Tip:
Highlight text to annotate it
X
Ik dacht te beginnen door te vertellen wat ik zoal graag schrijf.
En ik hou ervan om mezelf onder te dompelen in mijn eigen onderwerpen.
Ik stort me dan in het diepe en wordt een soort proefkonijn.
En ik zie mijn leven als een reeks experimenten.
Ik werk voor Esquire Magazine, en een paar jaar geleden
schreef ik een artikel genaamd "Mijn uitbestede leven,"
waar ik een team van mensen in Bangalore, India inhuurde,
om mijn leven voor me te leven.
Ze beantwoordden mijn emails.
Ze namen de telefoon voor me op.
Ze ruzieden voor mij met mijn vrouw en lazen mijn zoon verhaaltjes voor het slapen gaan voor.
Het was de beste maand van mijn leven,
omdat ik gewoon achterover kon leunen, boeken kon lezen en films kon kijken.
Het was een geweldige ervaring.
Laatst schreef ik een artikel voor Esquire genaamd –
"Over radicale eerlijkheid".
en dit is een beweging –
die werd gestart door een psycholoog in Virginia,
die zegt dat je nooit, maar dan ook nooit mag liegen,
behalve misschien tijdens poker en golf, dat zijn de enige uitzonderingen.
En bovendien dat waar je ook maar aan denkt ook daadwerkelijk uit je mond moet komen.
Dus ik besloot dat 'ns een maand lang te proberen.
Dat was dus de slechtste maand van mijn leven.
(Gelach)
Ik raad het je niet aan.
Om je een idee over mijn ervaring te geven,
het artikel heette "Ik vind je dik", dus...
(Gelach)
Dat was best wel gemeen.
Mijn meest recente boek – mijn vorige heette "De Betweter,"
en het ging over het jaar dat ik me bezig hield met het lezen van de Encyclopaedia Britannica
van A tot Z in mijn zoektocht om alles over de wereld te leren,
of om specifieker te zijn van A-ak wat een Oost-Aziatische muzieksoort is,
helemaal tot Żwyiec, wat een – nou, ik zal het einde maar niet verklappen.
(Gelach)
Het einde heeft een wending, zoals een O. Henry-roman, dus ik zal het niet verklappen.
Maar ik vond dat een leuke, omdat het een experiment was over hoeveel informatie één menselijk brein kan absorberen,
alhoewel, tijdens het luisteren naar Kevin Kelly, je dus niks hoeft te onthouden,
want je kan het gewoon op Google zoeken.
Daar heb ik wat tijd aan verloren.
Ik hou van dat soort experimenten,
maar ik denk dat het meest uitgesproken en levensveranderende experiment dat ik heb gedaan
mijn meest recente experiment is, waarbij ik een jaar
alle regels van de Bijbel probeerde te volgen –
"The Year of Living Biblically."
en ik deed dit voor 2 redenen.
De eerste is dat ik ben opgegroeid zonder enige religie.
Want zoals ik in mijn boek zeg, ik ben even joods als dat "Olive Garden" Italiaans is.
(Gelach)
Dus, niet echt.
Maar de laatste tijd ben ik me steeds meer gaan interesseren voor religie.
Ik ben van mening dat het het meest bepalende vraagstuk van onze tijd is,
of toch één van de belangrijkste.
En ik heb een zoon en ik wil weten wat ik hem moet leren.
Dus waagde ik een sprong in het diepe en probeerde mijn leven naar de Bijbel in te richten.
De tweede reden dat ik dit onderging is omdat ik bezorgd ben over de opkomst van fundamentalisme,
religieus fundamentalisme en mensen die zeggen dat ze de Bijbel letterlijk nemen,
wat volgens sommige enquêtes zo veel als 45–50% van Amerika is.
Dus ik bedacht, stel dat je de Bijbel echt letterlijk nam?
Ik besloot om dit idee tot het einde te volgen
en om dus alles in de Bijbel letterlijk te nemen
zonder te kiezen of te delen.
Het eerste wat ik deed was een stapel bijbels halen.
Ik had christelijke bijbels.
Ik had joodse bijbels.
Een vriend van me stuurde me een soort van hip-hop bijbel.
waar Psalm 23 niets meer is dan: "De Heer is het helemaal,"
in plaats van hoe ik het kende: "De Heer is mijn herder."
Toen ging ik verder en las ik verschillende versies,
en schreef elke wet op die ik maar kon vinden.
En het werd een behoorlijk lange lijst – meer dan 700 regels.
En die variëren van de beroemdste die ik gehoord heb –
de Tien Geboden, Heb je naaste lief, Wees vruchtbaar en vermenigvuldig.
Dus deze wilde ik volgen.
