons zijn meisje,
en hoe ze had ruzie met het andere meisje, en wat er gebeurd was tussen hen, en
hoe een andere man sloeg zijn vrouw, en bracht
al haar verdiensten op te drinken, en verpandde haar zeer kleren.
Sommige mensen zou hebben geminacht dit gesprek als roddels, maar dan moet men om te praten over wat
weet niemand.
Het was een zaterdag avond, zoals ze kwamen thuis van een bruiloft, dat Tamoszius
gevonden moed en neergezet zijn viool geval in de straat en sprak zijn hart, en dan
Marija sloeg hem in haar armen.
Zij vertelde hen alles over het de volgende dag, en eerlijk riep met geluk, want zij
zei dat Tamoszius was een mooie man.
Na dat hij niet langer de liefde met haar met zijn viool, maar ze zouden zitten
uur in de keuken, zalig gelukkig in elkaars armen, het was de stilzwijgende
conventie van de familie niets van wat er gaande was in die hoek te leren kennen.
Ze waren van plan om te trouwen in het voorjaar, en hebben de zolder van het huis
opgeknapt, en er wonen.
Tamoszius hebben goede lonen, en beetje bij beetje de familie waren het terugbetalen van hun
schuld aan Marija, dus ze zou spoedig genoeg te leven te beginnen op - alleen, met haar
belachelijk softheartedness, ze zou
aandringen op het doorbrengen van een groot deel van haar geld elke week voor de dingen die zij zag
ze nodig hadden.
Marija was echt de kapitalistische van de partij, want ze had een expert kan
schilder van deze tijd - ze kreeg veertien cent voor elke honderd en tien
blikjes, en ze kon schilderen meer dan twee blikjes per minuut.
Marija voelde, zo te zeggen, dat ze haar hand had op het gas, en de buurt
was vocaal met haar vreugde.
Maar haar vrienden zouden schudden hun hoofd en vertel haar om te gaan vertragen, een kon niet tellen
op dergelijke geluk voor altijd - er waren ongelukken die altijd gebeurd.
Maar Marija was niet te overhand op, en ging over de planning en de dromen van alle
de schatten ze ging hebben voor haar huis, en ja, wanneer de crash kwam, haar
verdriet was pijnlijk om te zien.
Voor haar conservenfabriek stilgelegd! Marija zou ongeveer net zo spoedig verwacht
zien de zon gesloten - het grote instelling was geweest om haar een ding verwant
de planeten en de seizoenen.
Maar nu was dicht!
En zij niet had gegeven haar geen uitleg, hadden ze niet eens haar een dag
waarschuwing, ze had gewoon posted een opzegtermijn van een zaterdag dat alle handen zou worden betaald
af die middag, en zou niet hervatten werk voor ten minste een maand!
En dat was alles wat er was om het - haar werk was weg!
Het was de vakantie drukte, dat was voorbij, de meisjes zei in antwoord op het onderzoek van Marija;
daarna was er altijd een slap.
Soms is de fabriek zou starten op een halve tijd na een tijdje, maar er was geen
te vertellen - het bekend was gesloten te blijven tot ver in de zomer.
De vooruitzichten waren slecht op dit moment, voor truckmen die werkte in de voorraadkamers zei
dat deze werden opgestapeld tot het plafond, zodat de onderneming niet kon kamer hebben gevonden
nog een week de productie van blikjes.
En zij hadden uitgezet driekwart van deze mannen, dat was een nog slechter teken,
omdat het betekende dat er geen orders in te vullen.
Het was allemaal een oplichterij, kan-schilderen, zeiden de meisjes - je was gek van vreugde
omdat je het maken van twaalf of veertien dollar per week, en op te slaan helft, maar
je moest het allemaal door te brengen, terwijl het levend houden van
u weg was, en dus uw loon was eigenlijk alleen de helft van wat je dacht.
Marija kwam thuis, en omdat ze was een persoon die niet konden rest zonder gevaar voor
explosie, ze moesten eerst een grote schoonmaak, en toen begon ze uit te zoeken
Packingtown voor een baan aan te vullen het gat.
