Tip:
Highlight text to annotate it
X
Ik liep laatst door Florence, iets wat ik elke dag doe.
Maar ineens besefte ik: Ik loop door Florence.
Dat biedt Florence me: Ik verbaas me elke dag opnieuw.
Hallo! M'n naam is Marco Badiani.
Ik ben hoofdredacteur van The Florentine, een Engelstalige krant.
We staan op het dak van het Astoria Hotel en we genieten van het uitzicht.
In Florence gebeurt er veel op de daken.
Het is de moeite waard. Kijk dus maar eens goed rond.
Florence is gebouwd aan de oevers van de Arno.
Florence is enorm gegroeid...
als gevolg van twee soorten nijverheid: wol en banken.
Daarom is de stad zich in de dertiende eeuw enorm gaan uitbreiden.
In die tijd is de Duomo gebouwd, evenals veel andere belangrijke gebouwen.
Toen is de stad in de lift gekomen.
Dat is gebeurd in de periode die wij de renaissance noemen.
In die tijd kwam de familie Medici aan de macht.
De familie Medici had een enorme invloed op de renaissance.
Ze hebben namelijk veel geld gestoken in het ondersteunen van kunstenaars.
Je zou ze dus de subsidiënten van de renaissance kunnen noemen.
Deze brug brengt ons naar Oltrarno.
Dit is Piazza Pitti en het Pitti-paleis.
Deze wijk, Oltrarno, is heel vredig en rustig.
Op de rechteroever van de Arno is het veel toeristischer.
Hier zie je minder mensen, gaat het er ontspannen aan toe, in slow motion.
Hier vind je veel ambachtslieden, ateliers van kunstenaars...
vintage-winkeltjes, fijne restaurants.
Dit is ook de plek waar jonge mensen 's avonds graag komen...
om wat te drinken, of gewoon op straat rond te hangen met vrienden.
We zijn hier in de werkplaats van Pitti Mosaici.
Ze gebruiken hier een interessante techniek die uit de renaissance stamt.
Dat was de tijd dat de Medici hun kapel aan het bouwen waren...
achter de San Lorenzo.
Met deze techniek worden mozaïeken gemaakt van stenen en halfedelstenen.
Het is net of je hier mensen uit de renaissance aan het werk ziet.
Dit soort werkplaatsen vind je in Oltrarno.
Hier worden schoenen nog echt met de hand gemaakt.
Dus als je iets aan je voeten mankeert, of een excentrieke of dure smaak hebt...
kun je hier schoenen op maat laten maken.
Ze maken dan een afgietsel van je voet, dat ze hier voor altijd voor je bewaren.
Dan kun je zelf het leer, de kleur en de vorm bepalen.
Dan heb je een uniek paar.
Hier gebeurt het op de Oltrarno-stijl.
We zijn hier op de centrale markt, in de buurt van de San Lorenzo.
Hij stamt uit het eind van de negentiende eeuw.
Mensen ontmoeten elkaar hier op de markt.
Ik neem deze.
We nemen een lampredotto panino.
We gaan een lampredotto panino eten. Dat is een typisch...
Een typisch Florentijns broodje.
Dit komt van de vierde maag van de koe.
Het was vroeger voedsel voor de armen, maar nu is het heel trendy.
Je moet dit 'n keer proeven. Het mond- gevoel en de smaak zijn heel speciaal.
Proeven?
Hier zijn we in de Santo Spirito, een kerk ontworpen door Filippo Brunelleschi.
Het is waarschijnlijk een van de eerste gebouwen die is gebouwd...
op basis van een plattegrond.
Filippo Brunelleschi was namelijk...
een van de eerste architecten uit de geschiedenis.
Hij hield van eenvoud.
Het overheersende gevoel dat je krijgt in deze kerk is dat van harmonie.
Alles is in perfecte verhoudingen.
Het crucifix van Michelangelo dat we nu gaan zien...
is pas vrij recent herontdekt, in 1960.
Het crucifix was namelijk helemaal in groen overgeschilderd.
Waarschijnlijk om het te beschermen tegen kwaadwillenden.
Mensen als Napoleon, die het misschien hadden willen meenemen.
Het is op dat moment gerestaureerd...
en nu is het een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de kerk.
We staan hier voor de Pala Nerli van Filippino Lippi.
Meestal vind je zulke schilderijen, zulke meesterwerken...
eerder in musea dan in kerken.
Maar gelukkig kunnen we hier in de Santo Spirito zo'n schilderij bekijken...
en genieten van de schoonheid en er door geinspireerd raken.
Iedereen kan naar de Santo Spirito komen, want een kerk is toegankelijk.
Mensen kunnen hier komen om de meesterwerken te bewonderen.
Achter ons bevindt zich de Vasari Corridor...
een van de meesterwerken van Florence.
Het is een passage die de groothertog en de familie Medici gebruikten...
om onopgemerkt door de stad te komen.
In de tijd van de Medici, toen Vasari de Coridoio bouwde...
zaten daar slagers.
Maar de groothertog en de hertog waren niet blij met de geur...
die van het slachtafval kwam.
Ze wilden er een andere nijverheid. Daarom zitten er nu juweliers.
De Vasari Corridor is momenteel heel erg hot...
omdat hij een rol speelt in het nieuwste boek van Dan Brown, 'Inferno'.
Daarin ontsnapt de hoofdpersoon via de Coridoio van het Palazzo Pitti...
naar het Palazzo Vecchio.
De Vasari Corridor hoort weliswaar bij het Uffizi Museum...
maar is beperkt toegankelijk.
Check dus online hoe je kaartjes kunt bestellen.
Een mooie dag in Florence eindig je altijd met een aperitivo...
met lekker eten, drankjes en muziek.
Ik ben naar Rivalta gekomen om van de zonsondergang op de Arno te genieten.
De aperitivo is een soort happy hour, maar dan met eten erbij.
Je neemt een heerlijk drankje met een buffet vol pasta, broodjes, enzovoorts.
Op elke straathoek in Florence, in elk café, heb je weer een andere aperitivo.
Zo heb je een mooie avond uit met je vrienden.
Je kunt naar Rome, Venetië of Milaan gaan...
maar je moet Florence proeven. Ciao.