En ik neem mijn projecten heel serieus
want ik had een tweeling gekregen in dat jaar,
dus ik neem mijn projecten zeker serieus.
Maar ik wou ook alle honderden andere oude en obscure wetten volgen die in de Bijbel staan.
Er is bijvoorbeeld een wet in Leviticus –
"Je mag de hoeken van je baard niet scheren."
Ik wist niet eens waar die hoeken bij mij zaten,
dus ik besloot het hele geval te laten groeien,
en zo zag ik er tegen het einde uit.
Zoals je je kunt voorstellen bracht ik veel tijd door bij de luchthavenbeveiliging.
(Gelach)
Mijn vrouw wilde me de laatste twee maanden niet kussen.
Dus de uitdaging was er zeker.
De Bijbel zegt dat je geen kleren mag dragen die een mix zijn van verschillende materialen,
dus ik dacht, "Klinkt vreemd, maar ik zal het proberen."
Je komt er alleen achter als je het probeert.
Dus ik gooide al mijn polyester-katoenen t-shirts weg.
De Bijbel zegt dat als twee mannen vechten,
en de vrouw van één van die mannen de andere man zijn testikels grijpt,
haar hand eraf gehakt zal worden.
Dus ik wilde die regel volgen.
(Gelach)
Dat is degene die ik standaard volgde,
door niet in een gevecht te komen met een man wiens vrouw in de buurt was,
en eruit zag alsof ze haar mannetje wel stond.
(Gelach)
– hier is nog een foto van mijn baard.
Ik moet wel zeggen dat het een geweldig jaar was
omdat het werkelijk een keerpunt in mijn leven was en ongelofelijk uitdagend.
En er waren twee typen wetten die bijzonder moeilijk bleken.
De eerste was het vermijden van alle kleine zonden die we dagelijks plegen.
Je weet wel, een jaar niet doden lukte wel,
maar een jaar niet roddelen, niet begeren, niet liegen –
en ik woon in New York en werk as een journalist,
dus dit nam zo'n 75–80% van mijn dag in.
Maar het was heel interessant, omdat ik wel voortgang boekte
en ik niet kon geloven hoeveel mijn gedrag mijn gedachten veranderde.
Dit was een van de grootste lessen van het jaar,
dat ik deed alsof ik een beter persoon was,
en ik ook een beetje een beter persoon werd.
Ik had altijd gedacht dat wanneer je je gedachten verandert het je gedrag beïnvloedt, maar het is vaak andersom.
Je verandert je gedrag en zo verander je je manier van denken.
Dus, als je meer meedogen wilt hebben,
ga je op bezoek bij zieken in het ziekenhuis,
en zul je ook meer meedogen krijgen.
Als je geld stort voor een goed doel,
zul je er emotioneel betrokken bij worden.
Dus het was eigenlijk cognitieve psychologie –
hetgeen wat ik ervoer was cognitieve dissonatie.
De Bijbel vertelt ook over cognitieve psychologie,
behoorlijk primitieve cognitieve psychologie.
In Spreuken staat dat als je lacht je gelukkiger zult worden,
wat, zoals we weten, ook echt waar is.
De tweede soort wetten die moeilijk te volgen waren
waren de wetten die je in moeilijkheden brachten
in het Amerika van de 21e eeuw.
En misschien wel het duidelijkste voorbeeld hiervan is het stenigen van overspeligen.
(Gelach)
Het is een groot onderdeel van de Bijbel,
dus vond ik het nodig om het uit te voeren.
Ik was in staat om één vreemdganger te stenigen.
Het gebeurde toen ik in het park was en mijn bijbelse kleding droeg,
– sandalen en een wit gewaad –
want nogmaals, het uiterlijk beïnvloedt het innerlijk.
Ik wilde erachter komen of het dragen van die kleding mijn manier van denken beïnvloedde.
En er kwam een man naar me toe en zei:
"Waarom ga je zo gekleed?"
En ik legde mijn project uit,
en toen zei hij: "Nou ik ben een vreemdganger, ga je mij nu stenigen?"
waarop ik antwoordde met: "Dat zou geweldig zijn!"
(Gelach)
Vervolgens pakte ik een handvol stenen uit mijn zak
die ik al weken bij me had gedragen,
hopend op een situatie als deze – het waren kiezelsteentjes –
maar hij graaide ze uit mijn hand.
Zodat je het even weet: het was overigens een oudere man, midden 70.
Maar hij bleef een overspelige en was ook nogal boos op me.
Hij graaide ze uit mijn hand
en gooide ze naar mijn gezicht, en ik voelde dat ik –
oog om oog, wraak kon nemen en er ook één terug kon gooien naar hem.
Dus dat was mijn ervaring met stenigen en het zorgde ervoor dat ik serieuzer over dit soort kwesties kon praten.