Omdat bijna alle de conservenindustrie vestigingen werden gesloten, en alle meisjes jacht
werken, zal het snel duidelijk zijn dat Marija geen enkele te vinden.
Toen nam ze om te proberen de winkels en saloons, en toen dit mislukte ze zelfs
reisde over in de verre regio's in de buurt van het meer, waar woonden de rijken
mensen in grote paleizen, en smeekte er
voor een soort werk dat gedaan kon worden door een persoon die niet wist Engels.
De mannen op het doden bedden voelden ook de gevolgen van de malaise, die was geworden
Marija uit, maar zij voelde het op een andere manier, en een manier waardoor Jurgis begrijpen
eindelijk al hun bitterheid.
De grote packers niet draaien hun handen en sluiten, net als de conservenindustrie
fabrieken, maar ze begon te lopen voor kortere en kortere uur.
Ze hadden altijd vereist de mannen te zijn over de moord op bedden en klaar voor het werk op
zeven, hoewel er vrijwel nooit werk te doen tot de kopers
in het werven hadden gekregen om te werken, en wat vee was gekomen over de stortkokers.
Dat is vaak zou tien of elf, dat was al erg genoeg, in eer en geweten;
maar nu, in de slappe seizoen, dan zouden ze misschien niet hebben een ding voor hun mannen aan
doen tot laat in de middag.
En zodat ze rond moeten brood, in een plaats waar de thermometer zou kunnen worden twintig
graden onder nul!
In eerste instantie zou men zien rennen, of Skylarking met elkaar, proberen te
warm houden, maar voordat de dag voorbij was zouden ze weer heel koud door en
uitgeput, en, wanneer het vee eindelijk
kwam, zo dicht bevroren dat om te bewegen was een lijdensweg.
En dan plotseling de plaats zou veer in activiteit, en de genadeloze "versnelde
up "zou beginnen!
Er waren weken in een tijd waarin Jurgis naar huis ging na zo'n dag als deze met niet meer
dan twee uur werk op zijn naam - wat betekende dat ongeveer vijfendertig cent.
Er waren veel dagen dat het totaal was minder dan een half uur, en anderen als
er was helemaal geen.
Het algemeen gemiddelde was zes uur per dag, die voor Jurgis betekende ongeveer zes dollar per
week, en dit zes uur werk zou worden gedaan nadat staan over de moord op bed tot
een, of misschien zelfs drie of vier, in de middag.
Net als niet zou er een stormloop van vee komt op het einde van de dag, die
de mannen zou moeten beschikken voor ze naar huis ging, die vaak werken met elektrische
licht tot negen of tien, of zelfs twaalf of
een, en zonder een enkel moment voor een hap van het avondmaal.
De mannen werden aan de genade van het vee.
Misschien is de kopers zou zijn holding af voor een betere prijs - als ze konden schrikken van de
verladers te laten denken dat ze betekende niets die dag te kopen, konden ze krijgen hun
eigen voorwaarden.
Om een of andere reden de kosten van het voer voor vee in de werven was ver boven de
marktprijs - en u was niet toegestaan om uw eigen voer mee te nemen!
Ook dan een aantal auto's waren geneigd tot laat in de dag te komen, nu dat de wegen
werden geblokkeerd met sneeuw, en de verpakkers zou kopen hun vee die nacht, om te
ze goedkoper, en dan zou een rol gaan spelen
hun ijzersterke regel, dat al het vee gedood moet worden op dezelfde dag dat ze werden gekocht.
Er was geen gebruik schoppen over - was er een delegatie na de andere aan
Zie de verpakkers over, alleen te horen dat het de regel, en dat er
niet de geringste kans van de steeds wordt gewijzigd.
En zo op kerstavond Jurgis werkte tot bijna een uur in de ochtend, en op
Eerste Kerstdag was hij over de moord op bed om zeven uur.
Dit alles was slecht, en toch was het niet de slechtste.
Want na al het harde werk van een man deed, werd hij betaald voor slechts een deel ervan.
Jurgis was ooit onder hen die dreven de spot met het idee van deze enorme problemen
bedriegen, en zo nu kon hij de bittere ironie van het feit dat het op prijs stellen
precies hun grootte, die hen in staat stelde om het te doen met de straffeloosheid.