Hoe kan de Bijbel aan de ene kant zo barbaars zijn, en aan de andere kant zo ongelofelijk wijs?
Hoe moeten we de Bijbel nemen?
Moeten we het zo letterlijk mogelijk nemen, als een soort Scalia-versie van de Bijbel?
Hoe werd de Bijbel geschreven?
En eigenlijk, aangezien jullie een technisch publiek zijn
praat ik in het boek ook over hoe de Bijbel me eigenlijk doet denken aan
Wikipedia omdat het allemaal verschillende auteurs en redacteuren heeft,
verdeeld over honderden jaren, en "geëvolueerd" is met de tijd.
Het is niet een boek dat geschreven werd en uit de lucht kwam vallen.
Dus ik dacht af te sluiten door jullie iets te vertellen over
een paar grote lessen die ik heb geleerd tijdens dat jaar.
De eerste is: gij zult de Bijbel niet letterlijk nemen.
En dit werd van in het begin al heel erg snel duidelijk.
Want als je dat wel doet kun je overkomen als een gestoorde,
en zomaar vreemdgangers gaan stenigen, of – hier nog een voorbeeld –
O, dit is een andere – ik ben een tijd herder geweest.
(Gelach)
Het is een hele relaxte roeping. Ik raad het aan.
Maar dit voorbeeld gaat over dat de Bijbel zegt dat je vrouwen niet mag aanraken
tijdens bepaalde tijden van de maand, en erger nog is,
dat je niet mag zitten op een stoel waarop een vrouw tijdens haar menstruatie heeft gezeten.
En mijn vrouw vond dit erg kwetsend,
dus ging ze zitten op elke stoel in ons appartement,
en bracht ik dus veel van dat jaar al staande door
totdat ik mijn eigen stoel kocht en die met me mee droeg.
Ik ontmoette ook creationisten.
En ging naar het creationisme-museum.
En dit zijn de ultieme letterlijken.
Het was fascinerend, omdat het totaal geen domme mensen waren.
Ik gok dat hun IQ exact hetzelfde is als de doorsnee evolutionist.
Het is meer dat hun geloofsovertuiging zo sterk is in de letterlijke interpretatie van de Bijbel,
dat ze alle gegevens verdraaien en naar hun optiek buigen.
En springen ze door verbijsterende mentale hoepels om dit te bereiken.
Ik moet wel zeggen dat het museum beeldschoon is.
Ze hebben het geweldig gedaan.
Als je ooit in Kentucky bent,
is er – je kunt er dan een film zien van de zondvloed,
en ze hebben er sproeiers aan het plafond hangen
die je nat spuiten tijdens de vloedscènes.
Dus wat je ook vindt van het creationisme – ik vind het belachelijk – ze hebben er mooi werk van gemaakt.
(Gelach)
Een andere les was: gij zult dankbaar zijn.
En dit was een belangrijke les omdat ik altijd moest bidden,
bidden tijdens Thanksgiving, wat eigenlijk maar vreemd is voor een agnost.
Maar ik was elke dag constant iedere dag eerbiedig,
en dat begon mijn perspectief te veranderen,
ik begon me bewust te worden van alle kleine honderden dingetjes
die dagelijks goed gaan en mij niet eens opvallen, ik had ze vanzelfsprekend gevonden.
In plaats daarvan concentreerde ik me op de drie of vier die fout gingen.
Dus, voor mij is dit eigenlijk een sleutel naar geluk,
gewoon nagaan hoe ik hier sowieso ben gekomen,
de auto bleef heel en ik viel niet van de trap.
Dat is iets prachtigs.
Ten derde: gij zult ontzag tonen.
Deze was onverwachts omdat ik het jaar begon
als een agnost, en tegen het einde van het jaar
werd ik wat een vriend van me noemde als een "ontzaghebbend agnost", wat ik geweldig vond.
en ik wil er een beweging van maken.
Dus als er zich iemand bij wil aansluiten,
het idee erachter is – ongeacht of er nou wel of geen God is –
maar het idee van heiligheid is belangrijk en schitterend,
en dat onze dagelijkse rituelen heilig kunnen zijn.
De sabbat kan heilig zijn.
Dit was een van de geweldige aspecten van mijn jaar, de sabbat vieren.
Want ik ben verslaafd aan werken, dus één dag niet kunnen werken – dat heeft echt mijn leven veranderd.
Dus het idee van heiligheid, ongeacht er wel of geen God is.
Gij zult geen vooroordelen hebben.
Deze gebeurde omdat...
ik veel tijd doorbracht met verschillende religieuze gemeenschappen
door heel Amerika heen omdat ik vond dat ik het niet alleen over mijn "reis" moest hebben.
Ik vond dat het over religie in Amerika moest gaan.
Dus bracht ik tijd door met evangelische christenen, chassidische joden en de Amish.
Ik ben heel trots, omdat ik denk dat ik de enige persoon in Amerika ben die een Jehova's Getuige heeft uitgeluld.
(Gelach)
Na zo'n 3,5 uur keek hij op zijn horloge, en zei: "Ik moet gaan."
(Gelach)
O, bedankt.
Bedankt, wees gezegend, wees gezegend.
Maar het was interessant
omdat ik vooroordelen had over bijvoorbeeld evangelisch christendom en ik kwam erachter dat
het zo'n grote en gevarieerde beweging is dat het moeilijk is om ze te generaliseren.
Er bestaat een groep genaamd de Rode-letter Christenen,
en zij geven alle aandacht aan de rode woorden in de Bijbel,
degene die Jezus verkondigde –
Zo drukten ze de woorden af in de vroegere bijbels.
En hun argument is dat Jezus nooit over homoseksualiteit sprak.
Ze hebben een pamflet waarop het volgende staat,
"Hier staat in geschreven wat Jezus over homoseksualiteit zei"
en als je het opent, staat er niks.
Ze hebben het meer over het feit dat Jezus de verstotelingen hielp,
en de armen.
Dat was heel inspirerend voor mij.
Ik raad aan om naar Jim Wallace en Tony Campolo te luisteren.
Zij zijn heel inspirerende leiders, ook al ben ik het niet eens met veel van wat ze zeggen.
Ook is er: gij zult niet neerkijken op het irrationele.
Deze wet kwam onverwachts omdat,
ik ben opgegroeid met een wetenschappelijk wereldbeeld.
En ik was verbaasd toen ik erachter kwam hoeveel mijn leven
eigenlijk door irrationele krachten werd overheerst.
Het is zo dat als ze niet schadelijk zijn,
je ze ook niet compleet moet afschrijven.
Want ik kwam erachter dat het beoefenen van al deze bijbelse rituelen,
het scheiden van mijn wol en katoen bijvoorbeeld, waarover ik mij uitliet tegen religieuze mensen:
"Waarom zou de Bijbel ons dit vertellen? Wat maakt het God uit?"
En hun antwoord daarop was: "Dat weten we niet,
maar het zijn rituelen die voor ons betekenis hebben."
Waarop ik zei, "Maar dat slaat nergens op."
Waarop zij stelden: "Nou, kijk eens naar jezelf.
Jij blaast kaarsen uit op een verjaardagstaart.
Als er iemand van Mars kwam en iemand
vuur zou zien uitblazen boven op een taart
tegenover een ander persoon die kledij droeg van verschillende materialen
zouden de marsmannetjes dan zeggen, 'Nou wat de ene doet is juist,
maar die andere is getikt?"'
Dus nee, ik denk dat rituelen van nature al irrationeel zijn.
Het komt er op neer om de juiste rituelen te kiezen,
degene die niet schadelijk zijn – maar de rituelen op zich zelf
moeten niet worden afgeschreven.
En uiteindelijk leerde ik: gij zult kiezen en delen.
Dit leerde ik omdat ik alles probeerde te volgen wat in de Bijbel stond.
En dit helemaal mislukte.
Want het kan niet.
Je moet wel kiezen en delen,
en iedereen die de Bijbel volgt zal dit moeten doen.
De sleutel is om de juiste delen te kiezen.
Er is een gezegde dat heet 'cafetaria-religie',
en de fundamentalisten gebruiken dit op een neerbuigende manier,
ze zullen dan zeggen, "O, dat is gewoon cafetaria-religie.
Je kiest en laat wat je wilt."
Maar mijn argument daarop is, "Wat is er mis met cafetaria's?"
Ik heb al heerlijk gegeten bij die cafetarias.
Maar ik heb ook maaltijden gehad waar ik van over mijn nek ging.
Dus het gaat erom dat je de juiste delen van de Bijbel kiest over mededogen,
over tolerantie, over je naaste liefhebben,
in plaats van de delen die homoseksualiteit als zonde zien,
of intolerantie, of geweld
welke overigens ook zeer in de Bijbel aanwezig zijn.
Dus als we echt een soort van betekenis in het boek moeten vinden,
zullen we het echt moeten aangrijpen en er de strijd mee aangaan.
Ik wou graag eindigen met nog wat foto's.
Daar zie je me de Bijbel lezen.
Zo hield ik taxi's aan.
(Gelach)
Geloof me het werkte echt -- en ja,
dat was inderdaad een gehuurd schaap,
dus die bracht ik de volgende ochtend weer terug, maar het was nuttig voor een dag.
Dus heel veel dank voor uw aandacht.