Een van de regels over de moord op bed, was dat een man die een minuut te laat was
gecoupeerd een uur, en dit was zuinig, want hij is gemaakt om het saldo van het werk
uur - hij was niet toegestaan om rond staan en wachten.
En aan de andere kant, als hij van tevoren kreeg hij geen loon voor dat - hoewel vaak
de bazen zou het opstarten van de bende tien of vijftien minuten voor het fluitsignaal.
En deze zelfde gewoonte ze overgedragen aan het eind van de dag, ze niet te betalen voor
een fractie van een uur - voor de "gebroken tijd."
Een mens zou kunnen werken full vijftig minuten, maar als er was geen werk in te vullen de uren,
was er geen te betalen voor hem.
Dus het einde van elke dag was een soort van loterij - een strijd, maar al het inbreken in
Open oorlog tussen de bazen en de mannen, de voormalige proberen om een baan te haasten door en
de laatste probeert te rekken.
Jurgis de bazen de schuld voor deze, hoewel de waarheid te vertellen was het niet altijd
hun schuld, want de verpakkers hield ze *** voor hun leven - en wanneer een
dreigde te vallen achter het
standaard, wat was makkelijker dan in te halen door het maken van de bende een tijdje werk "voor de
kerk "? Dit was een boutade wilde de mannen had,
die Jurgis moest hebben uitgelegd aan hem.
Oude man Jones was groot op de missies en dergelijke dingen, en dus wanneer ze werden
het doen van wat in het bijzonder berucht job, zouden de mannen knipoog naar elkaar en zeggen:
"Nu werken we voor de kerk!"
Een van de consequenties van al deze dingen was dat Jurgis was niet meer perplex
toen hij hoorde mensen praten over vechten voor hun rechten.
Hij voelde zich net als vechten nu zelf, en toen de Ierse afgevaardigde van de slager-helpers '
unie kwam tot hem een tweede keer, ontving hij hem in een heel ander geest.
Een prachtig idee nu leek het Jurgis, deze van de mannen - die door de combinatie van deze
zou kunnen om een standpunt in te maken en de verpakkers te veroveren!
Jurgis vroeg me af, die had eerst gedacht, en toen hem werd gezegd dat het een
gemeenschappelijke ding voor mannen om te doen in Amerika, kreeg hij het eerste vermoeden van een betekenis in de
zinsnede "een vrij land."
De afgevaardigde legde hem uit hoe het afhing van hun wezen in staat om elke te krijgen
man uit te nodigen en staan door de organisatie, en zo Jurgis betekende dat hij bereid was
te doen zijn deel.
Voordat een andere maand werd door alle werkende leden van zijn familie had vakbond
kaarten, en droegen hun vereniging knoppen opvallende en met trots.
Voor volledig een week waren ze heel blij zalig, denkend dat behoren tot een unie
betekende een einde aan al hun problemen.
Maar slechts tien dagen nadat ze had aangesloten, Marija's conservenfabriek gesloten, en
die klap erg wankelde ze.
Ze konden niet begrijpen waarom de vakbond niet had verhinderd, en de allereerste keer
Ze woonde een bijeenkomst Marija stond op en hield een toespraak over.
Het was een zakelijke bijeenkomst, en werd verhandeld in het Engels, maar dat er geen gemaakt
verschil met Marija, ze zei wat in haar, en al de bonzen van de voorzitter
voorzittershamer en al het rumoer en verwarring in de kamer kon niet zegevieren.
Nog afgezien van haar eigen moeilijkheden was ze over te koken met een algemeen gevoel van de
onrechtvaardigheid van, en ze vertelde wat zij dacht van de verpakkers, en wat zij
dacht aan een wereld waar zulke dingen zijn
laten gebeuren, en dan, terwijl de echo's van de zaal ging met de schok van
haar vreselijke stem, ze ging weer zitten en aangewakkerd zichzelf, en de vergadering verzamelde
zelf samen en overgegaan tot de verkiezing van een opname secretaresse te bespreken.
Jurgis had ook een avontuur voor het eerst bezocht hij een van vergaderingen van vakbonden, maar het was niet
van zijn eigen zoeken.
Jurgis was gegaan met de wens om in een onopvallend hoekje, en wat was te zien
gedaan, maar deze houding van stil en met open ogen de aandacht had aangegeven hem uit voor een
slachtoffer.
Tommy Finnegan was een kleine Ier, met grote starende ogen en een wilde aspect, een
"Hoister" door de handel, en slecht gebarsten.
Ergens terug in het verre verleden Tommy Finnegan had een vreemde
ervaring, en de last van het rustte op hem.
Al de balans van zijn leven had hij niets gedaan, maar probeer te maken het wel te verstaan.
Toen hij sprak hij betrapt zijn slachtoffer door het knoopsgat, en zijn gezicht bleven komen dichterbij
en dichter - die wilde, omdat zijn tanden waren zo slecht.
Jurgis vond het niet erg dat alleen hij was ***.
De werkwijze van de hogere intelligenties was Tom Finnegan's thema en
wilde hij weten of Jurgis had er ooit aan gedacht dat de vertegenwoordiging van
dingen in hun huidige overeenkomst zou kunnen worden
helemaal onbegrijpelijk op een meer verheven niveau.
Er waren zeker mooie mysteries over het ontwikkelen van deze dingen, en
dan worden vertrouwelijk, de heer Finnegan ging om te vertellen van een aantal ontdekkingen van
zijn eigen.
"Indien gij iver gehad onything te wid shperrits doen," zei hij, en keek vragend
op Jurgis, die hield het hoofd schudden.
"Niver geest, Niver geest," vervolgde de ander, "maar hun invloed kan zijn
operatin 'op jullie, het is Shure als ik vertel jullie, het is hen dat heeft de
verwijzing naar de immejit surroundin dat de meeste macht heeft.
Het werd geschonken om me in me jeugdige dagen bekend te zijn met shperrits "en zo
Tommy Finnegan ging, uiteenzetting van een systeem van de filosofie, terwijl het zweet kwam
uit op het voorhoofd Jurgis ', zo groot was zijn opwinding en verlegenheid.
Aan het eind een van de mannen, het zien van zijn toestand, kwam en redde hem, maar het
was enige tijd voordat hij in staat was om iemand te vinden om dingen uit te leggen aan hem, en
ondertussen zijn vrees dat de vreemde kleine
Ier moet krijgen hem weer in het nauw gedreven was genoeg om hem te ontwijken over de kamer
de hele avond. Hij miste nooit een bijeenkomst, echter.
Hij had pakte een paar woorden Engels van deze tijd, en vrienden hem zou helpen om
te begrijpen.
Ze waren vaak zeer turbulent bijeenkomsten, met een half dozijn mannen declameerde in een keer,
in zo veel dialecten van het Engels, maar de sprekers waren allemaal wanhopig in ernst,
en Jurgis was serieus ook, want hij
begreep dat een gevecht was, en dat het was zijn strijd.
Sinds de tijd van zijn ontgoocheling, had Jurgis gezworen niemand vertrouwen, behalve in
zijn eigen gezin, maar hier is hij ontdekte dat hij broeders in verdrukking, en bondgenoten had.
Hun een kans voor het leven was in vereniging, en dus de strijd werd een soort van kruistocht.
Jurgis was altijd een lid van de kerk, want het was het juiste om te
worden, maar de kerk had nooit raakte hem, hij liet alles, wat voor de vrouwen.
Hier was echter een nieuwe religie - een dat deed hem aanraken, die in het bezit van alle namen
vezel van hem, en met alle ijver en woede van een om te zetten ging hij als een
missionaris.
Er waren veel nonunion mannen onder de Litouwers, en met deze zou hij arbeid
en worstelen in het gebed, in een poging om aan te tonen hen de juiste.
Soms zouden ze koppig en weigeren om het te zien, en Jurgis, helaas, was het niet
altijd geduldig!
Hij vergat hoe hij zelf was blind geweest, een tijdje geleden - na de mode van alle
kruisvaarders sinds de oorspronkelijke degenen, die uiteengezet om het evangelie van de Broederschap verspreid door
kracht van wapens.